პოლიტიკა
სამართალი

1

აპრილი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

სამშაბათი, მთვარის მეოთხე დღე დაიწყება 07:33-ზე, მთვარე კუროშია კარგი დღეა ახალი საქმეების დასაწყებად. აგრეთვე დაკარგული ნივთების, ადამიანების მოსაძებნად. გააფართოეთ ბიზნესი, დაარეგულირეთ ურთიერთობა ბიზნესპარტნიორებთან. მოაგვარეთ ფინანსური საკითხები. არასასურველია უძრავი ქონებით ვაჭრობა. მოერიდეთ კამათს, საქმეების გარჩევას. კარგი დღეა სწავლისთვის, სამეცნიერო სამუშაოსთვის, გამოცდის ჩაბარება სხვა დღისთვის გადადეთ. ცუდი დღეა მოგზაურობის დასაწყებად, შორ მანძილზე მგზავრობისთვის. შეძლებისდაგვარად მოუარეთ ყვავილებს, დარგეთ ხეები, გაისეირნეთ ბუნებაში. მოერიდეთ ალკოჰოლს, სიგარეტს, კუჭის გადატვირთვას; ოპერაციების ჩატარებას კისერსა და ყელზე. რაციონიდან გამორიცხეთ პროდუქტები, რომლებიც სახამებელსა და ნახშირწყლებს შეიცავს.
სამხედრო
Faceამბები
მოზაიკა
კონფლიქტები
მეცნიერება
კულტურა/შოუბიზნესი
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"ჩემს თავს ტელევიზორში ვერ ვუყურებდი, მრცხვენოდა" - ჩცდ-ის ტასო ეკრანს მიღმა: როგორ ცხოვრობს გოგონა, რომელიც გადასაღებ მოედანზე გაიზარდა
"ჩემს თავს ტელევიზორში ვერ ვუყურებდი, მრცხვენოდა" - ჩცდ-ის ტასო ეკრანს მიღმა: როგორ ცხოვრობს გოგონა, რომელიც გადასაღებ მოედანზე გაიზარდა

ალ­ბათ, იშ­ვი­ა­თია ადა­მი­ა­ნი, რო­მე­ლიც 4 წლის ასაკ­ში, როცა სკო­ლა­შიც არ და­დი­ო­და, მუ­შა­ო­ბა და­ე­წყო. ქეთა ორ­ბე­ლა­ძე ამ იშ­ვი­ათ­თა შო­რი­საა. გო­გო­ნას ჩვენ­ში ყვე­ლა იც­ნობს და უყ­ვართ, რად­გა­ნაც 10 წე­ლია, პო­პუ­ლა­რუ­ლი სე­რი­ა­ლის - "ჩემი ცო­ლის და­ქა­ლე­ბის“ პერ­სო­ნა­ჟია, სა­ხე­ლად ტასო. ქეთა, შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ გა­და­სა­ღებ მო­ე­დან­ზე გა­ი­ზარ­და - უკვე 14 წლი­საა. თი­ნე­ი­ჯერს, 1-ლი ექ­სპე­რი­მენ­ტუ­ლი სკო­ლის მე­ცხრეკ­ლა­სელს, აქვს მი­ზა­ნი, რის მი­საღ­წე­ვა­დაც უკვე აქ­ტი­უ­რად მუ­შა­ობს, თუმ­ცა რო­გორც ჩვენ­თან სა­უ­ბარ­ში აღ­ნიშ­ნავს, ყვე­ლა ჟურ­ნა­ლის­ტი მას­თან ინ­ტერ­ვი­უს მა­ინც ასე იწყებს - ახ­სოვს, თუ არა პირ­ვე­ლი გა­და­ღე­ბა და მა­შინ­დე­ლი ემო­ცი­ე­ბი, - რა­ზეც ასე პა­სუ­ხობს:

- სე­რი­ა­ლი რომ და­ი­წყო, 4 წლის ვი­ყა­ვი, 5-ის ვხდე­ბო­დი, - ეს ძა­ლი­ან პა­ტა­რა ასა­კია იმის­თვის, რომ რა­ი­მე კარ­გად მახ­სოვ­დეს... ჩემ­თვის რთუ­ლი იყო პრო­ფე­სი­ო­ნალ მსა­ხი­ო­ბებ­თან მუ­შა­ო­ბა, მათი ჯგუ­ფის წევ­რო­ბა, ამის გამო რა­ღაც პე­რი­ო­დის გან­მავ­ლო­ბა­ში მი­ჭირ­და კი­დეც. კი­თხვა არ ვი­ცო­დი და ტექ­სტებს ისე ვი­მახ­სოვ­რებ­დი, ამ ყვე­ლა­ფერ­ზე დიდი დრო მჭირ­დე­ბო­და და ასა­კის გამო ბევ­რი დე­ტა­ლი, თუ ეპი­ზო­დი არ მახ­სოვს.

ერთი ორი წე­ლი­წა­დი ჩემს თავს ტე­ლე­ვი­ზორ­ში ვერ ვუ­ყუ­რებ­დი, გვერ­დით ოთახ­ში გავ­დი­ო­დი, თით­ქოს მრცხვე­ნო­და და ვი­მა­ლე­ბო­დი, მაგ­რამ იმას ვხე­დავ­დი, რომ ჩვენს სე­რი­ალს ყვე­ლა უყუ­რებ­და, მოს­წონ­დათ, ამით ვგრძნობ­დი, რომ რა­ღაც კარ­გი ხდე­ბო­და, იმა­საც ვგრძნობ­დი, რომ წინ კი­დევ უფრო მეტი კარ­გი ამ­ბე­ბი მე­ლო­და. ეს უკვე ყვე­ლა­ზე სა­სი­ა­მოვ­ნო გან­ცდა იყო ჩემ­თვის,- იხ­სე­ნებს ქეთა.

- ახლა რო­გორ აფა­სებ შენს ნა­მუშ­ვარს - კი­დევ იმა­ლე­ბი?

- არა, მაგ­რამ არას­დროს მომ­წონს ჩემი ნა­მუ­შე­ვა­რი, თვითკრი­ტი­კუ­ლი ვარ და სა­კუ­თარ თავს სულ ვე­უბ­ნე­ბი - უკე­თე­სად შე­გიძ­ლია და კი­დევ კარ­გად უნდა სცა­დო... ყო­ველ­თვის ასე ვარ.

- შენი პერ­სო­ნა­ჟი რო­გორ მოგ­წონს?

- ჩემი აზ­რით, ტასო ის გო­გოა, რო­მელ­საც შე­უძ­ლია ყვე­ლა­ნა­ი­რი წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბა, რაც უნდა შეხ­ვდეს, თა­ვი­სი ხა­სი­ა­თით დაძ­ლი­ოს, გა­და­ა­გო­როს, მა­გა­ლი­თად, კონ­ფლიქ­ტი მას­წავ­ლე­ბელ­თან, მშობ­ლებ­თან. ამ ყვე­ლა­ფერს თა­ვი­სი ხა­სი­ა­თით აგ­ვა­რებს. აქვს არა­ერ­თი უარ­ყო­ფი­თი თვი­სე­ბაც...

- კი, მაგ­რამ მთა­ვა­რი ის არის, რომ ყვე­ლას არ ჰგავს, გა­მორ­ჩე­უ­ლია...

- კი, ყვე­ლა­ფერს სხვა­ნა­ი­რად უყუ­რებს, ფიქ­რობს, აღიქ­ვამს და მოქ­მე­დებს. ხან­და­ხან კარ­გიც არის, რა­ღაც სირ­თუ­ლე­ებს წინ ისე აღუდ­გე, რო­გორც ტასო, მაგ­რამ ზოგ­ჯერ ძა­ლი­ან მა­ღი­ზი­ა­ნებს. უფ­როს ადა­მი­ა­ნებ­თან ზედ­მე­ტი მოს­დის. ისე, ვის­თვის რო­გორ, მაგ­რამ ეს ჩემ­თვის მი­უ­ღე­ბე­ლია.

- პან­დე­მი­ის პე­რი­ოდ­ში რო­გორ მი­დის შენი სწავ­ლის საქ­მე­ე­ბი?

- მსოფ­ლი­ო­ში რაც ხდე­ბა, ის სი­ტუ­ა­ცი­აა ჩვენ­თა­ნაც - ნორ­მა­ლუ­რად არც სკო­ლა და არც გა­და­ღე­ბე­ბია. რაც მთა­ვა­რი იყო, სწავ­ლა და მუ­შა­ო­ბა ჩემ­თვის, ჯერ­ჯე­რო­ბით შე­წყდა. პირ­ვე­ლი ექ­სპე­რი­მენ­ტუ­ლი სკო­ლის მე­ცხრეკ­ლა­სე­ლი ვარ. ონ­ლა­ინ­გაკ­ვე­თი­ლე­ბი მი­ტარ­დე­ბა. ამის გარ­და, დავ­დი­ვარ ინ­გლი­სურ­ზე, მა­თე­მა­ტი­კა­ზე, ანუ იმ საგ­ნებ­ზე, რაც ჩემი აზ­რით, მჭირ­დე­ბა და მინ­და. და­ნარ­ჩე­ნი, სხვა არაფ­რით ვარ და­კა­ვე­ბუ­ლი, არც სიმ­ღე­რით, არც სპორ­ტით. ჩემ­თვის მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია სწავ­ლა, თუმ­ცა სიმ­ღე­რა­ზე და ცეკ­ვა­ზეც დავ­დი­ო­დი, მაგ­რამ თავი და­ვა­ნე­ბე. მინ­დო­და, სწავ­ლის­თვის მეტი დრო და­მეთ­მო. მოკ­ლედ, არ­ჩე­ვა­ნის გა­კე­თე­ბა მო­მი­წია, რაც მშობ­ლებ­თან შე­თან­ხმე­ბით გა­დავ­წყვი­ტე. კი მე­ნატ­რე­ბა სუ­ხიშ­ვი­ლე­ბის სტუ­დია და იქა­უ­რი სი­ტუ­ა­ცია, მაგ­რამ რო­გორც ვთქვი, ამ ეტა­პის­თვის უკე­თე­სი იქ­ნე­ბო­და მეტი კონ­ცენ­ტრა­ცია სწავ­ლა­ზე გა­მე­კე­თე­ბი­ნა..

- რა პრო­ფე­სი­ის არ­ჩე­ვა გინ­და?

- ძა­ლი­ან მიყ­ვარს ბი­ო­ლო­გია და ქი­მია, უცხო ენე­ბი­დან - ინ­გლი­სუ­რი. ახლა რომ ვუ­ფიქ­რდე­ბი, მხო­ლოდ რამ­დე­ნი­მე წე­ლი­წა­დი იყო ისე­თი, როცა "თე­ატ­რა­ლურ­ზე" მინ­დო­და ჩა­ბა­რე­ბა, რათა მსა­ხი­ო­ბი გავმხდა­რი­ყა­ვი, მაგ­რამ უკვე დიდი ხა­ნია, სა­მე­დი­ცი­ნო­ზე მინ­და სწავ­ლა, ისე ჯერ დრო მაქვს და კი­დევ კარ­გად უნდა დავ­ფიქ­რდე, რომ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა მი­ვი­ღო. ახლა კი მეტი ყუ­რა­დღე­ბა უნდა გა­ვა­მახ­ვი­ლო იმ საგ­ნებ­ზე და იმ საქ­მი­ა­ნო­ბა­ზე, რო­მე­ლიც ამ­ჟა­მინ­დე­ლი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბით, სა­მო­მავ­ლოდ მჭირ­დე­ბა, რად­გა­ნაც, ხომ ვამ­ბობ, ექი­მო­ბა მინ­და...

- რო­გორც ტასო, შენც თი­ნე­ი­ჯე­რი ხარ. ეს პე­რი­ო­დი მო­ზარ­დე­ბის­თვის ცოტა რთუ­ლია, თა­ვი­სე­ბუ­რე­ბე­ბით ხა­სი­ათ­დე­ბა... კონ­ფლიქ­ტი მშობ­ლებ­თან, მას­წავ­ლე­ბებ­თან თუ მოგ­სვლია, ის რაც ტა­სოს ახა­სი­ა­თებს ხოლ­მე...

- ჩვე­ნი ასა­კი თი­ნე­ი­ჯე­რო­ბის გამო ცო­ტა­თი რთუ­ლი პე­რი­ო­დია, ხან­და­ხან უნებ­ლი­ედ წვრილ­მა­ნი რა­ღა­ცე­ბი გვა­ღი­ზი­ა­ნებს, - ხან მარ­ტო გვინ­და ყოფ­ნა, ხან - ზედ­მე­ტად მხი­ა­რუ­ლე­ბი ვართ, მაგ­რამ მშობ­ლებ­თან, მას­წავ­ლებ­ლებ­თან კონ­ფლიქ­ტი, გა­უ­გებ­რო­ბა არას­დროს მქო­ნია. ჩემს ოჯახ­თან მე­გობ­რუ­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბა მაქვს. თუმ­ცა არის პე­რი­ო­დე­ბი, როცა და­უ­ფიქ­რებ­ლად ვლა­პა­რა­კობ, მაგ­რამ ასე­თი ქცე­ვე­ბი ჩვე­ნი ასა­კის­თვის და­მა­ხა­სი­ა­თე­ბე­ლია. ამ დროს მშობ­ლებ­მა შვი­ლებს უნდა გა­უ­გონ...

- პა­ტა­რა დები გყავს, ხომ?

- კი, 2 და მყავს. 11 წელი დე­დი­სერ­თა ვი­ყა­ვი და მერე თა­თუ­ლი გაჩ­ნდა, რო­მე­ლიც 2 წლის და თვე­ე­ბი­საა და მყავს მაშო - ერთი წლის და თვე­ე­ბის. დე­დას მათ გაზ­რდა­ში ყვე­ლა­ზე მე­ტად მე ვეხ­მა­რე­ბი. ძა­ლი­ან მინ­დო­და, დედ­მა­მიშ­ვი­ლე­ბი მყო­ლო­და. მარ­ტო რომ ვი­ყა­ვი და ვინ­მე მე­კი­თხე­ბო­და, დე­და­მა­მიშ­ვი­ლი გყავ­სო? - კი, გი­ორ­გი-მეთ­ქი და ჯეკო რომ არის სე­რი­ალ­ში, ტა­სოს ძმის როლ­ში, იმა­ზე ვამ­ბობ­დი. ახლა უკვე 2 და მყავს.

- მინ­და, შენს ეკ­რა­ნულ მშობ­ლებ­ზეც გკი­თხო - რო­გო­რი ურ­თი­ერ­თო­ბა გაქვს ლე­ვან ყო­ჩი­აშ­ვილ­თან და ანი ტყე­ბუ­ჩა­ვას­თან?

- როცა მათ­ზე ვლა­პა­რა­კობ, სულ ვი­ღი­მი. ორი­ვე მიყ­ვარს. პრინ­ციპ­ში, მათ მას­წავ­ლეს ყვე­ლა­ფე­რი - ადა­მი­ა­ნუ­რი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი. სე­რი­ა­ლის მშობ­ლებ­თან უფრო მეტი დრო მაქვს გა­ტა­რე­ბუ­ლი, ვიდ­რე სახ­ლში, ჩემს ნამ­დვილ მშობ­ლებ­თან, რად­გან გა­და­ღე­ბებს დიდი დრო მი­აქვს და ამი­ტომ, სულ ერ­თად ვი­ყა­ვით და ვართ. ბევ­რს ვმუ­შა­ობ­დით იმის­თვის, რომ ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად გაგ­ვე­კე­თე­ბი­ნა. მოკ­ლედ, მათ და­სა­ხა­სი­ა­თებ­ლად სი­ტყვე­ბი არ მყოფ­ნის, სას­წა­უ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი არი­ან, ორი­ვეს მად­ლი­ე­რი ვარ, რად­გან აქამ­დე ვინც ვარ და რო­გო­რიც, მათი დამ­სა­ხუ­რე­ბა­ცაა.

არ ვიცი, ამის­თვის რამ­დე­ნი მად­ლო­ბა უნდა ვუ­თხრა. თი­თო­ე­უ­ლი მათ­გა­ნი ბევ­რს ნიშ­ნავს ჩემ­თვის და არა მარ­ტო ეგე­ნი, სე­რი­ა­ლის მთე­ლი გუნ­დი.

- ბოლო სე­ზო­ნი, სევ­დი­ა­ნად დამ­თავ­რდა - ნინო სახ­ლი­დან წა­ვი­და. რა იქ­ნე­ბა შემ­დეგ სე­ზონ­ზე?

- ჰო, მა­გა­ზე ყვე­ლა მე­კი­თხე­ბო­და - ასე რომ დამ­თავ­რდა, აღარ გა­აგ­რძე­ლე­ბე­ნო? ჯერ­ჯე­რო­ბით ამ პან­დე­მი­ის გამო არ გვაქვს ინ­ფორ­მა­ცია, კონ­კრე­ტუ­ლად რო­დის გა­ნახ­ლდე­ბა სე­რი­ა­ლი, კონ­კრე­ტუ­ლი თა­რი­ღი არ ვიცი, მაგ­რამ ვიცი, რომ მუ­შა­ო­ბას მალე და­ვი­წყებთ და ეთერ­შიც გა­ვალთ.

- პო­პუ­ლა­რო­ბა შენს ცხოვ­რე­ბა­ში ძა­ლი­ან ადრე მო­ვი­და. რას ნიშ­ნავს ეს თი­ნე­ი­ჯე­რი გო­გო­ნას­თვის?

- რო­დე­საც ქუ­ჩა­ში მხვდე­ბი­ან, მი­ღი­მი­ან, თბილ სი­ტყვებს მე­უბ­ნე­ბი­ან, კარ­გი გრძნო­ბაა, - რა­ტო­მაა ცუდი, როცა ამ­დენ ადა­მი­ანს უყ­ვარ­ხარ?! და ყვე­ლას მად­ლო­ბა ამ სიყ­ვა­რუ­ლის­თვის.

მკითხველის კომენტარები / 9 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
თეკლა
2

რა საყვარელი ხარ თუ იცი.ჩ ენს თვალწინ რომ გაიზარდე პატარა ტასუნა ახლა უკვე დიდი გოგი.გვიყვარხარ ძვირფასო შენს მაყურებელს

მაია
1

უსაყვარლესი ტასუნა!!! ქეთა, დიფ წარმატებებს გისურვებ!

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
ვლადიმირ პუტინმა სამხედრო სამსახურში საგაზაფხულო გაწვევის შესახებ ბრძანებას ხელი მოაწერა
ავტორი:

"ჩემს თავს ტელევიზორში ვერ ვუყურებდი, მრცხვენოდა" - ჩცდ-ის ტასო ეკრანს მიღმა: როგორ ცხოვრობს გოგონა, რომელიც გადასაღებ მოედანზე გაიზარდა

"ჩემს თავს ტელევიზორში ვერ ვუყურებდი, მრცხვენოდა" - ჩცდ-ის ტასო ეკრანს მიღმა: როგორ ცხოვრობს გოგონა, რომელიც გადასაღებ მოედანზე გაიზარდა

ალბათ, იშვიათია ადამიანი, რომელიც 4 წლის ასაკში, როცა სკოლაშიც არ დადიოდა, მუშაობა დაეწყო. ქეთა ორბელაძე ამ იშვიათთა შორისაა. გოგონას ჩვენში ყველა იცნობს და უყვართ, რადგანაც 10 წელია, პოპულარული სერიალის - "ჩემი ცოლის დაქალების“ პერსონაჟია, სახელად ტასო. ქეთა, შეიძლება ითქვას, რომ გადასაღებ მოედანზე გაიზარდა - უკვე 14 წლისაა. თინეიჯერს, 1-ლი ექსპერიმენტული სკოლის მეცხრეკლასელს, აქვს მიზანი, რის მისაღწევადაც უკვე აქტიურად მუშაობს, თუმცა როგორც ჩვენთან საუბარში აღნიშნავს, ყველა ჟურნალისტი მასთან ინტერვიუს მაინც ასე იწყებს - ახსოვს, თუ არა პირველი გადაღება და მაშინდელი ემოციები, - რაზეც ასე პასუხობს:

- სერიალი რომ დაიწყო, 4 წლის ვიყავი, 5-ის ვხდებოდი, - ეს ძალიან პატარა ასაკია იმისთვის, რომ რაიმე კარგად მახსოვდეს... ჩემთვის რთული იყო პროფესიონალ მსახიობებთან მუშაობა, მათი ჯგუფის წევრობა, ამის გამო რაღაც პერიოდის განმავლობაში მიჭირდა კიდეც. კითხვა არ ვიცოდი და ტექსტებს ისე ვიმახსოვრებდი, ამ ყველაფერზე დიდი დრო მჭირდებოდა და ასაკის გამო ბევრი დეტალი, თუ ეპიზოდი არ მახსოვს.

ერთი ორი წელიწადი ჩემს თავს ტელევიზორში ვერ ვუყურებდი, გვერდით ოთახში გავდიოდი, თითქოს მრცხვენოდა და ვიმალებოდი, მაგრამ იმას ვხედავდი, რომ ჩვენს სერიალს ყველა უყურებდა, მოსწონდათ, ამით ვგრძნობდი, რომ რაღაც კარგი ხდებოდა, იმასაც ვგრძნობდი, რომ წინ კიდევ უფრო მეტი კარგი ამბები მელოდა. ეს უკვე ყველაზე სასიამოვნო განცდა იყო ჩემთვის,- იხსენებს ქეთა.

- ახლა როგორ აფასებ შენს ნამუშვარს - კიდევ იმალები?

- არა, მაგრამ არასდროს მომწონს ჩემი ნამუშევარი, თვითკრიტიკული ვარ და საკუთარ თავს სულ ვეუბნები - უკეთესად შეგიძლია და კიდევ კარგად უნდა სცადო... ყოველთვის ასე ვარ.

- შენი პერსონაჟი როგორ მოგწონს?

- ჩემი აზრით, ტასო ის გოგოა, რომელსაც შეუძლია ყველანაირი წინააღმდეგობა, რაც უნდა შეხვდეს, თავისი ხასიათით დაძლიოს, გადააგოროს, მაგალითად, კონფლიქტი მასწავლებელთან, მშობლებთან. ამ ყველაფერს თავისი ხასიათით აგვარებს. აქვს არაერთი უარყოფითი თვისებაც...

- კი, მაგრამ მთავარი ის არის, რომ ყველას არ ჰგავს, გამორჩეულია...

- კი, ყველაფერს სხვანაირად უყურებს, ფიქრობს, აღიქვამს და მოქმედებს. ხანდახან კარგიც არის, რაღაც სირთულეებს წინ ისე აღუდგე, როგორც ტასო, მაგრამ ზოგჯერ ძალიან მაღიზიანებს. უფროს ადამიანებთან ზედმეტი მოსდის. ისე, ვისთვის როგორ, მაგრამ ეს ჩემთვის მიუღებელია.

- პანდემიის პერიოდში როგორ მიდის შენი სწავლის საქმეები?

- მსოფლიოში რაც ხდება, ის სიტუაციაა ჩვენთანაც - ნორმალურად არც სკოლა და არც გადაღებებია. რაც მთავარი იყო, სწავლა და მუშაობა ჩემთვის, ჯერჯერობით შეწყდა. პირველი ექსპერიმენტული სკოლის მეცხრეკლასელი ვარ. ონლაინგაკვეთილები მიტარდება. ამის გარდა, დავდივარ ინგლისურზე, მათემატიკაზე, ანუ იმ საგნებზე, რაც ჩემი აზრით, მჭირდება და მინდა. დანარჩენი, სხვა არაფრით ვარ დაკავებული, არც სიმღერით, არც სპორტით. ჩემთვის მნიშვნელოვანია სწავლა, თუმცა სიმღერაზე და ცეკვაზეც დავდიოდი, მაგრამ თავი დავანებე. მინდოდა, სწავლისთვის მეტი დრო დამეთმო. მოკლედ, არჩევანის გაკეთება მომიწია, რაც მშობლებთან შეთანხმებით გადავწყვიტე. კი მენატრება სუხიშვილების სტუდია და იქაური სიტუაცია, მაგრამ როგორც ვთქვი, ამ ეტაპისთვის უკეთესი იქნებოდა მეტი კონცენტრაცია სწავლაზე გამეკეთებინა..

- რა პროფესიის არჩევა გინდა?

- ძალიან მიყვარს ბიოლოგია და ქიმია, უცხო ენებიდან - ინგლისური. ახლა რომ ვუფიქრდები, მხოლოდ რამდენიმე წელიწადი იყო ისეთი, როცა ''თეატრალურზე'' მინდოდა ჩაბარება, რათა მსახიობი გავმხდარიყავი, მაგრამ უკვე დიდი ხანია, სამედიცინოზე მინდა სწავლა, ისე ჯერ დრო მაქვს და კიდევ კარგად უნდა დავფიქრდე, რომ გადაწყვეტილება მივიღო. ახლა კი მეტი ყურადღება უნდა გავამახვილო იმ საგნებზე და იმ საქმიანობაზე, რომელიც ამჟამინდელი გადაწყვეტილებით, სამომავლოდ მჭირდება, რადგანაც, ხომ ვამბობ, ექიმობა მინდა...

- როგორც ტასო, შენც თინეიჯერი ხარ. ეს პერიოდი მოზარდებისთვის ცოტა რთულია, თავისებურებებით ხასიათდება... კონფლიქტი მშობლებთან, მასწავლებებთან თუ მოგსვლია, ის რაც ტასოს ახასიათებს ხოლმე...

- ჩვენი ასაკი თინეიჯერობის გამო ცოტათი რთული პერიოდია, ხანდახან უნებლიედ წვრილმანი რაღაცები გვაღიზიანებს, - ხან მარტო გვინდა ყოფნა, ხან - ზედმეტად მხიარულები ვართ, მაგრამ მშობლებთან, მასწავლებლებთან კონფლიქტი, გაუგებრობა არასდროს მქონია. ჩემს ოჯახთან მეგობრული ურთიერთობა მაქვს. თუმცა არის პერიოდები, როცა დაუფიქრებლად ვლაპარაკობ, მაგრამ ასეთი ქცევები ჩვენი ასაკისთვის დამახასიათებელია. ამ დროს მშობლებმა შვილებს უნდა გაუგონ...

- პატარა დები გყავს, ხომ?

- კი, 2 და მყავს. 11 წელი დედისერთა ვიყავი და მერე თათული გაჩნდა, რომელიც 2 წლის და თვეებისაა და მყავს მაშო - ერთი წლის და თვეების. დედას მათ გაზრდაში ყველაზე მეტად მე ვეხმარები. ძალიან მინდოდა, დედმამიშვილები მყოლოდა. მარტო რომ ვიყავი და ვინმე მეკითხებოდა, დედამამიშვილი გყავსო? - კი, გიორგი-მეთქი და ჯეკო რომ არის სერიალში, ტასოს ძმის როლში, იმაზე ვამბობდი. ახლა უკვე 2 და მყავს.

- მინდა, შენს ეკრანულ მშობლებზეც გკითხო - როგორი ურთიერთობა გაქვს ლევან ყოჩიაშვილთან და ანი ტყებუჩავასთან?

- როცა მათზე ვლაპარაკობ, სულ ვიღიმი. ორივე მიყვარს. პრინციპში, მათ მასწავლეს ყველაფერი - ადამიანური ურთიერთობები. სერიალის მშობლებთან უფრო მეტი დრო მაქვს გატარებული, ვიდრე სახლში, ჩემს ნამდვილ მშობლებთან, რადგან გადაღებებს დიდი დრო მიაქვს და ამიტომ, სულ ერთად ვიყავით და ვართ. ბევრს ვმუშაობდით იმისთვის, რომ ყველაფერი კარგად გაგვეკეთებინა. მოკლედ, მათ დასახასიათებლად სიტყვები არ მყოფნის, სასწაული ადამიანები არიან, ორივეს მადლიერი ვარ, რადგან აქამდე ვინც ვარ და როგორიც, მათი დამსახურებაცაა.

არ ვიცი, ამისთვის რამდენი მადლობა უნდა ვუთხრა. თითოეული მათგანი ბევრს ნიშნავს ჩემთვის და არა მარტო ეგენი, სერიალის მთელი გუნდი.

- ბოლო სეზონი, სევდიანად დამთავრდა - ნინო სახლიდან წავიდა. რა იქნება შემდეგ სეზონზე?

- ჰო, მაგაზე ყველა მეკითხებოდა - ასე რომ დამთავრდა, აღარ გააგრძელებენო? ჯერჯერობით ამ პანდემიის გამო არ გვაქვს ინფორმაცია, კონკრეტულად როდის განახლდება სერიალი, კონკრეტული თარიღი არ ვიცი, მაგრამ ვიცი, რომ მუშაობას მალე დავიწყებთ და ეთერშიც გავალთ.

- პოპულარობა შენს ცხოვრებაში ძალიან ადრე მოვიდა. რას ნიშნავს ეს თინეიჯერი გოგონასთვის?

- როდესაც ქუჩაში მხვდებიან, მიღიმიან, თბილ სიტყვებს მეუბნებიან, კარგი გრძნობაა, - რატომაა ცუდი, როცა ამდენ ადამიანს უყვარხარ?! და ყველას მადლობა ამ სიყვარულისთვის.

როგორი იყო ანუკი არეშიძის ბრენდისთვის 2020 წელი - "პანდემიის დროს უფრო მეტად გაიზარდა მოთხოვნა საღამოს კაბებზე"

"ყოველდღე 10 კილომეტრს ფეხით გავდივარ" - 48 წლის ნანიკო ხაზარაძის იდეალური ფორმის საიდუმლო

"ჩემმა შვილიშვილმა რომ ნახა მგელმა "შემჭამა", ტირილი დაიწყო..." - მსახიობი, რომელიც ჯულიეტა ვაშაყმაძემ აღმოაჩინა და 28 წელი წითელქუდას როლს თამაშობდა