მსოფლიო
პოლიტიკა
საზოგადოება

19

თებერვალი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

მთვარის ოცდამეერთე დღე დაიწყება 01:59-ზე, მთვარე მორიელშია კარგი დღეა ფინანსური საკითხების მოსაგვარებლად; გუნდური მუშაობისთვის; ვაჭრობისთვის. ამ დღეს შეიძლება “მეგობრობის დღე“ ვუწოდოთ. კარგია საერთო მიზნისთვის გაერთიანება, მომავლის დასახვა. კარგია მგზავრობა, მივლინება; საქმიანობის შეცვლა. მოაგვარეთ საოჯახო საქმეები; დაისვენეთ. კარგი დღეა ქორწინებისა და ნიშნობისათვის. ერთგულების ფიცის დასადებად; მავნე ჩვევებისგან გასათავისუფლებლად. ნუ გადატვირთავთ ღვიძლს. გაისეირნეთ სუფთა ჰაერზე. მოიმატებს სტრესული და სარისკო ქმედებების რაოდენობა. მოსალოდნელია ტრავმები, ქირურგიული ჩარევის ალბათობა.
მეცნიერება
სამართალი
კონფლიქტები
სპორტი
მოზაიკა
Faceამბები
სამხედრო
კულტურა/შოუბიზნესი
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"ქართული ოცნება" ერთ-ერთი პირველი იყო, ვინც შემომთავაზა, დაუდექი ჩვენს პარტიას გვერდითო... ყველას უარი ვუთხარი" - ირაკლი ჩხიკვაძის პროტესტი
"ქართული ოცნება" ერთ-ერთი პირველი იყო, ვინც შემომთავაზა, დაუდექი ჩვენს პარტიას გვერდითო... ყველას უარი ვუთხარი" - ირაკლი ჩხიკვაძის პროტესტი

"სა­ერ­თოდ პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი მო­ღა­ლა­ტე­ე­ბი მგო­ნია - პო­ლი­ტი­კუ­რი სპექტრის მი­მართ ასე­თი მძი­მე შე­ფა­სე­ბით ვარ წარ­მოდ­გე­ნი­ლი... ჩვე­ნი პო­ლი­ტი­კუ­რი სპექტრის პო­ზი­ცი­ი­სა თუ ოპო­ზი­ცი­ის სა­ხე­ე­ბი წლე­ბია არ იც­ვლე­ბი­ან, არი­ან და არი­ან. ჩემი აზ­რით, კარ­გა­დაც შე­თა­მა­შე­ბუ­ლი არი­ან... არა­ნა­ი­რი პარ­ტი­ის და პო­ლი­ტი­კო­სის მი­მართ არა­ნა­ი­რი ნდო­ბა არ მაქვს. ეს ჩემ­და სამ­წუ­ხა­როდ, ასეა - ცხოვ­რობ ქვე­ყა­ნა­ში და არ გყავს არც ერთი პო­ლი­ტი­კო­სი, ვი­საც ენ­დო­ბი" - გვე­უბ­ნე­ბა მსა­ხი­ო­ბი ირაკ­ლი ჩხიკ­ვა­ძე, რო­მელ­მაც ქვე­ყა­ნა­ში მიმ­დი­ნა­რე ამ­ბებ­თან და­კავ­ში­რე­ბით სა­კუ­თარ შე­ფა­სე­ბე­ბი AMBEBI.GE-სთან გა­ა­კე­თა.

- არც ერთ პო­ლი­ტი­კურ ძა­ლას არ ვენ­დო­ბი იმა­ში, რომ ის მი­ხე­დავს შენს ხალ­ხს, არ მექ­ნე­ბა შიში, რომ ჩემი არ­ჩე­უ­ლი რო­მე­ლი­ღაც პო­ლი­ტი­კუ­რი ძალა, მა­ღა­რო­ში მუ­შებს ფე­ხებ­ზე და­ი­კი­დებს. ფე­ხებ­ზე და­ი­კი­დებს მსა­ხი­ო­ბებს, რომ­ლებ­საც ძა­ლი­ან მი­ზე­რუ­ლი ხელ­ფა­სე­ბი აქვთ და დღემ­დე ხმას არ ვი­ღებთ, ხელ­ფას­ზე არ ვლა­პა­რა­კობთ. რამე რო­გორ უნდა ვთქვათ, როცა მა­ღა­რო­ში მუ­შე­ბი მძი­მე მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში არი­ან... მსა­ხი­ობს, ვი­ღა­ცე­ბის­გან გან­სხვა­ვე­ბით, იმ­დე­ნი ღირ­სე­ბა კი­დევ აქვს შე­მორ­ჩე­ნი­ლი, რომ ეს არ გა­ა­კე­თოს.

ნდო­ბა პო­ლი­ტი­კო­სე­ბის მი­მართ იმი­ტომ არ მაქვს, რომ ვინც ავირ­ჩი­ეთ, ყვე­ლამ გვი­ღა­ლა­ტა, კუ­თხე­ში მიგ­ვაგ­დო და თა­ვი­ან­თი ინ­ტე­რე­სე­ბის შეს­რუ­ლე­ბა და­ი­წყო. ჩვენ კი მათ­თან ყო­ველ­თვის ბრძო­ლა გვი­წევს. ამი­ტომ მაქვს გან­ცდა, რომ გა­ნუ­წყვე­ტე­ლი ღა­ლა­ტი მიმ­დი­ნა­რე­ობს - ღა­ლა­ტი ჩვე­ნი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის, ქვეყ­ნის ინ­ტე­რე­სე­ბის, გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რი მდგო­მა­რე­ო­ბის მი­მართ. პო­ლი­ტი­კუ­რი სპექტრი რა­ღაც­ნა­ი­რი უპა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბით სავ­სე ადა­მი­ა­ნე­ბით არის გაჟ­ღენ­თი­ლი. „შტან­გის“ ამ­წე­ვე­ბი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბე­ბის მიმ­ღე­ბე­ბი ხდე­ბი­ან, კრი­მი­ნა­ლებს პო­ლი­ცი­ე­ლე­ბად ხდი­ან... ყვე­ლა­ფერს თავ­და­ყი­რა აყე­ნე­ბენ. ამი­ტომ არ მომ­წონს პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი და არც მათი მიმ­დევ­რე­ბი. ჩემი ქვე­ყა­ნა მა­დარ­დებს და ვიცი, რომ ასე გაგ­რძე­ლე­ბა არ შე­იძ­ლე­ბა. რა­ღაც წერ­ტი­ლამ­დე უნდა მი­ვი­დეთ, უნდა გა­მოჩ­ნდნენ ახა­ლი სა­ხე­ე­ბი, რომ­ლე­ბიც ნდო­ბით იქ­ნე­ბი­ან აღ­ჭურ­ვი­ლი და წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში არ იქ­ნე­ბი­ან რა­ღაც სი­სუ­ლე­ლე­ებ­ში გა­თხვრი­ლი.

- არას­დროს გქო­ნი­ათ პო­ლი­ტი­კა­ში ჩარ­თვის სურ­ვი­ლი?

- პო­ლი­ტი­კა არ არის ჩემი სფე­რო, არც მათი სფე­რო არ არის, ვინც პო­ლი­ტი­კა­ში მი­დის. რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა, მსა­ხი­ო­ბი იყო, ამ სფე­როს, სამ­ყა­როს სრუ­ლუფ­ლე­ბი­ა­ნი წევ­რი და უცებ პო­ლი­ტი­კო­სად მო­ევ­ლი­ნო ხალ­ხს?! პო­ლი­ტი­კა სულ სხვა სამ­ყა­როა, სხვა სფე­რო და სხვა გარ­სია. პო­ლი­ტი­კას პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი სჭირ­დე­ბა. რა უნდა „შტან­გისტს“ იქ, რისი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის თავი აქვს?! ეს მისი საქ­მე არ არის... მე სა­დაც მომ­წონს და რაც მიყ­ვარს, იქ ვარ...

ბევ­რჯერ მქო­ნია შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა, - და­უ­დე­ქი ჩვენს პო­ლი­ტი­კურ პარ­ტი­ას გვერ­დი­თო. მა­გა­ლი­თად, უნ­დო­დათ, რომ ფოტო გა­და­მე­ღო ერთ-ერთ კან­დი­დატ­თან ერ­თად... ასე­თი წი­ნა­და­დე­ბა ბევ­რჯერ ყო­ფი­ლა. ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით, „ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა“ იყო ერთ-ერთი პირ­ვე­ლი... ყვე­ლას უარი ვუ­თხა­რი - ბო­დი­ში, მაგ­რამ ვე­რა­ნა­ირ პო­ლი­ტი­კურ მა­რა­თონ­ში გვერ­დით ვერ და­გიდ­გე­ბით... მიხ­ვდნენ, რომ ვარ მსა­ხი­ო­ბი და ჩემი თა­ვი­სუ­ფა­ლი ცხოვ­რე­ბა მაქვს. ყვე­ლა ასე უნდა ფიქ­რობ­დეს.

- დღე­ვან­დელ პრო­ტეს­ტში მსა­ხი­ო­ბე­ბი აქ­ტი­უ­რად ხართ ჩარ­თუ­ლი, მაგ­რამ სა­პი­რის­პი­რო პო­ზი­ცია აქვთ თქვენს სხვა კო­ლე­გებ­საც. მხარ­და­ჭე­რას და სო­ლი­და­რო­ბას ბო­ლოდ­რო­ინ­დელ ამ­ბებ­ში და­ზა­რა­ლე­ბულ ადა­მი­ა­ნებს არ უცხა­დე­ბენ... რო­გორ ფიქ­რობთ, რა­ტომ ხდე­ბა ასე?

- გარ­და იმი­სა, რომ ჩვენ მსა­ხი­ო­ბე­ბი ვართ, ვართ ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი ადა­მი­ა­ნე­ბიც. ცხოვ­რე­ბა­ში ადა­მი­ა­ნებს თა­ვი­ან­თი პო­ზი­ცი­ე­ბი გა­აჩ­ნი­ათ. ზოგს სა­ერ­თოდ არ უნდა, რომ თავი აიტ­კი­ვოს და თა­ვი­სი აზრი ხმა­მაღ­ლა გა­მოთ­ქვას. ზოგი ფა­რუ­ლად მი­იჩ­ნევს, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა მარ­თა­ლია, მაგ­რამ ხმას მა­ინც არ იღებს. ზოგი ამ­ბობს, რომ ვი­ღაც ღირ­სია, რომ და­ი­ჭი­რეს, ალ­ბათ და­ა­შა­ვა და არც კი­თხუ­ლობს, მან რე­ა­ლუ­რად და­ა­შა­ვა თუ არა რამე. ასე ვლინ­დე­ბა ამ ადა­მი­ა­ნე­ბის ხა­სი­ა­თე­ბი. ურ­ჩევ­ნი­ათ, ხმა არ ამო­ი­ღონ და თა­ვის­თვის კომ­ფორ­ტის ზო­ნა­ში ის­ხდნენ. მე დე­მოკ­რა­ტის და სი­ტყვის თა­ვი­სუფ­ლე­ბის მხარ­დამ­ჭე­რი ვარ და მჯე­რა, რომ ვი­საც რა პო­ზი­ცია აქვს, ის უნდა ჰქონ­დეს. ვინ­მეს და­მუ­ნა­თე­ბა, რა­ტომ არ გაქვს ეს პო­ზი­ცია, - არ არის სწო­რი. ასე ვერც შე­დეგს მი­ვაღ­წევთ და ტყუ­ი­ლი ლა­პა­რა­კია. ისე კი, ჩემი გად­მო­სა­ხე­დი­დან ძა­ლი­ან მიკ­ვირს ამ ადა­მი­ა­ნე­ბის, მაგ­რამ მერე რომ ვფიქ­რდე­ბი, ვხვდე­ბი, რომ პო­ზი­ცი­ის გა­მო­ხატ­ვა სხვა­დას­ხვა მი­ზე­ზის გამო არ შე­უძ­ლი­ათ. ზოგს ნა­მუ­სი არ აქვს, ზოგს შიში აწუ­ხებს, ზოგი სა­ერ­თოდ უპი­რის­პირ­დე­ბა თა­ვის მო­სახ­ლე­ო­ბას და ამ­ბობს, რომ ღირ­სე­ბი ხართ, რაც გე­მარ­თე­ბათ. რომ „ქარ­თულ ოც­ნე­ბა“ სა­ოც­რე­ბაა და ჩვენ არ უნდა ვებ­რძო­დეთ მათ. ეს უკვე მხა­რის და­ჭე­რაა.

მე მი­მაჩ­ნია, რომ მსა­ხი­ო­ბი ყო­ველ­თვის ხალ­ხის გვერ­დით უნდა იდ­გეს და არა პარ­ტი­ე­ბის გვერ­დით. რო­გორც კი პარ­ტი­ის მხა­რეს და­ი­ჭერ, მერე იმ მხა­რის გა­მარ­თლე­ბა გი­წევს. ამ დროს მსა­ხი­ობს თვალ­სა­წი­ე­რი გი­ვიწ­როვ­დე­ბა და ვიწ­რო აზ­როვ­ნე­ბის ხდე­ბი, რა­საც მერე სი­ტყვე­ბით და ფრა­ზე­ბი­თაც ადას­ტუ­რებ. ყვე­ლა მსა­ხი­ობს ვუ­სურ­ვებ, ის წერ­ტი­ლი, რა­საც თა­ვი­სუფ­ლე­ბა და აზ­რის გა­მო­ხატ­ვა ჰქვია, არ და­ე­კარ­გოს.

- 23 იან­ვარს ვასო აბა­ში­ძის სა­ხე­ლო­ბის „ახა­ლი თე­ატ­რის“ მა­ნი­ფეს­ტი ვი­ხი­ლეთ... რას იტყვით ამა­ზე?

- ჩემ­თვის ძა­ლი­ან ემო­ცი­უ­რი იყო და უწყვე­ტი ემო­ცია ჰქონ­და მთელ იმ მა­ნი­ფესტს ყვე­ლას­თვის, ვინც იქ იდგა. თე­ატ­რის მნიშ­ვნე­ლო­ბა ემო­ცი­ის გა­მოწ­ვე­ვაა. მისი არ­სია, რომ ადა­მი­ა­ნებ­ში გა­მო­იწ­ვი­ოს ემო­ცია, რაც გა­მო­საწ­ვა­ვია. იმ მა­ნი­ფესტზე ეს მოხ­და. ჩემი აზ­რით, ის ყვე­ლა­ფე­რი იყო კარ­გი და შედ­გა.

- თუმ­ცა ადა­მი­ა­ნე­ბის გარ­კვე­ულ­მა ნა­წილ­მა მას მდა­რე ხე­ლოვ­ნე­ბა უწო­და...

- ჰო, რა თქმა უნდა, ახლა ისე­თი სი­ტუ­ა­ცი­აა, ყვე­ლა­ფერს კად­რუ­ლო­ბენ და ამ­ბო­ბენ... თან ის ვინც ამას ამ­ბობს, თე­ატ­რშიც არ არის ნამ­ყო­ფი, უმაღ­ლე­სი ხე­ლოვ­ნე­ბაც არ იცის რა არის, მაგ­რამ მა­ინც ბე­დავს...

- "ახა­ლი თე­ატ­რის“ სამ­ხატ­ვრო ხელ­მძღვა­ნელ­მა, მთა­ვარ­მა რე­ჟი­სორ­მა, დათო დო­ი­აშ­ვილ­მა თქვა, რომ რე­გი­ო­ნებ­ში გავ­დი­ვართ და ხალ­ხთან ჩვე­ნი სათ­ქმე­ლი, უნდა მი­ვი­ტა­ნო­თო. ამ ინი­ცი­ა­ტი­ვას თქვენც უერ­თდე­ბით?

- ეს ინ­სპი­რა­ცია მი­ვი­ღეთ და ყვე­ლა თე­ატ­რი ახლა ვა­პი­რებთ, ადა­მი­ა­ნებ­თან სხვა­დას­ხვა­ნა­ი­რი პერ­ფორ­მან­სე­ბით სა­უ­ბა­რი და­ვი­წყოთ. უნდა ვე­სა­უბ­როთ ხალ­ხს მა­გა­ლი­თად, სან­დრო ახ­მე­ტე­ლის ის­ტო­რი­ა­ზე, რო­გორ დახ­ვრი­ტეს, რა­ტომ არის და­მა­ლუ­ლი და რა­ტომ არ გვტკი­ვა მისი ამ­ბა­ვი... ხე­ლო­ვა­ნი, რო­მე­ლიც 200 დღე აწა­მეს, მერე რუს­თა­ველ­ზე რო­გორც ქვეყ­ნის მო­ღა­ლა­ტე სა­მა­გა­ლი­თოდ ჩა­მო­ა­ტა­რეს და მერე დახ­ვრი­ტეს. ხალ­ხს პა­ო­ლო იაშ­ვილ­ზე, ტი­ცი­ან ტა­ბი­ძე­ზე უნდა ვე­ლა­პა­რა­კოთ, - საბ­ჭო­თა რე­ჟიმ­მა ხომ უამ­რა­ვი სა­უ­კე­თე­სო ადა­მი­ა­ნი გა­ა­ნად­გუ­რა. იყოს თუნ­დაც მათ­ზე სა­უ­ბა­რი პერ­ფორ­მან­სად წარ­მოდ­გე­ნი­ლი. ყვე­ლა­ფე­რი იმის­თვის, რომ ადა­მი­ა­ნე­ბის ცნო­ბი­ე­რე­ბა­ში გა­ვაღ­ვი­ძოთ იმის შეგ­რძნე­ბა, თუ რა არის მეტ­რი. რა ტკი­ვი­ლი და და­ნა­კარ­გე­ბი მოგ­ვი­ტა­ნა მან! ამა­ზე სა­უ­ბა­რი აუ­ცი­ლე­ბე­ლია, რად­გან ინ­ფორ­მა­ცი­ის დე­ფი­ცი­ტი აშ­კა­რად არ­სე­ბობს. ვი­ნა­ი­დან ამას არ აკე­თე­ბენ სკო­ლე­ბი და უნი­ვერ­სი­ტე­ტე­ბი, თა­ო­ბებს ზუსტ ინ­ფორ­მა­ცი­ას არ აწ­ვდი­ან, მსგავ­სი ღო­ნის­ძი­ე­ბე­ბით ეს ჩვენ უნდა შევ­ძლოთ. სხვა­დას­ხვა თე­ატ­რი თვი­თონ გა­და­წყვეტს, რა სა­კითხს აირ­ჩევს... ასე რომ, მსგავ­სი მა­ნი­ფეს­ტე­ბი თე­ატ­რე­ბის­გან იქ­ნე­ბა.

- ადა­მი­ა­ნე­ბი და­პა­ტიმ­რე­ბუ­ლე­ბი არი­ან, მათ შო­რის, თქვე­ნი კო­ლე­გე­ბიც. ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბი, ოპე­რა­ტო­რე­ბი სიკ­ვდილს სას­წა­უ­ლით გა­და­ურჩნენ... თქვე­ნი აზ­რით, ასეთ სი­სას­ტი­კეს რა­ტომ მი­მარ­თეს?

- ადა­მი­ა­ნე­ბის და­სა­ში­ნებ­ლად. თუ ხმას ამო­ი­ღებ, ეს და­გე­მარ­თე­ბა - ყვე­ლა­ფე­რი უხე­შად და უნა­მუ­სოდ გა­ა­კე­თეს, მაგ­რამ მათ არ იცი­ან ქარ­თუ­ლი ხა­სი­ა­თი. თა­ნა­მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის შე­უ­რა­ცხყო­ფას მტერს არ ვა­პა­ტი­ოთ, რო­დე­საც თა­ნა­მე­მა­მუ­ლე­ებს ღირ­სე­ბას არ­თმე­ვენ, არ ვნებ­დე­ბით. ეს ჯა­ლალ ედ დინი იქ­ნე­ბა თუ ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლი, მნიშ­ვნე­ლო­ბა არ აქვს. ასეთ დროს ქვე­ყა­ნა იღ­ვი­ძებს... თუ მე­გობ­რის და­ჩაგ­ვრა შე­ვარ­ჩი­ნეთ, გავ­ჩუმ­დით, მერე სხვა­საც მიდ­გე­ბა.

ჩვე­ნი მო­ქა­ლა­ქე­ებს მი­მართ ვე­რა­ვინ უნდა გა­ბე­დოს ასე­თი უხე­შო­ბა - ურტყას, უსა­ფუძ­ვლოდ და­ი­ჭი­როს და შეგ­ვა­ში­ნოს... ალ­ბათ ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვილს ჰგო­ნია, რომ ასე და­ამ­ყა­რებს მშვი­დო­ბას და სა­ნი­მუ­შო წეს­რიგს. კარ­გი ოჯა­ხის უფ­როსს არას­დროს სჭირ­დე­ბა სახ­რის გა­მო­ყე­ნე­ბა. მან იცის, რო­გორ მო­უ­ა­როს ოჯახს. ამ კაც­მა არ იცის, რო­გორ მო­უ­ა­როს ქვე­ყა­ნას, რად­გან თა­ვი­სი პი­რა­დი ინ­ტე­რე­სე­ბი აქვს.

მხო­ლოდ ის კი არაა, რომ არ­ჩევ­ნე­ბი გა­ყალბ­და, ქუ­ჩა­ში გამ­წა­რე­ბუ­ლი ხალ­ხია, რო­მელ­საც ან ნორ­მა­ლუ­რი ხელ­ფა­სი არ აქვს, ან სა­მუ­შაო პი­რო­ბე­ბი, არ იცის, სახ­ლში საჭ­მე­ლი რა მი­ი­ტა­ნოს და ამ დროს ტე­ლე­ვი­ზო­რი­დან ეუბ­ნე­ბი­ან, რომ ქვე­ყა­ნას უმაღ­ლე­სი ეკო­ნო­მი­კუ­რი ზრდა აქვს და ხალ­ხი გა­დარ­ჩა. სი­ნამ­დვი­ლე­ში სხვა რე­ა­ლო­ბაა. ამის­გან დაღ­ლი­ლი ადა­მი­ა­ნებს კი­დევ რომ მო­ა­ტყუ­ებ, აღარ გა­პა­ტი­ებს, არ მო­გით­მენს. თუ ქვე­ყა­ნა­ში პრო­ტეს­ტია აგო­რე­ბუ­ლი, თა­ვი­ანთ თავს და­აბ­რა­ლონ.

- გა­მო­სა­ვა­ლი რა არის ამ მძი­მე მდგო­მა­რე­ო­ბი­დან?

- ყვე­ლა უკა­ნო­ნო პა­ტი­მა­რი, რო­მელ­თაც სა­მა­გა­ლი­თოდ სჯი­ან, გა­რეთ უნდა გა­მო­უშ­ვან და ახა­ლი არ­ჩევ­ნე­ბი და­ნიშ­ნონ. ეს გან­მუხ­ტავს სი­ტუ­ა­ცია, სხვა­ნა­ი­რად უბ­რა­ლოდ შე­უძ­ლე­ბე­ლია. დად­გეს სა­მარ­თა­ლი უნდა დად­გეს. ყვე­ლა პრო­ფე­სი­ის ადა­მი­ა­ნი უნდა და­უბ­რუ­ნეს თა­ვის ბუ­დეს. პო­ლი­ცი­ე­ლი პო­ლი­ცი­ელს ჰყავ­დეს, მე­ხან­ძრე მე­ხან­ძრეს და მსა­ხი­ო­ბი მსა­ხი­ობს... თუ მი­ლი­ონ ორა­სი ათას­მა ადა­მი­ან­მა მის­ცა მათ ხმა, თუ ეს მარ­თა­ლია, მო­ვიდ­ნენ და ისევ მის­ცენ ხმა, მაგ­რამ ხე­ლა­ხა­ლი არ­ჩევ­ნე­ბის და­ნიშ­ვნის ეში­ნი­ათ.

ბევ­რნა­ი­რი არ­ჩევ­ნე­ბი გვი­ნა­ხავს, ამ ყვე­ლაფ­რის შემ­ყუ­რე უკვე გა­ვი­ზარ­დეთ და ყვე­ლამ ვი­ცით, რა და რო­გორ მოხ­და... ამი­ტომ, ვი­საც პო­ზი­ცია აქვს თა­ვი­სი ქვეყ­ნის კე­თილ­დღე­ო­ბის­თვის, მსურს, ყვე­ლას ვთხოვ, რომ პო­ლი­ტი­კო­სე­ბის მოს­მე­ნა არ ივარ­გებს. ჩვენ, მო­ქა­ლა­ქე­ებ­მა უნდა ჩა­მო­ვა­ყა­ლი­ბოთ თა­ვი­სუ­ფა­ლი, ნამ­დვი­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა, რო­მელ­საც ექ­ნე­ბა გა­ფიც­ვის უნა­რიც, ერ­თად დგო­მის უნა­რიც, ერთხელ და სა­მუ­და­მოდ ჩა­მო­ყა­ლიბ­დეს სა­ზო­გა­დო­ე­ბა, რო­მელ­საც ნე­ბის­მი­ე­რი ხე­ლი­სუ­ფა­ლი მო­უს­მენს. არ ექ­ნე­ბა იმის იმე­დი, რომ ამ ნა­წილს იყი­დის, თუ - იმ ნა­წილს და ამით თა­ვი­სას გა­ი­ტანს. რო­გორ­ღაც უნდა შევ­დგეთ სა­ზო­გა­დო­ე­ბად. ამის ნიშ­ნე­ბი არის და ეს მუხ­ტი არ უნდა და­ი­კარ­გოს. წარ­მა­ტე­ბას ვუ­სურ­ვებ ჩვენს ქვე­ყა­ნას!

წა­ი­კი­თხეთ ასე­ვე:

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
ქით უინსლეტის სარეჟისორო დიბიუტი - მსახიობები ნეტფლიქსისტვის ფილმს იღებს
ავტორი:

"ქართული ოცნება" ერთ-ერთი პირველი იყო, ვინც შემომთავაზა, დაუდექი ჩვენს პარტიას გვერდითო... ყველას უარი ვუთხარი" - ირაკლი ჩხიკვაძის პროტესტი

"ქართული ოცნება" ერთ-ერთი პირველი იყო, ვინც შემომთავაზა, დაუდექი ჩვენს პარტიას გვერდითო... ყველას უარი ვუთხარი" - ირაკლი ჩხიკვაძის პროტესტი

"საერთოდ პოლიტიკოსები მოღალატეები მგონია - პოლიტიკური სპექტრის მიმართ ასეთი მძიმე შეფასებით ვარ წარმოდგენილი... ჩვენი პოლიტიკური სპექტრის პოზიციისა თუ ოპოზიციის სახეები წლებია არ იცვლებიან, არიან და არიან. ჩემი აზრით, კარგადაც შეთამაშებული არიან... არანაირი პარტიის და პოლიტიკოსის მიმართ არანაირი ნდობა არ მაქვს. ეს ჩემდა სამწუხაროდ, ასეა - ცხოვრობ ქვეყანაში და არ გყავს არც ერთი პოლიტიკოსი, ვისაც ენდობი" - გვეუბნება მსახიობი ირაკლი ჩხიკვაძე, რომელმაც ქვეყანაში მიმდინარე ამბებთან დაკავშირებით საკუთარ შეფასებები AMBEBI.GE-სთან გააკეთა.

- არც ერთ პოლიტიკურ ძალას არ ვენდობი იმაში, რომ ის მიხედავს შენს ხალხს, არ მექნება შიში, რომ ჩემი არჩეული რომელიღაც პოლიტიკური ძალა, მაღაროში მუშებს ფეხებზე დაიკიდებს. ფეხებზე დაიკიდებს მსახიობებს, რომლებსაც ძალიან მიზერული ხელფასები აქვთ და დღემდე ხმას არ ვიღებთ, ხელფასზე არ ვლაპარაკობთ. რამე როგორ უნდა ვთქვათ, როცა მაღაროში მუშები მძიმე მდგომარეობაში არიან... მსახიობს, ვიღაცებისგან განსხვავებით, იმდენი ღირსება კიდევ აქვს შემორჩენილი, რომ ეს არ გააკეთოს.

ნდობა პოლიტიკოსების მიმართ იმიტომ არ მაქვს, რომ ვინც ავირჩიეთ, ყველამ გვიღალატა, კუთხეში მიგვაგდო და თავიანთი ინტერესების შესრულება დაიწყო. ჩვენ კი მათთან ყოველთვის ბრძოლა გვიწევს. ამიტომ მაქვს განცდა, რომ განუწყვეტელი ღალატი მიმდინარეობს - ღალატი ჩვენი მოქალაქეების, ქვეყნის ინტერესების, გეოპოლიტიკური მდგომარეობის მიმართ. პოლიტიკური სპექტრი რაღაცნაირი უპასუხისმგებლობით სავსე ადამიანებით არის გაჟღენთილი. „შტანგის“ ამწევები გადაწყვეტილებების მიმღებები ხდებიან, კრიმინალებს პოლიციელებად ხდიან... ყველაფერს თავდაყირა აყენებენ. ამიტომ არ მომწონს პოლიტიკოსები და არც მათი მიმდევრები. ჩემი ქვეყანა მადარდებს და ვიცი, რომ ასე გაგრძელება არ შეიძლება. რაღაც წერტილამდე უნდა მივიდეთ, უნდა გამოჩნდნენ ახალი სახეები, რომლებიც ნდობით იქნებიან აღჭურვილი და წლების განმავლობაში არ იქნებიან რაღაც სისულელეებში გათხვრილი.

- არასდროს გქონიათ პოლიტიკაში ჩართვის სურვილი?

- პოლიტიკა არ არის ჩემი სფერო, არც მათი სფერო არ არის, ვინც პოლიტიკაში მიდის. როგორ შეიძლება, მსახიობი იყო, ამ სფეროს, სამყაროს სრულუფლებიანი წევრი და უცებ პოლიტიკოსად მოევლინო ხალხს?! პოლიტიკა სულ სხვა სამყაროა, სხვა სფერო და სხვა გარსია. პოლიტიკას პოლიტიკოსები სჭირდება. რა უნდა „შტანგისტს“ იქ, რისი გადაწყვეტილების თავი აქვს?! ეს მისი საქმე არ არის... მე სადაც მომწონს და რაც მიყვარს, იქ ვარ...

ბევრჯერ მქონია შემოთავაზება, - დაუდექი ჩვენს პოლიტიკურ პარტიას გვერდითო. მაგალითად, უნდოდათ, რომ ფოტო გადამეღო ერთ-ერთ კანდიდატთან ერთად... ასეთი წინადადება ბევრჯერ ყოფილა. ამ მიმართულებით, „ქართული ოცნება“ იყო ერთ-ერთი პირველი... ყველას უარი ვუთხარი - ბოდიში, მაგრამ ვერანაირ პოლიტიკურ მარათონში გვერდით ვერ დაგიდგებით... მიხვდნენ, რომ ვარ მსახიობი და ჩემი თავისუფალი ცხოვრება მაქვს. ყველა ასე უნდა ფიქრობდეს.

- დღევანდელ პროტესტში მსახიობები აქტიურად ხართ ჩართული, მაგრამ საპირისპირო პოზიცია აქვთ თქვენს სხვა კოლეგებსაც. მხარდაჭერას და სოლიდარობას ბოლოდროინდელ ამბებში დაზარალებულ ადამიანებს არ უცხადებენ... როგორ ფიქრობთ, რატომ ხდება ასე?

- გარდა იმისა, რომ ჩვენ მსახიობები ვართ, ვართ ჩვეულებრივი ადამიანებიც. ცხოვრებაში ადამიანებს თავიანთი პოზიციები გააჩნიათ. ზოგს საერთოდ არ უნდა, რომ თავი აიტკივოს და თავისი აზრი ხმამაღლა გამოთქვას. ზოგი ფარულად მიიჩნევს, რომ ხელისუფლება მართალია, მაგრამ ხმას მაინც არ იღებს. ზოგი ამბობს, რომ ვიღაც ღირსია, რომ დაიჭირეს, ალბათ დააშავა და არც კითხულობს, მან რეალურად დააშავა თუ არა რამე. ასე ვლინდება ამ ადამიანების ხასიათები. ურჩევნიათ, ხმა არ ამოიღონ და თავისთვის კომფორტის ზონაში ისხდნენ. მე დემოკრატის და სიტყვის თავისუფლების მხარდამჭერი ვარ და მჯერა, რომ ვისაც რა პოზიცია აქვს, ის უნდა ჰქონდეს. ვინმეს დამუნათება, რატომ არ გაქვს ეს პოზიცია, - არ არის სწორი. ასე ვერც შედეგს მივაღწევთ და ტყუილი ლაპარაკია. ისე კი, ჩემი გადმოსახედიდან ძალიან მიკვირს ამ ადამიანების, მაგრამ მერე რომ ვფიქრდები, ვხვდები, რომ პოზიციის გამოხატვა სხვადასხვა მიზეზის გამო არ შეუძლიათ. ზოგს ნამუსი არ აქვს, ზოგს შიში აწუხებს, ზოგი საერთოდ უპირისპირდება თავის მოსახლეობას და ამბობს, რომ ღირსები ხართ, რაც გემართებათ. რომ „ქართულ ოცნება“ საოცრებაა და ჩვენ არ უნდა ვებრძოდეთ მათ. ეს უკვე მხარის დაჭერაა.

მე მიმაჩნია, რომ მსახიობი ყოველთვის ხალხის გვერდით უნდა იდგეს და არა პარტიების გვერდით. როგორც კი პარტიის მხარეს დაიჭერ, მერე იმ მხარის გამართლება გიწევს. ამ დროს მსახიობს თვალსაწიერი გივიწროვდება და ვიწრო აზროვნების ხდები, რასაც მერე სიტყვებით და ფრაზებითაც ადასტურებ. ყველა მსახიობს ვუსურვებ, ის წერტილი, რასაც თავისუფლება და აზრის გამოხატვა ჰქვია, არ დაეკარგოს.

- 23 იანვარს ვასო აბაშიძის სახელობის „ახალი თეატრის“ მანიფესტი ვიხილეთ... რას იტყვით ამაზე?

- ჩემთვის ძალიან ემოციური იყო და უწყვეტი ემოცია ჰქონდა მთელ იმ მანიფესტს ყველასთვის, ვინც იქ იდგა. თეატრის მნიშვნელობა ემოციის გამოწვევაა. მისი არსია, რომ ადამიანებში გამოიწვიოს ემოცია, რაც გამოსაწვავია. იმ მანიფესტზე ეს მოხდა. ჩემი აზრით, ის ყველაფერი იყო კარგი და შედგა.

- თუმცა ადამიანების გარკვეულმა ნაწილმა მას მდარე ხელოვნება უწოდა...

- ჰო, რა თქმა უნდა, ახლა ისეთი სიტუაციაა, ყველაფერს კადრულობენ და ამბობენ... თან ის ვინც ამას ამბობს, თეატრშიც არ არის ნამყოფი, უმაღლესი ხელოვნებაც არ იცის რა არის, მაგრამ მაინც ბედავს...

- "ახალი თეატრის“ სამხატვრო ხელმძღვანელმა, მთავარმა რეჟისორმა, დათო დოიაშვილმა თქვა, რომ რეგიონებში გავდივართ და ხალხთან ჩვენი სათქმელი, უნდა მივიტანოთო. ამ ინიციატივას თქვენც უერთდებით?

- ეს ინსპირაცია მივიღეთ და ყველა თეატრი ახლა ვაპირებთ, ადამიანებთან სხვადასხვანაირი პერფორმანსებით საუბარი დავიწყოთ. უნდა ვესაუბროთ ხალხს მაგალითად, სანდრო ახმეტელის ისტორიაზე, როგორ დახვრიტეს, რატომ არის დამალული და რატომ არ გვტკივა მისი ამბავი... ხელოვანი, რომელიც 200 დღე აწამეს, მერე რუსთაველზე როგორც ქვეყნის მოღალატე სამაგალითოდ ჩამოატარეს და მერე დახვრიტეს. ხალხს პაოლო იაშვილზე, ტიციან ტაბიძეზე უნდა ველაპარაკოთ, - საბჭოთა რეჟიმმა ხომ უამრავი საუკეთესო ადამიანი გაანადგურა. იყოს თუნდაც მათზე საუბარი პერფორმანსად წარმოდგენილი. ყველაფერი იმისთვის, რომ ადამიანების ცნობიერებაში გავაღვიძოთ იმის შეგრძნება, თუ რა არის მეტრი. რა ტკივილი და დანაკარგები მოგვიტანა მან! ამაზე საუბარი აუცილებელია, რადგან ინფორმაციის დეფიციტი აშკარად არსებობს. ვინაიდან ამას არ აკეთებენ სკოლები და უნივერსიტეტები, თაობებს ზუსტ ინფორმაციას არ აწვდიან, მსგავსი ღონისძიებებით ეს ჩვენ უნდა შევძლოთ. სხვადასხვა თეატრი თვითონ გადაწყვეტს, რა საკითხს აირჩევს... ასე რომ, მსგავსი მანიფესტები თეატრებისგან იქნება.

- ადამიანები დაპატიმრებულები არიან, მათ შორის, თქვენი კოლეგებიც. ჟურნალისტები, ოპერატორები სიკვდილს სასწაულით გადაურჩნენ... თქვენი აზრით, ასეთ სისასტიკეს რატომ მიმართეს?

- ადამიანების დასაშინებლად. თუ ხმას ამოიღებ, ეს დაგემართება - ყველაფერი უხეშად და უნამუსოდ გააკეთეს, მაგრამ მათ არ იციან ქართული ხასიათი. თანამოქალაქეების შეურაცხყოფას მტერს არ ვაპატიოთ, როდესაც თანამემამულეებს ღირსებას ართმევენ, არ ვნებდებით. ეს ჯალალ ედ დინი იქნება თუ ბიძინა ივანიშვილი, მნიშვნელობა არ აქვს. ასეთ დროს ქვეყანა იღვიძებს... თუ მეგობრის დაჩაგვრა შევარჩინეთ, გავჩუმდით, მერე სხვასაც მიდგება.

ჩვენი მოქალაქეებს მიმართ ვერავინ უნდა გაბედოს ასეთი უხეშობა - ურტყას, უსაფუძვლოდ დაიჭიროს და შეგვაშინოს... ალბათ ბიძინა ივანიშვილს ჰგონია, რომ ასე დაამყარებს მშვიდობას და სანიმუშო წესრიგს. კარგი ოჯახის უფროსს არასდროს სჭირდება სახრის გამოყენება. მან იცის, როგორ მოუაროს ოჯახს. ამ კაცმა არ იცის, როგორ მოუაროს ქვეყანას, რადგან თავისი პირადი ინტერესები აქვს.

მხოლოდ ის კი არაა, რომ არჩევნები გაყალბდა, ქუჩაში გამწარებული ხალხია, რომელსაც ან ნორმალური ხელფასი არ აქვს, ან სამუშაო პირობები, არ იცის, სახლში საჭმელი რა მიიტანოს და ამ დროს ტელევიზორიდან ეუბნებიან, რომ ქვეყანას უმაღლესი ეკონომიკური ზრდა აქვს და ხალხი გადარჩა. სინამდვილეში სხვა რეალობაა. ამისგან დაღლილი ადამიანებს კიდევ რომ მოატყუებ, აღარ გაპატიებს, არ მოგითმენს. თუ ქვეყანაში პროტესტია აგორებული, თავიანთ თავს დააბრალონ.

- გამოსავალი რა არის ამ მძიმე მდგომარეობიდან?

- ყველა უკანონო პატიმარი, რომელთაც სამაგალითოდ სჯიან, გარეთ უნდა გამოუშვან და ახალი არჩევნები დანიშნონ. ეს განმუხტავს სიტუაცია, სხვანაირად უბრალოდ შეუძლებელია. დადგეს სამართალი უნდა დადგეს. ყველა პროფესიის ადამიანი უნდა დაუბრუნეს თავის ბუდეს. პოლიციელი პოლიციელს ჰყავდეს, მეხანძრე მეხანძრეს და მსახიობი მსახიობს... თუ მილიონ ორასი ათასმა ადამიანმა მისცა მათ ხმა, თუ ეს მართალია, მოვიდნენ და ისევ მისცენ ხმა, მაგრამ ხელახალი არჩევნების დანიშვნის ეშინიათ.

ბევრნაირი არჩევნები გვინახავს, ამ ყველაფრის შემყურე უკვე გავიზარდეთ და ყველამ ვიცით, რა და როგორ მოხდა... ამიტომ, ვისაც პოზიცია აქვს თავისი ქვეყნის კეთილდღეობისთვის, მსურს, ყველას ვთხოვ, რომ პოლიტიკოსების მოსმენა არ ივარგებს. ჩვენ, მოქალაქეებმა უნდა ჩამოვაყალიბოთ თავისუფალი, ნამდვილი საზოგადოება, რომელსაც ექნება გაფიცვის უნარიც, ერთად დგომის უნარიც, ერთხელ და სამუდამოდ ჩამოყალიბდეს საზოგადოება, რომელსაც ნებისმიერი ხელისუფალი მოუსმენს. არ ექნება იმის იმედი, რომ ამ ნაწილს იყიდის, თუ - იმ ნაწილს და ამით თავისას გაიტანს. როგორღაც უნდა შევდგეთ საზოგადოებად. ამის ნიშნები არის და ეს მუხტი არ უნდა დაიკარგოს. წარმატებას ვუსურვებ ჩვენს ქვეყანას!

წაიკითხეთ ასევე: