"საოცარი ღირსების კოდექსია... ღირსეულად იტანენ ტანჯვას, ეს 37 წლის ქმედებებია, რასაც მაშინ საბჭოთა მთავრობა სჩადიოდა" - ნანა ჯანელიძე ქვეყანაში განვითარებულ მოვლენებზე
ყოველდღიურად ქვეყანაში მიმდინარე საპროტესტო აქციებს სხვადასხვა პროფესიის, გემოვნების, განათლების ადამიანი უერთდება. თითოეული აპროტესტებს იმას, რომ საქართველომ ევროპული ოჯახისკენ სწრაფვა გარკვეული დროით გააჩერა, რის შესახებაც პრემიერ მინისტრისგან შეიტყვეს. ეს საზოგადოებისთვის მიუღებელია.
-
მათი სათქმელი, გულის ტკივილი ის არის, რომ ქვეყანამ ევროპული კურსი არ უნდა დაკარგოს.
კინორეჟისორი ნანა ჯანელიძეც ამ ყველაფერმა ძალიან გააბრაზა. ის Ambebi.ge-ს მიმდინარე მოვლენებზე ესაუბრება.
ნანა ჯანელიძე:
- ამ დღეებში უკვე იმდენი კარგი რამ ითქვა, ისეთ არაჩვეულებრივ გამომსვლელებს მოვუსმინეთ, რომ მგონი, სათქმელი არაფერი აღარ დამრჩა... ფაქტია, რომ ახლა ერის დიდი გამოღვიძების პერიოდია. ადამიანები მთელი გონებით, განათლებით, შეგნებით დადგნენ ერთ მხარეს და ეს არის ჩვენი გზა ევროპისკენ, რომელიც უკვე საუკუნეებითაა ჩვენში კოდირებული, რასაც გენეტიკურ კოდს ვუწოდებ. საუკუნეების წინ დაიწყო ევროპისკენ სვლა, მაგრამ არც ერთი პერიოდი არ იყო, ბოლო 35 წლის გარდა, რომ ქვეყანას დამოუკიდებლად ეცხოვრა.
მთელი ეს წლები თავისუფალ ქვეყანაში ვართ, რა დროსაც დაიბადა თაობა, რომელიც აბსოლუტურად თავისუფალია. ის საბჭოთა კავშირის წნეხით დაჩაგრული არასდროს ყოფილა და ახლა სწორედ ის არის გარეთ გამოსული. მათ მისცეს ძალა უფროსების, ბებიების თაობასაც. ყველანი ერთად კი ამ ბოროტების წინააღმდეგ მყარად დადგნენ. ამიტომ, ეს ყველაფერი ახლა მათთვის პირველად ხდება.
ხანდახან ისეთი შეგრძნება მაქვს, რომ დიდი ზეიმია, იმიტომ, რომ ქვეყანა თავისი თავისუფალი არჩევანით ზეობს... სულ ვამბობდი, რომ ქართველები წლების მანძილზე რუსეთის წნეხის ქვეშ რომ იყვნენ, ეტყობა, რაღაც ერთგვარი მოქნილებაც გამოიმუშავეს ისე, როგორც ჭინჭრაქამ, მერე ნაცარქექიამ, რომელიც დევს ატყუებდა, რამაც გადაგვარჩინა-თქო.
- მაგრამ ვფიქრობ, რომ დღეს სრულიად ახალი რეალობა დადგა...
- ასეა... ერი ფეხზე დადგა და სრული გონებით, შეგნებით უმძიმეს ძალას უპირისპირდება. ძალას, რომელსაც მთელ მსოფლიოში ბატონობა უნდა, მაგრამ ალბათ მაინც სულს ღაფავს. ჩვენი ბრძოლა ძალიან მძიმე იქნება და ეს ყველამ იცის, მაგრამ ამას ღირსებით, სიკეთით, ძალიან დიდი შეგნებით უპირისპირდებიან.
- ამ დროს არიან საწინააღმდეგო პოზიციაზე მყოფი ადამიანებიც...
- კი, ისინი, ვინც ვერ ხედავენ, რა პროცესები მიმდინარეობს, ეტყობა, იმ რეალობაში ცხოვრობენ, სადაც თავს მშვიდად გრძნობენ და არ უნდათ სინამდვილის დანახვა. ნუ დავკონკრეტდებით და ნუღარ დავიწყებთ იმის გარჩევას, არჩევნები როგორ ჩატარდა, მაგრამ ის ფაქტი, როცა ოფიციალურად გამოცხადდა, რომ ევროკავშირთან თანამშრომლობა შეჩერდა და ეს ფანჯარა დაიხურა თუნდაც 2028 წლამდე, ამის მოსმენა ჩვენთვის უმძიმესი აღმოჩნდა.
არადა, იგივე ''ქართული ოცნება'', წლების განმავლობაში მუშაობდა იმაზე, რომ ვიზალიბერალიზაცია მიგვეღო, რაც თავიდან "ნაციონალური მოძრაობის" დროს დაიწყო. შემდეგი იყო ასოცირების ხელშეკრულება, ამაში უზარმაზარი კორპუსი იყო ჩართული, მათ შორის, დიპლომატების, იურისტების, საჯარო მოხელეების. დიდი შრომაა ჩატარებული და ახლა ამავე პარტიამ ამდენი ადამიანის თავგადაკლულ შრომას ხაზი გადაუსვა. აღარ ვლაპარაკობ ევროპაზე, ამერიკაზე, მათი რამხელა რესურსია ამაში ჩადებული. ეს ხომ ამ ყველაფრის გადახაზვაა?!
დარწმუნებული ვარ, ეს ადამიანები ამით ძალიან შეწუხებულები არიან, შეუძლებელია, მათ სულში გარკვეული ორჭოფობა არ იყოს. ამდენ ხანს ამას ემსახურნენ და გატეხილ ვარცლთან აღმოჩნდნენ...
ვინაიდან ეს კურსი ჩვენს ყოველ უჯრედში, სისხლის წვეთშია გამჯდარი, ამიტომ ეს სვლა ასე უნდა შეწყდეს?! ხანდახან მგონია, რომ ისინი, ვინც ჩვენს მოწინააღმდეგე პოზიციაზე დგანან, ეტყობა, რუსეთი ენატრებათ და ის პერიოდი, როცა იქ დადიოდნენ... ნუთუ, ის ფაქტი, რაც ქუჩებში ხდება და ის საზარელი სასაკლაო, რაც ჩვენს თვალწინაა მოწყობილი, მათში არანაირ ემოციას არ იწვევს?! დამსჯელი რაზმები ადამიანებს ისე დაათრევენ, როგორც კარტოფილისა თუ ფქვილის ტომრებს... ეს ხომ ჩვენი შინაგანი კოდის სრული უგულებელყოფაა.
ეს ტიტუშკები ნიღბიანი კრიმინალები არიან, რომლებიც აქციებზე ადამიანებს მიუსიეს... ვინ იცის, იქნებ საკუთარ კლასელებზე, ნათესავებზე, ბიძაშვილებზე ძალადობენ?! ზოგიერთმა ისინი ხომ ამოიცნო კიდეც...
- ცხადია, ეს სისასტიკე არანაირად არ მართლდება...
- იცით, რის მეშინია? ის მეორე მხარე რომ ამბობს - ძალადობა ორივე მხრიდან უნდა დაიგმოსო. ჯერ ერთი, სადაა მეორე მხრიდან ძალადობა, სად არის?! და საერთოდ, ამ ყველაფერს ტოლობის ნიშანი როგორ უნდა დაეწეროს?! როცა ამბობენ, იქიდანაც იძალადესო, თუ იძალადეს, ალბათ პროვოკატორები იყვნენ, რომლებიც შემოგზავნილები არიან.
ჩვენ მთელი სახელმწიფო გვებრძვის, უზარმაზარი მანქანა თავისი ტექნიკით, ქიმიური იარაღით, პოლიციური ძალებით, სპეცრაზმით, "ტიტუშკებით" და ახლა კიდევ ცხელ-ცხელი და ახალ-ახალი კანონებით, რაც მიუღებელია.
ადამიანები, ვინც აქციაზე დგანან, სრულიად განათლებული, განათებული, საოცარი, მაღალი იდეალებით შემკულები არიან. ისინი ამის მკადრებლები არასდროს იქნებიან, ამიტომ თავს ნუ მოვიტყუებთ, რომ მათგან ვინმე რაღაც დანაშაულს სჩადის. როგორც აღვნიშნე, იქ მუდმივად არის პროვოკატორების დიდი ჯგუფი და მუშაობს იმისთვის, რომ ამ მშვენიერ და საოცარ პროტესტს ცილი დასწამოს.
მაჰათმა განდის ჰქონდა უზარმაზარი მოძრაობა - "წინააღმდეგობა ბოროტებას ძალადობის გარეშე“ - დიდი მოძრაობა იყო. ჩვენ ამ საშინელ მანქანას წინააღმდეგობის გარეშე ვეწინააღმდეგებით.
- და საკუთარი ჯანმრთელობის ფასად...
- ესეც ერთგვარი საოცარი ღირსების კოდექსია, ღირსეულად იტანენ ტანჯვას, რაზეც მერე საპატიმროდან გამოსულები ჰყვებიან, თუ რა განიცადეს იქ... ეს 37 წლის ქმედებებია, რასაც მაშინ ბოროტი საბჭოთა მთავრობა სჩადიოდა. გავიხსენოთ თუნდაც მიხეილ ჯავახიშვილი, რომელსაც ხელი იმაზე მოაწერინეს, რომ 14 სახელმწიფოს აგენტი იყო.
ახლაც მსგავს დაუნდობლობას ვხედავთ, არ მინდა, რომ ასეთი შეთითხნილი განაჩენი და განჩინებები მოვისმინოთ. ეს კი ჩვენი პირდაპირი საშინელი მეზობლის ხელწერაა.
- 37 წელი ახსენეთ და ამ დღეებში სოციალურ ქსელებში თქვენი ფილმის - "მონანიება“ ეპიზოდებიც მხვდება. ზოგი ამ დღეებში მომხდარ ამბებს ფილმის სხვადასხვა ფრაგმენტსაც ადარებს...
- სამწუხაროდ ეს ფილმი უცებ ჩვენს თვალწინ რეალობად იქცა. თან ეს 2 კვირაში მოხდა, მას მერე, რაც გამოცხადდა, რომ ფანჯარა ევროპაში 2028 წლამდე დაიხურა. როგორც აღვნიშნე, ამას უცებ ერის გაღვიძება მოჰყვა. სრულიად ახალ რეალობაში აღმოვჩნდით, რასაც ალბათ ვერც წარმოვიდგენდით.
- რაში ხედავთ გამოსავალს?
- კეთილი ნება უნდა არსებობდეს, რომ ჩატარდეს ახალი არჩევნები. მაგრამ აქვე რეალისტური და პრაგმატული კითხვა ჩნდება - ვინ მოინდომებს ამ არჩევნების ჩატარებას?! ამაზეც უნდა დავფიქრდეთ და იმაზეც როგორი ზემოქმედება უნდა განვახორციელოთ მათ მიმართ, რომ ამ აბსოლუტური კატასტროფიდან და ჩიხიდან გამოვიდეთ. ქვეყანას უფსკრულში მიაქანებენ, თუ უკვე არ ვართ უფსკრულში.
- 14 დეკემბერს საქართველოს პრეზიდენტი მიხეილ ყაველაშვილი გახდა... ამაზე რას იტყვით?
- რა გითხრათ? იცით რა არის უცნაური? რაღაცნაირი "სიმბოლურია“ ესეც - მიხეილ ყაველაშვილს ჰყავს არაჩვეულებრივი ოჯახი, მისი ოჯახის წევრებში ყველაზე საკრალური გვარის სისხლი ჩქეფს, მართლაც ყველაზე საკრალური გვარი აქვთ... სიმართლე რომ გითხრათ, ვფიქრობდი, იქნებ თვითონვე თქვას ამაზე უარი და ამით რაღაცნაირად განმუხტოს ეს სიტუაცია-მეთქი. ყველა ადამიანში ხომ არის რაღაც ჭეშმარიტების წამები, რომელიც უცებ იფეთქებს და დაინახავ, სად ხარ და რა შეგიძლია გააკეთო. შემდეგ კი შენმა არჩევანმა შეიძლება ქვეყანა კატასტროფისგან იხსნას. გული დამწყდა, რომ მან ეს შანსი ვერ გამოიყენა.
- რა მოლოდინი გაქვთ?
- არავინ ვიცით, რა შეიძლება მოხდეს, უკვე იმდენი მოულოდნელი რამ ვიხილეთ, ამიტომ წინასწარ ვერაფერს განსაზღვრავ. შეიძლება კეთილი მოულოდნელობა იყოს და შეიძლება ისეთიც, რომელსაც ვერც წარმოვიდგენთ. იმედი დავიტოვოთ, რომ კეთილი იქნება. მეორე მხრივ, ის, რისთვისაც ახლა ვიბრძვით, ყველა ევროპული ქვეყანა დიდხანს იბრძოდა. ჩვენ ახლა ნამდვილად მთელი შეგნებით ვდგავართ და არ უნდა გაგვიკვირდეს, რომ საერთოდ ასეთ რეალობაში ვართ. იქნებ კარგიც იყოს, რადგან ამ პროცესში მთელი შეგნებით ჩავერთეთ.
ეს ბრძოლა უნდა მივიღოთ მთელი ღირსებით, ღირსება, რომელიც კინაღამ წაგვართვეს. შეუპოვრად და სიკეთით უნდა ვიყოთ, არ უნდა გადავლახოთ ზღვარი კეთილსა და ბოროტს შორის. ეს ზღვარი ყოველი ადამიანის გულზე გადიას.
იმასაც უნდა ვეცადოთ, რომ იქით მხარეს დარჩენილები აქეთ გადმოვიყვანოთ, რაღაც ხიდი გავდოთ, რადგან მათი დაკარგვა არ შეიძლება.
- როგორ საქართველოში ისურვებდით ცხოვრებას?
- გონით სავსე საქართველოში.