"მატჩის წინა დღეს მითხრეს, რომ მამა გარდაიცვალა. მაგის მერე დაიწყო ჩემი რეგრესი: ოპერაცია, ერთი ტრავმა, მეორე... მაგრამ ვიპოვე ჩემს თავში ძალა" - გზა ფეხბურთელისა, რომელსაც "ქართველ მესის" ეძახდნენ

ბოლო ხანს ფეხბურთის ქართველი გულშემატკივარი ხშირად კამათობს იმაზე, უნდა გამოიძახოს თუ არა ვილი სანიოლმა ქუთაისის "ტორპედოს" ფეხბურთელი გიორგი არაბიძე ნაკრებში.

"ეროვნულ ნაკრებში თამაში ყველა ფეხბურთელის სურვილია და გამონაკლისი არც მე ვარ. მხოლოდ იმის თქმა შემიძლია, რომ ნებისმიერ მომენტში მზად ვარ, ნაკრებს დავეხმარო. დანარჩენს მე არ ვწყვეტ. მნიშვნელობა არ აქვს, რა იწერებოდა ზამთარში - მე დღეს ქუთაისის "ტორპედოს“ ფეხბურთელი ვარ და ამ კლუბისთვის მაქსიმალურად დავიხარჯები“, - თქვა გიორგიმ მარტის დასაწყისში უმნიშვნელოვანესი მატჩების წინ ეროვნული ნაკრების შეკრების დაწყებამდე.

თუმცა ის არც ამჯერად გამოიძახეს... გადამწყვეტ მატჩამდე ორი კვირით ადრე, სანიოლმა თავისი გადაწყვეტილება ასე ახსნა:

"არაბიძე? მოთამაშეები შევარჩიე გამოცდილებით და შეთამაშებულებით. სულ არის კამათი, ვინ უნდა გამოვიძახოთ და ვინ - არა. არაბიძე გაფართოებულ სიაში მოიაზრებოდა, რადგან კარგი სეზონი ჰქონდა. მას ახლაც ვაკვირდებოდი, მაგრამ მისი თამაშის ინტენსივობით კმაყოფილი არ ვიყავი. ლიონელ მესი ერთადერთია, ვისაც აქვს ფუფუნება, მაღალი ინტენსივობის გარეშე ითამაშოს. იმედია, გიორგი ამას გამოასწორებს“.

"გიორგი არაბიძე პროფესიონალი და პატრიოტია. ლოგიკურია, ეროვნულ ნაკრებში არგამოძახების გამო ის გულდაწყვეტილია, მაგრამ ჩვენ, ვისაც მასთან კლუბში ყოველდღიური ურთიერთობა გვაქვს და ვიცით მისი ხასიათი, გვესმის, რომ ეს მისთვის დამატებითი მოტივაციაა და მოედანზე იმაზე ბევრად ძლიერი გავა, ვიდრე მანამდე“, - განაცხადა "ტორპედოს" მწვრთნელმა სტივ კინმა სანიოლის გადაწყვეტილების შეფასებისას".

ეროვნული ლიგის მე-6 ტურში "კოლხეთთან" ანგარიშით 3:2 მოგებული მატჩის შემდეგ კი კინმა დუბლისა და ასისტის ავტორის, გიორგი არაბიძის შესახებ განაცხადა:

"დღესაც რომ პრემიერლიგაში ვმუშაობდე, გიორგი არაბიძე იქნებოდა პირველი ფეხბურთელი, რომელსაც ინგლისში წავიყვანდი. ის ლიდერია და ზუსტად ეს გამოარჩევს სხვებისგან - ზეწოლის ქვეშ თამაში მისთვის პრობლემას არ წარმოადგენს, ნებისმიერი სირთულის გადალახვა შეუძლია. კაპიტნის სამკლავურით გამოვიდა და სამუშაო, რომელიც დღეს მოედანზე გასწია, სიტყვებით შეუფასებელია".

ქუთაისი "ტორპედოს“ ლიდერის გუშინდელი ბრწყინვალე თამაშის შემდეგ, სოციალურ ქსელში კიდევ უფრო ბევრს წერენ ფეხბურთის გულშემატკივრები, რომ საქართველოს ეროვნული ნაკრების მწვრთნელმა არაბიძე ახლა მაინც უნდა გამოიძახოს, თუმცა არიან მოწინააღმდეგეები, რომელთა აზრითაც, მას უდისციპლინო ფეხბურთელის იმიჯი აქვს და არ ღირს ევროპის ჩემპიონატზე გარისკვა, ნაწილი კი ფიქრობს, რომ არ შეიძლება დღევანდელი ნაკრებიდან ვინმეს გაშვება, რაც არაბიძის გამოძახების შემთხვევაში მოხდება...

გთავაზობთ რამდენიმე კომენტარს:

• "ის ხალხი მართლა მაოცებთ, ვინც წერთ, არაბიძე ამრევია და ნაკრებში არ უნდა გამოიძახონო, თითქოს თავად გინახავთ მისი არეული. მარტივი კითხვა მაქვს თქვენთან: თუ ასეთი ამრევია და მოურჯულებელი, "ტორპედოში როგორ თამაშობს? "ტორპედოს" მწვრთნელმა, სტივ კინმა როგორ მოარჯულა? თუ ასეთი გამოუსწორებელია, ამდენი წელია "ტორპედოში"რით ვერ არია სიტუაცია?"
• "ვის ადგილას უნდა ათამაშოს თქვენი აზრით? ამრევი არ ვიცი, ამბობენ რომ უდისციპლინოა და 26 წლის ასაკში იმიტომ ვერ თამაშობს უფრო მაღალი დონის გუნდებში საოცარი ნიჭის მიუხედავად. თორემ, საზღვარგარეთაც იყო 3-4 წელი".
• "საოცრად ნიჭიერი რომაა, მაგაზე არავინ დავობს, 16 წლის რომ იყო, იქიდან ვგულშემატკივრობ, მაგრამ მის თამაშში ვერ ვხედავ ნაკრებისთვის საჭირო სქილებს. კაცმა (იგულისხმება სანიოლი - რედ.) აზაროვი არ გამოიძახა, რადგან კომპლექსურად ვერაა მინდორზე, ფლანგს მთლიანად ვერ აკონტროლებსო და არაბიძე, რომელიც დაკარგულ ბურთს არ მისდევს, არ მგონია, სჭირდებოდეს. ჩვენი ნაკრები ევროზე კლასით ვერავის მოუგებს (თუ "კვარამ" ან "ჩაკვემ" ინდივიდუალურად არ გაიბრწყინეს, რასაც მათი ტექნიკა და ფიზმომზადება მისცემს საშუალებას), წარმატება მხოლოდ გუნდურობით და თავდადებით მოვა და მანდ მე პირადად არაბიძის ადგილს ვერ ვხედავ. მეორე გოლის ეპიზოდში მეტოქის 18 ნომერი როგორც “მისდევს” არაბიძეს, ევროზე მაგის ფუფუნება არ ექნება".
• "კაი რა, რაის ამრევი, ყველა თამაშს ვნახულობ და მაგაზე მშვიდი ფეხბურთელი ჩემპიონატში არაა, ერთი შემთხვევა არ მინახავს რომ კონფლიქტში შესულიყო. არადა, მაგ ტიპის ფეხბურთელებს ახასიათებთ კონფლიქტები. ჩემი აზრით, მისი ადრინდელი პრობლემა უფრო სპორტულ დისციპლინასთან იყო კავშირში და ახლა მგონია, რომ ეს საკითხი დალაგებული აქვს".

მოკლედ, მსგავს კომენტარებს სოციალურ ქსელში მრავლად ნახავთ.

რა გადაწყვეტილებას მიიღებს ევროპის ჩემპიონატისთვის სანიოლი, უცნობია, მანამდე კი უფრო მეტი გავიგოთ გიორგი არაბიძეზე:

• "ქართველი მესი" უკრაინაში

გიორგი არაბიძე 1998 წლის 4 მარტს, ვანში დაიბადა. ქუთაისის ტორპედოს გარემარბის პირველი ახალგაზრდული გუნდი თბილისის "ლოკომოტივი“ იყო, სადაც 2005-2013 წლებში თამაშობდა. 2013-დან არაბიძე მთავარ გუნდში გადაიყვანეს, რომლის რიგებშიც 2 წელიწადში 33 ოფიციალური მატჩი ჩაატარა და გოლით თავი 21-ჯერ გამოიჩინა, ეს გუნდისთვის ერთ-ერთი საუკეთესო შედეგი იყო, მით უფრო, 16-17 წლის ნახევარმცველის პირობაზე.

მალე არაბიძემ წამყვანი ევროპული გუნდების ყურადღება მიიპყრო, მისით უკრაინული "შახტარი“ და მისი იმჟამინდელი მწვრთნელი მირჩა ლუჩესკუ დაინტერესდნენ. 2015 წლიდან არაბიძე "შახტარში" გადავიდა და დუბლებში დაიწყო თამაში, პარალელურად ლუჩესკუ გიორგის უკრაინის პრემიერ ლიგაში თამაშის საშუალებას აძლევდა. იმ წლებში უკრაინელი ჟურნალისტები არაბიძეს "ახალ მესის" ან "ქართველ მესის" ეძახდნენ. 2016 წელს მირჩა ლუჩესკუ სანქტ-პეტერბურგის "ზენიტში“ გადავიდა, მისმა შემცვლელმა პაულუ ფონსეკამ არაბიძე მთავარი გუნდის განაცხადში აღარ შეიყვანა. ამის შემდეგ იყო პორტუგალიური "ნასიონალი“, რომელმაც თურქულ "ადანასპორში“ გაანათხოვრა. საიდანააც 2022 წელს ქუთაისის "ტორპედოს" შეუერთდა.

ეროვნულ ნაკრებში გიორგი არაბიძის დებიუტი 2017 წლის 24 მარტს შედგა. საქართველო სერბეთის წინააღმდეგ თამაშობდა. ფეხბურთელი შეცვლაზე შევიდა ოთარ კაკაბაძის ნაცვლად. პირველი გოლი 2017 წლის 28 მარტს ლატვიელთა კარში გაიტანა.

• პირადი ცხოვრება

გიორგი არაბიძე ოფიციალურად დაოჯახებული არ არის. სოციალურ ქსელში "ინსტაგრამის" პირად გვერდზე ნახავთ თათა ხუცურაულთან გადაღებულ ფოტოს. გოგონა გიორგის შეყვარებულია. "ვამაყობ შენით, ჩემო სიყვარულო“, - წერს თათა და გიორგის ვიდეოს აქვეყნებს.

• გიორგი არაბიძის ერთ-ერთი ბოლო ინტერვიუ

გასულ წელს, "ჯეო თიმმა“ ვრცელი გადაცემა მოამზადა გიორგი არაბიძეზე, რომელშიც ტორპედოს გარემარბი, მისი მწვრთნელი და სპორტული კომენტატორები საუბრობენ. ინტერვიუდან ამოვიღეთ რამდენიმე მონაკვეთი, რომელშიც გიორგი თავისი ცხოვრების მნიშვნელოვან ადამიანებზე და მომენტებზე საუბრობს.

"ჩემი პრობლემა ის არის, რომ შეიძლება არაფრის გამო უცებ ცუდ ხასიათზე დავდგე. დედა მაქსიმალურად ცდილობს, რომ პოზიტიური განწყობა შემიქმნას და კარგ ხასიათზე ვიყო, რადგან ამის გარეშე ვერაფერს გააკეთებ.“

"თამაში რომ შემეძლო, ეგ ყოველთვის ვიცოდი, მაგრამ იყო რაღაც ფაქტორები, რაც ხელს მიშლიდა. იყო ჩემი თავიც, რაც ხელს მიშლიდა. მთავარი ის არის, რომ საკუთარ თავში ვიპოვე ის, რომ ეს ყველაფერი გვერდზე გავწიო და საქმე ვაკეთო ისე, როგორც უნდა ვაკეთო.“

"მამას ძალიან დიდი როლი ჰქონდა ჩემს ცხოვრებაში, სადამდეც მოვედი და როგორც, ყველაზე მეტად მისი დამსახურებაა. მაშინ საქართველოში არ ვთამაშობდი, ჯერ დებიუტიც არ მქონდა, როდესაც თამაშის წინა დღეს მითხრეს, რომ მამა გარდაიცვალა. მაგის მერე დაიწყო ჩემი რეგრესი, ჩამოვედი, წავედი, შემდეგ ოპერაცია გავიკეთე, ერთი ტრავმა, მეორე. მაგრამ ვიპოვე ჩემს თავში ძალა, რომ უნდა გავაგრძელო, როგორც მას გაუხარდებოდა და იმ ადამიანებს გაუხარდება, რომლებიც დღეს ჩემს გვერდით არიან“.

"ყველა ადამიანშია, რაც გებრძვის და ცუდისკენ გიბიძგებს. ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე დასამახსოვრებელი პერიოდი იყო ეროვნული ნაკრები. საერთოდ ყველა ფეხბურთელისთვის მნიშვნელოვანია. ყური მომიკრავს, რომ ვითომ მაშინდელ მწვრთნელ ვაისთან მქონდა პრობლემა, მაგრამ მსგავსი არაფერი არ ყოფილა. უბრალოდ, ტრავმები მქონდა და იმ მომენტში არ ვიმსახურებდი ნაკრებში გამოძახებას. “

"ერთადერთი, რაც ვაისთან დაკავშირებით მოხდა, ლატვიასთან უნდა გვეთამაშა, წინა დღეს გავიგე, რომ ძირითად შემადგენლობაში ვიყავი და მეორე დღეს გასახდელში ჩემი ფორმა არ დამხვდა. რატომ ამომიღეს ძირითადი შემადგენლობიდან, არ ვიცი. ვუთხარი, რომ ასე მოქცევას არ ვიმსახურებდი. არ ვიცი, დაძაბულობას თუ დავარქმევთ იმას, რომ ვაისს კითხვა დავუსვი და პასუხი ვერ მივიღე. სულ ეგ იყო ჩვენი საუბარი“...

• ნაკრებში დაბრუნებაზე...

"კარგ ფორმაში ვარ, თავს ჯანმრთელად ვგრძნობ, ვიმსახურებ თუ არა, ჩემი გადასაწყვეტი არ არის. ყველა ფეხბურთელისთვის ეროვნული ნაკრები პირველია და ყველას უხარია გამოძახება და თუნდაც ერთი წუთი თამაში. შეიძლება ბრაზილიელისთვის იმდენს არ ნიშნავს, რამდენსაც ქართველისთვის. ეროვნული ნაკრების უკან დგას, პირველ რიგში, შენი ქვეყანა და ვალდებული ხარ ფეხბურთში შენს ქვეყანას დაეხმარო. ყველა ფეხბურთელი იმიტომ თამაშობს, რომ შემდეგ ეროვნული ნაკრებში ითამაშოს. ვარ თუ არა მზად? - ამას სხვები წყვეტენ, მაგრამ თავს ვგრძნობ კარგად".

იხილეთ ასევე:

• "არავის ახსოვს ის პენალტი... გვიყვარხარ და გელოდებით ევროპაზე" - როგორ ამხნევებს გიორგი მიქაუტაძეს გულშემატკივარი და როგორია ლიონში დაბადებული ბიჭის გზა სამშობლოსკენ