სა­ქარ­თვე­ლოს ყო­ფი­ლი პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრი ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლი ღია წე­რილს აქ­ვეყ­ნებს. Ambebi.ge ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლის წე­რილს უც­ვლე­ლად გთა­ვა­ზობთ.

ახ­ლა­ხან ჩა­ტარ­და "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის" ყრი­ლო­ბა, რო­მელ­მაც ახა­ლი თავ­მჯდო­მა­რე აირ­ჩია და პარ­ტი­ის შემ­დგო­მი გეგ­მე­ბი გა­მო­ა­ცხა­და. ამით დას­რულ­და ერთი ეტა­პი, რო­მე­ლიც 2011 წლის ოქ­ტომ­ბერ­ში და­ი­წყო და ახა­ლი სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბის­თვის მზა­დე­ბას შე­ვუ­დე­ქით.

რო­გორ ვა­პი­რებ სა­არ­ჩევ­ნო პრო­ცეს­ში ჩარ­თვას და პი­რა­დად რა მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას მი­ვი­ღებ, ამა­ზე წე­რი­ლის ბო­ლოს ვი­სა­უბ­რებ, ახლა კი მოკ­ლედ შე­ვა­ჯა­მებ და შე­ვა­ფა­სებ გა­სულ ოთხწე­ლი­წად­ნა­ხე­ვარს - რა გზა გა­მო­ვი­ა­რეთ, სად ვართ და საით მივ­დი­ვართ.

იხი­ლეთ ვი­დეო| ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლის 24-გვერ­დი­ა­ნი გზავ­ნი­ლი ქარ­თველ ხალ­ხს

მინ­და, მო­სახ­ლე­ო­ბას ან­გა­რი­ში ჩა­ვა­ბა­რო, ვი­ნა­ი­დან 2011 წელს სწო­რედ სა­ქარ­თვე­ლოს მო­სახ­ლე­ო­ბის წი­ნა­შე ავი­ღე პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა და, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ სა­ხელ­მწი­ფო თა­ნამ­დე­ბო­ბა­ზე არ ვარ, ამ პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბას დღემ­დე ვგრძნობ. ვფიქ­რობ, უახ­ლო­ე­სი წარ­სუ­ლი ჯერ არა­ვის და­ვი­წყე­ბია, თუმ­ცა, და­სა­წყის­ში მა­ინც უნდა გა­ვიხ­სე­ნო, რამ გა­და­მა­წყვე­ტი­ნა პო­ლი­ტი­კა­ში მოს­ვლა.

სად ვი­ყა­ვით

რამ­დე­ნი­მე ნა­წყვე­ტი 2011 წლის 7 ოქ­ტომ­ბერს გა­მოქ­ვეყ­ნე­ბუ­ლი ღია წე­რი­ლი­დან, რომ­ლი­თაც მივ­მარ­თე ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას, პო­ლი­ტი­კურ პარ­ტი­ებს, მა­ს­მე­დი­ას და სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ქა­ლა­ქე­ებს:

● "მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვი­ლის მიერ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ტო­ტა­ლურ­მა მო­ნო­პო­ლი­ზე­ბამ და ჩა­ტა­რე­ბულ­მა კონ­სტი­ტუ­ცი­ურ­მა ცვლი­ლე­ბებ­მა ცხა­დი გა­ხა­და სა­ა­კაშ­ვი­ლის სურ­ვი­ლი, ყვე­ლა­ნა­ი­რი კონ­სტი­ტუ­ცი­უ­რი ვა­დის ამო­წურ­ვის მი­უ­ხე­და­ვად, შე­ი­ნარ­ჩუ­ნოს ძა­ლა­უფ­ლე­ბა და დარ­ჩეს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის სა­თა­ვე­ში."

● "სა­გა­და­სა­ხა­დოს, პრო­კუ­რა­ტუ­რის და სა­სა­მარ­თლოს გა­მო­ყე­ნე­ბით ქარ­თულ ბიზ­ნეს­ზე ისე­თი გა­უ­გო­ნა­რი ძა­ლა­დო­ბა გან­ხორ­ცი­ელ­და, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში, პრაქ­ტი­კუ­ლად, თა­ვი­სუ­ფა­ლი ბიზ­ნე­სი აღარ არ­სე­ბობს."

● "ნორ­მად იქცა დე­მონ­სტრა­ცი­ე­ბის აგ­რე­სი­უ­ლი დარ­ბე­ვა, მო­ნა­წი­ლე­ე­ბის და­უ­ზო­გა­ვად, უმო­წყა­ლოდ ცემა და დევ­ნა, ხოლო 26 მა­ი­სის აქ­ცი­ის დარ­ბე­ვის შემ­დეგ, არი­ან მოკ­ლუ­ლე­ბი და და­კარ­გუ­ლე­ბი."

● "სა­ოც­რად გა­მარ­ტივ­და ხალ­ხის და­ჭე­რა და ეგ­რეთ წო­დე­ბუ­ლი საპ­რო­ცე­სო გა­რი­გე­ბით ფუ­ლის გა­დახ­დის შემ­დეგ გა­მოშ­ვე­ბის პრო­ცე­სი. და­ჭე­რე­ბის ამ მე­თოდ­მა სა­ქარ­თვე­ლოს მო­სახ­ლე­ო­ბის ძა­ლი­ან დიდი ნა­წი­ლი უკი­დუ­რე­სად და­ა­ში­ნა და არ­ნა­ხუ­ლი სი­ღა­რი­ბის ზღვარ­თან მი­იყ­ვა­ნა."

● "დამ­თრგუნ­ვე­ლია ყვე­ლა იმ სიც­რუ­ის მოს­მე­ნა, რაც სა­ინ­ფორ­მა­ციო სა­შუ­ა­ლე­ბე­ბი­დან მო­ე­დი­ნე­ბა. ყო­ველ­დღი­უ­რი ტრა­ბა­ხი და ტყუ­ი­ლე­ბის კო­რი­ან­ტე­ლი სა­ა­კაშ­ვი­ლის მიღ­წე­ვე­ბის შე­სა­ხებ უაღ­რე­სად შე­უ­რა­ცხმყო­ფე­ლია."

● "სიც­რუ­ის მან­ქა­ნა მთე­ლი ძა­ლით მუ­შა­ობს ადა­მი­ან­თა ტვი­ნე­ბის გა­მო­რე­ცხვა­ზე და მო­დე­ლი­რე­ბუ­ლი ვირ­ტუ­ა­ლუ­რი ფსევ­დო­რე­ა­ლო­ბის რე­ა­ლო­ბად და სი­ნამ­დვი­ლედ წარ­მო­სა­ჩე­ნად. ძნე­ლია, გა­არ­ჩიო, ვინ ტყუ­ის და ვინ ამ­ბობს სი­მარ­თლეს!"

● "სიც­რუ­ის ქსელ­ში ჩარ­თულ­მა ფსევ­დო­ო­პო­ზი­ცი­ურ­მა პო­ლი­ტი­კო­სებ­მა, პარ­ტი­ებ­მა და სა­ინ­ფორ­მა­ციო სა­შუ­ა­ლე­ბებ­მა ისე­თი გა­რე­მო შექ­მნეს, რომ სა­ზო­გა­დო­ე­ბის პო­ლი­ტი­კუ­რად ყვე­ლა­ზე აქ­ტი­ურ ნა­წილ­საც კი პო­ლი­ტი­კის მი­მართ უნ­დობ­ლო­ბა გა­უ­ჩი­ნეს და სა­ბო­ლო­ოდ და­ა­კარ­გი­ნეს არ­ჩევ­ნე­ბის გზით რა­ი­მეს შეც­ვლის იმე­დი."

● "ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ძა­ლის­ხმე­ვით ეგ­რე­თწო­დე­ბულ ექ­სპერტთა, პო­ლი­ტო­ლოგ­თა, ანა­ლი­ტი­კოს­თა, სო­ცი­ო­ლოგ­თა საკ­მა­ოდ მრა­ვალ­რი­ცხო­ვა­ნი და მო­ბი­ლუ­რი ჯგუ­ფი ჩა­მო­ყა­ლიბ­და, რო­მე­ლიც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მიერ და­წე­რილ სცე­ნარს ახ­მო­ვა­ნებს და უტიფ­რად ასა­ღებს შავს თეთ­რად და პი­რი­ქით."

ქვეყ­ნის ყვე­ლა გულ­შე­მატ­კი­ვა­რი მო­ქა­ლა­ქე და­მე­თან­ხმე­ბა, რომ ამ შე­ფა­სე­ბებ­ში არა­ფე­რი იყო გა­და­ჭარ­ბე­ბუ­ლი. პი­რი­ქით, მა­შინ ბევ­რი რამ ჯერ კი­დევ არ ვი­ცო­დით. რე­ა­ლუ­რი სუ­რა­თი იმა­ზე ბევ­რად მძი­მე აღ­მოჩ­ნდა, ვიდ­რე წარ­მოგ­ვედ­გი­ნა! ერთ დიდ ცი­ხედ გა­დაქ­ცე­უ­ლი მთე­ლი ქვე­ყა­ნა, ასე­უ­ლო­ბით ათა­სი პა­ტი­მა­რი და პრო­ბა­ცი­ო­ნე­რი იმას ნიშ­ნავ­და, რომ ლა­მის მთე­ლი მო­სახ­ლე­ო­ბა პა­ტიმ­რე­ბის ჭი­რი­სუფ­ლად იყო ქცე­უ­ლი და ცი­ხის კარს შეჰ­ყუ­რებ­და. ტო­ტა­ლუ­რი მოს­მე­ნე­ბი, თვალ­თვა­ლი, ფა­რუ­ლი გა­და­ღე­ბე­ბი, დას­მე­ნა და შან­ტა­ჟი ჩვე­უ­ლებ­რივ მოვ­ლე­ნად აღიქ­მე­ბო­და. ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა სრუ­ლად აკონ­ტრო­ლებ­და მე­დი­ას და ისიც ამ­ბობ­და და აჩ­ვე­ნებ­და მხო­ლოდ იმას, რა­საც კარ­ნა­ხობ­დნენ.

ქვე­ყა­ნას მძი­მე ტვირ­თად აწვა ელი­ტუ­რი კო­რუფ­ცია, ერთ პა­ტა­რა ჯგუფს ყვე­ლაფ­რის უფ­ლე­ბა ჰქონ­და, და­ნარ­ჩენს - არაფ­რის. ადა­მი­ა­ნე­ბი დაშ­ლილ ტე­ლე­ფო­ნებს მა­ლავ­დნენ და სა­კუ­თარ ოჯა­ხებ­შიც კი ჩურ­ჩუ­ლით სა­უბ­რობ­დნენ. ვი­საც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მი­მართ კრი­ტი­კულ და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბას შე­ა­ტყობ­დნენ, სამ­სა­ხუ­რე­ბი­დან აგ­დებ­დნენ, ქო­ნე­ბას არ­თმევ­დნენ, ცემ­დნენ, აპა­ტიმ­რებ­დნენ, ცი­ხე­ში სას­ტი­კად აწა­მებ­დნენ და თუ სა­ჭი­როდ მი­იჩ­ნევ­დნენ, კლავ­დნენ კი­დეც!

ორ­მა­გი სტან­დარ­ტით მარ­თავ­დნენ ქვე­ყა­ნას - სი­ნამ­დვი­ლე­ში სულს ხდიდ­ნენ ადა­მი­ა­ნებს, სხვე­ბის და­სა­ნა­ხად კი, დე­მოკ­რა­ტი­ის შუ­ქუ­რად მოჰ­ქონ­დათ თავი. ამ უსა­მარ­თლო­ბა­სა და გა­ნუ­კი­თხა­ო­ბას აგ­ვირ­გვი­ნებ­დნენ და­ქი­რა­ვე­ბუ­ლი მე­ხოტ­ბე­ე­ბი, რომ­ლე­ბიც ტა­შის კვრით ხე­ლის­გუ­ლებს იტყა­ვებ­დნენ და "მიშა, მი­შას!" გაჰ­ყვი­როდ­ნენ.

ძა­ლა­უფ­ლე­ბით გა­თავ­ხე­დე­ბუ­ლი სა­ა­კაშ­ვი­ლის კლა­ნი გა­ნუ­სა­ზღვრე­ლი ვა­დით გეგ­მავ­და ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში დარ­ჩე­ნას. ისი­ნი ღიად ქა­და­გებ­დნენ ქარ­თვე­ლი კა­ცის ძი­რის­ძი­რო­ბამ­დე გარ­დაქ­მნი­სა და რა­ღაც "ახა­ლი ადა­მი­ა­ნის" ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბის აუ­ცი­ლებ­ლო­ბის შე­სა­ხებ, რაც სი­ნამ­დვი­ლე­ში ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვის ტვი­ნე­ბის გა­მო­რე­ცხვას და ყვე­ლაფ­რის მკად­რე­ბელ ზომ­ბე­ბად გაწ­ვრთნას ნიშ­ნავ­და. ისი­ნი არა­ვის ინ­დობ­დნენ, ვისი ავ­ტო­რი­ტე­ტიც ამ მიზ­ნის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბა­ში ხელს უშ­ლი­და და ამი­ტომ ებ­რძოდ­ნენ ასე თავ­გა­მო­დე­ბით პატ­რი­არ­ქსაც და მთლი­ა­ნად ეკ­ლე­სი­ას.

უი­მე­დო­ბის გა­ჩე­ნას ყვე­ლა­ზე მე­ტად ის უწყობ­და ხელს, რომ არ­ჩევ­ნე­ბი ტო­ტა­ლუ­რად ყალბ­დე­ბო­და, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა არა­ვი­თარ მო­რი­დე­ბას და პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბას აღარ გრძნობ­და მო­სახ­ლე­ო­ბის წი­ნა­შე.

მმარ­თვე­ლი კლა­ნი დიდი რა­ო­დე­ნო­ბით ნა­ძარცვ ფი­ნან­სებს იყე­ნებ­და ზო­გი­ერ­თი პო­ლი­ტი­კო­სის თუ ლო­ბის­ტუ­რი ჯგუ­ფის კე­თილ­გან­წყო­ბის მო­სა­პო­ვებ­ლად თუ მათ­თვის მცდა­რი შე­ხე­დუ­ლე­ბის შე­საქ­მნე­ლად.

"სიც­რუ­ის მან­ქა­ნამ" ისე ჩა­ით­რია სა­ერ­თა­შო­რი­სო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბის ზო­გი­ერ­თი ად­გი­ლობ­რი­ვი წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი, რომ მათი კონ­ტრო­ლი ცენ­ტრა­ლუ­რი ოფი­სე­ბი­და­ნაც კი უჭირ­დათ. ზოგ­ჯერ, საქ­მე იქამ­დეც მი­დი­ო­და, რომ ქვე­ყა­ნა­ში არ­სე­ბუ­ლი მდგო­მა­რე­ო­ბის შე­სა­ხებ შე­ფა­სე­ბებს, უცხო­ე­ლე­ბის ნაც­ვლად, ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის ხელ­მძღვა­ნე­ლე­ბი წერ­დნენ. სამ­წუ­ხა­როდ, ასე­თი რე­ცი­დი­ვე­ბი ახ­ლაც შე­იმ­ჩნე­ვა.

"ენ­დი­ა­ის" და "აი­რა­ის" ჩვე­ნი ქვეყ­ნის­თვის ბევ­რი მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი პრო­ექ­ტი აქვთ გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბუ­ლი, რის­თვი­საც მად­ლო­ბის მეტი არა­ფე­რი გვეთ­ქმის, თუმ­ცა, და­სა­მა­ლი არ არის, რომ ბევრ ეჭვს ბა­დებს სო­ცი­ო­ლო­გი­უ­რი გა­მო­კი­თხვე­ბი, რომ­ლებ­საც ეს ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბი ნა­ცი­ო­ნა­ლურ მოძ­რა­ო­ბას­თან მჭიდ­რო კავ­შირ­ში შემ­ჩნე­უ­ლი ად­გი­ლობ­რი­ვი სპე­ცი­ა­ლის­ტე­ბის მეშ­ვე­ო­ბით ატა­რე­ბენ.

ყვე­ლას გვახ­სოვს, უახ­ლო­ეს წარ­სულ­ში ეს კვლე­ვე­ბი რო­გორ მკვეთ­რად იყო აც­დე­ნი­ლი რე­ა­ლო­ბას - 2012 წლის არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე ჩა­ტა­რე­ბუ­ლი გა­მო­კი­თხვე­ბის მო­ნა­ცე­მებ­სა და არ­ჩევ­ნე­ბის შე­დე­გებს შო­რის ძა­ლი­ან დიდი სხვა­ო­ბა და­ფიქ­სირ­და. ამ­გვა­რი კა­ზუ­სე­ბი მთლი­ა­ნად კვლე­ვით ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ებ­ში მო­მუ­შა­ვე ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის აქ­ტი­ვის­ტე­ბის სინ­დის­ზეა, რომ­ლე­ბიც ახერ­ხებ­დნენ და თა­ვი­ანთ სიც­რუ­ეს თავს ახ­ვევ­დნენ სა­ერ­თა­შო­რი­სო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ებ­საც კი.

სა­ა­კაშ­ვი­ლის გუნ­დი გა­ნუ­წყვეტ­ლივ სა­უბ­რობ­და და­სავ­ლეთ­თან ინ­ტეგ­რა­ცი­ა­ზე, თუმ­ცა, მათი მი­ზა­ნი არას­დროს ყო­ფი­ლა ქვეყ­ნის ევ­რო­პე­ი­ზა­ცია, რაც, უპირ­ვე­ლე­სად, გან­ვი­თა­რე­ბულ დე­მოკ­რა­ტი­ას და თა­ვი­სუ­ფა­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის­გან შემ­დგარ სა­მო­ქა­ლა­ქო სა­ზო­გა­დო­ე­ბას გუ­ლის­ხმობს.

სი­ნამ­დვი­ლე­ში, სა­ა­კაშ­ვი­ლის მარ­თვის სტი­ლი იყო სრუ­ლი­ად ან­ტი­ევ­რო­პუ­ლი და ადა­მი­ა­ნე­ბის დათ­რგუნ­ვა-და­მორ­ჩი­ლე­ბას ისა­ხავ­და მიზ­ნად. სწო­რედ ამ ფსევ­დო­ევ­რო­პე­ლო­ბამ და ფა­სა­დურ­მა დე­მოკ­რა­ტი­ამ შე­უ­წყო ხელი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ერთ ნა­წილ­ში ან­ტი­და­სავ­ლუ­რი და ან­ტი­ლი­ბე­რა­ლუ­რი გან­წყო­ბე­ბის გაღ­ვი­ვე­ბას, რაც ძა­ლი­ან სა­ხი­ფა­თოა ჩვე­ნი ქვეყ­ნის­თვის. ჩვენს გულ­გა­ტე­ხილ თა­ნა­მო­ქა­ლა­ქე­ებს უნდა ავუხ­სნათ, რომ რა­საც სა­ა­კაშ­ვი­ლი სჩა­დი­ო­და, იმას სა­ერ­თო არა­ფე­რი აქვს არც და­სავ­ლეთ­თან, არც დე­მოკ­რა­ტი­ას­თან და არც ლი­ბე­რა­ლიზ­მთან.

2011 წლის ბო­ლოს აღ­მოვ­ჩნდით იმ ფაქ­ტის წი­ნა­შე, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ ძა­ლა­დო­ბის, ჭო­რე­ბის გავ­რცე­ლე­ბის, მოს­ყიდ­ვის და გა­და­ბი­რე­ბის მეშ­ვე­ო­ბით დაქ­საქ­სა და გა­ა­ნე­იტ­რა­ლა ოპო­ზი­ცია, ხოლო ლი­დე­რე­ბის გა­რე­შე დარ­ჩე­ნი­ლი ხალ­ხი შე­შინ­და, და­იბ­ნა, და სამ­ზა­რე­უ­ლო­ებ­ში ჩურ­ჩულ­ზე გა­და­ვი­და - საპ­რო­ტეს­ტო ტალ­ღა ჩაქ­რა; ნა­თე­ლი გახ­და, რომ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას მო­ჯა­დო­ე­ბუ­ლი წრის სა­კუ­თა­რი ძა­ლე­ბით გარ­ღვე­ვის რე­სურ­სი აღარ ჰქონ­და დარ­ჩე­ნი­ლი და მეც მძი­მე არ­ჩე­ვა­ნი და­მიდ­გა: ან იმ რე­ა­ლო­ბას უნდა შევ­გუ­ე­ბო­დი, რომ ჩემი სამ­შობ­ლო, ჩემი ხალ­ხი ათწლე­უ­ლე­ბით ამ კოშ­მარ­ში დარ­ჩე­ბო­და, ხელი ჩა­მექ­ნია, წავ­სუ­ლი­ყა­ვი და თავი უცხო­ე­თის­თვის შე­მე­ფა­რე­ბი­ნა, ან უნდა დავ­რჩე­ნი­ლი­ყა­ვი და მებ­რძო­ლა.

არ დავ­მა­ლავ, რთუ­ლი იყო გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბა, რად­გან პო­ლი­ტი­კუ­რი საქ­მი­ა­ნო­ბა არას­დროს მა­ინ­ტე­რე­სებ­და და, ამას­თან, არ­სე­ბუ­ლი რე­ჟი­მის ხა­სი­ა­თი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ეს ძა­ლი­ან სა­ხი­ფა­თო იქ­ნე­ბო­და, ჩემ­თვის და, რაც მთა­ვა­რია, ჩემი ოჯა­ხის­თვის; თუმ­ცა, სა­ბო­ლო­ოდ, სწო­რედ ოჯახ­მა, ჩემ­მა უახ­ლო­ეს­მა ადა­მი­ა­ნებ­მა გა­და­მა­წყვე­ტი­ნეს ქვე­ყა­ნა­ში დარ­ჩე­ნა და ბრძო­ლის და­წყე­ბა. ჩემი მა­შინ­დე­ლი გან­წყო­ბის გად­მო­სა­ცე­მად ისევ გა­ვიხ­სე­ნებ რამ­დე­ნი­მე ნა­წყვეტს 2011 წლის წე­რი­ლი­დან:

● "ბევ­რი სვამს კი­თხვას და ბევ­რს უკ­ვირს, მე, წარ­მა­ტე­ბულ­მა ბიზ­ნეს­მენ­მა, ყო­ველ­მხრივ უზ­რუნ­ველ­ყო­ფილ­მა ადა­მი­ან­მა, რა­ტომ შე­ვაგ­დე ყვე­ლა­ფე­რი სას­წორ­ზე და რა­ტომ გა­დავ­წყვი­ტე პო­ლი­ტი­კა­ში მოს­ვლა? ამ კი­თხვა­ზე პა­სუ­ხი ძა­ლი­ან მარ­ტი­ვია. იმი­ტომ, რომ ვხე­დავ, სამ­შობ­ლო მე­კარ­გე­ბა, ხოლო რო­დე­საც სამ­შობ­ლო გე­კარ­გე­ბა, არა­ფერს არ აქვს ფასი, არც ქო­ნე­ბას, არც ფულს, არც პრი­ვი­ლე­გი­რე­ბულ მდგო­მა­რე­ო­ბას."

● "შეც­დო­მა იყო, სა­ქარ­თვე­ლო­დან წას­ვლა რომ და­ვა­პი­რე. წას­ვლა ერ­თია, მაგ­რამ მერე რა პი­რით უნდა დაბ­რუნ­დე უკან, როცა შენს ქვე­ყა­ნას იმ დროს მი­ა­ტო­ვებ, როცა ძა­ლი­ან უჭირს. როცა დაბ­რუნ­დე­ბი, დაგ­ხვდე­ბა კი აქ ქვე­ყა­ნა?!"

● "ჩემ­მა უახ­ლო­ეს­მა ადა­მი­ა­ნებ­მა და­მარ­წმუ­ნეს, რომ ვცდე­ბო­დი, თუმ­ცა, არც იმის უთ­ქმე­ლო­ბა ივარ­გებს, რომ ჩემი ოჯა­ხიც, სხვა ქარ­თუ­ლი ოჯა­ხე­ბი­ვით, ორი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ჩურ­ჩუ­ლით ვე­ლა­პა­რა­კე­ბო­დით ერ­თმა­ნეთს, მაგ­რამ ერ­თმა­ნე­თის იმე­დით და თა­ნად­გო­მით შიში ვძლი­ეთ."

აი, ასე­თი ვი­თა­რე­ბა და გან­წყო­ბა სუ­ფევ­და მა­შინ ქვე­ყა­ნა­ში და, რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, ჩემ­ზე გა­ცი­ლე­ბით მძი­მე მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში იყო ძა­ლი­ან ბევ­რი ჩემი თა­ნა­მო­ქა­ლა­ქე. ვი­თა­რე­ბის ანა­ლი­ზი მიჩ­ვე­ნებ­და, რომ პი­რა­დი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბის გა­რე­შე სა­ჭი­რო შე­დეგს ვერ მი­ვი­ღებ­დით, ამი­ტო­მაც გა­დავ­წყვი­ტე, გარ­კვე­უ­ლი დრო­ის გან­მავ­ლო­ბა­ში, თა­ვად გა­მე­წია კო­ორ­დი­ნა­ცია პო­ლი­ტი­კუ­რი პრო­ცე­სე­ბის­თვის და სი­ტყვა მი­ვე­ცი ჩემს თა­ნა­მო­ქა­ლა­ქე­ებს, რომ აუ­ცი­ლებ­ლად და­ვა­მარ­ცხებ­დით უსა­მარ­თლო­ბას.

აქვე მინ­და გა­ვიხ­სე­ნო ის და­პი­რე­ბე­ბი, რომ­ლი­თაც ჩა­ვე­ბი ბრძო­ლა­ში და, შე­მიძ­ლია ვთქვა, რომ მათი დიდი ნა­წი­ლის შეს­რუ­ლე­ბა შევ­ძე­ლი.

2011 წელს მე ჩემს თა­ნა­მო­ქა­ლა­ქე­ებს დავ­პირ­დი, რომ:

● ჩემ მიერ შექ­მნი­ლი ახა­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი პარ­ტი­ი­სა და ჯან­სა­ღი პო­ლი­ტი­კუ­რი ძა­ლე­ბის გა­ერ­თი­ა­ნე­ბით 2012 წლის სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნებს აბ­სო­ლუ­ტუ­რი უმ­რავ­ლე­სო­ბით მო­ვი­გებ­დით.

● პრე­მი­ე­რის ან პარ­ლა­მენ­ტის თავ­მჯდო­მა­რის რან­გში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას მი­ვი­ღებ­დი ახა­ლი მთავ­რო­ბის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა­ში და ბო­ლომ­დე აღ­მოვ­ფხვრი­დით ელი­ტურ კო­რუფ­ცი­ას.

● და­ვი­წყებ­დით და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი სა­სა­მარ­თლო სის­ტე­მის შექ­მნას და ამას შე­უქ­ცე­ვად პრო­ცე­სად ვაქ­ცევ­დით.

● პერ­სპექ­ტი­ულს გავ­ხდი­დით აფხა­ზე­თი­სა და სამ­ხრეთ ოსე­თის ტე­რი­ტო­რი­ებ­ზე ქარ­თუ­ლი სა­ხელ­მწი­ფოს იუ­რის­დიქ­ცი­ის აღ­დგე­ნას.

● შევ­ქმნი­დით სა­ინ­ტე­რე­სო სა­ინ­ვეს­ტი­ციო გა­რე­მოს და ერთი ჯგუ­ფის მიერ მო­ნო­პო­ლი­ზე­ბუ­ლი ბიზ­ნე­სის ნაც­ვლად, სა­ფუძ­ველს ჩა­ვუყ­რი­დით თა­ვი­სუ­ფალ ბიზ­ნეს­საქ­მი­ა­ნო­ბას.

● ბო­ლომ­დე მი­ვიყ­ვან­დით სოფ­ლის მე­ურ­ნე­ო­ბის აღორ­ძი­ნე­ბის პრო­ექტს.

● სა­ბო­ლოო სა­ხეს მივ­ცემ­დით მნიშ­ვნე­ლო­ვან პრო­ექტს, რო­მე­ლიც გუ­ლის­ხმობს ტექ­ნო­ლო­გი­უ­რი უნი­ვერ­სი­ტე­ტის და­არ­სე­ბას და მა­ღალ­ტექ­ნო­ლო­გი­უ­რი სა­მუ­შაო ად­გი­ლე­ბის შექ­მნას.

● და­ვი­წყებ­დით რუ­სეთ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის და­ლა­გე­ბას.

● გა­ვაღ­რმა­ვებ­დით აშშ-სა და ევ­რო­კავ­შირ­თან მე­გობ­რო­ბა­სა და ინ­ტეგ­რა­ცი­ას.

● ჩემი აზ­რით, ზე­მო­ჩა­მოთ­ვლი­ლი სა­კი­თხე­ბის გა­დაჭ­რას და­ახ­ლო­ე­ბით ორი-სამი წელი დას­ჭირ­დე­ბო­და, რის შემ­დე­გაც მე ვა­პი­რებ­დი

პო­ლი­ტი­კი­დან წას­ვლას, რათა ქვეყ­ნის სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ ცხოვ­რე­ბა­ში აქ­ტი­უ­რი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­მე­ღო.

ეს იყო ძი­რი­თა­დი ნა­წი­ლი ჩემი და­პი­რე­ბე­ბი­სა, რომ­ლე­ბი­თაც მო­ვე­დი პო­ლი­ტი­კა­ში და სწო­რედ მათი შეს­რუ­ლე­ბით უნდა და­წყე­ბუ­ლი­ყო იმ ნი­ა­და­გის მომ­ზა­დე­ბა, რო­მელ­საც და­ე­ფუძ­ნე­ბო­და ქვეყ­ნის შემ­დგო­მი გან­ვი­თა­რე­ბა. კი­დევ ერთი - ჩემ­თვის გან­სა­კუთ­რე­ბით მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი იყო და დღე­საც არის, სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში არ­სე­ბუ­ლი და­ძა­ბუ­ლო­ბის გა­ნე­ლე­ბა და სა­ხელ­მწი­ფოს წი­ნა­შე მდგარ სტრა­ტე­გი­ულ სა­კი­თხებ­თან და­კავ­ში­რე­ბით ეროვ­ნუ­ლი თან­ხმო­ბის მიღ­წე­ვა.

მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ხში­რად ეს მო­საზ­რე­ბა კრი­ტი­კის ქარ-ცე­ცხლს იწ­ვევ­და და იწ­ვევს, მე ამ გზი­დან არა­სო­დეს გა­და­მიხ­ვე­ვია და არც გა­და­ვუხ­ვევ, ვი­ნა­ი­დან, სწო­რედ ეროვ­ნუ­ლი თან­ხმო­ბა არის გზა ღირ­სე­უ­ლი მო­მავ­ლის­კენ. პირ­ვე­ლი­ვე დღეს გან­ვა­ცხა­დე და სულ ვი­მე­ო­რებ, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს და­სა­კარ­გი და მო­საკ­ვე­თი არა­ვინ ჰყავს, მთა­ვა­რია, ადა­მი­ა­ნი დრო­ზე მიხ­ვდეს ჩა­დე­ნილ შეც­დო­მებს, მო­ი­ნა­ნი­ოს და სი­კე­თის­კენ გა­დად­გას ნა­ბი­ჯი.

სად ვართ

მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ სა­ა­კაშ­ვილ­მა ყვე­ლა აკ­რძა­ლუ­ლი ხერ­ხი გა­მო­ი­ყე­ნა, კა­ლა­პო­ტი­დან მა­ინც ვერ ამოგ­ვაგ­დო, ვერ­ცერთ პრო­ვო­კა­ცი­ა­ზე ვერ წა­მოგ­ვა­გო და წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო პრო­ცე­სი მთლი­ა­ნად ჩვე­ნი სცე­ნა­რით წა­რი­მარ­თა. არ­ჩევ­ნე­ბის წინ თბი­ლის­ში მა­ნამ­დე უპ­რე­ცე­დენ­ტო მას­შტა­ბის აქ­ცია გა­ი­მარ­თა, ნა­ხე­ვარ მი­ლი­ონ­ზე მეტი ადა­მი­ა­ნი გა­მო­ვი­და ქუ­ჩა­ში და ყვე­ლაფ­რის მკად­რე­ბელ და ყვე­ლა­ფერ­ზე წამ­სვლელ რე­ჟიმს ძა­ლა­უფ­ლე­ბა უსის­ხლოდ და­ვათ­მო­ბი­ნეთ.

უპა­სუ­ხის­მგებ­ლო და მო­ძა­ლა­დე მთავ­რო­ბის ნაც­ვლად ჩა­მო­ვა­ყა­ლი­ბეთ მო­სახ­ლე­ო­ბის მი­მართ ან­გა­რიშ­ვალ­დე­ბუ­ლი მთავ­რო­ბა, რომ­ლის საქ­მი­ა­ნო­ბაც მაქ­სი­მა­ლუ­რად გამჭვირ­ვა­ლეა. სრუ­ლად აღ­მოვ­ფხვე­რით ელი­ტუ­რი კო­რუფ­ცია. დღეს ყვე­ლა­ზე რა­დი­კა­ლუ­რი ოპო­ნენ­ტე­ბიც კი ვერ უარ­ყო­ფენ ამ ფაქტს და ვერ გვაბ­რა­ლე­ბენ კო­რუფ­ცი­ის მფარ­ვე­ლო­ბას.

ამ ოთხ წე­ლი­წად­ში ჩა­ვა­ტა­რეთ სა­მა­გა­ლი­თო - 2013 წლის საპ­რე­ზი­დენ­ტო და 2014 წლის თვით­მმარ­თვე­ლო­ბის არ­ჩევ­ნე­ბი და ბოლო მო­ვუ­ღეთ მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის­თვის ხმე­ბის მო­პარ­ვის და­ნა­შა­უ­ლებ­რივ პრაქ­ტი­კას. დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, მო­მა­ვა­ლი სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბიც ასე­ვე ყვე­ლა­ზე მა­ღა­ლი სტან­დარ­ტე­ბით ჩა­ტარ­დე­ბა. მი­უ­ხე­და­ვად კრი­ტი­კუ­ლი გან­წყო­ბე­ბი­სა, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ მი­ი­ღო ერ­თა­დერ­თი სწო­რი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა და სა­სა­მარ­თლო სა­ხე­ლი­სუფ­ლო წნე­ხის­გან გა­ა­თა­ვი­სუფ­ლა. შე­იძ­ლე­ბა, არ მოგ­ვწონ­დეს ზო­გი­ერ­თი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა, ან ესა თუ ის მო­სა­მარ­თლე, მაგ­რამ, მთა­ვა­რია, რომ დღეს სა­სა­მარ­თლო და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლია. მო­ქა­ლა­ქე­ებს სა­კუ­თა­რი სი­მარ­თლის დამ­ტკი­ცე­ბის­თვის კა­ნო­ნი­ე­რი გზა და შე­საძ­ლებ­ლო­ბა გა­უჩ­ნდათ. აზრი მი­ე­ცა ად­ვო­კა­ტის საქ­მი­ა­ნო­ბას.

მო­ვახ­დი­ნეთ პო­ლი­ცი­ის დე­პო­ლი­ტი­ზა­ცია და მას ვე­ღა­რა­ვინ გა­მო­ი­ყე­ნებს პო­ლი­ტი­კურ ოპო­ნენ­ტებ­თან ან­გა­რიშს­წო­რე­ბის­თვის; გა­ვა­უქ­მეთ სოდი და კუდი, რომ­ლე­ბიც მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის და­შან­ტა­ჟე­ბით და ბიზ­ნე­სე­ბის წარ­თმე­ვით იყ­ვნენ და­კა­ვე­ბუ­ლე­ბი. სა­ხელ­მწი­ფო უშიშ­რო­ე­ბის სამ­სა­ხუ­რი ჩა­მო­ვა­შო­რეთ შსს-ს.

მე­დია სრუ­ლად გა­თა­ვი­სუფ­ლდა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის კონ­ტრო­ლის­გან. თვალ­სა­ჩი­ნო ფაქ­ტია, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში არას­დროს ყო­ფი­ლა ამ­დე­ნი ტე­ლე­ვი­ზია, რამ­დე­ნიც დღეს არის და, სხვა­თა შო­რის, ვერც იმას გა­იხ­სე­ნებს ვინ­მე, რომ მთავ­რო­ბის მი­სა­მარ­თით ასე­თი და­უნ­დო­ბე­ლი კრი­ტი­კა და ლან­ძღვა მო­ეს­მი­ნოს; თა­ნაც, პირ­ვე­ლად და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს ის­ტო­რი­ა­ში, მთავ­რო­ბას სა­კუ­თა­რი ტე­ლე­ვი­ზია არ გა­აჩ­ნია.

ბიზ­ნეს­მა მო­ი­შო­რა სა­ხე­ლი­სუფ­ლო წნე­ხი. ყვე­ლა­ზე კრი­ტი­კუ­ლი მე­დი­აც კი ვერ სა­უბ­რობს ბიზ­ნე­სის შე­ვიწ­რო­ე­ბა­ზე. ახა­ლი მთავ­რო­ბის პრი­ო­რი­ტე­ტი გახ­და ისე­თი ეკო­ნო­მი­კუ­რი ზრდის უზ­რუნ­ველ­ყო­ფა, რომ­ლის შე­დე­გიც ხელ­მი­საწ­ვდო­მი იქ­ნე­ბა მო­სახ­ლე­ო­ბის ყვე­ლა ფე­ნი­სათ­ვის.

ფაქ­ტობ­რი­ვად ყვე­ლას, ვი­საც ამის სურ­ვი­ლი და სა­ფერ­მე­რო მე­ურ­ნე­ო­ბის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბის რე­ა­ლუ­რი პრო­ექ­ტი აქვს, სა­ხელ­მწი­ფო უზ­რუნ­ველ­ყოფს გრძელ­ვა­დი­ა­ნი უპ­რო­ცენ­ტო სეს­ხე­ბით. ამა­ვე დროს, ეხ­მა­რე­ბა პი­რუ­ტყვის შერ­ჩე­ვა­სა და შე­ძე­ნა­ში, უფა­სო თეს­ლის, ნერ­გის, საწ­ვა­ვი­სა და სა­სუ­ქის მო­მა­რა­გე­ბა­ში. აღ­ნიშ­ნუ­ლი პროგ­რა­მე­ბის ფარ­გლებ­ში 26 ათას­ზე მეტ­მა ბიზ­ნესპრო­ექ­ტმა ისარ­გებ­ლა და­ფი­ნან­სე­ბით. ქვეყ­ნის მე­ლი­ო­რა­ცი­ა­ში სა­ხელ­მწი­ფოს მხრი­დან გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბუ­ლი ინ­ვეს­ტი­ცი­ე­ბის შე­დე­გად 133%-ით გა­ი­ზარ­და ირი­გა­ცი­ით უზ­რუნ­ველ­ყო­ფი­ლი მი­წე­ბის ფარ­თო­ბი. სოფ­ლის მე­ურ­ნე­ო­ბის სფე­რო­ში სა­ერ­თო ინ­ვეს­ტი­ცი­ე­ბის მო­ცუ­ლო­ბამ 1 მი­ლი­არდ ლარს გა­და­ა­ჭარ­ბა.

წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის დროს სა­მე­დი­ცი­ნო მომ­სა­ხუ­რე­ბა ხელ­მი­საწ­ვდო­მი იყო მხო­ლოდ შეძ­ლე­ბუ­ლი პა­ცი­ენ­ტე­ბის­თვის, ჩვე­ნი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი ახ­ლობ­ლე­ბის გა­და­სარ­ჩე­ნად იძუ­ლე­ბულ­ნი იყ­ვნენ, სახლ-კარი გა­ე­ყი­დათ და სეს­ხე­ბი აე­ღოთ, ამის ნაც­ვლად ჩვენ შე­მო­ვი­ღეთ სა­ყო­ველ­თაო და­ზღვე­ვა და ყვე­ლას­თვის ხელ­მი­საწ­ვდო­მი ჯან­დაც­ვის სის­ტე­მა. დღეს უფუ­ლო­ბის გამო ადა­მი­ა­ნი ბე­დის ანა­ბა­რად აღა­რაა მი­ტო­ვე­ბუ­ლი, აუ­ცი­ლე­ბე­ლი ოპე­რა­ცი­ი­სა და მკურ­ნა­ლო­ბის გა­რე­შე არა­ვინ რჩე­ბა. ხორ­ცი­ელ­დე­ბა მსოფ­ლი­ო­ში უნი­კა­ლუ­რი პროგ­რა­მა და ცე ჰე­პა­ტი­ტის­გან უფა­სოდ გა­ნი­კურ­ნე­ბა ათა­სო­ბით ჩვე­ნი თა­ნა­მო­ქა­ლა­ქე. გა­და­უ­ჭარ­ბებ­ლად შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ ჯან­დაც­ვის სფე­რო­ში ჩვე­ნი ძა­ლის­ხმე­ვის შე­დე­გად უამ­რა­ვი ადა­მი­ა­ნი გა­დარ­ჩა. ეს პრო­ექ­ტი არა­მარ­ტო სო­ცი­ა­ლუ­რი თვალ­საზ­რი­სით არის მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი არა­მედ სწო­რედ ეკო­ნო­მი­კის მდგრა­დი გან­ვი­თა­რე­ბი­სათ­ვის. სა­ყო­ველ­თაო ჯან­დაც­ვის პროგ­რა­მის ფარ­გლებ­ში მხარ­და­ჭე­რა მი­ი­ღო 1 მი­ლი­ონ 600 ათას­მა ადა­მი­ან­მა.

ვა­ლე­ბის ეკო­ნო­მი­კი­დან - ინ­ვეს­ტი­ცი­ე­ბის ეკო­ნო­მი­კის­კენ

ჩვე­ნი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ერთ-ერთი უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნეს მიღ­წე­ვას წარ­მო­ად­გენს ქვეყ­ნის გა­დაყ­ვა­ნა ვა­ლე­ბის ეკო­ნო­მი­კი­დან ინ­ვეს­ტი­ცი­ე­ბის ეკო­ნო­მი­კა­ზე. 2013-2016 წლებ­ში (2016 წლის პროგ­ნო­ზის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით), პირ­და­პი­რი უცხო­უ­რი ინ­ვეს­ტი­ცი­ე­ბის მო­ცუ­ლო­ბა 62%-ით მე­ტია, ვიდ­რე - 2009-2012 წლებ­ში. სა­ქარ­თვე­ლოს მთლი­ა­ნი ვალი ყვე­ლა­ზე ნაკ­ლე­ბად 2013-2015 წლებ­ში გა­ი­ზარ­და. 2007-2009 წლებ­ში სა­ქარ­თვე­ლოს მთლი­ა­ნი სა­გა­რეო ვალი 5 მი­ლი­არდ 34 მი­ლი­ო­ნი დო­ლა­რით გა­ი­ზარ­და, 2010-2012-ში 4 მი­ლი­არდ 453 მი­ლი­ო­ნით, ხოლო 2013-2015 წლებ­ში მხო­ლოდ 1 მი­ლი­არდ 686 მი­ლი­ო­ნი დო­ლა­რით, ანუ წინა სამ წელ­თან შე­და­რე­ბით 2,5-ჯერ ნაკ­ლე­ბით. 2013 წელს დას­რულ­და პრაქ­ტი­კა, როცა ქვე­ყა­ნა სა­ვა­ლუ­ტო დე­ფი­ციტს მას­შტა­ბუ­რი ვა­ლის აღე­ბით აბა­ლან­სებ­და და პი­რი­ქით, ვა­ლის აქ­ტი­უ­რად და­ფარ­ვა და­ი­წყო.

2013 წლი­დან სა­გა­რეო ვა­ლის ზრდით მი­ღე­ბუ­ლი ეკო­ნო­მი­კუ­რი ზრდის იმი­ტა­ცი­ის ნაც­ვლად ჩა­მო­ყა­ლიბ­და ინ­ვეს­ტი­ცი­ებ­ზე და­მო­კი­დე­ბუ­ლი კონ­კუ­რენ­ტუ­ნა­რი­ა­ნი გა­რე­მო, ამის დას­ტუ­რია, რომ მსოფ­ლიო ეკო­ნო­მი­კუ­რი ფო­რუ­მის კონ­კუ­რენ­ტუ­ნა­რი­ა­ნო­ბის გლო­ბა­ლურ რე­ი­ტინ­გში 2006-2007 წლებ­ში 87-ე ად­გილ­ზე ვი­ყა­ვით, 2011-2012 წლებ­ში 88-ე ად­გილ­ზე დავ­ქვე­ით­დით, ხოლო 2015-2016 წლებ­ში 66-ე ად­გილ­ზე გა­და­ვი­ნაც­ვლეთ და ევ­რო­კავ­ში­რის რამ­დე­ნი­მე ქვე­ყა­ნას გა­და­ვუს­წა­რით. ეს არის რე­ი­ტინ­გი, რო­მე­ლიც ყვე­ლა­ზე კომ­პლექ­სუ­რად ასა­ხავს ქვეყ­ნის ეკო­ნო­მი­კურ კონ­კუ­რენ­ტუ­ნა­რი­ა­ნო­ბას.

სა­ვა­ლუ­ტო ფონ­დის მიმ­დი­ნა­რე წლის აპ­რილ­ში გა­მო­აქ­ვეყ­ნე­ბუ­ლი კვლე­ვის თა­ნახ­მად სა­ქარ­თვე­ლო­ში 2016 წელს ერთ სულ მო­სახ­ლე­ზე მთლი­ა­ნი შიდა პრო­დუქ­ტი პირ­ვე­ლად გა­და­ა­ჭარ­ბებს 10 000-ს სა­ერ­თა­შო­რი­სო დო­ლარს (მშპ მსყიდ­ვე­ლუ­ნა­რი­ა­ნო­ბის პა­რი­ტე­ტის მი­ხედ­ვით), რაც 25%-ით აღე­მა­ტე­ბა 2012 წლის დო­ნეს.

იმა­ვე კვლე­ვის მი­ხედ­ვით 2017-2021 წლებ­ში სა­ქარ­თვე­ლოს ეკო­ნო­მი­კა ერთ სულ მო­სახ­ლე­ზე გა­ან­გა­რი­შე­ბით 46.4%-ით გა­იზ­რდე­ბა და 2021 წელს 14 663 სა­ერ­თა­შო­რი­სო დო­ლარს მი­აღ­წევს, ხოლო ზრდის ტემ­პი 11.9% გახ­დე­ბა. თუ ასე­თი ზრდის ტემპს შე­ვი­ნარ­ჩუ­ნებთ, რაც სრუ­ლი­ად რე­ა­ლუ­რია, 2030 წლის­თვის მშპ-ს მაჩ­ვე­ნე­ბე­ლი გა­ო­თხმაგ­დე­ბა და 40 000 სა­ერ­თა­შო­რი­სო დო­ლარს გა­და­ა­ჭარ­ბებს. ეს ციფ­რე­ბი ახ­ლოს არის ევ­რო­პის წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ქვეყ­ნე­ბის დღე­ვან­დელ მო­ნა­ცე­მებ­თან და ჩვე­ნი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის­თვის სტა­ბი­ლუ­რი კე­თილ­დღე­ო­ბის გა­რან­ტი­ას წარ­მო­ად­გენს.

მსოფ­ლიო ბან­კმა გა­სუ­ლი წლის ოქ­ტომ­ბერ­ში გა­მო­აქ­ვეყ­ნა 17 ანა­ლი­ტი­კუ­რი ცენ­ტრის შე­მა­ჯა­მე­ბე­ლი კვლე­ვა, რომ­ლის მი­ხედ­ვით, ბოლო 18 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში სა­ქარ­თვე­ლოს ყვე­ლა­ზე მა­ღა­ლი მაჩ­ვე­ნებ­ლე­ბი 2014 წელს და­ფიქ­სირ­და. 200 ქვე­ყა­ნას შო­რის, სა­დაც კვლე­ვის მი­ხედ­ვით მმარ­თვე­ლო­ბის 6 ჯა­მუ­რი ინ­დი­კა­ტო­რია მო­ცე­მუ­ლი, სა­ქარ­თვე­ლოს პო­ზი­ცი­ე­ბი მნიშ­ვნე­ლოვ­ნად გა­უმ­ჯო­ბეს­და. ეს ინ­დი­კა­ტო­რე­ბია: მთავ­რო­ბის ეფექ­ტი­ა­ნო­ბა, კა­ნო­ნის უზე­ნა­ე­სო­ბა და კო­რუფ­ცი­ის კონ­ტრო­ლი, გა­მო­ხატ­ვის უფ­ლე­ბა და ან­გა­რიშ­ვალ­დე­ბუ­ლე­ბა, რე­გუ­ლა­ცი­ე­ბის ხა­რის­ხი, პო­ლი­ტი­კუ­რი სტა­ბი­ლუ­რო­ბა და ძა­ლა­დო­ბის/ტე­რო­რიზ­მის არარ­სე­ბო­ბა.

დღეს მთავ­რო­ბის ეფექ­ტი­ა­ნო­ბის რე­ი­ტინ­გით სა­ქარ­თვე­ლო რე­გი­ონ­ში ლი­დე­რია და, გარ­და ამი­სა, მთე­ლი რიგი მაჩ­ვე­ნებ­ლე­ბით უს­წრებს ევ­რო­კავ­ში­რის წევრ ისეთ ქვეყ­ნებს, რო­გო­რი­ცაა ეს­პა­ნე­თი, პო­ლო­ნე­თი, იტა­ლია, სა­ბერ­ძნე­თი, ლატ­ვია, ლიტ­ვა და სხვა.

ყო­ველ­გვა­რი პო­ლი­ტი­კუ­რი დათ­მო­ბე­ბის გა­რე­შე შევ­ძე­ლით ქარ­თუ­ლი პრო­დუქ­ცი­ის­თვის გაგ­ვეხ­სნა რუ­სუ­ლი ბა­ზა­რი და, ამა­ვე დროს, 2015 წელს ქარ­თუ­ლი პრო­დუქ­ცი­ის ექ­სპორ­ტი ევ­რო­კავ­შირ­ში 2012 წელ­თან შე­და­რე­ბით გა­ორ­მაგ­და.

2013-2015 წლებ­ში წლებ­ში და­საქ­მე­ბულ­თა სა­ერ­თო რა­ო­დე­ნო­ბა კერ­ძო სექ­ტორ­ში 55 000 ადა­მი­ა­ნით გა­ი­ზარ­და. მა­შინ რო­დე­საც 2006-2012 წლებ­ში 23000-ით შემ­ცირ­და.

2013-2015 წლებ­ში რე­ა­ლუ­რი ხელ­ფა­სი გა­ი­ზარ­და 175 ლა­რით, 2010-2012 წლებ­ში კი - მხო­ლოდ 78 ლა­რით; პენ­სი­ე­ბის რე­ა­ლურ­მა ზრდამ (მსყიდ­ველ­თუ­ნა­რი­ა­ნო­ბის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით) შე­ად­გი­ნა 24,1%;

2013-2015 წლებ­ში სა­ერ­თა­შო­რი­სო ტუ­რიზ­მი­დან მი­ღე­ბულ­მა წმინ­და შე­მო­სა­ვალ­მა 4 მი­ლი­არდ 520 მი­ლი­ონ დო­ლარს მი­აღ­წია, რაც ორ­ჯერ აღე­მა­ტე­ბა 2010-2012 წლე­ბის ანა­ლო­გი­ურ მაჩ­ვე­ნე­ბელს. ზრდა შთამ­ბეჭ­და­ვია მიმ­დი­ნა­რე წელ­საც. იან­ვარ-აპ­რილ­ში ჩვე­ნი შე­ფა­სე­ბით ტუ­რიზ­მი­დან მი­ღე­ბუ­ლი შე­მო­სა­ვა­ლი, და­ახ­ლო­ე­ბით, 17%-ით გა­ი­ზარ­და და შე­ად­გი­ნა 505 მლნ აშშ დო­ლა­რი.

2013-2015 წლებ­ში 2010-2012 წლებ­თან შე­და­რე­ბით მშე­ნებ­ლო­ბის მო­ცუ­ლო­ბა მთე­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს მას­შტა­ბით გა­ი­ზარ­და 56%-ით, მათ შო­რის, თბი­ლის­ში 63%-ით, ხოლო აჭა­რა­ში - 76%-ით (გა­ცე­მუ­ლი ნე­ბარ­თვე­ბის მი­ხედ­ვით).

მნიშ­ვნე­ლოვ­ნად გა­ი­ზარ­და ენერ­გე­ტი­კუ­ლი პრო­ექ­ტე­ბის მო­ცუ­ლო­ბა:

● 2013-2015 წლებ­ში ენერ­გე­ტი­კა­ში 2 მი­ლი­არდ 506 მი­ლი­ო­ნი დო­ლა­რის ინ­ვეს­ტი­ცია გან­ხორ­ცი­ელ­და. უკვე შე­ვი­და ექ­სპლუ­ა­ტა­ცი­ა­ში 523 მი­ლი­ო­ნი დო­ლა­რის ღი­რე­ბუ­ლე­ბის 14 ჰიდ­რო და 1 თბო­ე­ლექტრო­სად­გუ­რი.

● უახ­ლეს მო­მა­ვალ­ში ექ­სპლუ­ა­ტა­ცი­ა­ში შევა კი­დევ ექ­ვსი ჰიდ­რო­ე­ლექტრო­სად­გუ­რი, მათ შო­რის - 416 მი­ლი­ო­ნი დო­ლა­რის ღი­რე­ბუ­ლე­ბის "შუ­ა­ხე­ვ­ჰე­სი". და­ი­წყო "ნენ­სკა­რა­ჰე­სის" მშე­ნებ­ლო­ბა, რომ­ლის სა­ინ­ვეს­ტი­ციო ღი­რე­ბუ­ლე­ბაც 1 მი­ლი­არ­დი დო­ლა­რია.

● გა­ფორმ­და მე­მო­რან­დუ­მე­ბი 104 გა­ნახ­ლე­ბა­დი ენერ­გი­ის პრო­ექ­ტის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბის შე­სა­ხებ, რო­მელ­თა სა­ერ­თო ჯა­მუ­რი დად­გმუ­ლი სიმ­ძლავ­რე 2800 მე­გა­ვატს აღე­მა­ტე­ბა, ხოლო სა­ინ­ვეს­ტი­ციო ღი­რე­ბუ­ლე­ბა 6 მი­ლი­არ­დი დო­ლა­რია.

საგ­რძნობ­ლად იმა­ტა ინფრას­ტრუქ­ტუ­რუ­ლი მშე­ნებ­ლო­ბის ტემ­პმა. მა­გა­ლი­თად, წე­ლი­წად­ში სა­შუ­ა­ლოდ 2,5-ჯერ მეტი ავ­ტო­ბა­ნი შენ­დე­ბა, ვიდ­რე - წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის დროს.

აღ­ნიშ­ნუ­ლი პო­ზი­ტი­უ­რი ტენ­დენ­ცი­ე­ბი გან­სა­კუთ­რე­ბით აღ­სა­ნიშ­ნა­ვია იმ ფონ­ზე, როცა რე­გი­ო­ნის თით­ქმის ყვე­ლა ქვე­ყა­ნა­ში ეკო­ნო­მი­კუ­რი კრი­ზი­სი მოხ­და, რაც, ბუ­ნებ­რი­ვია, მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი გა­მოწ­ვე­ვა იყო სა­ქარ­თვე­ლო­სათ­ვი­საც. მოვ­ლე­ნე­ბის ამ­გვა­რი გან­ვი­თა­რე­ბის გა­რე­შე, რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, უფრო მე­ტის მიღ­წე­ვა შე­იძ­ლე­ბო­და. თუმ­ცა, უნდა აღი­ნიშ­ნოს, რომ 2004-2012 წლებ­ში სა­ქარ­თვე­ლო ეკო­ნო­მი­კუ­რი ზრდის ტემ­პით ლი­დე­რი არ ყო­ფი­ლა. სომ­ხეთს, ბე­ლო­რუსს, აზერ­ბა­ი­ჯანს ეკო­ნო­მი­კუ­რი ზრდის უფრო მა­ღა­ლი მაჩ­ვე­ნებ­ლე­ბი ჰქონ­დათ. 2013-2015 წლებ­ში კი, სა­ქარ­თვე­ლოს, მე­ზო­ბელ ქვეყ­ნებ­თან შე­და­რე­ბით, ყვე­ლა­ზე მა­ღა­ლი ეკო­ნო­მი­კუ­რი ზრდის ტემ­პი აქვს.

დას­კვნით ფა­ზა­ში შე­ვი­და ტექ­ნო­ლო­გი­უ­რი უნი­ვერ­სი­ტე­ტის და­არ­სე­ბის პრო­ექ­ტი. რამ­დე­ნი­მე დღის წინ სა­ქარ­თვე­ლო­ში ჩა­მო­ვიდ­ნენ მსოფ­ლი­ოს წამ­ყვა­ნი მეც­ნი­ე­რე­ბი, რომ­ლე­ბიც და­ეს­წრნენ მა­ღა­ლი ტექ­ნო­ლო­გი­ე­ბის სა­მეც­ნი­ე­რო ცენ­ტრის მშე­ნებ­ლო­ბის და­წყე­ბას, ხოლო სექ­ტემ­ბერ­ში ქუ­თა­ის­ში სა­უ­ნი­ვერ­სი­ტე­ტო კომ­პლექ­სის მშე­ნებ­ლო­ბას შე­ვუდ­გე­ბით.

გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ზრუნ­ვის საგ­ნად რჩე­ბი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც რუ­სე­თის აგ­რე­სი­ი­სა და სა­პა­სუ­ხო გა­უ­აზ­რე­ბე­ლი პო­ლი­ტი­კის შე­დე­გად სა­კუ­თარ სამ­შობ­ლო­ში დევ­ნი­ლე­ბად იქ­ცნენ. მთავ­რო­ბამ და­ი­წყო დევ­ნილ­თათ­ვის ბი­ნე­ბის აშე­ნე­ბა, სახ­ლე­ბის შე­ძე­ნა და ფარ­თე­ბის და­კა­ნო­ნე­ბა.

მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი ეჩ­ვე­ვი­ან პო­ლი­ტი­კურ თა­ვი­სუფ­ლე­ბებს, მათ აღარ ეში­ნი­ათ სა­კუ­თა­რი კრი­ტი­კუ­ლი აზ­რის თუ უკ­მა­ყო­ფი­ლე­ბის გა­მო­ხატ­ვი­სა. ადა­მი­ა­ნე­ბი შრო­მი­თი უფ­ლე­ბე­ბის დაც­ვის მო­თხოვ­ნით გა­ფიც­ვებ­საც კი აწყო­ბენ, რაც, და­მე­თან­ხმე­ბით, ადრე წარ­მო­უდ­გე­ნე­ლი იყო.

მთავ­რო­ბამ რე­ა­ლუ­რი ნა­ბი­ჯე­ბი გა­დად­გა ევ­რო­პას­თან ინ­ტეგ­რა­ცი­ის მი­მარ­თუ­ლე­ბით - გა­ფორმ­და ევ­რო­კავ­შირ­თან ასო­ცი­რე­ბის ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბა და შე­თან­ხმე­ბა თა­ვი­სუ­ფა­ლი ვაჭ­რო­ბის შე­სა­ხებ, რი­თაც ქარ­თველ მე­წარ­მე­ებს ევ­რო­პის ხუ­თას­მი­ლი­ო­ნი­ან ბა­ზარ­ზე გას­ვლის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა მი­ე­ცათ. გა­იხ­სნა საქრთვე­ლო­ში პირ­ვე­ლი ნატო-სა­ქარ­თვე­ლოს ერ­თობ­ლი­ვი სას­წავ­ლო ცენ­ტრი. მი­ღე­ბუ­ლია პო­ლი­ტი­კუ­რი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა და ჩვე­ნი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი ძა­ლი­ან მალე ევ­რო­პა­ში უვი­ზოდ მი­მოს­ვლას შეძ­ლე­ბენ.

დღეს გა­ცი­ლე­ბით მყა­რი და სტრა­ტე­გი­ულ ინ­ტე­რე­სებ­ზე და­ფუძ­ნე­ბუ­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი გვაქვს პარტნი­ორ ქვე­ყა­ნებ­თან და სა­ერ­თა­შო­რი­სო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ებ­თან. ყვე­ლა რე­ი­ტინ­გით და მაჩ­ვე­ნებ­ლით მნიშ­ვნე­ლო­ვან პროგ­რესს მი­ვაღ­წი­ეთ და არ არ­სე­ბობს სფე­რო, რო­მელ­შიც ბევ­რად უკე­თე­სი მდგო­მა­რე­ო­ბა არ გვქონ­დეს, ვიდ­რე ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის მმარ­თვე­ლო­ბი­სას იყო.

მოკ­ლე დრო­ში მო­ვა­ხერ­ხეთ და ავ­ტო­რი­ტა­რუ­ლი ქვე­ყა­ნა დე­მოკ­რა­ტი­ის რელ­სებ­ზე გა­და­ვიყ­ვა­ნეთ; შევ­ქმე­ნით სა­ფუძ­ვე­ლი, რო­მელ­საც წარ­მა­ტე­ბის მომ­ტა­ნი შემ­დგო­მი რე­ფორ­მე­ბი უნდა და­ე­ფუძნოს.

ჩვენ მუდ­მი­ვად ვე­ძებთ, რა შე­იძ­ლე­ბა გა­კეთ­დეს ისე­თი, რაც წა­ა­ხა­ლი­სებს ეკო­ნო­მი­კას და მთავ­რო­ბის მუ­შა­ო­ბას უფრო ეფექ­ტი­ანს გახ­დის. ამ მიზ­ნით უკვე ჩა­ვა­ტა­რეთ შვი­დი ეკო­ნო­მი­კუ­რი ფო­რუ­მი, სა­დაც მოწ­ვე­უ­ლე­ბი იყ­ვნენ ჩვენს პო­ლი­ტი­კურ ოპო­ნენ­ტებ­თან ასო­ცი­რე­ბუ­ლი ექ­სპერ­ტე­ბიც, თუმ­ცა, მათ­გა­ნაც ვერ მო­ვის­მი­ნეთ რა­ი­მე შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა, რე­ა­ლუ­რად კი­დევ რისი გა­კე­თე­ბა შე­ეძ­ლო მთავ­რო­ბას და არ გა­ა­კე­თა.

ნე­ბის­მი­ე­რი მთავ­რო­ბის მუ­შა­ო­ბა ფას­დე­ბა რე­ა­ლუ­რი შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბის ეფექ­ტი­ა­ნი გა­მო­ყე­ნე­ბით. ამ კრი­ტე­რი­უ­მით სა­ქარ­თვე­ლოს მთავ­რო­ბამ მაქ­სი­მა­ლურ შე­დეგს მი­აღ­წია. ცხა­დია, 3-4 წე­ლი­წად­ში ის ვერ შეძ­ლებ­და იმის გა­კე­თე­ბას, რა­საც თხუთ­მე­ტი წელი სჭირ­დე­ბა, მაგ­რამ ნამ­დვი­ლად მყა­რი სა­ფუძ­ვე­ლი მო­ამ­ზა­და მდგრა­დი გან­ვი­თა­რე­ბის­თვის. ეს არ არის მხო­ლოდ ჩვე­ნი შე­ფა­სე­ბა, ასე აფა­სე­ბენ სა­ქარ­თვე­ლოს მთავ­რო­ბას ყვე­ლა­ზე ავ­ტო­რი­ტე­ტუ­ლი სა­ერ­თა­შო­რი­სო კვლე­ვი­თი ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბი.

საით მივ­დი­ვართ

სა­ქარ­თვე­ლო უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სი გა­მოწ­ვე­ვის წი­ნა­შე დგას - ჩვენ თა­ვი­დან ვსწავ­ლობთ და­მო­უ­კი­დე­ბელ სა­ხელ­მწი­ფო­ში ცხოვ­რე­ბას, ვეჩ­ვე­ვით დე­მოკ­რა­ტი­ას და სა­ბაზ­რო ეკო­ნო­მი­კას, ზო­გა­დად თა­ვი­სუფ­ლე­ბას.

ძა­ლი­ან დიდი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა გვა­კის­რია მო­მავ­ლის წი­ნა­შე და დღეს, ისე რო­გორც არას­დროს, გვჭირ­დე­ბა სიფრ­თხი­ლე, რათა არ და­ვუშ­ვათ შეც­დო­მა, რო­მე­ლიც იმ ტი­რა­ნი­ა­ში დაგ­ვაბ­რუ­ნებს, დიდი გა­ჭირ­ვე­ბით რომ და­ვაღ­წი­ეთ თავი. ამი­ტომ ვალ­დე­ბულ­ნი ვართ, ვუ­პა­სუ­ხოთ დრო­ის მო­თხოვ­ნებს, მარ­თე­ბუ­ლად შე­ვა­ფა­სოთ მოვ­ლე­ნე­ბი და მი­ვი­ღოთ შე­სა­ბა­მი­სი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბე­ბი, რათა წყალ­ში არ ჩაგ­ვე­ყა­როს ის მიღ­წე­ვე­ბი, რაც ამ­ჟა­მად გვაქვს და რაც სა­მო­მავ­ლოდ უკე­თეს პერ­სპექ­ტი­ვას გვი­პირ­დე­ბა.

მარ­თე­ბუ­ლი კი მხო­ლოდ ის გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბაა, რო­მე­ლიც გვა­ახ­ლო­ებს ჩვე­ნი ქვეყ­ნის უმ­თავ­რეს სტრა­ტე­გი­ულ მი­ზანს - თა­ვი­სუფ­ლე­ბას, უსაფრ­თხო­ე­ბას, თვითმყო­ფა­დო­ბას, კე­თილ­დღე­ო­ბას და მსოფ­ლიო პროგ­რე­სის პრო­ცეს­ში ჩარ­თუ­ლო­ბას!

დრო­ის და ცხოვ­რე­ბის მკაც­რი მო­თხოვ­ნე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე ჩვენ ჩა­მორ­ჩე­ნის უფ­ლე­ბა არ გვაქვს. სწო­რედ ეს ამო­ცა­ნა უდ­გათ ჩვენს მო­ქა­ლა­ქე­ებს, რომ­ლე­ბიც, მი­უ­ხე­და­ვად ათა­სი პრობ­ლე­მი­სა, გულს არ იტ­ხენ და შრო­მო­ბენ სა­კუ­თა­რი ოჯა­ხე­ბის, მო­მავ­ლის და ქვეყ­ნის სა­კე­თილ­დღე­ოდ. ამა­ში სჭირ­დე­ბათ მათ ხელ­შე­წყო­ბა და დახ­მა­რე­ბა.

ყვე­ლა ვხე­დავთ, რო­გო­რი და­ძა­ბუ­ლო­ბაა დღეს მთელ მსოფ­ლი­ო­ში და მათ შო­რის, ჩვენს გარ­შე­მო - უახ­ლო­ეს და არც თუ შო­რე­ულ სა­მე­ზობ­ლო­ში. ულ­მო­ბე­ლი ტე­რაქ­ტე­ბი, და­უს­რუ­ლე­ბე­ლი საბ­რძო­ლო მოქ­მე­დე­ბე­ბი, ეკო­ნო­მი­კუ­რი კრი­ზი­სი, რე­ლი­გი­უ­რი კონ­ფლიქ­ტე­ბი და ცი­ვი­ლი­ზა­ცი­ა­თა და­პი­რის­პი­რე­ბა, ის სა­ხი­ფა­თო აის­ბერ­გე­ბია, რომ­ლე­ბიც ჩვენს შო­რი­ახ­ლო და­ცუ­რა­ვენ და კა­ტას­ტრო­ფე­ბით გვე­მუქ­რე­ბი­ან. ჩვე­ნი ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი მიღ­წე­ვა სწო­რედ ის არის, რომ ამ აის­ბერ­გებს შო­რის ჩვე­ნი ქვეყ­ნის უსაფრ­თხოდ გა­ტა­რე­ბა შევ­ძე­ლით და მშვი­დო­ბა და სტა­ბი­ლუ­რო­ბა შე­ვი­ნარ­ჩუ­ნეთ.

რამ­დე­ნად მი­ვაღ­წევთ მი­ზანს, და­მო­კი­დე­ბუ­ლია ორ ფაქ­ტორ­ზე - რო­გო­რი ტი­პის სა­ხელ­მწი­ფოს ავა­შე­ნებთ და რა სა­გა­რეო ორი­ენ­ტი­რე­ბი ექ­ნე­ბა ჩვენს ქვე­ყა­ნას.

რო­გორ სა­ხელ­მწი­ფოს ვა­შე­ნებთ

ყვე­ლა ერს აქვს რა­ღაც გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი თვი­სე­ბა, გა­მორ­ჩე­უ­ლი შე­საძ­ლებ­ლო­ბა, რისი მე­ო­ხე­ბი­თაც იგი წარ­მა­ტე­ბას აღ­წევს. ეს შე­იძ­ლე­ბა იყოს - ხელ­საყ­რე­ლი ად­გილმდე­ბა­რე­ო­ბა, ბუ­ნებ­რი­ვი წი­ა­ღი­სე­უ­ლი, ადა­მი­ა­ნუ­რი რე­სურ­სი, შრო­მის­მოყ­ვა­რე­ო­ბა, ტექ­ნო­ლო­გი­უ­რი მიღ­წე­ვე­ბი და ა.შ. სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის ასეთ საყ­რდენ ფე­ნო­მე­ნად მე­სა­ხე­ბა მრა­ვალ­სა­უ­კუ­ნო­ვა­ნი უწყვე­ტი კულ­ტუ­რა და ევ­რო­პი­სა და აზი­ის გზა­შე­სა­ყარ­ზე დიდ იმ­პე­რი­ებს შო­რის ცხოვ­რე­ბის უნი­კა­ლუ­რი გა­მოც­დი­ლე­ბა, რომ­ლის წყა­ლო­ბი­თაც თვითმყო­ფა­დო­ბის შე­ნარ­ჩუ­ნე­ბი­სა და პროგ­რე­სის­კენ სწრაფ­ვის უნარ-ჩვე­ვე­ბი ლა­მის გე­ნე­ტი­კურ კოდ­ში გვაქვს ჩა­წე­რი­ლი.

ალ­ბათ ბევ­რს ახ­სოვს სკო­ლა­ში ნას­წავ­ლი სა­ზე­პი­რო მერ­ვე სა­უ­კუ­ნე­ში და­წე­რი­ლი აბო თბი­ლე­ლის ცხოვ­რე­ბი­დან, რო­მე­ლიც ქარ­თვე­ლებ­მა წმინ­და­ნად და თბი­ლი­სის მფარ­ვე­ლად შე­რა­ცხეს - ბევ­რი გა­ჭირ­ვე­ბა გვად­გას ქარ­თვე­ლებს, ვირ­ხე­ვით რო­გორც ლერ­წა­მი ძლი­ერ ქარ­ში, მაგ­რამ ცხოვ­რე­ბის წესს მა­ინც არ ვიც­ვლით და ვაგ­რძე­ლებთ "ჩვე­უ­ლე­ბი­სა­ებრ მა­მუ­ლი­სა სლვა­სო".

ქარი გვარ­ხევს, მაგ­რამ, ურ­თუ­ლეს რე­გი­ონ­ში ცხოვ­რე­ბით შე­ძე­ნი­ლი გამ­ჭრი­ა­ხო­ბის წყა­ლო­ბით, ვერც გვტეხს და ვერც ად­გი­ლი­დან გვძრავს. კომ­პრო­მი­სის ძი­ე­ბა, როცა სა­ჭი­როა - დათ­მო­ბა, როცა სა­ჭი­როა - მტკი­ცედ დგო­მა, ჩვე­ნი ცხოვ­რე­ბის წე­სად და გე­ო­პო­ლი­ტი­კურ ლა­ბი­რინ­თებ­ში სა­ი­მე­დო გზამ­კვლე­ვად იქცა.

ამის თვალ­სა­ჩი­ნო გა­მო­ხა­ტუ­ლე­ბაა თბი­ლი­სის ის­ტო­რი­ულ ცენ­ტრში გვერ­დიგ­ვერდ მდგა­რი ტაძ­რე­ბი, რომ­ლე­ბიც ოთხ დიდ რე­ლი­გი­ას - ქრის­ტი­ა­ნო­ბას, ის­ლამს, იუ­და­იზმს და ზო­რო­ას­ტრიზმს გა­ნა­სა­ხი­ე­რე­ბენ და ერ­თმა­ნეთს კი არ უპი­რის­პირ­დე­ბი­ან, არა­მედ ქვე­ყა­ნას აძ­ლი­ე­რე­ბენ.

სა­ქარ­თვე­ლო­ში გვაქვს სკო­ლე­ბი, რომ­ლებ­შიც ქრის­ტი­ა­ნი და მუს­ლი­მი ბავ­შვე­ბი ერ­თად სწავ­ლო­ბენ, გვერ­დიგ­ვერდ ლო­ცუ­ლო­ბენ და გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი სარ­წმუ­ნო­ე­ბა უფრო სა­ინ­ტე­რე­სოს ხდის მათ ურ­თი­ერ­თო­ბას.

სა­მა­გა­ლი­თოა ქარ­თვე­ლე­ბის და ებ­რა­ე­ლე­ბის ოც­და­ექ­ვსსა­უ­კუ­ნო­ვა­ნი ძმო­ბა და თა­ნა­არ­სე­ბო­ბა და ამა­ზე მხო­ლოდ ჩვენ არ ვლა­პა­რა­კობთ. სა­ყო­ველ­თა­ოდ ცნო­ბი­ლია ერთი ძა­ლი­ან ნი­შან­დობ­ლი­ვი ამ­ბა­ვი - 1913 წელს მა­ი­ნის ფრა­კ­ფურ­ტში მიმ­დი­ნა­რე ებ­რა­ელ­თა მსოფ­ლიო კონ­გრეს­ზე, გა­მო­დი­ოდ­ნენ წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბი სხვა­დას­ხვა ქვეყ­ნე­ბი­დან და აღ­ნიშ­ნავ­დნენ, რომ მა­შინ­დელ მსოფ­ლი­ო­ში არ არ­სე­ბობ­და ქვე­ყა­ნა, სა­დაც ან­ტი­სე­მი­ტიზ­მი არ მძლავ­რობ­და, რის პა­სუ­ხა­დაც სა­ქარ­თვე­ლო­დან წარ­გზავ­ნილ­მა რა­ბინ­მა და­ვით ბა­ა­ზოვ­მა, ძა­ლი­ან დიდ­მა პი­როვ­ნე­ბამ და სა­ზო­გა­დო მოღ­ვა­წემ, გა­ნა­ცხა­და: მე­გობ­რე­ბო, ასე­თი ქვე­ყა­ნა არ­სე­ბობს, პა­ტა­რა ქრის­ტი­ა­ნუ­ლი სა­ქარ­თვე­ლო. ქარ­თვე­ლებს შო­რის ვცხოვ­რობთ ებ­რა­ე­ლე­ბი უკვე 2500 წე­ლია და არას­დროს გან­გვიც­დია დამ­ცი­რე­ბა ან ჩვე­ნი უფ­ლე­ბე­ბის დარ­ღვე­ვა. სა­ქარ­თვე­ლო­ში არას­დოს ყო­ფი­ლა გე­ტო­ე­ბი, "პოგ­რო­მე­ბი" ან დის­კრი­მი­ნა­ცია და ქარ­თულ ენა­ში "პოგ­რო­მის" შე­სა­ტყვი­სი სი­ტყვაც კი არ არ­სე­ბობ­სო. ფეხ­ზე ამ­დგა­რი დარ­ბა­ზი ტა­შით მი­ე­სალ­მა ამ ფაქტს.

ჩვე­ნი ხა­სი­ა­თის­თვის სრუ­ლი­ად უცხოა და მი­უ­ღე­ბე­ლი სხვი­სი სიწ­მინ­დე­ე­ბის შე­უ­რა­ცხყო­ფა, რე­ლი­გი­უ­რი შე­უ­წყნა­რებ­ლო­ბა და ადა­მი­ა­ნის ეთ­ნი­კუ­რი ნიშ­ნით დამ­ცი­რე­ბა. ამ მხრივ სა­ქარ­თვე­ლო არის სხვა­დას­ხვა ეთ­ნო­სის თუ რე­ლი­გი­უ­რი ჯგუ­ფის მე­გობ­რუ­ლად და კე­თილ­გან­წყო­ბით თა­ნა­არ­სე­ბო­ბის მი­სა­ბა­ძი მო­დე­ლი.

კარ­გად უნდა ვი­ცო­დეთ, რომ მცდე­ლო­ბე­ბი, თავს მოგ­ვახ­ვი­ონ პო­ლი­ტი­კუ­რი თუ რე­ლი­გი­უ­რი რა­დი­კა­ლიზ­მი, აგ­რე­სია გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი აზ­რი­სა თუ ცხოვ­რე­ბის წე­სის გამო, გა­ნად­გუ­რე­ბით ემუქ­რე­ბა ჩვე­ნი არ­სე­ბო­ბის სა­ფუძ­ვე­ლებს. ამი­ტომ ნე­ბის­მი­ე­რი ასე­თი გა­მოვ­ლი­ნე­ბის მი­მართ გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი სი­ფხიზ­ლე და შე­უ­რი­გებ­ლო­ბა გვმარ­თებს. სწო­რედ გულ­წრფე­ლი ტო­ლე­რან­ტო­ბა წარ­მო­ად­გენს დღე­ვან­დელ მსოფ­ლი­ო­ში არ­სე­ბუ­ლი ბევ­რი მწვა­ვე პრობ­ლე­მის გა­სა­ღებს და იმ ოქ­როს საწ­მისს, რი­თაც ჩვენ სა­ინ­ტე­რე­სო­ე­ბი გა­მოვ­ჩნდე­ბით მსოფ­ლი­ოს­თვის.

ამ ოთხი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში სწო­რედ ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით ვი­თარ­დე­ბო­და ქვე­ყა­ნა - შევ­ძე­ლით, გვერ­დი აგ­ვევ­ლო გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რი საფრ­თხე­ე­ბის­თვის, გა­ვაღ­მა­ვეთ ურ­თი­ერ­თო­ბა მე­გობ­რებ­თან და სტრა­ტე­გი­ულ პარტნი­ო­რებ­თან და ამ და­ბა­ლან­სე­ბუ­ლი და მშვი­დი პო­ლი­ტი­კის შე­დე­გია, რომ მი­უ­ხე­და­ვად რე­გი­ონ­ში არ­სე­ბუ­ლი მწვა­ვე კრი­ზი­სი­სა, სა­ქარ­თვე­ლო­ში იზ­რდე­ბა ტუ­რიზ­მიც და მთლი­ა­ნად ეკო­ნო­მი­კაც.

რო­დე­საც ქარ­თულ ფე­ნო­მენ­ზე ვლა­პა­რა­კობთ, აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა შე­ვე­ხოთ ვა­ზის კულ­ტუ­რას, რაც ასე­ვე ჩვე­ნი ცხოვ­რე­ბის წე­სის და ჩვე­ნი მსოფ­ლმხედ­ვე­ლო­ბის ერთ-ერთი უმ­თავ­რე­სი ნი­შან­თა­გა­ნია. შემ­თხვე­ვით არ არის, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში სწო­რედ ვა­ზის ჯვრით შე­მო­ვი­და ქრის­ტი­ა­ნო­ბა, რაც ჩვე­ნი იდენ­ტო­ბის უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სი გან­მსა­ზღვრე­ლია.

ნა­ხევ­რად ხუმ­რო­ბით ვი­ტყვი, თუმ­ცა, შე­იძ­ლე­ბა, ეს არც ისე შორს იყოს სი­მარ­თლის­გან - სა­დაც კი ადა­მი­ან­მა ნავი გა­თა­ლა, მა­შინ­ვე სხვა ქვეყ­ნებს მი­ა­შუ­რა. ნავ­მა მხო­ლოდ ქარ­თვე­ლი მი­ა­ჯაჭ­ვა სა­კუ­თარ მიწა-წყალს, რად­გან ჩვე­ნი წი­ნაპ­რის­თვის ნავი საწ­ნა­ხე­ლი იყო, რა­შიც ღვი­ნოს წუ­რავ­და და სხვა­გან წას­ვლას, შინ სტუმ­რის ლო­დინს ამ­ჯო­ბი­ნებ­და. ჩვენ მსოფ­ლიო გვიც­ნობს რო­გორც ოქ­როს საწ­მი­სის მხა­რეს და რო­გორც ღვი­ნის სამ­შობ­ლოს; ღვი­ნო ქარ­თუ­ლი სი­ტყვაა, რო­მე­ლიც მსოფ­ლი­ო­ში გავ­რცელ­და. ქარ­თუ­ლი ხა­სი­ა­თი და ქარ­თვე­ლი ადა­მი­ა­ნის ცხოვ­რე­ბი­სად­მი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა ღვი­ნის კულ­ტუ­რამ ჩა­მო­ა­ყა­ლი­ბა.

ვაზს უკავ­შირ­დე­ბა ქარ­თუ­ლი სუფ­რის უნი­კა­ლუ­რი ფე­ნო­მე­ნი, რო­მე­ლიც ზუს­ტად გა­მო­ხა­ტავს ქარ­თვე­ლი კა­ცის და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბას ცხოვ­რე­ბის რა­ო­ბის მი­მართ, სა­დაც სი­ცო­ცხლის აზ­რად და­სა­ხუ­ლია თვით სი­ცო­ცხლის­ვე სიყ­ვა­რუ­ლი და მისი ყვე­ლა­ზე დიდი გა­მოვ­ლი­ნე­ბა - სხვა ადა­მი­ა­ნის­თვის ბედ­ნი­ე­რე­ბის მი­ნი­ჭე­ბის სურ­ვი­ლი, მრა­ვალ­ხმი­ა­ნი სიმ­ღე­რა, ცეკ­ვა, ლექ­სი, რაც სა­კუ­თარ თავს გვამ­სგავ­სებს, რა­შიც ყვე­ლა­ზე მე­ტად ვლინ­დე­ბა ჩვე­ნი მე­ო­ბა და კულ­ტუ­რის თვითმყო­ფა­დო­ბა და რაც უდა­ვოდ კა­ცობ­რი­ო­ბის შე­ნა­ძე­ნია.

ღვი­ნის კულ­ტუ­რა და ქარ­თუ­ლი სუფ­რის ფი­ლო­სო­ფია თა­ვი­სი არ­სით და სუ­ლის­კვე­თე­ბით ადა­მი­ან­თა ტო­ლე­რან­ტო­ბას ეფუძ­ნე­ბა. სწო­რედ ამი­ტო­მაც, ქარ­თვე­ლე­ბის­თვის ტო­ლე­რან­ტო­ბა სა­უ­კუ­ნე­ე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში შეთ­ვი­სე­ბულ ცხოვ­რე­ბის და აზ­როვ­ნე­ბის წესს, ძვალ­სა და რბილ­ში გამ­ჯდარ მსოფ­ლმხედ­ვე­ლო­ბას წარ­მო­ად­გენს და დღეს იმ ცი­ვი­ლი­ზა­ცი­ის გა­ნუ­ყო­ფელ ნა­წი­ლად გვხდის, რო­მელ­შიც ყვე­ლა­ზე დიდ ღი­რე­ბუ­ლე­ბად პი­როვ­ნე­ბის ღირ­სე­ბა და თა­ვი­სუფ­ლე­ბა მი­აჩ­ნი­ათ. პი­როვ­ნე­ბის პა­ტი­ვის­ცე­მა­ზე და­ფუძ­ნე­ბუ­ლი ევ­რო­პუ­ლი ღი­რე­ბუ­ლე­ბე­ბი იგი­ვე ვაჟა-ფშა­ვე­ლას ღი­რე­ბუ­ლე­ბე­ბია და სრუ­ლად შე­ე­სა­ბა­მე­ბა ჩვენს მენ­ტა­ლი­ტეტს.

ნამ­დვი­ლად შეგ­ვიძ­ლია, რომ ევ­რო­პი­სა და აზი­ის გზა­შე­სა­ყარ­ზე მდე­ბა­რე სა­ქარ­თვე­ლო ძა­ლი­ან მალე გა­და­ვაქ­ცი­ოთ კულ­ტუ­რა­თა და ცი­ვი­ლი­ზა­ცი­ა­თა თავ­შეყ­რის და მშვი­დო­ბი­ა­ნი თა­ნა­არ­სე­ბო­ბის ად­გი­ლად, რომ­ლის მო­დე­ლიც არის ძვე­ლი თბი­ლი­სი და რისი გა­მოც­დი­ლე­ბაც ათე­უ­ლო­ბით სა­უ­კუ­ნის გან­მავ­ლო­ბა­ში გა­მო­ვი­მუ­შა­ვეთ.

დღეს ჩვე­ნი ეკო­ნო­მი­კა ექ­ვსჯერ ჩა­მორ­ჩე­ბა სა­შუ­ა­ლო­ევ­რო­პულს და ამით გა­მოწ­ვე­უ­ლი პრობ­ლე­მე­ბის გამო ხში­რად მიჩ­ქმა­ლუ­ლია და მტვერ­და­დე­ბუ­ლია სა­უ­კუ­ნე­ე­ბის წრთო­ბით ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბუ­ლი ქარ­თუ­ლი ხა­სი­ა­თის მთა­ვა­რი საზ­რი­სი, გა­ი­ხა­როს სხვის­თვის ბედ­ნი­ე­რე­ბის მი­ნი­ჭე­ბით. ეჭვი არ მე­პა­რე­ბა, რომ სულ რა­ღაც 10-15 წე­ლი­წად­ში ჩვე­ნი ეკო­ნო­მი­კა ევ­რო­პუ­ლის მსგავ­სი იქ­ნე­ბა. სწო­რედ ამას ვგუ­ლის­ხმობ, რო­დე­საც ორი­ენ­ტი­რად 2030 წელი ავი­ღე და სა­ზო­გა­დო­ე­ბა "2030" და­ვა­ფუძ­ნე, რად­გან ჩვე­ნი და სა­ერ­თა­შო­რი­სო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბის გათ­ვლე­ბით სა­ქარ­თვე­ლოს ეკო­ნო­მი­კა 2030 წლის­თვის სა­ბო­ლო­ოდ გა­ი­მარ­თე­ბა წელ­ში და გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი ქვეყ­ნე­ბის რიგ­ში ჩავ­დგე­ბით. ეკო­ნო­მი­კუ­რი გათ­ვლე­ბის გარ­და, ამის იმედს მაძ­ლევს ჩვე­ნი ხალ­ხის ნი­ჭი­ე­რე­ბა, შრო­მის­მოყ­ვა­რე­ო­ბა, სწრაფ­ვა სი­ახ­ლის შეც­ნო­ბის­კენ და, რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, ჩვე­ნი ახალ­გაზ­რდე­ბის გო­ნი­ე­რე­ბა, დიდი შე­მარ­თე­ბა, თვი­თორ­გა­ნი­ზე­ბის უნა­რი და სა­კუ­თა­რი ქვეყ­ნის სიყ­ვა­რუ­ლი, რაც, თუნ­დაც, თბი­ლის­ში დატ­რი­ა­ლე­ბუ­ლი სტი­ქი­უ­რი უბე­დუ­რე­ბის დრო­საც გა­მომ­ჟღავ­ნდა.

როცა ამას მო­ვა­ხერ­ხებთ და სი­დუ­ხ­ჭი­რეს თავს და­ვაღ­წევთ, მა­შინ ქარ­თულ ფე­ნო­მენ­საც ოქ­როს ხანა და­უდ­გე­ბა და ყვე­ლას­თვის მიმ­ზიდ­ვე­ლი გახ­დე­ბა ჩვე­ნი ლა­მა­ზი და ნი­ჭი­ე­რი ადა­მი­ა­ნე­ბით და­სახ­ლე­ბუ­ლი ქვე­ყა­ნა.

აქვე უნდა ვთქვათ ისიც, რომ ქვეყ­ნის გამ­თლი­ა­ნე­ბის პერ­სპექ­ტი­ვა რე­ა­ლუ­რი გახ­დე­ბა მხო­ლოდ და მხო­ლოდ მა­ღალ ღი­რე­ბუ­ლე­ბე­ზე და­ფუძ­ნე­ბულ და ძლი­ე­რი ეკო­ნო­მი­კის მქო­ნე სა­ხელ­მწი­ფო­ში, რო­მე­ლიც მიმ­ზიდ­ვე­ლი და სა­ინ­ტე­რე­სო უპირ­ვე­ლე­სად ჩვე­ნი აფხა­ზი და ოსი ძმე­ბი­სათ­ვის უნდა იყოს.

ჩვე­ნი სტრა­ტე­გი­უ­ლი კა­პი­ტა­ლია გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რი მდე­ბა­რე­ო­ბა და კულ­ტუ­რა­თა მშვი­დო­ბი­ა­ნად შეხ­ვედ­რი­სა და ჰარ­მო­ნი­უ­ლი თა­ნა­არ­სე­ბო­ბის გა­მოც­დი­ლე­ბა. ავ­ტო­რი­ტა­რიზ­მში დაბ­რუ­ნე­ბა ჩვენ­თვის მხო­ლოდ პო­ლი­ტი­კუ­რი კი არა, კულ­ტუ­რუ­ლი და მენ­ტა­ლუ­რი ტრა­გე­დი­აც იქ­ნე­ბა, ვი­ნა­ი­დან ავ­ტო­რი­ტა­რიზ­მი ძა­ლა­დო­ბას ეფუძ­ნე­ბა, მის­თვის მი­უ­ღე­ბე­ლია პო­ლი­ტი­კუ­რი, რე­ლი­გი­უ­რი და სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი მრა­ვალ­ფე­როვ­ნე­ბა და ნუ­ლო­ვან ტო­ლე­რან­ტიზმს ამ­კვიდ­რებს.

ნუ­ლო­ვან ტო­ლე­რან­ტო­ბა­სა და ავ­ტო­რი­ტა­რიზ­მში დაბ­რუ­ნე­ბა გა­მო­იწ­ვევს იმას, რომ ჩვე­ნი ქვე­ყა­ნა კულ­ტუ­რა­თა მშვი­დო­ბი­ა­ნი გზა­შე­სა­ყა­რის ნაც­ვლად, ცი­ვი­ლი­ზა­ცი­ა­თა გზა­გა­სა­ყა­რად და ინ­ტე­რეს­თა შე­ჯა­ხე­ბის პო­ლი­გო­ნად გა­და­იქ­ცე­ვა, რაც დაგ­ვან­გრევს და გან­ვი­თა­რე­ბის ყო­ველ­გვარ პერ­სპექ­ტი­ვას მოგ­ვის­პობს.

სა­ქარ­თვე­ლოს გან­ვი­თა­რე­ბის და კე­თილ­დღე­ო­ბის ერ­თა­დერ­თი სა­ფუძ­ვე­ლი თა­ვი­სუფ­ლე­ბა, დე­მოკ­რა­ტია და ტო­ლე­რან­ტო­ბაა და ჩვე­ნი ყვე­ლა გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა ამ აქ­სი­ო­მას უნდა ეფუძ­ნე­ბო­დეს!

ქვეყ­ნის სა­გა­რეო კურ­სი და ორი­ენ­ტი­რე­ბი

ვი­ნა­ი­დან ჩვე­ნი კე­თილ­დღე­ო­ბა მხო­ლოდ დე­მოკ­რა­ტი­ას და თა­ვი­სუ­ფალ გა­რე­მოს უკავ­შირ­დე­ბა, ცხა­დია ისიც, რომ ევ­რო­კავ­შირ­თან და ევ­რო­ატ­ლან­ტი­კურ სივ­რცეს­თან ინ­ტეგ­რა­ცია, ნა­ტოს წევ­რო­ბა, სა­ქარ­თვე­ლოს სა­გა­რეო პო­ლი­ტი­კის სტრა­ტე­გი­უ­ლი პრი­ო­რი­ტე­ტია და ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით ჩვენ­თვის კი­თხვე­ბი არ არ­სე­ბობს.

ჩვე­ნი სა­ხელ­მწი­ფოს სა­გა­რეო კურ­სი წარ­მო­ად­გენს სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ქა­ლა­ქე­თა თა­ვი­სუ­ფალ არ­ჩე­ვანს, რო­მე­ლიც ემ­ყა­რე­ბა ის­ტო­რი­ულ და ფა­სე­უ­ლობ­რივ კავ­შირს და­სავ­ლურ სამ­ყა­როს­თან და ეს არა­ერ­თხელ იქნა და­დას­ტუ­რე­ბუ­ლი სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი აზ­რის გა­მო­კი­თხვე­ბით და, მათ შო­რის, პლე­ბის­ცი­ტი­თაც.

შე­სა­ბა­მი­სად, სა­ქარ­თვე­ლოს მთავ­რო­ბა აქ­ტი­უ­რად მუ­შა­ობს სწო­რედ ამ არ­ჩევ­ნის გან­ხორ­ცი­ლე­ბის­თვის - ატა­რებს რე­ფორ­მებს, რათა კი­დევ უფრო და­ვუ­ახ­ლოვ­დეთ ევ­რო­პას და სა­ქარ­თვე­ლო რე­ა­ლუ­რად გახ­დეს ევ­რო­პუ­ლი ეკო­ნო­მი­კის და ევ­რო­პუ­ლი მო­წყო­ბის ქვე­ყა­ნა.

დღეს სა­ქარ­თვე­ლო რე­გი­ონ­ში ლი­დე­რი ქვე­ყა­ნაა დე­მოკ­რა­ტი­ის გან­ვი­თა­რე­ბი­სა და ევ­რო­კავ­შირ­თან და­ახ­ლო­ე­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბით. სა­ქარ­თვე­ლოს ბიზ­ნეს­გა­რე­მო სა­უ­კე­თე­სოა და თა­ვი­სუ­ფა­ლი სა­ვაჭ­რო სივ­რცის მო­თხოვ­ნებ­საც ყვე­ლა­ზე უკეთ ჩვენ ვაკ­მა­ყო­ფი­ლებთ.

სა­გა­რეო ორი­ენ­ტი­რებ­ზე სა­უბ­რი­სას სა­გან­გე­ბოდ უნდა აღი­ნიშ­ნოს, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი მნიშ­ვნე­ლო­ბა ენი­ჭე­ბა ურ­თი­ერ­თო­ბებს ამე­რი­კის შე­ერ­თე­ბულ შტა­ტებ­თან, ჩვენს სტრა­ტე­გი­ულ პარტნი­ორ­თან, რო­მე­ლიც არის სა­ქარ­თვე­ლოს და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სი გა­რან­ტი და მხარ­დამ­ჭე­რი. ძნელ­ბე­დო­ბის ჟამს სწო­რედ ამე­რი­კამ გა­უ­წია ჩვენს ქვე­ყა­ნას ყვე­ლა­ზე დიდი ფი­ნან­სუ­რი, სამ­ხედ­რო-პო­ლი­ტი­კუ­რი და მო­რა­ლუ­რი მხარ­და­ჭე­რა.

ბოლო ოთხი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ჩვენს ქვეყ­ნებს შო­რის მე­გობ­რო­ბა ძა­ლი­ან მა­ღალ ხა­რისხში ავი­და და, ყვე­ლამ კარ­გად უნდა გა­ვაც­ნო­ბი­ე­როთ, რომ მო­მა­ვალ­ში სა­ქარ­თვე­ლოს უსაფრ­თხო­ე­ბა და პო­ლი­ტი­კურ-ეკო­ნო­მი­კუ­რი წარ­მა­ტე­ბე­ბი მნიშ­ვნე­ლო­ვან­წი­ლად არის და­მო­კი­დე­ბუ­ლი სწო­რედ ჩვენს მთა­ვარ პარტნი­ორ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის კი­დევ უფრო გაღ­რმა­ვე­ბა­სა და მჭიდ­რო თა­ნამ­შრომ­ლო­ბა­ზე.

კარ­გად უნდა გვეს­მო­დეს, რომ ევ­რო­კავ­შირ­ში სა­ქარ­თვე­ლოს მი­ღე­ბის სა­კი­თხი უახ­ლო­ეს დღის წეს­რიგ­ში არ დგას. ასე­ვე გარ­კვე­უ­ლი ლო­დი­ნი დაგ­ვჭირ­დე­ბა, ვიდ­რე ნა­ტოს წევ­რე­ბი გავ­ხდე­ბით, რად­გან ეს რთუ­ლი გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რი პრო­ცე­სის ნა­წი­ლია და მხო­ლოდ ჩვენს სურ­ვილ­სა და მზად­ყოფ­ნა­ზე არ არის და­მო­კი­დე­ბუ­ლი, თუმ­ცა, ეს არა­ვი­თარ შემ­თხვე­ვა­ში არ უნდა იქ­ცეს სპე­კუ­ლი­რე­ბის და, მით უმე­ტეს, იმედ­გაც­რუ­ე­ბის სა­ბა­ბად.

სა­ქარ­თვე­ლოს სა­გა­რეო კურ­სი და ორი­ენ­ტი­რი ერ­თმნიშ­ვნე­ლოვ­ნად არის ევ­რო­ატ­ლან­ტი­კუ­რი მი­მარ­თუ­ლე­ბა! ჩვენ მოთ­მი­ნე­ბით და­ვე­ლო­დე­ბით ხელ­საყ­რელ დროს, მზად ვიქ­ნე­ბით და ევ­რო­ატ­ლან­ტი­კუ­რი სტრუქ­ტუ­რებ­ში შე­ვალთ მა­შინ­ვე, რო­გორც კი ჩვე­ნი მე­გობ­რე­ბი და პარტნი­ო­რე­ბი კა­რის გა­ღე­ბას შეძ­ლე­ბენ.

და­სავ­ლუ­რი კურ­სი არ ნიშ­ნავს, რომ პა­ტივსცე­მით არ მო­ვექ­ცე­ვით მე­ზობ­ლებს და არ გა­ვით­ვა­ლის­წი­ნებთ მათ ინ­ტე­რე­სებს, პი­რი­ქით, ჩვე­ნი სტრა­ტე­გია გუ­ლის­ხმობს მე­გობ­რუ­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის დამ­ყა­რე­ბას ყვე­ლა მე­ზო­ბელ და არა­მე­ზო­ბელ ქვე­ყა­ნას­თან.

ყვე­ლა­ფერს გა­ვა­კე­თებთ, რათა სა­ქარ­თვე­ლოს ინ­ტე­რე­სე­ბის შე­უ­ლა­ხა­ვად შევ­ძლოთ ურ­თი­ერ­თო­ბის ნორ­მა­ლი­ზე­ბა რუ­სეთ­თან, გა­ვაღ­რმა­ვებთ კავ­ში­რებს მნიშ­ვნე­ლო­ვან პარტნი­ო­რებ­თან და მე­გობ­რებ­თან - თურ­ქეთ­თან, აზე­ბა­ირ­ჯან­თან, სომ­ხეთ­თან; სა­ინ­ტე­რე­სო თა­ნამ­შრომ­ლო­ბას ვი­წყებთ ირან­თან; სა­ქარ­თვე­ლო აქ­ტი­უ­რად მო­ნა­წი­ლე­ობს უზარ­მა­ზა­რი ეკო­ნო­მი­კუ­რი და პო­ლი­ტი­კუ­რი პო­ტენ­ცი­ა­ლის მქო­ნე აბ­რე­შუ­მის გზის პრო­ექ­ტში. რამ­დე­ნი­მე დღის წინ გა­ფორმ­და კონ­ტრაქ­ტი, რომ­ლის მი­ხედ­ვი­თაც გერ­მა­ნი­ის რკი­ნიგ­ზა, სა­ქარ­თვე­ლოს გავ­ლით, ჩი­ნეთს და­უ­კავ­შირ­დე­ბა. ამით კი­დევ უფრო გა­მოკ­ვე­თე­ბა ჩვე­ნი ქვეყ­ნის გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რი და ეკო­ნო­მი­კუ­რი ფუნ­ქცია, იყოს სატ­რან­სპორ­ტო დე­რე­ფა­ნი და­სავ­ლეთ­სა და აღ­მო­სავ­ლეთს შო­რის.

წარ­სულ­ში დაბ­რუ­ნე­ბის საფრ­თხე

შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ დღე­ვან­დელ სა­ქარ­თვე­ლო­ში პო­ლი­ტი­კურ პრობ­ლე­მებს მნიშ­ვნე­ლო­ვან­წი­ლად ქმნის ის, რომ, ერთი მხრივ, გვაქვს მა­ღა­ლი ხა­რის­ხის დე­მოკ­რა­ტია და, მე­ო­რე მხრივ, მას მნიშ­ვნე­ლოვ­ნად ჩა­მორ­ჩე­ბა ეკო­ნო­მი­კის გან­ვი­თა­რე­ბა. ასე­თი გან­სხვა­ვე­ბა დე­მოკ­რა­ტი­ი­სა და ეკო­ნო­მი­კის დო­ნე­ებს შო­რის იშ­ვი­ა­თია და ძნე­ლად თუ სად­მე მო­ი­ძებ­ნე­ბა. რო­გორც წესი, დე­მოკ­რა­ტი­ის ხა­რის­ხი შე­ე­სა­ბა­მე­ბა ეკო­ნო­მი­კის გან­ვი­თა­რე­ბას. დღეს არ­სე­ბუ­ლი ეკო­ნო­მი­კუ­რი მდგო­მა­რე­ო­ბა ავ­ტო­რი­ტა­რიზ­მში დაბ­რუ­ნე­ბის ნი­ა­დაგს ქმნის, ხოლო ქვეყ­ნის მო­მა­ვა­ლი დე­მოკ­რა­ტი­ის გა­ნუხ­რე­ლად გან­ვი­თა­რე­ბას მო­ი­თხოვს. რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, ჩვენ მო­მავ­ლის ინ­ტე­რე­სე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე უნდა ვი­მოქ­მე­დოთ.

სა­ა­კაშ­ვილს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის იდე­ო­ლო­გე­ბი ღიად ასა­ბუ­თებ­დნენ, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს - ეკო­ნო­მი­კის სწრა­ფი წინსვლი­სა და მო­დერ­ნი­ზა­ცი­ის­თვის - აუ­ცი­ლებ­ლად სჭირ­დე­ბო­და ავ­ტო­რი­ტა­რუ­ლი რე­ჟი­მი და რკი­ნის ხელი - პო­ლი­ტი­კუ­რად ჩა­მორ­ჩე­ნი­ლი ხალ­ხი პა­ტა­რა ჯგუფს უნდა ემარ­თა. ამა­ში არ­წმუ­ნებ­დნენ უცხო­ე­ლებ­საც და ამ შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბის შე­საქ­მნე­ლად დად­გმულ სპექ­ტაკ­ლებს და უხეშ პრო­ვა­კა­ცი­ებ­საც არ ერი­დე­ბოდ­ნენ. თუმ­ცა, ვი­თომ­და ქვეყ­ნის სა­კე­თილ­დღე­ოდ გა­მიზ­ნუ­ლი ამ­გვა­რი ქმე­დე­ბე­ბი სა­ბო­ლო­ოდ დას­რულ­და ერთი ჯგუ­ფის მიერ ძა­ლა­უფ­ლე­ბის უზურ­პი­რე­ბით და ელი­ტუ­რი კო­რუფ­ცი­ით.

აუ­ცი­ლე­ბე­ლია, მთელ­მა სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ გა­ვაც­ნო­ბი­ე­როთ ის ხი­ფა­თი, რო­მე­ლიც დე­მოკ­რა­ტი­ი­სა და ეკო­ნო­მი­კის დო­ნე­ებს შო­რის სხვა­ო­ბას ახ­ლავს. ავ­ტო­რი­ტა­რიზ­მის პი­რო­ბებ­ში ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა მარ­თავს სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ აზრს - ერთი მხრივ, ხე­ლოვ­ნუ­რად ნერ­გავს ოპ­ტი­მიზს და ცხოვ­რე­ბას სა­ა­მუ­რად წარ­მო­ა­ჩენს, ამას­თან ერ­თად კი ძა­ლა­დო­ბით ახ­შობს უკ­მა­ყო­ფი­ლე­ბის გა­მოვ­ლი­ნე­ბებს. დე­მოკ­რა­ტი­ის პი­რო­ბებ­ში კი ეკო­ნო­მი­კუ­რი სი­დუ­ხ­ჭი­რით გა­მოწ­ვე­უ­ლი გან­წყო­ბე­ბის გა­მომ­ზე­უ­რე­ბას ხელს არა­ფე­რი უშ­ლის.

სწო­რედ აქ უნდა მო­ვუხ­მოთ გო­ნი­ე­რე­ბას და კარ­გად გა­ვი­აზ­როთ, რომ არა­ვი­თარ შემ­თხვე­ვა­ში არ გვაქვს უკან, ტი­რა­ნი­ის­კენ მიბ­რუ­ნე­ბის უფ­ლე­ბა. უნდა შე­ვი­ნარ­ჩუ­ნოთ დე­მოკ­რა­ტი­ის მა­ღა­ლი ხა­რის­ხი და მას და­ვა­წი­ოთ ეკო­ნო­მი­კა. მხო­ლოდ ეს მოგ­ვი­ტანს მშვი­დო­ბას და კე­თილ­დღე­ო­ბას!

დღეს ნამ­დვი­ლად გვაქვს თა­ვი­სუ­ფა­ლი არ­ჩე­ვა­ნის სა­შუ­ა­ლე­ბა, ვერც დაგ­ვა­ში­ნებს ვინ­მე და ვერც ხმებს მოგვპა­რა­ვენ, თუმ­ცა, ეს საკ­მა­რი­სი არ არის, რად­გან სწო­რი არ­ჩე­ვა­ნი მხო­ლოდ ინ­ფორ­მი­რე­ბულ ამომ­რჩე­ველს შე­უძ­ლია, ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით კი სე­რი­ო­ზუ­ლი პრობ­ლე­მე­ბია.

ქვე­ყა­ნა­ში ფი­ზი­კუ­რი ძა­ლა­დო­ბა დას­რულ­და, მაგ­რამ გრძელ­დე­ბა პრო­პა­გან­დით და სიც­რუ­ით ძა­ლა­დო­ბა, რაც, შე­იძ­ლე­ბა, გა­ცი­ლე­ბით მე­ტა­დაც კი აზი­ა­ნებ­დეს სა­ზო­გა­დო­ე­ბას.

პო­ლი­ტი­კუ­რი ძალა, რო­მე­ლიც ცოტა ხნის წინ ტე­რო­რით მარ­თავ­და ქვე­ყა­ნას, ადა­მი­ა­ნის უფ­ლე­ბებს აბუ­ჩად იგ­დებ­და და თა­ვი­სუ­ფალ სი­ტყვას დევ­ნი­და, დღეს სრუ­ლად სარ­გებ­ლობს ქვე­ყა­ნა­ში არ­სე­ბუ­ლი თა­ვი­სუ­ფა­ლი გა­რე­მო­თი, ძვე­ლე­ბუ­რად ამუ­შა­ვებს სიც­რუ­ის მან­ქა­ნას, აფ­რქვევს ცი­ლის­წა­მე­ბის კო­რი­ან­ტელს და მის დღის წეს­რიგს ხში­რად და­ნარ­ჩე­ნი მე­დი­აც მიჰ­ყვე­ბა, რად­გან, მთავ­რო­ბის ლან­ძღვა მო­და­შია და კარგ ტო­ნად ით­ვლე­ბა.

მო­ქა­ლა­ქე­ებს მი­ზან­მი­მარ­თუ­ლად და გა­ნუ­წყვეტ­ლივ მი­ე­წო­დე­ბათ ქვე­ყა­ნა­ში არ­სე­ბუ­ლი ვი­თა­რე­ბის გან­ზრახ და­მა­ხინ­ჯე­ბუ­ლი სუ­რა­თი, რაც ბევრში გულ­გა­ტე­ხი­ლო­ბი­სა და სა­სო­წარ­კვე­თის გან­ცდას იწ­ვევს. ეს ყვე­ლა­ფე­რი რე­ვან­შის მიზ­ნით კეთ­დე­ბა, რათა სა­ა­კაშ­ვი­ლის კლან­მა ქვე­ყა­ნა ისევ და­აბ­რუ­ნოს ძალ­მომ­რე­ო­ბის ჭა­ობ­ში, რო­მელ­საც ძლივს და­ვაღ­წი­ეთ თავი.

მე­დი­ამ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა უნდა აკ­რი­ტი­კოს და, რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, მეც ამის მომ­ხრე ვარ, მაგ­რამ არა იმ პო­ლი­ტი­კუ­რი ჯგუ­ფის პო­ზი­ცი­ი­დან და ინ­ტე­რე­სე­ბი­დან, რო­მელ­მაც ამ­დე­ნი ტან­ჯვა მო­უ­ტა­ნა სა­კუ­თარ ხალ­ხს და რო­მელ­საც დღეს რე­ვან­ში სწა­დია.

ამ პარ­ტი­ის ვი­თომ­და გა­ნახ­ლე­ბუ­ლი ლი­დე­რე­ბიც კი დღე­საც სა­კუ­თა­რი პო­ლი­ტი­კუ­რი წარ­სუ­ლის ქე­ბით არი­ან და­კა­ვე­ბულ­ნი და მხო­ლოდ გაკ­ვრით თუ ახ­სე­ნე­ბენ შეც­დო­მებს, რო­მელ­თა შე­სა­ხე­ბაც ნა­ცი­ო­ნა­ლურ მოძ­რა­ო­ბა­ში თით­ქოს არა­ვინ იცო­და.

რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, ჩვენ შე­ვი­ნარ­ჩუ­ნებთ თა­ვი­სუ­ფალ მე­დი­ა­გა­რე­მოს, სა­დაც ნე­ბის­მი­ერ მე­დი­ა­სა­შუ­ა­ლე­ბას იმის შე­საძ­ლებ­ლო­ბაც ექ­ნე­ბა, იყოს არა­ო­ბი­ექ­ტუ­რი, ტენ­დენ­ცი­უ­რი, პო­ლი­ტი­კუ­რად ან­გა­ჟი­რე­ბუ­ლი და გა­ავ­რცე­ლოს არას­წო­რი და ცი­ლისმწა­მებ­ლუ­რი ინ­ფორ­მა­ცი­ე­ბი, რისი მოწ­მე­ნიც, სამ­წუ­ხა­როდ, ყო­ველ­დღი­უ­რად ვართ.

თუმ­ცა, ისიც აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა ით­ქვას, რომ თა­ვი­სუფ­ლე­ბა მე­დი­ას მხო­ლოდ სა­კუ­თა­რი ძა­ლის­ხმე­ვით არ მო­უ­პო­ვე­ბია. ყვე­ლას გვახ­სოვს რამ­დე­ნი­მე წლის წინ მი­წა­ზე დაყ­რი­ლი და ია­რაღ­მიბ­ჯე­ნი­ლი ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბი, ერთი და იმა­ვე ტექ­სტე­ბით მო­სა­უბ­რე ტე­ლე­ვი­ზი­ე­ბი, რომ­ლე­ბიც ამ­ტკი­ცებ­დნენ, რომ იმ ქვე­ყა­ნა­ში, რო­მელ­შიც ასი­ა­თა­სო­ბით ადა­მი­ან­მა ციხე იწ­ვნია, ხოლო და­ნარ­ჩე­ნე­ბი იგი­ვეს ელოდ­ნენ, ცხოვ­რე­ბა მშვე­ნი­ე­რი იყო.

სა­ქარ­თვე­ლო­ში მე­დია სწო­რედ ტი­რა­ნი­ის და­მარ­ცხე­ბის შემ­დეგ გა­თა­ვი­სუფ­ლდა და რო­გორ და­უნ­დობ­ლა­დაც არ უნდა აკ­რი­ტი­კებ­დეს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას, რო­მელ­საც არ­ცთუ მცი­რე წვლი­ლი მი­უ­ძღვის ამ თა­ვი­სუ­ფა­ლი გა­რე­მოს შექ­მნა­ში, თა­ვად მე­დი­ის უფ­ლე­ბებს არა­ვინ შე­ე­ხე­ბა.

ადრე მე­დია ამ­ბობ­და მხო­ლოდ იმას, რაც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას სურ­და და, შე­სა­ბა­მი­სად, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის­თვი­საც ად­ვი­ლი იყო სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი აზ­რით მა­ნი­პუ­ლი­რე­ბა. ნა­ცი­ო­ნა­ლე­ბის ესო­დენ ნა­ქე­ბი პი­ა­რი, სი­ნამ­დვი­ლე­ში იმით გა­მო­ი­ხა­ტე­ბო­და, რომ ყვე­ლა არხზე მხო­ლოდ სა­ა­კაშ­ვი­ლი იჯდა დი­ლი­დან სა­ღა­მომ­დე და ხან სა­ხუ­რა­ვე­ბი­დან გვე­სა­უბ­რე­ბო­და და ხან მღვი­მე­ე­ბი­დან. ყვე­ლა სხვა ინ­ფორ­მა­ცია დახ­შუ­ლი იყო.

დღეს მე­დია გახ­სნი­ლია, ადა­მი­ა­ნებ­მა თა­ვად უნდა გა­მო­ი­ტა­ნონ დას­კვნე­ბი, რა­საც სა­თა­ნა­დო გა­მოც­დი­ლე­ბა სჭირ­დე­ბა და რაც ჯერ აკ­ლია ჩვენს სა­ზო­გა­დო­ე­ბას. მი­უ­ხე­და­ვად ამი­სა, სა­ა­კაშ­ვი­ლის პრო­პა­გან­დას და ცი­ლის­წა­მე­ბას ჩვენ ძა­ლა­დო­ბით და აკ­რძალ­ვით კი არ ვუ­პა­სუ­ხებთ, არა­მედ - ანა­ლი­ზით და მოვ­ლე­ნე­ბი­სათ­ვის სა­ხე­ლის დარ­ქმე­ვით. რო­დე­საც მე­დია სრუ­ლი­ად თა­ვი­სუ­ფა­ლია, სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­საც და მთავ­რო­ბა­საც აქვთ უფ­ლე­ბა, რომ გა­აკ­რი­ტი­კონ იგი და ამ­ხი­ლონ კი­დეც, თუკი არა­კე­თილ­სინ­დი­სი­ერ ქმე­დე­ბებს შე­ამ­ჩნე­ვენ.

რა მი­ზა­ნი მაქვს

როცა პო­ლი­ტიკ­ში მო­ვე­დი, მე იმე­დი მქონ­და, რომ ჩვე­ნი ის­ტო­რი­უ­ლი გა­მოც­დი­ლე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ალღო არ გვი­ღა­ლა­ტებ­და, არ და­ვიბ­ნე­ო­დით და სწო­რი არ­ჩე­ვა­ნით ვუ­პა­სუ­ხებ­დით მო­ძა­ლა­დე მთავ­რო­ბას. სი­ნამ­დვი­ლე­ში ასეც მოხ­და და ქარ­თულ­მა ოც­ნე­ბამ გა­ი­მარ­ჯვა.

ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას ჩა­მო­ვა­შო­რეთ სწო­რედ ის ჯგუ­ფი, რო­მე­ლიც ცხრა წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ბო­რო­ტი და­ჟი­ნე­ბით ცდი­ლობ­და მო­ეს­პო და გა­ე­ნად­გუ­რე­ბი­ნა ათე­უ­ლო­ბით სა­უ­კუ­ნის გან­მავ­ლო­ბა­ში ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბუ­ლი ქარ­თუ­ლი ფე­ნო­მე­ნი, რო­მელ­ზეც ზე­მოთ ვი­სა­უბ­რეთ.

ცდი­ლობ­დნენ, მთე­ლი მსოფ­ლიო და­ერ­წმუ­ნე­ბი­ნათ, რომ ქარ­თვე­ლე­ბი ვართ მარ­თლმა­დი­დებ­ლუ­რი ფა­ნა­ტიზ­მით შე­პყრო­ბი­ლი ვე­ლუ­რი ხალ­ხი, რო­მე­ლიც აგ­რე­სი­უ­ლად არის გან­წყო­ბი­ლი ყვე­ლას და ყვე­ლაფ­რის მი­მართ და ამი­ტომ აუ­ცი­ლე­ბე­ლი იყო ჩვე­ნი მათ­რა­ხით მარ­თვა. მა­შინ რო­დე­საც მარ­თლმა­დი­დებ­ლო­ბა, რაც მნიშ­ვნე­ლოვ­ნად გან­სა­ზღვრავს ჩვენს მსოფ­ლმხედ­ვე­ლო­ბას, სწო­რედ ჰუ­მა­ნიზმს და შემ­წყნა­რებ­ლო­ბას გვას­წავ­ლის და ამას­ვე ქა­და­გებ­და სა­უ­კუ­ნე­ე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში სა­ქარ­თვე­ლოს ეკ­ლე­სია, ქვეყ­ნის სუ­ლი­ე­რი ფარი, რო­მელ­საც გა­ნუ­ზო­მე­ლი წვლი­ლი მი­უ­ძღვის ჩვე­ნი თვითმყო­ფა­დო­ბის შე­ნარ­ჩუ­ნე­ბა­ში.

წელს მთე­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა პო­ლი­ტი­კუ­რი სიმ­წი­ფის გა­მოც­დას ვა­ბა­რებთ. ადრე თეთ­რსა და შავს შო­რის ვირ­ჩევ­დით, დღეს უკვე ბევ­რი ფე­რია, გაჩ­ნდა არ­ჩე­ვა­ნის თა­ვი­სუფ­ლე­ბა - ყვე­ლა სა­კუ­თარ სი­მარ­თლეს ამ­ტკი­ცებს, ყვე­ლა სა­კუ­თა­რი ინ­ტე­რე­სე­ბის გა­ტა­რე­ბას ცდი­ლობს. ამი­ტომ, გა­ცი­ლე­ბით რთუ­ლია მარ­თე­ბუ­ლი არ­ჩე­ვა­ნის გა­კე­თე­ბა.

სიც­რუ­ის მან­ქა­ნა ათას­გვარ ცი­ლის­წა­მე­ბას ავ­რცე­ლებს ქვე­ყა­ნა­ში მიმ­დი­ნა­რე პრო­ცე­სე­ბის შე­სა­ხებ და პი­რად ჩემს მი­მარ­თაც. ამის მი­ზე­ზი, მხო­ლოდ ის კი არ არის, რომ მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი წვლი­ლი მი­მი­ძღვის მათ და­მარ­ცხე­ბა­ში, სა­ა­კაშ­ვი­ლის გუნ­დის გა­ღი­ზი­ა­ნე­ბას კი­დევ უფრო მე­ტად იმი­ტომ ვიწ­ვევ, რომ ძა­ლა­უფ­ლე­ბის დაბ­რუ­ნე­ბის­თვის ბრძო­ლა­ში მათ­თვის სე­რი­ო­ზულ დაბ­რკო­ლე­ბას წარ­მო­ვად­გენ, რა­შიც ნამ­დვი­ლად არ ცდე­ბი­ან. აუ­ცი­ლებ­ლად გა­მო­ვი­ყე­ნებ მთელ ჩემს რე­სურსს, რათა დრო­ის უკან შე­მობ­რუ­ნე­ბა ვერ შეძ­ლონ და ქვე­ყა­ნა ისევ სა­კუ­თა­რი სა­დის­ტუ­რი ექ­სპე­რი­მენ­ტე­ბის ლა­ბო­რა­ტო­რი­ად არ გა­და­აქ­ცი­ონ.

არას­დროს მიტ­რა­ბა­ხია საქ­ველ­მოქ­მე­დო პრო­ექ­ტე­ბით თუ წა­მო­წყე­ბე­ბით, მაგ­რამ, ვი­ნა­ი­დან, ამ­დე­ნი ცი­ლის­წა­მე­ბა მო­ე­დი­ნე­ბა, იმი­სათ­ვის, რომ ჩემს თა­ნა­მო­ქა­ლა­ქე­ებს ზუს­ტი ინ­ფორ­მა­ცია და შე­სა­ბა­მი­სად მარ­თე­ბუ­ლი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბე­ბის მი­ღე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა ჰქონ­დეთ, კი­დევ ერთხელ სრუ­ლი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბით მინ­და ვთქვა, რომ არა­ნა­ი­რი ბიზ­ნე­სინ­ტე­რე­სი სა­ქარ­თვე­ლო­ში არ მაქვს. ყვე­ლა ის პრო­ექ­ტი, რო­მელ­საც ვა­ხორ­ცი­ე­ლებ, მხო­ლოდ იმას ემ­სა­ხუ­რე­ბა, რომ ჩვე­ნი ქვე­ყა­ნა უფრო სან­დო და სა­ინ­ტე­რე­სო გახ­დეს ინ­ვეს­ტო­რე­ბის­თვის, უფრო მიმ­ზიდ­ვე­ლი - ტუ­რის­ტე­ბის­თვის, ეს ყვე­ლა­ფე­რი ძა­ლი­ან ად­ვი­ლად შე­სა­მოწ­მე­ბე­ლია.

ყვე­ლა ბიზ­ნეს­ში ჩა­ხე­დულ­მა იცის, რომ უცხო­ე­ლი ინ­ვეს­ტო­რი გა­ცი­ლე­ბით სწრა­ფად იღებს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას და უფრო გა­ბე­დუ­ლად იწყებს საქ­მი­ა­ნო­ბას, რო­დე­საც მას ად­გი­ლობ­რი­ვი პარტნი­ო­რი ხვდე­ბა და ფი­ნან­სურ თა­ნა­მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას სთა­ვა­ზობს. სწო­რედ ინ­ვეს­ტორ­თა და­მა­ტე­ბი­თი სტი­მუ­ლი­რე­ბის­თვის ჩემი ინი­ცი­ა­ტი­ვით და­ფუძნ­და თა­ნა­ინ­ვეს­ტი­რე­ბის ფონ­დი, რო­მელ­მაც გა­ცხა­დე­ბუ­ლი 5 მი­ლი­არ­დი დო­ლა­რის დიდი ნა­წი­ლი უკვე აით­ვი­სა, რი­თაც მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი როლი შე­ას­რუ­ლა ინ­ვეს­ტი­ცი­ე­ბის მო­ზიდ­ვის თვალ­საზ­რი­სით და ბევრ ინ­ვეს­ტორს გა­უხ­და პარტნი­ო­რად ეკო­ნო­მი­კის სხვა­დას­ხვა სფე­რო­ში - და­წყე­ბუ­ლი სოფ­ლის მე­ურ­ნე­ო­ბი­დან, დამ­თავ­რე­ბუ­ლი ჰე­სე­ბის მშე­ნებ­ლო­ბით.

გარ­და ამი­სა, თა­ვად ფონ­დი, ყო­ველ­გვა­რი პარტნი­ო­რის გა­რე­შე, აშე­ნებს რვა სას­ტუმ­როს, რა­საც დიდი მნიშ­ვნე­ლო­ბა აქვს ტუ­რიზ­მის გან­ვი­თა­რე­ბის თვალ­საზ­რით. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ყვე­ლა ეს პრო­ექ­ტი სრუ­ლად იცავს არ­ქი­ტექ­ტუ­რულ და გა­რე­მოს­დაც­ვით ყვე­ლა ნორ­მას და, ამას­თა­ნა­ვე, მიმ­დე­ბა­რე ტე­რი­ტო­რი­ე­ბის მოვ­ლას და გამ­წვა­ნე­ბა­საც ით­ვა­ლის­წი­ნებს, ჩვე­ნი ოპო­ნენ­ტე­ბი, სა­კუ­თა­რი პო­ლი­ტი­კუ­რი მიზ­ნე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, გან­ზრახ და­მა­ხინ­ჯე­ბუ­ლი ინ­ფორ­მა­ცი­ე­ბის გავ­რცე­ლე­ბით სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გარ­კვე­უ­ლი ნა­წი­ლის შეც­დო­მა­ში შეყ­ვა­ნას ცდი­ლო­ბენ. მათ სურთ, საქ­მის ვი­თა­რე­ბა ისე წარ­მო­ა­ჩი­ნონ, თით­ქოს მე პო­ლი­ტი­კა­ში ფი­ნან­სუ­რი ინ­ტე­რე­სე­ბის გამო მო­ვე­დი. სწო­რედ ამი­ტომ, ად­რეც ვთქვი და მინ­და, კი­დევ ერთხელ გა­ვი­მე­ო­რო, რომ თუ ვინ­მე გა­მოჩ­ნდე­ბა, ვი­საც ამ პრო­ექ­ტე­ბის დას­რუ­ლე­ბის სურ­ვი­ლი და შე­საძ­ლებ­ლო­ბა ექ­ნე­ბა, თა­ნა­ინ­ვეს­ტი­რე­ბის ფონ­დი მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ფას­დაკ­ლე­ბით და­უთ­მობს სა­კუთ­რე­ბას და ყო­ველ­მხრივ დახ­მა­რე­ბა­საც აღ­მო­უ­ჩენს.

ჩვენ ახლა ვიმ­ყო­ფე­ბით გან­ვი­თა­რე­ბის მნიშ­ვნე­ლო­ვან ეტაპ­ზე, რო­დე­საც თი­თო­ე­ულ­მა მო­ქა­ლა­ქემ და­მო­უ­კი­დებ­ლად, ყო­ველ­გვა­რი ძალ­და­ტა­ნე­ბის გა­რე­შე უნდა გა­ა­კე­თოს არ­ჩე­ვა­ნი. ეს კი ძა­ლი­ან დიდ პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბას გვა­კის­რებს. ჩემი ეს წე­რი­ლიც და სა­ტე­ლე­ვი­ზიო გა­მოს­ვლე­ბიც, რომ­ლებ­საც წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნოდ ვგეგ­მავ, იმ მი­ზანს ემ­სა­ხუ­რე­ბა, რომ ვიდ­რე სა­ბო­ლოო გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას მი­ი­ღე­ბენ, თა­ნა­მო­ქა­ლა­ქე­ებს შევ­თა­ვა­ზო მოვ­ლე­ნე­ბის ჩე­მე­უ­ლი ანა­ლი­ზი, თუ რა­ტომ უნდა და­ვუ­ჭი­როთ მხა­რი "ქარ­თულ ოც­ნე­ბას" და ამ პარ­ტი­ის თავ­მჯდო­მა­რეს გი­ორ­გი კვი­რი­კაშ­ვილს, რო­მე­ლიც ნამ­დვი­ლად გა­მო­ირ­ჩე­ვა ერუ­დი­ცი­ით, წე­სი­ე­რე­ბით, შრო­მის­მოყ­ვა­რე­ო­ბით და სწო­რედ ისე­თი ევ­რო­პუ­ლი ყა­ი­დის, გა­წო­ნას­წო­რე­ბუ­ლი და პრინ­ცი­პუ­ლი ლი­დე­რია, რო­გო­რიც დღეს სჭირ­დე­ბა სა­ქარ­თვე­ლოს.

ცხა­დია, გაჩ­ნდე­ბა შე­კი­თხვა - რა­ტომ უნდა აღ­მოჩ­ნდეს ვინ­მეს­თვის სა­ინ­ტე­რე­სო ჩემი ხედ­ვა და რჩე­ვა?! ამ შე­კი­თხვას ასე ვუ­პა­სუ­ხებ­დი - ყვე­ლა ადა­მი­ანს უყ­ვარს თა­ვი­სი სამ­შობ­ლო და არც მე ვარ გა­მო­ნაკ­ლი­სი. შეძ­ლე­ბის­დაგ­ვა­რად მეც ვემ­სა­ხუ­რე­ბი ქვე­ყა­ნას, ამას­თა­ნა­ვე, ვფიქ­რობ, ცხოვ­რე­ბი­სე­უ­ლი გა­მოც­დი­ლე­ბის შე­დე­გად მაქვს მოვ­ლე­ნე­ბის მარ­თე­ბუ­ლი ანა­ლი­ზის უნა­რი, რი­თაც წარ­მა­ტე­ბას მი­ვაღ­წიე რო­გორც ბიზ­ნეს­ში, ასე­ვე - ქვეყ­ნის ტი­რა­ნი­ის­გან გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბის­თვის ბრძო­ლა­ში და რაც, შე­იძ­ლე­ბა, მო­მა­ვალ­შიც გა­მო­ად­გეს ჩემს ქვე­ყა­ნას.

ჩემი ხედ­ვა, რო­მე­ლიც ამ წე­რილ­ში გად­მო­ვე­ცი და რო­მელ­საც კი­დევ უფრო დე­ტა­ლუ­რი და გაშ­ლი­ლი სა­ხით სექ­ტემ­ბერ­ში შე­მოგ­თა­ვა­ზებთ, გან­პი­რო­ბე­ბუ­ლია მხო­ლოდ ჩვე­ნი ქვეყ­ნის წარ­მა­ტე­ბის სურ­ვი­ლით. არა­ვი­თა­რი სხვა მო­ტი­ვი არ მა­მოძ­რა­ვებს - არც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში მოს­ვლის­თვის ვიბ­რძვი, რაც და­ვამ­ტკი­ცე კი­დეც, არც რა­ი­მე თა­ნამ­დე­ბო­ბა მი­ზი­დავს და არც მა­ტე­რი­ა­ლურ გა­მორ­ჩე­ნას ველი. მო­მა­ვალ არ­ჩევ­ნებ­თან და­კავ­ში­რე­ბით არა­ნა­ი­რი პი­რა­დუ­ლი გეგ­მე­ბი ან მიზ­ნე­ბი არ გა­მაჩ­ნია. ჩემი ერ­თა­დერ­თი ფიქ­რი ის არის, რომ უახ­ლო­ეს 10-15 წე­ლი­წად­ში კე­თი­ლად და­ვაგ­ვირ­გვი­ნოთ ის საქ­მე, რო­მელ­საც ჩვე­ნი წი­ნაპ­რე­ბი სა­ძირ­კველს სა­უ­კუ­ნე­ე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში უყ­რიდ­ნენ და თქვენ­თან ერ­თად მეც და ჩემს ოჯახ­საც გვი­ხა­რო­დეს სა­ქარ­თვე­ლო­ში ცხოვ­რე­ბა.

სწო­რი არ­ჩე­ვა­ნის შე­დე­გად 2012 წელს ჩვენ მო­ვი­პო­ვეთ თა­ვი­სუფ­ლე­ბა! სწორ არ­ჩე­ვანს დღე­საც სა­სი­ცო­ცხლო მნიშ­ვნე­ლო­ბა აქვს ჩვენ­თვის! დღე­საც ჩვე­ნი ის­ტო­რი­უ­ლი გა­მოც­დი­ლე­ბის და ალ­ღოს იმე­დი მაქვს! ამი­ტომ დავ­წე­რე ეს წე­რი­ლი. ამი­ტო­მაც ვგეგ­მავ წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო პე­რი­ოდ­ში ყვე­ლა რე­გი­ონ­ში ჩას­ვლას და ტე­ლე­ვი­ზი­ით გა­მოს­ვლებს. შევ­ხვდე­ბი სა­ზო­გა­დო­ე­ბას, ვი­სა­უბ­რებ ქვეყ­ნის წი­ნა­შე არ­სე­ბულ კონ­კრე­ტულ ამო­ცა­ნებ­ზე, ვუ­პა­სუ­ხებ ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბის და ფე­ის­ბუქ­მომ­ხმა­რებლთა დას­მულ კი­თხვებს მთავ­რო­ბის საქ­მი­ა­ნო­ბის, ეკო­ნო­მი­კის მდგო­მა­რე­ო­ბის, პო­ლი­ტი­კურ პარ­ტი­ე­ბის, მე­დი­ის და ყვე­ლა იმ მთა­ვა­რი სა­კი­თხის შე­სა­ხებ, რისი გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბი­თაც უნდა გა­ვა­კე­თოთ პო­ლი­ტი­კუ­რი არ­ჩე­ვა­ნი.

დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, ამ­ჯე­რა­დაც გა­ვი­მარ­ჯვებთ!

P.შ. მინ­და, სა­ზო­გა­დო­ე­ბას ვაც­ნო­ბო, რომ ხუთ­შა­ბათს, 2 ივ­ნისს, ამ თე­მებ­ზე და­მა­ტე­ბით კი­თხვებს ვუ­პა­სუ­ხებ სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი მა­უ­წყებ­ლის ეთერ­ში, გა­და­ცე­მა­ში "ინ­ტერ­ვიუ".

ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლი

30 მა­ი­სი, 2016 წელი