სამშაბათი, მთვარის მეთვრამეტე დღე დაიწყება 00:09-ზე, მთვარე მორიელშია
არ წამოიწყოთ ახალი საქმეები, სასამართლო პროცესები. არ გირჩევთ ვაჭრობას, უძრავ ქონებასთან დაკავშირებული საკითხების მოგვარებას. კარგი დღეა შემოქმედებითი საქმიანობისთვის. ურთიერთობისას აკონტროლეთ ემოციები. კამათი დაუშვებელია. კარგი დღეა მოგზაურობისთვის, ხანგრძლივი მგზავრობისთვის. დაისვენეთ, მაგრამ ნაკლები იძინეთ. მოერიდეთ ქორწინებასა და ჯვრისწერას. გაამდიდრეთ თქვენი რაციონი თხილითა და მცენარეული ზეთით. სიგარეტის რაოდენობა და ალკოჰოლის დოზა შეამცირეთ. დაუშვებელია ქირურგიული ოპერაციის ჩატარება სასქესო ორგანოებზე, მსხვილ ნაწლავზე, შარდის ბუშტზე.
რა ქმნის იმას, რასაც საქმედია და ქართული ჟურნალისტიკა ქვია? რა აინტერესებს მას და რა გაგებით ქმნის ის ამ უნაყოფო კითხვებს, რაც გარემოების შეფასების პერპენდიკულარულშია. გარემოებაზე საერთაშორისო ინსიტუტებს შეფასება აქვს მოხდენილი, ხოლო ოპოზიციას აქვს ბოიკოტი ვადამდელ არჩევანზე>>>>>>>>>>გარკვეულობა შექმნილია. რაზე აქვს ქართველ ჟურნალისტიკას შეკითხვა. რას არკვევს ის ამ სახის კითხვებსა, თუ გადაცემაში. საქართველოს ჟურნალისტიკა ქმნის ქვეყანაში იმ გარემოებასა და შეფასებას, რომ საქართველოს დეპუტატს მიეცა მანდატი საქართველოს მოსახლეობის წარმომადგენლობაზე სააქრთველოს პარლამენტში, რომ მან მიიტანოს პარლამენტში მოსახლეოპბის მოთხოვნები>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>საქართველოს მოსახლეობას ამაზე არ მიუცია მანდატი არც იოსელიანზე და არც სტრატეგია აღმაშენებელზე>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>საქართველოს მოსახლეობა აძლევს მანდატს საქართველოს მოქალაქის უნარსა და საქმეს. სულ არ მაინტერესებს შევა თუ არა ვაშაძე პარლამენტში და ექნება თუ არა იქ წარმომადგენლობა>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>საქართველოს მოქალაქეს აინტერესებს ეს საშინლად მოწყვლადი გარემოება როდის შეიცვლება საქართველოში>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>რა ცვლის მას? მას ცვლის კომპეტენცია და ცოდნა საქმისა.>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>კეთილი ინებოს საქართველოს ჟურნალისტიკამ და დასვას კითხვები ამ გასაკეთებელ საქმეზე>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>თუ თავად არ აკეთებს ამას ის, ვისაც საქართველოს პოლიტიკოსობაზე აქვს მოთხოვნა, არ აქვეყნებს გასაკეთებელი საქმის ანოტაციასა და მასზე ცალსახა კომპეტენციაში არ აყალიბებს შეფასებას, შედარებით ანალიზში სარგებლის ჩვენებას, დროა საქართველოს ჟურნალისტიკამ შეწყვიტოს დაინტერესებული სახის მონიტორინგები ასეთ ადამიანებისა, სადაც სოფისტიკა და დემაგოგიაა მარტო გავარჯიშებაში, ხოლო ამ გადაცემის მოასმენისას თავი მოსამზადებელ კლასში აღმოვაჩინე, პირველ კლასშიც არ ვისხედი გაკვეთილზე. რა აინტერესებდა საქართველოს ჟურნალისტს და რა პასუხს იძლეოდა რესპოდენტი და რა მიმართება ქონდა საუბარს გარემოებასთან ცალსახად შეუსაბამობაში არის/იყო. >>>>>>>>>>>>>>>საქართველოში, თუ არ შეიქმნა ამ ჟურნალისტიკის მხილების ჟურნალისტიკა საქართველო რჩება ამ სახის დინებაში გაუარესებულ სურათებში, რაც სასტიკად მიუღებელია. ცალსახად ჩამოაყალიბოს ჟურნალისტიკამ რა უნდა მას, რას არკვევს, ან რაზე აძლევს ინფორმაციას საზოგადოებას და რა საქართველოს აკეთებს ის. დიახ ის აკეთებს ამ საქართველოს. თუ არა მანჯგალაძეებმა და ვაშაძეებმა სამეცნიერო სახის მჯელობაში მისცეს საზოგადოებას თავად ცნობადობა.>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>ქვეყანას არ გააჩნია გაგება, როგორ და რანაირ საკადრო შერჩევას აქვს ადგილი იმ ქვეყნებში, სადაც საქმე და ცხოვრება ვითარდება. თუ საქმედიას მიაჩნია, რომ ის ამ კითხვებით აძლევს ცნობადობას საქართველოს მოსახლეობას პოლიტიკური უნარებისა, ის ამ ქვეყნის მშენებელია, სადაც ეს მიზნობრივი ქცევის ნიშნებშია გახვეული და ის არ ეძებს რეიტინგებს საქმის მიხედვით, საქმიანი კითხვების მიხედვით და არ ინაწილებს პასუხისმგებლობას მერე ამაზე>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>ეს კი არ ქმნის ავტორიტეტისა და პასუხისმგებლობის გაგებას, არამედ გაურკვევლობებს იმ პერიოდშიც, სადაც უკიდურესი გარემოება იქმნება.
რა ქმნის იმას, რასაც საქმედია და ქართული ჟურნალისტიკა ქვია? რა აინტერესებს მას და რა გაგებით ქმნის ის ამ უნაყოფო კითხვებს, რაც გარემოების შეფასების პერპენდიკულარულშია. გარემოებაზე საერთაშორისო ინსიტუტებს შეფასება აქვს მოხდენილი, ხოლო ოპოზიციას აქვს ბოიკოტი ვადამდელ არჩევანზე>>>>>>>>>>გარკვეულობა შექმნილია. რაზე აქვს ქართველ ჟურნალისტიკას შეკითხვა. რას არკვევს ის ამ სახის კითხვებსა, თუ გადაცემაში. საქართველოს ჟურნალისტიკა ქმნის ქვეყანაში იმ გარემოებასა და შეფასებას, რომ საქართველოს დეპუტატს მიეცა მანდატი საქართველოს მოსახლეობის წარმომადგენლობაზე სააქრთველოს პარლამენტში, რომ მან მიიტანოს პარლამენტში მოსახლეოპბის მოთხოვნები>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>საქართველოს მოსახლეობას ამაზე არ მიუცია მანდატი არც იოსელიანზე და არც სტრატეგია აღმაშენებელზე>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>საქართველოს მოსახლეობა აძლევს მანდატს საქართველოს მოქალაქის უნარსა და საქმეს. სულ არ მაინტერესებს შევა თუ არა ვაშაძე პარლამენტში და ექნება თუ არა იქ წარმომადგენლობა>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>საქართველოს მოქალაქეს აინტერესებს ეს საშინლად მოწყვლადი გარემოება როდის შეიცვლება საქართველოში>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>რა ცვლის მას? მას ცვლის კომპეტენცია და ცოდნა საქმისა.>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>კეთილი ინებოს საქართველოს ჟურნალისტიკამ და დასვას კითხვები ამ გასაკეთებელ საქმეზე>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>თუ თავად არ აკეთებს ამას ის, ვისაც საქართველოს პოლიტიკოსობაზე აქვს მოთხოვნა, არ აქვეყნებს გასაკეთებელი საქმის ანოტაციასა და მასზე ცალსახა კომპეტენციაში არ აყალიბებს შეფასებას, შედარებით ანალიზში სარგებლის ჩვენებას, დროა საქართველოს ჟურნალისტიკამ შეწყვიტოს დაინტერესებული სახის მონიტორინგები ასეთ ადამიანებისა, სადაც სოფისტიკა და დემაგოგიაა მარტო გავარჯიშებაში, ხოლო ამ გადაცემის მოასმენისას თავი მოსამზადებელ კლასში აღმოვაჩინე, პირველ კლასშიც არ ვისხედი გაკვეთილზე. რა აინტერესებდა საქართველოს ჟურნალისტს და რა პასუხს იძლეოდა რესპოდენტი და რა მიმართება ქონდა საუბარს გარემოებასთან ცალსახად შეუსაბამობაში არის/იყო. >>>>>>>>>>>>>>>საქართველოში, თუ არ შეიქმნა ამ ჟურნალისტიკის მხილების ჟურნალისტიკა საქართველო რჩება ამ სახის დინებაში გაუარესებულ სურათებში, რაც სასტიკად მიუღებელია. ცალსახად ჩამოაყალიბოს ჟურნალისტიკამ რა უნდა მას, რას არკვევს, ან რაზე აძლევს ინფორმაციას საზოგადოებას და რა საქართველოს აკეთებს ის. დიახ ის აკეთებს ამ საქართველოს. თუ არა მანჯგალაძეებმა და ვაშაძეებმა სამეცნიერო სახის მჯელობაში მისცეს საზოგადოებას თავად ცნობადობა.>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>ქვეყანას არ გააჩნია გაგება, როგორ და რანაირ საკადრო შერჩევას აქვს ადგილი იმ ქვეყნებში, სადაც საქმე და ცხოვრება ვითარდება. თუ საქმედიას მიაჩნია, რომ ის ამ კითხვებით აძლევს ცნობადობას საქართველოს მოსახლეობას პოლიტიკური უნარებისა, ის ამ ქვეყნის მშენებელია, სადაც ეს მიზნობრივი ქცევის ნიშნებშია გახვეული და ის არ ეძებს რეიტინგებს საქმის მიხედვით, საქმიანი კითხვების მიხედვით და არ ინაწილებს პასუხისმგებლობას მერე ამაზე>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>ეს კი არ ქმნის ავტორიტეტისა და პასუხისმგებლობის გაგებას, არამედ გაურკვევლობებს იმ პერიოდშიც, სადაც უკიდურესი გარემოება იქმნება.