"ქუ­თა­ის­ში რო­გორ არის, იცით? ჩე­მოდ­ნებ­ზე ვზი­ვართ, მუდ­მი­ვად გზა­ში ვართ. წარ­მო­გიდ­გე­ნი­ათ, რო­გო­რი დი­ვერ­სია მო­ა­წყო იმ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ პარ­ლა­მენ­ტის ქუ­თა­ის­ში გა­და­ტა­ნით? ამის შემ­დეგ რომ ვუს­მენ, რო­გორ იცა­ვენ ისი­ნი სა­ა­კაშ­ვილს, პირ­და­პირ ბოღ­მა მახ­რჩობს... მად­ლო­ბა ღმერ­თს, ახლა დე­მოკ­რა­ტი­ის სიომ და­ბე­რა, მაგ­რამ დე­მოკ­რა­ტი­ამ­დე ჯერ კი­დევ ძა­ლი­ან შორი ყო­ფი­ლა. არ მე­გო­ნა, თუ ასე შორს იქ­ნე­ბო­და", - ამ­ბობს ჩვენ­თან სა­უ­ბარ­ში დე­პუ­ტა­ტი სოსო ჯაჭვლი­ა­ნი, რო­მელ­თან და­კავ­ში­რე­ბაც "სკა­ი­პის" სა­შუ­ა­ლე­ბით მო­ვა­ხერ­ხეთ. რო­გო­რი ეგო­ნა მას არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე დე­მოკ­რა­ტია და რო­გო­რი აღ­მოჩ­ნდა სი­ნამ­დვი­ლე­ში, ამის შე­სა­ხებ მისი ინ­ტერ­ვი­უ­დან შე­ი­ტყობთ.

- დე­მოკ­რა­ტია არც შო­რი­დან ჩან­და ად­ვი­ლი, მაგ­რამ ახ­ლო­დან მა­ინც ძა­ლი­ან ძნე­ლი და მი­უღ­წე­ვე­ლი ყო­ფი­ლა... აბა, დე­მოკ­რა­ტია ად­ვი­ლი რომ იყოს, ყვე­ლა ქვე­ყა­ნა­ში იქ­ნე­ბო­და. სულ რა­ღაც 40 წლის წინ ამე­რი­კა­ში თეთრკა­ნი­ა­ნი და შავ­კა­ნი­ა­ნი ადა­მი­ა­ნე­ბი სხვა­დას­ხვა ავ­ტო­ბუ­სით მგზავ­რობ­დნენ. ამ დროს კი სა­ქარ­თვე­ლო­ში სულ სხვა­ნა­ი­რი ადა­მი­ა­ნუ­რი შეგ­ნე­ბა არ­სე­ბობ­და. ასე რომ, ჩვენ, ქარ­თვე­ლებს, ვერც ევ­რო­პა და ვერც აზია ვერ გვას­წავ­ლის ტო­ლე­რან­ტო­ბა­სა და იმ დე­მოკ­რა­ტი­ას, რა­ზეც ახლა გვი­კი­ჟი­ნე­ბენ. ეს თემა ვაჟა-ფშა­ვე­ლამ ასა­ხა თა­ვის ორგვერ­დი­ან ნა­წარ­მო­ებ­ში "პატ­რი­ო­ტიზ­მი და კოს­მო­პო­ტი­ლიზ­მი". ის ყვე­ლა­ფე­რი, რი­თაც დღე­ვან­დელ მსოფ­ლიო ლი­დე­რებ­სა და დე­მოკ­რა­ტი­ის მა­მებს თავი მო­აქვთ და დიდ გან­სწავ­ლუ­ლო­ბას იბ­რა­ლე­ბენ, იმ ორ გვერ­დზე წე­რია. ახლა კი დგა­ნან და ნო­ტა­ცი­ებს გვი­კი­თხა­ვენ, ვი­თომ დე­მოკ­რა­ტი­ის სა­ბძელ­თან უნ­დათ მიგ­ვიყ­ვა­ნონ...

იმ დღეს, რო­დე­საც პარ­ლა­მენ­ტში პრე­ზი­დენ­ტის კონ­სტი­ტუ­ცი­ით მი­ნი­ჭე­ბულ უფ­ლე­ბებ­ზე მუ­შა­ობ­დნენ, რა­ღაც მი­ზე­ზის გამო ვერ და­ვეს­წა­რი გან­ხილ­ვას და იმ დროს მი­ვუს­წა­რი, რო­დე­საც დე­ბა­ტე­ბი მთავ­რდე­ბო­და. არა­და, ძა­ლი­ან მარ­ტი­ვი კი­თხვა და­ის­ვა, უნდა ჰქონ­დეს თუ არა ერთ კონ­კრე­ტულ პი­როვ­ნე­ბას, მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვილს, ფა­რა­ო­ნის უფ­ლე­ბე­ბი?!. ოპო­ზი­ცია ტა­ნი­სა­მოსს იგ­ლეჯს, უნდა ჰქონ­დე­სო. არა­და, ცხრა წე­ლია, ეს ადა­მი­ა­ნე­ბი, ვი­თომ გუნ­დი, სა­ქარ­თვე­ლოს შავ დღე­ში აგ­დე­ბენ, გა­ა­უ­პა­ტი­უ­რეს და ნა­მუ­სი ახა­დეს ქვე­ყა­ნას და ახლა დე­მოკ­რა­ტი­ა­ზე გვე­ლა­პა­რა­კე­ბი­ან. ვი­თომ ის ცო­ცხე­ბი და დუ­ბინ­კე­ბი არც ყო­ფი­ლა მათი მმარ­თვე­ლო­ბის ის­ტო­რი­ა­ში. მეტი და­ცინ­ვა რაღა გინ­დათ. ისე კი, მე­ცი­ნე­ბა ამ ყვე­ლა­ფერ­ზე და იცით რა­ტომ? მე მა­შინ ვი­გი­ნე­ბო­დი და ჩემი სა­გა­ზე­თო ლექ­სი­კა, ცოტა ისე­თი, "არა­დე­პუ­ტატ­სკი" იყო. ახლა კი, ბოლო ასი დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში, ხმა არ ამო­მი­ღია და იცით რა­ტომ? მე მა­შინ ვი­გი­ნე­ბო­დი და ვა­ხუ­რებ­დი, რო­დე­საც ფასი ჰქონ­და, ახლა ყვე­ლა ყი­ყი­ნებს... ზოგი და­სავ­ლე­თი­დან ყი­ყი­ნებს და ზო­გიც აქ. თავი დაგ­ვა­ნე­ბონ რა, არა­ვი­სი სას­წავ­ლი არა­ფე­რი გვჭირს, რო­გორ­მე ჩვენს თავს მივ­ხე­დავთ.

- კო­ა­ბი­ტა­ცი­ის­კენ მოგ­ვიწ­ოდა და­სავ­ლეთ­მა. თქვე­ნი აზრ­ით, რო­გო­რია კო­ა­ბი­ტა­ცია­ში მყო­ფი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა და ოპო­ზი­ცია?

- კო­ა­ბი­ტა­ცია თა­ნამ­შრომ­ლო­ბა­სა და თა­ნა­არ­სე­ბო­ბას ნიშ­ნავს. გა­აჩ­ნია, ვის­თან ითა­ნამ­შრომ­ლებ, ნა­ძი­რა­ლებ­თან თა­ნა­არ­სე­ბო­ბა არ შე­იძ­ლე­ბა. ეს ორ, გან­სხვა­ვე­ბუ­ლად მო­აზ­როვ­ნე პარ­ტი­ას შო­რის არის შე­საძ­ლე­ბე­ლი, თო­რემ კა­ცი­ჭა­მი­ებ­სა და მკვლე­ლებ­თან თა­ნა­არ­სე­ბო­ბა ვის გა­უ­გია. მე მათ ოპო­ზი­ცი­ად ვერ აღ­ვიქ­ვამ, ისი­ნი დამ­ნა­შა­ვე­ე­ბი არი­ან. მო­დით ამ სი­ტყვას ცოტა იუ­მო­რი­თაც შევ­ხე­დოთ, კი ამ­ბო­ბენ, ფრან­გუ­ლი წარ­მო­შო­ბის არი­სო, მაგ­რამ ჩვენ­მა მოძ­მე სომ­ხებ­მა ასე თქვეს, - ნეტ, ეტა არ­მი­ანსკოე სლო­ვო და ჩვე­ნე­ბუ­რად სექსს ნიშ­ნავ­სო. თან ისიც და­ა­კონ­კრე­ტეს, მხო­ლოდ იმ შემ­თხვე­ვა­ში, თუ გაყ­რი­ლი ცოლ-ქმა­რი შეხ­ვდე­ბა ერ­თმა­ნეთს და თა­ნა­ცხოვ­რე­ბა­ზე არც ერთი არ ამ­ბობს უარს...

ამ დროს ჩვენს რეს­პონ­დენტს მეს­ტი­ის დე­პუ­ტა­ტი ვიქ­ტორ ჯა­ფა­რი­ძე ეს­ტუმ­რა და ინ­ტერ­ვი­უ­ში ჩარ­თვის სურ­ვი­ლი გა­მოთ­ქვა, რა­ზეც სოსო ჯაჭვლი­ა­ნი მე­ხუმ­რა, - "თქვენ ახლა, ფაქ­ტობ­რი­ვად, სას­წა­ულს სჩა­დი­ხართ, ორ სვან­თან ერ­თდრო­უ­ლად წერთ ინ­ტერ­ვი­უს..."

ვიქ­ტორ ჯა­ფა­რი­ძე:

- მინ­და გი­თხრათ, რომ დე­მოკ­რა­ტი­ის სიომ სვა­ნეთ­ში ისე ძლი­ე­რად და­ბე­რა, გვაჟ­რი­ა­ლებს კი­დეც...

სვა­ნეთ­ზე სა­უბ­რის შემ­დეგ ისევ თბი­ლის­ზე გად­მო­ვი­ნაც­ვლეთ და ბა­ტონ სო­სოს მი­ვუბ­რუნ­დით...

სოსო ჯაჭვლი­ა­ნი:

- ბოლო დღე­ებ­ში "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის" პარ­ტი­ის და­ფუძ­ნე­ბა მიმ­დი­ნა­რე­ობს, რა­საც თით­ქმის ყვე­ლა რა­ი­ონ­ში, სოფ­ლად თუ ქა­ლა­ქად დიდი ხმა­უ­რი ახ­ლავს თან. ათას კაცს, რო­მე­ლიც ბოლო დღე­ებ­ში გა­მოჩ­ნდა, იმ ხუთ­კა­ცი­ან ჯფუფ­ში უნდა მოხ­ვედ­რა, ამი­ტო­მაც თით­ქმის ყველ­გან ჩხუ­ბია. ერ­თა­დერ­თი რა­ი­ო­ნი გლ­და­ნია, სა­დაც ყვე­ლა­ფე­რი სი­ამ­ტკბი­ლო­ბით ჩა­ტარ­და, ამი­ტო­მაც ჩემი თხოვ­ნა და და­ვა­ლე­ბა იქ­ნე­ბა ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბის მი­მართ - სვა­ნე­ბი დაგ­ვა­ფა­სეთ და მოგ­ვი­ა­რეთ!

- ძა­ლი­ან რთულ და­ვა­ლე­ბას გვაძ­ლევთ, ბა­ტო­ნო სოსო...

- თქვენ იხუმ­რეთ და ახლა მე და ვიქ­ტორ ჯა­ფა­რი­ძე ტყუ­ი­ლად კი არ შე­ვი­ყა­რეთ ერ­თად, კა­ნონპ­რო­ექტს ვწერთ.

- ამას გვი­მა­ლავ­დით? რა სფე­როს შე­ე­ხე­ბა თქვე­ნი კა­ნონპ­რო­ექ­ტი?

- მო­დით ჯერ­ჯე­რო­ბით არ ვი­ტყვით, სა­ნამ არ დას­რულ­დე­ბა, იტყვი­ან, დაგ­ვცი­ნი­ა­ნო, არა­და, მარ­თლა ძა­ლი­ან მა­გა­რი რამ იქ­ნე­ბა და ამა­ში თა­ვად დარ­წმუნ­დე­ბით. მო­ცუ­ლო­ბი­თია, სპორ­ტსაც ეხე­ბა, კულ­ტუ­რა­საც და სო­ცი­ა­ლურ თე­მა­ტი­კა­საც.

- სვა­ნებს უნი­კა­ლუ­რი კა­ნონპ­რო­ექ­ტე­ბის შედ­გე­ნა შეგ­ძლე­ბი­ათ, თუ ეს ყვე­ლა­ფე­რი ერ­თად არის მოქ­ცე­უ­ლი...

- (იცი­ნის) ზოგ­ჯერ გა­მოგ­ვდის. ზვი­ად გამ­სა­ხურ­დი­ას პრე­ზი­დენ­ტო­ბის შემ­დეგ კი­ნოს შე­სა­ხებ კა­ნო­ნი არ არ­სე­ბობ­და, რაც ძა­ლი­ან დიდ პრობ­ლე­მებს ქმნი­და. დო­ტა­ცია უნდა არ­სე­ბობ­დეს, რათა რამ­დე­ნი­მე ფილ­მის გა­და­ღე­ბა მა­ინც გახ­დეს შე­საძ­ლე­ბე­ლი სა­ხელ­მწი­ფო სახ­სრე­ბით. ასე­ვე მინ­და სპორ­ტის მი­მარ­თაც შე­იც­ვა­ლოს სი­ტუ­ა­ცია. ამ­ჟა­მად სა­ქარ­თვე­ლო­ში პრი­ო­რი­ტე­ტუ­ლი მხო­ლოდ ოლიმ­პი­უ­რი სპორ­ტია, არა­და, სუმო ია­პო­ნი­ა­ში სპორ­ტის წამ­ყვან სა­ხე­ო­ბად ით­ვლე­ბა და მათ სპორ­ტსმე­ნებს მსოფ­ლიო აღი­ა­რე­ბა აქვთ მო­პო­ვე­ბუ­ლი... ჩვენ გვინ­და, სპორ­ტის არა­ო­ლიმ­პი­უ­რი სა­ხე­ო­ბე­ბი არ იჩაგ­რე­ბო­დეს. ამი­ტომ ვა­პი­რებ, გლ­და­ნის მო­სახ­ლე­ო­ბას გა­მო­ვუ­ცხა­დო, რომ მალე შეძ­ლე­ბენ თა­ვი­ან­თი შვი­ლე­ბი სპორ­ტის სხვა­დას­ხვა წრე­ზე უფა­სოდ ატა­რონ. ხალ­ხს ჯერ კი­დევ ძა­ლი­ან უჭირს და რა­ღა­ცით უნდა წა­ვეშ­ვე­ლოთ.

- ისე კი, სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში უკ­­ვე გაჩ­ნდა იმედ­გაც­რუ­ე­ბა, რომ დიდი მო­ლო­დი­ნის შემ­დეგ უკე­თე­სო­ბის­კენ ჯერ­ჯე­რო­ბით არა­ფე­რი შეც­ვლი­ლა...

- არ არის ასე, თან­და­თან ყვე­ლა­ფე­რი უკე­თე­სო­ბის­კენ იც­ვლე­ბა. მეს­მის იმ ადა­მი­ა­ნე­ბის, ვი­საც ძა­ლი­ან უჭირს და უნ­დათ, ყვე­ლა­ფე­რი რაც შე­იძ­ლე­ბა მალე შე­იც­ვა­ლოს, მაგ­რამ არ­სე­ბობს სქე­მა, რომ­ლის თა­ნახ­მა­დაც ცვლი­ლე­ბე­ბი უნდა გან­ხორ­ცი­ელ­დეს. მა­გა­ლი­თად, დენი რომ გა­ი­აფ­დეს, რა­ღაც გზა უნდა გა­ვი­ა­როთ, არ­სე­ბობს ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბე­ბი, რომ­ლე­ბიც ადრე და­ი­დო და ფა­სის გა­ნა­ხევ­რე­ბამ­დე, შემ­დეგ კი სა­სურ­ველ ტა­რი­ფამ­დე, ეტა­პობ­რი­ვად უნდა მი­ვი­დეთ. ჩვენ ახ­ლა­ვე რომ გა­ვა­ი­ა­ფოთ ყვე­ლა­ფე­რი, შე­საძ­ლოა, ჯა­რი­მე­ბიც მი­ვი­ღოთ. ახლა გა­ზის სა­ფა­სუ­რის 10%-ით შემ­ცი­რე­ბა­ზეა სა­უ­ბა­რი, მაგ­რამ არც ამ შემ­თხვე­ვა­ში მოხ­დე­ბა ყვე­ლა­ფე­რი სწრა­ფად. ამი­ტო­მაც ვი­პო­ვეთ ალ­ტერ­ნა­ტი­ვა, რათა მო­სახ­ლე­ო­ბამ ცოტა ამო­ი­სუნ­თქოს, სო­ცი­ა­ლუ­რად და­უც­ვე­ლი ოჯა­ხე­ბი, რომ­ლე­ბიც აქამ­დე 28-ლა­რი­ან დახ­მა­რე­ბას იღებ­დნენ, 60 ლარს მი­ი­ღე­ბენ. მეს­მის, რომ ესეც ძა­ლი­ან ცო­ტაა, ბევ­რის­თვის ერთი ლუკ­მაც კი... აი, ახლა ჩემს მე­გო­ბარ დე­პუ­ტატს, ბა­ტონ ვიქ­ტორს რომ ვუ­ყუ­რებ, მთე­ლი კუბ­და­რი ერთ ლუკ­მად შე­ჭა­მა, ეს, რა თქმა უნდა, ხუმ­რო­ბით, მაგ­რამ სა­ბედ­ნი­ე­როდ, ყვე­ლა­ფე­რი იქით მი­დის, რომ თან­და­თან ყვე­ლა­ფე­რი და­ლაგ­დე­ბა.

- ლუკა კურ­ტა­ნი­ძე­ზეც გკი­თხავთ, რო­მელ­მაც ფი­ზი­კუ­რი შე­უ­რა­ცხყო­ფა მი­ა­ყე­ნა ვე­ტე­რან სპორ­ტსმე­ნებს...

- ეკა კვე­სი­ტა­ძეს­თან ღია ეთერ­ში ვი­ყა­ვი მიწ­ვე­უ­ლი, სა­დაც უნდა მო­სუ­ლი­ყო თე­მურ ყა­ზა­რაშ­ვი­ლიც, რო­მე­ლიც თურ­მე ცუ­დად გახ­და, ამ მი­ზე­ზით ვერ მო­ვი­და და ტე­ლე­ფო­ნით ჩა­ერ­თო. არა­და, მა­ნამ­დე ვი­ყა­ვით შე­თან­ხმე­ბუ­ლი, რომ ერ­თად გვე­სა­უბ­რა ამ თე­მის გარ­შე­მო. სი­ნამ­დვი­ლე­ში რაც მოხ­და, მხო­ლოდ მათ იცი­ან, მაგ­რამ სპორ­ტი ჩემ­თვი­საც არ არის უცხო და რა­ღა­ცე­ბი მეც მეს­მის, იქ ბევ­რი რამ სხვა­ნა­ი­რად ხდე­ბა. სპორ­ტსმე­ნებს სხვა­ნა­ი­რი ფსი­ქი­კა და ურ­თი­ერ­თდა­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა აქვთ და ზოგს რომ ჰგო­ნია, ჩხუ­ბია და შე­უ­რა­ცხყო­ფა მი­ა­ყე­ნა, სი­ნამ­დვი­ლე­ში ეს შე­იძ­ლე­ბა უბ­რა­ლო ღლა­ბუ­ცი იყოს...

- ვე­ტე­რა­ნი ფეხ­ბურ­თე­ლე­ბი ფი­ზი­კურ შე­უ­რა­ცხყო­ფა­ზე სა­უბრ­ობ­დნენ, ბა­ტო­ნო სოსო...

- რო­გორ ფიქ­რობთ, ლუკა კურ­ტა­ნი­ძეს, მძი­მე წო­ნა­ში მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ონს ხელი რომ და­ერ­ტყა რო­მე­ლი­მე მათ­გა­ნის­თვის, რო­გორ იქ­ნე­ბოდ­ნენ?!. ამის შემ­დეგ ისი­ნი ტე­ლე­ვი­ზი­ით ამ­ბო­ბენ, მცე­მა, მაგ­რამ არ ვუ­ჩი­ვი ლუ­კა­სო, შე და­ლოც­ვი­ლო, ტე­ლე­ვი­ზი­ით თქვი და მეტი რაღა გინ­და?.. გა­მიჯ­ნე რა, შე კაი დედ­მა­მიშ­ვი­ლო, სპორ­ტი და პო­ლი­ტი­კა. თე­მურ ყა­ზა­რაშ­ვილს, რა­ინ­დი აბ­რა­მიშ­ვილს და და­ნარ­ჩე­ნებს მხო­ლოდ თა­ნამ­დე­ბო­ბე­ბი შე­უც­ვა­ლეს, თო­რემ ხელ­ფა­სე­ბიც შე­უ­ნარ­ჩუ­ნეს და სამ­სა­ხუ­რიც, მა­შინ, როცა ლუკა კურ­ტა­ნი­ძეს, მსოფ­ლი­ო­სა და ევ­რო­პის ჩემ­პი­ონს, რო­მე­ლიც ცხრა წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში სა­ქარ­თვე­ლოს დრო­შას მაღ­ლა სწევ­და და ღირ­სე­ბა­აყ­რი­ლი ქარ­თვე­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის სა­მარ­თლი­ა­ნო­ბის დაბ­რუ­ნე­ბის­თვის იბ­რძო­და, ერთი სი­ტყვა რა­ტომ არ შე­ა­წი­ეს? სად იყო მა­შინ სპორ­ტუ­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა?

- ანუ ის ვე­ტე­რა­ნე­ბი მა­შინ­დე­ლი დუ­მი­ლის ფასს იმ­კი­ან?

- არა, ასე არ არის, მაგ­რამ კარ­გი იქ­ნე­ბო­და, მა­შინ ერთი ტკბი­ლი სი­ტყვა შე­ე­წი­ათ ამ თავ­გან­წი­რუ­ლი ბი­ჭის­თვის... მე თე­მურ ყა­ზა­რაშ­ვილს პირ­და­პირ ვკი­თხე, შენ და ლუკა რომ ლა­პა­რა­კობ­დით, იმ დროს იქ რა­ინ­დი სა­ი­დან აღ­მოჩ­ნდა-მეთ­ქი? - მერე მო­ვი­დაო, - მი­თხრა. ანუ ლუ­კას­თან კა­ბი­ნეტ­ში შე­სუ­ლან და იქ და­უ­წყეს საქ­მის გარ­ჩე­ვა, წარ­მო­გიდ­გე­ნი­ათ?.. არა­და, ლუ­კამ ყვე­ლა მათ­გა­ნი და­ტო­ვა და ხელ­ფა­სე­ბიც შე­უ­ნარ­ჩუ­ნა. შე და­ლოც­ვი­ლო, ამე­რი­კის პრე­ზი­დენტს რომ ირ­ჩე­ვენ, წინა პრე­ზი­დენ­ტი ეგ­რე­ვე სახ­ლში მი­დის და შენ რომ ცოტა გვერ­დზე მი­ი­წიო, არ შე­იძ­ლე­ბა?.. თუმ­ცა დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, ისი­ნი მა­ინც მო­რიგ­დე­ბი­ან და მე­გობ­რე­ბად დარ­ჩე­ბი­ან... ჩემი შტა­ბი­დან ერთი ადა­მი­ა­ნიც არ და­მი­საქ­მე­ბია. რა ვქნა, ძვე­ლე­ბი გავ­ყა­რო და ისი­ნი მო­ვიყ­ვა­ნო? მე­ტიც არ უნ­დათ ნა­ცი­ო­ნა­ლებს. მალე ახა­ლი სა­მუ­შაო ად­გი­ლე­ბიც იქ­ნე­ბა, მაგ­რამ ბავ­შვი ცხრა თვე­ში იბა­დე­ბა, გვა­ცა­ლეთ მე­გობ­რე­ბო...

- წინა კვი­რას პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრმა ჟურ­ნა­ლის­ტებ­თან შეხ­ვედ­რი­სას გან­ვლი­ლი ასი დღე შე­ა­ფა­სა. პი­რა­დად თქვენ რას და­ა­სა­ხე­ლებ­დით, რაც ამ ხნის გან­მავ­ლო­ბა­ში გა­კეთ­და?

- ამ ცოტა ხნის გან­მავ­ლო­ბა­ში ძა­ლი­ან ბევ­რი რამ გა­კეთ­და, პირ­ველ რიგ­ში, სა­მარ­თლი­ა­ნო­ბა დაბ­რუნ­და. იმის ფონ­ზე, რომ მკვლე­ლი, მსუ­ბუ­ქი ყო­ფაქ­ცე­ვის პრე­ზი­დენ­ტი გვყავ­და და მთელ მსოფ­ლი­ო­ში თავს გვჭრი­და, ახლა ყვე­ლა­ფე­რი ძა­ლი­ან მაგ­რად არის. ამას წი­ნათ ბა­თუმ­ში "ენ­დი­ა­ის" ხელმღვა­ნელ ლუის ნა­ვა­როს ვკი­თხე, ამე­რი­კის პრე­ზი­დენ­ტი ტე­ლე­ვი­ზი­ით რომ გა­მო­სუ­ლი­ყო და რო­მე­ლი­მე კონ­კრე­ტუ­ლი ოჯა­ხის გა­ნად­გუ­რე­ბის ბრძა­ნე­ბა გა­ე­ცა, თქვენს ხალ­ხს რა რე­აქ­ცია ექ­ნე­ბო­და-მეთ­ქი. მან რა­ღაც ფარ­თხუ­ნი და­ი­წყო, ეს ყვე­ლა­ფე­რი ფაქ­ტე­ბით გამ­ყა­რე­ბუ­ლი უნდა იყო­სო, და­ლოც­ვი­ლო, მეტი რაღა უნდა გა­ამ­ყა­რო...

ლალი პა­პას­კი­რი

ჟურ­ნა­ლი "რე­ი­ტინ­გი"

(გა­მო­დის ორ­შა­ბა­თო­ბით)