"ბიჭი, რომელიც ბედნიერებას დაატარებდა... არავისთვის არაფერი დაუშავებია, არც მკვლელისთვის" - რას წერენ სოფელ გუთურში მოკლულ 26 წლის ახალგაზრდაზე

სოფელ გუთურში მოკლული ახალგაზრდა ბიჭის ამბავმა მთელი გურია შეძრა. 26 წლის ავთო კალანდაძე ერთ-ერთი ბანკის თანამშრომელი იყო და თბილისიდან მშობლიურ სოფელში დროებით ჩასული, საკუთარ სახლში ნაცნობმა მოკლა.

ბრალდებული 41 წლის მამაკაცი, რომელიც წარსულში ნასამართლევია, განზრახ მკვლელობის ბრალდებით, ცხელ კვალზე დააკავეს.

გამოძიებით დადგინდა, რომ ბრალდებულმა 21 მაისს, ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტის სოფელ გუთურში, ურთიერთშელაპარაკებისას, თავის ნაცნობს - 1993 წელს დაბადებულ ავთო კალანდაძეს მისსავე საცხოვრებელ სახლში, სანადირო თოფიდან გასროლით სხეულზე ჭრილობები მიაყენა და შემთხვევის ადგილიდან მიიმალა. დაჭრილი შემთხვევის ადგილზე გარდაიცვალა.

მოკლულ ბიჭს განსაკუთრებით დადებითად ახასიათებენ ადგილობრივები, უკონფლიქტო, მშრომელ და ხალისიან ახალგაზრდას ჩოხატაურის რაიონში ბევრი იცნობდა.

ჩოხატაურის პირველი საჯარო სკოლის ყოფილი დირექტორი მანანა ჯინჭარაძე ავთო კალანდაძეს იხსენებს, რომელიც მისი თქმით, საუკეთესო მოსწავლე იყო:

"ყოფილი მოსწავლე არ არსებობს. ჩემი საუკეთესო მოსწავლე მოკლეს, შეუდარებელი ადამიანი და უნიჭიერესი ახალგაზრდა; ბიჭი, რომელიც სხეულით ბედნიერებას და სიცოხლეს დაატარებდა - სკოლაშიც, უნივერსიტეტშიც, უბანშიც; უნიჭიერესი, ჭკუასაკითხავი კაცი, ჩემი შვილის კლასელი და მეგობარი;

გულით რომ მდომოდა, ერთ საყვედურსაც ვერ ვეტყოდი, ისეთი პასუხისმგებლიანი იყო; ყველა რომ გამემტყუნებინა, მას ვერასოდეს ვაკადრებდი შენიშვნას - ენა არ მომიბრუნდებოდა; ღიმილს საგზალივით დაატარებდა, - სულ მომღერალი და მოცეკვავე...

არც მახსოვს ვინმესთან ედავოს, ეჩხუბოს, ეკამათოს; აქეთ გირჩევდა და დაგაკვალიანებდა... არავისთვის არასოდეს არაფერი დაუშავებია... არც მკვლელისთვის... "ჭირი მართალსო'' - აი, ასე უდანაშაულოდ მომიკლეს 26 წლის მოსწავლე და აღარ ვიცი, ვინ ვანუგეშო... დღეს მე, მოგებული რომ მეგონა ის ომი წავაგე - მეც და მკვლელის მასწავლებელმაც.

ვზივარ ახლა გაოგნებული და თქვენთვის ვწერ, ჩემო კოლეგებო... არ გაჩერდეთ, ილაპარაკეთ, გაუჩერებლად და ძალიან ბევრი, რომ ზიზღი, სიძულვილი, აგრესია, რადიკალიზმი, ცივსისხლიანობა და გაუნათლებლობა კლავს უდანაშაულო ადამიანებს, საუკეთესო ახალგაზრდებს... არ ახსნათ არცერთი გაკვეთილი მანამ, სანამ ამით არ დაიწყებთ... არ დაასრულოთ, თუ ეს არ უთხარით... დღეს ჩემი და შენი წილი სიმართლე არ არსებობს - დამარცხებულები ვართ" - წერს მანანა ჯინჭარაძე "ფეისბუქზე".

არასამთავრობო ორგანიზაცია "ემიგრანტების იმედის" დამფუძნებლის შოთო სიხარულიძის ინფორმაციით, მოკლულის მშობლები ემიგრაციაში არიან.

"დავმუნჯდი... მკვლელობა ჩოხატაურში სოფელ გუთურში... რა უნდა ვუთხრათ შენს ემიგრანტ დედას და მამას? ასე სასტიკად როგორ მოგექცნენ და ისიც არ იკმარეს, დაურეკეს მშობლებს და უთხრეს შვილი მოგიკალითო...

რა უსამართლოა ცხოვრება. თავიდან ვერ ვიაზრებთ რა ხდება, ადგილს ვერ ვპოულობთ. გარშემო ქაოსია. ბრბო გიახლოვდება, ყველას ყურები აქვს ჩამოყრილი, თვალები ჩაწითლებული, თითქოს ტიროდნენ. გიახლოვდებიან და ხვდები, რომ ეს ჩამქრალი თვალები, აწეწილი თმები აკანკალებული ხმით წარმოთქმული სიტყვები, ავის მომასწავლებელია.

მეხის გავარდნას ჰგავს ეს ყველაფერი. მუდმივად კეთილშობილური განწყობის გამომსახველი თვალები, მუდამ ღიმილიანი სახე, მორიდებული ყველას მიმართ, წყნარი და მოკრძალებული. შენ მხოლოდ სიკეთის თესვა შეგეძლო. თავდადებით შრომობდი, სიცოცხლეს შეჰხაროდი, ყველასგან სიყვარულს და საუკეთესო სურვილებს იღებდი. ასე იცხოვრე 26 წელი... ულმობელმა სიკვდილმა ერთმანეთს ფიზიკურად დაგვაშორა, მაგრამ შენ არ იფიქრო, სიკვდილი შეძლებს შენდამი სიყვარულის განელებას.

ჩვენთვის ძნელია იმასთან შეგუება, რომ შენ აღარა ხარ ჩვენს გვერდით, რა იყო ეს ბედისწერა? ყველაზე ზრუნავდი და ყველას მშველელი იყავი… ცრემლი და დიდი ტკივილი უზომოდ მოგვენატრება შენი გულიანი ღიმილი და ტკბილი საუბარი. კეთილი და სამართლიანი იყავი. თავზარდაცემულია ოჯახი, სამეგობრო, ახლობლები.

ატირდა მთელი გურია და გუთური... თავზარდამცემია ეს ყველაფერი, ყველაფერი გიხაროდა, მაგრამ არ გაცადა...

ნეტავი გვყოლოდი, ცოცხალი გვყოლოდი, ნამდვილი და არა ასეთი ცრემლიანი შენი ჩამსხვრეული სიკეთით ხელში, რა ლამაზი იმედი იქნებოდი ჩვენი. რა ბედნიერი ვიქნებოდით ცოცხალი რომ გვყავდე, ყოფილიყავი ამ ქვეყნად და გაგეხარა. ღმერთს ვთხოვთ ნათელში გვიმყოფოს შენი სპეტაკი სული და ისიც ვიცით მიწა თმებს რომ არ ათეთრებს და შენ მუდამ ისევ ისეთი კეთილი ღიმილის ბიჭი, კვლავაც 26 წლის იქნები... ვილოცებთ შენი ლამაზი სულისთვის ღმერთმა ნათელში გამყოფოს ავთულიკა.... და ბოლოს - მუდამ ტკივილიანი, იარაშეუხორცებელი დედა მოვა შენს საფლავთან და ჩამოგძახებს: "დედა მოგიკვდეს შვილო..." - წერს შოთო სიხარულიძე.