საზოგადოება
მსოფლიო
პოლიტიკა

14

მარტი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

პარასკევი, მთვარის მეთექვსმეტე დღე დაიწყება 19:51-ზე, მთვარე სასწორს ესტუმრება 22:58-ზე მშვიდობიანი საქმეები წარმატებით დასრულდება. კაპიტალდაბანდებებს მოერიდეთ. კარგი დღეა იურიდიული საკითხების მოსაგვარებლად, სასამართლო პროცესების დასაწყებად; შემოქმედებითი საქმიანობისთვის. გარშემო მყოფებთან ურთიერთობისას გამოიჩინეთ ტაქტი. უფროსს მნიშვნელოვან საკითხებზე საუბრისთვის ნუ შეხვდებით; წვრილ-წვრილი საკითხები მოაგვარეთ. კარგი დღეა დასვენების, მოგზაურობის, ფიზიკური დატვირთვისა და საოჯახო საქმეების შესრულებისთვის. მოერიდეთ ალკოჰოლის მიღებას, მოწევას. არც იშიმშილოთ და არც კუჭი გადატვირთოთ. გაუფრთხილდით თირკმლებს. მოერიდეთ სითხისა და ალკოჰოლის მიღებას. აგრეთვე სუსტდება ენდოკრინული სისტემა.
სამართალი
სამხედრო
მეცნიერება
Faceამბები
მოზაიკა
კულტურა/შოუბიზნესი
კონფლიქტები
სპორტი
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"მძიმე დღე მაქვს... დამიდასტურეს ის, რაც ეჭვის და ინტუიციის დონეზე ვიცოდი" - ირინა სარიშვილი
"მძიმე დღე მაქვს... დამიდასტურეს ის, რაც ეჭვის და ინტუიციის დონეზე ვიცოდი" - ირინა სარიშვილი

რამ­დე­ნი­მე თვის წინ ირი­ნა სა­რიშ­ვილ­მა "ფე­ის­ბუქ­ზე" ტრა­გი­კუ­ლი ამ­ბის შე­სა­ხებ და­წე­რა. მისი ინ­ფორ­მა­ცი­ით, ორი თვის ბიჭი, რომ­ლის შვი­ლად აყ­ვა­ნას აპი­რებ­და, გარ­და­იც­ვა­ლა. ცოტა ხნის წინ სა­რიშ­ვილ­მა პოს­ტი გა­მო­აქ­ვეყ­ნა, სა­ი­და­ნაც ირ­კვე­ვა, რომ ბავ­შვის გარ­დაც­ვა­ლე­ბის მი­ზე­ზი უკვე დად­გე­ნი­ლია.

"მძი­მე დღე მაქვს დღეს.

ყვე­ლამ მა­პა­ტი­ეთ რომ ეხლა ჩემს გან­ცდებს მო­გახ­ვევთ თავს.

ალ­ბათ იმი­ტომ რომ მარ­ტოს მი­ჭირს ამ ყვე­ლაფ­რის გა­და­ტა­ნა.

დღეს სა­ბო­ლო­ოდ და­მი­დას­ტუ­რეს ის, რაც ამ ხნის გან­მავ­ლო­ბა­ში ეჭ­ვის და ინ­ტუ­ი­ცი­ის დო­ნე­ზე ვი­ცო­დი.

ჩემი გი­ორ­გი სახ­ლში გა­მოყ­ვა­ნი­დან რამ­დე­ნი­მე დღით ადრე გან­მე­ო­რე­ბით რე­ა­ნი­მა­ცი­ა­ში მოხ­ვდა იმი­ტომ, რომ ერთ–ერთი კვე­ბის მერე ხელ­ში არ და­ი­ჭი­რეს, პირ­და­პირ და­აწ­ვი­ნეს და პა­ლა­ტი­დან გა­ვიდ­ნენ. გი­ორ­გის ძა­ლი­ან სუს­ტი ხმა ჰქონ­და, ვე­რა­ვინ გა­ი­გო მისი ტი­რი­ლი და გული აე­რია შემ­დეგ კი გა­დას­ცდა.

რე­ა­ნი­მა­ცი­ა­ში მკურ­ნალ ექიმ­თან შე­უ­თან­ხმებ­ლად (მე ეს არ ვი­ცო­დი) გი­ორ­გის უმა­ტებ­დნენ საკ­ვე­ბის დო­ზას ისე­თი ტემ­პით, რაც არ შე­იძ­ლე­ბო­და.

სახ­ლში გა­მოყ­ვა­ნამ­დე ერთი დღით ადრე გი­ორ­გის მის­ცეს საკ­ვე­ბის არა მხო­ლოდ და­უშ­ვე­ბე­ლი რა­ო­დე­ნო­ბა, არა­მედ ძა­ლი­ან სწრა­ფად აჭა­მეს ზონ­დით, რის გა­მოც მას გა­უს­კდა ნაწ­ლა­ვი და სას­წრა­ფოდ სა­ო­პე­რა­ციო გახ­და.

ჩემს შე­კი­თხვა­ზე, გა­უძ­ლებ­და თუ არა გი­ორ­გის მან­კი­ა­ნი გული ასეთ სუსტ მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში ნარ­კოზს, მი­ვი­ღე პა­სუ­ხი: გული პრობ­ლე­მა არ არის, მთა­ვა­რია მუ­ცელ­ში პე­რი­ტო­ნი­ტი არ გახ­დეს სა­ბე­დის­წე­რო.

სა­ბო­ლო­ოდ, გი­ორ­გის გულ­მა ვერ გა­უძ­ლო ნარ­კოზს და გა­ჩერ­და.

სად ვი­პო­ვო დამ­ნა­შა­ვე და რამ­დე­ნი???

მან, ვინც ახალ­ნა­ჭა­მი ბავ­შვი მარ­ტო და­ტო­ვა, არ იცო­და რომ ის და­ბალ ხმზე ტი­რო­და და გა­რეთ ვერ გა­ი­გო­ნებ­და.

მან ვინც ბავ­შვს კვე­ბა მო­უ­მა­ტა, არ იცო­და, რომ ბავ­შვს ჭი­პის თი­ა­ქა­რი ჰქო­ნია და ნაწ­ლა­ვე­ბის შე­ხორ­ცე­ბა იყო და­წყე­ბუ­ლი.

მკურ­ნალ ექიმს, რო­მე­ლიც ბავ­შვის მა­ღალ ტემ­პე­რა­ტუ­რას ვირუსს და და­ბალ იმუ­ნი­ტეტს აწერ­და და მუდ­მი­ვად ან­ტი­ბი­ო­ტი­კე­ბით "მკურ­ნა­ლობ­და", არც ოპე­რა­ცი­ის შე­სა­ხებ შე­ა­ტყო­ბი­ნა ვინ­მემ (ჩემ­გან გა­ი­გო) და არც კვე­ბის რე­ჟი­მის შეც­ვლა­ზე.

არც სის­ხლის ჯგუ­ფი იცოდ­ნენ – პირ­ვე­ლი უარ­ყო­ფი­თი და მხო­ლოდ ოპე­რა­ცი­ის წინ გა­ი­გეს.

გი­ორ­გის და მისი ტყუ­პის­ცა­ლის გა­ჩე­ნის დღეს მის გამ­ჩენს ექიმ­მა ურ­ჩია, და­ე­ტო­ვე­ბი­ნა გი­ორ­გი, რად­გან ის მა­ინც ვერ გა­დარ­ჩე­ბო­და და გზა­ში მო­უკ­ვდე­ბო­დათ (ბავ­შვმა 10 თვე იცო­ცხლა!) და მშო­ბელ­მა ამის გამო ის და­ტო­ვა!

გი­ორ­გის სი­ცო­ცხლე იმ­დე­ნად არ იყო სათ­ვა­ლავ­ში არც ექი­მე­ბის­გან და არც მშობ­ლე­ბის­გან, რომ მას ჭიპი გა­დაჭ­რი­ლიც არ ჰქონ­და, უბ­რა­ლოდ მო­აგ­ლი­ჯეს!

არც გა­მოკ­ვლე­ვა­ზე შე­ი­წუ­ხა არა­ვინ თავი!

და მე გე­კი­თხე­ბით ყვე­ლას!

ვინ დავ­სა­ჯო?

ვინ მოვ­კლა?

მშო­ბე­ლი?

ექი­მე­ბი?

თუ სა­კუ­თა­რი თავი, რომ ბავ­შვი არ მო­ვი­ტა­ცე სა­ა­ვად­მყო­ფო­დან???

როცა ყვე­ლა დამ­ნა­შა­ვეა და არა­ვინ დამ­ნა­შა­ვე არ არის!!!

გარ­და ერ­თი­სა – გულ­გრი­ლო­ბა!!!!!!!

არ გავ­ბო­რო­ტე­ბულ­ვარ.

მე მყავს შვი­ლე­ბი და მე­გობ­რე­ბი რომ­ლებ­საც ვჭირ­დე­ბი და რომ­ლე­ბიც მჭირ­დე­ბა.

ყვე­ლა ადა­მი­ა­ნის მად­ლო­ბე­ლი ვარ, ვინც გვერ­დით და­მიდ­გა, ვი­საც უხა­რო­და რომ მე­ო­თხე ბიჭი მყავ­და და ზედ­მეტ კი­თხვებს არ სვამ­და.

გი­ორ­გის მად­ლო­ბე­ლი ვარ რომ და­მე­ლო­და და ახა­ლი უზარ­მა­ზა­რი სიყ­ვა­რუ­ლი მა­ჩუ­ქა უზარ­მა­ზარ ტკი­ვილ­თან ერ­თად.

და ერ­თა­დერ­თი, რა­შიც ჩემი თა­ვის­თვი­საც და სხვე­ბის­თვი­საც გა­მო­სა­ვალს ვხე­დავ – და­ვეხ­მა­რო შვი­ლებს, ყვე­ლას შვი­ლებს.

ამი­ტომ შევ­ქმე­ნი "მზე" და არ მინ­და ამ გზა­ზეც ვინ­მე გა­და­მე­ღო­ბოს!

კი­დევ ერთხელ გიხ­დით ბო­დიშს თუ და­გამ­ძი­მეთ.

ცხოვ­რე­ბა გრძელ­დე­ბა", - წერს სა­რიშ­ვი­ლი.

პენსიონერი 75 წლის
0

ჩემო ირინა, გარდა გულგრილობის არაპროფესიონალები არიან მე რ ვიცი რრ ასაკისა იყვნენეს ექიმები მაგრამ სამწუხაროდ ექიმი ექიმს აღარ გავს. მე ვისმენ ამ დაშინებულ კასტას რომელიც რას ბლუყუნობს , როდესაც უნდ გვითხრას აქციაზე დაზარალებულების მდგომარეობა და ის ქერა , თმაგაწეწილი ქალი ტელეწამყვანიც არის თურმე! აქ ვიტყყვი ისეთი ტემპით ვითარდება მედიცინა დღე და ღამე უნდა გაასწორო, ფეხი რომ აუწყო და შენც არ მომიკვდე. გინახავთ ტელეწამყვანი ექიმი?! მსოფლიოში არ მოიძებნება. გულგრილობა და უცოდინარობა .. დამნაშავეა ყველა, თუმცა ვერაფერს გააწყობთ... პენსიონერი ვარ და ვწუხვარ ვერაფრით გეხმარებით. ახლა იმ დაკავებულ შვილს უნდა მოხედოთ .

 

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
კონექტიკურის ქუჩებში პატარა სელაპი იპვეს

"მძიმე დღე მაქვს... დამიდასტურეს ის, რაც ეჭვის და ინტუიციის დონეზე ვიცოდი" - ირინა სარიშვილი

"მძიმე დღე მაქვს... დამიდასტურეს ის, რაც ეჭვის და ინტუიციის დონეზე ვიცოდი" - ირინა სარიშვილი

რამდენიმე თვის წინ ირინა სარიშვილმა "ფეისბუქზე" ტრაგიკული ამბის შესახებ დაწერა. მისი ინფორმაციით, ორი თვის ბიჭი, რომლის შვილად აყვანას აპირებდა, გარდაიცვალა. ცოტა ხნის წინ სარიშვილმა პოსტი გამოაქვეყნა, საიდანაც ირკვევა, რომ ბავშვის გარდაცვალების მიზეზი უკვე დადგენილია.

"მძიმე დღე მაქვს დღეს.

ყველამ მაპატიეთ რომ ეხლა ჩემს განცდებს მოგახვევთ თავს.

ალბათ იმიტომ რომ მარტოს მიჭირს ამ ყველაფრის გადატანა.

დღეს საბოლოოდ დამიდასტურეს ის, რაც ამ ხნის განმავლობაში ეჭვის და ინტუიციის დონეზე ვიცოდი.

ჩემი გიორგი სახლში გამოყვანიდან რამდენიმე დღით ადრე განმეორებით რეანიმაციაში მოხვდა იმიტომ, რომ ერთ–ერთი კვების მერე ხელში არ დაიჭირეს, პირდაპირ დააწვინეს და პალატიდან გავიდნენ. გიორგის ძალიან სუსტი ხმა ჰქონდა, ვერავინ გაიგო მისი ტირილი და გული აერია შემდეგ კი გადასცდა.

რეანიმაციაში მკურნალ ექიმთან შეუთანხმებლად (მე ეს არ ვიცოდი) გიორგის უმატებდნენ საკვების დოზას ისეთი ტემპით, რაც არ შეიძლებოდა.

სახლში გამოყვანამდე ერთი დღით ადრე გიორგის მისცეს საკვების არა მხოლოდ დაუშვებელი რაოდენობა, არამედ ძალიან სწრაფად აჭამეს ზონდით, რის გამოც მას გაუსკდა ნაწლავი და სასწრაფოდ საოპერაციო გახდა.

ჩემს შეკითხვაზე, გაუძლებდა თუ არა გიორგის მანკიანი გული ასეთ სუსტ მდგომარეობაში ნარკოზს, მივიღე პასუხი: გული პრობლემა არ არის, მთავარია მუცელში პერიტონიტი არ გახდეს საბედისწერო.

საბოლოოდ, გიორგის გულმა ვერ გაუძლო ნარკოზს და გაჩერდა.

სად ვიპოვო დამნაშავე და რამდენი???

მან, ვინც ახალნაჭამი ბავშვი მარტო დატოვა, არ იცოდა რომ ის დაბალ ხმზე ტიროდა და გარეთ ვერ გაიგონებდა.

მან ვინც ბავშვს კვება მოუმატა, არ იცოდა, რომ ბავშვს ჭიპის თიაქარი ჰქონია და ნაწლავების შეხორცება იყო დაწყებული.

მკურნალ ექიმს, რომელიც ბავშვის მაღალ ტემპერატურას ვირუსს და დაბალ იმუნიტეტს აწერდა და მუდმივად ანტიბიოტიკებით "მკურნალობდა", არც ოპერაციის შესახებ შეატყობინა ვინმემ (ჩემგან გაიგო) და არც კვების რეჟიმის შეცვლაზე.

არც სისხლის ჯგუფი იცოდნენ – პირველი უარყოფითი და მხოლოდ ოპერაციის წინ გაიგეს.

გიორგის და მისი ტყუპისცალის გაჩენის დღეს მის გამჩენს ექიმმა ურჩია, დაეტოვებინა გიორგი, რადგან ის მაინც ვერ გადარჩებოდა და გზაში მოუკვდებოდათ (ბავშვმა 10 თვე იცოცხლა!) და მშობელმა ამის გამო ის დატოვა!

გიორგის სიცოცხლე იმდენად არ იყო სათვალავში არც ექიმებისგან და არც მშობლებისგან, რომ მას ჭიპი გადაჭრილიც არ ჰქონდა, უბრალოდ მოაგლიჯეს!

არც გამოკვლევაზე შეიწუხა არავინ თავი!

და მე გეკითხებით ყველას!

ვინ დავსაჯო?

ვინ მოვკლა?

მშობელი?

ექიმები?

თუ საკუთარი თავი, რომ ბავშვი არ მოვიტაცე საავადმყოფოდან???

როცა ყველა დამნაშავეა და არავინ დამნაშავე არ არის!!!

გარდა ერთისა – გულგრილობა!!!!!!!

არ გავბოროტებულვარ.

მე მყავს შვილები და მეგობრები რომლებსაც ვჭირდები და რომლებიც მჭირდება.

ყველა ადამიანის მადლობელი ვარ, ვინც გვერდით დამიდგა, ვისაც უხაროდა რომ მეოთხე ბიჭი მყავდა და ზედმეტ კითხვებს არ სვამდა.

გიორგის მადლობელი ვარ რომ დამელოდა და ახალი უზარმაზარი სიყვარული მაჩუქა უზარმაზარ ტკივილთან ერთად.

და ერთადერთი, რაშიც ჩემი თავისთვისაც და სხვებისთვისაც გამოსავალს ვხედავ – დავეხმარო შვილებს, ყველას შვილებს.

ამიტომ შევქმენი "მზე" და არ მინდა ამ გზაზეც ვინმე გადამეღობოს!

კიდევ ერთხელ გიხდით ბოდიშს თუ დაგამძიმეთ.

ცხოვრება გრძელდება", - წერს სარიშვილი.