წიგნი, რომელიც შეგძრავთ და სიცოცხლესაც მოგაწყურებთ

"გამომცემლობა პალიტრა L"-მა მკითხველს უკვე შესთავაზა მსოფლიოს არაერთ ქვეყანაში პოპულარული პროექტი - "50 წიგნი, რომელიც უნდა წაიკითხო, სანამ ცოცხალი ხარ", სადაც შევიდა მკითხველის არჩეული 50 საუკეთესო წიგნი მსოფლიო და ქართული ლიტერატურის საგანძურიდან. პროექტი წარმოუდგენლად წარმატებული გამოდგა. "50 წიგნის" შემდეგ "გამომცემლობა პალიტრა L-"მა ყველა დროის წიგნთა წიგნი - "ბიბლია" გამოსცა. მაგრამ ამით პროექტი არ დასრულებულა. მრავალათასიანი მკითხველის თხოვნით მსოფლიო და ქართული ლიტერატურის საგანძურიდან კიდევ 49 წიგნი შეირჩევა. საბოლოოდ, ამ ბიბლიოთეკის სრული კომპლექტი 100 წიგნისგან შედგება: "50+ ბიბლია + 49, რომელიც უნდა წაიკითხო, სანამ ცოცხალი ხარ".

მომავალ კვირას "კვირის პალიტრის" მკითხველი პროექტის - "კიდევ 49 წიგნი, რომელიც უნდა წაიკითხო, სანამ ცოცხალი ხარ" პირველ წიგნს, ერიხ მარია რემარკის რომანს "ჟამი სიყვარულისა, ჟამი სიკვდილისა" მიიღებს.

ერიხ მარია რემარკი XX საუკუნის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი გერმანელი მწერალია.

ერიხ მარია რემარკი 1898 წელს, ქალაქ ოსნაბრიუკში (ქვედა საქსონია) დაიბადა. სწავლობდა საეკლესიო სკოლაში, კათოლიკურ სემინარიაში. პირველი მსოფლიო ომის დაწყებისთანავე ჯარში გაიწვიეს. 1917 წელს მძიმედ დაიჭრა და ომის დასრულებამდე ჰოსპიტალში მკურნალობდა... სწორედ ომის გამოცდილება, მძაფრი განცდები დაედო საფუძვლად მის ყველაზე გახმაურებულ რომანს "დასავლეთის ფრონტი უცვლელია", რომელიც 1929 წელს გამოქვეყნდა. ამ წიგნმა რემარკს საყოველთაო აღიარება მოუტანა, რადგან არაჩვეულებრივად წრფელი, მართალი, სასტიკი და თან, ადამიანურია. ეს არის წიგნი "დაკარგული თაობის" (თვით ეს გამოთქმა რემარკს ეკუთვნის), ანუ ახალგაზრდების შესახებ, რომელთაც ომის საშინელებამ ცხოვრების საზრისი დაუკარგა, - მიხვდნენ, "საზარბაზნე ხორცად" გამოიყენეს...

მისი მეორე შესანიშნავი რომანი, "ჟამი სიყვარულისა, ჟამი სიკვდილისა" მოგვითხრობს მეორე მსოფლიო ომზე, უბრალო გერმანელ ჯარისკაცზე, რომელიც ფრონტზეა ომის დაწყების დღიდან და სამკვირიანი შვებულებით ჩადის მშობლიურ ვერდენში, თუმცა ნანატრი სიმშვიდე არც იქ ხვდება, მოკავშირეები ქალაქს განუწყვეტლივ ბომბავენ. ერნსტ გრებერი (ასე ჰქვია მთავარ გმირს) შეხვდება ოცი წლის ქალიშვილს, ელიზაბეტ კრუზეს. ახალგაზრდებს შორის იფეთქებს სიყვარული, რომელიც ტრაგიკულია, რადგან მომავალი არ უწერია.

ყოველთვის, როცა ახალი წიგნი ჩამივარდება ხელში, დავფიქრდები ხოლმე, ღირს თუ არა ამაზე დროის ხარჯვა - ანუ რატომ უნდა წავიკითხო მაინცდამაინც ეს წიგნი? ბუნებრივია, მსგავსი კითხვა თქვენც გიჩნდებათ - ამ შემთხვევაში პასუხი ასე მესახება: ეს არის წიგნი, რომელიც დაგაფიქრებთ, შეგძრავთ, და მიუხედავად ომის სისასტიკისა, სიცოცხლეს მოგაწყურებთ... ეს საოცრად ამაღლებული, ნატიფი და გულში ჩამწვდომი ამბავია სიყვარულისა - რომანს თავისუფლად შეიძლება ერქვას "ჟამი სიყვარულისა, ჟამი სიკვდილისა" (სხვათა შორის, ზუსტად ასე ჰქვია მას ინგლისურ თარგმანში), რადგან გიყვარდეს და იცოცხლო - რემარკისთვის სინონიმებია. სიცოცხლის მთავარი პრობლემა - სიკვდილია! სიკვდილის გადალახვა, მისი დამარცხება მხოლოდ სიყვარულს ძალუძს. რემარკი საოცარი რეალიზმით, საოცარი დამაჯერებლობით აღწერს თავისი გმირების ტრაგიკულ ხვედრს და მის ნაწერში ცხოვრებას ეს ტრაგიზმი თითქოს ახალ განზომილებას სძენს, ადამიანურობისა და სიყვარულის ჰიმნად იქცევა.

სიცოცხლეს მხოლოდ სიყვარული ამართლებს და ასულდგმულებს!

რემარკი დიდი ჰუმანისტი და შესანიშნავი ოსტატია - რომანი ერთი ამოსუნთქვით იკითხება. მთავარი გმირი, რიგითი ჯარისკაცი, ჩვენ თვალწინ ნელ-ნელა გარდაიქმნება, მასში ადამიანი იღვიძებს, რომელიც, ბოლოს და ბოლოს, წინ აღუდგება, დაუპირისპირდება ბოროტებას, ომს ბრმა იარაღად რომ უნდოდა გადაექცია. რომანი იწყება რუსი პარტიზანების დახვრეტის სცენით, - ამაში ერნსტ გრებერიც მონაწილეობს, - და მთავრდება ანალოგიური სცენით, ოღონდ მისი ფინალი ამჯერად სრულიად სხვაა. რემარკს არა აქვს "ჰეფი ენდი" - რემარკი სასტიკია, ცხოვრებასავით...

იხილეთ სტატიის სრული ვერსია