მსოფლიო
პოლიტიკა
საზოგადოება

31

მარტი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ორშაბათი, მთვარის მესამე დღე დაიწყება 07:20-ზე, მთვარე კუროშია არ წამოიწყოთ ახალი საქმეები. მოერიდეთ ფინანსური საქმეების გადაჭრას. ვაჭრობა და კამათი კარგს არაფერს მოგიტანთ. მოერიდეთ მგზავრობას, სამსახურის, საქმიანობის შეცვლას. კარგია ვარჯიში. არ გირჩევთ ქორწინებასა და ნიშნობას. გაუფრთხილდით კეფასა და ყურებს. ამ დღეს ადამიანი მეტად მგრძნობიარეა საკვების მიმართ. ნუ გადატვირთავ კუჭს, მაგრამ ნურც იშიმშილებთ. მიიღეთ ჯანსაღი საკვები. კარგი დღეა ბუნებაში სასეირნოდ, მიწაზე სამუშაოდ.
სამართალი
Faceამბები
მოზაიკა
კონფლიქტები
მეცნიერება
კულტურა/შოუბიზნესი
სამხედრო
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"მა­მაია, ახალ­გაზ­რ­დო­ბა­ში ყვე­ლა ქა­ლი შე­ნი იყო და ახ­ლა რამ მო­ან­გ­რია ასეო..." - კურიოზები ექიმისგან, რომელიც 16 წელია გურიაში მუშაობს
"მა­მაია, ახალ­გაზ­რ­დო­ბა­ში ყვე­ლა ქა­ლი შე­ნი იყო და ახ­ლა რამ მო­ან­გ­რია ასეო..." - კურიოზები ექიმისგან, რომელიც 16 წელია გურიაში მუშაობს

სას­წ­რა­ფო სა­მე­დი­ცი­ნო დახ­მა­რე­ბის ექი­მებს ყო­ველ­დღი­უ­რად უამ­რავ გა­მო­ძა­ხე­ბა­ზე უწევთ გას­ვ­ლა. ეს ის რგო­ლია, რო­მელ­საც ყვე­ლა­ზე რთულ, ზოგ­ჯერ კრი­ტი­კულ სი­ტუ­ა­ცი­ებ­ში უხ­დე­ბა მო­ვა­ლე­ო­ბის შეს­რუ­ლე­ბა და "სას­წ­რა­ფოს" ექი­მის ოპე­რა­ტი­ულ მოქ­მე­დე­ბა­ზეა ხში­რად ადა­მი­ა­ნის სი­ცოცხ­ლე და­მო­კი­დე­ბუ­ლი. ექი­მის პრო­ფე­სია მარ­თ­ლაც ყვე­ლა­ზე სა­პა­სუ­ხის­მ­გებ­ლო და რთუ­ლია, ხში­რად შემ­თხ­ვე­ვის ად­გილ­ზე გა­სუ­ლე­ბი სა­ხა­ლი­სო ამ­ბებ­საც აწყ­დე­ბი­ან და სას­წ­რა­ფო დახ­მა­რე­ბის ბრი­გა­დებ­ში ყო­ველ­თ­ვის აქვთ გა­და­ნა­ხუ­ლი უწყი­ნა­რი ხუმ­რო­ბე­ბი. გუ­რუ­ლე­ბის ენაკ­ვი­მა­ტო­ბის ამ­ბა­ვი სა­ყო­ველ­თა­ო­დაა ცნო­ბი­ლი. ჩვე­ნი რეს­პონ­დენ­ტი, ლე­ვან მეგ­რე­ლიშ­ვი­ლი 16 წე­ლია, ჩო­ხა­ტა­ურ­ში სას­წ­რა­ფო სა­მე­დი­ცი­ნო დახ­მა­რე­ბის ექი­მად მუ­შა­ობს და გა­სახ­სე­ნე­ბე­ლი და მო­სა­ყო­ლიც ბევ­რი აქვს. პა­რა­ლე­ლუ­რად, ორ სხვა­დას­ხ­ვა კლი­ნი­კა­ში თე­რა­პევ­ტად მუ­შა­ობს და გუ­რუ­ლებ­საც ძა­ლი­ან უყ­ვართ ექი­მი ლე­ვა­ნი. ის ამ­ბობს, რომ გუ­რულ პა­ცი­ენ­ტებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა იოლი არ არის და აუცი­ლე­ბე­ლია, ექიმს იუმო­რის გრძნო­ბაც ჰქონ­დეს. რო­გორც ტი­პუ­რი გუ­რუ­ლი, თვი­თო­ნაც ენა­წყ­ლი­ა­ნი მო­სა­უბ­რე აღ­მოჩ­ნ­და.

ლე­ვან მეგ­რე­ლიშ­ვი­ლი:

- გუ­რუ­ლებს უყ­ვართ ექი­მე­ბი და ყვე­ლა გუ­რულს უნ­და, რომ მი­სი შვი­ლი ექი­მი გახ­დეს. ჩვენს დროს ექი­მი თუ გა­მოხ­ვი­დო­დი, ეს დი­დი პა­ტი­ვი იყო ოჯა­ხის­თ­ვის. ყვე­ლა არ­წ­მუ­ნებ­და თა­ვის შვილს, ექი­მის პრო­ფე­სი­ას და­უფ­ლე­ბო­და. ასე­ვე იყ­ვ­ნენ ჩე­მე­ბიც: დე­და­ჩემს, მა­მი­დებს, დე­ი­დებს, ყვე­ლას უნ­დო­და, ექი­მი ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი. მე სულ სხვა მი­ზე­ზით ავირ­ჩიე ეს პრო­ფე­სია. ბავ­შ­ვო­ბა­ში ჯან­მ­რ­თე­ლო­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი პრობ­ლე­მე­ბი მქონ­და და ამი­ტომ გა­დავ­წყ­ვი­ტე ექი­მო­ბა, რომ მე­რე ჩე­მი თა­ვის­თ­ვის მი­მე­ხე­და. გა­მო­ვი­და, ამით ჩე­მებ­საც სურ­ვი­ლი ავუს­რუ­ლე და გა­ვა­ხა­რე. 2001 წლი­დან ჩო­ხა­ტა­ურ­ში "სას­წ­რა­ფოს" ექი­მად ვმუ­შა­ობ. ისე, გუ­რი­ა­ში მუ­შა­ო­ბის და­წყე­ბა იოლი ნამ­დ­ვი­ლად არ არის. გუ­რუ­ლებ­თან რომ გქონ­დეს ურ­თი­ერ­თო­ბა და იმუ­შაო, შე­სა­ბა­მი­სი იუმო­რიც უნ­და გქონ­დეს, სხვა­ნა­ი­რი მიდ­გო­მა უნ­დათ გუ­რუ­ლებს. კარ­გი ხალ­ხია, ძა­ლი­ან თბი­ლი, სტუ­მარ­თ­მოყ­ვა­რე, იუმო­რით აღ­სავ­სე და ექი­მის­გან პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზ­მ­თან ერ­თად იუ­მორ­საც ითხო­ვენ. უამ­რავ პა­ცი­ენ­ტ­თან მქო­ნია ურ­თი­ერ­თო­ბა და ხში­რად ყო­ფი­ლა კუ­რი­ო­ზუ­ლი სი­ტუ­ა­ციაც.

"შე­ნი ხათ­რი­ზა თუ არ მოვ­შარ­დო"

- ერთ ასა­კო­ვან ბე­ბი­ას­თან მოვ­ხ­ვ­დით გა­მო­ძა­ხე­ბა­ზე, ძა­ლი­ან შფო­თავ­და პა­ცი­ენ­ტი. ჰქონ­და მა­ღა­ლი წნე­ვა და სი­ტუ­ა­ცია ძა­ლი­ან მძი­მე იყო. შე­სა­ბა­მი­სად, და­ვი­წყეთ მე­დი­კა­მენ­ტუ­რი თე­რა­პია და სხვა ნემ­სებ­თან ერ­თად შარ­დ­მ­დე­ნი პრე­პა­რა­ტი გა­ვუ­კე­თეთ. ვზი­ვარ ამ ბე­ბოს გვერ­დით და ვე­ლო­დე­ბი სი­ტუ­ა­ცი­ის დას­ტა­ბი­ლუ­რე­ბას. გა­დის დრო და მო­ხუც ქალ­ბა­ტონს ვე­კი­თხე­ბი:

- ბე­ბო, მო­შარ­დ­ვა ხომ არ გინ­დათ?

- არა, ბე­ბო, - მპა­სუ­ხობს პა­ცი­ენ­ტი. ცო­ტა ხან­ში ისევ გა­ვუ­მე­ო­რე:

- ხომ არ გე­შარ­დე­ბათ, ქალ­ბა­ტო­ნო?

- არა.

ისე მოხ­და, რამ­დენ­ჯერ­მე მო­მი­წია ამ კითხ­ვის გა­მე­ო­რე­ბამ და შე­წუხ­და ბე­ბო. მე­ა­თედ შე­კითხ­ვის მე­რე უცებ გა­და­იძ­რო სა­ბა­ნი და მხნედ თქვა:

- გა­მიშ­ვით, ჩე­მი არ გე­იშ­ვა არა­ფე­რი ექი­მო, ახ­ლა შე­ნი ხათ­რი­ზა თუ არ მოვ­შარ­დოო.

გვეშ­ვე­ლა, ჩე­მი ხათ­რი­ზა მო­შარ­დ­ვამ შე­დე­გი გა­მო­ი­ღო, ბე­ბოს წნე­ვა­მაც და­ი­წია და კარ­გად გახ­და.

"ბე­ბო, შენს ქმარს გუ­ლი გო­უს­კ­დე­ბო­და, აბა, რა იქ­ნე­ბო­და"

- ისევ ასა­კო­ვან ქალ­თან ვი­ყა­ვი გა­მო­ძა­ხე­ბა­ზე, რო­მელ­საც მე­უღ­ლე ახა­ლი გარ­დაც­ვ­ლი­ლი ჰყავ­და და ამ ამ­ბავს ძა­ლი­ან გა­ნიც­დი­და. გავ­სინ­ჯეთ პა­ცი­ენ­ტი. ექ­თა­ნი ლია კო­რო­ში­ნა­ძე მახ­ლ­და და ვუ­თხა­რი, ლია, გა­ამ­ზა­დე ინი­ექ­ცია და გა­ვუ­კე­თოთ ნემ­სი კუნ­თ­ში-მეთ­ქი. ამა­სო­ბა­ში მეც იქ­ვე ჩა­მოვ­ჯე­ქი და მო­ნა­ცე­მებს ვავ­სებ­დი. ძა­ლი­ან შე­ყოვ­ნ­და ნემ­სის გა­კე­თე­ბა, შევ­ტ­რი­ალ­დი და გა­ო­ცე­ბუ­ლი ვე­კი­თხე­ბი ლი­ას, - რა­ტომ არ აკე­თებ ამ­დენ ხანს-მეთ­ქი? იქ­ვე იდ­გა მე­ზობ­ლის ახალ­გაზ­რ­და ქა­ლი, რო­მე­ლიც თურ­მე ხდი­და ბე­ბოს საც­ვალს, რომ საჯ­დო­მი გა­ე­თა­ვი­სუფ­ლე­ბი­ნა ექ­თა­ნის­თ­ვის და უცებ ამ ქა­ლის ხმა გა­ვი­გო­ნე, მო­ხუცს უთხ­რა:

- ბე­ბო, შენს ქმარს გუ­ლი გო­უს­კ­დე­ბო­და, აბა, რა იქ­ნე­ბო­და, ამ­დენ ხანს ჩახ­დას რომ დე­იწყებ­დი და ვერ და­ამ­თავ­რებ­დიო. თურ­მე ამ­დე­ნი ხა­ნი ხდი­და მე­ზო­ბე­ლი და ვერ გა­ხა­და, იმ­დე­ნი ეც­ვა და ისე­თი გრძელ­ტო­ტი­ა­ნი ფო­ხა­ნე­ბი, რომ ბო­ლომ­დე ვერ ჩა­ვი­და. ბევ­რი ვი­ცი­ნეთ ამა­ზე, სა­ბო­ლო­ოდ ბე­ბოს ნემ­სიც გა­ვუ­კე­თეთ და წა­მო­ვე­დით. რამ­დე­ნი­მე ხნის შემ­დეგ ისევ მი­ვე­დით იმა­ვე მი­სა­მარ­თ­ზე, ისევ იქ იყო ეს ახალ­გაზ­რ­და მე­ზო­ბე­ლი. გავ­სინ­ჯე მო­ხუ­ცი, მი­ვე­ცი რჩე­ვე­ბი და მთხო­ვა:

- ნა­მე­ტა­ნი ახ­ვე­ლებს ამ გო­გოს და ფილ­ტ­ვებ­ზე იქ­ნებ მო­უს­მი­ნოო.

სი­ცი­ვე იყო ძა­ლი­ან და გო­გოს თხლად ეც­ვა, გულ­მ­კერ­დი მო­შიშ­ვ­ლე­ბუ­ლი ჰქონ­და:

- ნა­მე­ტა­ნი მო­გი­შიშ­ვ­ლე­ბია ეს გულ­მ­კერ­დი, - ვე­უბ­ნე­ბი და თან ვუს­მენ ფილ­ტ­ვებს.

უცებ, ეს მო­ხუ­ცი მო­უბ­რუნ­და მე­ზო­ბელს და ეუბ­ნე­ბა:

- ეე, ბე­ბია, იმი­ზა მაც­ვია მე გრძელ­ტო­ტი­ა­ნი ფო­ხა­ნე­ბი, რომ არ გავ­ცივ­დე და შენ რომ არ გაც­ვია, ამი­ტომ ხარ გა­ცი­ე­ბუ­ლიო.

ასე გა­და­უ­ხა­და "სა­მა­გი­ე­რო" მო­ხუც­მა ბე­ბომ... გა­ნაგ­რძეთ კი­თხვა

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
კადრები: რა ხდებოდა 2 ძლიერი მიწისძვრის დროს მიანმარში? - დაღუპულთა რაოდენობა 1 000-ს გასცდა

"მა­მაია, ახალ­გაზ­რ­დო­ბა­ში ყვე­ლა ქა­ლი შე­ნი იყო და ახ­ლა რამ მო­ან­გ­რია ასეო..." - კურიოზები ექიმისგან, რომელიც 16 წელია გურიაში მუშაობს

"მა­მაია, ახალ­გაზ­რ­დო­ბა­ში ყვე­ლა ქა­ლი შე­ნი იყო და ახ­ლა რამ მო­ან­გ­რია ასეო..." - კურიოზები ექიმისგან, რომელიც 16 წელია გურიაში მუშაობს

სას­წ­რა­ფო სა­მე­დი­ცი­ნო დახ­მა­რე­ბის ექი­მებს ყო­ველ­დღი­უ­რად უამ­რავ გა­მო­ძა­ხე­ბა­ზე უწევთ გას­ვ­ლა. ეს ის რგო­ლია, რო­მელ­საც ყვე­ლა­ზე რთულ, ზოგ­ჯერ კრი­ტი­კულ სი­ტუ­ა­ცი­ებ­ში უხ­დე­ბა მო­ვა­ლე­ო­ბის შეს­რუ­ლე­ბა და "სას­წ­რა­ფოს" ექი­მის ოპე­რა­ტი­ულ მოქ­მე­დე­ბა­ზეა ხში­რად ადა­მი­ა­ნის სი­ცოცხ­ლე და­მო­კი­დე­ბუ­ლი. ექი­მის პრო­ფე­სია მარ­თ­ლაც ყვე­ლა­ზე სა­პა­სუ­ხის­მ­გებ­ლო და რთუ­ლია, ხში­რად შემ­თხ­ვე­ვის ად­გილ­ზე გა­სუ­ლე­ბი სა­ხა­ლი­სო ამ­ბებ­საც აწყ­დე­ბი­ან და სას­წ­რა­ფო დახ­მა­რე­ბის ბრი­გა­დებ­ში ყო­ველ­თ­ვის აქვთ გა­და­ნა­ხუ­ლი უწყი­ნა­რი ხუმ­რო­ბე­ბი. გუ­რუ­ლე­ბის ენაკ­ვი­მა­ტო­ბის ამ­ბა­ვი სა­ყო­ველ­თა­ო­დაა ცნო­ბი­ლი. ჩვე­ნი რეს­პონ­დენ­ტი, ლე­ვან მეგ­რე­ლიშ­ვი­ლი 16 წე­ლია, ჩო­ხა­ტა­ურ­ში სას­წ­რა­ფო სა­მე­დი­ცი­ნო დახ­მა­რე­ბის ექი­მად მუ­შა­ობს და გა­სახ­სე­ნე­ბე­ლი და მო­სა­ყო­ლიც ბევ­რი აქვს. პა­რა­ლე­ლუ­რად, ორ სხვა­დას­ხ­ვა კლი­ნი­კა­ში თე­რა­პევ­ტად მუ­შა­ობს და გუ­რუ­ლებ­საც ძა­ლი­ან უყ­ვართ ექი­მი ლე­ვა­ნი. ის ამ­ბობს, რომ გუ­რულ პა­ცი­ენ­ტებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა იოლი არ არის და აუცი­ლე­ბე­ლია, ექიმს იუმო­რის გრძნო­ბაც ჰქონ­დეს. რო­გორც ტი­პუ­რი გუ­რუ­ლი, თვი­თო­ნაც ენაწყ­ლი­ა­ნი მო­სა­უბ­რე აღ­მოჩ­ნ­და.

ლე­ვან მეგ­რე­ლიშ­ვი­ლი:

- გუ­რუ­ლებს უყ­ვართ ექი­მე­ბი და ყვე­ლა გუ­რულს უნ­და, რომ მი­სი შვი­ლი ექი­მი გახ­დეს. ჩვენს დროს ექი­მი თუ გა­მოხ­ვი­დო­დი, ეს დი­დი პა­ტი­ვი იყო ოჯა­ხის­თ­ვის. ყვე­ლა არ­წ­მუ­ნებ­და თა­ვის შვილს, ექი­მის პრო­ფე­სი­ას და­უფ­ლე­ბო­და. ასე­ვე იყ­ვ­ნენ ჩე­მე­ბიც: დე­და­ჩემს, მა­მი­დებს, დე­ი­დებს, ყვე­ლას უნ­დო­და, ექი­მი ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი. მე სულ სხვა მი­ზე­ზით ავირ­ჩიე ეს პრო­ფე­სია. ბავ­შ­ვო­ბა­ში ჯან­მ­რ­თე­ლო­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი პრობ­ლე­მე­ბი მქონ­და და ამი­ტომ გა­დავ­წყ­ვი­ტე ექი­მო­ბა, რომ მე­რე ჩე­მი თა­ვის­თ­ვის მი­მე­ხე­და. გა­მო­ვი­და, ამით ჩე­მებ­საც სურ­ვი­ლი ავუს­რუ­ლე და გა­ვა­ხა­რე. 2001 წლი­დან ჩო­ხა­ტა­ურ­ში "სას­წ­რა­ფოს" ექი­მად ვმუ­შა­ობ. ისე, გუ­რი­ა­ში მუ­შა­ო­ბის დაწყე­ბა იოლი ნამ­დ­ვი­ლად არ არის. გუ­რუ­ლებ­თან რომ გქონ­დეს ურ­თი­ერ­თო­ბა და იმუ­შაო, შე­სა­ბა­მი­სი იუმო­რიც უნ­და გქონ­დეს, სხვა­ნა­ი­რი მიდ­გო­მა უნ­დათ გუ­რუ­ლებს. კარ­გი ხალ­ხია, ძა­ლი­ან თბი­ლი, სტუ­მარ­თ­მოყ­ვა­რე, იუმო­რით აღ­სავ­სე და ექი­მის­გან პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზ­მ­თან ერ­თად იუმორ­საც ითხო­ვენ. უამ­რავ პა­ცი­ენ­ტ­თან მქო­ნია ურ­თი­ერ­თო­ბა და ხში­რად ყო­ფი­ლა კუ­რი­ო­ზუ­ლი სი­ტუ­ა­ციაც.

"შე­ნი ხათ­რი­ზა თუ არ მოვ­შარ­დო"

- ერთ ასა­კო­ვან ბე­ბი­ას­თან მოვ­ხ­ვ­დით გა­მო­ძა­ხე­ბა­ზე, ძა­ლი­ან შფო­თავ­და პა­ცი­ენ­ტი. ჰქონ­და მა­ღა­ლი წნე­ვა და სი­ტუ­ა­ცია ძა­ლი­ან მძი­მე იყო. შე­სა­ბა­მი­სად, და­ვიწყეთ მე­დი­კამენტური თე­რა­პია და სხვა ნემ­სებ­თან ერ­თად შარ­დ­მ­დე­ნი პრე­პა­რა­ტი გა­ვუ­კე­თეთ. ვზი­ვარ ამ ბე­ბოს გვერ­დით და ვე­ლო­დე­ბი სი­ტუ­ა­ცი­ის დას­ტა­ბი­ლუ­რე­ბას. გა­დის დრო და მო­ხუც ქალ­ბა­ტონს ვე­კითხე­ბი:

- ბე­ბო, მო­შარ­დ­ვა ხომ არ გინ­დათ?

- არა, ბე­ბო, - მპა­სუ­ხობს პა­ცი­ენ­ტი. ცო­ტა ხან­ში ისევ გა­ვუ­მე­ო­რე:

- ხომ არ გე­შარ­დე­ბათ, ქალ­ბა­ტო­ნო?

- არა.

ისე მოხ­და, რამ­დენ­ჯერ­მე მო­მი­წია ამ კითხ­ვის გა­მე­ო­რე­ბამ და შე­წუხ­და ბე­ბო. მე­ა­თედ შე­კითხ­ვის მე­რე უცებ გა­და­იძ­რო სა­ბა­ნი და მხნედ თქვა:

- გა­მიშ­ვით, ჩე­მი არ გე­იშ­ვა არა­ფე­რი ექი­მო, ახ­ლა შე­ნი ხათ­რი­ზა თუ არ მოვ­შარ­დოო.

გვეშ­ვე­ლა, ჩე­მი ხათ­რი­ზა მო­შარ­დ­ვამ შე­დე­გი გა­მო­ი­ღო, ბე­ბოს წნე­ვა­მაც და­ი­წია და კარ­გად გახ­და.

"ბე­ბო, შენს ქმარს გუ­ლი გო­უს­კ­დე­ბო­და, აბა, რა იქ­ნე­ბო­და"

- ისევ ასა­კო­ვან ქალ­თან ვი­ყა­ვი გა­მო­ძა­ხე­ბა­ზე, რო­მელ­საც მე­უღ­ლე ახა­ლი გარ­დაც­ვ­ლი­ლი ჰყავ­და და ამ ამ­ბავს ძა­ლი­ან გა­ნიც­დი­და. გავ­სინ­ჯეთ პა­ცი­ენ­ტი. ექ­თა­ნი ლია კო­რო­ში­ნა­ძე მახ­ლ­და და ვუთხა­რი, ლია, გა­ამ­ზა­დე ინი­ექ­ცია და გა­ვუ­კე­თოთ ნემ­სი კუნ­თ­ში-მეთ­ქი. ამა­სო­ბა­ში მეც იქ­ვე ჩა­მოვ­ჯე­ქი და მო­ნა­ცე­მებს ვავ­სებ­დი. ძა­ლი­ან შე­ყოვ­ნ­და ნემ­სის გა­კე­თე­ბა, შევ­ტ­რი­ალ­დი და გა­ო­ცე­ბუ­ლი ვე­კითხე­ბი ლი­ას, - რა­ტომ არ აკე­თებ ამ­დენ ხანს-მეთ­ქი? იქ­ვე იდ­გა მე­ზობ­ლის ახალ­გაზ­რ­და ქა­ლი, რო­მე­ლიც თურ­მე ხდი­და ბე­ბოს საც­ვალს, რომ საჯ­დო­მი გა­ე­თა­ვი­სუფ­ლე­ბი­ნა ექ­თა­ნის­თ­ვის და უცებ ამ ქა­ლის ხმა გა­ვი­გო­ნე, მო­ხუცს უთხ­რა:

- ბე­ბო, შენს ქმარს გუ­ლი გო­უს­კ­დე­ბო­და, აბა, რა იქ­ნე­ბო­და, ამ­დენ ხანს ჩახ­დას რომ დე­იწყებ­დი და ვერ და­ამ­თავ­რებ­დიო. თურ­მე ამ­დე­ნი ხა­ნი ხდი­და მე­ზო­ბე­ლი და ვერ გა­ხა­და, იმ­დე­ნი ეც­ვა და ისე­თი გრძელ­ტო­ტი­ა­ნი ფო­ხა­ნე­ბი, რომ ბო­ლომ­დე ვერ ჩა­ვი­და. ბევ­რი ვი­ცი­ნეთ ამა­ზე, სა­ბო­ლო­ოდ ბე­ბოს ნემ­სიც გა­ვუ­კე­თეთ და წა­მო­ვე­დით. რამ­დე­ნი­მე ხნის შემ­დეგ ისევ მი­ვე­დით იმა­ვე მი­სა­მარ­თ­ზე, ისევ იქ იყო ეს ახალ­გაზ­რ­და მე­ზო­ბე­ლი. გავ­სინ­ჯე მო­ხუ­ცი, მი­ვე­ცი რჩე­ვე­ბი და მთხო­ვა:

- ნა­მე­ტა­ნი ახ­ვე­ლებს ამ გო­გოს და ფილ­ტ­ვებ­ზე იქ­ნებ მო­უს­მი­ნოო.

სი­ცი­ვე იყო ძა­ლი­ან და გო­გოს თხლად ეც­ვა, გულ­მ­კერ­დი მო­შიშ­ვ­ლე­ბუ­ლი ჰქონ­და:

- ნა­მე­ტა­ნი მო­გი­შიშ­ვ­ლე­ბია ეს გულ­მ­კერ­დი, - ვე­უბ­ნე­ბი და თან ვუს­მენ ფილ­ტ­ვებს.

უცებ, ეს მო­ხუ­ცი მო­უბ­რუნ­და მე­ზო­ბელს და ეუბ­ნე­ბა:

- ეე, ბე­ბია, იმი­ზა მაც­ვია მე გრძელ­ტო­ტი­ა­ნი ფო­ხა­ნე­ბი, რომ არ გავ­ცივ­დე და შენ რომ არ გაც­ვია, ამი­ტომ ხარ გა­ცი­ე­ბუ­ლიო.

ასე გა­და­უ­ხა­და "სა­მა­გი­ე­რო" მო­ხუც­მა ბე­ბომ... განაგრძეთ კითხვა

უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"

ვინ არის შორენა ბეგაშვილის ყოფილი ქმრის მეუღლე, რომელიც უკრაინაში ცნობილი დიზაინერია

8-9 ოქტომბერს ძლიერი წვიმა და ქარია, 10-ში კვლავ გამოიდარებს - უახლოესი დღეების ამინდის პროგნოზი

×
Live: ეთერშია გადაცემა "360 გრადუსი"