უზენაესი სასამართლოს ყოფილი მოსამართლე ლალი ლაზარაშვილი კოტე კუბლაშვილს ზეწოლაში ამხელს, - როგორ აიძულებდნენ მოსამართლეებს მორჩილებას, რას ითხოვდნენ თავმჯდომარეები, ვისგან იღებდნენ დირექტივებს, რა გაიდლაინებით სარგებლობდნენ და როგორ უსწორდებოდნენ "ურჩებს".
- ჩემი საქმე ერთ-ერთი უპრეცედენტო შემთხვევაა მოსამართლეზე ზეწოლისა. როგორც "ურჩი", სამაგალითოდ დამსაჯეს და ამით სხვებს აჩვენეს, რა შედეგი მოჰყვებოდა დაკვეთის შეუსრულებლობას. ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატაში ვმუშაობდი, როდესაც უზენაესი სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატის თავმჯდომარედ ადეიშვილის პროკურატურიდან წამოსული კადრი, მიხეილ ჩინჩალაძე დაინიშნა. მისი ფუნქცია მოსამართლეებზე ზედამხედველობა იყო, კოლეგიის გადაწყვეტილებების მიღებაში უხეშად ერეოდა და ასე ამყარებდა "წესრიგს".
ჩინჩალაძე კონკრეტული საქმეებით, განსაკუთრებით სახელმწიფოს მონაწილეობით წარმოებული ქონებრივი დავებით იყო დაინტერესებული. ხელისუფლებას კერძო პირთათვის ამ ქონების ჩამორთმევა უნდოდა. მათ არაკანონიერ მოთხოვნას შევეწინააღმდეგე და ანგარიში გამისწორეს, - 2008 წლის ზაფხულში ჩინჩალაძის ინიციატივით იუსტიციის უმაღლეს საბჭოში დისციპლინური დევნა აღმიძრეს. ადმინისტრაციული საქმეების განხილვის ვადების დარღვევას მედავებოდნენ.
- როგორ დაგსაჯეს?
- უკვე სამოქალაქო საქმეთა პალატაში ვმუშაობდი, როცა ადმინისტრაციულ პალატაში 3 წლის განმავლობაში განხილული ჩემი ყველა საქმე შეისწავლეს, მიკერძოებულად განიხილეს ვადების საკითხი და დისციპლინური სახდელი - შენიშვნა გამომიცხადეს.
- სამოქალაქო საქმეთა პალატაში თქვენი სურვილით გადახვედით?
- გადამიყვანეს, რადგან იქ პოლიტიკური ინტერესი ნაკლებად ჰქონდათ, მაგრამ ბოლოს ამ სფეროსაც მისწვდნენ - შრომითი დავები მნიშვნელოვანი გახდა. მაგალითად, ხელისუფლება სასამართლოსგან მოითხოვდა, რომ დამსაქმებელს ნებისმიერ დროს, ყოველგვარი მოტივაციის გარეშე ჰქონოდა უფლება, გაეთავისუფლებინა დასაქმებული. არადა, კანონით, ეს მუხლი ამგვარ რამეს არ გულისხმობს, მაგრამ პირველი ინსტანციისა და სააპელაციო ინსტანციის სასამართლოებში ეს მცდარი პრაქტიკა დაინერგა. უზენაეს სასამართლოში მე და ჩემი კოლეგიის წევრმა ნუნუ კვანტალიანმა კანონის არასწორი განმარტება სააშკარაოზე გამოვიტანეთ და ერთი საქმე სააპელაციო სასამართლოში დავაბრუნეთ. ეს გადაწყვეტილება იმდენად მიუღებელი აღმოჩნდა რეჟიმისთვის, რომ კონსტანტინე კუბლაშვილმა საგანგებოდ დაგვიბარა გადაწყვეტილების გამომტანი მოსამართლეები და მკაცრად მოგვთხოვა პასუხი, როგორ გაბედეთ დადგენილი პრაქტიკის შეცვლაო.
- ეს დიალოგი მის კაბინეტში შედგა?
- დიახ, ასეთი კატეგორიული ტონით მოლაპარაკე, განრისხებული კუბლაშვილი არ მინახავს. სურდა პოზიცია შეგვეცვალა და მსგავსი დავის განხილვისას საწინააღმდეგო გადაწყვეტილება გამოგვეტანა, თითქოს ის ერთი შემთხვევით გაიპარა. კუბლაშვილმა მოითხოვა, გაგვეჩერებინა ჩვენს წარმოებაში არსებული ყველა შრომითი დავის განხილვა მანამ, სანამ სამოქალაქო პალატაში ახალი თავმჯდომარე არ დაინიშნებოდა, რომელთან ერთადაც უნდა გადაგვეწყვიტა დავების საკითხი. მე არ დავემორჩილე და განვიხილე მორიგი საქმე. ამან კუბლაშვილი ძალზე გააღიზიანა. მეორე, ასევე პოლიტიკური მნიშვნელობის თემა, დაუსწრებელი გადაწყვეტილების გამოტანას შეეხებოდა, რაზეც ასევე უარყოფითი დასკვნა წარვადგინეთ. ეს ნიშნავდა, რომ პალატის თავმჯდომარე ვეღარ მართავდა სიტუაციას. ამიტომ გადაწყდა, სამოქალაქო საქმეთა პალატაც გაეკონტროლებინათ და ეს დაგვირგვინდა იმით, რომ პალატის თავმჯდომარედ ისევ და ისევ პროკურატურის კადრი - ვასილ როინიშვილი დანიშნეს. მას სამოქალაქო საქმეთა პალატაში ძალთა ისეთი ბალანსი დახვდა. რეჟიმისთვის სასურველი გადაწყვეტილების მისაღებად უმრავლესობას ვერ აგროვებდა. ამიტომ დღის წესრიგში დადგა, სულ ცოტა, ერთი მოსამართლის მოცილების საკითხი და არჩევანი ჩემზე შეაჩერეს.