12
აპრილიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
ჯვარი ქრისტიანობის უმთავრეს სიწმინდეს წარმოადგენს და ქრისტიანები განსაკუთრებულ თაყვანს მიაგებენ მას. ჯვრისადმი პატივისცემასა და სასოებას პირჯვრის გამოსახვითაც გამოხატავენ. ამავდროულად, ეს არის იმ სარწმუნოების გარეგნული გამოხატულება, რომელსაც შინაგანად ვატარებთ. ამ ქმედებით ვადასტურებთ, რომ გვწამს და ვაღიარებთ ჯვარცმულ უფალს - იესო ქრისტეს, მისი მიმდევრები და მსასოებლები ვართ. პირჯვრის გამოსახვის გარეშე ქრისტიანი იგივეა, რაც მეომარი უიარაღოდო, - ბრძანებენ წმინდა მამები. "გზის" მკითხველები ძალიან ხშირად მოგვმართავენ პირჯვართან დაკავშირებული კითხვებით. ამიტომაც გადავწყვიტეთ, შეძლებისდაგვარად გავცეთ პასუხი მათ შეკითხვებს.
- რა ძალა აქვს პირჯვრის გამოსახვას?
მამა კირიონ მუშკუდიანი:
- ჯვარი ადამიანის ხელში ბოროტის ძლევის უდიდესი იარაღია. მისი გამოსახვით ჩვენგან განიდევნება ბოროტი. ძველ აღთქმაში იყო ტრაპეზი, სადაც იწვებოდა მსხვერპლი მრგვალად დასაწველი: თუკი რომელიმე ებრაელი ცოდვას ჩაიდენდა, მას შესაწირად მიჰყავდა ცხვარი ან სხვა ცხოველი თუ ფრინველი, რომელიც სჯულის მიხედვით იყო დაწესებული და მას წვავდნენ ტრაპეზზე. მას შემდეგ, რაც მაცხოვარმა ჯვარზე გაკვრით ინება ცოდვისა და ბოროტის ტყვეობაში მყოფი კაცობრიობის გამოხსნა, შეეწირა ჯვარზე როგორც ტარიგი ღვთისა, როგორც სამსხვერპლო, ჯვარცმული სიკვდილით განაქარვა ეშმაკის ხელმწიფება სამყაროსა და ადამიანზე. ჩვენი, ქრისტეს მიმდევრების ტრაპეზი, სამსხვერპლო გახდა ჯვარი. ამიტომ ჩვენთვის ჯვარი არის წმიდათაწმიდა. რადგან ქრისტეს მიერ კაცობრიობის გამოხსნა და ეშმაკის ძლევა სწორედ ჯვრის მეშვეობით მოხდა, ბოროტი სული კრთის ჯვრის დანახვაზე, რომლის ძალითაც დაიძლევა და განიდევნება კიდეც. პირჯვრის გამოსახვა განგვინათლებს გონებასაც. ამასთანავე, განწმენდს ჩვენს გულს, გონებას, აზრებსა და საქმეებს. თუ ცხოვრების წესად ვაქცევთ ჯვრის გადასახვას, დაცულნი ვიქნებით ყოველგვარი უკეთურებისგან. პირჯვარი უნდა გამოვისახოთ: შინიდან გასვლისას და სახლში შემოსვლისას; ყოველი საქმის დაწყებისა და დასრულების შემდეგ; საზრდელის მიღების წინ; საწოლიდან წამოდგომისას; მუშაობის დროს... როდესაც ჩვენ წინ რაიმეს ვსახავთ ჯვარს, მასაც ვაკურთხებთ ჯვრის სახით. ჯვარი არის მაკურთხებელი და განმწმენდელი ყოველივესი.
- როგორ უნდა გამოვსახოთ ჯვარი მართებულად და რამდენად მნიშვნელოვანია, რომ პირჯვრის გამოსახვას თან ახლდეს ლოცვა?
- პირჯვარი შემდეგნაირად უნდა გამოვისახოთ: მარჯვენა ხელის სამ თითს - ცერს, საჩვენებელსა და შუათითს მჭიდროდ ვაერთებთ, მოხრილ არათითსა და ნეკს კი ხელისგულზე ვაბჯენთ. მჭიდროდ შეერთებული სამი თითი ნიშნავს ყოვლადწმინდა სამებას - ერთარსება ღმერთის სამგვამოვნებაზე მიანიშნებს, მოხრილი ორი თითი ქრისტეს ორბუნებოვნების - ღვთაებრივისა და ადამიანურის მიმანიშნებელია, ხელისგული - დედამიწის, სადაც მოგვევლინა უფალი ღვთაებრივი და ადამიანური ბუნებით. თითების მოხრა კი მიუთითებს სიმდაბლესა და უბრალოებაზე, რომლითაც მოგვევლინა ღმერთი დედამიწაზე. მჭიდროდ შეკრული სამი თითი ჯერ მიგვაქვს შუბლთან და წარმოვთქვამთ - "სახელითა მამისათა", შემდეგ ამავე თითებით ვეხებით მუცელს და ვამბობთ: "და ძისათა"; შემდეგ მარჯვენა მხრისკენ მივმართავთ ხელს და ვამბობთ: "და სულისა წმიდისათა"; ბოლოს კი მივმართავთ ხელს მარცხენა მხრისკენ და წარმოვთქვამთ: "აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ". წმინდა სამების სადიდებელი ლოცვის გარდა, ჯვრის გადასახვის დროს შეიძლება წარმოვთქვათ რომელიმე მოკლე ლოცვაც: "უფალო, შეგვიწყალენ", "იესოს ლოცვა", "ჯვარო პატიოსანო, შემიწყალენ და დამიცავი მე" და სხვა.
- რატომ არის მიღებული ჯვრის გამოსახვა წმინდა ხატებთან თუ სხვა სიწმინდეებთან მიახლებისას?
- წმინდა ხატების, წმინდა ნაწილებისა თუ სხვა სიწმინდეების წინაშე პირჯვარს ვისახავთ, რათა ჯვრის ძალით განწმენდილი მივეახლოთ მას.
- რატომ ვსახავთ ჯვარს ტრაპეზს, საზრდელს და საერთოდ, რამდენად მნიშვნელოვანია საზრდელზე ჯვრის გამოსახვა?
- როგორც აღვნიშნეთ, ჯვარი უძლეველი იარაღია ბოროტი სულის - ეშმაკის განსადევნად. ბოროტი კი ნებისმიერ ადგილზე შეიძლება იყოს ჩასაფრებული, მათ შორის - საკვებ პროდუქტებსა თუ მომზადებულ საზრდელზე. მათი მეშვეობით შესაძლოა, ადამიანის ორგანიზმშიც მოხვდეს. ჯვრის გადასახვა კი განწმენდს საზრდელს და იგი არა მხოლოდ ხორციელ, არამედ სულიერ საზრდოდაც მოგვეცემა.
- მიზანშეწონილია თუ არა პირჯვრის გამოსახვა, როდესაც ტრანსპორტში ვსხედვართ?
- თუ ტრანსპორტით მიმავალს ტაძარი ან გზაზე აღმართული ჯვარი შეგვხვდება და მათ მოსალოცად ჩამოსვლას ვერ ვახერხებთ, მათდამი მოკრძალება და პატივისცემა ჯვრის გამოსახვით უნდა გამოვხატოთ. სასურველია, ტრანსპორტში ჩაჯდომამდე ჯვარი ჩვენც გადავისახოთ და ტრანსპორტსაც გადავსახოთ. ასე მგზავრობისას განსაცდელისგან დაცულნი ვიქნებით.
- აქვს თუ არა უფლება ადამიანს, პირჯვარი დაწოლილმა გადაისახოს?
- თუ ადამიანი ფიზიკური უძლურების გამო ვერ ახერხებს ფეხზე წამოდგომას, შეუძლია, ჯვარი დაწოლილმა გადაისახოს, მაგრამ თუ არანაირი უძლურება არ აწუხებს, ჯვრის გადასახვისას ფეხზე უნდა წამოდგეს.
- რატომ ვისახავთ პირჯვარს მარჯვენა ხელით?
- "აღ-თუ-ვიპყრნე ფრთენი ჩემნი განთიად და დავემკვიდრო მე დასასრულსა ზღვისასა, და რამეთუ მუნცა ხელნი შენი მიძღოდის და მარჯუენამან შენმან შემიწყნაროს მე", - ბრძანებს დავით მეფსალმუნე ერთ-ერთ ფსალმუნში. აქედან ჩანს, რომ მარჯვენა ხელის უპირატესობა ჯერ კიდევ ძველი აღთქმის პერიოდში არსებობდა. ეს კი ახალ აღთქმაშიც გადმოვიდა. ქრისტეს მიმდევრები, ქრისტიანობის უძველესი დროიდან მოყოლებული, პირჯვარს მარჯვენა ხელით იწერდნენ.
- როდესაც ადამიანს სხვების თანდასწრებით ეუხერხულება პირჯვრის გადასახვა, როგორ შეიძლება მოიქცეს?
- შინაგან უხერხულობას, სიმორცხვეს, რომელიც ჯვრის გადასახვას უკავშირდება, ადამიანს ეშმაკი შეჰყრის ხოლმე, რათა ჯვრის ძალასა და მადლს განარიდოს და სული წარუწყმიდოს. ასეთი გრძნობა ადამიანის შინაგან ამპარტავნებაზეც მიუთითებს, რაც ისევ და ისევ ბოროტი სულისგანაა შთაგონებული. შესაძლოა, ადამიანი ურწმუნოთა ან არაქრისტიანთა საზოგადოებაში მოხვდეს და ეუხერხულოს ჯვრის გადასახვა, რათა სხვები არ დააბრკოლოს ან საკუთარ თავს არ შეუქმნას პრობლემა. მსგავს ვითარებაში ჯვარი თვალით უნდა გამოვისახოთ.
- წირვის დროს როდისაა აუცილებელი პირჯვრის გამოსახვა?
- წირვა-ლოცვის მიმდინარეობისას, პირჯვრის გადასახვა აუცილებელია წმინდა წერილის კითხვის დასაწყისში და დასასრულს, როდესაც იხსენიება ან განდიდდება წმინდა სამება: "კურთხეულ არს მეუფება მამისა და ძისა და წმინდისა სულისა"; გალობის დასაწყისში; ტროპარისა და ფსალმუნის კითხვისას; ექვსფსალმუნის შუაში, "ალილუიას" დროს; ცისკრის დაწყებისას, როდესაც მღვდელი ამბობს: "კურთხეულ არს ღმერთი..." სარწმუნოების სიმბოლოს - "მრწამსის" კითხვისას თუ გალობისას: სიტყვებზე - "მწამს", "და ერთია უფალი იესო ქრისტე"; ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხსენებისას; "ღირს არსის" ლოცვისას; დღის წმინდანის მოხსენიებისას; დიაკვნის ვედრებისას: "აცხოვნე, უფალო".
შორენა მერკვილაძე
(გამოდის ხუთშაბათობით)
