"თეთრებში ვიყავი, ოღონდ ამჯერად შარვალსა და..." - ცნობილი რეპერების ქორწილი: განსხვავებული სამოსი და წვეულება, რომელიც ნამდვილ კონცერტად იქცა (ფოტოები)

ივნისის ბოლოს, ცნობილი ქართველი იუთუბერი და რეპერი ნათია მეგრელიძე, იგივე "ენაისი“ დაქორწინდა. მისი რჩეული ასევე მუსიკოსი, ქართული ჰიპ-ჰოპის სამყაროში არანაკლებ ცნობილი დათო მეზი გახდა. წყვილმა ჯვარი სამების საკათედრო ტაძარში დაიწერა, შემდეგ კი მეგობრებთან ერთად, ღია ცის ქვეშ წვეულება გამართეს. რეპერების ქორწილმა ქართული ჰიპ-ჰოპის ფონზე ჩაიარა. საღამოს სთენდაფერი, იუმორით გამორჩეული ნინო მეგრელიძე უძღვებოდა.

• ნათიასთან ინტერვიუ მისი ბავშვობით და იმ გზით დავიწყეთ, რომელიც მუსიკამდე გაიარა:

- მუსიკას ღრმა ბავშვობიდან ვუსმენ. ჰიპ ჰოპამდე, იყო არაერთი ჟანრი, რომელსაც ვუსმენდი. ბავშვობაში, ძირითადად, “The Beatles”-ს ვუსმენდი მამაჩემის გავლენით. ისიც ხელოვანი ადამიანია - მხატვარი, თან უკრავს და ესმის მუსიკა. შესაბამისად, გარკვეულ პერიოდამდე, მამის, ასე ვთქვათ, “ფლეილისთს” ვუსმენდი-ხოლმე. დაახლოებით 13-14 წლიდან, დავინტერესდი ჰიპ ჰოპით. მაშინ პოპულარულები იყვნენ ისეთი ცნობილი არტისტები, როგორებიც არიან სნუპ დოგი, 50 ცენტი, ემინემი და ა.შ.

ზოგადად, ინგლისური ენა ბავშვობიდანვე კარგად ვიცი, რადგან უცხო ენებისადმი მიდრეკილება მაქვს და მარტივად ვითვისებ. ცხადია, მაშინ გააზრებულად არ ვუსმენდი ტრეკებს. მეტ ყურადღებას ვაქცევდი ჟღერადობას. პარალელურად, დავინტერესდი “ბითბოქსინგით”. ერთ დღეს, გადავწყვიტე, სნუპის ერთ-ერთი ცნობილი ტრეკის, “Drop it like it’s hot” ბითბოქსი გამეკეთებინა, რადგან ხშირად ვუსმენდი. “თუთორიალებს” იუთუბზე ვუყურებდი და ნელ-ნელა ვისწავლე. ძალიან მესიამოვნა, რომ გამომივიდა ინსტრუმენტალური ნაწილი და მომინდა, ლირიკულადაც მეცადა. უბრალოდ ვიმეორებდი ტექსტს, რომელსაც “გუგლიდან” ვკითხულობდი და ორიგინალ ჩანაწერს ვამთხვევდი. რამდენიმე მცდელობაზე მივხვდი, რომ რეჩიტატივის წაკითხვა ძალიან მესიამოვნა და ამ დღის მერე ხან ემინემის “ქავერებს” ვაკეთებდი, ხან Biggie-ს.

დაახლოებით, 2 თუ 3 წელი ინგლისურ “ქავერებს” ვაგრძელებდი, დროდადრო ჩემს პირად Facebook გვერდზე ვდებდი და გამოხმაურებაც დადებითი იყო. საბოლოოდ, 2014 წელს, გამოვუშვი ჩემი პირველი ქართული ტრეკი სახელად - “სჯობს უკეთესად მიცნობდე”. ამავე წელს, ერთი-ორი ტრეკიც დავდე და ასე გავაგრძელე ქართულ ჰიპ ჰოპში თავის დამკვიდრება. ვერ ვიტყვი, რომ განსაკუთრებული პოპულარობით გამოვირჩეოდი. მითუმეტეს, იმ პერიოდში, როცა ქართული ჰიპ ჰოპი ნელ-ნელა, ეტაპობრივად ვითარდებოდა, თუმცა მდედრობითი სქესის წარმომადგენლებით არასდროს ვყოფილვართ განებივრებულები. ახლა უკვე დიდი პროგრესი მაქვს და ვამაყობ ჩემი შრომისმოყვარეობითა და ამ კულტურისადმი სიყვარულით.

- თქვენი პროფესია მხატვრობაა, რამდენად გრჩებათ დრო ამისთვის.

- პროფესიით მხატვარი ვარ, დავამთავრე სამხატვრო აკადემია. ღრმა ბავშვობიდან ვხატავ, მამაც მხატვარი მყავს, როგორც ზემოთ აღვნიშნე. 11 წლის ასაკში პირველი პერსონალური გამოფენა მქონდა. ასევე, არაერთ ჯგუფურ გამოფენაში მიმიღია მონაწილეობა. ოჯახის წევრებისგან ყოველთვის დიდი მოლოდინი იყო, გამოვსულიყავი წარმატებული მხატვარი. შესაბამისად, მეტი პასუხისმგებლობაც მქონდა დაკისრებული, რათა ყველას იმედები გამემართლებინა. განსაკუთრებით მგულშემატკივრობდა ჩემი ხატვის მასწავლებელი, რომლის დიდი წვლილიც არის ამ მიმართულების არჩევაში. თუმცა, ამ ყველაფრის მიუხედავად, დღევანდელი გადმოსახედიდან, ვფიქრობ, სამხატვროში ჩაბარება საკუთარი სურვილი არ ყოფილა.

ბავშვობიდან აქტიური, სპორტული და მრავალმხრივი ადამიანი ვარ, ბევრი სხვადასხვა ინტერესი მაქვს. მათ შორისაა ფეხბურთი, რომელსაც პატარაობიდან ვუყურებ. ყველაზე მეტად ევროპის და მსოფლიო ჩემპიონატები მიყვარს. პირველად სწორედ მამასთან ერთად ვუყურე გერმანიისა და ესპანეთის თამაშს. მაშინ იმდენად შეპყრობილი ვიყავი ფეხბურთით, რომ კოლექციონერობაც დავიწყე. ყველანაირ საფეხბურთო წიგნს, ჟურნალსა და ენციკლოპედიას ვყიდულობდი. გულში კი, კომენტატორობაზე ვოცნებობდი. ეროვნულების ჩაბარებამდე, დილემის წინაშე ვიყავი - ამერჩია დედის პროფესია - ჟურნალისტიკა, თუ მხატვრობა. ერთი მომენტი სპორტული ჟურნალისტიკა მქონდა გადაწყვეტილი, თუმცა საბოლოოდ აზრი შევიცვალე და ჩავაბარე სამხატვროში.

თავისუფალი დრო, ფაქტობრივად, არ მაქვს და ამიტომ ვეღარ ვხატავ. თან ვმუშაობ და თან სამსახურის მერე, მეორე საქმიანობით ვარ დაკავებული. მცირე დროც თუ გამომიჩნდება, იუთუბზე ვარ გადართული. ყველაფერთან ერთად, იუთუბერობაც შევითავსე და დღეს უკვე 46 ათასზე მეტი გამომწერი მყავს. ჩემი კონტენტიც, რა თქმა უნდა, ისევ და ისევ ჰიპ ჰოპის გარშემოა. ვაკეთებ იმას, რაც მიყვარს, მესმის, სიამოვნებას მანიჭებს და უბრალოდ იმას, რაც ვარ.

- ცნობილია, რომ რეპერები ძირითადად სოციალურ თემებზე რეპავენ, თქვენი რეპი როგორია?

- მაქსიმალურად ვებრძვი სტერეოტიპებს. თავადაც ასეთი ვარ - არ შემიძლია, არ გამოვხატო საკუთარი თავი, ემოციები და აზრები კონკრეტულ საკითხებზე. მითუმეტეს, იმ თემაზე, რომელიც ჰიპ ჰოპს ეხება. ჩემს შემოქმედებას რაც შეეხება, ერთადერთი სოციალური ტრეკი მაქვს “როდემდე”, ქალების ტრაგედიაზეა, რომლებზეც ძალადობენ, კლავენ და თოჯინებივით ეპყრობიან. სამწუხაროდ, რეალურმა ფაქტმა გადამაწყვეტინა ამ ტრეკის დაწერა. თუ არ ვცდები, 2017 წელს ჩავწერე.ზოგადად კი, ჩემი ტრეკები არის მთლიანად ჩემი პიროვნების გარშემო - როგორი ვარ, როგორ გამოვხატავ თავს, რამდენად ტექნიკური ვარ და ა.შ. ემსინგი ცალკე ხელოვნებაა. ერთი სიამოვნებაა რითმებისა და სტრუქტურების, სქემების ისე წყობა,

- საქართველოში ძირითადად სად გამოდიხართ, როგორია თქვენ მუსიკალური გეგმები მომავალში?

- სამწუხაროდ, საქართველოში არ ვართ ბევრი ლაივ კონცერტით განებივრებულები და იშვიათად მიწევს სადმე გამოსვლა. შეიძლება, წელიწადში ერთხელ ან ორჯერ მივიღო სხვა არტისტებთან ერთად მონაწილეობა. ამ ბოლო დროს, PVP-ს დამსახურებით, რომელსაც არამხოლოდ ბათლ კულტურის, არამედ, ზოგადად ქართული ჰიპ ჰოპის განვითარებაში მიუძღვის უდიდესი წვლილი, მეტი ინტერესი მოდის ქართველი არტისტების მიმართ. ეს მაძლევს იმის იმედს, რომ მუსიკალური ინდუსტრია (კონკრეტულად ჰიპ ჰოპში) უფრო ტრენდული, მოთხოვნადი გახდება და ჩვენც, არტისტებსაც, მეტად შეგვეწყობა ხელი.

- ახლახან დაოჯახდით, თქვენი რჩეულიც ხელოვანია, მოგვიყევით, როგორ გაიცანით ერთმანეთი

- ჩემი მეუღლე ასევე რეპერია. პრინციპში, ჰიპ ჰოპს იმდენად დიდი დანიშნულება/როლი აქვს ჩემს ცხოვრებაში, რომ სხვანაირად არც წარმომედგინა. დათო არის უნიჭიერესი და ერთ-ერთი ყველაზე გამორჩეული, უნიკალური და ტექნიკური ემსი საქართველოში, კარგი მუსიკალური გემოვნებითა და დიდი ცოდნით. პიროვნულ თვისებებს და მის ბუნებას რომ თავი დავანებოთ, რაშიც ძალიან გამიმართლა და მადლიერი ვარ, რომ სწორედ ის არის დღეს ჩემი მეუღლე, იგი ჩემი ყველაზე დიდი მხარდამჭერია.

ჯერ კიდევ 2016 წელს, როდესაც დათო არ იყო ქართულ ჰიპ ჰოპში გამოჩენილი, შორიდან მადევნებდა თვალს, მოვწონდი და უსმენდა ჩემს შემოქმედებას. ჩვენი გაცნობაც, რა თქმა უნდა, ჰიპ ჰოპს უკავშირდება. სულ ვამბობ და ახლაც გავიმეორებ - მადლიერი ვარ “FLOWFLOW MAGAZINE”-ის, რომელმაც დათო გამაცნო. პირველად, სწორედ, ბათლებზე შევხვდი. ეს იყო 2017 წელს. დათოს იმ დროს მხოლოდ მიმოწერით ვიცნობდი.

როდესაც პირველად დავინახე, მაშინვე ვიცანი. მასაც არ მოერიდა და პირდაპირ მოვიდა ჩემთან, გამეცნო და ხელი ჩამომართვა. რამდენიმე ხნის შემდეგ, ჩატარდა მორიგი ბათლები, სადაც ისიც მონაწილეობდა, თანაც იმ დროისთვის (და დღესაც) საკმაოდ ცნობილი ემსის - 3NEMY-ს წინააღმდეგ. როგორც კი მოვუსმინე, მაშინვე მივხვდი, რომ პროექტის აღმოჩენა იყო - იმდენად დიდი ქარიზმა, ინდივიდუალიზმი და ტექნიკა ჰქონდა, რომ აღვფრთოვანდი, საერთოდ არ ველოდებოდი. იმდენად დამაინტერესა, რომ ამჯერად მე წამოვიწყე საუბარი და მივწერე - ვკითხე, თუ რატომ დაირქვა მაინც და მაინც Datomezz-ი.

თურმე საერთოდ არ ელოდა ჩემს მესიჯს, მითუმეტეს, ჩემგან ინიციატივას და ძალიან გაუხარდა. იმ დღეს მიმოწერა, ფაქტობრივად, არ გაგვიწყვეტია და დილამდე ვმესიჯობდით. ასე დაიწყო ეს ამბავი და, სულ ახლახან, დაგვირგვინდა ჩვენი ქორწილით.

- ტრადიციული ქორწილი გქონდათ, ჯვრისწერით, თუმცა ქორწილი ნამდვილ კონცერტად იქცა...

- ჯვარი დავიწერეთ თბილისის წმინდა სამების საკათედრო ტაძარში. ჯერ, ჩვეულებრივად, მეცვა თეთრი საპატარძლო კაბა და შემდგომ, ხელის მოწერის ცერემონიაზე, რომელიც მცხეთაში გაიმართა, დავუბრუნდი ჩემს რეალურ, სახასიათო “მე”-ს. რა თქმა უნდა, ისევ თეთრებში ვიყავი, ოღონდ ამჯერად შარვალსა და “დურეგში” გამოწყობილი, რათა ჩემი ავთენტურობისა და ინდივიდუალიზმისთვის ხაზი გამესვა და უკეთ გამომეხატა ჩემი თავი, ამავე დროს, კომფორტულად ვყოფილიყავი.

დარწმუნებული ვარ, ყველა ჩვენმა ახლო მეგობარმა და ოჯახის წევრმა, ვინც ჩვენს პატარა ქორწილს დაესწრო, იცოდა, ეს დღე ისე არ ჩაივლიდა, რომ რამე არ შეგვესრულებინა. არაფერი გვქონდა წინასწარ დაგეგმილი, უბრალოდ, აი ასე, თავისთავად მოხდა ყველაფერი, როცა ჩვენმა საერთო მეგობარმა ბითი ჩაგვირთო. გვქონდა ორი მიკროფონი, გამართული საუნდ სისტემა. დროდადრო ვრთავდით ჩვენს საყვარელ ტრეკებს (უცხოურ და ქართულ ჰიპ ჰოპს), ზოგჯერ ჩვენი ნიჭიერი მეგობრები ჩაერთვებოდნენ მიკროფონში და იფიქრებდნენ გასართობ თამაშებს, ხანდახან სხვებიც რეპავდნენ. ერთი სიტყვით, ზუსტად ისე ჩაიარა ქორწილმა, როგორც წარმოგვედგინა. არც მე და არც დათოს არ გვიყვარს სტანდარტული რაღაცები, არც დიდი ქორწილის გადახდის სურვილი გვქონდა - გრძელი სუფრებითა და თამადებით. ამიტომ, ალტერნატიული ვარიანტი მოვიფიქრეთ - ლამაზი, საყვარელი და გემრიელი ალაფურშეტი მოვაწყვეთ, თავისი კოქტეილებითა და სხვადასხვა სახის სასმელით.

- რა იქნება მომავალში, ორი ხელოვანი ერთ ოჯახში, როგორ წარმოგიდგენიათ თანაცხოვრება?

- ორივე ძალიან პოზიტიურად ვართ განწყობილები ჩვენი თანაცხოვრებისა და სამომავლო გეგმების მიმართ. ერთი სული გვაქვს, ცოტა დავისვენოთ, რომ მივხედოთ ერთობლივ ტრეკებს, კლიპებს, ვიდეოებს. მადლიერი ვარ, რომ ასეთი ოჯახის წევრები და მეგობრები გვყავს, რომლებიც ძალიან დაგვეხმარნენ საქმეების გამარტივებაში. ყველამ, ჩვენი ერთობლივი ძალებით, მოვახერხეთ და მცირე დროში მოვაგვარეთ ახალ ბინაში გადასვლასთან დაკავშირებული ლოჯისტიკური საკითხები. დამღლელი პროცესი იყო, თუმცა, ამავე დროს, სასიამოვნო.

ვინაიდან მხატვრის ხედვა მაქვს, ინტერიერის დიზაინის მოფიქრებაც არ გაგვიჭირდა და ყველაფერი ისეა, როგორც გვინდოდა. მიხარია, რომ დათო ჩემნაირი შრომისმოყვარეა, ეს განსაკუთრებულად გვაახლოვებს ერთმანეთთან და ვიცი, სამომავლოდაც, ეს თვისებაც ისევე, როგორც ერთმანეთის სიყვარული და პატივისცემა, ბევრი სირთულის დაძლევაში დაგვეხმარება.