სპორტი
მსოფლიო

10

აპრილი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ხუთშაბათი, მთვარის მეცამეტე დღე დაიწყება 18:38-ზე, მთვარე ქალწულშია ნუ წამოიწყებთ ახალ საქმეებს. უმჯობესია, დრო დაშვებული შეცდომების გამოსასწორებლად გამოიყენოთ. მოაგვარეთ ფინანსური საკითხები. უძრავ ქონებასთან დაკავშირებული პრობლემები განხილვა სხვა დღისთვის გადაიტანეთ. კარგი დღეა სწავლისთვის, ცოდნის მისაღებად. კარგია საქმეების შესრულება თანამოაზრებთან ერთად, კოლექტივში. მოერიდეთ საოჯახო საქმეების საჯაროდ განხილვას, ურთიერთობის გარჩევას. მოერიდეთ მგზავრობას, მოგზაურობის დაწყებას; საქმის, საქმიანობის შეცვლას. ნუ იშიმშილებთ, მაგრამ ნურც კუჭს გადატვირთავთ. მოერიდეთ რთულად გადასამუშავებელი საკვების მიღებას.
საზოგადოება
სამართალი
მეცნიერება
სამხედრო
Faceამბები
კულტურა/შოუბიზნესი
კონფლიქტები
მოზაიკა
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
“უმძიმესი პერიოდები გამოვიარეთ, ბევრი ტრავმა მაქვს, მათ შორის ომის შიში - მიწადაკარგული ადამიანი ვიყავი“ - როგორ ცხოვრობს 22 წლის დევნილი სამაჩაბლოდან, რომელმაც საოცნებო ფერმა შექმნა
“უმძიმესი პერიოდები გამოვიარეთ, ბევრი ტრავმა მაქვს, მათ შორის ომის შიში - მიწადაკარგული ადამიანი ვიყავი“ - როგორ ცხოვრობს 22 წლის დევნილი სამაჩაბლოდან, რომელმაც საოცნებო ფერმა შექმნა

“2008 წლის შემ­დეგ დრო გა­ვი­და, რა­ღა­ცე­ბი გა­და­ხარ­შულ - გა­აზ­რე­ბუ­ლი მაქვს, მაგ­რამ ემო­ცი­უ­რად მა­ინც რთუ­ლია, უმ­ძი­მე­სი პე­რი­ო­დე­ბი გა­მო­ვი­ა­რეთ. იქი­დან ბევ­რი ტრავ­მა მაქვს შე­მორ­ჩე­ნი­ლი, მათ შო­რის, ომის შიში... თა­ვი­დან­ვე ვგრძნობ­დი, რომ მი­წა­და­კარ­გუ­ლი ადა­მი­ა­ნი ვი­ყა­ვი - ადა­მი­ა­ნი, რო­მელ­მაც თა­ვის მიწა და სახლ-კარი და­კარ­გა. წა­არ­თვეს ად­გი­ლი, სა­დაც და­ი­ბა­და, სა­დაც მისი წი­ნაპ­რე­ბი ცხოვ­რობ­დნენ და მა­საც უნდა ეცხოვ­რა“ - ამ­ბობს 22 წლის რატი კო­ბე­რი­ძე, სა­მა­ჩაბ­ლო­დან, სო­ფელ თა­მა­რა­შე­ნი­დან დევ­ნი­ლი.

rato_koberidze

მშობ­ლი­უ­რი სო­ფე­ლი 2008 წლის აგ­ვის­ტო­ში, 6 წლის ასაკ­ში ოჯახ­თან ერ­თად და­ტო­ვა. ამ­ჟა­მად სო­ფელ წილ­კან­ში თა­ვის ფერ­მა­ში ცხოვ­რობს, მუ­შა­ობს და აგ­როს­ფე­რო­ში დიდი გეგ­მე­ბი აქვს. სკო­ლის შემ­დეგ თსუ-ში ბი­ო­ტექ­ნო­ლო­გი­ე­ბი­სა და გა­მო­ყე­ნე­ბი­თი მეც­ნი­ე­რე­ბებს სწავ­ლობ­და, მაგ­რამ იმის გამო, რომ მუ­შა­ო­ბა ფერ­მა­ში გა­და­წყვი­ტა, სწავ­ლის დრო­ე­ბით შე­ჩე­რე­ბამ მო­უ­წია.

რატი კო­ბე­რი­ძე:

- ჩვენს სო­ფელ­ში მი­წათ­მოქ­მე­დე­ბა კარ­გად იყო გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი. ფერ­მაც გვქონ­და, ბა­ღე­ბიც, ვე­ნა­ხიც. წლე­ბის შემ­დეგ მო­ვინ­დო­მე მი­წას დავ­ბრუ­ნე­ბო­დი და სოფ­ლის მე­ურ­ნე­ო­ბა­ში თავი და­მემ­კვიდ­რე­ბი­ნა.

ეს ბავ­შვო­ბი­დან გა­დავ­წყვი­ტე. სკო­ლის მოს­წავ­ლე ვი­ყა­ვი, რომ ვამ­ბობ­დი, აგ­რო­ნო­მი უნდა გა­მო­ვი­დე-მეთ­ქი. ამ ინ­ტე­რე­სის გაღ­ვი­ვე­ბა­ში როლი ჩემ­მა პა­პებ­მაც ითა­მა­შეს. ერთი აგ­რო­ნო­მი იყო და მე­ო­რე - ჟურ­ნა­ლის­ტი, თოხი და ბარი ხელ­ში არ აუ­ღია, მაგ­რამ "ოქ­როს კალ­მის" მფლო­ბე­ლი გახ­ლდათ და სულ მე­უბ­ნე­ბო­და, აგ­რო­ნო­მი უნდა გა­მოხ­ვი­დეო, მო­ტი­ვა­ცი­ას მაძ­ლევ­და.

მა­მა­ჩე­მი მი­წას ყო­ველ­თვის ამუ­შა­ვებ­და, მეც ვეხ­მა­რე­ბო­დი და სა­მე­ურ­ნეო საქ­მით და­ინ­ტე­რე­სე­ბა წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში მიძ­ლი­ერ­დე­ბო­და.

ferma

- დევ­ნი­ლო­ბის შემ­დეგ მშობ­ლებ­მა წილ­კან­ში მი­წის ნაკ­ვე­თი შე­ი­ძი­ნეს?

- კი, რვა წლის წინ, სა­დაც მა­მა­ჩემ­მა ხე­ხი­ლის ბაღი გა­ა­შე­ნა, ვაშ­ლი და ქლი­ა­ვი დარ­გო. მერე სხვა ნაკ­ვე­თიც შე­ვი­ძი­ნეთ, სა­დაც ტარ­ხუ­ნის მოყ­ვა­ნა ვცა­დეთ, მაგ­რამ ამ საქ­მემ დი­დად არ გა­ა­მარ­თლა. ორი წლის წინ აქ მამა სა­ცხოვ­რებ­ლად გად­მო­ვი­და და ძრო­ხა იყი­და. მე მა­შინ უდაბ­ნო­ში, ფერ­მა­ში და­ვი­წყე მუ­შა­ო­ბა, რათა ამ საქ­მის კი­დევ რა­ღა­ცე­ბი მეს­წავ­ლა. იქ ნუ­შის ბა­ღე­ბია გა­შე­ნე­ბუ­ლი და რე­გე­ნე­რა­ცი­უ­ლი აგ­რი­კულ­ტუ­რის შემ­სწავ­ლელ ჯგუფ­ში ვი­ყა­ვი, სა­დაც თან ვსწავ­ლობ­დით რე­გე­ნე­რა­ცი­უ­ლი აგ­რი­კულ­ტუ­რის პრინ­ცი­პებს და თან ვტეს­ტავ­დით. შემ­დეგ ჩემს მი­წა­ზე, წილ­კან­ში გა­დავ­წყვი­ტე მუ­შა­ო­ბა, რომ ჩვე­ნი ფერ­მა მე­ტად გა­მე­ფარ­თო­ე­ბი­ნა და მა­მას­თან ერ­თად გა­მე­ვი­თა­რე­ბი­ნა. იმ­დე­ნი საქ­მეა, ჩვე­ნი ფერ­მის­თვის, ორი კა­ციც ცო­ტაა, მაგ­რამ მა­ინც შე­ღა­ვა­თია.

ferma

- რას უვ­ლით და რა მოგ­ყავთ?

- 10 სული სა­ქო­ნე­ლი გვყავს, 700 ფრთა ქა­თა­მი, 1 ჰექ­ტარ­ზე ხე­ხი­ლის ბა­ღია. ორ კვი­რა­ში მარ­წყვის პლან­ტა­ცი­ის გა­შე­ნე­ბას ვი­წყებ. ჩემი ინ­ტე­რე­სის სფე­რო უფრო მცე­ნა­რე­ე­ბია, მაგ­რამ მთე­ლი ჩემი მე­ურ­ნე­ო­ბის ბა­ზა­ზე სრუ­ლი ეკო­სის­ტე­მის შექ­მნა მინ­და... სა­ქო­ნე­ლი ჩვენს სა­ძო­ვარ­ზე გვყავს გაშ­ვე­ბუ­ლი, მთე­ლი დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში თა­ვი­სუფ­ლად არი­ან, ასე­თი­ვე პი­რო­ბებ­ში გვყავს ქათ­მე­ბიც.

ferma

- 22 წლის ბი­ჭის­თვის ამ­დე­ნი საქ­მის ერ­თდრო­უ­ლად კე­თე­ბა რთუ­ლი არ არის?

- არ არის რთუ­ლი. სა­ერ­თოდ, მძი­მე საქ­მე­ე­ბის კე­თე­ბა არას­დროს მე­ზა­რე­ბო­და და მე­თა­კი­ლე­ბო­და, შრო­მა ბავ­შვო­ბი­დან მიყ­ვარ­და.

სა­ქო­ნელ­თან და­კავ­ში­რე­ბით გათ­ვლა, ძი­რი­თა­დად, მერ­ძე­ულ მი­მარ­თუ­ლე­ბა­ზე მაქვს - რძი­სა და რძის პრო­დუქ­ტე­ბის წარ­მო­ე­ბა­ზე, უმე­ტე­სად ყვე­ლის. ამას­თან, თან­მხლე­ბი პრო­დუქ­ტია ხორ­ციც - მა­გა­ლი­თად, მოზ­ვე­რი რომ და­ი­ბა­დე­ბა და გა­იზ­რდე­ბა, იმას ხომ ვერ მოწ­ვე­ლი?! მეფ­რინ­ვე­ლე­ო­ბა­ში კი კვერ­ცხის წარ­მო­ე­ბა­ზე ვარ ორი­ენ­ტი­რე­ბუ­ლი.

ferma

- რო­გო­რია შენი ერთი დღე?

- დი­ლის 6 სა­ა­თი­დან ვი­წყებ შრო­მას: ქათ­მებს სი­მინდს ვუყ­რი, დავ­ხე­დავ კრუხს, კვერ­ცხე­ბი ხომ არ გა­მო­ი­ჩე­კა, შემ­დეგ ვაჭ­მევ ხბოს, მერე გა­დავ­დი­ვარ ძრო­ხებ­თან, მოვ­წვე­ლი და და­ვა­პუ­რებ. თუ შე­სა­ბა­მი­სი მა­სა­ლა საკ­მა­რი­სად მაქვს, ყვე­ლის გა­კე­თე­ბას ვი­წყებ. სა­ნამ ყვე­ლი შედ­გე­ბა, მა­ნამ­დე სხვა საქ­მე­ზე ვი­ნაც­ვლებ.

მარ­წყვი 1000 კვად­რატ­ზე, ღია გრუნ­ტში უნდა დავრგო. ოთხი ჯი­შის მარ­წყვი მექ­ნე­ბა: ორი - რე­მო­ტან­ტუ­ლი, წე­ლი­წად­ში რამ­დე­ნი­მე მო­სა­ვალს მოგ­ვცემს, ორი ჯიში კი - წე­ლი­წად­ში ერთ მო­სა­ვალს. მინ­და ეს ყვე­ლა­ფე­რი ბი­ო­დი­ნა­მი­კუ­რი­სა და ნა­ტუ­რა­ლუ­რის ნა­ზა­ვი იყოს. გა­რე­მო თუ შე­საძ­ლებ­ლო­ბას მომ­ცემს, ვეც­დე­ბი, მო­სა­ვა­ლი ბი­ოპ­რე­პა­რა­ტე­ბის გა­რე­შეც მო­ვიყ­ვა­ნო, მაგ­რამ თუ პრობ­ლე­მა გაჩ­ნდა, ბი­ოპ­რე­პა­რატ­საც გა­მო­ვი­ყე­ნებ. ის მი­მარ­თუ­ლე­ბა, რო­მელ­საც ადრე მივ­დევ­დი, არა­ნა­ირ პრე­პა­რატს არ აღი­ა­რებს.

- არც ბიოს და არც ქი­მი­ურს?

- არა, მაგ­რამ თუ ამის სა­შუ­ა­ლე­ბა არ იქ­ნე­ბა, თავ­დაც­ვის მიზ­ნით ბი­ოპ­რე­პა­რა­ტე­ბის გა­მო­ყე­ნე­ბა შე­იძ­ლე­ბა. მარ­წყვს ზა­ფხულ­ში ნა­თე­ლი ჩრდი­ლი სჭირ­დე­ბა, რათა მზემ არ დაწ­ვას. ინფრას­ტრუქ­ტუ­რა სა­შუ­ა­ლე­ბას მაძ­ლევს, რომ მოჩრდილ­ვა ვა­ზის ხე­ივ­ნით შევ­ქმნა.

ferma

მე­ურ­ნე­ო­ბა­ში რომ ჯან­სა­ღი პრო­ცე­სე­ბი მიმ­დი­ნა­რე­ობ­დეს, ამას გან­სა­ზღვრუ­ლი ეკო­სის­ტე­მა სჭირ­დე­ბა. მა­გა­ლი­თად, მა­მა­ჩემ­მა ვაშ­ლის ბაღი როცა გა­ა­შე­ნა, მო­ნო­კულ­ტუ­რუ­ლი იყო. ისე­თი ამე­რი­კუ­ლი ჯი­შე­ბია, რომ­ლე­ბიც ინ­დუსტრი­უ­ლი მე­ურ­ნე­ო­ბის­თვის არის გა­მოყ­ვა­ნი­ლი. ამი­ტომ შხამ­ქი­მი­კა­ტე­ბის გა­რე­შე აქ შე­დე­გის მი­ღე­ბა შე­უძ­ლე­ბე­ლია. სწო­რედ ამის გამო ახლა ამ მე­ურ­ნე­ო­ბის მთლი­ა­ნად გა­და­კე­თე­ბას ვა­პი­რებ, რად­გან შხამ­ქი­მი­კა­ტე­ბით მი­ღე­ბუ­ლი პრო­დუქ­ცი­ის რო­გორც საკ­ვე­ბად გა­მო­ყე­ნე­ბა, ისე გა­ყიდ­ვა ჩემ­თვის და­უშ­ვე­ბე­ლია. მინ­და, ისე­თი ეკო­სის­ტე­მა შევ­ქმნა, სა­დაც ცხო­ვე­ლე­ბიც, ფრინ­ვე­ლე­ბიც და მცე­ნა­რე­ე­ბიც ერ­თობ­ლი­ვად იქ­ნე­ბი­ან და მთლი­ა­ნად ჯან­სა­ღი სის­ტე­მა შე­იქ­მნე­ბა.

- სა­ინ­ტე­რე­სო გეგ­მე­ბი გქო­ნია.

- უმე­ტეს შემ­თხვე­ვა­ში, როცა ამ­ბო­ბენ, რომ ნა­ტუ­რა­ლუ­რი მე­ურ­ნე­ო­ბა აქვთ, ის, ძი­რი­თა­დად, არ არის ნა­ტუ­რა­ლუ­რი, უბ­რა­ლოდ, ხალ­ხმა არ იცის, რას ნიშ­ნავს ნა­ტუ­რა­ლუ­რი პრო­დუქ­ტი. ამი­ტომ მინ­და, მსურ­ვე­ლებ­მა გა­ი­გონ ნა­ტუ­რა­ლუ­რის არსი. ნა­ტუ­რა­ლუ­რი მე­ურ­ნე­ო­ბაა, როცა პრო­დუქტს პრე­პა­რა­ტე­ბის გა­რე­შე მი­ვი­ღებთ. ვცდი­ლობ, მო­სავ­ლის დიდი პრო­ცენ­ტი, პრე­პა­რა­ტე­ბის გა­რე­შე იყოს. ვა­პი­რებ ნუ­შის გა­შე­ნე­ბა­საც, რო­მელ­საც აუ­ცი­ლებ­ლად ქი­მი­უ­რი და ბი­ოპ­რე­პა­რა­ტე­ბის ჩა­რე­ვის გა­რე­შე მო­ვიყ­ვან.

- თა­ვი­სუ­ფა­ლი დრო თუ გრჩე­ბა?

- არის დღე­ე­ბი, როცა თა­ვი­სუ­ფა­ლი დრო მრჩე­ბა, მაგ­რამ არის დღე­ე­ბი, ერთი წა­მიც არა მაქვს თა­ვი­სუ­ფა­ლი. მამა თუ ფერ­მა­ში არ არის, აქე­დან ვერ გავ­დი­ვარ. ზამ­თარ­ში უფრო მო­ი­ძებ­ნე­ბა ხოლ­მე დრო, მა­გა­ლი­თად, შარ­შან ხეზე ვმუ­შა­ობ­დი, მიყ­ვარს ხის­გან რა­ღაც ნივ­თე­ბის გა­კე­თე­ბა, მათ შო­რის, და­ნე­ბის. ჩემი ოც­ნე­ბაა, სამ­ჭედ­ლო მქონ­დეს.

- შენს მე­გობ­რებ­ში რო­გორ აღიქ­მე­ბა შენი ფერ­მე­რო­ბა?

- მხარ­და­ჭე­რით, პა­ტი­ვის­ცე­მით ვსარ­გებ­ლობ. მაქვს შე­მო­თა­ვა­ზე­ბე­ბი, - ჩა­მო­ვალ, და­გეხ­მა­რე­ბი ან მეც მას­წავ­ლეო... ჩემი ინ­ტე­რე­სის სფე­რო ღვი­ნის და­ყე­ნე­ბა­ცაა და ეს დარ­გი კარ­გად რომ შე­ვის­წავ­ლო, მეღ­ვი­ნე მე­გობ­რებს საქ­მე­ში ვეხ­მა­რე­ბი. ერ­თგვა­რი ჰო­ბი­ვი­თაა - ვეხ­მა­რე­ბი ღვი­ნის და­ყე­ნე­ბა­ში, ყუ­რძნის და­წურ­ვა­ში, ბე­ბი­ე­ბის დახ­მა­რე­ბაც მი­წევს ბა­ზა­ლეთ­სა და წე­რო­ვან­ში, რომ­ლე­ბიც დევ­ნილ­თა და­სახ­ლე­ბებ­ში ცხოვ­რო­ბენ. ვკი­თხუ­ლობ შე­სა­ბა­მის ლი­ტე­რა­ტუ­რას, ინ­ფორ­მა­ცი­ას, რაც მჭირ­დე­ბა ან მო­მა­ვალ­ში დამ­ჭირ­დე­ბა. სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში ვაქ­ტი­უ­რობ და მსურ­ვე­ლებს ჩემს გა­მოც­დი­ლე­ბას ვუ­ზი­ა­რებ. მო­მა­ვალ პო­ტენ­ცი­ურ კლი­ენ­ტებს იმის ნახ­ვა უნდა შე­ეძ­ლოთ, რას რო­გორ ვა­კე­თებ. შე­საძ­ლოა, ესა თუ ის ვი­დეო ვინ­მეს­თვის სა­სარ­გებ­ლოც კი აღ­მოჩ­ნდეს, რაც ძა­ლი­ან გა­მი­ხარ­დე­ბა.

მკითხველის კომენტარები / 2 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
ნინა
0

გულს უხარია ასეთი ახალგაზრდები.ღმერთმა ხელი მოგიმართოს,შვილო!

ეკა
0

ხოდა ეხლა ინდოელები, თურქები და ა.შ გვყავს შემოპატუჟებულნი. შენ ოსებმა დაგაკარგვინეს და ჩვენ ეს ახალი სტუმრები დაგვაკარგვინებენ ასე თუ გაგრძელდა 

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
ქარიშხალი ამერიკის შეერთებულ შტატებში - უცხოური მედიების ცნობით, სტიქიურ მოვლენას, სულ მცირე, 24 ადამიანის სიცოცხლე ემსხვერპლა
ავტორი:

“უმძიმესი პერიოდები გამოვიარეთ, ბევრი ტრავმა მაქვს, მათ შორის ომის შიში - მიწადაკარგული ადამიანი ვიყავი“ - როგორ ცხოვრობს 22 წლის დევნილი სამაჩაბლოდან, რომელმაც საოცნებო ფერმა შექმნა

“უმძიმესი პერიოდები გამოვიარეთ, ბევრი ტრავმა მაქვს, მათ შორის ომის შიში - მიწადაკარგული ადამიანი ვიყავი“ - როგორ ცხოვრობს 22 წლის დევნილი სამაჩაბლოდან, რომელმაც საოცნებო ფერმა შექმნა

“2008 წლის შემდეგ დრო გავიდა, რაღაცები გადახარშულ - გააზრებული მაქვს, მაგრამ ემოციურად მაინც რთულია, უმძიმესი პერიოდები გამოვიარეთ. იქიდან ბევრი ტრავმა მაქვს შემორჩენილი, მათ შორის, ომის შიში... თავიდანვე ვგრძნობდი, რომ მიწადაკარგული ადამიანი ვიყავი - ადამიანი, რომელმაც თავის მიწა და სახლ-კარი დაკარგა. წაართვეს ადგილი, სადაც დაიბადა, სადაც მისი წინაპრები ცხოვრობდნენ და მასაც უნდა ეცხოვრა“ - ამბობს 22 წლის რატი კობერიძე, სამაჩაბლოდან, სოფელ თამარაშენიდან დევნილი.

rato_koberidze

მშობლიური სოფელი 2008 წლის აგვისტოში, 6 წლის ასაკში ოჯახთან ერთად დატოვა. ამჟამად სოფელ წილკანში თავის ფერმაში ცხოვრობს, მუშაობს და აგროსფეროში დიდი გეგმები აქვს. სკოლის შემდეგ თსუ-ში ბიოტექნოლოგიებისა და გამოყენებითი მეცნიერებებს სწავლობდა, მაგრამ იმის გამო, რომ მუშაობა ფერმაში გადაწყვიტა, სწავლის დროებით შეჩერებამ მოუწია.

რატი კობერიძე:

- ჩვენს სოფელში მიწათმოქმედება კარგად იყო განვითარებული. ფერმაც გვქონდა, ბაღებიც, ვენახიც. წლების შემდეგ მოვინდომე მიწას დავბრუნებოდი და სოფლის მეურნეობაში თავი დამემკვიდრებინა.

ეს ბავშვობიდან გადავწყვიტე. სკოლის მოსწავლე ვიყავი, რომ ვამბობდი, აგრონომი უნდა გამოვიდე-მეთქი. ამ ინტერესის გაღვივებაში როლი ჩემმა პაპებმაც ითამაშეს. ერთი აგრონომი იყო და მეორე - ჟურნალისტი, თოხი და ბარი ხელში არ აუღია, მაგრამ "ოქროს კალმის" მფლობელი გახლდათ და სულ მეუბნებოდა, აგრონომი უნდა გამოხვიდეო, მოტივაციას მაძლევდა.

მამაჩემი მიწას ყოველთვის ამუშავებდა, მეც ვეხმარებოდი და სამეურნეო საქმით დაინტერესება წლების განმავლობაში მიძლიერდებოდა.

ferma

- დევნილობის შემდეგ მშობლებმა წილკანში მიწის ნაკვეთი შეიძინეს?

- კი, რვა წლის წინ, სადაც მამაჩემმა ხეხილის ბაღი გააშენა, ვაშლი და ქლიავი დარგო. მერე სხვა ნაკვეთიც შევიძინეთ, სადაც ტარხუნის მოყვანა ვცადეთ, მაგრამ ამ საქმემ დიდად არ გაამართლა. ორი წლის წინ აქ მამა საცხოვრებლად გადმოვიდა და ძროხა იყიდა. მე მაშინ უდაბნოში, ფერმაში დავიწყე მუშაობა, რათა ამ საქმის კიდევ რაღაცები მესწავლა. იქ ნუშის ბაღებია გაშენებული და რეგენერაციული აგრიკულტურის შემსწავლელ ჯგუფში ვიყავი, სადაც თან ვსწავლობდით რეგენერაციული აგრიკულტურის პრინციპებს და თან ვტესტავდით. შემდეგ ჩემს მიწაზე, წილკანში გადავწყვიტე მუშაობა, რომ ჩვენი ფერმა მეტად გამეფართოებინა და მამასთან ერთად გამევითარებინა. იმდენი საქმეა, ჩვენი ფერმისთვის, ორი კაციც ცოტაა, მაგრამ მაინც შეღავათია.

ferma

- რას უვლით და რა მოგყავთ?

- 10 სული საქონელი გვყავს, 700 ფრთა ქათამი, 1 ჰექტარზე ხეხილის ბაღია. ორ კვირაში მარწყვის პლანტაციის გაშენებას ვიწყებ. ჩემი ინტერესის სფერო უფრო მცენარეებია, მაგრამ მთელი ჩემი მეურნეობის ბაზაზე სრული ეკოსისტემის შექმნა მინდა... საქონელი ჩვენს საძოვარზე გვყავს გაშვებული, მთელი დღის განმავლობაში თავისუფლად არიან, ასეთივე პირობებში გვყავს ქათმებიც.

ferma

- 22 წლის ბიჭისთვის ამდენი საქმის ერთდროულად კეთება რთული არ არის?

- არ არის რთული. საერთოდ, მძიმე საქმეების კეთება არასდროს მეზარებოდა და მეთაკილებოდა, შრომა ბავშვობიდან მიყვარდა.

საქონელთან დაკავშირებით გათვლა, ძირითადად, მერძეულ მიმართულებაზე მაქვს - რძისა და რძის პროდუქტების წარმოებაზე, უმეტესად ყველის. ამასთან, თანმხლები პროდუქტია ხორციც - მაგალითად, მოზვერი რომ დაიბადება და გაიზრდება, იმას ხომ ვერ მოწველი?! მეფრინველეობაში კი კვერცხის წარმოებაზე ვარ ორიენტირებული.

ferma

- როგორია შენი ერთი დღე?

- დილის 6 საათიდან ვიწყებ შრომას: ქათმებს სიმინდს ვუყრი, დავხედავ კრუხს, კვერცხები ხომ არ გამოიჩეკა, შემდეგ ვაჭმევ ხბოს, მერე გადავდივარ ძროხებთან, მოვწველი და დავაპურებ. თუ შესაბამისი მასალა საკმარისად მაქვს, ყველის გაკეთებას ვიწყებ. სანამ ყველი შედგება, მანამდე სხვა საქმეზე ვინაცვლებ.

მარწყვი 1000 კვადრატზე, ღია გრუნტში უნდა დავრგო. ოთხი ჯიშის მარწყვი მექნება: ორი - რემოტანტული, წელიწადში რამდენიმე მოსავალს მოგვცემს, ორი ჯიში კი - წელიწადში ერთ მოსავალს. მინდა ეს ყველაფერი ბიოდინამიკურისა და ნატურალურის ნაზავი იყოს. გარემო თუ შესაძლებლობას მომცემს, ვეცდები, მოსავალი ბიოპრეპარატების გარეშეც მოვიყვანო, მაგრამ თუ პრობლემა გაჩნდა, ბიოპრეპარატსაც გამოვიყენებ. ის მიმართულება, რომელსაც ადრე მივდევდი, არანაირ პრეპარატს არ აღიარებს.

- არც ბიოს და არც ქიმიურს?

- არა, მაგრამ თუ ამის საშუალება არ იქნება, თავდაცვის მიზნით ბიოპრეპარატების გამოყენება შეიძლება. მარწყვს ზაფხულში ნათელი ჩრდილი სჭირდება, რათა მზემ არ დაწვას. ინფრასტრუქტურა საშუალებას მაძლევს, რომ მოჩრდილვა ვაზის ხეივნით შევქმნა.

ferma

მეურნეობაში რომ ჯანსაღი პროცესები მიმდინარეობდეს, ამას განსაზღვრული ეკოსისტემა სჭირდება. მაგალითად, მამაჩემმა ვაშლის ბაღი როცა გააშენა, მონოკულტურული იყო. ისეთი ამერიკული ჯიშებია, რომლებიც ინდუსტრიული მეურნეობისთვის არის გამოყვანილი. ამიტომ შხამქიმიკატების გარეშე აქ შედეგის მიღება შეუძლებელია. სწორედ ამის გამო ახლა ამ მეურნეობის მთლიანად გადაკეთებას ვაპირებ, რადგან შხამქიმიკატებით მიღებული პროდუქციის როგორც საკვებად გამოყენება, ისე გაყიდვა ჩემთვის დაუშვებელია. მინდა, ისეთი ეკოსისტემა შევქმნა, სადაც ცხოველებიც, ფრინველებიც და მცენარეებიც ერთობლივად იქნებიან და მთლიანად ჯანსაღი სისტემა შეიქმნება.

- საინტერესო გეგმები გქონია.

- უმეტეს შემთხვევაში, როცა ამბობენ, რომ ნატურალური მეურნეობა აქვთ, ის, ძირითადად, არ არის ნატურალური, უბრალოდ, ხალხმა არ იცის, რას ნიშნავს ნატურალური პროდუქტი. ამიტომ მინდა, მსურველებმა გაიგონ ნატურალურის არსი. ნატურალური მეურნეობაა, როცა პროდუქტს პრეპარატების გარეშე მივიღებთ. ვცდილობ, მოსავლის დიდი პროცენტი, პრეპარატების გარეშე იყოს. ვაპირებ ნუშის გაშენებასაც, რომელსაც აუცილებლად ქიმიური და ბიოპრეპარატების ჩარევის გარეშე მოვიყვან.

- თავისუფალი დრო თუ გრჩება?

- არის დღეები, როცა თავისუფალი დრო მრჩება, მაგრამ არის დღეები, ერთი წამიც არა მაქვს თავისუფალი. მამა თუ ფერმაში არ არის, აქედან ვერ გავდივარ. ზამთარში უფრო მოიძებნება ხოლმე დრო, მაგალითად, შარშან ხეზე ვმუშაობდი, მიყვარს ხისგან რაღაც ნივთების გაკეთება, მათ შორის, დანების. ჩემი ოცნებაა, სამჭედლო მქონდეს.

- შენს მეგობრებში როგორ აღიქმება შენი ფერმერობა?

- მხარდაჭერით, პატივისცემით ვსარგებლობ. მაქვს შემოთავაზებები, - ჩამოვალ, დაგეხმარები ან მეც მასწავლეო... ჩემი ინტერესის სფერო ღვინის დაყენებაცაა და ეს დარგი კარგად რომ შევისწავლო, მეღვინე მეგობრებს საქმეში ვეხმარები. ერთგვარი ჰობივითაა - ვეხმარები ღვინის დაყენებაში, ყურძნის დაწურვაში, ბებიების დახმარებაც მიწევს ბაზალეთსა და წეროვანში, რომლებიც დევნილთა დასახლებებში ცხოვრობენ. ვკითხულობ შესაბამის ლიტერატურას, ინფორმაციას, რაც მჭირდება ან მომავალში დამჭირდება. სოციალურ ქსელში ვაქტიურობ და მსურველებს ჩემს გამოცდილებას ვუზიარებ. მომავალ პოტენციურ კლიენტებს იმის ნახვა უნდა შეეძლოთ, რას როგორ ვაკეთებ. შესაძლოა, ესა თუ ის ვიდეო ვინმესთვის სასარგებლოც კი აღმოჩნდეს, რაც ძალიან გამიხარდება.