"ერთი სერია მხოლოდ 200 დოლარი ჯდებოდა" - "სახლი ძველ უბანში" 30 წლის შემდეგ: ვისთვის შექმნა ავთო ვარსიმაშვილმა პირველი ქართული სერიალი 90-იანებში?

"სახლი ძველ უბანში" - პირველი ქართული სატელევიზიო სერიალი იყო, რომელმაც, შეიძლება ვთქვათ, რომ შემდგომში საფუძველი ჩაუყარა ქართული სერიალის განვითარებას... ის იყო მისტიკური-დრამა, რომელიც ტელეეთერში 1994 წელს გავიდა, რომელმაც უამრავი მაყურებელი მიიზიდა.

ჯადოქრებსა და ბნელ ძალებზე შექმნილ სერიალს, მიუხედავად იმისა, რომ ყველას რაღაცნაირად თრგუნავდა, მაინც უყურებდნენ, რადგანაც სიახლე იყო, თან, კარგადაც კეთდებოდა. მისი ავტორი და რეჟისორი ავთო ვარსიმაშვილი გახლდათ.

სერიალში არაჩვეულებრივი მსახიობები (გურამ საღარაძე, ედიშერ მაღალაშვილი, ლეილა ძიგრაშვილი, მურმან ჯინორია) თამაშობდნენ... მთავარი როლის შემსრულებელი გოგონას, მსახიობ გოგოლა კალანდაძის კარიერა კი სწორედ ამ სერიალით დაიწყო...

• მნიშვნელოვანია ისიც, რომ "სახლი ძველ უბანში" მძიმე 90-იანებში შეიქმნა... მას შემდეგ აგერ უკვე 30 წელი გავიდა...

AMBEBI.GE-ს არქივში იძებნება ინტერვიუ ავთო ვარსიმაშვილთან, რომელიც წლების წინ ამ თემაზე გვესაუბრა. რამ გადაგაწყვეტინა რეჟისორს ისედაც მძიმე და დამთრგუნველ პერიოდში ასეთი პროდუქტის შექმნა, ამაზე წლების წინ ერთ-ერთ ინტერვიუში ასეთი პასუხი გაგვცა:

"დრო თვითონ უსაზღვრავს და კარნახობს რეჟისორს, თუ რაზე უნდა დადგას სპექტაკლი და გადაიღოს ფილმი. მასზე მუშაობა ზუსტად იმიტომ დავიწყე, რომ მძიმე პერიოდი იყო. გადავიღე სერიალი, რომლის მთავარი სათქმელი იყო, - რაც უნდა შავბნელი დრო იყოს, რაც უნდა შავი ძალები გვეხვიოს თავზე, უნდა ვიცოდეთ, რომ მხოლოდ სიყვარულშია ჩვენი ხსნა და ვერავინ მოგვერევა, თუკი სიყვარულით ვიცხოვრებთ"...

რეჟისორს არც მსახიობების შერჩევისას უფიქრია ბევრი: "საერთოდ მსახიობების შერჩევისას ბევრს არასდროს ვფიქრობ, რადგანაც სცენარის წერისას ყოველთვის თითქმის კონკრეტულ მსახიობებს პერსონაჟებად წარმოვიდგენ ხოლმე. ასე იყო ამ სერიალის სცენარის წერის დროსაც. დიახ, ტექსტს გურამ საღარაძისთვის, ედიშერ მაღალაშვილისათვის, ლეილა ძიგრაშვილისთვის და მურმან ჯინორიასთვის ვწერდი და ვხედავდი მათ სახეებს, მესმოდა მათი ხმები...

კასტინგი მხოლოდ ორი ახალგაზრდა მსახიობის შესარჩევად გვქონდა გამოცხადებული და ვიპოვეთ კიდეც: გოგოლა კალანდაძე ძალიან ბევრ გოგონაში ავარჩიეთ და დღემდე მიხარია, რომ ასეთი სუფთა, ლამაზი და ძალიან ნიჭიერი გოგო აღმოვაჩინეთ. გიორგი მიქელაძემ, შესანიშნავმა ახალგაზრდა კაცმა, რომელმაც გოგოლას პერსონაჟის მეუღლის როლი ითამაშა, ძალიან გაგვიმართლა“...

თემამ, რომელიც სერიალში გაიშალა (მაგია, ჯადოქრობა), ბევრი დაძაბა. ეს წინასწარ იცოდა რეჟისორმა და ამაზე წინასწარ იყო გათვლაც.

"თუ მაყურებელი დაიძაბა, ეს იმის მაჩვენებელია, რომ სწორად მივაწოდეთ მასალა, რომ მის გულს მოხვდა. რეჟისორს უნდა ჰქონდეს იმის უნარი, წინასწარ გათვალოს, რა ააღელვებს მაყურებელს და რა - არა“.

ხოლო იმ პერიოდში ამ სერიალის გადაღებისას რა იყო მთავარი სირთულე, ავთო ვარსიმაშვილის პასუხი აღნიშნულ ინტერვიუში ასეთი იყო:

"სამწუხაროდ, ყველა დროში ერთი და იგივე სირთულე მაქვს, ფინანსების ნაკლებობა, სხვა პრობლემა არასდროს მქონია... ეს პროექტი წარმოუდგენლად ცოტა დაჯდა, სერია საშუალოდ - 200 დოლარი. იმ პერიოდისთვისაც კი, ეს ძალზე მცირე თანხა იყო, ყველანი კაპიკებზე ვმუშაობდით, რადგან ეს იყო იმ დროს ჩვენი ხსნა, რადგანაც ციოდა, არ იყო შუქი, არ იშოვებოდა საჭმელი და ქუჩებში ისროდნენ... ჩვენ ვმუშაობდით და ეს გახლდათ სწორედ ჩვენი ბედნიერება“.

- სერიალში შეუდარებელი იყო მსახიობი გურამ საღარაძე (ბატონი ჟორა) მასთან მუშაობა არ იყო რთული? ადვილად დაგთანხმდათ იმ როლზე?

- მე და ბატონი გურამი ახლო მეგობრები ვიყავით. მანამდეც და მერეც ბევრჯერ გვიმუშავია თეატრში. ასე რომ, მუშაობაში არანაირი პრობლემა არ გვქონია, ჩვენ ერთმანეთს ვენდობოდით, გვიყვარდა ერთად მუშაობა.

- მსახიობი გოგოლა კალანდაძე მართლაც თქვენი აღმოჩენაა, ისევე როგორც შემდეგ სხვა ბევრი მსახიობი... იმის შემდეგ გოგოლა თქვენს ნამუშევრებში რატომ აღარ დააკავეთ?

- მოხარული ვარ, რომ გოგოლა ჩემი აღმოჩენაა, ძალიან მიყვარს პიროვნულადაც და როგორც მსახიობიც, რაც შეეხება შემდგომ მუშაობას, თეატრალური ინსტიტუტის დამთავრებისთანავე მოვიწვიე, მაგრამ თეატრში მუშაობა კატეგორიულად არ უნდოდა და საქმიანობა ტელევიზიაში გააგრძელა. როდესაც „იდიოტოკრატიის“ გადაღება დავიწყე, ერთ-ერთ მთავარ როლზე, მდივან-მემანქანის (შემდეგ შორენა ბეგაშვილმა ითამაშა) დავუძახე, მაგრამ ისე მოხდა, რომ მაშინ ფეხმძიმედ იყო და მონაწილეობას ვერ შეძლებდა, ხოლო რაც შეეხება სხვა ფილმებს, იქ უკვე არც ერთ როლს არ მიესადაგებოდა. ვიმეორებ, ძალიან მიყვარს გოგოლა, ჩემს შვილობილად მივიჩნევ და როგორც კი მექნება მისთვის შესაფერისი როლი, აუცილებლად ისევ შევთავაზებ...

- სერიალი წარმატებული აღმოჩნდა. მისი გაგრძელება, ან მსგავსი ტიპის ნამუშევრის შექმნა აღარ მოგნდომებიათ?

- ბედმა ასე ისურვა, რომ პირველი ქართული სერიალი მე გადამეღო და მერე ეს საქმე უკვე სხვებს გაეგრძელებინათ. მიუხედავად სერიალის წარმატებისა, კონკრეტული შემოთავაზებები არ მქონია, თორემ სიამოვნებით გადავიღებდი და თან, შევეცდებოდი, რომ უფრო წარმატებული გადამეღო. სულ რაღაც აბსტრაქტული წინადადებებია ტელევიზიებიდან, მაგრამ რეალურად ლაპარაკის იქით საქმე არ წასულა. სიამოვნებით გადავიღებდი ქართულ ისტორიულ სერიალს "ბედი ქართლისას", რომელიც გარწმუნებთ, არაფრით ჩამოუვარდებოდა იმ თურქულს, რომელსაც ახლა უყურებს ჩვენი მაყურებელი, ანდა, ავისრულებდი დიდი ხნის ოცნებას და გადავიღებდი დიდ ისტორიულ, ავანტიურისტულ ნამუშევარს „კვაჭი კვაჭანტირაძე“, რომელიც მიხეილ ჯავახიშვილს უკვე აქვს დაწერილი, როგორც დიდი სერიალის სცენარი. სამწუხაროდ, ეს მხოლოდ სურვილებია და მასზე ლაპარაკი ჩვენს ტელევიზიებთან არც ღირს იმიტომ, რომ ისინი ამისათვის მზად არ არიან, არ იფიქროთ, რომ ვინმეს ვადანაშაულებ, ან ვიწუნებ, არა, როგორც ჩანს, თვითონაც ძალიან არ მოვინდომე, რადგან თეატრებში და კინოში იმდენი საქმე მაქვს, რომ საფუძვლიანად ვერ მოვიცალე სერიალისთვის. არადა, შეიძლება ვცდები, მაგრამ მგონია, ახლა სერიალს რომ მოვკიდო ხელი, ის წარმატებულიც იქნება და სკანდალურიც.

- მოკლედ რომ ვთქვათ, რა ეტაპი იყო იმ პროექტზე მუშაობა თქვენს შემოქმედებაში?

- ეს იყო ერთ-ერთი ჩემი რიგითი პროექტი, არ მივიჩნევ, რომ იმ სერიალით რამე განსაკუთრებული გავაკეთე და რომ ის მნიშვნელოვანი ეტაპი იყო ჩემს შემოქმედებაში. ასეთი პროექტები ბევრი მქონდა ცხოვრებაში, ვფიქრობ, გაცილებით მნიშვნელოვანი იყო „თეატრალური სარდაფისა“ და „თავისუფალი თეატრის“ დაარსება და მათი წარმატება, გრიბოედოვის თეატრის აღორძინება, ალბათ, 50-ზე მეტი ახალგაზრდა მსახიობი „დაიბადა“ ჩემს სპექტაკლებში და ეს უფრო მნიშვნელოვანი მგონია. და თუ მაინცდამაინც კინოზე ვილაპარაკებთ, მიმაჩნია, რომ უფრო მნიშვნელოვანი იყო ჩემ მიერ პირველი ქართული ციფრული ფილმის „იდიოტოკრატიისა“ და შემდეგ სხვა ფილმების შექმნა და რეალიზება..