16
მარტიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
"გივი სიხარულიძე შემთხვევითი კაცია, განდიდების მანიით შეპყრობილი და ყველაფერ ამას დამატებული, საშინლად უზრდელი... გამოვიდა მწერალთა კავშირში და თქვა, რეზო მიშველაძემ დაიმონა საქართველოს მწერალთა კავშირი, დააბეჩავა, ყველა მას ემორჩილება და მე მიმაჩნია, რომ ის ნამდვილად ნაძირალა არისო... მე მას გავუღიმე და ტაში დავუკარი, არადა ეკუთვნოდა, რომ იქვე ცხვირი ამომენაყა, ამ მართლა ნაძირალასთვის", - ამბობს რეზო მიშველაძე.
ცნობილი გახდა, რომ მათ მწერალთა კავშირში კონფლიქტი ჰქოდათ და მწვავედ დაპირისპირებულმა მწერლებმა ამ ყველაფერზე "კვირის პალიტრასთან" ინტერვიუშიც ისაუბრეს. Ambebi.ge-ს კი წერილის გამოქვეყნების თხოვნით პროფესორმა გურამ მაჩხანელმა მიმართა. პროფესორი ამბობს, რომ გივი სიხარულიძის შემოქმედება ნიკო ლორთქიფანიძისა და ვაჟა-ფშაველას გენიის ნაზავია...
"რჩეული, ღვთისგან ხელდასხმული და ნიჭიერებით გაბრწყინებული, ჩვენი დროის უდიდესი ნოველისტი, პუბლიცისტი და საზოგადო მოღვაწე გივი სიხარულიძე", - ასე წარადგენს პროფესორი გივი სიხარულიძეს ვრცელ წერილში, რომელშიც დასძენს, რომ სიხარულიძემ მწერალთა კავშირი დატოვა და ეს "ამ ბუმბერაზი ადამიანის ერთ-ერთი გენიალური გადაწყვეტილებაა".
Ambebi.ge გთავაზობთ პროფესორ გურამ მაჩხანელის წერილს, სახელწოდებით -"ნიჭიერების ალიანსი"
"დაიბადა ისე, როგორც სხვა ჩვილი, ზამთრისა და გაზაფხულის გასაყარზე. ღმერთმა რჩეულად მიიჩნია, მიხედა, პირჯვარი გარდასახა და ღვთისმშობლის ხელის გულზე გაუშალა სარეცელი. რჩეულად-მეთქი, ვთქვი, ასეა, სწორედ! გულში მზე ჩაუსახლა, სულში კელაპტარი აუნთო. ცხოვრებისეული ტაბლა გახსნა და ნიჭიერებით მოსილი ფარდაგი შემოახვია შარმათ. არავინ იცოდა როგორ შეეთვისებოდა ერთურთს ეს ყოველივე, მაგრამ დრომ, რომელიც წესისამებრ ავ-კარგიანობის მოციქულია, დრომ მისცა ზეობის არსი, ფესვმაგარი მუხასავით გაიტოტა მასში ნიჭიერება, გოგლასეული ნატვრის ხესავით მრავალფეროვანი გახდა მისი შესაძლებლობები, მის სხივთა ფრქვევა გაშლილ კუთხესავით სწვდება ჰორიზონტს. ათას სიგიჟეს სჩადის, როგორც ამას თანამედროვენი ამბობენ, ამ სიგიჟეშიც კი სიბრძნე დევს სწორედ. კალამი – სხარტი და მრავალწახნაგოვანი, აღნაგობა – აშხვართული და ათლეტური, გული – მზის აკვანი, სული – კელაპტარი, გონება – ცათა მწვდომი... ამბობენ, მზეს გავს და მზეს არ ეპაექრებიანო, თუმცა ხშირ შემთხვევაში პლანეტათა შორისაც ირღვევა ბალანსი, მასთან შეტაკებით ხან კატაკლიზმებს ვიწვნევთ, ხანაც წმინდა, ადამიანურ შენდობა-დანდობის მოწმენიც ვხდებით.
ალბათ გიკვირთ, ვინ არის ამ მონოლოგის ღირსი? – რჩეული, ღვთისგან ხელდასხმული და ნიჭიერებით გაბრწყინებული, ჩვენი დროის უდიდესი ნოველისტი, პუბლიცისტი და საზოგადო მოღვაწე გივი სიხარულიძე. მას ნიკო ლორთქიფანიძის პრემია ამშვენებს, მის წიგნებს მსოფლიო კითხულობს, იბეჭდება ლიტერატურულ ჟურნალ-გაზეთებში, 17 წიგნის ავტორია და შვიდ ენაზეა ნათარგმნი. შემოქმედება ნოველების მარგალიტების ასხმულაა, მარგალიტების დიახ! ის XXI საუკუნის მწერლობის სამშვენისია, ვიღაცა ამბობს, თანამედროვე ლიტერატურა გემოვნებით ვერ დაიკვეხნისო. ხშირ შემთხვევაში დაგეთანხმები, შენ, ამ სიტყვების ავტორს! მაგრამ მარტო დეისაძე-ქარუმიძეებითა და მათი მსგავსნით ნუ საზღვრავ ლიტერატურულ ბარომეტრს, რომლებიც არათუ წიგნის თაროს, ნაგავსაყრელსაც კი დააბინძურებდა, თურმე "ტუალეტში" გენია იბადება!!! იქ წერას სხვა შარმი აქვს!!! სწორედ რომ დაქცეულა ქვეყანა! ამ დროს ლიტერატურულ პოლიგონზე გ. სიხარულიძის შემოქმედება გენიათ გვევლინება, "იმედის ხაზები", სადაც XX-XXI საუკუნის ცხოვრების ტკივილი დატოვებული ოჯახების და საშოვარზე წასული ქალების პრობლემა მწარედ და რეალურად არის ასახული იმედგაცრუებული ბავშვის ყოფა ხომ უამრავი მოზარდის ცხობრებაა.
"თრობის სურნელი" – სულისა და გარემოს შტრაუსის სიმფონია." სტეინვეის როიალის" ზოგადსაკაცობრიო ტკივილის გაზიარება, სიკვდილის ყუთის არსი, "იამურის" ისტორია რომელიც ერთი ამოსუნთქვით იკითხება. გივი სიხარულიძის შემოქმედება ნიკო ლორთქიფანიძისა და ვაჟა–ფშაველას გენიის ნაზავია. იმასაც ამბობენ, გივი ქართველი ჩეხოვიაო, მისი შემოქმედება ცრემლის გარეშე არ იკითხება. მწერლის ოსტატობა, სწორედ იმაში იკვეთება, რომ ლაკონურად გადმოსცემს და შენ, მკითხველს სიუჟეტის თანაავტორად გახდის.
ასეა თუ ისე, ძვირფასო აუდიტორია, გ. სიხარულიძის შემოქმედება ცხოვრების გადაშლილი წიგნია, თავის ავ-კარგით, იგი ყოველი ოჯახის სამაგიდო წიგნად უნდა იქცეს. მან მოკლედ, ნოველისტიკის ჟანრის ჩარჩოს გათვალისწინებით სხარტი და გამართული თხრობით თვალწინ გადაგვიშალა XX საუკუნის ცხოვრება და ისტორიას პროზის სახით გადააბარა ფაქტობრივი დოკუმენტალური მასალა. გივი სიხარულიძე XX საუკუნის ქართული მწერლობის ღირსეული წარმომადგენელია.
ამ ბუმბერაზი ნიჭის კაცმა საქართველოს მწერალთა კავშირის რიგები დატოვა. ეს ერთ-ერთი გენიალური გადაწყვეტილებაა მისი ცხოვრებიდან. რატომ? - როდესაც ამ მწერალთა კავშირს ვხედავ,სადაც უზნეობა, გარიგება და სიყალბე ზენიტშია, მაგონდება "აურზაური სალხინეთში". იქ, სადაც მწერლები თითებზე ჩამოსათველია, იქ, სადაც მწერალთა მედროშე რეზო მიშველაძეა, იქ, ბატონი გივის ადგილი ნამდვილად არ არის. მას არ სჭირდება მწერალთა ალიანსში გაერთიანება, ის თავად არის ნიჭიერების ალიანსი.
პატივისცემით,
გურამ მაჩხანელი, პროფესორი.
