დღეს მა­რი­ა­მო­ბაა, ყოვ­ლად­წ­მინ­და ღვმთის­მშობ­ლის მი­ძი­ნე­ბის დღე, რო­მე­ლიც უფ­ლის ზე­ცად ამაღ­ლე­ბის შემ­დეგ, მეჩ­ვიდ­მე­ტე წე­ლი­წადს, იე­რუ­სა­ლიმ­ში, სი­ონ­ში, წმინ­და იო­ა­ნე ღვთის­მე­ტყვე­ლის სახ­ლში მოხ­და, სა­დაც უწ­მი­დე­სი დედა მი­ძი­ნე­ბამ­დე ცხოვ­რობ­და.

დღეს კი გვინ­და ღვთის­მშობ­ლის იმ ხატ­ზე გე­სა­უბ­როთ, რო­მელ­საც ჩვენ­მა პატ­რი­არ­ქმა ცოტა ხნის წინ "დე­დო­ფა­ლი", ანუ "სი­ხა­რუ­ლის მომ­ნი­ჭე­ბე­ლი" უწო­და.

მას ორი მცვე­ლი ჰყავს - რე­ჟი­სო­რი ზუ­რაბ ში­ოშ­ვი­ლი და მუ­სი­კო­სი - გი­ორ­გი ჭო­ლო­კა­ვა. ხატი ანა­ლო­გია ივე­რონ­ში დაბ­რძა­ნე­ბუ­ლი დედა ხა­ტის - ივე­რი­ის ყოვ­ლად­წ­მინ­და ღვთის­მშობ­ლი­სა, რო­მელ­საც "პორ­ტა­ი­ტი­სა" ეწო­დე­ბა.

წე­ლი­წად­ზე მე­ტია, რაც ხატი შე­იქ­მნა და მის­მა მცვე­ლებ­მა უკვე ათო­ნის მთა­ზეც წა­აბ­რძა­ნეს, სა­დაც ის დე­და­ხატს შეხ­ვდა. ჩვენ­ში სა­ო­ცარ სას­წა­უ­ლებს აღას­რუ­ლებს, რა­ზეც მისი მცვე­ლე­ბი გვე­სა­უბ­რე­ბი­ან.

გი­ორ­გი ჭო­ლო­კა­ვა:

- ხატი დაბ­რძა­ნე­ბუ­ლია მცვე­ლებ­თან, მის­თვის სპე­ცი­ა­ლუ­რად შექ­მნილ კი­ოტ­ში, მთა­ვა­რი ის არის, რომ უწ­მინ­დე­სის კურ­თხე­ვით ტა­ძარ­ში გა­მობ­რძან­დე­ბა ხოლ­მე, რათა მრევ­ლმა მო­ი­ლო­ცოს...

თა­ვი­დან, სა­მე­ბა­ში რომ იყო დაბ­რძა­ნე­ბუ­ლი, მომ­ლოც­ვე­ლებ­მა უამ­რა­ვი ძვირ­ფა­სე­უ­ლო­ბა შეს­წი­რეს. ჰოდა, რო­დე­საც მას იმ ოქ­რო­უ­ლო­ბით ვამ­კობ­დი და კი­ო­ტი გავ­ხსე­ნი, ხა­ტი­დან დიდი სით­ბო წა­მო­ვი­და ისე­თი, რომ აშ­კა­რად დამ­ცხა, თა­ვი­დან ვერ მივ­ხვდი, რა ხდე­ბო­და. ეს ფაქ­ტი რამ­დენ­ჯერ­მე გან­მე­ორ­და და მერე და­ვად­გი­ნეთ, რომ სით­ბო ხა­ტი­დან მო­დი­ო­და...

ზურა ში­ოშ­ვი­ლი:

- მად­ლი, რო­მე­ლიც ხა­ტი­დან გად­მო­დის, ასე­თი სიმ­ხურ­ვა­ლის სა­ხით აღ­წევს ადა­მი­ა­ნე­ბამ­დე და ეს ტემ­პე­რა­ტუ­რა საკ­მა­ოდ მწვე­ლია. მას­თან ძა­ლი­ან ახ­ლოს მის­ვლა არც გჭირ­დე­ბა, ამას მან­ძილ­ზე გრძნობ. ოღონდ, რო­დე­საც ხა­ტის მცვე­ლი მი­უ­ახ­ლოვ­დე­ბა, ანუ რო­მე­ლი­მე ჩვენ­გა­ნი, ეს ენერ­გია მა­ტუ­ლობს.…

გი­ორ­გი:

- იცით, რომ ამ ხა­ტის რეპ­რო­დუქ­ცი­ე­ბი "კვი­რის პა­ლიტ­რამ" სა­აღ­დგო­მოდ და­ბეჭ­და და მკი­თხველს სა­ჩუქ­რად გა­დას­ცა, მა­ნამ­დე ჩვენც დავ­ბეჭ­დეთ. ჰოდა, სწო­რედ ამ რეპ­რო­დუქ­ცი­ე­ბის პატ­რო­ნე­ბი გვწე­რენ, რომ ხა­ტებს ხე­ლე­ბი უთ­ბე­ბა.

- რო­გორ?

- ხატს ნე­ბის­მი­ერ ად­გილ­ზე რომ შე­ე­ხო, სიმ­ხურ­ვა­ლეს ხე­ლე­ბის გარ­და, ვერც ერთი ნა­წი­ლი­დან იგ­რძნობ. მერე იგი­ვე ჩემ­მა მე­ზო­ბელ­მაც მი­თხრა, რო­მელ­საც ხა­ტის რეპ­რო­დუქ­ცია ვა­ჩუ­ქე. რამ­დე­ნი­მე ცალი მეც მქონ­და შინ და თი­თო­ე­ულს რომ შე­ვე­ხე, ყვე­ლას ხელი თბი­ლი ჰქონ­და.

- ვი­საც ეს არ სჯე­რა და ზღა­პა­რი ჰგო­ნია, შე­იძ­ლე­ბა თქვას, რომ ზა­ფხუ­ლია, ისე­დაც ცხე­ლა და ეჩ­ვე­ნე­ბა­თო.

გი­ორ­გი:

- სხვა­თა შო­რის, როცა ეს ფაქ­ტი და­ვა­ფიქ­სი­რეთ, მა­შინ არ ცხე­ლო­და...

ზურა:

- ეს საკ­ვირ­ვე­ლე­ბა, რაც აღ­სრულ­დე­ბა, ამ ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვის მად­ლის მო­ნი­ჭე­ბა­ზე მი­ა­ნიშ­ნებს, მაგ­რამ ურ­წმუ­ნო ადა­მი­ან­თან, ასე­თი რამ არ აღ­სრულ­დე­ბა. თუმ­ცა ქრის­ტი­ა­ნო­ბის ის­ტო­რი­ა­ში არ­სე­ბობს მა­გა­ლი­თე­ბი, როცა ურ­წმუ­ნო­ე­ბი და ურ­ჯუ­ლო­ე­ბი მარ­თლმა­დი­დებ­ლე­ბი ხდე­ბოდ­ნენ და ასე­ვე ხდე­ბო­და მათი მოქ­ცე­ვაც, მაგ­რამ რას­თა­ნაც ახლა გვაქვს საქ­მე, უპ­რე­ცე­დენ­ტო შემ­თხვე­ვაა...

- ისე, ცნო­ბი­ლი ფაქ­ტია, რომ წმინ­დან­თა სხე­უ­ლის ნა­წი­ლე­ბი ყო­ველ­თვის თბი­ლია.…

- კი, წმინ­და ნა­წი­ლებს ცო­ცხა­ლი ადა­მი­ა­ნის ტემ­პე­რა­ტუ­რა აქვთ, რაც იმას ნიშ­ნავს, რომ თი­თო­ე­უ­ლი არ­სით ცო­ცხა­ლია, მაგ­რამ ამ შემ­თხვე­ვა­ში, ხატი თბე­ბა და ეს მარ­თლაც პირ­ვე­ლი შემ­თხვე­ვაა. აქე­დან დას­კვნა: ერთ-ერთ უძ­ლი­ე­რეს მოვ­ლე­ნა­ზეა ლა­პა­რა­კი, კერ­ძოდ, ხა­ტის ცხო­ველ­მყო­ფე­ლო­ბა­ზე.

ჟურ­ნალ "კა­რიბ­ჭე­ში" ყდა­ზე ჩვე­ნი ხატი და­ი­ბეჭ­და, რო­დე­საც მას­ში ხა­ტის შექ­მნის ის­ტო­რია იყო გად­მო­ცე­მუ­ლი. ჟურ­ნა­ლი სა­ბერ­ძნეთ­ში ქარ­თველ ემიგ­რან­ტებს ჩუ­ვარ­დათ ხელ­ში და ერთ-ერ­თმა ქალ­ბა­ტონ­მა იქი­დან მომ­წე­რა, ღვთის­მშო­ბელს ხელ­ზე რომ ვე­ხე­ბი, თბი­ლი­აო, წარ­მო­გიდ­გე­ნი­ათ?

- ე.ი. მსგავ­სი რამ ქრის­ტი­ა­ნულ სამ­ყა­რო­ში არას­დროს მომ­ხდა­რა?

გი­ორ­გი:

- ერ­თა­დერ­თი, გვა­და­ლუ­პეს ღვთის­მშო­ბე­ლია, რო­მელ­საც 37 გრა­დუ­სი ტემ­პე­რა­ტუ­რა აქვს. ეს გა­მოკ­ვლე­ვა სპე­ცი­ა­ლუ­რი აპა­რა­ტუ­რით "ნა­სამ" ჩა­ა­ტა­რა. ამას ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი თერ­მო­მეტ­რით ვერ გა­ზო­მავ.

- რო­გორც ხა­ტის მცველე­ბი, ამ ყვე­ლა­ფერს რო­გორ ხსნით? რას ამ­ბო­ბენ სა­სუ­ლი­ე­რო პი­რე­ბი და იცის თუ არა ამის შე­სა­ხებ პატ­რი­არ­ქმა?

- იცის, საქ­მის კურ­სშია, პე­რი­ო­დუ­ლად ვხვდე­ბით ხოლ­მე. ასე­ვე იცის იმ კურ­ნე­ბე­ბის, საკ­ვირ­ველ­მოქ­მე­დე­ბე­ბის შე­სა­ხებ, რა­საც ჩვე­ნი ხატი აღას­რუ­ლებს.

რაც შე­ე­ხე­ბა ამ ყვე­ლაფ­რის ახ­სნას, ეს უმარ­ტი­ვე­სია, უძ­ლი­ე­რე­სი ხა­ტია, მისი საკ­ვირ­ვე­ლე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ეს ფაქ­ტე­ბი უდი­დეს ცხო­ველ­მყო­ფე­ლო­ბას ნიშ­ნავს. რაც იმას ადას­ტუ­რებს, რომ ამ ხა­ტის სა­ხით ცო­ცხალ ღვთის­მშო­ბელ­თან გვაქვს საქ­მე. თან, თავს მრავ­ლად აჩ­ვე­ნებს და ამას აჩ­ვე­ნებს მორ­წმუ­ნე­ებს.

ზო­გი­ერთს მისი მო­ლოც­ვის სა­შუ­ა­ლე­ბაც არ აქვს, რომ ტა­ძარ­ში მო­ვი­დეს, ხა­ტის ას­ლიც არ გა­აჩ­ნია, ინ­ტერ­ნე­ტით იწერს ტე­ლე­ფონ­ში, მას­ზე ასე ლო­ცუ­ლობს და ხატი ასეც ის­მენს მათ ვედ­რე­ბას.

გი­ორ­გი:

- ერთ-ერთ გო­გო­ნას შევ­ხვდით, რო­მელ­მაც მოგ­ვიყ­ვა, ჩემს ახ­ლო­ბელს ლე­ი­კე­მი­ით და­ა­ვა­დე­ბუ­ლი შვი­ლი ჰყავს, ვუ­თხა­რი, სა­მე­ბა­ში ხა­ტია დაბ­რძა­ნე­ბუ­ლი, მიდი და შე­ე­ვედ­რე-თქო. ბავ­შვის მკურ­ნა­ლო­ბის­თვის თან­ხე­ბი არ ჰქონ­დათ, შე­სა­ბა­მი­სი ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბი არ უფი­ნან­სებ­დნენ. ქალ­ბა­ტო­ნი, სა­მე­ბა­ში მი­ვი­და, ხატ­თან გუ­ლით ილო­ცა, იქი­დან რომ გა­მო­ვი­და, თურ­მე ზუს­ტად მა­შინ, ერთ-ერ­თმა ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ამ და­უ­რე­კა, მკურ­ნა­ლო­ბის კურსს გი­ფი­ნან­სებ­თო.

მოგ­ვწე­რეს ასე­ვე ასე­თი რამ: ოჯახ­ში რამ­დე­ნი­მე წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში უმუ­შევ­რე­ბი იყ­ვნენ, სა­მე­ბა­ში ხატი მო­ვი­ლო­ცეთ და ოჯა­ხის ოთხი­ვე წევ­რს სამ­სა­ხუ­რი გა­მოგ­ვიჩ­ნდაო... ასე­თი ფაქ­ტი ბევ­რია.

სა­მე­ბა­ში ანა­ლო­გი­ა­ზე რომ იყო ხატი დაბ­რძა­ნე­ბუ­ლი, ყვა­ვი­ლე­ბით გახ­ლდათ შემ­კო­ბი­ლი. ერთ-ერთი მომ­ლოც­ვე­ლის და­უ­დევ­რო­ბის გამო ყვა­ვი­ლებს ცე­ცხლი წა­ე­კი­და, მთლი­ა­ნად აალ­და. კარ­კა­სი კი, რო­მელ­შიც ის ყვა­ვი­ლე­ბი იყო ჩას­მუ­ლი, სულ და­იწ­ვა, და­იწ­ვა ანა­ლო­გი­ის ნა­წი­ლიც, მაგ­რამ ხატი უვ­ნე­ბე­ლი გა­დარ­ჩა.

ზურა:

- ახლა უმ­ძი­მეს მდგო­მა­რე­ო­ბა­შია ერთი პა­ტა­რა, მის­მა ოჯახ­მა გვთხო­ვა, ხატ­თან მის სა­ხელ­ზე ლოც­ვა წაგ­ვე­კი­თხა. წა­ვუ­კი­თხეთ და რო­გორც გვი­თხრეს, უკვე არის შე­დე­გი. ასე­თი ამ­ბა­ვი, ხომ ვამ­ბობთ, ბევ­რია, მაგ­რამ მათი გა­სა­ჯა­რო­ე­ბას პატ­რო­ნე­ბი მა­ინ­ცდა­მა­ინც ერი­დე­ბი­ან. ეს სას­წა­უ­ლე­ბი კი იმი­ტომ ხდე­ბა, რომ ხალ­ხი რწმე­ნა­ში გაძ­ლი­ერ­დეს.

ერ­თმა პა­ტა­რა გო­გო­ნამ ივ­ლის­ში წე­რი­ლი მოგ­ვწე­რა. მარ­ტი­ვი ამ­ბა­ვია, მაგ­რამ თბი­ლი: დე­დას თურ­მე გა­მოც­და ჰქონ­და, ეტყო­ბა, ბავ­შვი ხე­დავ­და, რომ დე­დი­კო ძა­ლი­ან ღე­ლავ­და, რად­გა­ნაც სა­თა­ნა­დოდ არ იყო მომ­ზა­დე­ბუ­ლი. ბავ­შვს შინ ჩვე­ნი ხატი ჰქო­ნია, ცხა­დია, რეპ­რო­დუქ­ცია და მის წი­ნა­შე ულო­ცია, რომ დე­დი­კოს გა­მოც­და კარ­გად ჩა­ე­ბა­რე­ბი­ნა. დე­დამ მარ­თლაც კარ­გად ჩა­ა­ბა­რა გა­მოც­და და გაკ­ვირ­ვე­ბუ­ლი იყოო. წარ­მო­გიდ­გე­ნი­ათ, ამ ხა­ტის მიერ ასე­თი თხოვ­ნე­ბიც შეს­მე­ნი­ლია. მთა­ვა­რია, რომ უფ­ლის­თვის ყვე­ლა სა­თხო­ვა­რი იყოს სათ­ნო და ან­გა­რე­ბი­დან არ მო­დი­ო­დეს.

არის ასე­თი შემ­თხვე­ვე­ბიც, როცა ამ­ბო­ბენ, რომ რო­დე­საც ხატს მი­ე­ახლნენ, კონ­კრე­ტუ­ლი არა­ფე­რი უთხო­ვი­ათ. მხო­ლოდ მო­ი­ლო­ცეს. რომ წა­მო­ვიდ­ნენ, მათ ცხოვ­რე­ბა­ში სას­წა­უ­ლი მოხ­და, რაც სჭირ­დე­ბო­დათ, სწო­რედ ის მი­ე­ცათ... ადა­მი­ა­ნე­ბი გრძნო­ბენ უმ­თავ­რესს, რომ საქ­მე ცო­ცხალ ღვთის­მშო­ბელ­თან აქვთ. მარ­თლაც შე­უძ­ლე­ბე­ლია, ეს ვერ იგ­რძნო.

- რო­გორც გა­ვი­გე, ხატს იე­რუ­სა­ლიმ­ში მი­აბ­რძა­ნებთ, რათა ის წმინ­და მი­წა­ზე ჩაბ­რძან­დეს და მა­ცხოვ­რის გზა გა­ი­ა­როს...

- ზურა:

- გა­ზა­ფხუ­ლი­დან გვქონ­და ამის სურ­ვი­ლი, რომ ხატ­თან ერ­თად გაგ­ვევ­ლო მა­ცხოვ­რის გზა, ანუ უფრო სწო­რად, ღვთის­მშო­ბელს გა­ევ­ლო ეს გზა, მაგ­რამ ამის სა­შუ­ა­ლე­ბა არ გვქონ­და. დღე­საც არ გვაქვს ბევ­რი რა­მის სახ­სა­რი იმი­ტომ, რომ პრაქ­ტი­კუ­ლად, ჩვენ არა­ნა­ირ შე­სა­წირს არ ვი­ღებთ, თუ რა­ი­მე კეთ­დე­ბა, მხო­ლოდ ჩემი და გი­ორ­გის პი­რა­დი და­ნა­ზო­გით. ამი­ტომ ყო­ველ­თვის გვაქვს ფი­ნან­სუ­რი პრობ­ლე­მა, თუმ­ცა რა სა­შუ­ა­ლე­ბაც გვექ­ნე­ბა, იქამ­დე უნდა შევ­ძლოთ ხა­ტის მცვე­ლო­ბა.

თუმ­ცა მომ­ლოც­ვე­ლებს ისე­თი სურ­ვი­ლი გა­უჩ­ნდათ, რომ გაგ­ვე­კე­თე­ბი­ნა პა­ტა­რა ფონ­დი და შევ­ქმე­ნით კი­დეც, რომ­ლი­თაც გა­და­წყვე­ტი­ლი გვაქვს, უმ­წეო ადა­მი­ა­ნე­ბის დახ­მა­რე­ბა. გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი თა­ნად­გო­მა სჭირ­დე­ბათ სა­ზღვრის­პი­რა სოფ­ლებს, სა­დაც თი­თო­ო­რო­ლა ადა­მი­ა­ნი უმ­ძი­მეს პი­რო­ბებ­ში ცხოვ­რობს. ამი­ტომ თუ რა­ღაც თან­ხა შეგ­როვ­დე­ბა, მათ გა­ვუწ­ვდით დახ­მა­რე­ბის ხელს, რომ ზამ­თრის­თვის მცი­რე­დი მა­რა­გი მა­ინც ჰქონ­დეთ, რი­თაც მათ ჩვენ კი არა, ღვთის­მშო­ბე­ლი და­ეხ­მა­რე­ბა.

ასე­ვე მო­ვა­ხერ­ხეთ ის, რომ ნე­ვე­ლის ეკ­ლე­სი­ა­ში მო­ხუ­ცე­ბი, რომ­ლე­ბიც ულუკ­მა­პუ­როდ არი­ან (ამ ტა­ძარ­ში მათ საკ­ვებს აწ­ვდი­ან), რამ­დენ­ჯერ­მე მათი სურ­სა­თით მო­მა­რა­გე­ბა შევ­ძე­ლით.

რაც შე­ხე­ბა იე­რუ­სა­ლიმს, ჩვე­ნი იქ გამ­გზავ­რე­ბა თა­ვის თავ­ზე ერ­თმა პი­როვ­ნე­ბამ აიღო, თუმ­ცა მიწ­ვე­ვა გვქონ­და ათო­ნის მთი­და­ნაც, იმ მა­მებს და მო­ნას­ტრებს, ვი­საც და სა­დაც არ უნა­ხავთ ჩვე­ნი ღვთის­მშო­ბე­ლი, მას­თან შეხ­ვედ­რის სურ­ვი­ლი აქვთ, მაგ­რამ იმის გამო, რომ სა­თა­ნა­დო ფი­ნან­სე­ბი არ გვაქვს, ვერ მი­ვემ­გზავ­რე­ბით.

- ადა­მი­ა­ნებს ხატ­თან მი­ახ­ლე­ბა სად შე­უძ­ლი­ათ?

- მხო­ლოდ ტა­ძარ­ში, რო­მელ­შიც მი­ვაბ­რძა­ნებთ. ცოტა ხნის წინ ის­ტო­რი­ულ ლო­რე­ში გახ­ლდით და იქ იყო დაბ­რძა­ნე­ბუ­ლი ჩვე­ნი ხატი, მალე მთელ სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ვივ­ლით და ადა­მი­ა­ნებს მისი მო­ლოც­ვის სა­შუ­ა­ლე­ბა ექ­მე­ბათ. უცხო­ე­თი­დან ჩა­მო­დის სპე­ცი­ა­ლუ­რად ხალ­ხი ხა­ტის­გან შემ­წე­ო­ბა რომ მი­ი­ღონ.

ასე რომ, მო­დუ­ნე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა არ გვაქვს და შე­სა­ბა­მი­სად ჩვე­ნი სუ­ლი­ე­რი ზრდაც ყო­ველ­დღი­უ­რად ხდე­ბა. ამ საქ­მეს თა­ვად ხატი აკე­თებს.

ჰოდა, შენც უნდა ადგე, გაჰ­ყვე ღვთის­მშო­ბელს და ის გიჩ­ვე­ნებს გზას. ამი­ტომ მინ­დო­ბი­ლე­ბი ვართ მას­ზე და მივ­ყვე­ბით.

ლალი ფა­ცია

AMBEBI.GE