მსოფლიო
სამართალი
პოლიტიკა

4

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

კვირა, მთვარის მერვე დღე დაიწყება 11:21-ზე, მთვარე ლომშია ახალი საქმეების დასაწყებად ნეიტრალური დღეა. დიდ დროსა და ენერგიას ითხოვს ადრე დაწყებული საქმეები. მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებების მიღება სხვა დღისთვის გადადეთ. კარგი დღეა უძრავ ქონებასთან დაკავშირებული საქმეების მოსაგვარებლად. კარგია მივლინების, მოგზაურობის დასაწყებად. ხშირად იმოძრავეთ, გადააადგილეთ ავეჯი, განაახლეთ ინტერიერი. სხვა დღისთვის გადადეთ ქორწინება და ნიშნობა. მოერიდეთ კუჭის გადატვირთვას, მოწევას, სმას. უმჯობესდება ფსიქოემოციური ფონი. ადამიანი უფრო ხალისიანი ხდება. კარგად გამოიძინეთ, მიიღეთ მზის აბაზანები და დიდხანს ისეირნეთ.
სამხედრო
მეცნიერება
მოზაიკა
Faceამბები
სპორტი
კულტურა/შოუბიზნესი
კონფლიქტები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
გვანცა დარასელია - ქმრის ღალატს ვერ დავიჯერებ
გვანცა დარასელია - ქმრის ღალატს ვერ დავიჯერებ

გვან­ცა და­რა­სე­ლია ამ­ბობს, რომ პა­ტა­რა ერეკ­ლეს და­ბა­დე­ბამ მისი ცხოვ­რე­ბა რა­დი­კა­ლუ­რად შეც­ვა­ლა. რო­დის გა­მო­დის წო­ნას­წო­რო­ბი­დან, რისი გამ­ხე­ლის რცხვე­ნია და რაზე არ ლა­პა­რა­კობს უახ­ლო­ეს ადა­მი­ა­ნებ­თა­ნაც კი - ამ ყვე­ლა­ფერ­ზე ტე­ლე­წამ­ყვან­მა გუ­ლახ­დი­ლად გვე­სა­უბ­რა.

- სა­ხე­ლი და გვა­რი...

- გვან­ცა და­რა­სე­ლია.

- და­ბა­დე­ბის თა­რი­ღი...

- 1989 წლის 1-ლი სექ­ტემ­ბე­რი.

- ბავ­შვო­ბა­ში მინ­დო­და გა­მოვ­სუ­ლი­ყა­ვი...

- ...ის, ვინც გა­მო­ვე­დი. სულ ჟურ­ნა­ლის­ტო­ბა­ზე ვოც­ნე­ბობ­დი. სცე­ნა და ტე­ლე­ვი­ზია მი­ზი­დავ­და.

- ჩემ­ზე გავ­ლე­ნა იქო­ნია...

- ...დე­დამ. მან ყვე­ლა­ფე­რი გა­ა­კე­თა იმის­თვის, რომ წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნი ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი. თა­ვად ექი­მია და არ უნ­დო­და, მისი პრო­ფე­სია ამერ­ჩია. სა­კუ­თა­რი ოც­ნე­ბე­ბი ჩემი წყა­ლო­ბით აიხ­დი­ნა. ერთ დროს სცე­ნა­ზე იდგა და მღე­რო­და...

- ბედ­ნი­ე­რი ვარ, რომ...

- ...მყავს ასე­თი სა­ო­ცა­რი შვი­ლი. ამ პა­ტა­რა არ­სე­ბამ ჩემი ცხოვ­რე­ბა რა­დი­კა­ლუ­რად შეც­ვა­ლა; ბედ­ნი­ე­რი ვარ, რომ მყავს მე­უღ­ლე, რო­მე­ლიც ძა­ლი­ან მიყ­ვარს და რო­მელ­საც ვუყ­ვარ­ვარ; ბედ­ნი­ე­რი ვარ იმი­თაც, რომ საყ­ვა­რელ საქ­მეს ვა­კე­თებ.

- როცა მარ­ტო ვარ...

- ...მძი­ნავს (იცი­ნის). სა­კუ­თარ თავ­თან მარ­ტო დარ­ჩე­ნა კარ­გია. პი­რა­დად მე, ასეთ დროს გან­ვლი­ლი წლე­ბიც მახ­სენ­დე­ბა; ზოგ­ჯერ ცუდი ფიქ­რე­ბიც მე­ძა­ლე­ბა და შეც­დო­მებ­ზეც ხში­რად ვფიქ­რობ. ხომ იცი, რა­საც ნა­ნობ, ის არას­დროს გა­ვი­წყდე­ბა.

- ცხოვ­რე­ბას თა­ვი­დან რომ ვი­წყებ­დე...

- ...არა­ფერს შევ­ცვლი­დი! ისე, სა­ინ­ტე­რე­სოა, 20-30 წლის შემ­დეგ ამ წი­ნა­და­დე­ბას რო­გორ და­ვას­რუ­ლებ.

- ვიბ­ნე­ვი, როცა...

- ...რა­ღაც არ ვიცი. მა­გა­ლი­თად, კონ­კრე­ტუ­ლი ტერ­მი­ნის მნიშ­ვნე­ლო­ბა, მაგ­რამ იმ­წუ­თას ამას არ ვიმ­ჩნევ. მერე ამის შე­სა­ხებ ან თა­ვად ვი­ძი­ებ ინ­ფორ­მა­ცი­ას, ან მშობ­ლებს ვე­კი­თხე­ბი.

- წო­ნას­წო­რო­ბი­დან გა­მოვ­დი­ვარ, როცა...

- ...ჩემი არ ეს­მით ან რა­ღა­ცას მაბ­რა­ლე­ბენ და სა­კუ­თარ სი­მარ­თლეს ვერ ვამ­ტკი­ცებ. მქო­ნია შემ­თხვე­ვა, როცა რა­ღაც უნებ­ლი­ეთ მო­ვი­მოქ­მე­დე და მერე კონ­კრე­ტუ­ლი პი­როვ­ნე­ბა მე­უბ­ნე­ბო­და, - შენ ეს გან­გებ, გა­მიზ­ნუ­ლად გა­ა­კე­თე. ამას გეგ­მავ­დი, რომ ჩემ­თვის გული გეტ­კი­ნაო.

- მე ვარ შე­უმ­დგა­რი...

- ...მსა­ხი­ო­ბი, მო­დე­ლი, მომ­ღე­რა­ლი. სა­მო­დე­ლო საქ­მი­ა­ნო­ბა­ში აქ­ტი­უ­რად არც ვი­ყა­ვი ჩარ­თუ­ლი. სულ 2 შემ­თხვე­ვა მახ­სენ­დე­ბა, როცა ჩვე­ნე­ბა­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბის­თვის ფული გა­და­მი­ხა­დეს. სი­ლა­მა­ზის კონ­კურ­სში რომ ვმო­ნა­წი­ლე­ობ­დი, ხალ­ხს ამი­ტომ და­ვა­მახ­სოვ­რდი. იმ პე­რი­ოდ­ში ვსწავ­ლობ­დი და მინ­დო­და, ჩემს პრო­ფე­სი­ას კარ­გად და­ვუფ­ლე­ბო­დი.

- მე­ზა­რე­ბა...

- ...რაც მე­ზა­რე­ბა, ამ ყვე­ლაფ­რის თქმის მრცხვე­ნია (იცი­ნის). მე­ზა­რე­ბა უთო­ო­ბა, ოღონდ - ისე მე­ზა­რე­ბა, რომ ამის გამო ოჯახ­ში სე­რი­ო­ზუ­ლი კონ­ფლიქ­ტი მაქვს. სა­ო­ჯა­ხო საქ­მე­ე­ბი დი­დად არ მი­ტა­ცებს. სახ­ლის და­ლა­გე­ბას მირ­ჩევ­ნია, სა­დი­ლი მო­ვამ­ზა­დო, გავ­რე­ცხო...

- ჩემი შვი­ლი, ერეკ­ლე...

- ...გა­რეგ­ნო­ბით ჩემ­გან რა­დი­კა­ლუ­რად გან­სხვა­ვე­ბუ­ლია - მა­მას უფრო ჰგავს. არის ქერა და აქვს ლურ­ჯი თვა­ლე­ბი, ძა­ლი­ან გრძე­ლი წამ­წა­მე­ბი, დიდი ლო­ყე­ბი, ბუთ­ქუ­ნა ტუ­ჩე­ბი. მსუ­ქა­ნაა, ჩა­პუტ­კუ­ნე­ბუ­ლი. მშვე­ნი­ე­რი ზნის ბავ­შვია, ღა­მი­თაც არ გვაწ­ვა­ლებს. კარ­გად ვი­თარ­დე­ბა და თავს უფრო და უფრო გვაყ­ვა­რებს, ყვე­ლას გვა­გი­ჟებს.

- არ მიყ­ვარს...

- ...როცა შე­ნიშ­ვნას უსა­ფუძ­ვლოდ მაძ­ლე­ვენ. სა­კუ­თა­რი სი­მარ­თლის დამ­ტკი­ცე­ბას ყო­ველ­თვის არ­გუ­მენ­ტე­ბით ვცდი­ლობ.

- დაშ­ვე­ბულ შეც­დო­მებს...

- ...ვა­ღი­ა­რებ და რა თქმა უნდა, ვნა­ნობ.

- ძა­ლი­ან მინ­და...

- ...მოგ­ზა­უ­რო­ბა.

- ვი­მოგ­ზა­უ­რებ­დი...

- ...ბავ­შვთან და მე­უღ­ლეს­თან ერ­თად. მე­უღ­ლეს­თან გან­მარ­ტო­ე­ბა და დას­ვე­ნე­ბა მო­მე­ნატ­რა. ერთ კარგ ტურ­ზე ნამ­დვი­ლად არ ვი­ტყო­დი უარს.

- არას­დროს და­მა­ვი­წყდე­ბა...

- ...ის წუთი, როცა შვილ­მა პირ­ვე­ლად გა­მი­ცი­ნა; მა­შინ 2-3 თვის იყო... არას­დროს და­მა­ვი­წყდე­ბა ჩემი ქორ­წი­ლის დღე და ერთი ზა­ფხუ­ლი, რო­მე­ლიც გა­თხო­ვე­ბამ­დე მე­გობ­რებ­თან ერ­თად, ბა­თუმ­ში გა­ვა­ტა­რე.

- ამ წუთ­ში ძა­ლი­ან მინ­და ვიყო...

- ...სა­სა­დი­ლო­ში, რად­გან ძა­ლი­ან მშია.

- ცრუ­მორ­წმუ­ნე არ ვარ, მაგ­რამ...

- ...ხეზე მა­ინც ვა­კა­კუ­ნებ ხოლ­მე. ეს ცრურ­წმე­ნა კი არა, ჩვე­ვაა.

- ბო­ლოს მე­სიზ­მრა...

- ...ცუდი რამ. უმე­ტე­სად, ცუდ სიზ­მრებს ვნა­ხუ­ლობ და მერე ცუდი გან­წყო­ბი­ლე­ბით მეღ­ვი­ძე­ბა. სიზ­მრე­ბი ჩემს მე­უღ­ლეს უფრო ხში­რად უხ­დე­ბა. ყო­ველ­თვის ახ­სოვს, რა ნახა. ერთხელ და­ე­სიზ­მრა, რომ შვილს 18 რი­ცხვში გა­ვა­ჩენ­დი და ასეც მოხ­და.

- ძა­ლი­ან მჯე­რა...

- ...უცხოპ­ლა­ნე­ტე­ლე­ბის არ­სე­ბო­ბის. შე­იძ­ლე­ბა, ამა­ზე ბევ­რს გა­ე­ცი­ნოს, მაგ­რამ მგო­ნია, რომ მათი არ­სე­ბო­ბა რე­ა­ლუ­რია.

- როცა მო­მა­ვალ­ზე ვფიქ­რობ...

- ...მე­ღი­მე­ბა. ოპ­ტი­მის­ტი ვარ.

- არა­ვის­თან ვსა­უბ­რობ...

- ...ჩემი და მე­უღ­ლის ურ­თი­ერ­თო­ბის ინ­ტი­მურ დე­ტა­ლებ­ზე. პი­კან­ტურ თე­მებს ახლო და­ქა­ლებ­თა­ნაც კი არ გან­ვი­ხი­ლავ. არ მა­ღი­ზი­ა­ნებს, როცა ამა­ზე სხვე­ბი თა­მა­მად ლა­პა­რა­კო­ბენ, მაგ­რამ პი­რა­დად მე, ამა­ზე ლა­პა­რაკს სა­ჭი­როდ არ მი­ვიჩ­ნევ.

- სიყ­ვა­რუ­ლი ეს...

- ...სა­ოც­რე­ბაა. მგო­ნია, რომ ნამ­დვი­ლი, ჭეშ­მა­რი­ტი სიყ­ვა­რუ­ლი ცხოვ­რე­ბა­ში მხო­ლოდ ერთხელ მო­დის.

- ვოც­ნე­ბობ...

- ...მშვიდ ცხოვ­რე­ბა­ზე. ამა­ზე შვი­ლის გა­ჩე­ნის შემ­დეგ უფრო მე­ტად ვფიქ­რობ.

- ჩემი ყვე­ლა­ზე დიდი სი­სუს­ტე...

- ...ის არის, რომ ყვე­ლა ადა­მი­ან­ში კარ­გის და­ნახ­ვას ვცდი­ლობ. ვერ ვი­ტყვი, რომ ეს ცუდი თვი­სე­ბაა, მაგ­რამ ვინ­მე­ზე ცუდს რომ გა­ვი­გებ, ამას ვერ ვი­ჯე­რებ. სი­სუს­ტე­ში შე­იძ­ლე­ბა ისიც ჩა­მეთ­ვა­ლოს, რომ ადა­მი­ა­ნე­ბის ამოც­ნო­ბა არ მე­ხერ­ხე­ბა. ზოგ­ჯერ გარ­შე­მო მყოფ ადა­მი­ა­ნებ­ზე ისეთ ჭო­რებს მიყ­ვე­ბი­ან, რომ მგო­ნია, ჭურ­ში ვზი­ვარ. როცა 2 ადა­მი­ა­ნი ზის და ჭო­რა­ობს, ოთა­ხი­დან გავ­დი­ვარ. ამი­ტო­მა­ცაა, რომ ხში­რად ტყე­მალ­ზე ვზი­ვარ და ბლის კურ­კებს ვის­ვრი.

- ყო­ველ­თვის შე­უძ­ლია კარგ ხა­სი­ათ­ზე და­მა­ყე­ნოს...

- ...მე­უღ­ლის თბილ­მა სი­ტყვებ­მა და კომ­პლი­მენ­ტმა, რა­საც იშ­ვი­ა­თად ამ­ბობს. ახლა ვხვდე­ბი, რომ ახ­ლო­ბე­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის ხა­სი­ათ­ზე ვარ და­მო­კი­დე­ბუ­ლი. დე­და­ჩე­მის და მე­უღ­ლის ცუდი ხა­სი­ა­თი ჩემ­ზე ძა­ლი­ან მოქ­მე­დებს.

- ცხოვ­რე­ბა­ში რის­კზე...

- ...წას­ვლა ძა­ლი­ან მი­ჭირს. ახა­ლი კერ­ძის გა­სინ­ჯვაც კი არ მიყ­ვარს. აი, ჩემი მე­უღ­ლე კი სულ სხვა­ნა­ი­რი ადა­მი­ა­ნია. ის გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბებ­საც სწრა­ფად იღებს. ერთხელ თურ­მე, რეს­ტო­რან­ში მე­გო­ბარ­თან ერ­თად იჯდა და იქვე გა­უჩ­ნდათ იტა­ლი­ა­ში გამ­გზავ­რე­ბის იდეა. ჰოდა, სახ­ლში მი­სუ­ლა, დე­და­მი­სის­თვის ეზო­დან­ვე და­უ­ძა­ხია, - პას­პორ­ტი გად­მო­მიგ­დეო და იტა­ლი­ა­ში წა­სუ­ლა. მე ამას ვე­რას­დროს გა­ვა­კე­თებ.

- ბევ­რი ფული რომ მქონ­დეს...

- ...და­ვეხ­მა­რე­ბო­დი ყვე­ლას, ვი­საც ჯან­მრთე­ლო­ბის პრობ­ლე­მა აქვს. რამ­დე­ნი­მე დღის წინ ადა­მი­ა­ნი მა­ტა­რე­ბელს შე­უ­ვარ­და იმის გამო, რომ ბან­კის ვალი ჰქო­ნია - 15 ათა­სი ლარი. არა­და, ზო­გის­თვის ეს თან­ხა არა­ფერს ნიშ­ნავს... სი­კე­თის კე­თე­ბა დიდი სუ­ლი­ე­რი კომ­ფორ­ტია. პატ­რი­არ­ქის სი­ტყვე­ბი მახ­სენ­დე­ბა: რო­გორ გვი­ხა­რია, როცა გა­ჭირ­ვე­ბულ ადა­მი­ანს ვეხ­მა­რე­ბით! არა­და, სა­კი­თხა­ვი ის არის, ჩვენ ვეხ­მა­რე­ბით მას თუ ის გვეხ­მა­რე­ბაო?

- როცა სა­ჯა­როდ მა­ქე­ბენ...

- ...ვცდი­ლობ, მად­ლო­ბა დრო­უ­ლად გა­და­ვი­ხა­დო და გავ­ქრე. ზო­გი­ერ­თი ითხოვს, ადა­მი­ა­ნებ­მა კომ­პლი­მენ­ტი უთხრან, ეს კი გა­მა­ღი­ზი­ა­ნე­ბე­ლია.

- ყვე­ლა­ზე სა­სი­ა­მოვ­ნო კომ­პლი­მენ­ტია, როცა მე­უბ­ნე­ბი­ან...

- ...დი­ლით შენ გამო ვდგე­ბი და გი­ყუ­რე­ბო. ჩემი ძმის ჯვრის­წე­რა­ზე თა­მა­და მისი უფ­რო­სი მე­გო­ბა­რი იყო. მო­რი­გი სა­დღეგ­რძე­ლო ასე და­ი­წყო: "ახლა მინ­და ვა­დღეგ­რძე­ლო ადა­მი­ა­ნი, რო­მე­ლიც არის ექი­მი... - მე­გო­ნა, ბი­ძა­ჩემ­ზე ლა­პა­რა­კობ­და, რო­მე­ლიც ექი­მია, მან კი გა­აგ­რძე­ლა: - ეს ადა­მი­ა­ნი არის ფსი­ქო­ლო­გი და ყვე­ლა­ნა­ირ და­ა­ვა­დე­ბას კურ­ნავს; მე რომ ტე­ლე­ვი­ზორს ვრთავ და..." მა­შინ მივ­ხვდი, რომ მე მა­დღეგ­რძე­ლებ­და და სად დავ­მა­ლუ­ლი­ყა­ვი, აღარ ვი­ცო­დი. სა­დღეგ­რძე­ლო და კომ­პლი­მენ­ტი და­მა­მახ­სოვ­რდა.

- ვეპ­რან­ჭე­ბი...

- ...მე­უღ­ლეს.

- ჩემი ყვე­ლა­ზე დიდი ტკი­ვი­ლი...

- ...ჩემი ძმის მე­გობ­რის გარ­დაც­ვა­ლე­ბაა. გიგი გა­რა­ყა­ნი­ძე სა­ო­ცა­რი ადა­მი­ა­ნი იყო...

- არ მჩვე­ვია...

- ...თა­ვის ქება, სხვის საქ­მე­ში ცხვი­რის ჩა­ყო­ფა და ჭო­რა­ო­ბა.

- ხში­რად მსაყ­ვე­დუ­რო­ბენ...

- ...მე­გობ­რე­ბი, მო­უც­ლე­ლო­ბის გამო.

- ვუფრ­თხილ­დე­ბი...

- ...ურ­თი­ერ­თო­ბებს.

- ვე­რა­ვინ მა­ი­ძუ­ლებს...

- ...ხელი მოვ­კი­დო ვირ­თხას.

- არ მრცხვე­ნია...

- ...სა­კუ­თა­რი თა­ვის.

- ვერ და­ვი­ჯე­რებ...

- ...ქმრის ღა­ლატს.

- ყო­ველ­თვის ძა­ლი­ან გან­ვიც­დი...

- ...შვი­ლის ცუ­დად ყოფ­ნას. სამ­სა­ხურ­ში ყვე­ლა­ფერს ისე თუ ვერ გა­ვა­კე­თებ, რო­გორც მინ­და, შე­იძ­ლე­ბა, ღამე არ და­მე­ძი­ნოს.

- და­ბო­ლოს, გე­ტყვით, რომ...

- ...ძა­ლი­ან მიყ­ვარ­ხართ. იყა­ვით იმე­დი­ა­ნად და ჯან­მრთე­ლად. ყვე­ლას წარ­მა­ტე­ბებს გი­სურ­ვებთ!

თა­მუ­ნა კვი­ნი­კა­ძე

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)

გვანცა დარასელია - ქმრის ღალატს ვერ დავიჯერებ

გვანცა დარასელია - ქმრის ღალატს ვერ დავიჯერებ

გვანცა დარასელია ამბობს, რომ პატარა ერეკლეს დაბადებამ მისი ცხოვრება რადიკალურად შეცვალა. როდის გამოდის წონასწორობიდან, რისი გამხელის რცხვენია და რაზე არ ლაპარაკობს უახლოეს ადამიანებთანაც კი - ამ ყველაფერზე ტელეწამყვანმა გულახდილად გვესაუბრა.

- სახელი და გვარი...

- გვანცა დარასელია.

- დაბადების თარიღი...

- 1989 წლის 1-ლი სექტემბერი.

- ბავშვობაში მინდოდა გამოვსულიყავი...

- ...ის, ვინც გამოვედი. სულ ჟურნალისტობაზე ვოცნებობდი. სცენა და ტელევიზია მიზიდავდა.

- ჩემზე გავლენა იქონია...

- ...დედამ. მან ყველაფერი გააკეთა იმისთვის, რომ წარმატებული ადამიანი ვყოფილიყავი. თავად ექიმია და არ უნდოდა, მისი პროფესია ამერჩია. საკუთარი ოცნებები ჩემი წყალობით აიხდინა. ერთ დროს სცენაზე იდგა და მღეროდა...

- ბედნიერი ვარ, რომ...

- ...მყავს ასეთი საოცარი შვილი. ამ პატარა არსებამ ჩემი ცხოვრება რადიკალურად შეცვალა; ბედნიერი ვარ, რომ მყავს მეუღლე, რომელიც ძალიან მიყვარს და რომელსაც ვუყვარვარ; ბედნიერი ვარ იმითაც, რომ საყვარელ საქმეს ვაკეთებ.

- როცა მარტო ვარ...

- ...მძინავს (იცინის). საკუთარ თავთან მარტო დარჩენა კარგია. პირადად მე, ასეთ დროს განვლილი წლებიც მახსენდება; ზოგჯერ ცუდი ფიქრებიც მეძალება და შეცდომებზეც ხშირად ვფიქრობ. ხომ იცი, რასაც ნანობ, ის არასდროს გავიწყდება.

- ცხოვრებას თავიდან რომ ვიწყებდე...

- ...არაფერს შევცვლიდი! ისე, საინტერესოა, 20-30 წლის შემდეგ ამ წინადადებას როგორ დავასრულებ.

- ვიბნევი, როცა...

- ...რაღაც არ ვიცი. მაგალითად, კონკრეტული ტერმინის მნიშვნელობა, მაგრამ იმწუთას ამას არ ვიმჩნევ. მერე ამის შესახებ ან თავად ვიძიებ ინფორმაციას, ან მშობლებს ვეკითხები.

- წონასწორობიდან გამოვდივარ, როცა...

- ...ჩემი არ ესმით ან რაღაცას მაბრალებენ და საკუთარ სიმართლეს ვერ ვამტკიცებ. მქონია შემთხვევა, როცა რაღაც უნებლიეთ მოვიმოქმედე და მერე კონკრეტული პიროვნება მეუბნებოდა, - შენ ეს განგებ, გამიზნულად გააკეთე. ამას გეგმავდი, რომ ჩემთვის გული გეტკინაო.

- მე ვარ შეუმდგარი...

- ...მსახიობი, მოდელი, მომღერალი. სამოდელო საქმიანობაში აქტიურად არც ვიყავი ჩართული. სულ 2 შემთხვევა მახსენდება, როცა ჩვენებაში მონაწილეობისთვის ფული გადამიხადეს. სილამაზის კონკურსში რომ ვმონაწილეობდი, ხალხს ამიტომ დავამახსოვრდი. იმ პერიოდში ვსწავლობდი და მინდოდა, ჩემს პროფესიას კარგად დავუფლებოდი.

- მეზარება...

- ...რაც მეზარება, ამ ყველაფრის თქმის მრცხვენია (იცინის). მეზარება უთოობა, ოღონდ - ისე მეზარება, რომ ამის გამო ოჯახში სერიოზული კონფლიქტი მაქვს. საოჯახო საქმეები დიდად არ მიტაცებს. სახლის დალაგებას მირჩევნია, სადილი მოვამზადო, გავრეცხო...

- ჩემი შვილი, ერეკლე...

- ...გარეგნობით ჩემგან რადიკალურად განსხვავებულია - მამას უფრო ჰგავს. არის ქერა და აქვს ლურჯი თვალები, ძალიან გრძელი წამწამები, დიდი ლოყები, ბუთქუნა ტუჩები. მსუქანაა, ჩაპუტკუნებული. მშვენიერი ზნის ბავშვია, ღამითაც არ გვაწვალებს. კარგად ვითარდება და თავს უფრო და უფრო გვაყვარებს, ყველას გვაგიჟებს.

- არ მიყვარს...

- ...როცა შენიშვნას უსაფუძვლოდ მაძლევენ. საკუთარი სიმართლის დამტკიცებას ყოველთვის არგუმენტებით ვცდილობ.

- დაშვებულ შეცდომებს...

- ...ვაღიარებ და რა თქმა უნდა, ვნანობ.

- ძალიან მინდა...

- ...მოგზაურობა.

- ვიმოგზაურებდი...

- ...ბავშვთან და მეუღლესთან ერთად. მეუღლესთან განმარტოება და დასვენება მომენატრა. ერთ კარგ ტურზე ნამდვილად არ ვიტყოდი უარს.

- არასდროს დამავიწყდება...

- ...ის წუთი, როცა შვილმა პირველად გამიცინა; მაშინ 2-3 თვის იყო... არასდროს დამავიწყდება ჩემი ქორწილის დღე და ერთი ზაფხული, რომელიც გათხოვებამდე მეგობრებთან ერთად, ბათუმში გავატარე.

- ამ წუთში ძალიან მინდა ვიყო...

- ...სასადილოში, რადგან ძალიან მშია.

- ცრუმორწმუნე არ ვარ, მაგრამ...

- ...ხეზე მაინც ვაკაკუნებ ხოლმე. ეს ცრურწმენა კი არა, ჩვევაა.

- ბოლოს მესიზმრა...

- ...ცუდი რამ. უმეტესად, ცუდ სიზმრებს ვნახულობ და მერე ცუდი განწყობილებით მეღვიძება. სიზმრები ჩემს მეუღლეს უფრო ხშირად უხდება. ყოველთვის ახსოვს, რა ნახა. ერთხელ დაესიზმრა, რომ შვილს 18 რიცხვში გავაჩენდი და ასეც მოხდა.

- ძალიან მჯერა...

- ...უცხოპლანეტელების არსებობის. შეიძლება, ამაზე ბევრს გაეცინოს, მაგრამ მგონია, რომ მათი არსებობა რეალურია.

- როცა მომავალზე ვფიქრობ...

- ...მეღიმება. ოპტიმისტი ვარ.

- არავისთან ვსაუბრობ...

- ...ჩემი და მეუღლის ურთიერთობის ინტიმურ დეტალებზე. პიკანტურ თემებს ახლო დაქალებთანაც კი არ განვიხილავ. არ მაღიზიანებს, როცა ამაზე სხვები თამამად ლაპარაკობენ, მაგრამ პირადად მე, ამაზე ლაპარაკს საჭიროდ არ მივიჩნევ.

- სიყვარული ეს...

- ...საოცრებაა. მგონია, რომ ნამდვილი, ჭეშმარიტი სიყვარული ცხოვრებაში მხოლოდ ერთხელ მოდის.

- ვოცნებობ...

- ...მშვიდ ცხოვრებაზე. ამაზე შვილის გაჩენის შემდეგ უფრო მეტად ვფიქრობ.

- ჩემი ყველაზე დიდი სისუსტე...

- ...ის არის, რომ ყველა ადამიანში კარგის დანახვას ვცდილობ. ვერ ვიტყვი, რომ ეს ცუდი თვისებაა, მაგრამ ვინმეზე ცუდს რომ გავიგებ, ამას ვერ ვიჯერებ. სისუსტეში შეიძლება ისიც ჩამეთვალოს, რომ ადამიანების ამოცნობა არ მეხერხება. ზოგჯერ გარშემო მყოფ ადამიანებზე ისეთ ჭორებს მიყვებიან, რომ მგონია, ჭურში ვზივარ. როცა 2 ადამიანი ზის და ჭორაობს, ოთახიდან გავდივარ. ამიტომაცაა, რომ ხშირად ტყემალზე ვზივარ და ბლის კურკებს ვისვრი.

- ყოველთვის შეუძლია კარგ ხასიათზე დამაყენოს...

- ...მეუღლის თბილმა სიტყვებმა და კომპლიმენტმა, რასაც იშვიათად ამბობს. ახლა ვხვდები, რომ ახლობელი ადამიანების ხასიათზე ვარ დამოკიდებული. დედაჩემის და მეუღლის ცუდი ხასიათი ჩემზე ძალიან მოქმედებს.

- ცხოვრებაში რისკზე...

- ...წასვლა ძალიან მიჭირს. ახალი კერძის გასინჯვაც კი არ მიყვარს. აი, ჩემი მეუღლე კი სულ სხვანაირი ადამიანია. ის გადაწყვეტილებებსაც სწრაფად იღებს. ერთხელ თურმე, რესტორანში მეგობართან ერთად იჯდა და იქვე გაუჩნდათ იტალიაში გამგზავრების იდეა. ჰოდა, სახლში მისულა, დედამისისთვის ეზოდანვე დაუძახია, - პასპორტი გადმომიგდეო და იტალიაში წასულა. მე ამას ვერასდროს გავაკეთებ.

- ბევრი ფული რომ მქონდეს...

- ...დავეხმარებოდი ყველას, ვისაც ჯანმრთელობის პრობლემა აქვს. რამდენიმე დღის წინ ადამიანი მატარებელს შეუვარდა იმის გამო, რომ ბანკის ვალი ჰქონია - 15 ათასი ლარი. არადა, ზოგისთვის ეს თანხა არაფერს ნიშნავს... სიკეთის კეთება დიდი სულიერი კომფორტია. პატრიარქის სიტყვები მახსენდება: როგორ გვიხარია, როცა გაჭირვებულ ადამიანს ვეხმარებით! არადა, საკითხავი ის არის, ჩვენ ვეხმარებით მას თუ ის გვეხმარებაო?

- როცა საჯაროდ მაქებენ...

- ...ვცდილობ, მადლობა დროულად გადავიხადო და გავქრე. ზოგიერთი ითხოვს, ადამიანებმა კომპლიმენტი უთხრან, ეს კი გამაღიზიანებელია.

- ყველაზე სასიამოვნო კომპლიმენტია, როცა მეუბნებიან...

- ...დილით შენ გამო ვდგები და გიყურებო. ჩემი ძმის ჯვრისწერაზე თამადა მისი უფროსი მეგობარი იყო. მორიგი სადღეგრძელო ასე დაიწყო: "ახლა მინდა ვადღეგრძელო ადამიანი, რომელიც არის ექიმი... - მეგონა, ბიძაჩემზე ლაპარაკობდა, რომელიც ექიმია, მან კი გააგრძელა: - ეს ადამიანი არის ფსიქოლოგი და ყველანაირ დაავადებას კურნავს; მე რომ ტელევიზორს ვრთავ და..." მაშინ მივხვდი, რომ მე მადღეგრძელებდა და სად დავმალულიყავი, აღარ ვიცოდი. სადღეგრძელო და კომპლიმენტი დამამახსოვრდა.

- ვეპრანჭები...

- ...მეუღლეს.

- ჩემი ყველაზე დიდი ტკივილი...

- ...ჩემი ძმის მეგობრის გარდაცვალებაა. გიგი გარაყანიძე საოცარი ადამიანი იყო...

- არ მჩვევია...

- ...თავის ქება, სხვის საქმეში ცხვირის ჩაყოფა და ჭორაობა.

- ხშირად მსაყვედურობენ...

- ...მეგობრები, მოუცლელობის გამო.

- ვუფრთხილდები...

- ...ურთიერთობებს.

- ვერავინ მაიძულებს...

- ...ხელი მოვკიდო ვირთხას.

- არ მრცხვენია...

- ...საკუთარი თავის.

- ვერ დავიჯერებ...

- ...ქმრის ღალატს.

- ყოველთვის ძალიან განვიცდი...

- ...შვილის ცუდად ყოფნას. სამსახურში ყველაფერს ისე თუ ვერ გავაკეთებ, როგორც მინდა, შეიძლება, ღამე არ დამეძინოს.

- დაბოლოს, გეტყვით, რომ...

- ...ძალიან მიყვარხართ. იყავით იმედიანად და ჯანმრთელად. ყველას წარმატებებს გისურვებთ!

თამუნა კვინიკაძე

ჟურნალი "გზა"

(გამოდის ხუთშაბათობით)

"იბერიას" ჟურნალისტები განცხადებას ავრცელებენ

უჩა მამაცაშვილი "იბერიასა" და "ომეგა ჯგუფის" ირგვლივ მიმდინარე პროცესებზე პროკურატურას მიმართავს

ქართული ტელევიზიების მეპატრონეები, მათი ინტერესები და გავლენები