"ვფიქრობ, ეს ჩანთა კვალის ასარევად ჩააგდეს..."

10 თვის ბარბარე რაფალიანცის შემზარავი მკვლელობა დღემდე ბურუსით არის მოცული და ამ ამბის ირგვლივ ტყუილ-მართალი ერთმანეთში ისეა არეული, სიმართლის გარკვევა ჭირს.

შეგახსენებთ, დანაშაული გურჯაანის რაიონის სოფელ კოლაგში, 2012 წლის 30 სექტემბრის ღამით მოხდა. მძინარე ბარბარე საძინებელი ოთახიდან გაქრა. საათნახევრიანი ძებნის შემდეგ მექერიშვილების სახლის მარანში, წყლით სავსე ტონანახევრიან ქვევრში, ჩვილის ცხედარი იპოვეს.

შს მინისტრი ირაკლი ღარიბაშვილი ირწმუნება, რომ დანაშაულის გასახსნელად ყველა ღონეს ხმარობენ, მაგრამ რეალობა სულ სხვაა. ფაქტიდან 7 თვის თავზე ირკვევა, რომ ძალოვნებს ტრაგედიის ადგილი საფუძვლიანად არც კი შეუსწავლიათ. ქვევრი ამდენ ხანს წყლით სავსე იყო და დაცლა აზრად არავის მოსვლია.

"ამ ამბის შემდეგ დედაჩემი ამბობდა, ეს ქვევრები უნდა ჩავანგრევინო, იქ შესვლა არ მინდაო. ჩემი დისშვილები ხან ბურთზე, ხან სხვა რამეზე შედიან და ეშინოდა, კიდევ რაიმე უბედურება არ მომხდარიყო. ქვევრის დაცლას რომ აპირებდა, პოლიციას აცნობა, ამბობდა, რამე სამხილი არ იყოსო. პოლიციელებს უთქვამთ, რა კარგი აზრი მოგვაწოდე, მართლა დავცალოთო. ჩემმა ძმამ წყალი ამოღვარა და ფსკერში ლურჯი წყალგაუმტარი სპორტული ჩანთა და პატარა ნაჭერი იპოვა. გამომძიებლები ამას ესწრებოდნენ, მერე ჩვენთან, სოფელში ამოვიდნენ და ის ჩანთა გვაჩვენეს. იმ ნაჭრით კი ბავშვს სახეს ვწმენდდი. იქ როგორ აღმოჩნდა, არ ვიცი", - ამბობს თათია მექერიშვილი.

ბარბარეს მშობლებს დედოფლისწყაროს სოფელ ქვემო ქედში ჩავაკითხეთ. ოჯახს ძალიან უჭირს და სოციალური დახმარების მოლოდინშია. უმუშევარია ბარბარეს მამა, გურჯაანში სამუშაოდ შვილის სიკვდილის შემდეგ აღარ დაბრუნებულა. ცნობილია, რომ ტრაგედია ბავშვის დედის მშობლების სახლში დატრიალდა, სადაც წყვილი დროებით ცხოვრობდა.

არანაკლებ გამაოგნებელი ამ ტრაგედიის შემდეგ გაკეთებული განცხადებები იყო. ოჯახის წევრებმა მომხდარი პოლიტიკას დაუკავშირეს, - მაჟორიტარობის კანდიდატ გიორგი ღვინიაშვილისკენ იშვერდნენ ხელს და სავარაუდო ეჭვმიტანილებსაც ასახელებდნენ. მოკლულის დეიდა ირწმუნებოდა, რომ "ქართული ოცნების" წევრობის გამო შვილების მოკვლით ემუქრებოდნენ, საბოლოოდ კი დისშვილი მოუკლეს.

ამ უმძიმეს ბრალდებას აღშფოთებულმა ღვინიაშვილმა არაადამიანური ცილისწამება უწოდა და "ქართული ოცნება" დაადანაშაულა ტრაგედიით სპეკულირებაში. ღვინიაშვილი დღემდე ითხოვს, რომ ცილისწამებისთვის ზოგიერთმა პირმა, მათ შორის, მანანა ბერიკაშვილმა (კულტურის მინისტრის პირველი მოადგილე) პასუხი აგოს.

დანაშაულიდან 7 თვის თავზეც ოჯახი მკვლელობის ერთადერთ მოტივად ისევ პოლიტიკას ასახელებს, თუმცა "ნაციონალური მოძრაობისკენ" კატეგორიულად აღარ იშვერს ხელს.

თათია მექერიშვილი, ბავშვის დედა:

- შეიძლება "ნაციონალები" საერთოდ არაფერ შუაში არიან, როგორც მათ შეეძლოთ ეს გაეკეთებინათ, ისე შეეძლო "ქართულ ოცნებასაც". გვეუბნებიან, სულ მალე შედეგები იქნებაო, მაგრამ არ ჩანს. პირდაპირ ხელს არავის ვადებ. ადრე ამბობდნენ, ძველი მთავრობა წავა და "ქართული ოცნების" ხალხი ამ საქმეს გამოიძიებსო. ჩემი მეუღლე ირაკლი ღარიბაშვილს შეხვდა, რომელმაც უთხრა, ნაადრევ დასკვნას ნუ აკეთებთ, სულ მალე ამ დანაშაულს გავხსნითო. შვიდი თვეა ბოდიშს გვიხდის, მაგრამ ბოდიში კი არა, საქმის გამოძიება გვინდა. უკვე ჩიხშია შესული გამოძიება, ახლა ამ ჩანთაზე გაჩერდნენ. ამდენ ხანს ნუთუ პატარა ხელჩასაჭიდი ვერ იპოვეს. ყოველდღე ვურეკავთ გამომძიებელს, მაგრამ სიახლე არაფერია, თითქოს რაღაცას გვიმალავენ. ეტყობა, არ უნდათ, დამნაშავის დასჯა. ჩემი და "ქართული ოცნების" აქტივისტი იყო და მას ბავშვების მოკვლით ემუქრებოდნენ. ჩემი ოჯახის ინტერესი სხვას არავის ჰქონია. სხვა ვერსია არ გამაჩნდა... ჩანთის აღმოჩენის შემდეგ ვფიქრობ, იქნებ ვიღაცას ბავშვის გაყვანა უნდოდა. იქ იმალებოდა, ვერ მოასწრო და ქვევრში ჩააგდო. შეიძლება იმდენ ხალხში ჩემი შვილის მკვლელიც ერია. ისეთი ჩანთა იპოვეს, თავისუფლად შეეძლოთ ბავშვის შიგნით ჩასმა. აშკარაა, ვიღაცას ძალიან აწყობდა ამ ბავშვის მოშორება, მაგრამ ვის, არ ვიცი. ამას ისევ არჩევნებს ვუკავშირებ. უნდა გაირკვეს მკვლელის ვინაობა, რომ ჩვენც საკადრისად გავუსწორდეთ. ვიღაცამ ხომ ჩაიდინა ეს სისასტიკე, თუ არ გამოიძიეს, გამოდის, დამნაშავეს ბევრი მფარველი ჰყავს.

ბარბარე ჩემი ნანატრი შვილი იყო, მანამდე მუცელი ორჯერ მომეშალა. გიორგობას, საკეისრო კვეთით 8-თვიანი გავაჩინე, 2 კილოგრამიც არ იყო, უსუსური.

ექიმებმა გვითხრეს, თუ სამი დღე გადალახა, გადარჩებაო. ძუძუს ვერ ვაწოვებდი, გამიშრა ნერვიულობაზე და "ჰუმანა" დავიწყეთ. ჭამა მაშინვე დაიწყო, კარგად გაიზარდა. წინა დღეებში ექიმთან მყავდა, კბილის ამოსასვლელი წამალიც ვუყიდე. ჭოჭინით დადიოდა, სიარული არ იცოდა, მაგრამ იძახდა: "დედა, მამა, მომეცი". მამამისს რომ დაინახავდა, კაკა მომეციო, ეტყოდა. ძალიან აქტიური, თბილი, ცოცხალი ბავშვი იყო. 4 თვის წავიყვანეთ გურჯაანში, ჩემი მშობლების სახლში, რადგან 2 ლიტრამდე რძე სჭირდებოდა. ძალიან გვიჭირდა და იქ ჩემმა მეუღლემ სამუშაო იშოვა. დღეში 10-15 ლარს აძლევდნენ. მეც იქ მეზობელ მოხუცს ვუვლიდი, მითხრეს, დღეში ორ ქილა მაწონს გიყიდიო და დავთანხმდი. როცა ქალს საჭმელს ვაჭმევდი ან ვუცვლიდი, ბავშვი მეზობელს, ნინო დეიდას ეკავა. ბევრჯერ საჭმლის ფული არ გვქონია, რადგან პავლეს ხელფასს არ აძლევდნენ. როცა მაღაზიაში ნისია 100 ლარამდე ადიოდა, აღარაფერს გვაძლევდნენ.

იხილეთ სტატიის სრული ვერსია

იხილეთ ვიდეო: სიმართლის მოლოდინში ტრაგედიიდან 7 თვის შემდეგ - უცნობი დეტალები რაფალიანცის საქმეში