პოლიტიკა
მსოფლიო

7

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ოთხშაბათი, მთვარის მეთერთმეტე დღე დაიწყება 15:27-ზე, მთვარე ქალწულშია დაასრულეთ ძველი საქმეები, ახლების დაწყებას ნუ იჩქარებთ. გადაწყვეტილებების მიღებისას მეტი დაფიქრება გმართებთ. მოერიდეთ ფინანსური საკითხების მოგვარებას. ცუდი დღეა ვაჭრობისათვის. საქმეებისა და ურთიერთობის გარჩევა სხვა დღისთვის გადადეთ. კარგი დღეა შემოქმედებითი საქმიანობისთვის. შეძლებისდაგვარად მოერიდეთ მჭრელი და მჩხვლეტავი ნივთების გამოყენებას. პური შეგიძლიათ დატეხოთ. კარგი დღეა ხანგრძლივი მოგზაურობის დასაწყებად. საცხოვრებელი ადგილის, სამსახურის, საქმიანობის შესაცვლელად. კარგი დღეა ნიშნობისა და ქორწინებისათვის. კუჭის გადატვირთვას არ გირჩევთ. მოერიდეთ რთულად გადასამუშავებელი საკვების მიღებას. კარგია სეირნობა, ბაღსა და ბოსტანში მუშაობა; ვარჯიში; ორგანიზმის გაწმენდა და ფიტოთერაპია.
საზოგადოება
სამხედრო
კულტურა/შოუბიზნესი
Faceამბები
მოზაიკა
მეცნიერება
სპორტი
წიგნები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
Be Like You, ანუ რატომ არ უნდა მიბაძო ჯემალას...
Be Like You, ანუ რატომ არ უნდა მიბაძო ჯემალას...

"იყა­ვი სა­ზი­ზღა­რი და თქვენ ნაღ­დი იქ­ნე­ბით" - მი­შელ უელ­ბე­კის ეს სი­ტყვე­ბი მეც ისე­ვე აღ­ვიქ­ვი პირ­ვე­ლად წა­კი­თხვი­სას, რო­გორც თქვენ - ახლა. (ნა­წილ­მა მა­ინც). რა­ტომ უნდა ვიყო სა­ზი­ზღა­რი, როცა სუ­ლაც არ ვარ ასე­თი? - ეს იყო პირ­ვე­ლი პრო­ტეს­ტი... მაგ­რამ ცოტა შე­ვა­ლა­მა­ზოთ და ვთქვათ: "იყა­ვი ის, რაც ხარ და თქვენ ნაღ­დი იქ­ნე­ბით", - ასე აშ­კა­რად ჯო­ბია.

რამ­დე­ნი­მე დღის წინ სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში ახა­ლი გა­სარ­თო­ბი აპ­ლი­კა­ცია "გა­მოჩ­ნდა" - "ჯე­მა­ლა ჭკვი­ა­ნია, მი­ბა­ძე ჯე­მა­ლას".

ახლა კი­დევ უფრო ბედ­ნი­ე­რი ვარ, რომ ვი­საც ვბა­ძავ­დი, ვე­რა­ვის ვერ და­ვემ­სგავ­სე.

ჯე­მა­ლა ჭკვი­ა­ნია, მი­ბა­ძეთ ჯე­მა­ლას"-ერთი შე­ხედ­ვით უწყი­ნა­რი გა­სარ­თო­ბი არც ისე უწყი­ნა­რია, რო­გორც ამას facebook მომ­ხმა­რებ­ლე­ბი აღიქ­ვამს. ყვე­ლა დრო­ის მთა­ვარ პრობ­ლე­მად მიმ­ბაძ­ვე­ლო­ბა რჩე­ბა, რად­გან ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლიზ­მი დღი­თი­დღე იკ­ლებს და სა­ბო­ლო­ოდ, ერ­თნა­ირ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას ვი­ღებთ.

ვის შე­ა­და­რებ შენს თავს იმა­ზე უკე­თესს, ვიდ­რე შე­ნი­ვე თავს.

იყა­ვი იმა­ზე უკე­თე­სი, ვიდ­რე იყა­ვი გუ­შინ და გუ­შინ­წინ. იბ­რძო­ლე იმის­თვის, რომ წინ წახ­ვი­დე და თუ და­იღ­ლე­ბი, შე­ის­ვე­ნე. თუ გინ­და, უკა­ნაც მო­ი­ხე­დე, ეს არა­ნა­ი­რი პრობ­ლე­მა არ არის. რა სჯობს, როცა უკან ჩა­მო­ტო­ვე­ბულ გზას გა­ხე­დავ და აღ­გიდ­გე­ბა გო­ნე­ბა­ში, რო­გორ იზ­რდე­ბო­დი ამ გზა­ზე. რო­გორ მო­დი­ო­დი შე­უ­ჩე­რებ­ლად, თა­ვა­წე­უ­ლი და წარ­ბშე­უხ­რე­ლი.

მერე რა, რომ ცხოვ­რე­ბა თე­ატ­რია და ჩვენ ამ თე­ატ­რის ნიღ­ბებს ამო­ფა­რე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი. დიახ, ამ ცხოვ­რე­ბა­ში ჩვენ ყვე­ლას გვერ­გო თითო როლი, მაგ­რამ არა­ვის და­უ­ვა­ლე­ბია, სხვის როლს მოვრგე­ბო­დით. მე ჩემი როლი მაქვს, შენ შენი, მას მისი და თუ ამ რო­ლებს გა­ვა­ერ­თი­ა­ნებთ, უბ­რა­ლოდ, დაბ­ნე­უ­ლო­ბას გა­მო­ვიწ­ვევთ. ერთ ლა­მა­ზად და­წე­რილ სცე­ნარს ჩავ­შლით და არც მე­ხოტ­ბე გვე­ყო­ლე­ბა და ზუს­ტად ისე­თი­ვე ქა­ოსს გა­მო­ვიწ­ვევთ მა­ყუ­რე­ბელ­ში, რო­გო­რი ქა­ო­სიც ბრბოს სჩ­ვე­ვია.

შე­იძ­ლე­ბა რო­ლე­ბის გა­ნა­წი­ლე­ბის დროს შენ იმედ­გაც­რუ­ე­ბუ­ლის, დამ­ცი­რე­ბუ­ლის, სხვას კი ამა­ყი, ან თუნ­დაც ბე­დის­გან გა­ნე­ბივ­რე­ბუ­ლის როლი გერ­გოთ, მაგ­რამ შენ ის უნდა მი­ი­ღო.

ქა­ლებს, მა­მა­კა­ცებს ახა­სი­ა­თებთ სი­ა­მა­ყე. ამა­ყი მა­მა­კა­ცე­ბი დარდს ძმა­კა­ცებ­თან ერ­თად იქარ­ვე­ბენ. ქა­ლე­ბი... ქა­ლე­ბი ვინ იცის, რამ­დენ­ჯერ ათე­ნე­ბენ ცრემ­ლებ­გამ­შრა­ლი ღა­მეს და დი­ლით მა­ინც ღი­მი­ლი­ა­ნე­ბი დგე­ბი­ან.

თუმ­ცა ეს სიძ­ლი­ე­რის ილუ­ზია მა­შინ იმ­სხვრე­ვა, როცა სარ­კე­ში ჩა­ხედ­ვი­სას აღ­მო­ა­ჩენ, რომ ნა­ძა­ლა­დე­ვი ღი­მი­ლის­გან სახე სა­ოც­რად და­ჭი­მუ­ლი გაქვს და ფან­ქრის კონ­ტუ­რის ქვეშ სა­შინ­ლად სევ­დი­ა­ნი თვა­ლე­ბი შე­მოგ­ყუ­რებს. (არა­და, ამ დღემ­დე გე­გო­ნა, რომ ეს ღი­მი­ლი და თვა­ლე­ბი შენი სა­ვი­ზი­ტო ბა­რა­თი იყო) ...

ერ­თმა მე­გო­ბარ­მა მას­წავ­ლა "ტკი­ვი­ლი უნდა და­ი­მახ­სოვ­რო და და­უ­პი­რის­პირ­დეო"... ხოდა, ასე ღი­მი­ლი­ა­ნი სა­ხით ვუ­პი­რის­პირ­დე­ბო­დი ყვე­ლა­ფერს ცხოვ­რე­ბა­ში...

აი, ამი­ტომ უნდა იყო ის, ვინც ხარ, თა­მა­შის გა­რე­შე. უნდა გა­და­დო ტკი­ვილ­თან ბრძო­ლა და სი­სუს­ტეს და­უ­პი­რის­პირ­დე, (თუმ­ცა ესეც ტკი­ვი­ლის ნა­წი­ლია)

მე არ ვგა­ვარ არა­ვის, არ ვბა­ძავ არა­ვის... არ მინ­და სხვა ვიყო. მინ­და ვიყო ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რი, მე - ერთი!

Be Like Bill-იც გვას­წავ­ლის, თუ რო­გორ უნდა მო­ვიქ­ცეთ სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში და სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში. ქსელ­ში, სა­დაც თი­თო­ე­ულ ჩვენ­თა­განს ჩვე­ნი­ვე account-ი გვაქვს. ძა­ლი­ან მარ­ტი­ვად შეგ­ვიძ­ლია ჩვენ­თვის მი­უ­ღე­ბელ user-ებს სუ­ლაც არ მი­ვაქ­ცი­ოთ ყუ­რა­დღე­ბა... უბ­რა­ლოდ, "ვი­ყოთ ის, ვინც ვართ".

ნუ ვი­ცხოვ­რებთ სხვი­სი ცხოვ­რე­ბით, ნუ დავ­პოს­ტავთ "მის" და­სა­ნა­ხად. ნუ "ვიგ­რძნობთ თავს ბედ­ნი­ე­რად", როცა სი­ნამ­დვი­ლე­ში ვტი­რით.

ყვე­ლას გვყავს "ფე­ის­ბუქ­ში" ერ­თგუ­ლი მე­ხოტ­ბე­ე­ბი, ერ­თგუ­ლი მე­ტო­ქე­ე­ბი, ერ­თგუ­ლი მტრე­ბი და ერ­თგუ­ლი ფა­რი­სევ­ლე­ბი... ისი­ნი მუ­დამ ჩვენს გვერ­დით არი­ან. არ აქვს მნიშ­ვნე­ლო­ბა, რო­მელ ოთახ­ში, რო­მელ სარ­თულ­ზე, რო­მელ კორ­პუს­ში, ქა­ლაქ­ში თუ ქვე­ყა­ნა­ში იქ­ნე­ბი­ან. ისი­ნი ჩვე­ნი ვირ­ტუ­ა­ლუ­რი ცხოვ­რე­ბის თა­ნამ­გზავ­რე­ბი არი­ან.

ნუ მი­ბი­ძავ ჯე­მალს, მი­ბა­ძე სა­კუ­თარ თავს და გახ­დი უფრო წარ­მა­ტე­ბუ­ლი.

ნანა ჩხა­ი­ძე

AMBEBI.GE

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
იუსტიციის სამინისტრო გარდაცვლილ პატიმარ იოსებ გორგაძესთან დაკავშირებით ვიდეომასალებს ასაჯაროებს

Be Like You, ანუ რატომ არ უნდა მიბაძო ჯემალას...

Be Like You, ანუ რატომ არ უნდა მიბაძო ჯემალას...

"იყავი საზიზღარი და თქვენ ნაღდი იქნებით" - მიშელ უელბეკის ეს სიტყვები მეც ისევე აღვიქვი პირველად წაკითხვისას, როგორც თქვენ - ახლა. (ნაწილმა მაინც). რატომ უნდა ვიყო საზიზღარი, როცა სულაც არ ვარ ასეთი? - ეს იყო პირველი პროტესტი... მაგრამ ცოტა შევალამაზოთ და ვთქვათ: "იყავი ის, რაც ხარ და თქვენ ნაღდი იქნებით", - ასე აშკარად ჯობია.

რამდენიმე დღის წინ სოციალურ ქსელში ახალი გასართობი აპლიკაცია "გამოჩნდა" - "ჯემალა ჭკვიანია, მიბაძე ჯემალას".

ახლა კიდევ უფრო ბედნიერი ვარ, რომ ვისაც ვბაძავდი, ვერავის ვერ დავემსგავსე.

ჯემალა ჭკვიანია, მიბაძეთ ჯემალას“-ერთი შეხედვით უწყინარი გასართობი არც ისე უწყინარია, როგორც ამას facebook მომხმარებლები აღიქვამს. ყველა დროის მთავარ პრობლემად მიმბაძველობა რჩება, რადგან ინდივიდუალიზმი დღითიდღე იკლებს და საბოლოოდ, ერთნაირ საზოგადოებას ვიღებთ.

ვის შეადარებ შენს თავს იმაზე უკეთესს, ვიდრე შენივე თავს.

იყავი იმაზე უკეთესი, ვიდრე იყავი გუშინ და გუშინწინ. იბრძოლე იმისთვის, რომ წინ წახვიდე და თუ დაიღლები, შეისვენე. თუ გინდა, უკანაც მოიხედე, ეს არანაირი პრობლემა არ არის. რა სჯობს, როცა უკან ჩამოტოვებულ გზას გახედავ და  აღგიდგება გონებაში, როგორ იზრდებოდი ამ გზაზე. როგორ მოდიოდი შეუჩერებლად, თავაწეული და წარბშეუხრელი.

მერე რა, რომ ცხოვრება თეატრია და ჩვენ ამ თეატრის ნიღბებს ამოფარებული ადამიანები. დიახ, ამ ცხოვრებაში ჩვენ ყველას გვერგო თითო როლი, მაგრამ არავის დაუვალებია, სხვის როლს მოვრგებოდით. მე ჩემი როლი მაქვს, შენ შენი, მას მისი და თუ ამ როლებს გავაერთიანებთ, უბრალოდ, დაბნეულობას გამოვიწვევთ. ერთ ლამაზად დაწერილ სცენარს ჩავშლით და არც მეხოტბე გვეყოლება და ზუსტად ისეთივე ქაოსს გამოვიწვევთ მაყურებელში, როგორი ქაოსიც ბრბოს სჩვევია.

შეიძლება როლების განაწილების დროს შენ იმედგაცრუებულის, დამცირებულის, სხვას კი ამაყი, ან თუნდაც ბედისგან განებივრებულის როლი გერგოთ, მაგრამ შენ ის უნდა მიიღო.

ქალებს, მამაკაცებს ახასიათებთ სიამაყე. ამაყი მამაკაცები დარდს ძმაკაცებთან ერთად იქარვებენ. ქალები... ქალები ვინ იცის, რამდენჯერ ათენებენ ცრემლებგამშრალი ღამეს და დილით მაინც ღიმილიანები დგებიან.

თუმცა ეს სიძლიერის ილუზია მაშინ იმსხვრევა, როცა სარკეში ჩახედვისას აღმოაჩენ, რომ ნაძალადევი ღიმილისგან სახე საოცრად დაჭიმული გაქვს და ფანქრის კონტურის ქვეშ საშინლად სევდიანი თვალები შემოგყურებს. (არადა, ამ დღემდე გეგონა, რომ ეს ღიმილი და თვალები შენი სავიზიტო ბარათი იყო) ...

ერთმა მეგობარმა მასწავლა "ტკივილი უნდა დაიმახსოვრო და დაუპირისპირდეო"... ხოდა, ასე ღიმილიანი სახით ვუპირისპირდებოდი ყველაფერს ცხოვრებაში...

აი, ამიტომ უნდა იყო ის, ვინც ხარ, თამაშის გარეშე. უნდა გადადო ტკივილთან ბრძოლა და სისუსტეს დაუპირისპირდე, (თუმცა ესეც ტკივილის ნაწილია)

მე არ ვგავარ არავის, არ ვბაძავ არავის... არ მინდა სხვა ვიყო. მინდა ვიყო ინდივიდუალური, მე - ერთი!

Be Like Bill-იც გვასწავლის, თუ როგორ უნდა მოვიქცეთ საზოგადოებაში და სოციალურ ქსელში. ქსელში, სადაც თითოეულ ჩვენთაგანს ჩვენივე account-ი გვაქვს. ძალიან მარტივად შეგვიძლია ჩვენთვის მიუღებელ user-ებს სულაც არ მივაქციოთ ყურადღება... უბრალოდ, "ვიყოთ ის, ვინც ვართ".

ნუ ვიცხოვრებთ სხვისი ცხოვრებით, ნუ დავპოსტავთ "მის" დასანახად. ნუ "ვიგრძნობთ თავს ბედნიერად", როცა სინამდვილეში ვტირით.

ყველას გვყავს "ფეისბუქში" ერთგული მეხოტბეები, ერთგული მეტოქეები, ერთგული მტრები და ერთგული ფარისევლები... ისინი მუდამ ჩვენს გვერდით არიან. არ აქვს მნიშვნელობა, რომელ ოთახში, რომელ სართულზე, რომელ კორპუსში, ქალაქში თუ ქვეყანაში იქნებიან. ისინი ჩვენი ვირტუალური ცხოვრების თანამგზავრები არიან.

ნუ მიბიძავ ჯემალს, მიბაძე საკუთარ თავს და გახდი უფრო წარმატებული.

ნანა ჩხაიძე

AMBEBI.GE

8 ოქტომბრიდან ახალი მთვარე სასიყვარულო ურთიერთობებს მაგიით აავსებს - ასტროლოგიური  პროგნოზი

კაცმა ყოფილი ცოლის საყვარელს ოჯახის დანგრევის გამო უჩივლა და 750 000 დოლარი მიიღო

მიუსაფარი ქალი ინტერნეტვარსკვლავად იქცა - მეტროში გადაღებულ ვიდეოს მილიონზე მეტი ნახვა აქვს