ოთო ნემ­სა­ძე 2010 წელს "ჯე­ოს­ტა­რის" გა­მარ­ჯვე­ბუ­ლი გახ­და და ხალ­ხის დიდი სიყ­ვა­რუ­ლი და სიმ­პა­თია და­იმ­სა­ხუ­რა. მალე ალ­ბომ­ზე მუ­შა­ო­ბას და­ამ­თავ­რებს და ქარ­თველ მსმე­ნელს წა­რუდ­გენს, რო­მელ­საც ყვე­ლა­ზე მკაცრ შემ­ფა­სებ­ლად მი­იჩ­ნევს, თუმ­ცა დროს არ კარ­გავს და პა­რა­ლე­ლუ­რად, უკ­რა­ი­ნუ­ლი "ახა­ლი ხმის" კონ­კურ­სის მო­ნა­წი­ლე გახ­და. ცნო­ბი­ლი სიმ­ღე­რა "ფი­ლინგ გუ­დის" შეს­რუ­ლე­ბით იქა­უ­რი მწვრთნე­ლე­ბი აღაფრ­თო­ვა­ნა და ოთხი­ვე შე­მო­ატ­რი­ა­ლა, თუმ­ცა წი­ნას­წარ იცო­და, ვის­თა­ნაც უნ­დო­და წას­ვლა. უკ­რა­ი­ნუ­ლი მხა­რე ქარ­თვე­ლი შემ­სრუ­ლებ­ლით იმ­დე­ნად და­ინ­ტე­რეს­და, რომ მას კი­ევ­ში ჩაფ­რე­ნა­საც კი უნა­ზღა­უ­რე­ბენ. ოთოს ბრმა კას­ტინ­გის ვი­დე­ომ "ფე­ის­ბუქ­ში" დიდი ჟი­ვილ-ხი­ვი­ლი გა­მო­იწ­ვია.

- სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ელ­ჩომ უკ­რა­ი­ნა­ში და ქარ­თულ­მა ასო­ცი­ა­ცი­ამ "იბე­რი­ე­ლი", კერ­ძოდ, მის­მა პრე­ზი­დენ­ტმა ბესო შა­მუ­გი­ამ მირ­ჩია, მივ­სუ­ლი­ყა­ვი უკ­რა­ი­ნუ­ლი "ვო­ი­სის" კას­ტინგზე, რო­დე­საც კი­ევ­ში გახ­ლდით ერთ-ერთ კონ­ცერ­ტზე. ამ ასო­ცი­ა­ცი­ამ გა­მარ­თა კონ­ცერ­ტი და შემ­თხვე­ვით და­ემ­თხვა ეს კას­ტინ­გე­ბი, მეც შე­ვირ­ბი­ნე.

- რო­გორც ჩანს, მუ­სი­კა­ლუ­რი კონ­კურ­სე­ბი შენ­თვის დი­დად სა­ნერ­ვი­უ­ლო არ არის.

- "ჯე­ოს­ტარ­ზე" მარ­თლაც ვნერ­ვი­უ­ლობ­დი. მით­ქვამს და კი­დევ გა­ვი­მე­ო­რებ, ქარ­თვე­ლი მსმე­ნე­ლის წი­ნა­შე ქარ­თუ­ლი სიმ­ღე­რით წარ­დგო­მა ჩემ­თვის უფრო რთუ­ლია, ვიდ­რე უცხო­უ­რი აუ­დი­ტო­რი­ის წი­ნა­შე უცხო­უ­რი სიმ­ღე­რით. აქ ერთ ნოტს არ გა­პა­ტი­ე­ბენ და სწო­რიც არის, სა­ქარ­თვე­ლო­ში ძა­ლი­ან მკაც­რი მსმე­ნე­ლია. უკ­რა­ი­ნა­ში უცხო­უ­რი სიმ­ღე­რის შეს­რუ­ლე­ბი­სას სა­ერ­თოდ არ მი­ნერ­ვი­უ­ლია, რად­გან აქ დიდი სკო­ლა მაქვს გავ­ლი­ლი. ძა­ლი­ან დიდ სტი­მულს მაძ­ლევს ის, რომ ქარ­თვე­ლე­ბი ასე მგულ­შე­მატ­კივ­რო­ბენ და ამ­ხე­ლა კონ­კურ­სი მაქვს მო­გე­ბუ­ლი. ის გან­ცდე­ბი ნამ­დვი­ლად არ მაქვს, რაც "ჯე­ოს­ტა­რის" დროს მქონ­და. ვიცი, რომ საქ­მე უნდა გა­ვა­კე­თო.

- ოთო, კმა­ყო­ფი­ლი ხარ იმით, რა­საც "ჯე­ოს­ტარ­ში" გა­მარ­ჯვე­ბის შემ­დეგ მი­აღ­წიე?

- "ჯე­ოს­ტა­რით" ძა­ლი­ან კმა­ყო­ფი­ლი ვარ და მად­ლო­ბე­ლი გახ­ლა­ვართ ყვე­ლა იმ ადა­მი­ა­ნის, რომ­ლე­ბიც ამ პრო­ექ­ტში იყ­ვნენ ჩარ­თუ­ლი. ამ პრო­ექ­ტის შემ­დეგ ჩემ­თვის ბევ­რი რამ შე­იც­ვა­ლა.

- მათ შო­რის ფი­ნან­სუ­რა­დაც?

- ფი­ნან­სუ­რად? ვერ გე­ტყვით, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში ადა­მი­ა­ნი სიმ­ღე­რით ცხოვ­რობს. ამ მხრივ ფუ­ფუ­ნე­ბა­ში არ ვართ. შო­უ­ბიზ­ნე­სი მოკ­ვდაო, რომ ამ­ბო­ბენ, არ ვე­თან­ხმე­ბი, რად­გან მა­შინ მეც მოვ­კვდე­ბო­დი მში­ე­რი. შო­უ­ბიზ­ნე­სი ფეთ­ქავს. "ჯე­ოს­ტარ­მა" უდი­დე­სი გა­მოც­დი­ლე­ბა მომ­ცა, ადა­მი­ა­ნე­ბის სიყ­ვა­რუ­ლი, რა­საც ძა­ლი­ან ვა­ფა­სებ.

- ამ პრო­ექტს მო­აქვს პო­პუ­ლა­რო­ბა, გა­მოც­დი­ლე­ბა, მაგ­რამ შენი კა­რი­ე­რის შემ­დე­გი გან­ვი­თა­რე­ბით თუ ხარ კმა­ყო­ფი­ლი, ამას გე­კი­თხე­ბო­დი.

- პრო­ექ­ტის მერე არა­ვინ არა­ვის კა­რი­ე­რას არ აა­წყობს, თუმ­ცა "ჯე­ოს­ტა­რი" ამ მხრი­ვაც ცდი­ლობ­და დახ­მა­რე­ბას, რად­გან მალე ჩემი ალ­ბო­მი გა­მო­ვა. მე 2010 წელს გა­ვი­მარ­ჯვე. ალ­ბომს და­აგ­ვი­ან­და იმი­ტომ, რომ ჯერ სხვა ჯე­ოს­ტა­რე­ლე­ბის ალ­ბო­მე­ბი იყო გა­მო­საშ­ვე­ბი. ხელი არ უნდა შეგ­ვე­შა­ლა ერ­თმა­ნე­თის­თვის. თა­ნაც, ცო­ცხა­ლი არან­ჟი­რე­ბის ჩა­წე­რას ძა­ლი­ან დიდი დრო სჭირ­დე­ბა. თით­ქმის ერთი წელი საკ­მა­ოდ რთულ პი­რო­ბებ­ში ვი­მუ­შა­ვეთ. ზოგს ჰგო­ნია, რომ გა­მო­ვა, ჩა­წერს ალ­ბომს და ასე მარ­ტი­ვად იქ­ნე­ბა ყვე­ლა­ფე­რი. ზვი­ად ბოლ­ქვა­ძის ბენდთან ერ­თად ვმუ­შა­ობ ალ­ბომ­ზე.

- ეს შე­კი­თხვე­ბი იმი­ტომ და­გის­ვი, რომ მე­კი­თხა, სხვა ქვეყ­ნის კონ­კურ­სში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა რამ გა­და­გა­წყვე­ტი­ნა?

- მუ­სი­კა­ლუ­რი კონ­კურ­სე­ბი მიყ­ვარს. ბევ­რი იმა­საც მე­კი­თხე­ბა და ზოგი აპ­რო­ტეს­ტებ­და, ქარ­თულ "ახალ ხმა­ში" რა­ტომ არ გა­მო­ვი­დაო, მაგ­რამ მე სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის ახა­ლი ხმა არ ვარ. ისე, ამ პრო­ექტს ძა­ლი­ან ვა­ფა­სებ და ბევ­რი ნი­ჭი­ე­რი ადა­მი­ა­ნი აღ­მო­ა­ჩი­ნა. ეს კონ­კურ­სი მა­ინც სი­ურპრი­ზის­თვი­საა. არა მგო­ნია, ბრმა კას­ტინგზე ჟი­უ­რის რო­მე­ლი­მე წევ­რს ვერ ვეც­ნე. არა მგო­ნია, რომ ჯერ­ჯე­რო­ბით ჩემი ცნო­ბა გას­ჭირ­ვე­ბო­დათ (იცი­ნის). ასე რომ, უკ­რა­ი­ნა­ში გა­დავ­წყვი­ტე მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა. იქ 48 მლნ ადა­მი­ა­ნი ცხოვ­რობს და ჩემი ცნო­ბა­დო­ბა იქ გა­იზ­რდე­ბა. თუკი რა­ი­მე შე­მო­თა­ვა­ზე­ბაsalesland.ge - ფას­დაკ­ლე­ბე­ბის სამ­ყა­რო! მექ­ნე­ბა, სი­ა­მოვ­ნე­ბით დავ­თან­ხმდე­ბი. ძა­ლი­ან კარგ ბენდთან ერ­თად ვი­მუ­შა­ვებ და შემ­თხვე­ვით ეს კონ­კურ­სი თუ მო­ვი­გე კი­დეც, ალ­ბომ­საც მჩუქ­ნი­ან. რა­ტო­მაც არ უნდა მე­ცა­და?!..

- კას­ტინგზე ვინც იჯდა, მარ­თა­ლი გი­თხრა, ვე­რა­ვინ ვი­ცა­ნი, არ ვარ უკ­რა­ი­ნის შო­უ­ბიზ­ნეს­ში ჩა­ხე­დუ­ლი.

- იქ იყ­ვნენ სლა­ვა ვა­კარ­ჩუ­კი, რო­მე­ლიც უკ­რა­ი­ნა­ში ძა­ლი­ან უყ­ვართ და ნინო ქა­თა­მა­ძეს­თან ერ­თად ყვე­ლა­ზე ცნო­ბი­ლი მომ­ღე­რა­ლია, რაც ძა­ლი­ან მე­ა­მა­ყე­ბა. ის ჯგუ­ფის შე­მად­გენ­ლო­ბა­შია, მათ კა­რი­ე­რას ვა­დევ­ნებ­დი თვალს და ძა­ლი­ან კარ­გი ადა­მი­ა­ნე­ბი არი­ან. სლა­ვა ნი­ჭი­ე­რი, გა­ნათ­ლე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნია, ფი­ზი­კო­სი. ყვე­ლა­ფერს სუფ­თა თვა­ლით უყუ­რებს, თა­ვა­დაც სუფ­თა პი­როვ­ნე­ბაა და გა­მი­მარ­თლა, რომ მას­თან მოვ­ხვდი. ოლეგ სკრი­პ­კას ვიც­ნობ­დი, პო­ნო­მა­რი­ო­ვი კლა­სი­კუ­რი მუ­სი­კის სფე­რო­ში ტრი­ა­ლებს და რო­გორც გა­ვი­გე, იქ ბევ­რს არ უყ­ვარს (იღი­მე­ბა). ტინა კა­რო­ლი უკ­რა­ი­ნა­ში ცნო­ბი­ლი გო­გო­ნა ყო­ფი­ლა, მგო­ნი, 2004 წელს იყო იურ­მა­ლა­ში უკ­რა­ი­ნის სა­ხე­ლით და შემ­დეგ თა­ვი­სი კა­რი­ე­რა აი­წყო. სლა­ვა ვა­კარ­ჩუ­კის ჯგუფს დიდი ხა­ნია ვუს­მენ და ძა­ლი­ან მინ­დო­და მას­თან მოხ­ვედ­რა. როცა ოთხი­ვე მწვრთნე­ლი მოტ­რი­ალ­და და სლა­ვამ და­ი­წყო ლა­პა­რა­კი, სხვებს აღარც და­ვა­ცა­დე და მას­თან წა­ვე­დი. ვფიქ­რობ­დი, რომ თუ მოტ­რი­ალ­დე­ბო­და, აუ­ცი­ლებ­ლად მას ავირ­ჩევ­დი.

- მა­ინც არ ინერ­ვი­უ­ლე?

- აბ­სო­ლუ­ტუ­რად მარ­ტო ვი­ყა­ვი და არ შემ­ში­ნე­ბია. ძა­ლი­ან კარ­გი გა­რე­მო იყო. თვი­თონ ძა­ლი­ან უნ­დო­დათ, რომ მემ­ღე­რა. პრე­კას­ტინ­გე­ბის შემ­დეგ რამ­დენ­ჯერ­მე და­მი­რე­კეს, რომ დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლიყ­ვნენ, ნამ­დვი­ლად ჩა­ვი­დო­დი ბრმა კას­ტინგზე. ახ­ლაც კვი­რა­ში ერთხელ მი­წევს ჩაფ­რე­ნა და დავ­ფიქ­რდი, ყო­ველ ჩას­ვლა­ზე 1000 დო­ლა­რის და­ხარ­ჯვა რამ­დე­ნად შე­მეძ­ლო. შემ­დეგ შე­მომ­თა­ვა­ზეს, რომ თა­ვად აა­ნა­ზღა­უ­რებ­დნენ ბევრ რა­მეს და დავ­თან­ხმდი. თა­ვად იყ­ვნენ და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლე­ბი და მეც აღარ მი­ფიქ­რია უკან და­ხე­ვა­ზე.

- სიმ­ღე­რა თა­ვად შე­არ­ჩიე?

- ეს ჩემი საყ­ვა­რე­ლი სიმ­ღე­რაა. "ფი­ლინგ გუ­დის" თით­ქმის ყვე­ლა ვერ­სია მაქვს ნამ­ღე­რი. უნ­დო­დათ სა­კონ­კურ­სო, ცნო­ბი­ლი და მუხ­ტი­ა­ნი სიმ­ღე­რა. ეს სიმ­ღე­რა ჩემი ინი­ცი­ა­ტი­ვა იყო. ახლა რაც შე­მომ­თა­ვა­ზეს, იმას რინგზე შე­ვას­რუ­ლებ, მაგ­რამ წი­ნას­წარ და­სა­ხე­ლე­ბა არ შე­მიძ­ლია. 28 მარტს მი­ვემ­გზავ­რე­ბი, რომ რინ­გი და ნო­კა­უ­ტი ჩავ­წე­როთ (ინ­ტერ­ვიუ ჩა­წე­რი­ლია 25 მარტს - ავტ.). იქ ცოტა სხვა­ნა­ი­რი წყო­ბაა, ჯერ რინ­გია, შემ­დეგ ნო­კა­უ­ტი. რინგს თუ დაძ­ლევ, სხვა სიმ­ღე­რის შეს­რუ­ლე­ბა გი­წევს და ამ სიმ­ღე­რით გა­მო­დი­ხარ მე­ტო­ქის წი­ნა­შე. 31 მარტს იქ­ნე­ბა ნო­კა­უ­ტი.

- უკ­რა­ი­ნა­ში რომ იცხოვ­რო ეს პე­რი­ო­დი, არ არის შე­საძ­ლე­ბე­ლი?

- აქ თუ არ ვი­მუ­შა­ვე, იქ ვერ ვი­ცხოვ­რებ (იცი­ნის). აქაც ძა­ლი­ან ბევ­რი საქ­მე მაქვს, სი­ახ­ლე­ებს ვგეგ­მავ. ძი­რი­თა­დად აქ ვარ. იქ მხო­ლოდ ჩა­წე­რებ­ზე მი­წევს ჩას­ვლა. სხვა­თა შო­რის, სიმ­ღე­რის არ­ჩე­ვა­ზე რომ მკი­თხეთ, რომ ჩა­ვე­დი და ბენდთან დავ­დე­ქი რე­პე­ტი­ცი­ის­თვის, ჩა­წე­რამ­დე ერთი სა­ა­თი რჩე­ბო­და და უც­ბად მი­თხრეს, ეს სიმ­ღე­რა არ ვი­ცი­თო (იცი­ნის). ნო­ტე­ბი ამო­ვუ­ბეჭ­დე და ვუ­თხა­რი, ეს უნდა და­უკ­რათ-მეთ­ქი. ნაკ­ლე­ბად მო­ვე­ლო­დე­ბო­დი, რომ და­უკ­რავ­დნენ, მაგ­რამ თავი გა­არ­თვეს, ძა­ლი­ან ნი­ჭი­ე­რი მუ­სი­კო­სე­ბი არი­ან. ნა­ხე­ვა­რი სა­ა­თით ადრე მი­თხრეს, რომ 5-წუ­თი­ა­ნი სიმ­ღე­რაა და წუთ­ნა­ხევ­რამ­დე უნდა და­ვიყ­ვა­ნო­თო. მოკ­ლედ, ექ­სტრე­მა­ლუ­რი პი­რო­ბე­ბი იყო.

- გო­გო­ნა გახ­ლდა სა­გულ­შე­მატ­კივ­როდ.

- ირი­ნა? ჩვენს სა­ელ­ჩოს­თან მე­გობ­რობს, აკე­თებს ქარ­თულ დღე­ებს. ერთხელ ჩემი წაყ­ვა­ნაც უნ­დო­და, მაგ­რამ მა­შინ არ გა­მო­ვი­და. სა­ქარ­თვე­ლო­შიც ჩა­მოჰ­ყავს ხოლ­მე უკ­რა­ი­ნე­ლი მომ­ღერ­ლე­ბი და აქე­და­ნაც მიჰ­ყავს ქარ­თვე­ლე­ბი. სა­ქარ­თვე­ლო­ზე ძა­ლი­ან არის შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი.

- შენ­თვის მხო­ლოდ მე­გო­ბა­რია?

- (იღი­მის) მხო­ლოდ მე­გო­ბა­რი. მარ­თლა კარ­გი გო­გო­ნაა და უბ­რა­ლოდ ვმე­გობ­რობთ.

- მწვრთნელ­თან რო­გორ მუ­შა­ობ, გის­წო­რებს რა­მეს?

- ძა­ლი­ან შრო­მის­მოყ­ვა­რე ადა­მი­ა­ნია. მას ბევ­რი დრო არ აქვს, სულ და­კა­ვე­ბუ­ლია, ახლა ალ­ბომს წერს. ორი დღე იყო ჩვენ­თან ერ­თად, იქ ეძი­ნა, ჭამ­და და სვამ­და. შე­ნიშ­ვნა არ მო­უ­ცია, მაგ­რამ რჩე­ვე­ბი ჰქონ­და. მე­უბ­ნე­ბა, გა­მი­ჭირ­დე­ბა ის, რომ ქარ­თვე­ლი ვარ და უკ­რა­ი­ნულ სცე­ნა­ზე ვდგა­ვარ. ყვე­ლა­ფერს გა­ვა­კე­თებ, რომ არ და­ი­ჩაგ­როო, მი­თხრა.

- გვახ­სოვს რამ­დე­ნი­მე შემთხ­ვევა, როცა უკ­რა­ი­ნულ "ვო­ის­ში" იყო ქარ­თვე­ლი, რუ­სულ­ში აჩი ფურ­ცე­ლა­ძე, რო­მე­ლიც ცოტა დაგ­ვი­ჩაგ­რეს.

- შე­ვეც­დე­ბი, რომ ვიყო გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი და ვერ დამ­ჩაგ­რონ. მთე­ლი ბლო­გე­ბი, ტე­ლე­ვი­ზი­ე­ბი, რა­დი­ო­ე­ბი იმა­ზე ლა­პა­რა­კო­ბენ, რომ არ უნდა და­ვი­ჩაგ­რო. ამ­ბო­ბენ, ჩვენს მომ­ღერ­ლებს მსგავ­სი მუხ­ტი არ ჰყოფ­ნით და იყოს ასე­თი შემ­თხვე­ვა, როცა შე­ხე­და­ვენ და მიხ­ვდე­ბი­ან, რომ მუხ­ტი სა­ჭი­რო­აო. თუმ­ცა ბევ­რია ნა­ცი­ო­ნა­ლის­ტიც, ასე რომ, აზ­რთა სხვა­დას­ხვა­ო­ბა არის. მა­ინც და­ვიმ­სა­ხუ­რე ბევ­რის სიმ­პა­თია, ჩემს გა­მოს­ვლას დიდი გა­მოხ­მა­უ­რე­ბა მოჰ­ყვა.

- კი­ე­ვის­კენ ქარ­თვე­ლი მა­მა­კა­ცე­ბი ძა­ლი­ან მი­ის­წრაფ­ვი­ან ხოლ­მე და შენ რო­გო­რი ხარ ამ მხრივ?

- სრუ­ლი იდი­ო­ტი უნდა ვიყო, რომ ვთქვა, მა­გის გამო არ მი­ვის­წრაფ­ვი-მეთ­ქი, თუმ­ცა მარ­თლა საქ­მე­ზე წა­ვე­დი და ერთი წუ­თიც არ მრჩე­ბა, რომ გა­ვი­ა­რო სად­მე და ყავა დავ­ლიო. არაჩ­ვე­უ­ლებ­რი­ვი ქალ­ბა­ტო­ნე­ბი ჰყავთ, სა­ოც­რად ლა­მა­ზი გო­გო­ნე­ბი და თბი­ლე­ბი არი­ან. გვერ­დზე გა­ხედ­ვა ვერ მო­ვას­წა­რი (იღი­მე­ბა). ახლა რომ ჩა­ვალ, ალ­ბათ ერთი-ორი ადა­მი­ა­ნი უკვე მიც­ნობს.

- გა­მარ­ჯვე­ბა­ზე რას ფიქ­რობ?

- არ მაქვს ეს ამ­ბი­ცია, მაგ­რამ არც "ჯე­ოს­ტარ­ში" მივ­სულ­ვარ გა­სა­მარ­ჯვებ­ლად. ისე­თი უნა­მუ­სო არ ვარ, რომ კი­ევ­ში წა­ვი­დე მო­სა­გე­ბად, თუმ­ცა ვნა­ხოთ.

- კარ­გი შე­თა­ვა­ზე­ბისsalesland.ge - ფას­დაკ­ლე­ბე­ბის სამ­ყა­რო! შემ­თხვე­ვა­ში გა­დახ­ვი­დო­დი უკ­რა­ი­ნა­ში სა­ცხოვ­რებ­ლად?

- სა­ქარ­თვე­ლოს გა­რე­შე დიდი ხანი ვერ ვძლებ, მაგ­რამ არ არის პრობ­ლე­მა, სი­ა­მოვ­ნე­ბით წა­ვი­დო­დი და ვი­მუ­შა­ვებ­დი. ბევ­რი ქარ­თვე­ლი ცხოვ­რობს, იქ წას­ვლა-წა­მოს­ვლა არ არის პრობ­ლე­მა.

- სა­ქარ­თვე­ლო­ში ძა­ლი­ან გგულ­შე­მატ­კივ­რო­ბენ...

- ყვე­ლა ქარ­თველს დიდი მად­ლო­ბა. უკ­რა­ი­ნა­ში არ ჰქო­ნია ასე­თი გა­მოხ­მა­უ­რე­ბა, რო­გორც სა­ქარ­თვე­ლო­ში. ხალ­ხმა სო­ცი­ა­ლურ ქსე­ლებ­ში დადო, ხალ­ხი წერს, რომ მო­ე­წო­ნათ, როცა ვთქვი, ქარ­თვე­ლი ვარ-მეთ­ქი, მაგ­რამ, აბა, სხვა რა უნდა მეთ­ქვა?!. ხალ­ხის რე­აქ­ცი­ით სა­სი­ა­მოვ­ნოდ ვარ გა­ო­ცე­ბუ­ლი, ასეთ გა­მოხ­მა­უ­რე­ბას არ ვე­ლო­დი.

- აქ თუ არის ისე­თი გო­გო­ნა, რომ­ლის აზ­რიც გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლად გა­ინ­ტე­რე­სებს?

- აქ გავ­ჩუმ­დე­ბი!.. პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ზე ისა­უბ­რებ და აბ­სო­ლუ­ტუ­რად ყვე­ლა გი­ზის პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში.

- მა­შინ მე გა­ვა­კე­თებ დას­კვნას, რომ არის ასე­თი გო­გო­ნა.

- გავ­ჩუმ­დე­ბი (იცი­ნის)!..

ნინო მურ­ღუ­ლია

ჟურ­ნა­ლი "რე­ი­ტინ­გი"

(გა­მო­დის ორ­შა­ბა­თო­ბით)

ასე­ვე იხი­ლეთ: ოთო ნემ­სა­ძემ უკ­რა­ი­ნულ Voice-ში ჟი­უ­რის ოთხი­ვე წევ­რი შე­მო­აბ­რუ­ნა