"მეუღლე მეხუმრება ხოლმე, კონსტიტუციური სიმშვიდის გარანტი ხომ ვარ შენთვისო“ - ვინ არის ახალბედა პარლამენტარი ქეთი თურაზაშვილი: დეპუტატის აპოლიტიკური პორტრეტი

"მოქალაქეების“ სიის მესამე ნომერი ქეთი თურაზაშვილი მას შემდეგ გახდა პარლამენტის წევრი, რაც ლევან იოსელიანი სახალხო დამცველის პოზიციაზე გადავიდა. მიუხედავად იმისა, რომ მანამდე ვიცე-სპიკერის აპარატში მუშაობდა, ამბობს, რომ სიახლესთან შეგუება იოლი არ იყო. "ამომრჩევლის წინაშე პასუხისმგებლობას თუ გრძნობ, დეპუტატობა მარტივი არ არის. მიუხედავად იმისა, რომ პარლამენტში ახლა რთული და თანამშრომლობისთვის არახელსაყრელი პერიოდია, არის დაძაბულობა, პოლარიზაციის მაღალი ხარისხი, მაქვს პარლამენტის ტრიბუნა და უფრო ხმამაღლა შემიძლია ვილაპარაკო იმ პრობლემებზე, რაზეც მანამდე ისედაც ვმუშაობდი“.

მისთვის ურთიერთობაში მთავარი ერთგულება და კეთილსინდისიერებაა და ელოდება დროს, როდესაც ერთმანეთის არაჯანსაღი კრიტიკა და სიძულვილის ენის გამოყენება ცუდ ტონად ჩაითვლება ქართულ პოლიტიკაში.

სამი ვაჟის პარლამენტარი დედა და ჟურნალისტ გოგი ახალკაცის მეუღლე მის ცხოვრებაზე, გატაცებასა და ინოვაციურ წამოწყებაზე ambebi.ge-ს ესაუბრება:

• "აღარ გავყევი დედას, ვერ გავბედე“...

- თბილისში დავიბადე, მაგრამ 6 თაობით გორელი ვარ. მე-10 კლასამდე გორში ვცხოვრობდი და უნივერსიტეტისთვის მოსამზადებლად თბილისში წამოვედი. მყავს ერთი და, მარიამი. მამა, ალექსანდრე თურაზაშვილი ეკონომისტია, დედა ნინო ხუციშვილი 35 წელი მღეროდა შალვა მოსიძის "გორის ქალთა გუნდში“, მეც ხშირად დავყავდი რეპეტიცია-კონცერტებზე და კარგად მახსოვს ყველა მათი წარმატება. როდესაც დედა გასტოლებზე იყო, ვრჩებოდით დედის დედასთან, რომელსაც დიდედას ვეძახით, ის დღეს 96 წლისაა და უმნიშვნელოვანესი ადამიანია ჩვენს ცხოვრებაში.

სიმღერა მეც მიცდია, დედამ წამიყვანა კიდეც რეპეტიციაზე და როცა ჩემი ჯერი მოვიდა და შალვამ მითხრა, ახლა შენ წაგვიმღერეო, შემრცხვა და ვუთხარი, შემდეგ რეპეტიციაზე-თქო, თუმცა შემდეგ აღარ გავყევი დედას, ვერ გავბედე... მერე ვნანობდი.. როცა უკვე წლების შემდეგ ჩემი უფროსი შვილი - სანდრო ლაშხი "ვოისში“გავიდა და კარგად იმღერა, ეს სინანული სადღაც გაქრა. ძალიან მიხარია, რომ სანდროს უყვარს სიმღერა და წარმატებულია ამ სფეროში. შვილებს, სხვათა შორის, პატარობიდან ვუმღეროდი და როცა სანდრო პროექტში გავიდა, ბებო ეუბნებოდა, ეს დედას დამსახურებაა, ჩვილობიდან გიმღეროდა, ამიტომ გაქვს ასეთი კარგი სმენაო. სანდრომ სიმღერა რომ დაიწყო, რატომღაც არ მითხრა, 6 თვე ქუჩის მუსიკოსი იყო. არ ვიცი, რატომ დამიმალა... როცა შევიტყვე, უზომოდ გამიხარდა და ამ სფეროში განვითარებისთვის ხელი შევუწყე, ის ახლაც დადის ვოკალისტთან. როცა "ვოისში“ გადაწყვიტა გასვლა, მეცხრე ცაზე ვიყავი, გამიხარდა, რომ ჩემგან განსხვავებით, გაბედა და ხმა ამოიღო.

• "საყვარელი პროფესია ვიპოვე“

- როცა პროფესია უნდა ამერჩია, სამწუხაროდ, არ იყო ისეთი მრავალფეროვანი არჩევანი, როგორიც დღეს აქვთ ბავშვებს. იყო საბანკო საქმე, სამედიცინო ან იურიდიული. ამ მოცემულობიდან იურიდიულზე გადავწყვიტე ჩაბარება. ახლა რომ იმ ასაკში ვიყო, აუცილებლად ავირჩევდი ინტერიერის დიზაინს. იმხანად რთული იყო უფასოზე მოხვედრა, იყო დიდი კონკურსი, მაგრამ შევძელი, ჩავაბარე და დავამთავრე. შემდეგ ამ მიმართულებით გავაგრძელე მუშაობა - უზენაეს სასამართლოში დავიწყე სტაჟიორობიდან, ცოტა დიდხანს, 2 წელი მომიწია ამ პოზიციაზე დარჩენა, მაგრამ არ ვნანობ, ძალიან ბევრი რამ ვისწავლე, არაჩვეულებრივ მოსამართლეებთან მომიწია მუშაობა. მერე, როცა ადვოკატთა ასოციაციაში პირველი სამსახური დავიწყე, 2005 წელს, შეკითხვაც არ დამისვამს, რა როგორ გამეკეთებინა. ადვოკატთა ასოციაციაში დაფუძნების დღიდან ვიყავი, იქ მაშინ 1000-ზე მეტი ადვოკატი იყო და ყველას პირადი საქმე ჩემს ხელში იყო, მათ მოტივაციაზე ზრუნვა და ბევრი ისეთი საკითხი მევალებოდა, რაც, საბოლოო ჯამში, ადამიანური რესურსების მართვას დაუკავშირდა. მაშინ არ მქონდა გააზრებული, რომ ეს საქმე თურმე მომწონდა, მაგრამ მერე როცა მივხვდი, რომ რაღაცა სხვას ვაკეთებ, რასაც აშკარად სახელი ჰქვია, გაეროს სკოლაში გავიარე ეიჩარ-მენეჯმენტის კურსი (ადამიანური რესურსების მართვის). ამ პერიოდში, ტელეკომპანია "იმედიდან“ მივიღე შემოთავაზება კადრების სამსახურის უფროსის პოზიციაზე. ეს ჩემთვის დიდი გამოწვევა იყო, მაგრამ მეორეს მხრივ იყო საშუალება, თუნდაც საკუთარი თავისთვის დამემტკიცებინა, რომ მე ამას შევძლებდი. ამ ორგანიზაციაში 7 წელი ვიმუშავე. გენერალური დირექტორი 7-ჯერ შეიცვალა, ფაქტობრივად, 7 სხვადასხვა კომპანიაში ვიმუშავე-მეთქი, ვამბობდი. ტელეკომპანიაში პროფესიულად ძალიან გავიზარდე, დღესაც ბევრი ჩემი მეგობარი მუშაობს იქ და დღემდე მიყვარს. ბევრი კომპანია და ორგანიზაცია გამოვიარე, მათ შორის ტელეინდუსტრია, საცალო გაყიდვები, წარმოება, ასევე, ვიყავი საჯარო სექტორშიც და ყველა ჩემი პოზიცია უკავშირდებოდა ადამიანური რესურსების მართვას. ჩემს იურიდიულ მიმართულებაზე მთლად უარი რომ არ მეთქვა და არ დავშორებოდი, საკრებულოში იურიდიული კომიტეტის სამდივნოს ხელმძღვანელის პოზიციას დავთანხმდი. თუმცა მალევე ისევ HR-ს დავუბრუნდი. საკმაოდ დიდი გამოცდილებაც დამიგროვდა ამ სფეროში.

წელს გავიარე კარიერის კონსულტანტის სერტიფიცირება, ეს ახალი პროფესიაა, ახლა იკიდებს ფეხს... ასევე, ვარ მედიატორთა ასოციაციის წევრი და ადვოკატთა ასოციაციის წევრი, თუმცა ადვოკატად არასდროს მიმუშავია. როცა იურიდიულზე ჩავაბარე, პირველ კურსზე მქონდა მოვლითი სურვილები - ხან პროკურორობა, ხანაც მოსამართლეობა მინდოდა, მაგრამ მალევე დავივიწყე და ვიცოდი, რომ ვიმუშავებდი ბიზნესისთვის და ხელშეკრულებებზე - ეს უფრო მომწონდა. მერე თანდათან გამოიკვეთა, რომ ეიჩარობა უფრო მიზიდავდა და მთელი ყურადღება მასზე გადავიტანე, თუმცა აქაც ძალიან მადგებოდა ჩემი იურიდიული განათლება.

• ადვოკატთა ასოციაციიდან - პოლიტიკაში

- პოლიტიკაში წასვლამდე პირველ სამსახურს - ადვოკატთა ასოციაციას დავუბრუნდი, სასწავლო ცენტრის დირექტორის პოზიციაზე, სადაც 3 წელი ვიმუშავე. ამ პერიოდში "მოქალაქეებისგან“, კონკრეტულად კი ლევან იოსელიანისგან მივიღე შემოთავაზება. ლევანი ჩემი უფროსი შვილის, სანდროს ნათლიაა. მასთან და მის მეუღლესთან სტუდენტობიდან ვმეგობრობ. ბიჭები (ლევანი და ალეკო) ერთად გავიცანი უნივერსიტეტში 1998 წელს და მას შემდეგ ვმეგობრობთ. ადვოკატთა ასოციაციაში განათლების სფერო მებარა და ამ მიმართულებით ბევრი რამ არ მომწონდა, მაგალითად, ქალების მიმართ დამოკიდებულება, ბევრის მტკიცება გვჭირდებოდა, რატომ უნდა ყოფილიყო ადვოკატი მსხვერპლის მიმართ სენსიტიური და ა.შ. ვიფიქრე, რომ მჭირდებოდა მეტი შესაძლებლობა, მაღალი ტრიბუნა, რათა ასეთ თემებზე თვითონ მესაუბრა. ჩემს შვილებსაც სულ ვეუბნები, რომ როდესაც რაღაც არ მოგწონთ, იცოდეთ, რომ თქვენს ნაცვლად ამას არავინ შეცვლის, თუ გვინდა რაღაც შეიცვალოს, ამ პროცესის მონაწილეები თავად უნდა ვიყოთ. ლევანმა ერთ-ერთ შეხვედრაზე მითხრა, აბა, პოლიტიკაზეც იფიქრეო. ბევრი ფიქრი არც დამჭირვებია...

ერთია, რას გავაკეთებდი და მეორე, ვისთან ერთად მომიწევდა ამ საქმის კეთება, ანუ ისეთ ადამიანებთან, ვისაც ვენდობი, სადაც ყველაფერი ღიაა და ხელისგულზე დევს. ჩემი ნდობა ბიჭების მიმართ იმდენად მაღალი იყო, რომ ალბათ ამანაც განაპირობა ჩემი გადაწყვეტილება. როდესაც "მოქალაქეები“ პარლამენტში შევიდნენ, ლევანი გახდა ვიცე-სპიკერი და მას სჭირდებოდა აპარატის უფროსი. მისგან მეორე შემოთავაზება იყო პარლამენტში მასთან გამეგრძელებინა მუშაობა. თითქმის 3 წელი ვიყავი აპარატის უფროსი, ახლა კი, როცა ლევანი სახალხო დამცველის პოზიციაზე აირჩიეს, მე როგორც მისი უფლებამონაცვლე, ავტომატურად გავხდი პარლამენტის წევრი. არ დაგიმალავთ და, განსაკუთრებით პირველი დღეები იყო სტრესული, მიუხედავად იმისა, რომ შორიდან არ მოვსულვარ - ვიყავი იმავე შენობაში, მე და ჩემი აპარატი "ბექში“ ვმუშაობდით ყველა იმ საკითხზე, რომლებიც ლევანსა და ალეკოს საჯაროდ გამოჰქონდათ... ამის მიუხედავად, ამომრჩევლის წინაშე პასუხისმგებლობას თუ გრძნობ, დეპუტატობა მარტივი არ არის. მიუხედავად იმისა, რომ პარლამენტში ახლა რთული და თანამშრომლობისთვის არახელსაყრელი პერიოდია, არის დაძაბულობა, პოლარიზაციის მაღალი ხარისხი, მაქვს პარლამენტის ტრიბუნა და უფრო ხმამაღლა შემიძლია ვისაუბრო იმ პრობლემებზე, რაზეც მანამდე ისედაც ვმუშაობდი - მაგალითად, საპენსიო სესხები, მარტოხელა და მრავალშვილიანი მშობლების პრობლემები და ა.შ. მანამდე, როცა სადმე წერილს ჩემი სახელით ვაგზავნიდი, ხშირად პასუხიც არ მიბრუნდებოდა, ან ის ძალზე შაბლონური იყო. ახლა, როდესაც რამეს ვკითხულობ, ყველა ვალდებულია ამომწურავად მიპასუხოს, ამიტომ მაქსიმალურად ვიყენებ ტრიბუნას საჭირბოროტო და ჩემთვის პრიორიტეტული თემებისთვის.

• "არ მინდა ჩემმა შვილებმა და მათმა თაობამ ამ ქვეყნიდან წასვლაზე იფიქრონ“

- ჩემთვის ურთიერთობაში მთავარი ერთგულება და კეთილსინდისიერებაა. ველოდები დროს, როდესაც ერთმანეთის არაჯანსაღი კრიტიკა და სიძულვილის ენის გამოყენება ცუდ ტონად ჩაითვლება ქართულ პოლიტიკაში. მჯერა, რომ შესაძლებელია მუშაობა ოპონენტებთანაც დაპირიპირების გარეშე, მით უმეტეს მაშინ, როდესაც მუშაობის შედეგი, ქვეყნის განვითარებაზე უნდა აისახოს. დღეს უმნიშვნელოვანესია ყველას გაერთიანება ევროინტეგრაციის პროცესის გარშემო. ასევე, არ შეიძლება განსხვავებული აზრის მქონე საკუთარი მოქალაქეების ლანძღვა, პირიქით, მათთან მეტი კომუნიკაცია და მათი დარწმუნებაა საჭირო იმაში, თუ რა პოზიტიური გავლენა ექნება საქართველოს ევროპასთან დაახლოებას, როგორ აისახება ეს ქვეყნის ეკონომიკაზე, ჯანდაცვისა თუ განათლების სისტემაზე. ასევე, ხშირი კომუნიკაციით უნდა ავუხსნათ ჩვენ ზოგიერთ მოქალაქეს, რა საფრთხეებს შეიცავს რუსეთთან "ჩახუტება“. მიყვარს საქართველო და არ მინდა ჩემმა შვილებმა და მათმა თაობამ ამ ქვეყნიდან წასვლაზე იფიქრონ. მინდა მთელი მათი რესურსი ამ ქვეყანას გამოადგეს, მინდა აქ შეძლონ რეალიზება და აქ იყვნენ წარმატებულები. სასეირნოდ, სადაც უნდათ იქ იარონ.

• "მეუღლე ხუმრობით მეკითხება ხოლმე, კონსტიტუციური სიმშვიდის გარანტი ხომ ვარ შენთვისო“

- სამი ვაჟი მყავს - სანდრო 22 წლისაა, გიორგი - 19-ის ხდება ივნისში და პატარა, თემო - 8 წლის. დედა პატარა ასაკში გავხდი, 20 წლისაც არ ვიყავი. უფროსი ვაჟები პირველი ქორწინებიდან მყავს, მესამე - გიორგი ახალკაცთან შემეძინა. გოგი ყოფილი ჟურნალისტი და მათემატიკოსია.

სამივე შვილი ერთად იზრდება, რა თქმა უნდა, ჩვენთან. ერთად ყოფნის პირველი დღიდან გოგი ძალიან მეხმარება, უფროსი ბიჭების გაზრდა ასე არ გამიმარტივდებოდა, რომ არა მისი გვერდში დგომა. შვილები თინეიჯერები ხდებოდნენ, როდესაც ერთად ყოფნა გადავწყვიტეთ, გოგის ჩართულობა მნიშვნელოვანი იყო, ბიჭებზე დიდი ამაგი და გავლენა აქვს. მეუღლე ხუმრობით მეკითხება ხოლმე, კონსტიტუციური სიმშვიდის გარანტი ხომ ვარ შენთვისო. მხარში მიდგას და ყველანაირად მაძლიერებს. ძალიან მნიშვნელოვანი ადამიანი იყო ჩემ ცხოვრებაში გოგის დედა, რომელიც სამწუხაროდ, დღეს ჩვენთან აღარ არის. ყოველდღიურ ცხოვრებაში, რაც ბავშვებს უკავშირდება, აქტიურად არიან ჩართულები და გვეხმარებიან როგორც ჩემი მშობლები, ასევე გოგის მამა და მამიდა.

• "ამ დროს ოჯახის წევრებისთვის ვიკარგები“

- მაქვს სხვადსახვა გატაცება - ძალიან მიყვარს ყვავილები და უქმე დღეებში, კარგ ამინდებში აივანზე თუ გავდივარ, ოჯახის წევრებისთვის ვიკარგები. ჩემი აივანი დიდი არაა, მაგრამ ყვავილებით სავსეა. ახლა ვარდის ნერგების შეკვეთა მივეცი და აგარაკზე ვაპირებ გავახარო. 40 წელზე მეტია, რაც აგარაკი გვაქვს ატენის სიონიდან 20 კმ-ში, სოფელ ბიისში. ეს არაჩვეულებრივი ადგილი, დედის მამამ, პაპა ედიკომ მოძებნა. იქვეა მდინარე, ეზოშია წყარო, 4კმ-ში ჩანჩქერი, რომელიც ზამთარში იყინება და მთამსვლელები ზედ ადიან. ბიისში არაჩვეულებრივი ბუნებაა, ერთ რამედ ღირს, როცა იქ ნათესაობა ვიკრიბებით, ძალიან გვიყვარს აგარაკზე ყოფნა.

კიდევ... ძალიან მიყვარს თხილამურებით სრიალი, გუდაური გვიყვარს ძალიან, მაგრამ ბავშვები თუ გვახლავს, განსაკუთრებით - პატარა, ბაკურიანს ვსტუმრობთ ხოლმე. წელს მე და გოგი მეგობარმა დაგვპატიჟა საფრანგეთის ალპებში - ვალდიზერში ვიყავით, არაჩვეულებრივი იყო.

• "ასე დავიწყე ეკოლოგიაზე ზრუნვა“

- გატაცებაზე გამახსენდა - დაახლოებით წელიწადნახევარია, საყოფაცხოვრებო ნარჩენებს ვახარისხებ და პლასტიკის ბოთლებსა და ცელოფნებს ნაგავში არ ვყრი. ნაჭრის პარკით დავდივარ მაღაზიაში და ვცდილობ, ბევრი ცელოფანი არ დავაგროვო. რაც გროვდება, იმას ნაგავში არ ვყრი. თავიდან სახლში მეჯუჯღურებოდნენ, ჩვენ ძლივს ვეტევით, ამის ადგილი არ არისო, მაგრამ ბოლოს მიეჩვივნენ. ამ ყველაფერს ვაბარებ კომპანია "ტენე“-ს, სოხუმის ქ. N4 - ში. ძალიან კმაყოფილი ვარ, როცა ვიცი, რომ ჩემი გადაგდებული პლასტიკის ბოთლი სადღაც არ მოხვდება და გარემოს არ დააბინძურებს. ბევრი ადამიანი ჩავრთე ამაში, ამ თემაზე ვიდეოც ჩავწერე და გავავრცელე. ახლაც იმდენი ბოთლი და ცელოფანი დამიგროვდა, ახალი ვიდეოს ჩაწერა მომიწევს.