და­ვინ­ტე­რეს­დით, თუ რო­გო­რი გე­მოვ­ნე­ბა აქვს "ჩემი ცო­ლის და­ქა­ლე­ბის" მსა­ხი­ობს - მე­დეა ლორ­თქი­ფა­ნი­ძეს, რომ­ლის პერ­სო­ნა­ჟიც ლა­მის ყვე­ლას ჭკუ­ას ას­წავ­ლის და აკ­რი­ტი­კებს. "მას შემ­დეგ, რაც ამ სე­რი­ალ­ში ვმო­ნა­წი­ლე­ობ, გე­მოვ­ნე­ბა ან და­მიკ­ნინ­და, ან - მო­დას ავ­ყე­ვი", - გვი­თხრა "მა­ნა­ნა ბე­ბი­ამ" და იმა­შიც გა­მოგ­ვი­ტყდა, რომ ყმაწ­ვილ­ქა­ლო­ბის პე­რი­ოდ­ში 15-სან­ტი­მეტ­რი­ა­ნი "სა­ბო­ე­ბი­დან" "ჩა­მო­ვარ­დნი­ლა"...

- ზო­გა­დად, გე­მოვ­ნე­ბი­ა­ნი ადა­მი­ა­ნი ვარ და უგე­მურ კერ­ძებ­საც არ ვამ­ზა­დებ! უგე­მოვ­ნოდ ჩაც­მუ­ლი ქუ­ჩა­ში კი არა, სახ­ლშიც არ გა­ვივ­ლი. ქალი შინ ყო­ველ­თვის მო­წეს­რი­გე­ბუ­ლი უნდა იყოს, მით უმე­ტეს - თუ გა­თხო­ვი­ლია: ქმარს ყო­ველ­თვის გა­მოპ­რან­ჭუ­ლი, "გა­მოწ­კე­პი­ლი" უნდა დახ­ვდეს. შე­იძ­ლე­ბა, ქმრის შე­ხე­დუ­ლე­ბა ცო­ლის გე­მოვ­ნე­ბას ბო­ლომ­დე არ ესა­და­გე­ბო­დეს, მაგ­რამ ქალ­მა მე­უღ­ლეს პა­ტარ-პა­ტა­რა რა­ღა­ცე­ბი ისე უნდა შე­ა­პა­როს, რომ ნა­წყე­ნი არც ერთი დარ­ჩეს. გა­სა­თხო­ვარ­მა გო­გო­ნამ კი ჩი­თის კაბა რომ ჩა­იც­ვას, უბ­რა­ლოდ თმა გა­და­ი­ვარ­ცხნოს და თმის პა­ტა­რა სა­მაგ­რი გა­ი­კე­თოს, მა­ინც ლა­მა­ზი გა­მოჩ­ნდე­ბა! არ მომ­წონს, როცა გო­გო­ნებს ჭიპი უჩანთ, თან - რა­ღა­ცე­ბი ჰკი­დი­ათ. სა­ყუ­რე ყურ­ზე ვიცი, დე­დი­კო, თო­რემ ჭიპ­ზე, წარბზე, ლო­ყა­ზე, ენა­ზე რა უნდა? ეს გე­მოვ­ნე­ბა კი არა, "წი­კია"! შა­ნე­ლის მოდა რომ შე­მო­ვი­და და ქალ­მა შარ­ვა­ლი პირ­ვე­ლად ჩა­იც­ვა, ყვე­ლას გა­უკ­ვირ­და, მაგ­რამ ლა­მა­ზი და კარ­გი რომ იყო, მო­დას ყვე­ლა აჰ­ყვა. ახლა ტუჩს და ენას ყვე­ლა ხომ არ იხვრეტს? და­ხე­უ­ლი შარ­ვლის მო­დი­საც არ მწამს. მახ­სოვს, სო­ფელ­ში სტუ­მა­რი რომ გვეწ­ვე­ო­და, ვიდ­რე ჭიშ­კრი­დან სახ­ლამ­დე მო­ვი­დო­და, ბა­ბუ­ა­ჩე­მი ჩოხა-ახა­ლუხს ჩა­იც­ვამ­და და სტუ­მარს ასე ეგე­ბე­ბო­და. ახლა ისე­თი დაგ­ლე­ჯი­ლი შარ­ვლე­ბით და­დი­ან, რომ წი­ნათ, ასეთ ფორ­მა­ში გა­მო­წყო­ბი­ლი თავ­მოყ­ვა­რე კაცი მე­ზო­ბელ­თან არ გა­ვი­დო­და. ეს მოდა რო­გორც მო­დის, ისე მი­დის...

"სა­ბო­ე­ბი" რომ იყო აქ­ტუ­ა­ლუ­რი, მეც მო­ვირ­გე და იცი, ამ ფეხ­საც­მლი­დან რამ­დენ­ჯერ ჩა­მოვ­ვარ­დნილ­ვარ? ჰმ, 15 სან­ტი­მეტ­რის სი­მაღ­ლის იყო! "ფრან­ცუ­ზ­კე­ბი" პირ­ვე­ლად რომ ჩა­ვიც­ვი, პირ­ვე­ლი კურ­სის სტუ­დენ­ტი გახ­ლდით. ახლა სკო­ლის მოს­წავ­ლეს და მას­წავ­ლე­ბელს ერ­თმა­ნე­თის­გან ვერ გა­არ­ჩევ: მო­ზარ­დებ­საც მა­ღალ­ქუს­ლი­ა­ნი ფეხ­საც­მე­ლე­ბი აც­ვი­ათ, მა­ნი­კი­უ­რი უს­ვი­ათ, წამ­წა­მე­ბი ტუ­შით აქვთ აპ­რე­ხი­ლი და ა.შ. მოდა შენ უნდა მო­გერ­გოს, თა­ვად კი არ უნდა მო­ერ­გო და აჰ­ყვე. ის უნდა ჩა­იც­ვა, რაც გიხ­დე­ბა. ქა­ლაქ­ში ჩემ­ზე 10-15 წლით უმ­ცრო­სი, მაგ­რამ ჩემ­სა­ვით მსუ­ქა­ნი ქალი მოკ­ლე კა­ბით და "არა­ნორ­მა­ლუ­რი" ფე­ხე­ბით ბევ­რჯერ მი­ნა­ხავს! გამ­ხდარ გო­გოს ყვე­ლა­ფე­რი უხ­დე­ბა, დედა, მაგ­რამ 40 წელს გა­და­ცი­ლე­ბულ­მა ქალ­მა ახალ­გაზ­რდებს არ უნდა მიჰ­ბა­ძოს: მათი მოდა სხვაა, ჩვე­ნი - უფრო მე­ტად მოკ­რძა­ლე­ბუ­ლი იყო... ხომ იცი, ახლა წარ­წე­რე­ბი­ა­ნი მა­ი­სუ­რია მო­და­ში. ჰოდა, ზოგ­მა ინ­გლი­სუ­რი ენა არც იცის და მა­ი­სურ­ზე ისე­თი რა­ღა­ცე­ბი აწე­რია, სი­ცი­ლით მოკ­ვდე­ბი!

- თქვე­ნი გე­მოვ­ნე­ბის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა­ზე გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლად ვინ ან რამ იმოქ­მე­და?

- ოჯახს დიდი მნიშ­ვნე­ლო­ბა აქვს. დედა შარ­ვალ­ში გა­მო­წყო­ბი­ლი რომ მე­ნა­ხა, მა­შინ ეს სას­წა­უ­ლი იქ­ნე­ბო­და! ის ერთ-ერთ ფო­ტო­ზე შალ­ვა და­დი­ან­თან და სი­მონ გო­რი­სელ­თან ერ­თად არის აღ­ბეჭ­დი­ლი; ზამ­თრის პე­ი­ზა­ჟია, მაგ­რამ დე­დას მა­ინც "ბა­სა­ნო­ჩ­კე­ბი" და წინ­დე­ბი აც­ვია - მა­შინ ასე­თი მოდა იყო. ახლა ზამ­თარ­ში ყვე­ლას ჩექ­მა აც­ვია, თე­ატ­რში ჯინ­სის შარ­ვლით და­დი­ან!

- უკვე ჯინ­სის კლა­სი­კუ­რი სტი­ლის შარ­ვა­ლიც ხომ არ­სე­ბობს?

- დე­დი­კო, ჯინ­სი მუ­შე­ბის­თვის გა­მო­ი­გო­ნეს და არა - თე­ატ­რში სა­სი­ა­რუ­ლოდ. პი­რა­დად მე, შარ­ვლით თე­ატ­რში არ შე­ვალ... (ცოტა ხნის შემ­დეგ) არა, ახლა უკვე ისე მი­ვეჩ­ვიე, რომ შე­ვალ! ვიდ­რე სე­რი­ალ­ში მი­მიწ­ვევ­დნენ, ქუ­ჩა­ში შარ­ვლით არაფ­რით გა­ვი­დო­დი, მა­ინც ძვე­ლი აღ­ზრდა "მქონ­და", მაგ­რამ ახლა ეტყო­ბა, გე­მოვ­ნე­ბა ან და­მიკ­ნინ­და, ან მო­დას ავ­ყე­ვი (იცი­ნის).

- ბინა ვისი გე­მოვ­ნე­ბით გაქვთ მო­წყო­ბი­ლი? დე­დამ­თილ­თან ამის გამო უთან­ხმო­ე­ბა ხომ არ მოგ­სვლი­ათ?

- ოჯახ­ში რძა­ლი რომ შე­დის, დე­დამ­თილს პა­ტი­ვი უნდა სცეს. ჩემ­მა შვილ­მა "ხრუს­ტა­ლის" ვა­ზე­ბი შე­მა­ნახ­ვი­ნა - მო­დუ­რი აღარ არი­სო. არა­და, თა­ვის დრო­ზე ჩე­ხოს­ლო­ვა­კი­ი­დან რო­გორ ვათ­რიე, იცი? მოდა რას ჰქვია, კაცო? მოდა არის სი­ლა­მა­ზე! დე­დამ­თი­ლის გე­მოვ­ნე­ბა­ში არ ჩავ­რე­ულ­ვარ. ნე­ტავ, შინ ვინ­მე რა­მეს გა­მი­კე­თებ­დეს და მა­გა­ზე რო­გორ ვი­ნერ­ვი­უ­ლებ?

- გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ნივ­თი, ოჯა­ხუ­რი რე­ლიკ­ვია თუ გაქვთ?

- თო­ჯი­ნე­ბი მიყ­ვარს. 30 წლის წინ მოს­კოვ­ში, ბავ­შვის და­ბა­დე­ბის დღე­ზე მივ­დი­ო­დით და მე და ჩემ­მა მე­უღ­ლემ სა­თა­მა­შო ძაღ­ლი ვი­ყი­დეთ. ისე მო­მე­წო­ნა, რომ შინ მო­ვი­ტა­ნე და რო­გორც რე­ლიკ­ვი­ას, ისე ვუფრ­თხილ­დე­ბი. ძა­ლი­ან კარ­გი პუ­დე­ლია... ჩემს ერთ-ერთ თო­ჯი­ნას თავ­ზე გვირ­გვი­ნი ად­გას. სა­ვარ­ცხელს რომ გა­და­უს­ვამ, გვირ­გვი­ნი ინ­თე­ბა. ძა­ლი­ან ლა­მა­ზია. იცი, რამ­დე­ნი დო­ლა­რი მი­ვე­ცი? იმ ფა­სად კარგ პალ­ტოს ან ტყა­ვის ქურ­თუკს იყიდ­დი, მაგ­რამ თო­ჯი­ნა რომ და­ვი­ნა­ხე, ლა­მის გავ­გიჟ­დი, ისე მო­მე­წო­ნა! პა­ტა­რა მან­ქა­ნე­ბის კო­ლექ­ცი­აც მაქვს, მაგ­რამ ჩემ­მა შვი­ლიშ­ვილ­მა თით­ქმის ყვე­ლა და­მიმ­ტვრია... ბა­ბუ­ა­ჩე­მი თა­ვა­დი იყო და კო­მუ­ნის­ტებ­მა ყვე­ლა­ფე­რი ჩა­მო­არ­თვეს. ასე რომ, ოჯახ­ში დიდი რე­ლიკ­ვი­ე­ბი ნამ­დვი­ლად არ მაქვს.

- რო­გო­რი ფილ­მე­ბი მოგ­წონთ?

- ბოლო 2 წე­ლი­წა­დია, ქარ­თულ არ­ხებს უფრო ხში­რად ვუ­ყუ­რებ. ამას წი­ნათ ერთ-ერთ ტე­ლე­არხზე "ლა­მაზ­მა­ნი" გა­დი­ო­და და მე­რამ­დე­ნედ ვუ­ყუ­რე, აღარ მახ­სოვს.

- სა­ინ­ტე­რე­სოა, რო­გო­რი მუ­სი­კა­ლუ­რი გე­მოვ­ნე­ბა გაქვთ?

- ჯაზი და კლა­სი­კუ­რი მუ­სი­კა ძა­ლი­ან მომ­წონს. "პლას­ტინ­კე­ბის" კო­ლექ­ცია მაქვს. სა­ო­პე­რო წარ­მოდ­გე­ნე­ბის პრე­მი­ე­რებ­ზე მოს­კოვ­ში დავ­დი­ო­დი. უმო­ტი­ვო სიმ­ღე­რე­ბი არ მომ­წონს, მათი მოს­მე­ნი­სას ცუ­დად ვხდე­ბი! ასე­ვე, ვერ ვი­ტან, როცა კარგ ქარ­თულ სიმ­ღე­რებს გა­და­ა­კე­თე­ბენ ხოლ­მე! "თბი­ლი­სოს" და "სუ­ლი­კოს" გა­და­კე­თე­ბა სა­ჭი­რო არ არის. კი­დევ, ვეს­ტერ­ნებ­ში ბან­ჯო­ზე რომ უკ­რა­ვენ, ის მომ­წონს...

- კი­ნო­თე­ატ­რებ­ში და­დი­ხართ?

- იშ­ვი­ა­თად. ტე­ლე­ვი­ზორ­მა ყვე­ლა "გაგ­ვა­ფუ­ჭა".

- თე­ატ­რის ხში­რი სტუ­მა­რი ხართ?

- მარ­ჯა­ნიშ­ვი­ლის თე­ატ­რი ძა­ლი­ან მიყ­ვარს! რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა, კულ­ტუ­რულ­მა ადა­მი­ან­მა თე­ატ­რში არ ია­როს? შე­იძ­ლე­ბა, კი­ნო­ში არ შეხ­ვი­დე და ფილ­მი ტე­ლე­ვი­ზორ­ში ნახო, მაგ­რამ თე­ატ­რში, ოპე­რა­ში აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა წახ­ვი­დე!.. ოს­ტროვ­სკის სპექ­ტაკ­ლე­ბი მიყ­ვარს! ჩვე­ნი კლა­სი­კო­სე­ბის ნა­წარ­მო­ე­ბე­ბის მი­ხედ­ვით დად­გმუ­ლი სპექ­ტაკ­ლე­ბი ძა­ლი­ან მომ­წონს! ვა­ჟას "მოკ­ვე­თილ­ზე" ვგიჟ­დე­ბი!

- თა­ნა­მედ­რო­ვე რე­ჟი­სო­რე­ბის ნა­მუ­შევ­რე­ბი მოგ­წონთ?

- დოის და მარ­ჯა­ნიშ­ვი­ლის თე­ატ­რის რე­ჟი­სო­რებს პა­ტივს ვცემ. ახალ­გაზ­რდებს სულ სხვა ხედ­ვა აქვთ. ხან­და­ხან დამ­ცი­ნი­ან,

- გინ­და, რომ ისევ "ღა­ლა­ტი", "და-ძმა", "ქრის­ტი­ნე" დად­გა­ნო? დიახ, ესე­ნიც მინ­და!

- რო­გო­რი კერ­ძე­ბი მოგ­წონთ?

- ქარ­თუ­ლი! "ბა­ლახ­ბუ­ლა­ხე­უ­ლო­ბას" ვერ ვი­ტან! ცო­მე­უ­ლის გარ­და, ყვე­ლა­ფერს კარ­გად ვამ­ზა­დებ: "სა­მე­ფო" სა­ცი­ვი­დან და­წყე­ბუ­ლი, ლო­ბი­ო­თი დამ­თავ­რე­ბუ­ლი!

- კერ­ძე­ბის მომ­ზა­დე­ბა ვინ გას­წავ­ლათ?

- ჩემ­მა მე­გობ­რმა - მაყ­ვა­ლა ჩი­ქო­ვან­მა. რომ გავ­თხოვ­დი, ერ­ბოკ­ვერ­ცხის შეწ­ვაც არ ვი­ცო­დი, რად­გან შინ დედა, ბე­ბია და მო­სამ­სა­ხუ­რე მყავ­და, არაფ­რის გა­კე­თე­ბა არ მჭირ­დე­ბო­და, გა­თხო­ვი­ლი კი "გლა­ხა" დღე­ში აღ­მოვ­ჩნდი, თუმ­ცა დრო­თა გან­მავ­ლო­ბა­ში ყვე­ლა­ფე­რი ვის­წავ­ლე და ახლა, ჩემი მომ­ზა­დე­ბუ­ლი კერ­ძე­ბი სე­რი­ა­ლის პა­ვი­ლი­ონ­შიც მო­მაქვს. სხვა­თა შო­რის, მუ­რა­ბე­ბის "სპე­ცი" ვარ! სი­მარ­თლე გი­თხრათ, სახ­ლის და­ლა­გე­ბა არ მიყ­ვარს, უჰ, უჰ!..

- და­ლა­გე­ბა­ში ვინ­მე გეხ­მა­რე­ბათ?

- ჩემი შვი­ლი მო­დის ხოლ­მე და მე­კი­თხე­ბა: დედა, ამ კა­რა­დას რა გი­რევ­სო? და­ა­ლა­გებს, მაგ­რამ მე­ო­რე კვი­რას რომ მო­დის, ისევ არე­უ­ლი ხვდე­ბა. შინ რომ მივ­დი­ვარ, და­ლა­გე­ბის თავი არ მაქვს და კა­რა­და სულ არე­უ­ლია. რა­ღაც მი­ნუ­სი ხომ უნდა მქონ­დეს (იცი­ნის)?

- შვი­ლის გე­მოვ­ნე­ბის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა­ზე თუ ზრუ­ნავ­დით?

- ამ მხრივ, შვი­ლის­თვის მი­მარ­თუ­ლე­ბაც არ მი­მი­ცია. თუ თა­ვად არ ის­წავ­ლა, გე­მოვ­ნე­ბას ვე­რა­ვის ჩა­მო­უ­ყა­ლი­ბებ. მა­გა­ლი­თად, ჩემი ქა­ლიშ­ვი­ლი კერ­ძე­ბის მომ­ზა­დე­ბით თა­ვად და­ინ­ტე­რეს­და და ახლა ჩემ­ზე უკეთ ამ­ზა­დებს; უფრო მე­ტიც - ხა­ჭა­პურს და ლო­ბი­ან­საც აცხობს!

- ცო­მე­უ­ლის მომ­ზა­დე­ბა რა­ტომ არ იცით?

- რომ მო­ვინ­დო­მო, ალ­ბათ ვის­წავ­ლი. ჩემ­მა შვილ­მა მი­ყუ­რა, მო­ინ­დო­მა და კერ­ძე­ბის მომ­ზა­დე­ბა ასე ის­წავ­ლა.

- სე­რი­ალ­ში - "ჩემი ცო­ლის და­ქა­ლე­ბი" თქვენს პერ­სო­ნაჟ­ზეც გკი­თხავთ: მა­ნა­ნა ბე­ბია რო­გო­რი ქა­ლია?

- ძა­ლი­ან კარ­გი ქა­ლია. ოჯა­ხი და შვი­ლი უყ­ვარს! მარ­თა­ლია, რძალ­თან კონ­ფლიქ­ტი აქვს, მაგ­რამ ისე­თი - არა, რომ ნი­ნას­თან ხელ­ჩარ­თუ­ლი ბრძო­ლა ჰქონ­დეს. მა­ნა­ნას არ მოს­წონს, რომ ახალ­გაზ­რდე­ბი კა­ფე­ში მი­დი­ან მა­შინ, როცა შინ დე­დამ­თი­ლი კერ­ძებს ამ­ზა­დებს. ხან­და­ხან ნინა პა­ტა­რა ბავ­შვებს შინ მარ­ტო ტო­ვებს, მაგ­რამ სა­ბო­ლოო ჯამ­ში, ის კარ­გი რძა­ლია. მა­ნა­ნა ცდი­ლობს, რომ ცოლ-ქმა­რი შე­ა­რი­გოს და ალ­ბათ, მი­ზანს მი­აღ­წევს. ნა­თი­ას ვამ­ტყუ­ნებ: ცოლ­შვი­ლი­ან კაც­თან რო­მა­ნი არ უნდა გა­ე­ბა. კაცი ოხე­რია: კარ­გი გოგო და­ი­ნა­ხა, რო­მელ­საც დიდი მკერ­დი ჰქონ­და, გო­გო­ნამ კი გა­უ­ღი­მა და კაც­საც მეტი რა უნდა?"

- "თქვენს შვილს" არ ამ­ტყუ­ნებთ?

- და­თოც დამ­ნა­შა­ვეა: როცა ცოლ-შვი­ლი გყავს, რა "გე­გო­გო­ე­ბა"?! მაგ­რამ კაცი 40 წელს რომ გა­დას­ცილ­დე­ბა, მერე თა­ვი­სე­ბუ­რი "გაფ­რე­ნე­ბი" აქვს.

- ოდეს­მე მკი­თხავ­თან თუ ყო­ფილ­ხართ?

- არა, კაცო! სხვა­თა შო­რის, ადრე სამ­სა­ხურ­ში ყა­ვა­ზე მკი­თხა­ო­ბა იყო მო­და­ში. მსგავ­სი რა­ღა­ცე­ბის არ მჯე­რა.

- და­ბო­ლოს, სა­ინ­ტე­რე­სოა, სა­ქარ­თვე­ლო­ში 17 მა­ისს გან­ვი­თა­რე­ბულ მოვ­ლე­ნებ­ზე რას ფიქ­რობთ?

- ჰო­მო­სექ­სუ­ა­ლე­ბი თუ ავად­მყო­ფე­ბი არი­ან, უმ­კურ­ნა­ლონ, მაგ­რამ თუკი ეს ავად­მყო­ფო­ბა არ იკურ­ნე­ბა, მა­შინ თავი და­ა­ნე­ბონ. იყ­ვნენ თა­ვის­თვის; ჩვენ ნუ დაგ­ვი­შა­ვე­ბენ და რაც უნ­დათ, ის უქ­ნი­ათ. უბ­რა­ლოდ, ჰო­მო­სექ­სუ­ა­ლიზ­მის აფი­ში­რე­ბა არ მომ­წონს. ჩვენ სხვა­ნა­ი­რი მენ­ტა­ლი­ტე­ტი გვაქვს და ბევ­რი წმინ­და რამ შე­მოგ­ვრჩა. ძვე­ლი ადათ-წე­სე­ბი თუ არ და­ვი­ცა­ვით, და­ვი­ღუ­პე­ბით. ასე რომ, ჩემო ახალ­გაზ­რდე­ბო, ჭკუ­ით იყა­ვით, ერ­თმა­ნეთს ნუ "და­ჭამთ" და ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად იქ­ნე­ბა.

ეთო ყორ­ღა­ნაშ­ვი­ლი

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)