სამართალი
სამხედრო
მსოფლიო

31

მარტი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

სამშაბათი, მთვარის მეოთხე დღე დაიწყება 07:33-ზე, მთვარე კუროშია კარგი დღეა ახალი საქმეების დასაწყებად. აგრეთვე დაკარგული ნივთების, ადამიანების მოსაძებნად. გააფართოეთ ბიზნესი, დაარეგულირეთ ურთიერთობა ბიზნესპარტნიორებთან. მოაგვარეთ ფინანსური საკითხები. არასასურველია უძრავი ქონებით ვაჭრობა. მოერიდეთ კამათს, საქმეების გარჩევას. კარგი დღეა სწავლისთვის, სამეცნიერო სამუშაოსთვის, გამოცდის ჩაბარება სხვა დღისთვის გადადეთ. ცუდი დღეა მოგზაურობის დასაწყებად, შორ მანძილზე მგზავრობისთვის. შეძლებისდაგვარად მოუარეთ ყვავილებს, დარგეთ ხეები, გაისეირნეთ ბუნებაში. მოერიდეთ ალკოჰოლს, სიგარეტს, კუჭის გადატვირთვას; ოპერაციების ჩატარებას კისერსა და ყელზე. რაციონიდან გამორიცხეთ პროდუქტები, რომლებიც სახამებელსა და ნახშირწყლებს შეიცავს.
პოლიტიკა
საზოგადოება
Faceამბები
მოზაიკა
კონფლიქტები
მეცნიერება
კულტურა/შოუბიზნესი
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"6 წელია აქ ვარ, არავინ მავიწროებს, ჩემს კულტურას და მენტალიტეტს არავინ ეხება" - რას ჰყვება ჩინეთში მცხოვრები ქართველი მსახიობი კარიერაზე და სპექტაკლზე, რომელსაც შანხაიში ქართველი რეჟისორი დადგამს?
"6 წელია აქ ვარ, არავინ მავიწროებს, ჩემს კულტურას და მენტალიტეტს არავინ ეხება" - რას ჰყვება ჩინეთში მცხოვრები ქართველი მსახიობი კარიერაზე და სპექტაკლზე, რომელსაც შანხაიში ქართველი რეჟისორი დადგამს?

თემო ძო­წე­ნი­ძე მსა­ხი­ო­ბია. უკვე 6 წე­ლია, რაც ჩი­ნეთ­ში ცხოვ­რობს. პე­კინ­ში ცენ­ტრა­ლუ­რი დრა­მის აკა­დე­მი­ის სამ­სა­ხი­ო­ბო ფა­კულ­ტე­ტი და­ამ­თავ­რა, მერე მა­გის­ტრა­ტუ­რა შან­ხა­ის თე­ატ­რის აკა­დე­მი­ა­ში გა­აგ­რძე­ლა. ამ­ბობს, რომ ეს ორი უნი­ვერ­სი­ტე­ტი მთე­ლი აზი­ის მას­შტა­ბით მო­წი­ნა­ვეა. თუმ­ცა ჩი­ნეთ­ში ჩას­ვლამ­დე თემო ძო­წე­ნი­ძე სა­ქარ­თვე­ლოს თე­ატ­რა­ლურ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში სამ­სა­ხი­ო­ბო ფა­კულ­ტეტ­ზე სწავ­ლობ­და - რე­ჟი­სორ გოჩა კა­პა­ნა­ძის ჯგუფ­ში იყო, ამას­თა­ნა­ვე, გახ­ლდათ ივა­ნე მა­ჩაბ­ლის სა­ხე­ლო­ბის ცხინ­ვა­ლის სა­ხელ­მწი­ფო თე­ატ­რის მსა­ხი­ო­ბიც.

ცოტა ხან­ში კი შან­ხა­ი­ში, სწო­რედ მისი პე­და­გო­გი, რე­ჟი­სო­რი გოჩა კა­პა­ნა­ძე შექ­სპი­რის "ჰამ­ლეტს“ დად­გამს, რო­მელ­შიც თემო ქარ­თველ კო­ლე­გას­თან და ჩი­ნელ მსა­ხი­ო­ბებ­თან ერ­თად ითა­მა­შებს. ახლა ის ამ სა­ინ­ტე­რე­სო ამ­ბის მო­ლო­დინ­შია.

რო­გორ მოხ­ვდა თემო ძო­წე­ნი­ძე ჩი­ნეთ­ში, რა სხვა­ო­ბაა ქარ­თულ და ჩი­ნურ თე­ატ­რა­ლურ სკო­ლას შო­რის და რო­გორ ცხოვ­რობს უცხო ქვე­ყა­ნა­ში ქარ­თვე­ლი მსა­ხი­ო­ბი, ამა­ზე ambebi.ge-ს თემო გულ­წრფე­ლად ესა­უბ­რა:

- ამ ორ თე­ატ­რა­ლურ სკო­ლას შო­რის დიდი გან­სხვა­ვე­ბაა. ქარ­თვე­ლებს შრო­მა ცოტა გვე­ზა­რე­ბა, რა­საც მას მერე მივ­ხვდი, რაც ჩი­ნე­ლე­ბის მუ­შა­ო­ბა ვნა­ხე. ამ პრო­ფე­სი­ა­შიც ძა­ლი­ან შრო­მის­მოყ­ვა­რე­ე­ბი არი­ან... ასე­ვე პლას­ტი­კუ­რე­ბი, ცეკ­ვა ეხერ­ხე­ბათ და ამას დიდ ყუ­რა­დღე­ბას აქ­ცე­ვენ. მათ­თვის ასე­ვე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია დრო. დრო­ის ფასი იცი­ან. სა­რე­ჟი­სო­რო აზ­როვ­ნე­ბის მხრივ კი ჩვე­ნი კულ­ტუ­რა მათ­ზე ბევ­რად ღრმა და დი­დია. ეს იმი­ტომ, რომ კლა­სი­კუ­რი თე­ატ­რი აქ ახლა იდ­გამს ფეხს. მათ აქვთ თა­ვი­ან­თი ჩი­ნუ­რი თე­ატ­რი "ჩა­ი­ნა ოპე­რა“, ანუ ჩი­ნუ­რი ოპე­რა, მაგ­რამ რა­საც ჰქვია კლა­სი­კუ­რი თე­ატ­რი, ამ მხრივ ბევ­რად ვუს­წრებთ.

- მოგ­ვი­ყე­ვით პრო­ექ­ტზე, რო­მე­ლიც ბა­ტონ­მა გო­ჩამ თქვენ­თან ერ­თად უნდა გა­ნა­ხორ­ცი­ე­ლოს...

- ეს ჩემი პრო­ექ­ტი იყო, რო­დე­საც აქ წარ­ვად­გი­ნე, იქვე ბა­ტო­ნი გოჩა - ერთ-ერთი ცნო­ბი­ლი ქარ­თვე­ლი რე­ჟი­სო­რი გა­ვა­ცა­ნი, რომ­ლი­თაც ძა­ლი­ან და­ინ­ტე­რეს­დნენ. სა­ერ­თოდ ცდი­ლო­ბენ, სპექ­ტაკ­ლის და­სად­გა­მად რაც შე­იძ­ლე­ბა მეტი კვა­ლი­ფი­ცი­უ­რი კად­რი მო­იწ­ვი­ონ, ასე­ვე ჩი­ნელ სტუ­დენ­ტებ­თან ლექ­ცი­ე­ბის წა­სა­კი­თხა­დაც. მათ აქვთ ამის ფი­ნან­სუ­რი სა­შუ­ა­ლე­ბა... ასე­ვე უნ­დათ გა­ი­ზი­ა­რონ სხვე­ბის გა­მოც­დი­ლე­ბა და ცოდ­ნა. არც სი­ახ­ლის ათ­ვი­სე­ბა უჭირთ. ჩი­ნელს რომ უთხრა, ეს უნდა ის­წავ­ლო 5 დღე­ში სა­ფუძ­ვლი­ა­ნა­დო, დაჯ­დე­ბა და 24 სა­ათ­ში ის­წავ­ლის...

გოჩა კა­პა­ნა­ძე

აქ მე ჩემი კომ­პა­ნია მაქვს, სა­კუ­თა­რი თე­ატ­რი-სტუ­დია გავ­ხსე­ნი და და­ვა­რე­გის­ტრი­რე. რე­ა­ლუ­რად კი "ჰამ­ლე­ტი“ ჩემი პირ­ვე­ლი დიდი პრო­ექ­ტი იქ­ნე­ბა... სპექ­ტაკ­ლებ­ში ჩი­ნეთ­ში ვმო­ნა­წი­ლე­ობ, მაგ­რამ კონ­კრე­ტულ თე­ატ­რში შტატ­ში არ­სად ვარ.

ასე რომ, ჩემი თე­ატ­რი-სტუ­დი­ის ეგი­დით, ამას­თა­ნა­ვე, ჩემი ჩი­ნე­ლი მე­გობ­რის კომ­პა­ნი­ის "XI jing culture“ სა­შუ­ა­ლე­ბით გოჩა კა­პა­ნა­ძე მო­ვიწ­ვი­ეთ, რათა ეს სპექ­ტაკ­ლი გა­მო­ვუშ­ვათ. ჩემი მე­გო­ბა­რი რომ არა, ამის სა­შუ­ა­ლე­ბა არ მექ­ნე­ბო­და, აღ­ნიშ­ნუ­ლი კომ­პა­ნია 80%-ს აფი­ნან­სებს.

- თქვენს კომ­პა­ნი­ას, რო­მელ­საც "სახ­ლი“ და­არ­ქვით, რა მი­მარ­თუ­ლე­ბე­ბი აქვს?

- სამ­სა­ხი­ო­ბო ხე­ლოვ­ნე­ბის შეს­წავ­ლა, ასე­ვე სპექ­ტაკ­ლე­ბის დად­გმის ორ­გა­ნი­ზე­ბა და ჩი­ნეთ­ში უცხო­ე­ლი რე­ჟი­სო­რე­ბის ჩა­მოყ­ვა­ნა. ამა­ში ძი­რი­თა­დად ქარ­თვე­ლი რე­ჟი­სო­რე­ბი იგუ­ლის­ხმე­ბა.

- სა­ერ­თოდ, რა გახ­და თქვე­ნი ჩი­ნეთ­ში გა­დას­ვლის მი­ზე­ზი?

- 2017 წელს იყო ერთი პრო­ექ­ტი - თე­ატ­რა­ლურ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში გაც­ვლით პროგ­რა­მა­ზე კონ­კურ­სი გა­მო­ცხად­და. მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა თი­თო­ე­ულ სტუ­დენტს შე­ეძ­ლო. პე­კი­ნის ცენ­ტრა­ლუ­რი დრა­მის აკა­დე­მია ირ­ჩევ­და, ვინ წა­ეყ­ვა­ნათ. 10 სტუ­დენ­ტი შეგ­ვარ­ჩი­ეს. ჩი­ნეთ­ში ასე აღ­მოვ­ჩნდი. რომ არ მო­გა­ტყუ­ოთ, პირ­ველ წელს აქა­უ­რო­ბა დი­დად არ მო­მე­წო­ნა. ჩემ­თვის გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი ქვე­ყა­ნა აღ­მოჩ­ნდა თა­ვის გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი კულ­ტუ­რით. თბი­ლის­ში და­ვი­ბა­დე და გა­ვი­ზარ­დე, მთელ ქა­ლაქ­ში მი­ლი­ონ-ნა­ხე­ვა­რი კაცი მყავ­და ნა­ნა­ხი, აქ ეგ რა­ო­დე­ნო­ბა მარ­ტო მეტ­რო­ში ვნა­ხე... ამი­ტომ, პირ­ვე­ლი წელი ჩემ­თვის სტრე­სი იყო.

მე­ო­რე წელს, რო­დე­საც არ­და­დე­გე­ბის შემ­დეგ თბი­ლი­სი­დან დავ­ბრუნ­დი, ყვე­ლა­ფერს ცოტა სხვა­ნა­ი­რად შევ­ხე­დე, გა­და­ვა­ფა­სე. ცხა­დია, ღი­რე­ბუ­ლი არა­ფე­რი გა­და­მი­ფა­სე­ბია, ჩვენ ქარ­თვე­ლე­ბი ვართ და ქარ­თვე­ლე­ბი ვიქ­ნე­ბით სულ! გა­და­ვა­ფა­სე ის, რომ მა­ნამ­დე გვე­ზა­რე­ბო­და დი­ლას 8 სა­ათ­ზე ად­გო­მა და ლექ­ცი­ა­ზე წას­ვლა, მაგ­რამ ჩი­ნეთ­ში, ცხოვ­რე­ბა­ში პირ­ვე­ლად ვი­ყა­ვი დი­ლის 8 სა­ათ­ზე უკვე ლექ­ცი­ა­ზე. სა­ქარ­თვე­ლო­ში ასე არას­დროს ყო­ფი­ლა. აქ ლექ­ცი­ის გაც­დე­ნა არ შე­იძ­ლე­ბა, თუ დიპ­ლო­მის აღე­ბა გინ­და, 3 გა­მო­ტო­ვე­ბუ­ლი ლექ­ცი­ის მერე მე­ო­თხედ აღარ უნდა გა­აც­დი­ნო­თო. ასეთ რა­ღა­ცებ­თან შე­გუ­ე­ბა მი­ჭირ­და, მაგ­რამ შე­ვე­გუე, რა­საც არ ვნა­ნობ.

- ჩი­ნუ­რი ენა ის­წავ­ლეთ?

- დიახ, ოღონდ, ჯერ წერა და კი­თხვა სრულ­ყო­ფი­ლად ვერა, 500.000 იე­როგ­ლი­ფი აქვთ... რა­ღა­ცებს ვკი­თხუ­ლობ და ვწერ, მაგ­რამ ენა მეს­მის და ვლა­პა­რა­კობ. ამ ხალ­ხის­თვის უცხო ქვეყ­ნის მო­ქა­ლა­ქე ვარ, მაგ­რამ ძა­ლი­ან სტუ­მარ­თმოყ­ვა­რე ქვე­ყა­ნა და ხალ­ხია. ხან­და­ხან ზედ­მე­ტად, შე­მა­წუ­ხებ­ლად სტუ­მარ­თმოყ­ვა­რე­ე­ბიც კი არი­ან. უცხო­ე­ლე­ბი გულ­წრფე­ლად უყ­ვართ. თი­თო­ე­უ­ლი ქვეყ­ნის კულ­ტუ­რას და ტრა­დი­ცი­ებს პა­ტივს სცე­მენ. უძ­ვე­ლე­სი ერია, აქვე ტრა­დი­ცი­უ­ლიც, ახალ წელს ოჯა­ხის ყვე­ლა წევ­რი სახ­ლში უნდა იყოს. მოკ­ლედ, ჩი­ნეთ­ში არა­ნა­ი­რი პრობ­ლე­მა არ მქო­ნია.

- ე.ი. სა­ცხოვ­რებ­ლად, სას­წავ­ლად და სა­მუ­შა­ოდ ჩი­ნეთ­ში გა­დას­ვლას არ ნა­ნობთ...

- არა­ნა­ი­რი პრობ­ლე­მა იმის გამო, ჩი­ნე­ლი არ ვარ, აქ არ მხვდე­ბა. მე და ჩემს ქვე­ყა­ნას ძა­ლი­ან დიდ პა­ტივს გვცე­მენ. თავს ვგრძნობ კომ­ფორ­ტუ­ლად. ვას­რუ­ლებ ყვე­ლა წესს და კა­ნონს, რაც ქვე­ყა­ნა­შია და რაც აქა­ურ მო­ქა­ლა­ქეს მო­ე­თხო­ვე­ბა. არა­ვინ მა­ვიწ­რო­ებს, ჩემს კულ­ტუ­რას და მენ­ტა­ლი­ტეტს არა­ვინ ეხე­ბა, პი­რი­ქით, პა­ტივს მცე­მენ...

- ასე რომ, შე­ე­გუ­ეთ ჩი­ნეთს, მანდ და­ო­ჯა­ხე­ბა­საც ხომ არ აპი­რებთ?

- სა­ქარ­თვე­ლო­ში 19 წლის ვი­ყა­ვი, რომ და­ვო­ჯახ­დი, მყავს შვი­ლი - 8 წლის გი­ორ­გი ძო­წე­ნი­ძე. მე­უღ­ლეს და­შო­რე­ბუ­ლი ვარ, მაგ­რამ ვკონ­ტაქ­ტობ ყო­ფილ ცოლ­თან და რა თქმა უნდა, შვილ­თა­ნაც...

გი­ორ­გი ძო­წე­ნი­ძე

აქ ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში უკვე არის სე­რი­ო­ზუ­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბა, რო­მელ­მაც შე­საძ­ლე­ბე­ლია ახლო მო­მა­ვალ­ში ოფი­ცი­ა­ლუ­რი სა­ხეც მი­ი­ღოს. ეს ადა­მი­ა­ნი ჩი­ნუ­რი ოპე­რის მომ­ღე­რა­ლია.

- სპექ­ტაკლს რომ და­ვუბ­რუნ­დეთ, რო­დის იწყებთ "ჰამ­ლეტ­ზე“ მუ­შა­ო­ბას?

- ბა­ტო­ნი გოჩა ნო­ემ­ბერ­ში ჩა­მო­ვა. სპექ­ტაკლში 2 ქარ­თვე­ლი მსა­ხი­ო­ბი - მე და მი­ხე­ილ იო­სე­ლი­ა­ნი ჩი­ნელ მსა­ხი­ო­ბებ­თან ერ­თად ვი­თა­მა­შებთ (მათ შო­რის, სამი ძა­ლი­ან ცნო­ბი­ლი ჩი­ნე­ლი მსა­ხი­ო­ბი). სპექ­ტაკ­ლი ინ­გლი­სუ­რად და ჩი­ნუ­რად იქ­ნე­ბა, ქარ­თვე­ლებს ტექ­სტე­ბი ინ­გლი­სუ­რად და ჩი­ნუ­რა­დაც გვექ­ნე­ბა.

მი­ხე­ილ იო­სე­ლი­ა­ნი

მოკ­ლედ, ახლა ყვე­ლას სე­რი­ო­ზუ­ლი ამო­ცა­ნა გვაქვს - ჩი­ნეთ­ში და­იდ­გას შექ­სპი­რის "ჰამ­ლე­ტი“. თან შან­ხა­ი­ში, ბოლო 2 თვე­ში 4-მა ჩი­ნელ­მა რე­ჟი­სორ­მა, ძა­ლი­ან ცნო­ბილ თე­ატ­რებ­ში, დად­გა "ჰამ­ლე­ტი“ - მი­უ­ზიკ­ლიც, კლა­სი­კუ­რი სპექ­ტაკ­ლიც... დიდ ინ­ტე­რესს იწ­ვევს ის, თუ რო­გო­რი იქ­ნე­ბა ქარ­თვე­ლი რე­ჟი­სო­რის მიერ დად­გმუ­ლი წარ­მოდ­გე­ნა. ყვე­ლას იმის მო­ლო­დი­ნი აქვს, გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი რა იქ­ნე­ბა. ჩვენც დიდი ინ­ტე­რე­სით ვე­ლო­დე­ბით. მე და მი­ხე­ილ იო­სე­ლი­ა­ნი "თე­ატ­რა­ლურ­ში“ ერთ დროს ვწავსლობ­დით, მერე პე­კი­ნის დრა­მის აკა­დე­მი­ა­ში - ერთ ჯგუფ­ში ვი­ყა­ვით...

- რო­ლე­ბი გა­ნა­წი­ლე­ბუ­ლია? თქვენ ხომ არ იქ­ნე­ბით ჰამ­ლე­ტი?

- ეს ბა­ტო­ნი გო­ჩას გა­და­სა­წყვე­ტია... მოკ­ლედ, ჯერ­ჯე­რო­ბით სულ ეს არის, რის თქმაც შე­მიძ­ლია.

მკითხველის კომენტარები / 13 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
ha
9

"6 წელია აქ ვარ, არავინ მავიწროებს, ჩემს კულტურას და მენტალიტეტს არავინ ეხება" მიხვდით ჩანაფიქრს? რათ გვინდა ევროპა აგერ ჩინეთი არ ჯობია:) 

ყველა აწერილია
2

 აი მშვენიერი ამბავი... გაუმარჯოს ყველა წარმატებულ ქართველს მთელ მსოფლიოში! ყველა ქართველს დიდება დედამიწის ზურგზე! 

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
კადრები: რა ხდებოდა 2 ძლიერი მიწისძვრის დროს მიანმარში? - დაღუპულთა რაოდენობა 1 000-ს გასცდა
ავტორი:

"6 წელია აქ ვარ, არავინ მავიწროებს, ჩემს კულტურას და მენტალიტეტს არავინ ეხება" - რას ჰყვება ჩინეთში მცხოვრები ქართველი მსახიობი კარიერაზე და სპექტაკლზე, რომელსაც შანხაიში ქართველი რეჟისორი დადგამს?

"6 წელია აქ ვარ, არავინ მავიწროებს, ჩემს კულტურას და მენტალიტეტს არავინ ეხება" - რას ჰყვება ჩინეთში მცხოვრები ქართველი მსახიობი კარიერაზე და სპექტაკლზე, რომელსაც შანხაიში ქართველი რეჟისორი დადგამს?

თემო ძოწენიძე მსახიობია. უკვე 6 წელია, რაც ჩინეთში ცხოვრობს. პეკინში ცენტრალური დრამის აკადემიის სამსახიობო ფაკულტეტი დაამთავრა, მერე მაგისტრატურა შანხაის თეატრის აკადემიაში გააგრძელა. ამბობს, რომ ეს ორი უნივერსიტეტი მთელი აზიის მასშტაბით მოწინავეა. თუმცა ჩინეთში ჩასვლამდე თემო ძოწენიძე საქართველოს თეატრალურ უნივერსიტეტში სამსახიობო ფაკულტეტზე სწავლობდა - რეჟისორ გოჩა კაპანაძის ჯგუფში იყო, ამასთანავე, გახლდათ ივანე მაჩაბლის სახელობის ცხინვალის სახელმწიფო თეატრის მსახიობიც.

ცოტა ხანში კი შანხაიში, სწორედ მისი პედაგოგი, რეჟისორი გოჩა კაპანაძე შექსპირის "ჰამლეტს“ დადგამს, რომელშიც თემო ქართველ კოლეგასთან და ჩინელ მსახიობებთან ერთად ითამაშებს. ახლა ის ამ საინტერესო ამბის მოლოდინშია.

როგორ მოხვდა თემო ძოწენიძე ჩინეთში, რა სხვაობაა ქართულ და ჩინურ თეატრალურ სკოლას შორის და როგორ ცხოვრობს უცხო ქვეყანაში ქართველი მსახიობი, ამაზე ambebi.ge-ს თემო გულწრფელად ესაუბრა:

- ამ ორ თეატრალურ სკოლას შორის დიდი განსხვავებაა. ქართველებს შრომა ცოტა გვეზარება, რასაც მას მერე მივხვდი, რაც ჩინელების მუშაობა ვნახე. ამ პროფესიაშიც ძალიან შრომისმოყვარეები არიან... ასევე პლასტიკურები, ცეკვა ეხერხებათ და ამას დიდ ყურადღებას აქცევენ. მათთვის ასევე მნიშვნელოვანია დრო. დროის ფასი იციან. სარეჟისორო აზროვნების მხრივ კი ჩვენი კულტურა მათზე ბევრად ღრმა და დიდია. ეს იმიტომ, რომ კლასიკური თეატრი აქ ახლა იდგამს ფეხს. მათ აქვთ თავიანთი ჩინური თეატრი "ჩაინა ოპერა“, ანუ ჩინური ოპერა, მაგრამ რასაც ჰქვია კლასიკური თეატრი, ამ მხრივ ბევრად ვუსწრებთ.

- მოგვიყევით პროექტზე, რომელიც ბატონმა გოჩამ თქვენთან ერთად უნდა განახორციელოს...

- ეს ჩემი პროექტი იყო, როდესაც აქ წარვადგინე, იქვე ბატონი გოჩა - ერთ-ერთი ცნობილი ქართველი რეჟისორი გავაცანი, რომლითაც ძალიან დაინტერესდნენ. საერთოდ ცდილობენ, სპექტაკლის დასადგამად რაც შეიძლება მეტი კვალიფიციური კადრი მოიწვიონ, ასევე ჩინელ სტუდენტებთან ლექციების წასაკითხადაც. მათ აქვთ ამის ფინანსური საშუალება... ასევე უნდათ გაიზიარონ სხვების გამოცდილება და ცოდნა. არც სიახლის ათვისება უჭირთ. ჩინელს რომ უთხრა, ეს უნდა ისწავლო 5 დღეში საფუძვლიანადო, დაჯდება და 24 საათში ისწავლის...

გოჩა კაპანაძე

აქ მე ჩემი კომპანია მაქვს, საკუთარი თეატრი-სტუდია გავხსენი და დავარეგისტრირე. რეალურად კი "ჰამლეტი“ ჩემი პირველი დიდი პროექტი იქნება... სპექტაკლებში ჩინეთში ვმონაწილეობ, მაგრამ კონკრეტულ თეატრში შტატში არსად ვარ.

ასე რომ, ჩემი თეატრი-სტუდიის ეგიდით, ამასთანავე, ჩემი ჩინელი მეგობრის კომპანიის "XI jing culture“ საშუალებით გოჩა კაპანაძე მოვიწვიეთ, რათა ეს სპექტაკლი გამოვუშვათ. ჩემი მეგობარი რომ არა, ამის საშუალება არ მექნებოდა, აღნიშნული კომპანია 80%-ს აფინანსებს.

- თქვენს კომპანიას, რომელსაც "სახლი“ დაარქვით, რა მიმართულებები აქვს?

- სამსახიობო ხელოვნების შესწავლა, ასევე სპექტაკლების დადგმის ორგანიზება და ჩინეთში უცხოელი რეჟისორების ჩამოყვანა. ამაში ძირითადად ქართველი რეჟისორები იგულისხმება.

- საერთოდ, რა გახდა თქვენი ჩინეთში გადასვლის მიზეზი?

- 2017 წელს იყო ერთი პროექტი - თეატრალურ უნივერსიტეტში გაცვლით პროგრამაზე კონკურსი გამოცხადდა. მონაწილეობა თითოეულ სტუდენტს შეეძლო. პეკინის ცენტრალური დრამის აკადემია ირჩევდა, ვინ წაეყვანათ. 10 სტუდენტი შეგვარჩიეს. ჩინეთში ასე აღმოვჩნდი. რომ არ მოგატყუოთ, პირველ წელს აქაურობა დიდად არ მომეწონა. ჩემთვის განსხვავებული ქვეყანა აღმოჩნდა თავის განსხვავებული კულტურით. თბილისში დავიბადე და გავიზარდე, მთელ ქალაქში მილიონ-ნახევარი კაცი მყავდა ნანახი, აქ ეგ რაოდენობა მარტო მეტროში ვნახე... ამიტომ, პირველი წელი ჩემთვის სტრესი იყო.

მეორე წელს, როდესაც არდადეგების შემდეგ თბილისიდან დავბრუნდი, ყველაფერს ცოტა სხვანაირად შევხედე, გადავაფასე. ცხადია, ღირებული არაფერი გადამიფასებია, ჩვენ ქართველები ვართ და ქართველები ვიქნებით სულ! გადავაფასე ის, რომ მანამდე გვეზარებოდა დილას 8 საათზე ადგომა და ლექციაზე წასვლა, მაგრამ ჩინეთში, ცხოვრებაში პირველად ვიყავი დილის 8 საათზე უკვე ლექციაზე. საქართველოში ასე არასდროს ყოფილა. აქ ლექციის გაცდენა არ შეიძლება, თუ დიპლომის აღება გინდა, 3 გამოტოვებული ლექციის მერე მეოთხედ აღარ უნდა გააცდინოთო. ასეთ რაღაცებთან შეგუება მიჭირდა, მაგრამ შევეგუე, რასაც არ ვნანობ.

- ჩინური ენა ისწავლეთ?

- დიახ, ოღონდ, ჯერ წერა და კითხვა სრულყოფილად ვერა, 500.000 იეროგლიფი აქვთ... რაღაცებს ვკითხულობ და ვწერ, მაგრამ ენა მესმის და ვლაპარაკობ. ამ ხალხისთვის უცხო ქვეყნის მოქალაქე ვარ, მაგრამ ძალიან სტუმართმოყვარე ქვეყანა და ხალხია. ხანდახან ზედმეტად, შემაწუხებლად სტუმართმოყვარეებიც კი არიან. უცხოელები გულწრფელად უყვართ. თითოეული ქვეყნის კულტურას და ტრადიციებს პატივს სცემენ. უძველესი ერია, აქვე ტრადიციულიც, ახალ წელს ოჯახის ყველა წევრი სახლში უნდა იყოს. მოკლედ, ჩინეთში არანაირი პრობლემა არ მქონია.

- ე.ი. საცხოვრებლად, სასწავლად და სამუშაოდ ჩინეთში გადასვლას არ ნანობთ...

- არანაირი პრობლემა იმის გამო, ჩინელი არ ვარ, აქ არ მხვდება. მე და ჩემს ქვეყანას ძალიან დიდ პატივს გვცემენ. თავს ვგრძნობ კომფორტულად. ვასრულებ ყველა წესს და კანონს, რაც ქვეყანაშია და რაც აქაურ მოქალაქეს მოეთხოვება. არავინ მავიწროებს, ჩემს კულტურას და მენტალიტეტს არავინ ეხება, პირიქით, პატივს მცემენ...

- ასე რომ, შეეგუეთ ჩინეთს, მანდ დაოჯახებასაც ხომ არ აპირებთ?

- საქართველოში 19 წლის ვიყავი, რომ დავოჯახდი, მყავს შვილი - 8 წლის გიორგი ძოწენიძე. მეუღლეს დაშორებული ვარ, მაგრამ ვკონტაქტობ ყოფილ ცოლთან და რა თქმა უნდა, შვილთანაც...

გიორგი ძოწენიძე

აქ ჩემს ცხოვრებაში უკვე არის სერიოზული ურთიერთობა, რომელმაც შესაძლებელია ახლო მომავალში ოფიციალური სახეც მიიღოს. ეს ადამიანი ჩინური ოპერის მომღერალია.

- სპექტაკლს რომ დავუბრუნდეთ, როდის იწყებთ "ჰამლეტზე“ მუშაობას?

- ბატონი გოჩა ნოემბერში ჩამოვა. სპექტაკლში 2 ქართველი მსახიობი - მე და მიხეილ იოსელიანი ჩინელ მსახიობებთან ერთად ვითამაშებთ (მათ შორის, სამი ძალიან ცნობილი ჩინელი მსახიობი). სპექტაკლი ინგლისურად და ჩინურად იქნება, ქართველებს ტექსტები ინგლისურად და ჩინურადაც გვექნება.

მიხეილ იოსელიანი

მოკლედ, ახლა ყველას სერიოზული ამოცანა გვაქვს - ჩინეთში დაიდგას შექსპირის "ჰამლეტი“. თან შანხაიში, ბოლო 2 თვეში 4-მა ჩინელმა რეჟისორმა, ძალიან ცნობილ თეატრებში, დადგა "ჰამლეტი“ - მიუზიკლიც, კლასიკური სპექტაკლიც... დიდ ინტერესს იწვევს ის, თუ როგორი იქნება ქართველი რეჟისორის მიერ დადგმული წარმოდგენა. ყველას იმის მოლოდინი აქვს, განსხვავებული რა იქნება. ჩვენც დიდი ინტერესით ველოდებით. მე და მიხეილ იოსელიანი "თეატრალურში“ ერთ დროს ვწავსლობდით, მერე პეკინის დრამის აკადემიაში - ერთ ჯგუფში ვიყავით...

- როლები განაწილებულია? თქვენ ხომ არ იქნებით ჰამლეტი?

- ეს ბატონი გოჩას გადასაწყვეტია... მოკლედ, ჯერჯერობით სულ ეს არის, რის თქმაც შემიძლია.