ის ნიჭიერი, პროფსიონალი მუსიკოსია და სცენაზე თავი ყოველთვის ღირსეულად უჭირავს. მას ენდობიან, რადგან მსმენელი ყოველთვის გრძნობს მის გულწრფელობას... ასეთია მომღერალ ელენე ფოჩხუას შეაფასება. მან ასევე ღირსეულად წარმოაჩინა თავი პროექტში - "ორი ვარსკვლავი" და ასეთივე პარტნიორობა გაუწია მეწყვილეს, ჟურნალისტ გოდერძი შარაშიას და მათი შემადგენლობით, მშვენიერი დუეტიც ჩამოყალიბდა, რომელმაც კონკურსში პირველი ადგილი დაიკავა...
ელენე ფოჩხუა:
- პროექტში აქტიურად სამი თვის განმავლობაში ვიყავი ჩართული, რითაც კმაყოფილი ვარ... როდესაც დამირეკესა და მონაწილეობა შემომთავაზეს, გამიხარდა და მაშინვე დავთანხმდი. ამ საქმეში ჩართვა იმიტომ იყო კარგი და სასარგებლო, რომ პროფესიულ სცენაზე გამოსვლის გარკვეული პაუზა მქონდა. ასე დიდ სცენაზე, ფართო აუდიტორიის წინაშე დიდი ხანია, არ გამოვსულვარ, რადგანაც მანმადე, თითქმის სამი წლის განმავლობაში საკმაოდ დაძაბული, რთული პერიოდი გამოვიარე. მოკლედ, გულწრფელი მადლობა ყველას, რომ ამის საშუალება მომცეს. ამ ყველაფერმა რაღაც მეტი სიძლიერე მომანიჭა და ხომ ვამბობ, აბსოლუტურად სწორი დრო იყო ამისთვის ეს, მჭირდებოდა და თავს კიდევ ერთხელ ჩავუტარე დიდი გამოცდა...
ამ პერიოდის მანძილზე ყოველი დღე განსხვავებული, მრავალფეროვანი იყო და ვეცადე, მაქსიმალური გამეკეთებინა, თუმცა მეტიც შემეძლო, მაგრამ მოგეხსენებათ, კონკურსი საოცარი რამ არის, ნერვიულობ, განიცდი და ეს ხელს გიშლის. მოკლედ, გოდერძისთან ერთად, რაც შევძელით, ეს იყო.
- მეტი რაღა უნდა გაგეკეთებინათ, გაიმარჯვეთ... გოდერძისთან შენი დაწყვილება როგორ მოხდა?
- მართლა არ ვიცი, დამირეკეს და მითხრეს, გოდერძისთან ერთად უნდა იმღეროო. არადა, ახლოს არ ვიცნობდი, თუმცა რაღაც გაკვრით მასზე წარმოდგენა კი მქონდა, ვიცოდი, რომ კარგი ჟურნალისტი იყო. ეს მაშინ, მაგრამ მისი ახლოს გაცნობის შემდეგ ვიტყვი, რომ დღევანდელ ცხოვრებაში ცოტა იშვიათიც კია ასეთი კარი ადამიანების არსებობა, როგორიც გოდერძია.
- ორივე ზუგდიდან ხართ ხომ?
- დიახ, ორივე ერთი კუთხიდან გახლავართ...
- ელენე, აღნიშნე, რომ უძიმესი პერიოდი გქონდა, დაახლოებით სამი წლის წინ, ტრაგიკულად დაკარგე ძმა, გიორგი ფოჩხუა... თქვენმა ოჯახმა დიდი ტრაგედია გადაიტანა...
- ეს ამბავი მთელი ცხოვრება ჩემი მოუშუშებელი ტკივილი იქნება. ხომ ამბობენ, დრო ყველაფრის მკურნალიაო, მაგრამ ასე არ ყოფილა, უბრალოდ ადამიანი ამ საშინელებას ეჩვევი და ეს არის...