"საბჭოთა კავშირის დაშლიდან 20 წელზე მეტი გავიდა და ამ ხნის განმავლობაში დასავლეთს ადგილობრივი ლიდერების ფართო წრის გაცნობა მოუწია - იქნებოდნენ ეს კრემლის მოხელეები, მგზნებარე ნაციონალისტები თუ უშიშროების სამსახურის მიერ გაწვრთნილი ძალოვანები, მაგრამ პრემიერად ნომინირებული ბიძინა ივანიშვილი არც ერთ მათგანს არ ჰგავს, ოდნავადაც კი", - წერს პულიცერის პრემიის მფლობელი ჟურნალისტი ელენ ბარი "ნიუ იორკ თაიმსში" გამოქვეყნებულ სტატიაში, რომლის სათაურია "ენიგმატური ქართველი ლიდერი" (Georgian leader emerged as an Enigma).
ბარის აზრით, ივანიშვილს, ქვეყნის უმდიდრეს ადამიანს, რომელსაც პოლიტიკური კარიერის დაწყებამდე გარეგნულად თითქმის არავინ იცნობდა, დასავლელმა ლიდერებმა ერთი წლის განმავლობაში თვალი მეტ-ნაკლებად შეაჩვიეს, მაგრამ ეროვნული ლიდერის რანგში მისმა პირველმა გამოსვლამ ბევრი შეაშფოთა. "პრეზიდენტ სააკაშვილის მიერ არჩევნებში დამარცხების აღიარების შემდეგ, ივანიშვილმა მყისიერად მოიწვია პრესკონფერენცია და გაცხარებულ გულზე პრეზიდენტს ვადამდე გადადგომა ურჩია. ერთი დღის შემდგომ კი თავადვე უარყო საკუთარი კომენტარი და აღნიშნა, რომ არ ელოდა, თუ მისი განცხადება დასავლეთში ამგვარ პანიკას გამოიწვევდა", - ნათქვამია სტატიაში.
ბარი ყურადღებას ივანიშვილის მწირ პოლიტიკურ გამოცდილებაზეც ამახვილებს. "ეს პოლიტიკური ტრანზიცია უბრალო მოვლენა არ არის. შეერთებულმა შტატებმა უამრავი რესურსი ჩადო ამ პატარა ქვეყანაში, რომელიც რუსეთის მისადგომებთან პროდასავლური ბასტიონისა და სამხედრო და ენერგორესურსების სატრანზიტო პუნქტის როლს ითავსებდა. ივანიშვილს კი საზოგადოებრივ ცხოვრებაში იმდენად მწირე გამოცდილება აქვს, რომ ძნელია თქმა, რა გადაწყვეტილებებს მიიღებს იგი უახლოესი თვეების განმავლობაში, მაშინ როდესაც, ერთის მხრივ, რუსეთი ცდილობს, საქართველო უკან მიიზიდოს, მეორეს მხრივ კი, ივანიშვილის მიმდევრები ყოფილი მაღალჩინოსნების დასჯას ითხოვენ. ძირითადად მრჩება შთაბეჭდილება, რომ იგი, პოლიტიკური თვალსაზრისით, ჯერ კიდევ სუფთა ფურცელია. ამ ფურცელზე ბევრი ცარიელი ადგილია, რომელზე საკუთარი პოლიტიკის ჩაწერის ძალიან ბევრი მოსურნე არსებობს. ამერიკის შემთხვევაში ეს დაუმსახურებელი გამართლებაა", - იმოწმებს კარნეგის ფონდის ექსპერტის, თომას დე ვაალის ნათქვამს სტატიის ავტორი.
ელენ ბარის აზრით, იმ ფაქტმა რომ ივანიშვილმა საკუთარი ქონება რუსეთში დააგროვა, წარმოშვა ჭორები, რომ მის კანდიდატურას კრემლი უჭერდა მხარს. ქართველმა ხალხმა კი ივანიშვილი უფრო მისი უხვი, ანონიმური საჩუქრების მეშვეობით გაიცნო (იქნებოდა ეს თბილისის ოქროსგუმბათოვანი ტაძრის მშენებლობა, არმიის ჩექმებით უზრუნველყოფა თუ უფასო შეღავათები მისი საკუთარი სოფლის მცხოვრებლებისთვის).
"მიუხედავად იმისა, რომ ფული უკომპრომისო და უპრინციპო გარემოში იშოვა, ივანიშვილი ერთობ რბილად მოსაუბრე და ზოგადად, სადა პიროვნების შთაბეჭდილებას ტოვებს. დასავლელ ჟურნალისტებთან მის პირველ ინტერვიუებში ძნელი იყო აზრის გამოტანა, როგორ აპირებდა იგი ქვეყნის მართვას - გარდა იმისა, რომ სააკაშვილს გადააყენებდა. ფსიქოანალიზით გატაცებული ივანიშვილი სააკაშვილის ცნობიერსა და ქვეცნობიერზე მსჯელობდა, ან აცხადებდა, რომ "სააკაშვილს საკუთარი თავის მართვა არ შეუძლია" და რომ "მან არ იცის, რა არის სიყვარული".
წამყვანი ვაშინგტონელი ლობისტების ძალისხმევის მიუხედავად, მისი პირველი კონტაქტები პოლიტიკური სამყაროს უმაღლესი რანგის პირებთან მაინც და მაინც წარმატებული ვერ აღმოჩნდა", - წერს ბარი და მაგალითად ჰილარი კლინტონის ვიზიტი მოჰყავს, როდესაც მან ივანიშვილთან ცალკე შეხვედრაზე უარი განაცხადა. ეს კი, ავტორის აზრით, ივანიშვილის მაღალი რანგის პოლიტიკოსის იმიჯის დამკვიდრებაში დაეხმარებოდა.
ჟურნალისტი დასავლელი დამკვირვებლების მიერ ივანიშვილის საარჩევნო კამპანიის მცდარ შეფასებაზეც საუბრობს. "როდესაც თედო ჯაფარიძე, ვეტერანი დიპლომატი და ივანიშვილის მრჩეველი, ვაშინგტონის სახელმწიფო დეპარტამენტს ესტუმრა, ამერიკული ოფიციოზი ცდილობდა, თავი აერიდებინა ივანიშვილის პარტიის შესაძლო პროტესტებისთვის არჩევნებში წაგების შემთხვევაში. ყოველივე ამის ფონზე, ივანიშვილი მძაფრ კონტრასტს ქმნის სააკაშვილთან - მომხიბვლელ კოსმოპოლიტთან, რომელიც თავისუფლად საუბრობს ინგლისურად და ინტუიციით ხვდება, რას ელოდება მისგან დასავლეთი. ივანიშვილი კი, იმავე თედო ჯაფარიძემ ასე დაახასიათა - "ერთობ პრაგმატული რეალისტი, აღჭურვილი ქართველის ძირითადი ინსტინქტით". მიუხედავად ამისა, დასავლეთის დამოკიდებულება ივანიშვილისადმი თანდათან შეიცვალა, განსაკუთრებით მას შემდეგ, რაც საქართველოში ამერიკის ელჩად რიჩარდ ნორლანდი დაინიშნა, რომელსაც, როგორც ამბობენ, ივანიშვილი ზოგჯერ დღეში ორჯერ ხვდება", - წერს ავტორი.
ელენ ბარის აზრით, კრიტიკის მოსმენა ივანიშვილს და მის ნაკლებად გამოცდილ გუნდს ალბათ კიდევ რამდენჯერმე მოუწევს. სტატიის დასასრულს კი იგი ივანიშვილის კიდევ ერთ განცხადებას იმოწმებს, რომელშიც მან იკითხა, რატომ ცხოვრობენ სომხები საქართველოში, როდესაც გვერდით საკუთარი სამშობლო გააჩნდათ". "მიუხედავად იმისა, რომ ივანიშვილმა მოგვიანებით აღნიშნა, რომ მისი ნათქვამი კონტექსტიდან არასწორად ამოიღეს, მის ექსცენტრულობას ამით კიდევ ერთხელ გაესვა ხაზი. აი, ასე ხმაურიანად დამთავრდა მისი მმართველობის პირველი კვირა", - წერს ამერიკელი ჟურნალისტი.