სახელმწიფო მეურვეობის ქვეშ არსებული მოხუცთა თავშესაფრები, მწირი დაფინანსების გამო, ბენეფიციართა მხოლოდ მცირე კონტინგენტის შენახვას ახერხებენ. ამან კერძო თავშესაფრებისა და პანსიონატების როლის ზრდა გამოიწვია. თბილისში რამდენიმე კერძო მოხუცთა სახლია, სადაც თანხის გადახდის შემთხვევაში, ასაკოვან ადამიანს შეუძლია განუსაზღვრელი ვადით დარჩეს. მოხუცთა კერძო თავშესაფარში გადასახადი არც თუ მცირეა და პენსიონერების უმრავლესობისთვის არახელმისაწვდომი. ასეც რომ არ იყოს, ქართული მენტალობიდან გამომდინარე, იშვიათად შეხვდებით ოჯახს, რომლის ასაკოვანი წევრი საკუთარი სურვილითა თუ ახლობლების გადაწყვეტილებით, კერძო მოხუცთა სახლში ცხოვრობს.
დალი კილაძე რამდენიმე თვეა, რაც კერძო მოხუცთა სახლის მმართველია. როგორც BPN-თან საუბარში ამბობს, ამჟამად მის მიერ დაარსებულ მოხუცთა სახლში 4 ხანდაზმული ცხოვრობს. მისი აზრით, დასაწყისისთვის ეს რაოდენობა არც თუ მცირეა. მოხუცთა სახლში გადასახადი 450-დან 600 ლარამდე მერყეობს. ფასში შედის ექთნისა და მომვლელის მომსახურება 24 საათის განმავლობაში, ოთხჯერადი კვება, პირადი ჰიგიენის მოწესრიგება, პირველადი მედიკამენტების მიწოდება.
"იმ შემთხვევაში, თუ მოხუცი ძვირადღირებულ წამლებს საჭიროებს, ან ფსიქოტროპული მედიკამენტები აქვს დანიშნული, ოჯახის წევრი ყიდულობს. ვიღებთ ორივე სქესის ხანდაზმულს. გადასახადი მისი მდგომარეობიდან გამომდინარეობს და დამოკიდებულია იმაზე, თუ რა სახის ყურადღებას და მოვლას საჭიროებს. ასევე, ოჯახის სურვილზეა დამოკიდებული, რამდენ ხანს დარჩება მოხუცი ჩვენთან. დრო შეზღუდული არ არის, შეუძლია მთელი დარჩენილი სიცოცხლე მოხუცთა სახლში გაატაროს", - აღნიშნავს დალი კილაძე. მისივე თქმით, საქართველოში მოხუცთა სახლი ნაკლებად შემოსავლიანია, რადგან არსებული გადასახადი მხოლოდ მცირედით აჭარბებს მოხუცის მოსავლელად საჭირო თანხის რაოდენობას.
გამოიწერეთ საზოგადოების სიახლეები და იხილეთ ის თქვენს Newsfeed-ში!
AMBEBI.GE/საზოგადოება