კარ­გია, როცა ადა­მი­ა­ნე­ბი თა­ვი­ან­თი საყ­ვა­რე­ლი პრო­ფე­სი­ით საქმდე­ბი­ან და შემ­დგომ იმ საქ­მით თვი­თო­ნაც იღე­ბენ სი­ა­მოვ­ნე­ბას და სხვებ­საც ახა­რე­ბენ. გი­ორ­გი მაღ­რა­ძე იგი­ვე G. Artman დი­ზა­ი­ნერ-ილუსტრა­ტო­რია - ამ­ჟა­მად არტდი­რექ­ტო­რის მო­ვა­ლე­ო­ბას ას­რუ­ლებს…

ეს პრო­ფე­სია ბევრ რა­მეს მო­ი­ცავს, თუმ­ცა რო­გორც გი­ორ­გი ამ­ბობს, გეზი მა­ინც მისი გა­ნათ­ლე­ბი­დან და პრო­ფე­სი­ი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ილუსტრა­ცი­ის­კენ და concept art-ის­კენ აქვს აღე­ბუ­ლი. ხოლო იმას, რა­საც გრა­ფი­კუ­ლი დი­ზა­ი­ნი და ილუსტრა­ცია გუ­ლის­ხმობს, თით­ქმის ყვე­ლა გან­ხრით აქვს გა­მოც­დი­ლე­ბა მი­ღე­ბუ­ლი.

"მი­მაჩ­ნია, რომ ერთი კონ­კრე­ტუ­ლი მი­მარ­თუ­ლე­ბით ან პრო­ფე­სი­ით არ ვარ და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი, ჩემი უამ­რა­ვი ინ­ტე­რე­სი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, გან­ვი­თა­რე­ბას სხვა­დას­ხვა გან­ხრით ვცდი­ლობ" - გვე­უბ­ნე­ბა გი­ორ­გი, რო­მე­ლიც ბავ­შვო­ბი­დან ხა­ტავ­და და ილუსტრი­რე­ბუ­ლი წიგ­ნე­ბი­სა და ნა­ხა­ტე­ბის თვა­ლი­ე­რე­ბა ძა­ლი­ან მოს­წონ­და, მაგ­რამ ამ სფე­როს, და­მამ­თავ­რე­ბელ კლა­სე­ბამ­დე, რო­გორც ჰობს, ისე უყუ­რებ­და. თურ­მე სა­მე­დი­ცი­ნო სფე­რო იზი­დავ­და და საქ­მი­ა­ნო­ბის გაგ­რძე­ლე­ბას მაგ გან­ხრით ფიქ­რობ­და.

"თუმ­ცა აბი­ტუ­რი­ენ­ტო­ბის პე­რი­ოდ­ში ყვე­ლა­ფე­რი ისე აე­წყო, რომ სამ­ხატ­ვრო აკა­დე­მი­ით და სახ­ვი­თი ხე­ლოვ­ნე­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბით და­ვინ­ტე­რეს­დი, გა­ნათ­ლე­ბა წიგ­ნის ილუსტრა­ცი­ი­სა და დი­ზა­ი­ნის გან­ხრით მი­ვი­ღე" - გვიყ­ვე­ბა გი­ორ­გი.

- მშობ­ლებ­მა არ­ჩე­ვა­ნი მო­გი­წო­ნეს?

- მშობ­ლებ­მა საკ­მა­ოდ დიდი როლი შე­ას­რუ­ლეს ამ ყვე­ლა­ფერ­ში, რად­გან დე­დაც და მა­მაც ამ სფე­რო­ში მუ­შა­ო­ბენ, ფაქ­ტობ­რი­ვად, შე­მოქ­მე­დე­ბით ოჯახ­ში გა­ვი­ზარ­დე. ამა­ნაც უზარ­მა­ზა­რი გავ­ლე­ნა იქო­ნია ჩემი ამ სფე­რო­სა და ზო­გა­დად, მხატ­ვრო­ბის მი­მართ სიყ­ვა­რულ­ში. ბავ­შვო­ბი­დან ვუ­ყუ­რებ­დი, რო­გორ მუ­შა­ობ­დნენ მშობ­ლე­ბი ხე­ლოვ­ნე­ბის სხვა­დას­ხვა დარ­გში. ერთი პე­რი­ო­დი ფერ­წე­რა­სა და გრა­ფი­კი­თაც ვი­ყა­ვი გა­ტა­ცე­ბუ­ლი...

- ვნა­ხე შენ მიერ შექ­მნი­ლი სა­ინ­ტე­რე­სო ილუსტრა­ცი­ე­ბი... რა არის ზო­გა­დად ილუსტრა­ცია შენ­თვის და რო­გო­რი უნდა იყოს ის, რომ ყუ­რა­დღე­ბა მი­იქ­ცი­ოს?

- ჩემ­თვის ილუსტრა­ცია ვი­ზუ­ა­ლუ­რად კარ­გად გად­მო­ცე­მუ­ლი ამ­ბა­ვია, რო­მელ­საც მხატ­ვა­რი თუ შე­მოქ­მე­დი თა­ვი­სი ფან­ტა­ზი­ით, სტი­ლით ქმნის და რა­ღა­ცე­ბის გა­გე­ბა­სა და აღ­ქმა­ში გვეხ­მა­რე­ბა, ან უბ­რა­ლოდ ეს­თე­ტი­კურ სი­ა­მოვ­ნე­ბას გვა­ნი­ჭებს.

კარ­გი ან ყუ­რა­დღე­ბის­მი­საქ­ცე­ვი ილუსტრა­ცია ჩემ­თვის ისე­თი ნა­მუ­შევ­რია, სა­დაც კომ­პო­ზი­ცია სა­ინ­ტე­რე­სო­დაა გა­და­წყვე­ტი­ლი, გან­სხვა­ვე­ბუ­ლია, ახა­ლი სტი­ლი­ზე­ბუ­ლი ხედ­ვა, ტექ­ნი­კა იგ­რძნო­ბა, აქვს ში­ნა­არ­სი - ინ­ტე­რესს სწო­რედ ეს იწ­ვევს. ხან­და­ხან ნა­ხა­ტე­ბი და ილუსტრა­ცი­ე­ბი მეტს გვიყ­ვე­ბა არ­სე­ბულ ის­ტო­რი­ებ­ზე, ვიდ­რე გვგო­ნია, რად­გან, ში­ნა­არ­სის გარ­და, შემ­სრუ­ლებ­ლის ემო­ცი­ე­ბი­სა და წარ­მო­სახ­ვი­თი აზ­როვ­ნე­ბის უამ­რავ პა­ტა­რა სა­გან­ძურს ინა­ხავს, რო­მე­ლიც ხან ერთი დათ­ვა­ლი­ე­რე­ბით ან ნახ­ვით შე­უმ­ჩნე­ვე­ლია.

რო­გორც გი­ორ­გი გვე­უბ­ნე­ბა, მუ­შა­ო­ბის და­ი­წყე­ბის წინ, გო­ნე­ბა­ში წი­ნას­წარ, და­ახ­ლო­ე­ბით ხე­დავს, რის და­ხატ­ვას თუ გა­კე­თე­ბას აპი­რებს, შემ­დგომ ჩა­ნა­ხა­ტე­ბის, ზო­გა­დი ეს­კი­ზე­ბის კე­თე­ბას იწყებს. მო­ნა­ხა­ზებს ხა­ზავს, რომ წარ­მოდ­გე­ნი­ლი კომ­პო­ზი­ცია თუ იდეა არ და­ა­ვი­წყდეს, რომ ის მის­თვის რა­ღაც ახ­ლის და­წყე­ბის სა­ფუძ­ვე­ლიც გახ­დეს.

"მთა­ვა­რი მა­ინც გან­წყო­ბა და გო­ნე­ბა­ში იმის სწო­რად და­გეგ­მვაა, რის შექ­მნაც უნდა, და­ნარ­ჩე­ნი, უკვე ტექ­ნი­კა და გა­მოც­დი­ლე­ბაა" - დას­ძენს რეს­პონ­დენ­ტი.

- თე­მებს რო­გორ ირ­ჩევ?

- როცა, ვთქვათ, სამ­სა­ხუ­რებ­რივ პრო­ექტს ვი­ღებ, ან წიგ­ნის დაკ­ვე­თას, ან რა­ი­მე ილუსტრი­რე­ბულ პრო­ექტს, ვცდი­ლობ, ისი­ნი ჩემი ხედ­ვით და ახა­ლი ტექ­ნი­კით გა­ვამ­დიდ­რო. ამით სა­კუ­თარ თავ­საც ვა­ვი­თა­რებ და არ­სე­ბუ­ლი ნა­მუ­შე­ვა­რიც სა­ინ­ტე­რე­სო და მიმ­ზიდ­ვე­ლი გა­მო­დის. ხოლო, რაც შე­ე­ხე­ბა ისეთ ნა­ხა­ტებ­სა და ილუსტრა­ცი­ებს, რომ­ლებ­საც თა­ვი­სუ­ფალ დროს, ჩემი წარ­მო­სახ­ვით ვქმნი, ინ­სპი­რა­ცი­ას ძი­რი­თა­დად გა­რე­მო­დან ვი­ღებ და გო­ნე­ბა­ში არ­სე­ბულ იდე­ებს ვცდი­ლობ, სა­ინ­ტე­რე­სო გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბე­ბი და გად­მო­ცე­მის ფორ­მე­ბი მო­ვუ­ძებ­ნო. ამის­თვის ხან ილუსტრა­ცი­ებს, ხა­ნაც ნა­ხევ­რად მოძ­რავ მი­ნი­მა­ლის­ტურ ანი­მა­ცი­ებ­სა და პა­ტა­რა კონ­ცეპტ-არ­ტებს ვქმნი. ეს ერ­თგვა­რად მა­თა­ვი­სუფ­ლებს ამ იდე­ე­ბის­გან და შემ­დგომ ახა­ლი იდე­ე­ბი იკა­ვებს მათ ად­გილს, რო­მელ­ზეც, ერთი სული მაქვს ხოლ­მე, თა­ვი­სუ­ფა­ლი დრო გა­მოვ­ნა­ხო და მუ­შა­ო­ბა და­ვი­წყო.

- თქვე­ნი კომ­პა­ნი­ის ძა­ლი­ან მა­ღა­ლი ხა­რის­ხის ანი­მა­ცი­უ­რი მი­ნი­ფილ­მი ვნა­ხე, რო­მე­ლიც ერთ-ერთი ღვი­ნის კომ­პა­ნი­ის შეკ­ვე­თა აღ­მოჩ­ნდა, სა­დაც გად­მო­ცე­მუ­ლი იყო ქარ­თუ­ლი ღვი­ნის 8000-წლი­ა­ნი ის­ტო­რია. 3 წუთ­ში რო­გორ ჩა­ა­ტი­ეთ ამ­ხე­ლა ის­ტო­რია და რამ­დე­ნი ხანი იმუ­შა­ვეთ მას­ზე?

- მარ­თლაც ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო და წარ­მა­ტე­ბუ­ლი პრო­ექ­ტი გა­მოგ­ვი­ვი­და, რო­მელ­ზეც უამ­რავ სა­ინ­ტე­რე­სო ადა­მი­ან­თან ერ­თად ვი­მუ­შა­ვე და უდი­დე­სი გა­მოც­დი­ლე­ბა მი­ვი­ღე. ეს ანი­მა­ცი­უ­რი პრო­ექ­ტი ჩემ­თვის პირ­ვე­ლი იყო, შე­სა­ბა­მი­სად დიდი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბას მო­ი­თხოვ­და და შრომ­ტე­ვა­დიც გახ­ლდათ.

ჩემი წვლი­ლი ამ პრო­ექ­ტში ის იყო, რომ გა­რე­მო­ე­ბის და ფო­ნე­ბის ნა­ხა­ტე­ბი შე­ვას­რუ­ლე, ზო­გა­დად ანი­მა­ცი­ის ვი­ზუ­ა­ლურ სტილ­ზე და პერ­სო­ნა­ჟე­ბის შექ­მნა­ზე ვი­მუ­შა­ვე. პრო­ექტს ნა­ხე­ვარ წელ­ზე მეტი დრო დას­ჭირ­და. თა­ვი­დან ჩვენ­მა სა­ა­გენ­ტომ "hans & gruber"-მა და კარ­გმა გუნ­დმა იდე­ე­ბი და­ვა­მუ­შა­ვე­ბა და მისი გა­და­წყვე­ტა დავ­სა­ხეთ, შემ­დეგ სა­ქარ­თვე­ლო­ში ანი­მა­ცი­ის კუ­თხით პრო­ფე­სი­ო­ნალ გუნდთან, სტუ­დია „ანი­მა­ტორ­თან“ ვი­თა­ნამ­შრომ­ლეთ და ერ­თობ­ლი­ვი ძა­ლის­ხმე­ვით ღვი­ნის 8000-წლი­ა­ნი ის­ტო­რი­ის გა­ცო­ცხლე­ბა შევ­ძე­ლით, რა­შიც ასე­ვე დაგ­ვეხ­მა­რა ბევ­რი ნი­ჭი­ე­რი და ჩვენ­თვის ძვირ­ფა­სი ადა­მი­ა­ნი, პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლე­ბი. პრო­ექ­ტის მუ­სი­კა­ზეც უნდა ით­ქვას, რომ­ლის­თვი­საც შე­სა­ნიშ­ნავ ქარ­თულ ფოლკ­ლორ­სა და მუ­სი­კა­ლურ ჟღე­რა­დო­ბა­ზე დამ­ყა­რე­ბუ­ლი გემ­რი­ე­ლი მუ­სი­კა და­ი­წე­რა. მას­ზე "Postred" გუნ­დმა იმუ­შა­ვა.

რაც შე­ე­ხე­ბა პრო­ექტს, არ გვინ­დო­და, ყო­ფი­ლი­ყო მო­რი­გი კო­მერ­ცი­უ­ლი რეკ­ლა­მა ან რა­ი­მე ბა­ნა­ლუ­რი და მო­სა­წყე­ნი ანი­მა­ცი­უ­რი ვი­დე­ორ­გო­ლი. ჩემი აზ­რით, სამ­წუ­თი­ან ანი­მა­ცი­ურ პრო­ექ­ტში, მეღ­ვი­ნე­ო­ბის კუ­თხით, კარ­გად გად­მო­ვე­ცით სა­ქარ­თვე­ლოს ის­ტო­რი­ის უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სი მოვ­ლე­ნე­ბი. პრო­ექ­ტის მხრდა­ჭე­რა­ში დიდი წვლი­ლი კომ­პა­ნია "თბილ­ვი­ნოს" მი­უ­ძღვის.

- ისე, საკ­მა­ოდ რუ­ტი­ნუ­ლი საქ­მეა და მუ­შა­ო­ბი­სას რა გა­ძევს ენერ­გი­ას და სლენგზე რომ ვთქვათ, რა არის ამ ყვე­ლაფ­რის "კა­ი­ფი"?

- თუ თე­მა­ტი­კა ჩემ­თვის მიმ­ზიდ­ვე­ლი და სა­ინ­ტე­რე­სოა, მო­ტი­ვა­ცი­ას და ენერ­გი­ას სწო­რედ ის მაძ­ლევს, ასე­ვე გან­წყო­ბაც, მაგ­რამ ალ­ბათ უფრო ინ­ტე­რე­სი. რაც უფრო ახა­ლი თე­მა­ტი­კი­სა თუ ში­ნა­არ­სის პრო­ექ­ტზე ვი­წყებ მუ­შა­ო­ბას, მით მეტი ენერ­გია და ინ­ტე­რე­სი მაქვს. მთე­ლი "კა­ი­ფი" და მიმ­ზიდ­ვე­ლო­ბა ჩემ­თვის მა­ინც სტი­ლი­სა და ვი­ზუ­ა­ლუ­რი გად­მო­ცე­მის ძი­ე­ბა­შია, შემ­დგომ კი ამ შე­დე­გის დას­რუ­ლე­ბუ­ლი ვერ­სი­ის შე­ფა­სე­ბა­ში.

- ამ სფე­რო­ში დღეს რა თა­ნა­მედ­რო­ვე მო­თხოვ­ნე­ბი და ტენ­დენ­ცი­ე­ბია და რამ­დე­ნად მიჰ­ყვე­ბით, ით­ვა­ლის­წი­ნებთ მათ?

- ზო­გა­დად ილუსტრა­ცი­ი­სა და ანი­მა­ცი­ის სფე­რო როცა ხა­რის­ხი­ა­ნად ან გან­სხვა­ვე­ბუ­ლად კეთ­დე­ბა, ძა­ლი­ან მო­თხოვ­ნა­დია. სა­ქარ­თვე­ლო­შიც ამ კუ­თხით ბევ­რი სა­ინ­ტე­რე­სო ნა­მუ­შე­ვა­რი იქ­მნე­ბა, უამ­რა­ვი ნი­ჭი­ე­რი ადა­მი­ა­ნი მუ­შა­ობს კარგ და ინო­ვა­ცი­ურ თე­მებ­ზე. ყვე­ლა­ფერ ახალს დიდი ინ­ტე­რე­სით ვაკ­ვირ­დე­ბი და ვხვდე­ბი, რომ სი­ახ­ლე­ებ­სა არ ჩა­მოვ­რჩე, სა­კუ­თა­რი თავი ახა­ლი ხედ­ვე­ბი­თა და გა­მოწ­ვე­ვე­ბით გან­ვა­ვი­თა­რო.

- სა­ქარ­თვე­ლო­ში რამ­დე­ნად არ­სე­ბობს იმის სა­შუ­ა­ლე­ბა, რომ ილუსტრა­ტორ­მა შე­მოქ­მე­დე­ბი­თად ფრთე­ბი გა­შა­ლოს?

- სა­ქარ­თვე­ლო­ში უამ­რა­ვი კარ­გი არ­ტის­ტია და ბევ­რი დამ­წყე­ბი და ნი­ჭი­ე­რი ხე­ლო­ვა­ნი, რომ­ლე­ბიც დღი­თი­დღე ვი­თარ­დე­ბი­ან. კონ­კუ­რენ­ცი­აც საკ­მა­ოდ მა­ღა­ლია და ერ­თმა­ნე­თის ნა­მუ­შევ­რე­ბის და კრი­ტი­კის ხარ­ჯზე იზ­რდე­ბი­ან. თუმ­ცა ფი­ნან­სუ­რი კუ­თხით, ცოტა და­უ­ფა­სე­ბე­ლი პრო­ფე­სი­აა, გან­სა­კუთ­რე­ბით, წიგ­ნის ილუსტრა­ცი­ის სფე­რო­ში, რად­გან, იქი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, რომ აღ­ნიშ­ნუ­ლი სფე­როც კარ­გა­დაა ასათ­ვი­სე­ბე­ლი ხალ­ხის მხრი­დან, ეს ილუსტრა­ტო­რებ­ზეც ახ­დენს გავ­ლე­ნას.

- G. Artman ეს შენი "არტნე­ი­მია" ხომ?

- გერ­მა­ნი­ა­ში გი­ორ­გის თქმა უჭირ­დათ და რად­გა­ნაც იქ ჩემი პრო­ექ­ტის, ჩემი სა­ავ­ტო­რო წიგ­ნის პერ­სო­ნაჟს არ­ტმე­ნი ერ­ქვა, იქა­უ­რებ­მა ასე შე­მარ­ქვეს და მერე ქარ­თვე­ლებ­მაც აი­ტა­ცეს, რაც "არტნე­ი­მად" უკვე წლე­ბია შე­მომ­რჩა...

- სა­მო­მავ­ლოდ რის შექ­მნის სურ­ვი­ლი გაქვს - მუ­შა­ო­ბა რაზე გინ­და?

- პირ­ველ რიგ­ში მინ­და, შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბის და ტექ­ნი­კის კი­დევ უფრო გან­ვი­თა­რე­ბა, ახა­ლი სფე­რო­ე­ბის შეც­ნო­ბას ვა­პი­რებ; ასე­ვე სი­ა­მოვ­ნე­ბით ვი­მუ­შა­ვებ­დი ისევ მსგავ­სი ანი­მა­ცი­უ­რი პრო­ექ­ტე­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბი­თაც და ოც­ნე­ბის სფე­რო მა­ინც ჩემი ჰო­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რეა, რო­მე­ლიც კომ­პი­უ­ტე­რულ თა­მა­შებს და ზო­გა­დად გე­ი­მინგს მო­ი­ცავს – სურ­ვი­ლი მაქვს, რა­ი­მე მსგავს პრო­ექ­ტზე ვი­მუ­შაო და ჩემი ნა­წი­ლი, რო­მე­ლიც უშუ­ა­ლოდ პერ­სო­ნა­ჟე­ბის და გა­რე­მოს დი­ზა­ი­ნია, კონ­ცეპ­ტარ­ტი და ილუსტრა­ცი­ე­ბით, რა­ი­მე გე­ი­მინგ სა­ინ­ტე­რე­სო პრო­ექ­ტში ჩემი წვლი­ლი შე­ვი­ტა­ნო...