საზოგადოება
პოლიტიკა
კონფლიქტები
კულტურა/შოუბიზნესი
მსოფლიო
სამართალი
Faceამბები
მეცნიერება
სამხედრო
მოზაიკა
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
რატომ არის მნიშვნელოვანი გენდერულად პასუხისმგებლიანი პედაგოგიური პრაქტიკის დანერგვა სკოლებსა და ბაღებში - World Vision საქართველოს ახალი პროექტი, რომელიც გენდერულ თანასწორობასა და ბავშვების თანაბარ განვითარებას უწყობს ხელს
რატომ არის მნიშვნელოვანი გენდერულად პასუხისმგებლიანი პედაგოგიური პრაქტიკის დანერგვა სკოლებსა და ბაღებში  - World Vision საქართველოს ახალი პროექტი, რომელიც გენდერულ თანასწორობასა და ბავშვების თანაბარ განვითარებას უწყობს ხელს

ქა­ლე­ბი და ბავ­შვე­ბი სხვა­დას­ხვა ფორ­მის ძა­ლა­დო­ბას ხში­რად გა­ნიც­დი­ან, თუმ­ცა რე­ა­ლუ­რი სუ­რა­თი და ციფ­რე­ბი სტა­ტის­ტი­კა­ში ნაკ­ლე­ბად აი­სა­ხე­ბა. ამის მი­ზე­ზი გა­ბა­ტო­ნე­ბუ­ლი ტრა­დი­ცი­უ­ლი გენ­დერუ­ლი ნორ­მე­ბი, სო­ცი­ა­ლუ­რი მხარ­და­ჭე­რის არ­ქო­ნა და სა­მარ­თალ­დამ­ცა­ვი ორ­გა­ნო­ე­ბის მი­მართ ნდო­ბის ნაკ­ლე­ბო­ბაა.

გარ­და ამი­სა, სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო და­წე­სე­ბუ­ლე­ბებ­შიც არა­სა­თა­ნა­დოდ და არა­საკ­მა­რი­სა­დაა მი­წო­დე­ბუ­ლი ისე­თი სა­კი­თხე­ბი, რო­გო­რე­ბი­ცაა გენ­დე­რი, გენ­დერუ­ლი ნიშ­ნით ძა­ლა­დო­ბა, შე­სა­ბა­მი­სი რე­ა­გი­რე­ბა და პრე­ვენ­ცი­უ­ლი მე­ქა­ნიზ­მე­ბი.

აღ­ნიშ­ნულ სა­კი­თხზე აქ­ტი­უ­რად მუ­შა­ობს World Vision სა­ქარ­თვე­ლო, რო­მე­ლიც ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის მიზ­ნე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, სა­ქარ­თვე­ლო­ში ბავ­შვთა დაც­ვი­სა და კე­თილ­დღე­ო­ბის სის­ტე­მე­ბის გაძ­ლი­ე­რე­ბას უწყობს ხელს, რათა შექ­მნას ჯან­სა­ღი გა­რე­მო, რო­მე­ლიც არის ინ­კლუ­ზი­უ­რი, ტო­ლე­რან­ტუ­ლი და ყვე­ლას თა­ნა­ბა­რი შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბით უზ­რუნ­ველ­ყოფს.

2022 წლი­დან World Vision სა­ქარ­თვე­ლოს ფონ­დი ახორ­ცი­ე­ლებს პრო­ექტს "გენ­დერუ­ლი ნიშ­ნით ძა­ლა­დო­ბის პრე­ვენ­ცია სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო და­წე­სე­ბუ­ლე­ბე­ბის გაძ­ლი­ე­რე­ბის გზით", რო­მე­ლიც მიზ­ნად ისა­ხავს გენ­დერუ­ლი თა­ნას­წო­რო­ბის ხელ­შე­წყო­ბას და გენ­დერუ­ლი ძა­ლა­დო­ბის პრე­ვენ­ცი­ას სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო და­წე­სე­ბუ­ლე­ბე­ბის გაძ­ლი­ე­რე­ბის გზით. პრო­ექ­ტი ხორ­ცი­ელ­დე­ბა კა­ნა­დის მთავ­რო­ბა - კა­ნა­დის ფონ­დი ად­გი­ლობ­რი­ვი ინი­ცი­ა­ტი­ვე­ბის­თვის ფი­ნან­სუ­რი მხარ­და­ჭე­რით სა­ქარ­თვე­ლოს სამ სა­მიზ­ნე რე­გი­ონ­ში: სამ­ცხე- ჯა­ვა­ხე­თი (ახალ­ცი­ხის და ადი­გე­ნის მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტე­ბი), იმე­რე­თი (ბაღ­და­თი­სა და ზეს­ტა­ფო­ნის მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტე­ბი), კა­ხე­თი (გურ­ჯა­ა­ნის, ყვარ­ლის და თე­ლა­ვის მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტე­ბი).

კვლე­ვის შე­დე­გებ­მა კი­დევ ერთხელ და­ა­დას­ტუ­რა, რომ სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო და­წე­სე­ბუ­ლე­ბებ­ში გენ­დერუ­ლი ნიშ­ნით ბავ­შვე­ბის და­ყო­ფა კვლავ მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი გა­მოწ­ვე­ვაა. ამი­ტო­მაც, გენ­დერუ­ლად პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ა­ნი პე­და­გო­გი­უ­რი პრაქ­ტი­კის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბა აუ­ცი­ლე­ბე­ლია. პრო­ექ­ტის კო­ორ­დი­ნა­ტო­რი, ფსი­ქო­ლო­გი ქე­თე­ვან ქი­მოს­ტე­ლი ჩვენ­თან სა­უბ­რი­სას გან­მარ­ტავს, რას გუ­ლის­ხმობს ეს პრაქ­ტი­კა და რა­ტო­მაა მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი.

- გენ­დერუ­ლად პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ა­ნი პე­და­გო­გი­უ­რი პრაქ­ტი­კის დროს გო­გო­ნე­ბი­სა და ბი­ჭე­ბის­თვის და­მა­ხა­სი­ა­თე­ბელ სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო თა­ვი­სე­ბუ­რე­ბებს გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბით ვე­კი­დე­ბით. ასე­ვე, ეს სწავ­ლა-სწავ­ლე­ბის ისე­თი პრინ­ცი­პე­ბია, რომ­ლე­ბიც ყო­ველ­დღი­უ­რად გო­გო­ნე­ბი­სა და ბი­ჭე­ბის სპე­ცი­ფი­კურ სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო სა­ჭი­რო­ე­ბებ­ზე ყუ­რა­დღე­ბას გა­ა­მახ­ვი­ლებს. თუ ზო­გადსა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო სის­ტე­მას ავი­ღებთ, პირ­ველ რიგ­ში, სა­ჭი­როა, კუ­რი­კუ­ლუ­მი შე­იქ­მნას და გენ­დერუ­ლად პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ა­ნი პე­და­გო­გი­კა ყო­ველ­დღი­ურ პრაქ­ტი­კა­ში და­ი­ნერ­გოს. ასე­ვე, მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, რომ საკ­ლა­სო ოთა­ხი და სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო გა­რე­მო შე­სა­ბა­მი­სად მო­ე­წყოს, მოს­წავ­ლე­ებ­თან ინ­ტე­რაქ­ცია და კო­მუ­ნი­კა­ცია გენ­დერუ­ლად პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ან პრაქ­ტი­კას მო­ი­ცავ­დეს და მოს­წავ­ლე­ებ­თან უკუ­კავ­ში­რის მი­წო­დე­ბაც და შე­ფა­სე­ბაც აღ­ნიშ­ნულ პრინ­ციპს ით­ვა­ლის­წი­ნებ­დეს.

თუმ­ცა, ამ პრო­ცეს­ში, გარ­და მას­წავ­ლებ­ლი­სა, სკო­ლის მე­ნე­ჯმენ­ტი აქ­ტი­უ­რად უნდა ჩა­ერ­თოს, რომ თი­თო­ე­უ­ლი მას­წავ­ლებ­ლის გან­ვი­თა­რე­ბა­სა და იდე­ე­ბის წა­ხა­ლი­სე­ბა­ზე იზ­რუ­ნოს და შე­სა­ბა­მი­სი რე­სურ­სე­ბით მო­ბი­ლი­ზე­ბას მხა­რი და­უ­ჭი­როს. ასე­ვე, მას­წავ­ლებ­ლის მხრი­დან გენ­დერუ­ლი სტე­რე­ო­ტი­პე­ბის გა­მოვ­ლე­ნა, დის­კრი­მი­ნა­ცი­უ­ლი მიდ­გო­მე­ბი მი­ნი­მუ­მამ­დე უნდა შემ­ცირ­დეს. გო­გო­ნებ­საც და ბი­ჭებ­საც სას­კო­ლო სივ­რცე­ში გან­ვი­თა­რე­ბის თა­ნა­ბა­რი უფ­ლე­ბე­ბი უნდა ჰქონ­დეთ და ისი­ნი გენ­დერუ­ლი ნიშ­ნით არ უნდა იჩაგ­რე­ბოდ­ნენ.

ქე­თე­ვან ქი­მოს­ტე­ლი აღ­ნიშ­ნავს იმა­საც, კვლე­ვის ფარ­გლებ­ში სხვა­დას­ხვა რე­გი­ონ­ში რა ტი­პის პრობ­ლე­მას წა­ა­წყდნენ და რო­გორ აი­სა­ხა ეს სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო სის­ტე­მა­ზე:

- ჩვე­ნი პრო­ექ­ტის სა­მიზ­ნე არა ქა­ლა­ქი თბი­ლი­სი, არა­მედ 3 რე­გი­ო­ნი და 7 მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტი იყო. პრობ­ლე­მე­ბიც სხვა­დას­ხვაგ­ვა­რი გა­მო­იკ­ვე­თა. ზო­გი­ერთ და­სახ­ლე­ბულ არე­ალ­ში ეთ­ნი­კუ­რი უმ­ცი­რე­სო­ბის წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბი ცხოვ­რო­ბენ, რომ­ლებ­საც გენ­დერულ სა­კი­თხებ­თან და­კავ­ში­რე­ბით თა­ვი­ან­თი კულ­ტუ­რუ­ლი ნიშა აქვთ და ეს საკ­მა­ოდ სენ­სი­ტი­უ­რი სა­კი­თხია. ასე­ვე, არის და­სახ­ლე­ბე­ბი, სა­დაც ისე­თი სო­ცი­ა­ლუ­რი სერ­ვი­სე­ბის ხელ­მი­საწ­ვდო­მო­ბა, რომ­ლე­ბიც გენ­დერუ­ლი ნიშ­ნით ძა­ლა­დო­ბის პრე­ვენ­ცი­ა­ზე მუ­შა­ო­ბენ, ძა­ლი­ან და­ბა­ლია. სოფ­ლებ­ში მიგ­რა­ცი­ის სა­კი­თხიც აღ­სა­ნიშ­ნა­ვია, სა­დაც სტე­რე­ო­ტი­პუ­ლი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბე­ბი დრო­ში თით­ქმის აღარ იც­ვლე­ბა, რად­გა­ნაც არ ხდე­ბა მო­სახ­ლე­ო­ბის მი­მოს­ვლა, ინ­ფორ­მა­ცი­ის გაც­ვლა და მო­სახ­ლე­ო­ბის ცნო­ბი­ე­რე­ბის ამაღ­ლე­ბა­ზე მუ­შა­ო­ბა.

ამა­ვე კვლე­ვამ და­ა­დას­ტუ­რა, რომ სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო და­წე­სე­ბუ­ლე­ბებ­ში ბავ­შვე­ბის გენ­დერუ­ლი ნიშ­ნით და­ყო­ფა, მათ­თვის გარ­კვე­უ­ლი იარ­ლი­ყე­ბის მი­წე­ბე­ბა, მა­გა­ლი­თად, ის, რომ კონ­კრე­ტუ­ლი საგ­ნის სწავ­ლა ბი­ჭებს უფრო უკეთ გა­მოს­დით და გო­გო­ებს ნაკ­ლე­ბად, კვლავ მნიშ­ვნე­ლო­ვან პრობ­ლე­მად რჩე­ბა. ფსი­ქო­ლო­გი გან­მარ­ტავს, რა პრობ­ლე­მა შე­იძ­ლე­ბა შე­უქ­მნას ბავ­შვებს მსგავ­სმა მიდ­გო­მამ სა­მო­მავ­ლოდ:

- 21-ე სა­უ­კუ­ნე­ში ნე­ბის­მი­ერ სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო და­წე­სე­ბუ­ლე­ბა­ში, არ აქვს მნიშ­ვნე­ლო­ბა, ეს სკო­ლამ­დე­ლი აღ­ზრდა იქ­ნე­ბა, თუ ზო­გადსა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო სის­ტე­მა, ყო­ვე­ლი ბავ­შვის გან­ვი­თა­რე­ბას ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რი, დი­ფე­რენ­ცი­ა­ლუ­რი მე­თო­დით ვუდ­გე­ბით. რაც იმას ნიშ­ნავს, რომ თი­თო­ე­უ­ლი ბავ­შვის შე­საძ­ლებ­ლო­ბებს ვით­ვა­ლის­წი­ნებთ, ვეყ­რდნო­ბით მას და მის ხარ­ჯზე ვა­ვი­თა­რებთ სხვა შე­საძ­ლებ­ლო­ბებს.

შე­საძ­ლოა, ერთ ბავ­შვს გაკ­ვე­თი­ლის ვერ­ბა­ლუ­რად გად­მო­ცე­მა უმარ­ტივ­დე­ბო­დეს, მე­ო­რეს - წე­რით და ასე შემ­დეგ. აქი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, მოს­წავ­ლეს­თან რო­მე­ლი­მე საგ­ნის მი­მართ მისი აქ­ტი­უ­რო­ბა ან პა­სი­უ­რო­ბა, სტე­რე­ო­ტი­პუ­ლი შე­ხე­დუ­ლე­ბის მი­ხედ­ვით არ უნდა წა­ვა­ხა­ლი­სოთ. მსგავ­სი მიდ­გო­მა ბავ­შვე­ბის შე­საძ­ლებ­ლო­ბას თრგუ­ნავს და ავ­ტო­მა­ტუ­რად, აფიქ­რე­ბი­ნებს, რომ რო­მე­ლი­მე საგ­ნის შეს­წავ­ლა არ შე­უძ­ლი­ათ. შე­დე­გად, იქ­მნე­ბა ე.წ. იარ­ლი­ყე­ბი, რომ­ლე­ბიც, მა­გა­ლი­თად, გო­გო­ნებს უბიძ­გებს, რომ მა­ინ­ცდა­მა­ინც ჰუ­მა­ნი­ტა­რულ საგ­ნებ­ში სცა­დონ გან­ვი­თა­რე­ბა, ბი­ჭებს კი ტექ­ნი­კუ­რი საგ­ნე­ბის თვალ­საზ­რი­სით. სა­ბო­ლო­ოდ კი, რო­დე­საც კონ­კრე­ტუ­ლი მოს­წავ­ლე პრო­ფე­სი­ის არ­ჩე­ვის წი­ნა­შე დად­გე­ბა, შე­საძ­ლოა ის საქ­მე, რო­მელ­საც აირ­ჩევს და რომ­ლის­კე­ნაც უბიძ­გეს, ვერ გა­მო­ი­ყე­ნოს, რად­გან და­სა­წყი­სი­დან­ვე არას­წო­რი მიდ­გო­მა ჰქონ­და. გარ­და ამი­სა, რო­დე­საც ბა­ღის ასა­კი­დან­ვე გარ­კვე­უ­ლი კომ­პე­ტენ­ცი­ის მქო­ნე ადა­მი­ა­ნი ბავ­შვს შე­საძ­ლებ­ლო­ბა­ზე მი­თი­თე­ბას აძ­ლევს და თა­ვად გა­ნუ­სა­ზღვრავს, რა გა­მოს­დის, ან რა-არა, პი­როვ­ნუ­ლი ზრდა-გან­ვი­თა­რე­ბის­თვი­საც საკ­მა­ოდ ხე­ლის­შემ­შლე­ლი ფაქ­ტო­რია. შე­საძ­ლოა, მო­მა­ვალ­ში, ასეთ გა­რე­მო­ში აღ­ზრდი­ლი ბავ­შვე­ბი მუდ­მი­ვად სხვე­ბის მი­თი­თე­ბას უც­დიდ­ნენ და და­მო­უ­კი­დებ­ლად გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბა, ადეკ­ვა­ტუ­რი თვით­შე­ფა­სე­ბის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა ვე­ღარ შეძ­ლონ. მე­ტიც, შე­იძ­ლე­ბა სა­ერ­თოდ ას­ცდნენ სა­კუ­თარ სურ­ვი­ლებს და მო­მა­ვალ­ში პი­როვ­ნუ­ლად რე­ა­ლი­ზე­ბა ვე­ღარ მო­ა­ხერ­ხონ.

პრო­ექ­ტის კო­ორ­დი­ნა­ტო­რი გა­მო­ეხ­მა­უ­რა იმ ფაქტსაც, რომ ხში­რად სა­ბავ­შვო ბა­ღებ­ში ფე­რე­ბის, სა­თა­მა­შო­ე­ბის გა­ნა­წი­ლე­ბა გენ­დერუ­ლი სტე­რე­ო­ტი­პე­ბის მი­ხედ­ვით ხდე­ბა და აღ­ნიშ­ნა, რომ კვლე­ვის შე­დე­გე­ბის მი­ხედ­ვით, მსგავ­სი პრაქ­ტი­კა კვლავ აქ­ტუ­ა­ლუ­რია:

- პრო­ექ­ტის ფარ­გლებ­ში მსგავ­სი პრობ­ლე­მე­ბი ნამ­დვი­ლად გა­მო­იკ­ვე­თა. მა­გა­ლი­თად, სა­ბავ­შვო ბა­ღის აღ­მზრდე­ლებ­მა თქვეს, რომ ბი­ჭე­ბის თო­ჯი­ნე­ბით თა­მა­ში და­უშ­ვე­ბე­ლია და რომ ამას თა­ვი­ანთ საკ­ლა­სო გა­რე­მო­ში არ და­უშ­ვებ­დნენ. მე­ო­რე პე­და­გოგ­მა თქვა, რომ ვარ­დის­ფე­რი და ცის­ფე­რი ჟურ­ნა­ლე­ბი აქვს, სა­დაც გო­გო­ნე­ბი­სა და ბი­ჭე­ბის აკა­დე­მი­ურ მოს­წრე­ბას აღ­წერ­და. მსგავ­სი მა­გა­ლი­თე­ბი კი­დევ ერთხელ გვაჩ­ვე­ნებს, რომ სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო სივ­რცე­ში ბავ­შვე­ბის გენ­დე­რის ნიშ­ნით და­ყო­ფა ჯერ კი­დევ ხდე­ბა. რო­გორც წესი, ზე­და­პი­რუ­ლი მიდ­გო­მა არ­სე­ბობს და სიღ­რმი­სე­უ­ლად გა­აზ­რე­ბუ­ლი არ არის თუნ­დაც ის ფაქ­ტი, რომ მა­გა­ლი­თად, ბიჭს თო­ჯი­ნით თა­მაშ­მა შე­საძ­ლოა, მზრუნ­ვე­ლო­ბის, ემ­პა­თი­ის, სით­ბოს გა­მო­ხატ­ვის უნა­რი კი­დევ უფრო გა­ნუ­ვი­თა­როს. ძა­ლი­ან ბევ­რი სი­კე­თე და მა­გა­ლი­თი შე­იძ­ლე­ბა ჩა­მოვ­თვა­ლოთ, რა­ზეც, შე­საძ­ლოა აღ­მზრდე­ლებს ჯერ­ჯე­რო­ბით არ უფიქ­რი­ათ და მხო­ლოდ არ­სე­ბუ­ლი სტე­რე­ო­ტი­პე­ბის ფონ­ზე იღე­ბენ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას. ნე­ბის­მი­ე­რი ტი­პის აკ­რძალ­ვა, თუ მას ახ­სნა არ ახ­ლავს, ბავ­შვის ფსი­ქი­კი­სა და გან­ვი­თა­რე­ბის­თვის საკ­მა­ოდ სტრე­სუ­ლია. ის არ­გუ­მენ­ტი, რომ რაკი ბავ­შვი "გო­გო­ნად და­ი­ბა­და" მან აუ­ცი­ლებ­ლად თო­ჯი­ნით უნდა ითა­მა­შოს და მან­ქა­ნა "ბი­ჭე­ბის­თვი­საა" გან­კუთ­ვნი­ლი, ძა­ლი­ან დიდ დაბ­ნე­უ­ლო­ბას იწ­ვევს. ბავ­შვე­ბის სურ­ვი­ლე­ბის უგუ­ლე­ბელ­ყო­ფა მხო­ლოდ იმი­ტომ, რომ ის გო­გო­ნად/ბი­ჭად და­ი­ბა­და, და­უშ­ვე­ბე­ლია, მათ­ში უსა­მარ­თლო­ბის გან­ცდას იწ­ვევს და შემ­დგომ­ში უპი­რო­ბოდ ჩათ­ვლის, რომ რაკი გო­გო­ნა ან ბი­ჭია, რა­ღა­ცის გა­კე­თე­ბას ვერ შეძ­ლებს.

გენ­დერუ­ლად პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ა­ნი პე­და­გო­გი­უ­რი პრაქ­ტი­კის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბა­ში მშობ­ლე­ბის რო­ლიც გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლია და აღ­ნიშ­ნულ­მა კვლე­ვამ და­ა­დას­ტუ­რა, რომ ცნო­ბი­ე­რე­ბის ამაღ­ლე­ბის თვალ­საზ­რი­სით მათ­თან მუ­შა­ო­ბა აუ­ცი­ლე­ბე­ლია.

- კვლე­ვამ კი­დევ ერთხელ და­ა­დას­ტუ­რა, რომ თუკი ჩვენ გენ­დერუ­ლად პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ან პრაქ­ტი­კა­ზე ვი­სა­უბ­რებთ, ეს იქ­ნე­ბა ბა­ღებ­ში, თუ ზო­გადსა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო სის­ტე­მა­ში, რამ­დე­ნი­მე რგო­ლი უნდა გა­მოვ­ყოთ, რომ­ლე­ბიც ბავ­შვის გან­ვი­თა­რე­ბა­შია ჩარ­თუ­ლი. გარ­და მას­წავ­ლებ­ლის, აღ­მზრდე­ლი­სა და ად­მი­ნის­ტრა­ცი­ის, გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი როლი მშობ­ლებს ენი­ჭე­ბათ. ბა­ღის აღ­მზრდე­ლე­ბი ჩვენ­თან სა­უბ­რი­სას აღ­ნიშ­ნავ­დნენ, რომ არის შემ­თხვე­ვე­ბი, რო­დე­საც თა­ვად მშო­ბელს აქვს პრო­ტეს­ტი და აგ­რე­სია მა­შინ, რო­დე­საც ყვე­ლა ბავ­შვი გარ­კვე­ულ პრო­ცე­სებ­ში თა­ნაბ­რად ერ­თვე­ბა. მა­გა­ლი­თად, ბა­ღის ოთა­ხის და­ლა­გე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში, მშო­ბელს გა­მო­უ­ხა­ტავს პრო­ტეს­ტი, რომ მისი შვი­ლი "გოგო არ არის" და ამ აქ­ტი­ვო­ბა­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას არ მი­ი­ღებ­და. გარ­და ამი­სა, თუ ღო­ნის­ძი­ე­ბის­თვის სა­ცეკ­ვაო ნო­მე­რი მზად­დე­ბა, ზო­გი­ერ­თი მშო­ბე­ლი ავ­ტო­მა­ტუ­რად მო­ი­აზ­რებს, რომ წყვილ­ში გო­გო­ნა და ბიჭი უნდა იყოს და მხო­ლოდ გო­გო­ნე­ბის, ან მხო­ლოდ ბი­ჭე­ბის ცეკ­ვა, მა­ში­ნაც კი, თუ საკ­მა­რი­სი რა­ო­დე­ნო­ბის ბავ­შვი არ არის, და­უშ­ვე­ბე­ლია.

სწო­რედ ამი­ტომ, აღ­მზრდელ­თან და სკო­ლის მას­წავ­ლე­ბელ­თან ერ­თად, მშობ­ლე­ბის ცნო­ბი­ე­რე­ბის ამაღ­ლე­ბა­საც გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი მნიშ­ვნე­ლო­ბა აქვს. წი­ნა­აღ­მდეგ შემ­თხვე­ვა­ში, ბავ­შვის ფსი­ქო­ლო­გია და­ზი­ან­დე­ბა, რად­გა­ნაც სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო სის­ტე­მა სრუ­ლი­ად სხვა მო­დელს შეს­თა­ვა­ზებს, ოჯახ­ში კი გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი მიდ­გო­მე­ბი ექ­ნე­ბათ. ასე­ვე, არ შე­მიძ­ლია არ გა­მოვ­ყო სა­კი­თხი, რო­მე­ლიც ბავ­შვებ­ში სექ­სუ­ა­ლურ ქცე­ვას უკავ­შირ­დე­ბა. შე­საძ­ლე­ბე­ლია, ბავ­შვს ეს სა­დღაც ნა­ნა­ხი ჰქონ­დეს და უბ­რა­ლოდ, ქცე­ვის მო­დე­ლი­რე­ბას გა­მო­ხა­ტავ­დეს, ან სექ­სუ­ა­ლუ­რი გან­ვი­თა­რე­ბის ფა­ზებს ემ­თხვე­ო­დეს და სკო­ლამ­დელ ასაკ­შიც გა­მოვ­ლინ­დეს. იყო ფაქ­ტე­ბი, რო­დე­საც ოჯახ­მა და ბა­ღის მას­წავ­ლე­ბელ­მა მი­ი­ღო გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა, რომ ბავ­შვს სა­მე­დი­ცი­ნო დახ­მა­რე­ბა სჭირ­დე­ბო­და. ამი­ტომ, მე­დი­კა­მენ­ტუ­რი მკურ­ნა­ლო­ბით სურ­დათ, მსგავ­სი ქცე­ვე­ბი შე­ემ­ცი­რე­ბი­ნათ. რე­ა­ლუ­რად კი ბავ­შვს არას­წო­რი, არა­სა­ჭი­რო და­ნიშ­ნუ­ლე­ბა და მკურ­ნა­ლო­ბა ჩა­უ­ტარ­და და მსგავს შემ­თხვე­ვებ­ში, შე­დე­გე­ბი სა­მო­მავ­ლოდ ძა­ლი­ან მძი­მეა. ამი­ტო­მაც, სა­მე­დი­ცი­ნო რგო­ლის ინ­ფორ­მი­რე­ბუ­ლო­ბაც აუ­ცი­ლე­ბე­ლია.

ქე­თე­ვან ქი­მოს­ტე­ლის თქმით, სკო­ლებ­ში სას­წავ­ლო პროგ­რა­მე­ბი­დან მო­ზარ­დის სექ­სუ­ა­ლუ­რი გან­ვი­თა­რე­ბა, ფაქ­ტობ­რი­ვად, ამო­ღე­ბუ­ლია. ბევ­რი მას­წავ­ლე­ბე­ლი ამ სა­კი­თხზე არ სა­უბ­რობს და რო­გორც წესი, ამ თე­მას გა­მო­ტო­ვე­ბენ ხოლ­მე.

კვლე­ვის შე­დე­გებ­ზე დაყ­რდნო­ბით, მოწ­ვე­უ­ლი ექ­სპერ­ტე­ბის მიერ შე­მუ­შავ­და სა­ხელ­მძღვა­ნე­ლო­ე­ბი "გენ­დერუ­ლად პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ა­ნი პე­და­გო­გი­უ­რი პრაქ­ტი­კა" სკო­ლე­ბის და ბა­ღე­ბის პრაქ­ტი­კო­სე­ბის­თვის და გა­დამ­ზად­და 500-ზე მეტი სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო და­წე­სე­ბუ­ლე­ბე­ბის თა­ნამ­შრო­მე­ლი, მას­წავ­ლე­ბე­ლი და აღ­მზრდე­ლი. აღ­ნიშ­ნუ­ლი სა­ხელ­მძღვა­ნე­ლო­ე­ბი და­ეხ­მა­რე­ბა პრაქ­ტი­კო­სებს გენ­დერუ­ლი თა­ნას­წო­რო­ბის ხელ­შე­წყო­ბა­ში და გენ­დერუ­ლი ნიშ­ნით დის­კრი­მი­ნა­ცი­ას­თან ბრძო­ლა­ში სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო სის­ტე­მა­ში. გზამ­კვლე­ვე­ბის ონ­ლა­ინ ვერ­სი­ე­ბი უკვე ხელ­მი­საწ­ვდო­მია ყვე­ლას­თვის World Vision სა­ქარ­თვე­ლოს ვებგ­ვერ­დზე https://worldvision.ge/

პრო­ექ­ტის კო­ორ­დი­ნა­ტო­რი გვიყ­ვე­ბა, რა­ზეა აღ­ნიშ­ნულ სა­ხელ­მძღვა­ნე­ლო­ებ­ში ძი­რი­თა­დი აქ­ცენ­ტე­ბი გა­კე­თე­ბუ­ლი:

- პრო­ექ­ტის ფარ­გლებ­ში ჩა­ტა­რე­ბუ­ლი კვლე­ვე­ბის სა­ფუძ­ველ­ზე, არ­სე­ბუ­ლი სა­ჭი­რო­ე­ბე­ბის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით, ორი გზამ­კვლე­ვი შე­ვი­მუ­შა­ვეთ. ერთი სკო­ლამ­დელ აღ­ზრდის და­წე­სე­ბუ­ლე­ბის პე­და­გო­გე­ბის­თვი­საა, მე­ო­რე კი ზო­გადსა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო და­წე­სე­ბუ­ლე­ბის მას­წავ­ლებ­ლე­ბის­თვის. აღ­წე­რი­ლია, სკო­ლამ­დელ და­წე­სე­ბუ­ლე­ბებ­ში რო­გორ შეგ­ვიძ­ლია გენ­დერუ­ლად პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ა­ნი პე­და­გო­გი­უ­რი პრაქ­ტი­კის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბა. ასე­ვე, კარ­გა­დაა ახ­სნი­ლი, რა­ტომ უნდა გა­ვით­ვა­ლის­წი­ნოთ მსგავ­სი პრაქ­ტი­კა ყო­ველ­დღი­უ­რო­ბა­ში. გარ­და ამი­სა, შე­თა­ვა­ზე­ბუ­ლია რამ­დე­ნი­მე სა­ინ­ტე­რე­სო გზა, თუ რო­გორ გავ­ხა­დოთ პრაქ­ტი­კა და სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო პრო­ცე­სი გენ­დერუ­ლად პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ა­ნი.

რაც შე­ე­ხე­ბა სკო­ლის პე­და­გო­გე­ბის­თვის გან­კუთ­ვნილ გზამ­კვლევს, ამ შემ­თხვე­ვა­შიც ტერ­მი­ნე­ბი გან­მარ­ტე­ბუ­ლია და ახ­სნი­ლია, რას გუ­ლის­ხმობს გენ­დერუ­ლად პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ა­ნი პრაქ­ტი­კის გა­მო­ყე­ნე­ბა. სა­ხელ­მძღვა­ნე­ლო­ებ­ში ასე­ვე სა­ჭი­რო რჩე­ვე­ბია შემ­დეგ სა­კი­თხებ­ზე: რო­გორ უნდა და­გეგ­მონ სა­გაკ­ვე­თი­ლო პრო­ცე­სი, რო­გო­რი კო­მუ­ნი­კა­ცი­აა მი­სა­ღე­ბი მოს­წავ­ლე­ებ­თან და ინ­ტე­რაქ­ცი­ის რა სტი­ლი უნდა შე­ი­ნარ­ჩუ­ნონ, ასე­ვე რო­გორ უნდა შე­ა­ფა­სონ აკა­დე­მი­უ­რი მოს­წრე­ბა ისე, რომ გენ­დერუ­ლად მი­კერ­ძო­ე­ბუ­ლე­ბი არ იყ­ვნენ, რო­გორ უნდა ითა­ნამ­შრომ­ლონ სკო­ლის ად­მი­ნის­ტრა­ცი­ა­სა და მშობ­ლებ­თან და ასე შემ­დეგ. რაც მთა­ვა­რია, ორი­ვე შემ­თხვე­ვა­ში სხვა­დას­ხვა პრაქ­ტი­კუ­ლი იდე­ის მა­გა­ლი­თია შე­თა­ვა­ზე­ბუ­ლი. მჯე­რა, რომ ის 500 მას­წავ­ლე­ბე­ლი, აღ­მზრდე­ლი და დი­რექ­ტო­რი, რომ­ლე­ბიც ჩვე­ნი პრო­ექ­ტის ფარ­გლებ­ში გა­დამ­ზად­და, მი­ღე­ბუ­ლი ცოდ­ნის პრაქ­ტი­კა­ში და­ნერგვა­საც შეძ­ლე­ბენ და სა­მო­მავ­ლოდ ეს დის­კრი­მი­ნა­ცი­ი­სა და გენ­დერუ­ლი ნიშ­ნით ძა­ლა­დო­ბის შემ­თხვე­ვე­ბის შემ­ცი­რე­ბა­ში მნიშ­ვნე­ლოვ­ნად დაგ­ვეხ­მა­რე­ბა.

გენ­დე­რის მკვლე­ვა­რი, სო­ცი­ო­ლო­გი, გი­ორ­გი ურ­ჩუ­ხიშ­ვი­ლი, რო­მე­ლიც ამა­ვე პრო­ექ­ტზე მუ­შა­ობ­და, ჩვენ­თან სა­უბ­რი­სას კი­დევ ერთხელ აჯა­მებს იმ ძი­რი­თად გა­მოწ­ვე­ვებ­სა და პრობ­ლე­მებს, რომ­ლე­ბიც გა­მო­იკ­ვე­თა :

- კვლე­ვამ გვიჩ­ვე­ნა, რომ პე­და­გო­გებ­სა და აღ­მზრდე­ლებს გენ­დერუ­ლი ნიშ­ნით მი­კერ­ძო­ე­ბა კვლავ ახა­სი­ა­თებთ და არ აქვთ ინ­ფორ­მა­ცია, თუ რო­გორ უნდა ამო­იც­ნონ გენ­დერუ­ლი ნიშ­ნით ძა­ლა­დო­ბა. ასე­ვე, გა­მო­იკ­ვე­თა მა­გა­ლი­თე­ბი, რო­დე­საც ცდი­ლობ­დნენ, რომ მოს­წავ­ლე­ე­ბის ქცე­ვე­ბი, არ­სე­ბუ­ლი სტე­რე­ო­ტი­პე­ბის მი­ხედ­ვით, შეც­ვა­ლონ. მა­გა­ლი­თად, თუ სკო­ლა­ში სწავ­ლობ­და ბიჭი, რო­მე­ლიც ფე­მი­ნუ­რად გა­მო­ი­ყუ­რე­ბო­და, სურ­დათ, რომ "და­ე­რი­გე­ბი­ნათ", ბი­ჭებს აგ­ზავ­ნიდ­ნენ და ცდი­ლობ­დნენ, რომ "გა­მო­ეს­წო­რე­ბი­ნათ". ამი­ტომ, კვლე­ვამ კი­დევ ერთხელ და­ა­დას­ტუ­რა, რომ პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ა­ნი პე­და­გო­გი­კის და­ნერგვა აუ­ცი­ლე­ბე­ლია.

რას გუ­ლის­ხმობს ეს პრაქ­ტი­კა?- ეს კონ­კრე­ტუ­ლი ნა­ბი­ჯე­ბია, რომ­ლე­ბიც მას­წავ­ლე­ბელს, აღ­მზრდელს, ად­მი­ნის­ტრა­ცი­ას კი­დევ ერთხელ შე­ახ­სე­ნებს, თუ რო­გორ უნდა წარ­მარ­თონ სა­გაკ­ვე­თი­ლო პრო­ცე­სი და მოს­წავ­ლე­ებ­თან კო­მუ­ნი­კა­ცია.

მა­გა­ლი­თად, ბაღ­ში გო­გო­ნე­ბი მხო­ლოდ სერ­ვი­რე­ბის პრო­ცეს­ში არ უნდა ჩარ­თნონ და არ უნდა და­ა­ვა­ლონ, რომ თა­მა­შის დროს, მა­ინ­ცდა­მა­ინც ბი­ჭებს გა­უ­მას­პინ­ძლდნენ. სკო­ლებ­ში მხო­ლოდ გო­გო­ნებს არ უნდა სთხო­ვონ ფან­ჯრე­ბის გაწ­მენ­და და ბი­ჭებს მერ­ხე­ბის გა­და­ად­გი­ლე­ბა, ან კი­დევ ექ­სკურ­სი­ა­ზე წას­ვლის დროს მხო­ლოდ ბი­ჭებს არ უნდა და­ე­ვა­ლოთ კო­ცო­ნის დან­თე­ბა, გო­გო­ნებს კი სუფ­რის გა­წყო­ბა.

გენ­დერუ­ლად პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ა­ნი პე­და­გო­გი­კა სწო­რედ მსგავ­სი მიდ­გო­მე­ბის შეც­ვლას ისა­ხავს მიზ­ნად. მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, რომ გო­გო­ნე­ბიც და ბი­ჭე­ბიც კლას­გა­რე­შე თუ კლას­ში არ­სე­ბულ აქ­ტი­ვო­ბებ­ში ერ­თად ჩა­ერ­თო­ნონ და ერ­თმა­ნე­თი­სა­გან არ გავ­მიჯ­ნოთ. მა­გა­ლი­თად, გო­გო­ნებს არ უნდა ვუ­თხრათ: "შენ გოგო ხარ და კაბა არ უნდა და­ის­ვა­რო", ან კი­დევ ბი­ჭებს მივ­მარ­თოთ: "თუ წა­იქ­ცე­ვი, არ უნდა იტი­რო". ეს პრაქ­ტი­კა უნდა შე­იც­ვა­ლოს და უფრო მე­ტად პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ა­ნი გახ­დეს. ბი­ჭებ­მა უნდა იცოდ­ნენ, თუ წა­იქ­ცე­ვი­ან, ტი­რი­ლი სა­მარ­ცხვი­ნო არ არის და ემო­ცი­ე­ბის გა­მო­ხატ­ვა შე­უძ­ლი­ათ, გო­გო­ნებ­მა კი უნდა გა­ი­აზ­რონ, რომ კა­ბის დას­ვრა­ში არა­ბუ­ნებ­რი­ვი არა­ფე­რია.

გი­ორ­გი ურ­ჩუ­ხიშ­ვი­ლის გან­მარ­ტე­ბით, გენ­დერუ­ლად პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ა­ნი პე­და­გო­გი­უ­რი პრაქ­ტი­კის და­ნერგვა აქ­ტი­ურ თვითმხილ­ვე­ლებს წარ­მოქ­მნის და ბავ­შვებს შო­რის არ­სე­ბულ და­პი­რის­პი­რე­ბას მას­წავ­ლებ­ლე­ბი და მოს­წავ­ლე­ე­ბი მხო­ლოდ "მათ საქ­მედ" აღარ ჩათ­ვლი­ან და დრო­უ­ლად ჩა­ე­რე­ვი­ან:

- ბავ­შვე­ბი თუ ჩხუ­ბო­ბენ, ზოგ­ჯერ პე­და­გო­გე­ბი აღ­ნიშ­ნა­ვენ, რომ მო­ჩხუბ­რე­ბი სა­კითხს თა­ვად გა­არ­კვე­ვენ. ასეა მოს­წავ­ლე­ე­ბის შემ­თხვე­ვა­შიც. ვფიქ­რობ, გენ­დერუ­ლად პა­სუ­ხის­მგებ­ლი­ა­ნი პე­და­გო­გი­კა აქ­ტი­ურ თვითმხილ­ვე­ლებს წარ­მოქ­მნის, რო­მე­ლიც ცდი­ლობს, რომ ძა­ლა­დობ­რივ ქმე­დე­ბა­ში ჩა­ე­რი­ოს და არ მის­ცეს მოს­წავ­ლე­ებს, ან თა­ნა­ტო­ლებს იმის უფ­ლე­ბა, რომ კონ­ფლიქტმა უფრო სე­რი­ო­ზუ­ლი და ფა­ტა­ლუ­რი შე­დე­გე­ბი გა­მო­იწ­ვი­ოს.

სო­ცი­ო­ლო­გი ჩვენ­თან სა­უბ­რი­სას იმა­საც აღ­ნიშ­ნავს, თუ რა კავ­ში­რია გენ­დერუ­ლი სტე­რე­ო­ტი­პე­ბის გამ­ყა­რე­ბა­სა და სა­მო­მავ­ლოდ, ეკო­ნო­მი­კურ ფონს შო­რის:

- სა­ბო­ლოო ჯამ­ში, სტე­რე­ო­ტი­პუ­ლი, დის­კრი­მი­ნა­ცი­უ­ლი მიდ­გო­მე­ბი ერთი მხრივ, ბავ­შვე­ბის გან­ვი­თა­რე­ბა­ზე, მე­ო­რე მხრივ კი, მათ სა­მო­მავ­ლო ეკო­ნო­მი­კურ კე­თილ­დღე­ო­ბა­ზე აი­სა­ხე­ბა. სწო­რედ ამი­ტო­მაა, რომ მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, მთე­ლი მსოფ­ლი­ოს მას­შტა­ბით გო­გო­ნე­ბი უფრო კარ­გი მოს­წავ­ლე­ე­ბი არი­ან, ვიდ­რე ბი­ჭე­ბი, მეტი ანა­ზღა­უ­რე­ბა კა­ცებს აქვთ, რად­გა­ნაც გო­გო­ნებს ბავ­შვო­ბი­დან ძა­ლი­ან ბევრ სა­კი­თხში ბო­ჭა­ვენ და თა­ვი­სუფ­ლად გან­ვი­თა­რე­ბის შე­საძ­ლებ­ლო­ბას არ აძ­ლე­ვენ. ჩვე­ნი ქვეყ­ნის სი­ღა­რი­ბის ერთ-ერთი ფაქ­ტო­რი ისი­ცაა, რომ ახალ­გაზ­რდა მა­მა­კა­ცე­ბი თვლი­ან, რომ არ უნდა იმე­ცა­დი­ნონ, რა­საც ნაკ­ლე­ბი კვა­ლი­ფი­კა­ცია, უნა­რე­ბი და შე­სა­ბა­მი­სად, სი­ღა­რი­ბე მოჰ­ყვე­ბა.

პე­და­გო­გებ­სა და სას­კო­ლო სივ­რცეს მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი როლი აქვთ მო­მა­ვა­ლი თა­ო­ბის პი­როვ­ნულ/პრო­ფე­სი­ულ გან­ვი­თა­რე­ბა­ში და მათ სრულ­ფა­სო­ვან მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბად ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა­ში. გა­სათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბე­ლია ის ფაქ­ტი, რომ წარ­მოდ­გე­ნე­ბი და ჩვე­ვე­ბი, რა­საც ბავ­შვებს ად­რე­უ­ლი ასა­კი­დან­ვე შე­ვუქ­მნით, მერე, დრო­თა გან­მავ­ლო­ბა­ში, ძნე­ლად იც­ვლე­ბა."

აღ­სა­ნიშ­ნა­ვია, რომ World Vision სა­ქარ­თვე­ლოს ფონ­დის მიერ გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბუ­ლი პრო­ექ­ტი გრძელ­ვა­დი­ან შე­დეგ­ზეა ორი­ენ­ტი­რე­ბუ­ლი, რაც სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში დამ­კვიდ­რე­ბუ­ლი ძა­ლა­დო­ბის შემ­ცვე­ლი გენ­დერუ­ლი ნორ­მე­ბის, და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბე­ბის და ქცე­ვე­ბის და­დე­ბი­თად გარ­დაქ­მნას მო­ი­აზ­რებს.

World Vision სა­ქარ­თვე­ლოს საქ­მი­ა­ნო­ბის შე­სა­ხებ მეტი ინ­ფორ­მა­ცი­ის მი­სა­ღე­ბად ეწ­ვი­ეთ ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის ონ­ლა­ინ პლატ­ფორ­მებს:

ვებგ­ვერ­დი: www.worldvision.ge

Facebook: https://www.facebook.com/WorldVisionInGeorgia

Instagram: World Vision Georgia (@worldvisiongeorgia) • Instagram photos and videos

Youtube: World Vision Georgia - YouTube

R

მკითხველის კომენტარები / 13 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
მაიკო
0

თანასწორები სოციალურად უნდა გახდნენ და არა სხვა ქვეყნიდან გადმოღებული ტაკიმასხარობით

izi
0

ამ მორიგ სიაფანდობაში თუ იგუისხმება- ლეკვი ლომისა სწორია ძუ იყოს თუნდა ხვადია, მაშინ მობრძანდით ბატონო. მაგრამ თუ იგულისხმება რომ ძუ ხვადია და ხვადი ძუა, მაშინ აახვიეთ თქვენი ფილოსოფიებით, თავად გავერკვევით სად, რამდენჯერ და როდის

ავტორი:

რატომ არის მნიშვნელოვანი გენდერულად პასუხისმგებლიანი პედაგოგიური პრაქტიკის დანერგვა სკოლებსა და ბაღებში - World Vision საქართველოს ახალი პროექტი, რომელიც გენდერულ თანასწორობასა და ბავშვების თანაბარ განვითარებას უწყობს ხელს

რატომ არის მნიშვნელოვანი გენდერულად პასუხისმგებლიანი პედაგოგიური პრაქტიკის დანერგვა სკოლებსა და ბაღებში  - World Vision საქართველოს ახალი პროექტი, რომელიც გენდერულ თანასწორობასა და ბავშვების თანაბარ განვითარებას უწყობს ხელს

ქალები და ბავშვები სხვადასხვა ფორმის ძალადობას ხშირად განიცდიან, თუმცა რეალური სურათი და ციფრები სტატისტიკაში ნაკლებად აისახება. ამის მიზეზი გაბატონებული ტრადიციული გენდერული ნორმები, სოციალური მხარდაჭერის არქონა და სამართალდამცავი ორგანოების მიმართ ნდობის ნაკლებობაა.

გარდა ამისა, საგანმანათლებლო დაწესებულებებშიც არასათანადოდ და არასაკმარისადაა მიწოდებული ისეთი საკითხები, როგორებიცაა გენდერი, გენდერული ნიშნით ძალადობა, შესაბამისი რეაგირება და პრევენციული მექანიზმები.

აღნიშნულ საკითხზე აქტიურად მუშაობს World Vision საქართველო, რომელიც ორგანიზაციის მიზნებიდან გამომდინარე, საქართველოში ბავშვთა დაცვისა და კეთილდღეობის სისტემების გაძლიერებას უწყობს ხელს, რათა შექმნას ჯანსაღი გარემო, რომელიც არის ინკლუზიური, ტოლერანტული და ყველას თანაბარი შესაძლებლობებით უზრუნველყოფს.

2022 წლიდან World Vision საქართველოს ფონდი ახორციელებს პროექტს "გენდერული ნიშნით ძალადობის პრევენცია საგანმანათლებლო დაწესებულებების გაძლიერების გზით", რომელიც მიზნად ისახავს გენდერული თანასწორობის ხელშეწყობას და გენდერული ძალადობის პრევენციას საგანმანათლებლო დაწესებულებების გაძლიერების გზით. პროექტი ხორციელდება კანადის მთავრობა - კანადის ფონდი ადგილობრივი ინიციატივებისთვის ფინანსური მხარდაჭერით საქართველოს სამ სამიზნე რეგიონში: სამცხე- ჯავახეთი (ახალციხის და ადიგენის მუნიციპალიტეტები), იმერეთი (ბაღდათისა და ზესტაფონის მუნიციპალიტეტები), კახეთი (გურჯაანის, ყვარლის და თელავის მუნიციპალიტეტები).

კვლევის შედეგებმა კიდევ ერთხელ დაადასტურა, რომ საგანმანათლებლო დაწესებულებებში გენდერული ნიშნით ბავშვების დაყოფა კვლავ მნიშვნელოვანი გამოწვევაა. ამიტომაც, გენდერულად პასუხისმგებლიანი პედაგოგიური პრაქტიკის განხორციელება აუცილებელია. პროექტის კოორდინატორი, ფსიქოლოგი ქეთევან ქიმოსტელი ჩვენთან საუბრისას განმარტავს, რას გულისხმობს ეს პრაქტიკა და რატომაა მნიშვნელოვანი.

- გენდერულად პასუხისმგებლიანი პედაგოგიური პრაქტიკის დროს გოგონებისა და ბიჭებისთვის დამახასიათებელ საგანმანათლებლო თავისებურებებს განსაკუთრებული პასუხისმგებლობით ვეკიდებით. ასევე, ეს სწავლა-სწავლების ისეთი პრინციპებია, რომლებიც ყოველდღიურად გოგონებისა და ბიჭების სპეციფიკურ საგანმანათლებლო საჭიროებებზე ყურადღებას გაამახვილებს. თუ ზოგადსაგანმანათლებლო სისტემას ავიღებთ, პირველ რიგში, საჭიროა, კურიკულუმი შეიქმნას და გენდერულად პასუხისმგებლიანი პედაგოგიკა ყოველდღიურ პრაქტიკაში დაინერგოს. ასევე, მნიშვნელოვანია, რომ საკლასო ოთახი და საგანმანათლებლო გარემო შესაბამისად მოეწყოს, მოსწავლეებთან ინტერაქცია და კომუნიკაცია გენდერულად პასუხისმგებლიან პრაქტიკას მოიცავდეს და მოსწავლეებთან უკუკავშირის მიწოდებაც და შეფასებაც აღნიშნულ პრინციპს ითვალისწინებდეს.

თუმცა, ამ პროცესში, გარდა მასწავლებლისა, სკოლის მენეჯმენტი აქტიურად უნდა ჩაერთოს, რომ თითოეული მასწავლებლის განვითარებასა და იდეების წახალისებაზე იზრუნოს და შესაბამისი რესურსებით მობილიზებას მხარი დაუჭიროს. ასევე, მასწავლებლის მხრიდან გენდერული სტერეოტიპების გამოვლენა, დისკრიმინაციული მიდგომები მინიმუმამდე უნდა შემცირდეს. გოგონებსაც და ბიჭებსაც სასკოლო სივრცეში განვითარების თანაბარი უფლებები უნდა ჰქონდეთ და ისინი გენდერული ნიშნით არ უნდა იჩაგრებოდნენ.

ქეთევან ქიმოსტელი აღნიშნავს იმასაც, კვლევის ფარგლებში სხვადასხვა რეგიონში რა ტიპის პრობლემას წააწყდნენ და როგორ აისახა ეს საგანმანათლებლო სისტემაზე:

- ჩვენი პროექტის სამიზნე არა ქალაქი თბილისი, არამედ 3 რეგიონი და 7 მუნიციპალიტეტი იყო. პრობლემებიც სხვადასხვაგვარი გამოიკვეთა. ზოგიერთ დასახლებულ არეალში ეთნიკური უმცირესობის წარმომადგენლები ცხოვრობენ, რომლებსაც გენდერულ საკითხებთან დაკავშირებით თავიანთი კულტურული ნიშა აქვთ და ეს საკმაოდ სენსიტიური საკითხია. ასევე, არის დასახლებები, სადაც ისეთი სოციალური სერვისების ხელმისაწვდომობა, რომლებიც გენდერული ნიშნით ძალადობის პრევენციაზე მუშაობენ, ძალიან დაბალია. სოფლებში მიგრაციის საკითხიც აღსანიშნავია, სადაც სტერეოტიპული დამოკიდებულებები დროში თითქმის აღარ იცვლება, რადგანაც არ ხდება მოსახლეობის მიმოსვლა, ინფორმაციის გაცვლა და მოსახლეობის ცნობიერების ამაღლებაზე მუშაობა.

ამავე კვლევამ დაადასტურა, რომ საგანმანათლებლო დაწესებულებებში ბავშვების გენდერული ნიშნით დაყოფა, მათთვის გარკვეული იარლიყების მიწებება, მაგალითად, ის, რომ კონკრეტული საგნის სწავლა ბიჭებს უფრო უკეთ გამოსდით და გოგოებს ნაკლებად, კვლავ მნიშვნელოვან პრობლემად რჩება. ფსიქოლოგი განმარტავს, რა პრობლემა შეიძლება შეუქმნას ბავშვებს მსგავსმა მიდგომამ სამომავლოდ:

- 21-ე საუკუნეში ნებისმიერ საგანმანათლებლო დაწესებულებაში, არ აქვს მნიშვნელობა, ეს სკოლამდელი აღზრდა იქნება, თუ ზოგადსაგანმანათლებლო სისტემა, ყოველი ბავშვის განვითარებას ინდივიდუალური, დიფერენციალური მეთოდით ვუდგებით. რაც იმას ნიშნავს, რომ თითოეული ბავშვის შესაძლებლობებს ვითვალისწინებთ, ვეყრდნობით მას და მის ხარჯზე ვავითარებთ სხვა შესაძლებლობებს.

შესაძლოა, ერთ ბავშვს გაკვეთილის ვერბალურად გადმოცემა უმარტივდებოდეს, მეორეს - წერით და ასე შემდეგ. აქიდან გამომდინარე, მოსწავლესთან რომელიმე საგნის მიმართ მისი აქტიურობა ან პასიურობა, სტერეოტიპული შეხედულების მიხედვით არ უნდა წავახალისოთ. მსგავსი მიდგომა ბავშვების შესაძლებლობას თრგუნავს და ავტომატურად, აფიქრებინებს, რომ რომელიმე საგნის შესწავლა არ შეუძლიათ. შედეგად, იქმნება ე.წ. იარლიყები, რომლებიც, მაგალითად, გოგონებს უბიძგებს, რომ მაინცდამაინც ჰუმანიტარულ საგნებში სცადონ განვითარება, ბიჭებს კი ტექნიკური საგნების თვალსაზრისით. საბოლოოდ კი, როდესაც კონკრეტული მოსწავლე პროფესიის არჩევის წინაშე დადგება, შესაძლოა ის საქმე, რომელსაც აირჩევს და რომლისკენაც უბიძგეს, ვერ გამოიყენოს, რადგან დასაწყისიდანვე არასწორი მიდგომა ჰქონდა. გარდა ამისა, როდესაც ბაღის ასაკიდანვე გარკვეული კომპეტენციის მქონე ადამიანი ბავშვს შესაძლებლობაზე მითითებას აძლევს და თავად განუსაზღვრავს, რა გამოსდის, ან რა-არა, პიროვნული ზრდა-განვითარებისთვისაც საკმაოდ ხელისშემშლელი ფაქტორია. შესაძლოა, მომავალში, ასეთ გარემოში აღზრდილი ბავშვები მუდმივად სხვების მითითებას უცდიდნენ და დამოუკიდებლად გადაწყვეტილების მიღება, ადეკვატური თვითშეფასების ჩამოყალიბება ვეღარ შეძლონ. მეტიც, შეიძლება საერთოდ ასცდნენ საკუთარ სურვილებს და მომავალში პიროვნულად რეალიზება ვეღარ მოახერხონ.

პროექტის კოორდინატორი გამოეხმაურა იმ ფაქტსაც, რომ ხშირად საბავშვო ბაღებში ფერების, სათამაშოების განაწილება გენდერული სტერეოტიპების მიხედვით ხდება და აღნიშნა, რომ კვლევის შედეგების მიხედვით, მსგავსი პრაქტიკა კვლავ აქტუალურია:

- პროექტის ფარგლებში მსგავსი პრობლემები ნამდვილად გამოიკვეთა. მაგალითად, საბავშვო ბაღის აღმზრდელებმა თქვეს, რომ ბიჭების თოჯინებით თამაში დაუშვებელია და რომ ამას თავიანთ საკლასო გარემოში არ დაუშვებდნენ. მეორე პედაგოგმა თქვა, რომ ვარდისფერი და ცისფერი ჟურნალები აქვს, სადაც გოგონებისა და ბიჭების აკადემიურ მოსწრებას აღწერდა. მსგავსი მაგალითები კიდევ ერთხელ გვაჩვენებს, რომ საგანმანათლებლო სივრცეში ბავშვების გენდერის ნიშნით დაყოფა ჯერ კიდევ ხდება. როგორც წესი, ზედაპირული მიდგომა არსებობს და სიღრმისეულად გააზრებული არ არის თუნდაც ის ფაქტი, რომ მაგალითად, ბიჭს თოჯინით თამაშმა შესაძლოა, მზრუნველობის, ემპათიის, სითბოს გამოხატვის უნარი კიდევ უფრო განუვითაროს. ძალიან ბევრი სიკეთე და მაგალითი შეიძლება ჩამოვთვალოთ, რაზეც, შესაძლოა აღმზრდელებს ჯერჯერობით არ უფიქრიათ და მხოლოდ არსებული სტერეოტიპების ფონზე იღებენ გადაწყვეტილებას. ნებისმიერი ტიპის აკრძალვა, თუ მას ახსნა არ ახლავს, ბავშვის ფსიქიკისა და განვითარებისთვის საკმაოდ სტრესულია. ის არგუმენტი, რომ რაკი ბავშვი "გოგონად დაიბადა" მან აუცილებლად თოჯინით უნდა ითამაშოს და მანქანა "ბიჭებისთვისაა" განკუთვნილი, ძალიან დიდ დაბნეულობას იწვევს. ბავშვების სურვილების უგულებელყოფა მხოლოდ იმიტომ, რომ ის გოგონად/ბიჭად დაიბადა, დაუშვებელია, მათში უსამართლობის განცდას იწვევს და შემდგომში უპირობოდ ჩათვლის, რომ რაკი გოგონა ან ბიჭია, რაღაცის გაკეთებას ვერ შეძლებს.

გენდერულად პასუხისმგებლიანი პედაგოგიური პრაქტიკის განხორციელებაში მშობლების როლიც განსაკუთრებულია და აღნიშნულმა კვლევამ დაადასტურა, რომ ცნობიერების ამაღლების თვალსაზრისით მათთან მუშაობა აუცილებელია.

- კვლევამ კიდევ ერთხელ დაადასტურა, რომ თუკი ჩვენ გენდერულად პასუხისმგებლიან პრაქტიკაზე ვისაუბრებთ, ეს იქნება ბაღებში, თუ ზოგადსაგანმანათლებლო სისტემაში, რამდენიმე რგოლი უნდა გამოვყოთ, რომლებიც ბავშვის განვითარებაშია ჩართული. გარდა მასწავლებლის, აღმზრდელისა და ადმინისტრაციის, განსაკუთრებული როლი მშობლებს ენიჭებათ. ბაღის აღმზრდელები ჩვენთან საუბრისას აღნიშნავდნენ, რომ არის შემთხვევები, როდესაც თავად მშობელს აქვს პროტესტი და აგრესია მაშინ, როდესაც ყველა ბავშვი გარკვეულ პროცესებში თანაბრად ერთვება. მაგალითად, ბაღის ოთახის დალაგების შემთხვევაში, მშობელს გამოუხატავს პროტესტი, რომ მისი შვილი "გოგო არ არის" და ამ აქტივობაში მონაწილეობას არ მიიღებდა. გარდა ამისა, თუ ღონისძიებისთვის საცეკვაო ნომერი მზადდება, ზოგიერთი მშობელი ავტომატურად მოიაზრებს, რომ წყვილში გოგონა და ბიჭი უნდა იყოს და მხოლოდ გოგონების, ან მხოლოდ ბიჭების ცეკვა, მაშინაც კი, თუ საკმარისი რაოდენობის ბავშვი არ არის, დაუშვებელია.

სწორედ ამიტომ, აღმზრდელთან და სკოლის მასწავლებელთან ერთად, მშობლების ცნობიერების ამაღლებასაც განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ბავშვის ფსიქოლოგია დაზიანდება, რადგანაც საგანმანათლებლო სისტემა სრულიად სხვა მოდელს შესთავაზებს, ოჯახში კი განსხვავებული მიდგომები ექნებათ. ასევე, არ შემიძლია არ გამოვყო საკითხი, რომელიც ბავშვებში სექსუალურ ქცევას უკავშირდება. შესაძლებელია, ბავშვს ეს სადღაც ნანახი ჰქონდეს და უბრალოდ, ქცევის მოდელირებას გამოხატავდეს, ან სექსუალური განვითარების ფაზებს ემთხვეოდეს და სკოლამდელ ასაკშიც გამოვლინდეს. იყო ფაქტები, როდესაც ოჯახმა და ბაღის მასწავლებელმა მიიღო გადაწყვეტილება, რომ ბავშვს სამედიცინო დახმარება სჭირდებოდა. ამიტომ, მედიკამენტური მკურნალობით სურდათ, მსგავსი ქცევები შეემცირებინათ. რეალურად კი ბავშვს არასწორი, არასაჭირო დანიშნულება და მკურნალობა ჩაუტარდა და მსგავს შემთხვევებში, შედეგები სამომავლოდ ძალიან მძიმეა. ამიტომაც, სამედიცინო რგოლის ინფორმირებულობაც აუცილებელია.

ქეთევან ქიმოსტელის თქმით, სკოლებში სასწავლო პროგრამებიდან მოზარდის სექსუალური განვითარება, ფაქტობრივად, ამოღებულია. ბევრი მასწავლებელი ამ საკითხზე არ საუბრობს და როგორც წესი, ამ თემას გამოტოვებენ ხოლმე.

კვლევის შედეგებზე დაყრდნობით, მოწვეული ექსპერტების მიერ შემუშავდა სახელმძღვანელოები "გენდერულად პასუხისმგებლიანი პედაგოგიური პრაქტიკა" სკოლების და ბაღების პრაქტიკოსებისთვის და გადამზადდა 500-ზე მეტი საგანმანათლებლო დაწესებულებების თანამშრომელი, მასწავლებელი და აღმზრდელი. აღნიშნული სახელმძღვანელოები დაეხმარება პრაქტიკოსებს გენდერული თანასწორობის ხელშეწყობაში და გენდერული ნიშნით დისკრიმინაციასთან ბრძოლაში საგანმანათლებლო სისტემაში. გზამკვლევების ონლაინ ვერსიები უკვე ხელმისაწვდომია ყველასთვის World Vision საქართველოს ვებგვერდზე https://worldvision.ge/

პროექტის კოორდინატორი გვიყვება, რაზეა აღნიშნულ სახელმძღვანელოებში ძირითადი აქცენტები გაკეთებული:

- პროექტის ფარგლებში ჩატარებული კვლევების საფუძველზე, არსებული საჭიროებების გათვალისწინებით, ორი გზამკვლევი შევიმუშავეთ. ერთი სკოლამდელ აღზრდის დაწესებულების პედაგოგებისთვისაა, მეორე კი ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულების მასწავლებლებისთვის. აღწერილია, სკოლამდელ დაწესებულებებში როგორ შეგვიძლია გენდერულად პასუხისმგებლიანი პედაგოგიური პრაქტიკის განხორციელება. ასევე, კარგადაა ახსნილი, რატომ უნდა გავითვალისწინოთ მსგავსი პრაქტიკა ყოველდღიურობაში. გარდა ამისა, შეთავაზებულია რამდენიმე საინტერესო გზა, თუ როგორ გავხადოთ პრაქტიკა და საგანმანათლებლო პროცესი გენდერულად პასუხისმგებლიანი.

რაც შეეხება სკოლის პედაგოგებისთვის განკუთვნილ გზამკვლევს, ამ შემთხვევაშიც ტერმინები განმარტებულია და ახსნილია, რას გულისხმობს გენდერულად პასუხისმგებლიანი პრაქტიკის გამოყენება. სახელმძღვანელოებში ასევე საჭირო რჩევებია შემდეგ საკითხებზე: როგორ უნდა დაგეგმონ საგაკვეთილო პროცესი, როგორი კომუნიკაციაა მისაღები მოსწავლეებთან და ინტერაქციის რა სტილი უნდა შეინარჩუნონ, ასევე როგორ უნდა შეაფასონ აკადემიური მოსწრება ისე, რომ გენდერულად მიკერძოებულები არ იყვნენ, როგორ უნდა ითანამშრომლონ სკოლის ადმინისტრაციასა და მშობლებთან და ასე შემდეგ. რაც მთავარია, ორივე შემთხვევაში სხვადასხვა პრაქტიკული იდეის მაგალითია შეთავაზებული. მჯერა, რომ ის 500 მასწავლებელი, აღმზრდელი და დირექტორი, რომლებიც ჩვენი პროექტის ფარგლებში გადამზადდა, მიღებული ცოდნის პრაქტიკაში დანერგვასაც შეძლებენ და სამომავლოდ ეს დისკრიმინაციისა და გენდერული ნიშნით ძალადობის შემთხვევების შემცირებაში მნიშვნელოვნად დაგვეხმარება.

გენდერის მკვლევარი, სოციოლოგი, გიორგი ურჩუხიშვილი, რომელიც ამავე პროექტზე მუშაობდა, ჩვენთან საუბრისას კიდევ ერთხელ აჯამებს იმ ძირითად გამოწვევებსა და პრობლემებს, რომლებიც გამოიკვეთა :

- კვლევამ გვიჩვენა, რომ პედაგოგებსა და აღმზრდელებს გენდერული ნიშნით მიკერძოება კვლავ ახასიათებთ და არ აქვთ ინფორმაცია, თუ როგორ უნდა ამოიცნონ გენდერული ნიშნით ძალადობა. ასევე, გამოიკვეთა მაგალითები, როდესაც ცდილობდნენ, რომ მოსწავლეების ქცევები, არსებული სტერეოტიპების მიხედვით, შეცვალონ. მაგალითად, თუ სკოლაში სწავლობდა ბიჭი, რომელიც ფემინურად გამოიყურებოდა, სურდათ, რომ "დაერიგებინათ", ბიჭებს აგზავნიდნენ და ცდილობდნენ, რომ "გამოესწორებინათ". ამიტომ, კვლევამ კიდევ ერთხელ დაადასტურა, რომ პასუხისმგებლიანი პედაგოგიკის დანერგვა აუცილებელია.

რას გულისხმობს ეს პრაქტიკა?- ეს კონკრეტული ნაბიჯებია, რომლებიც მასწავლებელს, აღმზრდელს, ადმინისტრაციას კიდევ ერთხელ შეახსენებს, თუ როგორ უნდა წარმართონ საგაკვეთილო პროცესი და მოსწავლეებთან კომუნიკაცია.

მაგალითად, ბაღში გოგონები მხოლოდ სერვირების პროცესში არ უნდა ჩართნონ და არ უნდა დაავალონ, რომ თამაშის დროს, მაინცდამაინც ბიჭებს გაუმასპინძლდნენ. სკოლებში მხოლოდ გოგონებს არ უნდა სთხოვონ ფანჯრების გაწმენდა და ბიჭებს მერხების გადაადგილება, ან კიდევ ექსკურსიაზე წასვლის დროს მხოლოდ ბიჭებს არ უნდა დაევალოთ კოცონის დანთება, გოგონებს კი სუფრის გაწყობა.

გენდერულად პასუხისმგებლიანი პედაგოგიკა სწორედ მსგავსი მიდგომების შეცვლას ისახავს მიზნად. მნიშვნელოვანია, რომ გოგონებიც და ბიჭებიც კლასგარეშე თუ კლასში არსებულ აქტივობებში ერთად ჩაერთონონ და ერთმანეთისაგან არ გავმიჯნოთ. მაგალითად, გოგონებს არ უნდა ვუთხრათ: "შენ გოგო ხარ და კაბა არ უნდა დაისვარო", ან კიდევ ბიჭებს მივმართოთ: "თუ წაიქცევი, არ უნდა იტირო". ეს პრაქტიკა უნდა შეიცვალოს და უფრო მეტად პასუხისმგებლიანი გახდეს. ბიჭებმა უნდა იცოდნენ, თუ წაიქცევიან, ტირილი სამარცხვინო არ არის და ემოციების გამოხატვა შეუძლიათ, გოგონებმა კი უნდა გაიაზრონ, რომ კაბის დასვრაში არაბუნებრივი არაფერია.

გიორგი ურჩუხიშვილის განმარტებით, გენდერულად პასუხისმგებლიანი პედაგოგიური პრაქტიკის დანერგვა აქტიურ თვითმხილველებს წარმოქმნის და ბავშვებს შორის არსებულ დაპირისპირებას მასწავლებლები და მოსწავლეები მხოლოდ "მათ საქმედ" აღარ ჩათვლიან და დროულად ჩაერევიან:

- ბავშვები თუ ჩხუბობენ, ზოგჯერ პედაგოგები აღნიშნავენ, რომ მოჩხუბრები საკითხს თავად გაარკვევენ. ასეა მოსწავლეების შემთხვევაშიც. ვფიქრობ, გენდერულად პასუხისმგებლიანი პედაგოგიკა აქტიურ თვითმხილველებს წარმოქმნის, რომელიც ცდილობს, რომ ძალადობრივ ქმედებაში ჩაერიოს და არ მისცეს მოსწავლეებს, ან თანატოლებს იმის უფლება, რომ კონფლიქტმა უფრო სერიოზული და ფატალური შედეგები გამოიწვიოს.

სოციოლოგი ჩვენთან საუბრისას იმასაც აღნიშნავს, თუ რა კავშირია გენდერული სტერეოტიპების გამყარებასა და სამომავლოდ, ეკონომიკურ ფონს შორის:

- საბოლოო ჯამში, სტერეოტიპული, დისკრიმინაციული მიდგომები ერთი მხრივ, ბავშვების განვითარებაზე, მეორე მხრივ კი, მათ სამომავლო ეკონომიკურ კეთილდღეობაზე აისახება. სწორედ ამიტომაა, რომ მიუხედავად იმისა, მთელი მსოფლიოს მასშტაბით გოგონები უფრო კარგი მოსწავლეები არიან, ვიდრე ბიჭები, მეტი ანაზღაურება კაცებს აქვთ, რადგანაც გოგონებს ბავშვობიდან ძალიან ბევრ საკითხში ბოჭავენ და თავისუფლად განვითარების შესაძლებლობას არ აძლევენ. ჩვენი ქვეყნის სიღარიბის ერთ-ერთი ფაქტორი ისიცაა, რომ ახალგაზრდა მამაკაცები თვლიან, რომ არ უნდა იმეცადინონ, რასაც ნაკლები კვალიფიკაცია, უნარები და შესაბამისად, სიღარიბე მოჰყვება.

პედაგოგებსა და სასკოლო სივრცეს მნიშვნელოვანი როლი აქვთ მომავალი თაობის პიროვნულ/პროფესიულ განვითარებაში და მათ სრულფასოვან მოქალაქეებად ჩამოყალიბებაში. გასათვალისწინებელია ის ფაქტი, რომ წარმოდგენები და ჩვევები, რასაც ბავშვებს ადრეული ასაკიდანვე შევუქმნით, მერე, დროთა განმავლობაში, ძნელად იცვლება."

აღსანიშნავია, რომ World Vision საქართველოს ფონდის მიერ განხორციელებული პროექტი გრძელვადიან შედეგზეა ორიენტირებული, რაც საზოგადოებაში დამკვიდრებული ძალადობის შემცველი გენდერული ნორმების, დამოკიდებულებების და ქცევების დადებითად გარდაქმნას მოიაზრებს.

World Vision საქართველოს საქმიანობის შესახებ მეტი ინფორმაციის მისაღებად ეწვიეთ ორგანიზაციის ონლაინ პლატფორმებს:

ვებგვერდი: www.worldvision.ge

Facebook: https://www.facebook.com/WorldVisionInGeorgia

Instagram: World Vision Georgia (@worldvisiongeorgia) • Instagram photos and videos

Youtube: World Vision Georgia - YouTube

R