სა­ქარ­თვე­ლო­ში უკ­რა­ი­ნის ელ­ჩის მო­ვა­ლე­ო­ბის შემ­სრუ­ლე­ბელ­მა ან­დრეი კა­სი­ა­ნოვ­მა გუ­შინ ბრი­ფინ­გი გა­მარ­თა, რო­მელ­ზეც სა­ქარ­თვე­ლოს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მიერ უპა­სუ­ხოდ და­ტო­ვე­ბულ დახ­მა­რე­ბის თხოვ­ნებ­ზე ისა­უბ­რა. კა­სი­ა­ნოვ­მა თქვა, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს მთავ­რო­ბას გე­ნე­რა­ტო­რე­ბი­თა და ტრანსფორ­მა­ტო­რე­ბით დახ­მა­რე­ბის თხოვ­ნით ერთი თვის წინ მი­მარ­თეს, თუმ­ცა და­დე­ბი­თი პა­სუ­ხი ამ დრომ­დე არ მი­უ­ღი­ათ.

"უკ­რა­ი­ნას ამ­ჟა­მად უკი­დუ­რე­სად სჭირ­დე­ბა დახ­მა­რე­ბა ელექტრო­ე­ნერ­გე­ტი­კუ­ლი სის­ტე­მის აღ­დგე­ნა­ში - გე­ნე­რა­ტო­რე­ბი­დან და ტრანსფორ­მა­ტო­რე­ბი­დან და­წყე­ბუ­ლი, რათა უზ­რუნ­ველ­ვყოთ გა­ნა­თე­ბა სა­ა­ვად­მყო­ფო­ე­ბის­თვის, სახ­ლე­ბის­თვის და სკო­ლე­ბის­თვის. კრემ­ლის არა­ა­და­მი­ა­ნე­ბი და ჯა­ლა­თე­ბი გულ­წრფელ­ნი არი­ან თა­ვი­ან გან­ზრახ­ვა­ში - მათ უნ­დათ გა­ა­ნად­გუ­რონ უკ­რა­ი­ნე­ლე­ბი სი­ცი­ვით. ერთი თვის წინ ჩვენ მივ­მარ­თეთ სა­ქარ­თვე­ლოს მთავ­რო­ბას შე­სა­ბა­მი­სი თხოვ­ნით, თუმ­ცა, სამ­წუ­ხა­როდ, და­დე­ბი­თი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა დღემ­დე არ მიგ­ვი­ღია“, - გა­ნა­ცხა­და კა­სი­ა­ნოვ­მა.

მან­ვე ისა­უბ­რა სამ­ხედ­რო დახ­მა­რე­ბა­ზეც, რომ­ლის მი­ღე­ბის იმე­დი უკ­რა­ი­ნას ჰქონ­და იმის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით, რომ იგი სა­ქარ­თვე­ლოს ეხ­მა­რე­ბო­და ბოლო ათწლე­უ­ლე­ბის შე­ი­ა­რა­ღე­ბულ კონ­ფლიქ­ტებ­ში. კა­სი­ა­ნო­ვის თქმით, სა­ქარ­თვე­ლოს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის­გან ომის და­წყე­ბის შემ­დეგ, "მრა­ვალ­რი­ცხო­ვა­ნი თხოვ­ნის მი­უ­ხე­და­ვად", სა­ელ­ჩოს პა­სუ­ხი არ მი­უ­ღია უკ­რა­ი­ნის­თვის ია­რა­ღის, საბ­რძო­ლო მა­სა­ლი­სა და რო­გორც სამ­ხედ­რო, ასე­ვე ორ­მა­გი და­ნიშ­ნუ­ლე­ბის სხვა ტექ­ნი­კის მი­წო­დე­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბით.

"ყო­ველ­თვის გულ­წრფე­ლი და ღია ვი­ყა­ვით ჩვენს გან­ზრახ­ვებ­ში. კვლავ გვჯე­რა, რომ სამ­ხედ­რო დახ­მა­რე­ბის­თვის უკ­რა­ი­ნის მი­მარ­თვა მოძ­მე სა­ქარ­თვე­ლო­სად­მი იმ დროს, რო­დე­საც სა­უ­ბა­რი მი­დი­ო­და გა­დარ­ჩე­ნა-არ­გა­დარ­ჩე­ნა­ზე, სი­ცო­ცხლე­სა და სიკ­ვდილ­ზე, სრუ­ლი­ად იყო გა­მარ­თლე­ბუ­ლი, სა­მარ­თლი­ა­ნი და აუ­ცი­ლე­ბე­ლი, რად­გან ერთ დროს უკ­რა­ი­ნის მთავ­რო­ბა და­ეხ­მა­რა ქარ­თვე­ლი ლტოლ­ვი­ლე­ბის ევა­კუ­ა­ცი­ა­ში სვა­ნე­თის მთებ­ში, გა­უ­წია სა­ქარ­თვე­ლოს უძ­ლი­ე­რე­სი ჰუ­მა­ნი­ტა­რუ­ლი დახ­მა­რე­ბა 1993 წელს, ასე­ვე სამ­ხედ­რო-ტექ­ნი­კუ­რი და პო­ლი­ტი­კუ­რი დახ­მა­რე­ბა 2008 წელს.

ასე­ვე გა­მარ­თლე­ბუ­ლი და აუ­ცი­ლე­ბე­ლი იყო უკ­რა­ი­ნა­ში თავ­და­დე­ბუ­ლი ქარ­თვე­ლი ვაჟ­კა­ცე­ბის გაშ­ვე­ბის ორ­გა­ნი­ზე­ბუ­ლი მცდე­ლო­ბა, რო­მელ­თაც გა­და­წყვი­ტეს და­ეც­ვათ ჩვე­ნი ქვეყ­ნე­ბი სა­ერ­თო მტრის­გან - რუ­სე­თის ფე­დე­რა­ცი­ის­გან“, - გა­ნა­ცხა­და კა­სი­ა­ნოვ­მა.

• ან­დრეი კა­სი­ა­ნო­ვის ამ გან­ცხა­დე­ბას "ქარ­თულ ოც­ნე­ბა­ში" უპა­სუ­ხეს. მმარ­თვე­ლი გუნ­დის შე­ფა­სე­ბით, კა­სი­ა­ნოვ­მა პირ­და­პირ თქვა, რომ სა­ქარ­თვე­ლო ომის მხა­რედ უნდა და­ფიქ­სირ­დეს.

"ხალ­ხის ძა­ლის“ წევ­რი ზუ­რაბ ქა­და­გი­ძე ან­დრეი კა­სი­ა­ნო­ვის გან­ცხა­დე­ბას მო­რიგ აღი­ა­რე­ბას უწო­დებს იმის შე­სა­ხებ, რომ „მრა­ვალ­რი­ცხო­ვა­ნი თხოვ­ნის მი­უ­ხე­და­ვად, არ მი­უ­ღი­ათ პა­სუ­ხი სა­ქარ­თვე­ლოს მთავ­რო­ბის­გან უკ­რა­ი­ნის­თვის ია­რა­ღის, საბ­რძო­ლო მა­სა­ლი­სა და რო­გორც სამ­ხედ­რო, ასე­ვე ორ­მა­გი და­ნიშ­ნუ­ლე­ბის სხვა ტექ­ნი­კის მი­წო­დე­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბით“.

"ეს არის მო­რი­გი აღი­ა­რე­ბა იმი­სა, რა­საც დიდი ხა­ნია ვამ­ბობთ - გარ­კვე­უ­ლი ძა­ლე­ბი და­ჟი­ნე­ბით ითხო­ვენ და ცდი­ლო­ბენ, რომ სამ­ხედ­რო კონ­ფლიქ­ტში სა­ქარ­თვე­ლო და­ფიქ­სირ­დეს რო­გორც მხა­რე, სა­ბო­ლო­ოდ კი ეს ყვე­ლა­ფე­რი ემ­სა­ხუ­რე­ბა ჩვენ ქვე­ყა­ნა­ში მე­ო­რე ფრონ­ტის გახ­სნას და ჩვე­ნი ქვეყ­ნის ომში ჩათ­რე­ვას!" - წერს ქა­და­გი­ძე „ფე­ის­ბუკ­ზე“.

• კა­სი­ა­ნო­ვის გან­ცხა­დე­ბას პო­ლი­ტო­ლო­გი პა­ა­ტა ზა­ქა­რე­იშ­ვი­ლი აფა­სებს და ამ­ბობს, რომ უკ­რა­ი­ნას არა მხო­ლოდ სა­ქარ­თვე­ლოს, ყვე­ლას მი­მართ ჰქონ­და პრე­ტენ­ზია, ეს უნდა გა­ვი­აზ­როთ და არ უნდა გვე­ში­ნო­დეს ჩვე­ნი პო­ზი­ცი­ე­ბი და­ვიც­ვათ, მაგ­რამ როცა მხო­ლოდ ომს აბ­რა­ლებ და არა­ფერ­ში ეხ­მა­რე­ბი, ძნე­ლია და­იც­ვა შენი პო­ზი­ცია.

"ან­დრეი კა­სი­ა­ნო­ვის გა­მოს­ვლა ძალ­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია იმი­ტომ, რომ მან, პრაქ­ტი­კუ­ლად, ყვე­ლა­ფე­რი მოჰ­ყვა სა­ქარ­თვე­ლო-უკ­რა­ი­ნის ურ­თი­ერ­თო­ბებ­ზე. მას რა­ღა­ცა­ზე შე­იძ­ლე­ბა და­ე­თან­ხმო, რა­ღა­ცა­ზე - არა, მაგ­რამ ფაქ­ტია, რომ უკ­რა­ი­ნის თხოვ­ნე­ბი­სა და წი­ნა­და­დე­ბე­ბის ფონ­ზე, სა­ქარ­თვე­ლო, პრაქ­ტი­კუ­ლად, მათ არა­ფერ­ში დახ­მა­რე­ბია, გარ­და იმი­სა, რომ ომის და­სა­წყის­ში თვი­თონ მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი აგ­რო­ვებ­დნენ რა­ღა­ცე­ებს და უგ­ზავ­ნიდ­ნენ ჰუ­მა­ნი­ტა­რულ დახ­მა­რე­ბას (მად­ლო­ბა ღმერ­თს, სა­ქარ­თვე­ლოს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა მათ ამა­ში ხელს არ უშ­ლი­და).

ლა­პა­რა­კია ომში დახ­მა­რე­ბა­ზე, რა­ზეც ბევ­რმა სა­ხელ­მწი­ფომ უკ­რა­ი­ნას უარი უთხრა - გა­ვიხ­სე­ნოთ, როცა უკ­რა­ი­ნა ამე­რი­კის­გან ცის ჩა­კეტ­ვას ითხოვ­და და მან არ გა­ა­კე­თა ეს, რად­გან ეს­კა­ლა­ცი­ას გა­მო­იწ­ვევ­და. უკ­რა­ი­ნას ის­რა­ე­ლი არ აძ­ლევს ია­რაღს, ამი­ტომ, თავის­თა­ვად, იმის თქმა, რომ უკ­რა­ი­ნას სა­ქარ­თვე­ლოს მი­მართ ჰქონ­და რთუ­ლი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა, ეს არის აბ­სურ­დუ­ლი და ყოვ­ლად მი­უ­ღე­ბე­ლი. უკ­რა­ი­ნა ყვე­ლას მი­მართ მკაც­რი იყო. გა­ვიხ­სე­ნოთ, მაგ. როცა თა­ვი­დან უკ­რა­ი­ნამ ქვე­ყა­ნა­ში გერ­მა­ნი­ის პრე­ზი­დენ­ტი არ შე­უშ­ვა, ვი­ნა­ი­დან ჩათ­ვა­ლეს, რომ გერ­მა­ნია არ ეხ­მა­რე­ბო­და და უკ­რა­ი­ნის­თვის არა­ფერს აკე­თებ­და. უკ­რა­ი­ნას ყვე­ლას მი­მართ ჰქონ­და პრე­ტენ­ზია, არა მხო­ლოდ სა­ქარ­თვე­ლოს მი­მართ, ეს უნდა გა­ვი­აზ­როთ და არ უნდა გვე­ში­ნო­დეს ჩვე­ნი პო­ზი­ცი­ე­ბი და­ვიც­ვათ. მაგ­რამ როცა არა­ფერ­ში ეხ­მა­რე­ბი, როცა მხო­ლოდ ომს აბ­რა­ლებ, ძნე­ლია და­იც­ვა შენი პო­ზი­ცია.

როცა ზე­ლენ­სკი ყვე­ლას სთხოვ­და ომში დახ­მა­რე­ბას, ყვე­ლა არ ეხ­მა­რე­ბო­და და ის­რა­ე­ლი არის ამის მშვე­ნი­ე­რი მა­გა­ლი­თი - ია­რაღს არ აძ­ლევ­და, მაგ­რამ აძ­ლევ­და რა­ღაც პი­რო­ბებს ჯა­რის­კა­ცე­ბის დაც­ვის­თვის. ჩვენ, რა თქმა უნდა, სამ­ხედ­რო დახ­მა­რე­ბა არა, მაგ­რამ ჰუ­მა­ნი­ტა­რუ­ლი დახ­მა­რე­ბა უნდა გაგ­ვე­წია: გაგ­ვეგ­ზავ­ნა 2-3 სა­ხან­ძრო მან­ქა­ნა, ამ­დე­ნი­ვე სას­წრა­ფო დახ­მა­რე­ბის მან­ქა­ნა, ან რა გახ­და გე­ნე­რა­ტო­რე­ბი, როცა შე­იძ­ლე­ბა მისი შოვ­ნა? შე­იძ­ლე­ბა იქვე, პო­ლო­ნეთ­ში, ან რუ­მი­ნეთ­ში იყი­დო და სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ხე­ლით გა­დას­ცე, რა პრობ­ლე­მაა... ლა­პა­რა­კია არა­სა­ო­მარ დახ­მა­რე­ბა­ზე. უკ­რა­ი­ნას ჩვენ სა­ერ­თოდ არა­ნა­ი­რად ვეხ­მა­რე­ბით და ლა­პა­რა­კი იმა­ზე, ჩვენ­გან ომს ითხო­ვე­ნო, არის ძა­ლი­ან უსინ­დი­სო გან­ცხა­დე­ბა.

არა­ვინ ამ­ბობს, რომ ომში უნდა დახ­მა­რე­ბო­დი, პი­რი­ქით, არ უნდა დახ­მა­რე­ბო­დი, მაგ­რამ მშვი­დო­ბით დახ­მა­რე­ბო­დი. ესეც შეგ­ვეძ­ლო, მაგ­რამ და­ვა­ნე­ბოთ თავი ჩა­ფხუ­ტებ­სა და ჯავ­შან­ჟი­ლე­ტებს, სა­ხან­ძრო, სას­წრა­ფო დახ­მა­რე­ბის მან­ქა­ნა, ან გე­ნე­რა­ტო­რი რა გახ­და, ამა­ზე ვი­ლა­პა­რა­კოთ. თუ არ გინ­და, სამ­ხედ­როს არა­ფერს შე­ე­ხო, ჰუ­მა­ნი­ტა­რუ­ლი დახ­მა­რე­ბა ხომ შეგ­ვეძ­ლო, რა­საც ყო­ველ­დღი­უ­რად ვი­ყე­ნებთ, იმით მა­ინც და­ვეხ­მა­როთ. რა­საც შენ, მშვი­დო­ბი­ა­ნო ქა­ლა­ქო, თბი­ლი­სო, ყო­ველ­დღი­უ­რად მო­იხ­მარ, ის გა­და­ე­ცი, შენი მოხ­მა­რე­ბის 10% მი­ე­ცი კი­ევს, ამა­ზეა ლა­პა­რა­კი (რა­საც მშვი­დო­ბი­ა­ნი ქა­ლა­ქი იყე­ნებს ყო­ველ­დღი­უ­რად იმი­სათ­ვის, რომ ადა­მი­ა­ნებს მო­ახ­მა­რონ, ჰუ­მა­ნი­ტა­რულ­ზეა სა­უ­ბა­რი). როცა ამა­ზე კი არა, სა­უ­ბა­რი გა­და­გაქვს ომის და­წყე­ბა­ზე, ეს ძა­ლი­ან დიდი უსინ­დი­სო­ბაა“.

პა­ა­ტა ზა­ქა­რე­იშ­ვი­ლის აზ­რით, "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა" ყვე­ლა­ნა­ი­რად ცდი­ლობს ძა­ლა­უფ­ლე­ბის შე­ნარ­ჩუ­ნე­ბას და მას აქვს ძა­ლი­ან და­ფა­რუ­ლი და ეშ­მა­კუ­რი პრო­ექ­ტი, რო­მე­ლიც, სა­ბო­ლოო ჯამ­ში, ოკუ­პანტ რუ­სეთ­თან მიგ­ვიყ­ვანს, ვი­ნა­ი­დან მარ­ტო ის აი­ტანს ასეთ ჩა­მო­უ­ყა­ლი­ბე­ბელ პო­ლი­ტი­კას.

"რუ­სე­თის არ­გა­ღი­ზი­ა­ნე­ბა­ზე თუა სა­უ­ბა­რი, სა­ქარ­თვე­ლოს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა ბევრ ისეთს აკე­თებს, რაც რუ­სეთს არ სურს სა­ქარ­თვე­ლო­ში. მაგ. ლუ­გა­რის ლა­ბო­რა­ტო­რია ხომ არ უნდა რუ­სეთს, მაგ­რამ ფუნ­ქცი­ო­ნი­რებს, სა­ქარ­თვე­ლო აძ­ლევს ხმებს რა­ღაც რე­ზო­ლუ­ცი­ებს... ანუ აშ­კა­რად ორ­მაგ თა­მაშს აქვს ად­გი­ლი. სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის მთა­ვა­რია ისე­თი ნა­ბი­ჯი გა­დად­გას, რო­მე­ლიც "ოც­ნე­ბის" ძა­ლა­უფ­ლე­ბას შე­უ­წყობს ხელს, სა­დაც სა­ჭი­როა რუ­სე­თის წი­ნა­აღ­მდეგ იყე­ნებს და რე­ზო­ლუ­ცი­ას მხარს უჭერს, სა­დაც სა­ჭი­როა - არ აღი­ზი­ა­ნებს რუ­სეთს. ანუ ყვე­ლა­ნა­ი­რად ცდი­ლობს მხო­ლოდ მისი ძა­ლა­უფ­ლე­ბის შე­ნარ­ჩუ­ნე­ბას. მათ რომ უკ­რა­ი­ნას იგი­ვე სა­ხან­ძრო, ან სას­წრა­ფო მან­ქა­ნა, გე­ნე­რა­ტო­რე­ბი რომ მის­ცეს, ვი­ღა­ცამ შე­იძ­ლე­ბა თქვას, უკ­რა­ი­ნას ეხ­მა­რე­ბაო და მას არ უნდა, რომ ასე თქვან.

გუ­ში­ნაც ევ­რო­კავ­შირ­მა ძა­ლი­ან მკაც­რად გა­აფრ­თხი­ლა ბალ­კა­ნე­თის ქვეყ­ნე­ბი, ბო­ლოს და ბო­ლოს, ჩა­მო­ყა­ლიბ­დით, ევ­რო­პას­თან ხართ, თუ რუ­სეთ­თან, ჩვენ­გან დახ­მა­რე­ბას რომ ითხოვთ, ორ სკამ­ზე ჯდო­მა არ გა­მო­ვაო. ეს სა­ქარ­თვე­ლო­საც ეხე­ბა. შოლცმა ძალ­ზე მკაც­რი გან­ცხა­დე­ბა გა­ა­კე­თა, როცა თქვა, ეს ვი­ზებ­საც უნდა ეხე­ბო­დე­სო - შენ თუ გინ­და ევ­რო­პა­ში იმოგ­ზა­უ­რო, კე­თი­ლი ინე­ბე, ჩა­მო­ყა­ლიბ­დი, ევ­რო­პა გინ­და, თუ - რუ­სე­თი. რუ­სე­თი თუ გინ­და, ერთი ად­გი­ლის თა­მაშს თავი და­ა­ნე­ბე. ეს სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის ნიშ­ნავს ცე­ცხლთან თა­მაშს, არა - "ოც­ნე­ბის­თვის“, ანუ სა­ქარ­თვე­ლო მო­რიგ ჯერ­ზე კარ­გავს ევ­რო­პას­თან და­ახ­ლო­ვე­ბის ვა­რი­ანტს, ხოლო "ქარ­თულ­მა ოც­ნე­ბამ" ოღონდ ძა­ლა­უფ­ლე­ბა შე­ი­ნარ­ჩუ­ნოს და მზად არის რუ­სეთს გა­უ­წი­ოს ან­გა­რი­ში.

"ოც­ნე­ბას" აქვს ძა­ლი­ან და­ფა­რუ­ლი და ეშ­მა­კუ­რი პრო­ექ­ტი, რო­მე­ლიც, სა­ბო­ლოო ჯამ­ში, ოკუ­პანტ რუ­სეთ­თან მიგ­ვიყ­ვანს, ვი­ნა­ი­დან მარ­ტო ის აი­ტანს ასეთ ჩა­მო­უ­ყა­ლი­ბე­ბელ პო­ლი­ტი­კას.

მათ უფსკუ­ლის­კენ მი­მა­ვა­ლი რუ­სე­თი არ ანაღ­ვლებთ, მთა­ვა­რია, ძა­ლა­უფ­ლე­ბა შე­ი­ნარ­ჩუ­ნონ. თუ გინდ დან­გრე­ულ იყოს ეს ქვე­ყა­ნა, მათი მთა­ვა­რი ოც­ნე­ბა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში „ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის“ ყოფ­ნაა. ჩემი აზ­რით, პრო­რუ­სი ხარ, თუ პრო ქარ­თუ­ლოც­ნე­ბის­ტი, სა­ბო­ლოო შე­დე­გი ერთი და იგი­ვეა - შენ მა­ინც რუ­სულ ორ­ბი­ტა­ზე ტრი­ა­ლებ. გე­ტყვი­ან, აი, რუ­სე­თის წი­ნა­აღ­მდეგ რე­ზო­ლუ­ცი­ას სა­ქარ­თვე­ლომ ხმა ხომ მის­ცაო. რე­ზო­ლუ­ცი­ას იმი­ტომ მის­ცა ხმა, რომ ის რე­ზო­ლუ­ცია მა­ინც გა­ვი­დო­და (რუ­სე­თის წი­ნა­აღ­მდეგ 99 სა­ხელ­მწი­ფო მის­ცემს ხმას, თუ - 100, მა­ინც ხომ გა­დის). სა­ქარ­თვე­ლო იმა­ლე­ბა ასეთ სა­მარ­ცხვი­ნო პრო­ექ­ტებ­ში, მაგ­რამ რო­გორც კი ცალ­კეა სა­უ­ბა­რი, იქ ხმას არ ვი­ღებთ, არ ვამ­ბობთ, რომ მე ისე­ვე ვარ და­ზი­ა­ნე­ბუ­ლი, რო­გორც უკ­რა­ი­ნა, მეც ისე­თი­ვე დახ­მა­რე­ბა მჭირ­დე­ბა, რო­გო­რიც - უკ­რა­ი­ნას... ჩვენ ვმუ­შა­ობთ რუ­სულ ნა­რა­ტივ­ზე, რომ რაც ხდე­ბა უკ­რა­ი­ნა­ში, ეს არის რუ­სეთ-უკ­რა­ი­ნის პრობ­ლე­მა. გახ­სოვთ, 2008 წელს იყო რუ­სეთ-„ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის“ პრობ­ლე­მა.

ჩვენ რუ­სეთს სინ­დისს ვწმენდთ და ვა­ცხა­დებთ, ეს რუ­სე­თის პრობ­ლე­მა კი არაა, თა­ვის დრო­ზე „ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის“, ახლა ზე­ლენ­სკის პრობ­ლე­მაა. იმის ნაც­ვლად, რომ ვი­ლა­პა­რა­კოთ, რომ რაც ხდე­ბა ეს რუ­სუ­ლი იმ­პე­რი­ა­ლიზ­მის პრობ­ლე­მაა, ვამ­ბობთ - ეს არაა სა­ქარ­თვე­ლოს, ეს უკ­რა­ი­ნის პრობ­ლე­მაა. შე­სა­ბა­მი­სად, ძა­ლი­ან ამო­რა­ლუ­რია, რომ თბი­ლი­სი არის მშვი­დო­ბის ქა­ლა­ქი. ამით ჩვენ რას ვე­უბ­ნე­ბით უკ­რა­ი­ნას და კი­ევს, ჩვენ­სა­ვით პრო­რუ­სუ­ლად რომ არ მო­ი­ქე­ცით, თავს ომი და­გა­ტყდა­თო? რუ­სე­თი უკ­რა­ი­ნას თავს მი­ზეზ­გა­რე­შე და­ეს­ხა, ეს არის უსინ­დი­სო ნა­რა­ტი­ვი, რი­თაც უკ­რა­ი­ნას ვე­უბ­ნე­ბით, რომ ჩვენ­სა­ვით ფრთხი­ლე­ბი არ იყა­ვით. არა და, ისი­ნი ფრთხი­ლე­ბი იყ­ვნენ და მი­უ­ხე­და­ვად ამი­სა, რუ­სე­თი თავს და­ეს­ხა.

ფრთხი­ლად მოქ­ცე­ვა არა­ფერს იძ­ლე­ვა, რუ­სე­თი ისე­დაც და­გეს­ხმე­ბა თავს - ლუ­გა­რის ლა­ბო­რა­ტო­რი­ას, ან მაგ. 5 ქარ­თველს იპოვ­ნის და ტე­რო­რის­ტულ აქტს მო­ა­წყო­ბი­ნებს რუ­სე­თის ბა­ზა­ზე, ცხინ­ვალ­ში, ან სო­ხუმ­ში, ვერ გა­ა­კე­თებს, თუ რა? რო­გორც ვა­ტყობ, ამ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას აწყობს უკ­რა­ი­ნის და­მარ­ცხე­ბა, მერე რომ შე­მო­გიბ­რუნ­დეს და თქვას, ხომ ხე­დავთ, რას გა­და­გარ­ჩი­ნე­თო. ეს თა­ვი­დან­ვე ვთქვი და დამ­ცი­ნეს. მე კი დღემ­დე მგო­ნია, რომ „ქარ­თულ ოც­ნე­ბა­ში“ ბედ­ნი­ე­რე­ბი იქ­ნე­ბი­ან, თუ უკ­რა­ი­ნა ომში და­მარ­ცხე­ბა და თა­ვი­სას ვერ მი­აღ­წევს. ჩვენ მშვი­დო­ბა გვაქვს იმი­ტომ, რომ რუ­სეთ­მა 2008 წელს თა­ვი­სი მი­ი­ღო, მან სა­ქარ­თვე­ლო იმ­დე­ნად და­ა­ჩო­ქა, რო­გო­რიც დღე­საა, ისი­ნი ბედ­ნი­ე­რე­ბი არი­ან, რომ დღეს სა­ქარ­თვე­ლო არის ასე­თი. რუ­სეთს აღარ სჭირ­დე­ბა სა­ქარ­თვე­ლოს­თან ომი, მან თა­ვი­სი მი­ი­ღო, სა­ქარ­თვე­ლო პრო­რუ­სუ­ლია და სხვა რაში სჭირ­დე­ბა მისი და­მარ­ცხე­ბა, რას ვა­კე­თებთ ისეთს, რაც მას არ უნდა?“- ამ­ბობს პა­ა­ტა ზა­ქა­რე­იშ­ვი­ლი.