ბევ­რის­თვის შვე­ბუ­ლე­ბა­ში თა­ვი­სუ­ფა­ლი დრო­ის სა­სი­ა­მოვ­ნოდ გა­სა­ტა­რებ­ლად სა­უ­კე­თე­სო სა­შუ­ა­ლე­ბა წიგ­ნის კი­თხვაა. მშობ­ლე­ბის დიდი სურ­ვი­ლია, შვი­ლებ­მა ლი­ტე­რა­ტუ­რა ად­რე­ულ ასაკ­ში შე­იყ­ვა­რონ. რა როლი უჭი­რავს წიგნს დღე­ვან­დელ სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში? რა­ტომ უნდა ვი­კი­თხოთ წიგ­ნე­ბი და რო­გორ შე­ვაყ­ვა­როთ ბავ­შვებს ლი­ტე­რა­ტუ­რა? ამ კი­თხვებს "ლი­ტე­რა­ტუ­რუ­ლი პა­ლიტ­რის" რე­დაქ­ტო­რი ზაალ ჩხე­ი­ძე პა­სუ­ხობს.

გა­მოგ­ზავ­ნი­ლი კი­თხვე­ბი

ლალი:

რო­მე­ლი ავ­ტო­რე­ბის და ჟან­რის ლი­ტე­რა­ტუ­რა მი­ვა­წო­დოთ ბავ­შვებს თავ­და­პირ­ვე­ლად, რომ კი­თხვა შე­უყ­ვარ­დეთ?

-ის, რომ ბავ­შვს წიგ­ნის კი­თხვა შე­უყ­ვარ­დეს მთა­ვარ როლს თა­მა­შობს მისი ოჯა­ხი და გა­რე­მო. კვლე­ვებ­მა სა­ქარ­თვე­ლო­შიც და სა­ზღვარ­გა­რე­თაც ერ­თმნიშ­ვნე­ლოვ­ნად აჩ­ვე­ნა, რომ იმ ბავ­შვე­ბის უმ­რავ­ლე­სო­ბა, რომ­ლე­ბიც იზ­რდე­ბი­ან წიგ­ნი­ერ გა­რე­მო­ში, მუდ­მი­ვად ხე­და­ვენ წიგ­ნებს თა­ვი­ანთ ან თუნ­დაც მშობ­ლე­ბის ოთახ­ში, ხში­რად ინ­ტე­რეს­დე­ბი­ან ხოლ­მე წიგ­ნით. ამ კუ­თხით ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ოჯა­ხის ფი­ნან­სუ­რი მდგო­მა­რე­ო­ბა და ის სო­ცი­ა­ლუ­რი გა­რე­მო, რო­მელ­შიც ბავ­შვი ცხოვ­რობს.

12-14 წლამ­დე ბავ­შვე­ბის­თვის მთა­ვა­რი სა­კი­თხა­ვი ლი­ტე­რა­ტუ­რა არის სა­თავ­გა­და­სავ­ლო, ფან­ტას­ტი­კუ­რი ჟან­რის, რად­გან ამ ასაკ­ში გან­სა­კუთ­რე­ბით აქ­ტი­ურ­დე­ბა ბავ­შვის გო­ნე­ბა და მას არ აკ­მა­ყო­ფი­ლებს მხო­ლოდ ის რე­ა­ლო­ბა, რო­მელ­შიც ცხოვ­რობს. შე­სა­ბა­მი­სად, რაც უფრო მე­ტად და­უ­ჯე­რე­ბე­ლი, სა­ინ­ტე­რე­სო და მძაფრ­სი­უ­ჟე­ტი­ა­ნი იქ­ნე­ბა ტექ­სტი და ბავ­შვი თვი­თინ­დენ­ტი­ფი­კა­ცი­ას გა­ა­კე­თებს და დრო­ე­ბით გა­და­სახ­ლდე­ბა იმ სამ­ყა­რო­ში, მით უფრო უკე­თე­სია და იო­ლია მისი და­ინ­ტე­რე­სე­ბა.

მაინ რიდი, ჯეკ ლონ­დო­ნი და ალექ­სან­დრე დი­უ­მა - ესე­ნი, ის მწერ­ლე­ბი არი­ან რო­მელ­თა­გა­ნაც შე­იძ­ლე­ბა ბავ­შვმა და­ი­წყოს წიგ­ნის კი­თხვა, შე­უყ­ვარ­დეს ლი­ტე­რა­ტუ­რა და ა.შ. რა თქმა უნდა, დღეს ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი წიგ­ნია "ჰარი პო­ტე­რი", რო­მე­ლიც აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა წა­ი­კი­თხოს ბავ­შვმა. ყვე­ლა თა­ო­ბას აქვს თა­ვი­სი სა­ბავ­შვო წიგ­ნე­ბი. "ჰარი პო­ტე­რი" კი, რო­გორც ჩანს, თა­ნა­მედ­რო­ვე მო­თხოვ­ნებს პა­სუ­ხობს. თუმ­ცა ამ კი­თხვა­ზე კონ­კრე­ტუ­ლი პა­სუ­ხი არ არ­სე­ბობს, ეს მნიშ­ვნე­ლოვ­ნად და­მო­კი­დე­ბუ­ლია ბავ­შვის ხა­სი­ათ­სა და ბუ­ნე­ბა­ზე, ბი­ჭია თუ გო­გოა და სხვა.

თი­ნა­თი­ნი:

რა ჟან­რის ლი­ტე­რა­ტუ­რას კი­თხუ­ლო­ბენ ყვე­ლა­ზე მე­ტად, რო­მე­ლია დღეს ყვე­ლა­ზე პო­პუ­ლა­რუ­ლი?

-თუ გა­ყიდ­ვე­ბის თვა­ლა­საზ­რი­სით ვიმ­სჯე­ლებთ, ყვე­ლა­ზე პო­პუ­ლა­რუ­ლი არის სა­ბავ­შვო ლი­ტე­რა­ტუ­რა და კუ­ლი­ნა­რი­უ­ლი წიგ­ნე­ბი. რაც შე­ე­ხე­ბა მხატ­ვრულ ლი­ტე­რა­ტუ­რას, ამ შემ­თხვე­ვა­ში გა­აჩ­ნია სო­ცი­ა­ლურ წრეს. დღეს ძი­რი­თა­დად წიგ­ნის პო­პუ­ლა­რი­ზა­ცი­ას გან­სა­ზღვრავს პირ­ველ რიგ­ში, სა­ტე­ლე­ვი­ზიო რეკ­ლა­მა და ავ­ტო­რის სა­ხე­ლის ცნო­ბა­დო­ბა. ე.წ. კლა­სი­კაც ჩვენს მყიდ­ვე­ლუ­ნა­რი­ან მო­სახ­ლე­ო­ბა­ში საკ­მაო პო­პუ­ლა­რო­ბით სარ­გებ­ლობს.

მა­გა­ლი­თად, "ბიბ­ლუ­სის" მა­ღა­ზი­ა­თა ქსე­ლის ძი­რი­თა­დი მომ­ხმა­რე­ბე­ლი გახ­ლავთ 16-30 წლის ადა­მი­ა­ნე­ბი. ლი­ტე­რა­ტუ­რით, რო­მე­ლიც "ბიბ­ლუ­სის" ბესთსე­ლე­რებ­შია შე­სუ­ლი სწო­რედ ამ ასა­კის ადა­მი­ა­ნე­ბი ინ­ტე­რეს­დე­ბი­ან. ეს არის "თა­მა­ში ჭვა­ვის ყა­ნა­ში", ტუ­რაშ­ვი­ლის რო­მა­ნი და ა.შ. სხვა­დას­ხვა წიგ­ნე­ბის მა­ღა­ზი­ა­ში ამ მხრივ გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი სი­ტუ­ა­ცი­აა.

დეა:

არის თუ არა მო­თხოვ­ნა ძველ ქარ­თულ ლი­ტე­რა­ტუ­რა­ზე?

-ბა­ზარ­ზე ამის მო­თხოვ­ნა არ დგას. თუ რამე სპე­ცი­ა­ლუ­რი დიდი და მას­შტა­ბუ­რი პრო­ექ­ტი არ გან­ხორ­ცი­ელ­და, არც იქ­ნე­ბა კი­დევ ძა­ლი­ან დიდი ხანი. თა­ნა­მედ­რო­ვე ქარ­თუ­ლი სკო­ლა, ისე­ვე რო­გორც უმაღ­ლე­სი სას­წავ­ლებ­ლე­ბი, ვგუ­ლის­ხმობ ჰუ­მა­ნი­ტა­რულ გან­ყო­ფი­ლე­ბებს, ვერ უზ­რუნ­ველ­ყო­ფენ სა­კუ­თარ მოს­წავ­ლე­ებ­სა და სტუ­დენ­ტებ­ში ლი­ტე­რა­ტუ­რულ სიყ­ვა­რულს.

გი­ორ­გი:

რა­ტომ უნდა ვი­კი­თხოთ წიგ­ნე­ბი?

-არ უნდა იკი­თხოთ წიგ­ნე­ბი! ერ­თმნიშ­ვნე­ლოვ­ნად დად­გე­ნი­ლია, რომ წიგ­ნის კი­თხვა გახ­ლავთ ერ­თგვა­რი ავად­მყო­ფო­ბა და სრუ­ლი­ად სპე­ცი­ფი­უ­რი ნიჭი, რო­მე­ლიც ზოგ ადა­მი­ანს აქვს და ზოგს არა. შე­სა­ბა­მი­სად წიგ­ნის კი­თხვის არა­ნა­ი­რი აუ­ცი­ლებ­ლო­ბა არ არის. თუმ­ცა წიგ­ნის კი­თხვა­ში, მე პირ­ველ რიგ­ში ვგუ­ლის­ხმობ ე.წ. მხატ­ვრულ ლი­ტე­რა­ტუ­რას. პრო­ფე­სი­ულ ლი­ტე­რა­ტუ­რას თუ არ წა­ი­კი­თხვას ადა­მი­ა­ნი, ის კა­რი­ე­რა­ში შორს ვერ წავა.

2) გვა­ინ­ტერ­სებს თქვე­ნი აზრი ელექტრო­ნულ წიგ­ნებ­თან და­კავ­ში­რე­ბით.

-დად­გე­ნი­ლი ამ­ბა­ვია, რომ ძა­ლი­ან მალე ბა­ზარს და­ი­პყრობს ელექტრო­ნუ­ლი წიგ­ნი. გა­მომ­დი­ნა­რე მისი ფა­სი­დან, გა­მომ­დი­ნა­რე იქი­დან რომ ის გა­ცი­ლე­ბით უფრო მო­სა­ხერ­ხე­ბე­ლია მკი­თხვე­ლის­თვის მთელ რიგ სი­ტუ­ა­ცი­ებ­ში, ამას­თან ავ­ტო­რის­თვი­საც ძა­ლი­ან მო­სა­ხერ­ხე­ბე­ლია, რად­გან ნე­ბის­მი­ერ ჩვენ­განს შეგ­ვიძ­ლია შევ­ქმნათ ელექტრო­ნუ­ლი წიგ­ნე­ბი, ყო­ველ­გვა­რი სა­გა­მომ­ცემ­ლო თან­ხმო­ბი­სა და ზედ­მე­ტი და­ნა­ხარ­ჯე­ბის გა­რე­შე და შემ­დეგ გა­ვავ­რცე­ლოთ.

ელექტრო­ნუ­ლი წიგ­ნის­გან აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა გან­ვას­ხვა­ოთ ლი­ტე­რა­ტუ­რა, რო­მე­ლიც ელექტრო­ნულ ფორ­მატ­შია მო­ცე­მუ­ლი. ეს არის ფან­ტას­ტი­უ­რად კარ­გი რამ, რო­დე­საც სულ რა­ღაც 10 წუთ­ში ნე­ბის­მი­ე­რი ნა­წარ­მო­ე­ბი შე­გიძ­ლია მო­ძებ­ნო ინ­ტერ­ნეტ სივ­რცე­ში. წა­სა­კი­თხად მე ყო­ველ­თვის ვარ­ჩევ ფურ­ცელ­ზე და­ბეჭ­დილ წიგნს. საკ­მა­ოდ ძვი­რი სი­ა­მოვ­ნე­ბაც გახ­ლავთ ეს ხშირ შემ­თხვე­ვა­ში. ჩემი პრო­ფე­სი­ი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე არამ­ხო­ლოდ სა­ქარ­თვე­ლო­ში მი­წევს წიგ­ნე­ბის შე­ძე­ნა, არა­მედ ბუ­კი­ნის­ტურ მა­ღა­ზი­ებ­ში პირ­ველ გა­მო­ცე­მებ­საც, შეძ­ლე­ბის­დაგ­ვა­რად ვაგ­რო­ვებ ხოლ­მე.

თა­მა­რი:

რა ასაკ­ში და­ი­წყეთ წიგ­ნე­ბის კი­თხვა და რო­მე­ლი იყო პირ­ვე­ლი წიგ­ნი.

-პირ­ვე­ლი მხატ­ვრუ­ლი ლი­ტე­რა­ტუ­რა, რო­მელ­მაც ჩემ­ზე ყვე­ლა­ზე მძაფ­რი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა მო­ახ­დი­ნა იყო ალექ­სან­დრე დი­უ­მას "სამი მუშ­კე­ტე­რი", სხვა­თა­შო­რის არც ისე პა­ტა­რა ასაკ­ში. მას შემ­დეგ მე ვარ ლი­ტე­რა­ტუ­რით და­ა­ვა­დე­ბუ­ლი. პირ­ვე­ლი წიგ­ნი ზუს­ტად არ მახ­სოვს, მაგ­რამ ალ­ბათ იყო ქარ­თუ­ლი ხალ­ხუ­რი ზღაპ­რე­ბი.

სა­ლო­მე:

დაგ­ვი­სა­ხელთ ხუთი წიგ­ნი (მნიშ­ვნე­ლო­ბა არ აქვს კლა­სი­კო­სე­ბი, ახა­ლი ლი­ტე­რა­ტუ­რა), რო­მე­ლიც შე­იძ­ლე­ბა შვე­ბუ­ლე­ბის დროს წა­ვი­კი­თხოთ?

-რად­გან კი­თხვის ავ­ტო­რი ქა­ლია და დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, არც ისე დიდი ასა­კის, ვურ­ჩევ წა­ი­კი­თხოს ამე­ლი ნო­ტო­მის "ლურ­ჯწ­ვე­რა", ფრან­სუ­აზ სა­გა­ნის "მფარ­ვე­ლი ან­გე­ლო­ზი", უელ­ბე­კის რო­მა­ნი "ალატ­რის­ტე", რე­მარ­კის "სამი მე­გო­ბა­რი" ან "და­სავ­ლე­თის ფრონ­ტი უც­ვლე­ლია" და მე­ხუ­თე იყოს ლო­რან გო­დეს "კორ­ტე­ბის მზე - ეს არის არაჩ­ვე­უ­ლებ­რი­ვი რო­მა­ნი, რო­მე­ლიც სამ­წუ­ხა­როდ ბოლო 1-2 წე­ლია თბი­ლის­ში არა­სად იშო­ვე­ბა.

2) გარ­და იმი­სა, რომ გიც­ნობთ, რო­გორც ძა­ლი­ან კარგ ლი­ტე­რა­ტორს, გთხოვთ ცოტა რამ გვი­ამ­ბოთ თქვენ­ზე.

–გარ­და იმი­სა, რომ ვარ ლი­ტე­რა­ტო­რი, ვარ მას­წავ­ლე­ბე­ლი, ლექ­ტო­რი, მთარ­გმნე­ლი, პო­ე­ტი, ჟურ­ნა­ლის მთა­ვა­რი რე­დაქ­ტო­რი და ბიბ­ლი­ო­თე­კის დი­რექ­ტო­რი.

თენ­გო:

დაგ­ვი­სა­ხელთ წიგ­ნე­ბი, რო­მე­ლიც ყვე­ლა ასა­კის ადა­მი­ან­მა უნდა წა­ი­კი­თხოს?

–ასე­თი წიგ­ნე­ბი არ არ­სე­ბობს. ნე­ბის­მი­ე­რი ჩვენ­გა­ნის­თვის არის მხო­ლოდ საყ­ვა­რე­ლი და არც ისე საყ­ვა­რე­ლი წიგ­ნე­ბი. კონ­კრე­ტუ­ლი წიგ­ნე­ბის ჩა­მოთ­ვლა, ამ კუ­თხით ძა­ლი­ან შორს წაგ­ვიყ­ვანს. ამის­თვის ჩვენს ჟურ­ნალ­ში "ლი­ტე­რა­ტუ­რუ­ლი პა­ლიტ­რა", გვაქვს სპე­ცი­ა­ლუ­რი რუბ­რი­კა, სა­დაც ყო­ვეთ­ვი­უ­რად 4 წიგნს, რო­მე­ლიც ჩვე­ნი აზ­რით ყვე­ლამ უნდა წა­ი­კი­თხოს, ჩვენს მკი­თხველს ვაც­ნობთ ხოლ­მე მცი­რე ანო­ტა­ცი­ე­ბი­თა და ესე­ე­ბით.

2 )რა­ტომ არი­ან ხე­ლო­ვა­ნი ხალ­ხი უც­ნა­უ­რი ხა­სი­ა­თით გა­მორ­ჩე­უ­ლე­ბი. რა თა­ვი­სე­ბუ­რა ახა­სი­ა­თებთ ხე­ლო­ვან ადა­მი­ა­ნებს (მწერ­ლებს, პო­ე­ტებს)

–პირ­ველ რიგ­ში იმი­ტომ, რომ არ არ­სე­ბობს ალ­ბათ ქვე­ყა­ნა­ზე ნორ­მა­ლუ­რი ადა­მი­ა­ნი, რო­მე­ლიც ხე­ლო­ვა­ნია. "ნორ­მა­ლურ­ში", ვგუ­ლის­ხმობ ამ სი­ტყვის კლა­სი­კურ გა­გე­ბას. ეს ადა­მი­ა­ნე­ბი, რო­გორც წესი გა­მო­ირ­ჩე­ვი­ან ხოლ­მე შე­და­რე­ბით რბი­ლი ბუ­ნე­ბით და ნე­ბის­მი­ე­რი მოვ­ლე­ნა, რო­მე­ლიც და­ბა­დე­ბის შემ­დეგ მომ­ხდა­რა მათ ცხოვ­რე­ბა­ში მათ­ზე გა­ცი­ლე­ბით უფრო დიდ შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბას და გავ­ლე­ნას ახ­დენს, ვიდ­რე სხვა ნე­ბის­მი­ერ ადა­მი­ან­ზე. ამას­თან, ამ ადა­მი­ა­ნებ­მა თვით­გა­მო­ხატ­ვის­თვის აირ­ჩი­ეს, ხატ­ვა, მწერ­ლო­ბა, მუ­სი­კა და ა.შ. , რაც და­მა­ტე­ბით სტრე­სია მათ­თვის. ეს ყვე­ლა­ფე­რი და­კავ­ში­რე­ბუ­ლია, ამ­ბი­ცი­ებ­თან, გან­ცდებ­თან და სუ­ლი­ერ კა­ტას­ტრო­ფებ­თან. თუ კი­თხვის დამსმე­ლი მა­ინ­ცდა­მა­ინც მე­გობ­რო­ბას აპი­რებს ამ ადა­მი­ა­ნებ­თან, ცოტა რთუ­ლი იქ­ნე­ბა და მე ვურ­ჩევ­დი თავი შე­ე­კა­ვე­ბი­ნა და სხვა წრე­ებ­ში ეძებ­ნა მე­გობ­რე­ბი. თუმ­ცა თუ ე.წ. სუ­ლი­ერ ნა­თე­სა­ო­ბას გრძნობს ამ საქ­მე­ში ჩარ­თუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის მი­მართ, მა­შინ რა გა­ე­წყო­ბა.

ნინო სვი­მო­ნიშ­ვი­ლი:

მყავს მე­ო­რე კლა­სე­ლი გო­გო­ნა კი­თხვა არ უჭირს უბ­რა­ლოდ ცოტა ეზა­რე­ბა და მა­ინ­ტე­რე­სებს რა ლი­ტე­რა­ტუ­რა მი­ვა­წო­დო ამ ასა­კის ბავ­შვს, რომ სა­ხა­ლი­სოდ წა­ი­კი­თხოს და არ მო­ბეზ­რდეს?

–მე­ო­რე კლა­სელ­მა გო­გო­ნამ, აუ­ცი­ლებ­ლად ას­ტრიდ ლინდგრე­ნი წა­ი­კი­თხოს. "პეპი გრძე­ლი წინ­და"",კარლ­სო­ნი"",კალე ბლუმ­კვის­ტის თავ­გა­და­სა­ვა­ლი" - ეს არის სა­ბავ­შვო ლი­ტე­რა­ტუ­რა, რო­მე­ლიც არას­დროს კარ­გავს აქ­ტუ­ა­ლო­ბას და მთელს მსოფ­ლი­ო­ში ყო­ველ­თვის ძა­ლი­ან პო­პუ­ლა­რუ­ლია. რაც შე­ე­ხე­ბა ქარ­თულ ლი­ტე­რა­ტუ­რას, შე­იძ­ლე­ბა სუ­ლა­კა­უ­რი წა­ი­კი­თხოს ან სხვა ნა­წარ­მო­ე­ბი, რო­მე­ლიც მის ასა­კობ­რივ მო­თხოვ­ნებს აკ­მა­ყო­ფი­ლებს. იქ­ნე­ბა ეს ჯანი რო­და­რის ზღაპ­რე­ბი, თუ "პი­ნო­ქი­ოს თავ­გა­და­სა­ვა­ლი" - ეს მხო­ლოდ ამ გო­გო­ნა­სი და მისი მშობ­ლე­ბის გა­და­სა­წყვე­ტია. თუმ­ცა აუ­ცი­ლე­ბე­ლია, რომ ყვე­ლა წიგ­ნი ამ ბავ­შვის­თვის იყოს თავ­გა­და­სა­ვა­ლი. თუ ბავ­შვი წიგნ­თან თვი­თი­დენ­ტი­ფი­კა­ცი­ას ვერ მო­ახ­დენს, მის წა­კი­თხვას მე­ო­რეკ­ლა­სე­ლი ბავ­შვის­თვის არა­ვით­რი აზრი არ აქვს, არც მე­ო­თხე კლა­სე­ლის­თვის და არც მე­ა­თეკ­ლა­სე­ლის­თვის.

თორ­ნი­კე:

მე მა­გა­ლი­თად ბევ­რი ფილ­მი მაქვს ნა­ნა­ხი და ძა­ლი­ან მომ­წონს, მაგ­რამ წიგ­ნი არ წა­მი­კი­თხავს. ზო­გი­ერთ ფილმთან და­კავ­ში­რე­ბით მე­გობ­რებს უთ­ქვამთ, წიგ­ნი უფრო მა­გა­რი­აო. ამას­თან და­კავ­ში­რე­ბით რას იტყვით? ალ­ბათ გვე­ტყვით, რომ წიგ­ნი უპირ­ვე­ლეს ყოვ­ლი­სა!

–ტექ­სტებ­ში, რომ­ლებ­შიც უფრო მე­ტად აქ­ცენ­ტი გა­კე­თე­ბუ­ლია მოქ­მე­დე­ბა­ზე, მოგ­ზა­უ­რო­ბა­ზე, გა­მო­ხატ­ვა­ზე, სირ­ბილ­ზე, ყი­რა­ზე დგო­მა­ზე, ვინ­მეს მოკ­ვლა­ზე და ა.შ. - ამ ტი­პის ლი­ტე­რა­ტუ­რა, გა­ცი­ლე­ბით მარ­ტი­ვად გა­და­სა­ღე­ბია. რაც შე­ე­ხე­ბა სხვა ტი­პის ლი­ტე­რა­ტუ­რას, ეს უფრო რთუ­ლი გა­და­სა­ღე­ბია. იმი­ტო­მაა, რომ "დი­დოს­ტა­ტის მარ­ჯვე­ნა" და "დათა თუ­თაშ­ხია" წიგ­ნე­ბი ჯო­ბია ფილ­მებს ბევ­რად. მა­გა­ლი­თად "სა­მო­სე­ლი პირ­ვე­ლი" რომ გა­და­ი­ღოს ვინ­მემ, ეს იქ­ნე­ბა რე­ჟი­სო­რის­თვის ფან­ტას­ტი­უ­რი გა­მოწ­ვე­ვა, მაგ­რამ წი­ნას­წარ შეგ­ვიძ­ლია ვი­ყოთ დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლე­ბი რომ წიგ­ნი აჯო­ბებს ფილ­მს, რად­გან ნა­წარ­მო­ებ­ში გა­მო­სახ­ვის ხერ­ხე­ბი სრუ­ლი­ად გან­სხვა­ვე­ბუ­ლია. თუმ­ცა მა­გა­ლი­თად, კენ კი­ზის გე­ნი­ა­ლუ­რი რო­მა­ნის "ვი­ღა­ცამ გუ­გუ­ლის ბუ­დეს გა­და­უფ­რი­ნა" შემ­თხვე­ვა­ში, ადა­მი­ა­ნის გე­მოვ­ნე­ბის გა­და­სა­წყვე­ტია წიგ­ნი ჯო­ბია თუ ფილ­მი. არის ბედ­ნი­ე­რი გა­მო­ნაკ­ლი­სე­ბიც, მა­გა­ლი­თად "ლედი ჩა­ტერ­ლე­ის საყ­ვა­რე­ლი"; კი­ნოკ­რი­ტი­კო­სე­ბი ალ­ბათ არ და­მე­თან­ხმე­ბი­ან, მაგ­რამ ადა­მი­ა­ნის­თვის ფილ­მა­დაც ისე­თი­ვე სა­სი­ა­მოვ­ნო და შთამ­ბეჭ­და­ვი სა­ნა­ხა­ვი შე­იძ­ლე­ბა იყოს რო­გორც წიგ­ნი.

იხი­ლეთ ვი­დეო