"ფეიქ" ფრედი მერკურად მომიხსენიებდნენ... ზოგადად, ტროლ-ბოტების კომენტარები არ გვადარდებს" - როგორ იქცა LOUDspeakers წინააღმდეგობის სიმბოლოდ: ლევან ლაუდაძე პირადზე, აქციებზე და კარიერაზე

“ჩვენი ქვეყანა გზაგასაყარზე დგას. ისევ რუსული ჩექმა და რუსეთის ქვეშევრდომობა თუ თავისუფლება, დამოუკიდებლობა და ცივილიზებულ სამყაროს ნაწილად ყოფნა. არჩევანი მარტივია და ვთვლი, რომ პირადი ინტერესებიდან გამომდინარე, ქვეყნისთვის არასწორი არჩევანის გაკეთება და თეთრზე შავის ძახილი, პირველ რიგში, ქვეყნის, შემდეგ საკუთარი თავის და საყვარელი ადამიანების ღალატია, რომელიც ძალიან მძიმე ტვირთად გადაიქცევა ამ ადამიანებისთვის, თუ აზრს არ შეიცვლიან და საქართველოს გვერდით არ დადგებიან,“ - ამბობს ლევან ლაუდაძე, ჯგუფ LOUDspeakers-ის ვოკალისტი და გიტარისტი.

ლევანი ბოლო დროს აქტიურადაა ჩართული საპროტესტო მოძრაობაში და გარკვეულ ჯგუფებში კრიტიკის ობიექტიც ხდება. ის ახლა AMBEBI.GE-ს რესპონდენტია და ჩვენს კითხვებს პასუხობს.

- ლევან, ადამიანი სახელით და გვარით იწყება და მოდი, საუბარი ჩვენც თქვენი გვარით დავიწყოთ. რეალურად ცხვარაძე ხართ. რატომ გადაწყვიტეთ, ადამიანებს მასობრივად ლაუდაძეთი გასცნობოდით?

- ჩემს სასცენო გვარს საინტერესო და სახალისო ისტორია აქვს: 2010 წელს, როდესაც ფეისბუქზე ვრეგისტრირდებოდი, უფრო სწორად, დარეგისტრირებაში ჩემი უახლოესი მეგობარი მეხმარებოდა, რატომღაც ჩემი ნამდვილი გვარი ფეისბუქმა არ მიიღო. ალბათ ტექნიკური ხარვეზი იყო. მეგობრის რჩევით, ლაუდაძეთი დავრეგისტრირდი, თუმცა იქიდან, რამდენიმე წლის შემდეგ, იმ გადაწყვეტილებამდე მივედი, რომ ლაუდაძე კარგი სასცენო გვარი იქნებოდა, თან ჯგუფის პირველ ოთხი ასოსა და ქართული გვარის დაბოლოების სინთეზია. ამასთან, სახალისოდ და საინტერესოდ ჟღერს. სხვათა შორის, ბევრს ეგონა და ახლაც ჰგონია, რომ ქართული გვარია. ხშირად მეკითხებოდნენ, სადაური გვარიაო? რატომღაც ვპასუხობდი - რაჭული-თქო... წლების შემდეგ კი რაჭველი გოგო შემიყვარდა...

- მუსიკას საერთოდ როგორ დაუკავშირდით? ბავშვობიდანვე უსმენდით მუსიკას? კონკრეტულად რას და როგორს?

- მუსიკის მიმართ ბავშვობიდან არ ვყოფილვარ კეთილგანწყობილი. დიდად არც მაინტერესებდა. 15 წლის ასაკში მუსიკით როგორც მელომანი, ისე დავინტერესდი. მახსოვს, ტელევიზორში მუსიკალურ არხ VH1-ზე ჯგუფ Audioslave-ის ერთ-ერთი სიმღერა Be Yourself მოვისმინე. იმდენად დიდი გავლენა იქონია, რომ გადავწყვიტე ამ ჯგუფის CD მეშოვა. მთელი თბილისის აუდიო მაღაზიები შემოვიარე და ბოლოს მათ მეორე ალბომს სახელწოდებით Out of Exile მაინც მივაგენი. ჩემი მელომანობაც აქედან დაიწყო.

- და გიტარას როდის “დაუმეგობრდით“?

- რაც შეეხება გიტარაზე დაკვრის სწავლის სურვილს, ეს ჩემი აქტიური მელომანობიდან ერთ წელიწადში მოვიდა. 16 წლის ვიყავი, როცა გიტარაზე დაკვრის სწავლის სასიამოვნოდ აუტანელი სურვილი გამიჩნდა. ჩემი ინსპირაცია, ერთ-ერთი უახლოესი მეგობარი - გიგი სანადირაძე იყო, რომელიც ბავშვობიდან უკრავდა, მუსიკალურ სასწავლებელში სწავლობდა და ძალიან მაგარი მუსიკოსია... იმის გამო, რომ აბიტურიენტი ვიყავი, გიტარაზე დაკვრის სწავლა (ჩემი მშობლების თხოვნა გავითვალისწინე) ვერ დავიწყე... მომდევნო ზაფხული გიტარის შესაძენად ფულის შეგროვებას დავუთმე და უნივერსიტეტში რომ ჩავაბარე, გიტარის მასწავლებელთანაც მაგ პერიოდში მივედი.

ზურა ასტამაძის სახით ძალიან კარგი მასწავლებელი შემხვდა, სწორი მიმართულება მომცა, რომლის მადლიერი ვარ.

- ჯგუფი LOUDspeakers ჩამოყალიბების იდეა როგორ გაჩნდა?

- ჯგუფის შექმნის იდეა 2009 წლის ზაფხულის ბოლოს გაჩნდა. ჩემმა მეგობარმა ალექსანდრე დოლიძემ ერთად დაკვრა შემომთავაზა. ის მაშინ უკვე პროფესიონალი მუსიკოსი და კლავიშისტი იყო, მე კი, წელიწადნახევრის დაწყებული მქონდა დაკვრა. მიუხედავად ამისა და მიუხედავად იმისაც, რომ ახალი მასშტაბური გამოწვევები საკმაოდ მძაბავს ხოლმე, მაინც დავთანხმდი... ასე გადავდგით პირველი პატარა ნაბიჯები, რომელიც დროთა განმავლობაში დიდ და საოცარ თავგადასავლად გადაიქცა. ეს თავგადასავალი ახლაც გრძელდება, რაშიც ძალიან გამიმართლა.

- რა არის თქვენი ჯგუფისთვის მთავარი - რა მიგაქვთ მსმენელთან?

- ჯგუფის სახელწოდებიდან გამომდინარე, ჩვენი მიზანი და სურვილი თავიდანვე ეს იყო და ახლაც ესაა, რომ ჩვენი სიმღერები რაც შეიძლება მეტ ადამიანამდე მივიტანოთ. მაგრამ ვგრძნობდი, რომ სახელწოდებას ბოლომდე მაინც ვერ ვამართლებდით. ბოლო წლებში კი, როცა საპროტესტო ცხოვრებაში აქტიურად ჩავერთეთ, მივხვდი, რომ ხმამაღლა იმის თქმა, რასაც სხვები ვერ ან არ ამბობენ, სწორედ ისაა, რაც ჯგუფს სჭირდებოდა.

- მართლაც, ბოლო დროს აქტიურად ხართ საპროტესტო მოძრაობაში ჩართული - გული რაზე გტკივათ და რა არის თქვენი სათქმელი?

- გულდასაწყვეტია ის, რომ ისეთი ქვეყანა, როგორიც საქართველოა, ასეთ მძიმე ვითარებაშია. ქვეყანას, რომელსაც ყველაფერი აქვს იმისთვის, რომ ერთ-ერთი მოწინავე იყოს ევროპაში, გადარჩენისთვის იბრძვის... ძალიან მტკივა გული, რომ ჩვენს ქვეყანაში არიან ადამიანები, რომლებიც საკუთარი მცირე თუ დიდი კეთილდღეობის იქით არ იყურებიან და მზად არიან საქართველო რუსეთის ქვეშევრდომობისთვის გაწირონ. საკუთარი ტერიტორიების ოკუპაციის მძიმე რეალობა არარსებული მშვიდობით, ხოლო მტრის მონობა, ღირსებით ჩაანაცვლონ და ასე განაგრძონ სირაქლემის პოზაში ყოფნა. თუმცა ხედავთ, რომ პროტესტი არ ჩერდება და ეს ბრძოლა აუცილებლად დაგვირგვინდება საქართველოს გამარჯვებით. იმ ადამიანების უკეთესი და ღირსეული მომავლისთვისაც ვიბრძვით, რომლებიც ჩვენ გვლანძღავენ. უბრალოდ ამას ჯერ ვერ ხვდებიან.

- გვლანძღავენო - ამბობთ და მართლაც, ბოლო დროს სოციალურ ქსელში “ფეიქ ფრედი მერკური“ გიწოდეს, გაგაკრიტიკეს. როგორია კრიტიკაზე თქვენი რეაქცია და კონკრეტულად, თქვენს “მერკურობაზე“ რას გვეტყვით?

- ბოლო პერიოდში, უფრო მეტად კი, 2023 წლის გაზაფხულიდან მოყოლებული, როცა ხელისუფლებამ “რუსული კანონი“ პირველად თავს დაგვატეხა, ჩვენი აქტიური პროტესტის კვალდაკვალ, ტროლ-ბოტების რაოდენობამაც იმატა, რომლებიც ტრადიციული რიტორიკით გამოირჩევიან. ბოლო დღეებში კი ჩემს ერთ-ერთ პოსტს, რომელიც ერთ-ერთმა მედიამ გააზიარა, ტროლ-ბოტების უცნაური რეაქცია მოჰყვა. ისინი “ფეიქ“ ფრედი მერკურად მომიხსენიებდნენ (ვეჭვობ ულვაშების გამო) (იღიმის), რაც კომპლიმენტად მივიღე... ფრედი ისეთი დიდი ლეგენდაა, რომ მისი ფეიქობაც კი ნამდვილად დიდი პატივია ჩემთვის! ზოგადად კი, ტროლ-ბოტების კომენტარები ნამდვილად არ გვადარდებს და პირიქით, მადლობა მათ იმ უფასო პიარისთვის, რასაც თავიანთი კომენტარებით და რეაქციებით აკეთებენ. ამით კიდევ უფრო ააქტიურებენ ჩვენს გვერდს და პოსტებს...

- როგორ ჩანს, მსოფლიო თქვენი თვალსაწიერიდან?

- ამ ეტაპზე არც ისე სახარბიელოდ. მსოფლიოში ამჟამად ორი ომი მიმდინარეობს. ჩვენს ქვეყანაში ძალიან რთული მდგომარეობაა. თუმცა ის ადამიანები, რომლებიც ჩვენი ქვეყნის გადარჩენისთვის და უკეთესი მომავლისთვის იბრძვიან, იმ მშვენიერ სამყაროს წარმოადგენენ, რომლის ყურებაც სიამოვნებას და სიამაყეს მგვრის, რაც გამარჯვების რწმენას მიძლიერებს. სწორედ ეს ადამიანები არიან - such a beautiful World in my eyes.

- ომები ახსენეთ. მას მერე, რაც უკრაინაში ომი დაიწყო, უკრაინის დროშის სამკერდე ნიშანს არ იხსნით... ეს თქვენი მხრიდან ერთი მოქალაქის სოლიდარობის გამოხატვაა?

- უკრაინას და საქართველო რუსეთის სახით საერთო მტერი ჰყავს. ჩვენ ერთ ბრძოლაში ვიმყოფებით. უკრაინა შეიძლება ითქვამს, მთელი ცივილიზებული სამყაროს გასაკეთებელ საქმეს აკეთებს და შეუპოვრად და გმირულად იბრძვის რუსეთის იმპერიის წინააღმდეგ. უკრაინის სამკერდე ნიშნის ტარება კი ყველაზე მცირედია, რითაც შემიძლია მადლიერება, პატივისცემა და თანადგომა გამოვხატო ამ ქვეყნის მიმართ. მჯერა, უკრაინა და საქართველო საერთო მტერზე ერთად გაიმარჯვებენ!

- ლევან, პროფესიით ვინ ხართ?

- ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში, იურიდიულ ფაკულტეტზე ჩავაბარე. მოვიტყუები, რომ ვთქვა, ამის დიდი სურვილი მქონდა-თქო. ალბათ ამიტომაც მხოლოდ ბაკალავრიატი დავასრულე, მაგრამ ყველაფერს აქვს კარგი მხარე და ჩემთვის იურიდიულზე სწავლის დადებითი მხარე, ის ადამიანები და მეგობრები არიან, რომლებიც სწავლის დროს შევიძინე. მიხარია, რომ ამდენი წლის შემდეგ მათთან ერთად ვარ მიმდინარე საპროტესტო რეალობაში ჩართული.

- თუმცა ბოლო წლებში ტელე-რადიოწამყვანი იყავით - ეს საქმიანობაც გაინტერესებდათ?

- ყოველთვის მინდოდა, მუსიკის პარალელურად რადიოს წამყვანობა. ეს სურვილი რამდენიმე წლის წინ ავისრულე და 2 წელი რადიოში “დილის პალიტრის“ წამყვანი ვიყავი. შემდეგი 2 წელი ტელევიზიაში ამავე სახელწოდების გადაცემა მიმყავდა.

ამ ყველაფერმა თავდაჯერებულობა შემმატა, რომელიც ყოველთვის მაკლდა როგორც ცხოვრებაში, ისე სცენაზე. ამიტომ ეს გამოცდილება ახლა ძალიან მეხმარება.

- სამომავლოდ შემოქმედებითად რა გეგმები გაქვთ?

- ახალ ქართულენოვან სიმღერაზე ვმუშაობთ და მთავარი გეგმა, მასზე მუშაობის დასრულება, ჩაწერა და გამოშვებაა. ასევე რამდენიმე ახალი სიმღერა დაგვიგროვდა და მათ გამოშვებას მინი-ალბომის სახით ვფიქრობთ...

- ლევან, საქართველო 10 წლის შემდეგ როგორ წარმოგიდგენიათ?

- ახლა იმისთვის იბრძვის უამრავი ადამიანი, რომ 10 წლის შემდეგ ქვეყანა გვქონდეს და ეს ქვეყანა იყოს ერთიანი, დამოუკიდებელი, რუსეთისგან თავისუფალი და დიდი ევროპული ოჯახის წევრი, მეგობარი. ქვეყანა, სადაც დაცული იქნება ადამიანების უფლებები და მათი უსაფრთხოება. ქვეყანა, სადაც ყველას ექნება საშუალება მიიღოს ხარისხიანი განათლება, ჯანდაცვა და სოციალური პირობები. ქვეყანა, სადაც გასაძლებად არავის ექნება საქმე და უამრავ ბედნიერ ადამიანს გააერთიანებს. ქვეყანა, რომელიც თავის კუთვნილ, გამორჩეულ ადგილს დაიმკვიდრებს მსოფლიო ცივილიზაციაში. მჯერა ამის და ჩვენი ქვეყნის გამარჯვების!

იხილეთ ასევე:

• გამთენიისას კულისებში: როდის იწყება "დილის პალიტრის" წამყვანის დილა და როგორია ოცნების პროფესიამდე მისასვლელი გზა? - ინტერვიუ თათა ჩიკვილაძესთან
• "ახლა ის გოგო ჩემი მეუღლეა, ხოლო სიმღერა, რომლის შესრულებაშიც ხელი შევუშალე, The Killers - ის Mr. Brightside იყო"