➤ ეთერშია თოქ-შოუ "360 გრადუსი" - პოლიტიკური ჩიხი?!
გადაცემის სტუმრები: ლევან გოგიჩაიშვილი - „ჩვენი საქართველო - სოლიდარობის ალიანსის“ ერთ-ერთი ლიდერი, ზვიად ძიძიგური - „კონსერვატიული პარტიის“ თავმჯდომარე, ნინო წილოსანი - საპარლამენტო უმრავლესობის წევრი
თუ შენ და სხვას შეფასების ათვლის წერტილი გააჩნია იქ დეკარტე და მართლის მადიდებლობა არ არის. გაგექცა შეფასებიდან სურათი და საგნის არსობა როგორ უნდა დაადგინო. თუ ფაქტი დიდი სურათისა განზე დაგრჩა საქმედია, სხვას რას არკვევ, ყველა პატარ-პატარა სურათები იმ დიდი სურათის ნაწილია. სად ხედავ ამის გათვალისწინებით წარმოდგენის, შეფასების შეკვრას? ეს არ აინტერესებს მათ შორის საქსტუდენტს და მისგან ეკონომისტი გაიზრდება? ვინ გაზრდის მას, ეკონომისტი გოცირიძე, თუ ნარმანია. არც არავინ, თუ მასზე შენ არ შეგექმნა მოთხოვნა. სადაც ამას არ არკვევენ იქ ინტელექტი და ჟურნალისტიკა არ არსებობს, ხოლო მოვლენები ნანახ სურათებს არ გასცდება.>>>>>>>>>>>>არ გაინტერესებს, რასაც გეუბნები ეს შენი საქმეა, ანუ არ არკვევ მას. აბა, თუ გარკვეულობა არ შექმენი და არ ჩაჭერი სურათები, შენ მხარე ხარ ამ საქრთველოს შექმნაში. მე ვიცი რომ მხარე ხარ, მაგრამ შენ თუ იცი, რომ იმაზე მძიმე სურათში ხარ მონაწილე თუ სწორ დასკვნას, განმარტებას არ აძლევ ადამიანს. აბა ქ-ნ ემა და სხვაც სულ ასაუბრებს ამ რესპოდენტებს (ტელევიზიაში იყო კაცი) და ესენიც კი არ დაილევა, ხოლო ჩვენ ემას ყურებაში უნდა აღგმოხვდეს სული? >>>>>>>>>>> >>>>>>>>>>ვიცი ბატონო სოფლის ავტობუსის მძღოლის პასუხი, გადართეთ ბატონო და სხვას უსმინეთ, მაგრამ აქ ასე არააა>>>>>>>>>>>>თუ ჟურნალისტიკა არ შექმნის პროცესის შეფასების საწყის გარემოებას, ის პოლიტიკის გარკვეულობას ვერასოდეს შექმნის ქვეყანაში, რაც ამ ქვეყნის მოწყვლადობის პირობას წარმოადგენს>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> >>>>>>>>>>>>>>>>>>>ცდებით ბატონო ზვიად, ორპოლუსიანობა ქვეყანას ე.წ. ეროვნულმა მოძრაობამ და მისმა შედეგებმა მისცა. ყველას გამოკლებული ერთი აქ შეიქმნა, რაც ინერციაშია. ქ-ნ ემა ესაა უსაშინლესი გარემოება ამ ქვეყნისა, სადაც პოლიტიკას კრიმინალის გაგება გააჩნია, ხოლო ჟურნალისტიკა ხურდელია. რა ჩართულობაშია ეს სხვა გარე ფაქტორებთან გაურკვეველია, ხოლო საქართველოში ადამიანს გაგება არ გააჩნია. საბჭოთა საქართველოს ჯიდი-პი 1990 წლისათვის შეფასდა 8.5 მლრდ. აშშ დოლარში, რათა 1993 წლისათვის ჯიდიპის საწყის ათვლის წერტილად ჩაგვეთვალა 1990 წლის მესამედი, არადა ამ დროს ეკონომიკა 1990 წელთან შედარებით 10,15-ჯერ დაცემაშია. რას წარმოადგენს დღეისათვის ჯდპ-ი ქვეყნისა, ის 13-15 მლრდ აშშ დოლარის დიაპაზონშია, სადაც აშშ დოლარი მინიმუმ 100%-ით გაუფასურებულია 1990 წელთან შედარებით (ეს ეხება აშშ დოლარის 1990 წელთან შედარებით სყიდვითუნარიანობას). რასთან გვაქს საქმე? გისვამთ კითხვას ეკონომისტი, პროფესორი გოცირიძე და ძმანნი მისა კი არა(ცალსახად ვემიჯნები მათ, მათ პათოსსა და კომპეტენციას). ისევ 2002-2003 წლების სტატისტიკასთან და გადასახადების ადმინისტრირებასთან გვაქს საქმე, ანუ ქვეყანაში გარიგებით ქცევასთან, თუ გარეთა გზავნილების ტრანზაქციის ეკონომიკასთან, რაც არანაირ შედარებითობას არ იძლევა 1990 წლის საქართველოს ცხოვრების სტანდართთან>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>ვიღაცას ეს საქართველო უნდა შეინარჩუნოს, სადაც თავად კარგად გრძნობს თავს, ხოლო ქვეყანა მუდმივად ინერციულ ტურბულენტობაშია. >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>სად არის ჟურნალისტიკის გაგება და რას უყურებს ის? ცალსახად არაფერს და ქვეყანას ის არ გააჩნია, რაც ქმნის ამას.
თუ შენ და სხვას შეფასების ათვლის წერტილი არ გააჩნია