რე­ინ­ტეგ­რა­ცი­ის სა­კი­თხებ­ში სა­ხელ­მწი­ფო მი­ნის­ტრის აპა­რა­ტის სა­მო­ქა­ლა­ქო ინ­ტეგ­რა­ცი­ის სამ­მარ­თვე­ლოს მთა­ვარ მრჩე­ველ­თან, მექა ხან­გოშ­ვილ­თან ქარ­თულ-ჩეჩ­ნურ ურ­თი­ერ­თო­ბებ­ზე სა­უ­ბა­რი ჩეჩ­ნე­თის პირ­ვე­ლი პრე­ზი­დენ­ტის, ჯო­ხარ დუ­და­ე­ვის ოჯა­ხის ამ­ჟა­მინ­დე­ლი ად­გილ­სამ­ყო­ფე­ლით და­ვი­წყეთ:

- ჯო­ხარ დუ­და­ე­ვის უმ­ცრო­სი ვაჟი დეგი ლიტ­ვა­ში ცხოვ­რობს, უფ­რო­სი - ავ­ლუ­რი და ქა­ლიშ­ვი­ლი დანა თა­ვი­ან­თი ოჯა­ხე­ბით - შვე­დეთ­ში, ამ ქვეყ­ნის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ მათ პო­ლი­ტი­კუ­რი თავ­შე­სა­ფა­რი მის­ცა; ქალ­ბა­ტო­ნი ალა დუ­და­ე­ვა კი კვლავ თბი­ლის­შია, მას სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ქა­ლა­ქე­ო­ბა აქვს.

- რო­გორ შე­ა­ფა­სებთ ამ­ჟა­მად ჩეჩ­ნეთ­ში მიმ­დი­ნა­რე პრო­ცე­სებს? არ­სე­ბობს მო­საზ­რე­ბა, რომ დღეს კავ­კა­სი­ის წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბის მოძ­რა­ო­ბის ეპი­ცენ­ტრმა და­ღეს­ტან­ში გა­და­ი­ნაც­ვლა, რომ ჩე­ჩე­ნი ხალ­ხი "და­ი­ღა­ლა" და ა.შ...

- 400 წე­ლია ჩეჩ­ნე­თი ომის პი­რო­ბებ­ში ცხოვ­რობს, ყო­ველ 50 წე­ლი­წად­ში ერთხელ ჩვე­ნი ერის გე­ნო­ფონ­დი გა­ნად­გუ­რე­ბის საფრ­თხის წი­ნა­შე დგე­ბა. ვა­ი­ნა­ხებს - ჩეჩ­ნებ­სა და ინ­გუ­შებს - ძალ­ზე მძი­მე ის­ტო­რი­უ­ლი ბედი გვერ­გო წი­ლად. დრო­დად­რო, მშვი­დო­ბი­ა­ნი პე­რი­ო­დი აუ­ცი­ლე­ბე­ლია თუნ­დაც იმი­ტომ, რომ ისე­თი მცი­რე­რი­ცხო­ვა­ნი ხალ­ხის გე­ნო­ფონ­დი, რო­გორც ჩეჩ­ნე­ბი ვართ, შე­ივ­სოს, ძალა მო­იკ­რი­ბოს; გა­სათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბე­ლია ისიც, რომ ჩეჩ­ნე­თის ამ­ჟა­მინ­დელ ლი­დერს, რამ­ზან კა­დი­როვს, გა­და­უ­ჭარ­ბებ­ლად შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, კარ­გად გაწ­ვრთნი­ლი არ­მია ჰყავს, რო­მე­ლიც კარ­გად იც­ნობს იქა­ურ ლან­დშაფტს, ამი­ტომ წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბის მოძ­რა­ო­ბის მებ­რძო­ლებ­მა, ძი­რი­თა­დად, ინ­გუ­შეთ­სა და და­ღეს­ტან­ში გა­და­ი­ნაც­ვლეს.

- სა­ქარ­თვე­ლო­ში ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის შეც­ვლის შემ­დეგ რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა გან­ვი­თარ­დეს ჩეჩ­ნურ-ქარ­თუ­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი?

- 1944 წელს ჩე­ჩე­ნი ხალ­ხის მა­სობ­რივ­მა რეპ­რე­სი­ამ, გა­და­სახ­ლე­ბამ ყა­ზა­ხეთ­სა და ციმ­ბირ­ში ერი ყოფ­ნა-არ­ყოფ­ნის ზღვარ­ზე და­ა­ყე­ნა, მისი 70 პრო­ცენ­ტი გა­ნად­გურ­და. უნდა აღი­ნიშ­ნოს, რომ ამ დე­პორ­ტა­ცი­ი­სას მხო­ლოდ სა­ქარ­თვე­ლო­ში მცხოვ­რე­ბი 10000 ქის­ტი (ჩეჩ­ნე­ბი და ინ­გუ­შე­ბი) არ გა­და­ა­სახ­ლეს, სა­ქარ­თვე­ლოს იმ­ჟა­მინ­დელ­მა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ გა­ნა­ცხა­და, რომ ისი­ნი ამ ქვეყ­ნის სრუ­ლუფ­ლე­ბი­ა­ნი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი არი­ან. ხოლო რო­დე­საც ე.წ. "ოტ­ტე­პე­ლის" შემ­დეგ ისი­ნი გა­და­სახ­ლე­ბი­დან დაბ­რუნ­დნენ, მხო­ლოდ ქარ­თვე­ლებ­მა და­უბ­რუ­ნეს მათ თა­ვი­ან­თი სახლ-კარი, კერა. და­ეხ­მარ­ნენ, ხე­ლახ­ლა და­ე­წყოთ ცხოვ­რე­ბა. ამ თე­მა­ზე გე­ნი­ა­ლურ­მა პო­ეტ­მა გაბ­რი­ელ ჯა­ბუ­შა­ნურ­მა შექ­მნა ლექ­სე­ბის ციკ­ლი: "ჰოი, ღილ­ღოს დაღ­რუბ­ლუ­ლო ცაო", რაც ქარ­თულ-ჩეჩ­ნუ­რი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის ძეგლია, ვა­ი­ნა­ხებ­მაც კი ვერ შეძ­ლეს თა­ვი­სი მწუ­ხა­რე­ბის ასე პო­ე­ტუ­რად გა­მო­ხატ­ვა. თუმ­ცა, ცხა­დია, ქარ­თულ-ჩეჩ­ნუ­რი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი ასე ერ­თმნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი არ ყო­ფი­ლა, ის არა­ერ­თხელ დამ­დგა­რა კი­თხვის ნიშ­ნის ქვეშ. 1990-იან წლებ­ში ჩეჩ­ნე­ბის ერთი ნა­წი­ლის მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას აფხა­ზე­თის ომში დღე­საც აქ­ტი­უ­რად გა­ნი­ხი­ლა­ვენ სო­ცი­ა­ლურ ქსე­ლებ­ში, მითი რომ ჩეჩ­ნე­ბი აფხა­ზეთ­ში ქარ­თვე­ლე­ბის თა­ვე­ბით თა­მა­შობ­დნენ დღემ­დე დამ­სხვრე­უ­ლი არ არის, და ა.შ. არა­და, არ არ­სე­ბობს ამის და­მა­დას­ტუ­რე­ბე­ლი არა­ვი­თა­რი ფაქ­ტობ­რი­ვი მა­სა­ლა, ან თუნ­დაც ერთი მოწ­მის ჩვე­ნე­ბა, მით უმე­ტეს, რომ ვა­ი­ნა­ხის­თვის წმი­და­თაწ­მი­დაა ცხე­და­რი, მო­წი­ნა­აღ­მდე­გი­საც კი. გა­მო­რი­ცხუ­ლია, ვა­ი­ნახ­მა ცხე­და­რი შე­უ­რა­ცხყოს. არც სხვას აპა­ტი­ე­ბენ თა­ნა­მე­მა­მუ­ლის ცხედ­რის შე­უ­რა­ცხყო­ფას. და რაც მთა­ვა­რია, აფხა­ზე­თის ომში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა არ იყო ჩე­ჩე­ნი ხალ­ხის, მისი პრე­ზი­დენ­ტის ნება. იმ­ხა­ნად გროზ­ნო­ში ვცხოვ­რობ­დი, პრე­ზი­დენ­ტმა დუ­და­ევ­მა ტე­ლე­ვი­ზი­ით რამ­დენ­ჯერ­მე მო­უ­წო­და თა­ნა­მე­მა­მუ­ლე­ებს, არ წა­სუ­ლიყ­ვნენ საბ­რძოლ­ვე­ლად აფხა­ზეთ­ში; მახ­სოვს, როცა ჩვენს მე­ზობ­ლად აფხა­ზე­თის ომში და­ღუ­პუ­ლი ახალ­გაზ­რდა მებ­რძო­ლი მო­ას­ვე­ნეს, მა­მამ მისი სახ­ლში შეს­ვე­ნე­ბის უფ­ლე­ბა არ მის­ცა, მან თქვა: ჩემ­თვის მზე სამ­ხრე­თი­დან (სა­ქარ­თვე­ლოს გუ­ლის­ხმობ­და) ამო­დი­სო. სა­ქარ­თვე­ლოს პრე­ზი­დენ­ტი ზვი­ად გამ­სა­ხურ­დია იხ­სე­ნებს: "გროზ­ნო­ში ემიგ­რა­ცი­ი­სას ძალ­ზე გან­ვიც­დი­დი, რო­გორ შევ­ხვდე­ბო­დით პირ­ველ აღ­დგო­მის დღე­სას­წა­ულს მუს­ლი­მურ სამ­ყა­რო­ში და ჩვენს გა­ო­ცე­ბას სა­ზღვა­რი არ ჰქონ­და, როცა ჩვენ­თან მო­სულ­მა ჩეჩ­ნებ­მა პირ­ვე­ლი სი­ტყვე­ბი, რაც გვი­თხრეს, იყო: "ქრის­ტე აღ­დგა!" ჩვენს ურ­თი­ერ­თო­ბა­ში იყო შავი ლა­ქე­ბიც, მე­სა­მე ძა­ლის ჩა­რე­ვით; რად ღირს ჰა­ი­ბა­ხის ტრა­გე­დია, როცა ბე­რი­ას ბრძა­ნე­ბით, უშიშ­რო­ე­ბის პოლ­კოვ­ნიკ­მა მი­ხე­ილ გვი­ში­ან­მა (რო­მელ­მაც მერე ამ სპე­ცო­პე­რა­ცი­ის­თვის გე­ნერ­ლის წო­დე­ბა მი­ი­ღო) ერთ-ერთ მთი­ან აულ­ში 700 ჩე­ჩე­ნი ქალი და ბავ­შვი შე­ყა­რა სა­ჯი­ნი­ბო­ში და ცე­ცხლი წა­უ­კი­და, ვინც გა­რეთ გა­მოღ­წე­ვას მო­ა­ხერ­ხებ­და, იქვე ხვრეტ­დნენ... მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ არა­ერ­თხელ მოგ­ვი­წია ბეწ­ვის ხიდ­ზე გავ­ლა, უნდა შე­ვი­ნარ­ჩუ­ნოთ ის ძმო­ბა, რაც ჩვენ­მა წი­ნაპ­რებ­მა მხრე­ბით ზი­დეს. კრი­მი­ნალს ეროვ­ნე­ბა არა აქვს.

- რო­გორ შე­ა­ფა­სებთ ლა­ფან­ყუ­რის ხე­ო­ბა­ში გან­ვი­თა­რე­ბულ მოვ­ლე­ნებს?

- ვი­მე­დოვ­ნებ, ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა ლო­პო­ტას ხე­ო­ბა­ში დატ­რი­ა­ლე­ბულ ტრა­გე­დი­ას ობი­ექ­ტუ­რად გა­მო­ი­ძი­ებს და ყვე­ლა კი­თხვას პა­სუ­ხი გა­ე­ცე­მა...

გა­მო­ძი­ე­ბის დამ­თავ­რე­ბამ­დე ამ თე­მა­ზე სა­უ­ბარს თავს ვა­რი­დებ, ვე­ლო­დე­ბი გა­მო­ძი­ე­ბის მიერ ფაქ­ტე­ბის და­დე­ბას და, ვფიქ­რობ ბევ­რი რამ, რაც დღემ­დე უც­ნო­ბია, გა­მო­აშ­კა­რავ­დე­ბა და ჩემს სათ­ქმელ­საც აუ­ცი­ლებ­ლად ვი­ტყვი. ბოლო ორ ომში ჩეჩ­ნებ­მა 400 000 ადა­მი­ა­ნი დავ­კარ­გეთ და, ალ­ბათ, იმ რამ­დე­ნი­მე ადა­მი­ა­ნის და­ღუპ­ვა­საც გა­და­ვი­ტან­დით, რომ არ ყო­ფი­ლი­ყო ცხედ­რე­ბით ყოვ­ლად უკად­რი­სი ვაჭ­რო­ბა და ღა­ლა­ტი; ზე­მოთ ვი­სა­უბ­რე, რო­გო­რი წმი­და­თაწ­მი­დაა ჩვენ­თვის ცხე­და­რი. რო­გორც კი ამ სპე­ცო­პე­რა­ცი­ის მსხვერ­პლთა ვი­ნა­ო­ბა გამ­ჟღავ­ნდა, თბი­ლი­სი­დან პან­კი­სის ხე­ო­ბა­ში და­რე­კეს და თქვეს, რომ 7 საფ­ლა­ვი უნდა გა­თხრი­ლი­ყო, მათ შო­რის სამი - ად­გი­ლობ­რი­ვი ქის­ტე­ბის­თვის; და­ნარ­ჩე­ნი ოთხი­დან სამი - ეთ­ნი­კუ­რი ჩე­ჩე­ნი იყო, რუ­სე­თის მო­ქა­ლა­ქე, ერთი კი - ლეკი, რო­მე­ლიც მეგ­ზუ­რი იყო. ის­ლა­მუ­რი ტრა­დი­ცი­ის­თვის მი­უ­ღე­ბე­ლია, როცა დი­ლით სა­მა­რეს თხრი და მას სა­ღა­მომ­დე არ ამო­ავ­სებ, არა­და, ტე­ლე­ვი­ზი­ით აცხა­დებ­დნენ, ყვე­ლა­ფე­რი ის­ლა­მუ­რი ტრა­დი­ცი­ე­ბის დაც­ვით გა­ვა­კე­თე­თო. რაც შე­ე­ხე­ბა 4 ცხე­დარს, რო­მე­ლიც ახ­ლა­ხან მი­ას­ვე­ნეს პან­კი­სის ხე­ო­ბა­ში, თავ­და­პირ­ვე­ლად ვრცელ­დე­ბო­და ინ­ფორ­მა­ცია, რომ ისი­ნი სა­ხელ­და­ხე­ლოდ, აზერ­ბა­ი­ჯა­ნე­ლე­ბით და­სახ­ლე­ბულ ერთ-ერთ სო­ფელ­ში დაკ­რძა­ლეს, მაგ­რამ მოგ­ვი­ა­ნე­ბით გა­ირ­კვა, რომ მებ­რძო­ლე­ბი თბი­ლი­სის აე­რო­პორ­ტის გზა­ზე, უპატ­რო­ნო­თა სა­საფ­ლა­ო­ზე და­მარ­ხეს. როცა ამ საქ­მის შემ­სრუ­ლებ­ლებ­მა შე­ი­ტყვეს, რომ ამ ფაქ­ტის და­მა­დას­ტუ­რე­ბე­ლი მა­სა­ლა არ­სე­ბობ­და, ცხედ­რე­ბი სას­წრა­ფოდ პან­კი­სის ხე­ო­ბა­ში და­აბ­რუ­ნეს. ყო­ფი­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა დიდ­ხანს გვე­ვაჭ­რე­ბო­და ამ ცხედ­რე­ბით, იმუქ­რე­ბოდ­ნენ, რომ მათ ტე­რო­რის­ტე­ბის იარ­ლიყს მი­ა­კე­რებ­დნენ; მშობ­ლებს შვი­ლე­ბი მო­უკ­ლეს და მათი გლო­ვის უფ­ლე­ბა­საც არ აძ­ლევ­დნენ, ასე­თი რამ რუ­სებ­საც არ ჩა­უ­დე­ნი­ათ!

- ამ­ჟა­მად ამ სპე­ცო­პე­რა­ცი­ი­სას და­კა­ვე­ბუ­ლი ახ­მედ ჩა­ტა­ე­ვის სა­სა­მარ­თლო პრო­ცე­სი მიმ­დი­ნა­რე­ობს...

- ჩა­ტა­ე­ვის სა­სა­მარ­თლო პრო­ცესს უამ­რა­ვი გულ­შე­მატ­კი­ვა­რი ეს­წრე­ბა, მათ შო­რის, პან­კი­სის ხე­ო­ბი­დან ჩა­მო­სუ­ლი მისი მე­უღ­ლე მცი­რე­წლო­ვა­ნი ბავ­შვით. ვი­მე­დოვ­ნებ­დით, რომ ჩა­ტა­ევს აღ­მკვეთ ღო­ნის­ძი­ე­ბას გი­რა­ო­თი შე­უც­ვლიდ­ნენ, სა­მე­დი­ცი­ნო დას­კვნის თა­ნახ­მად, ჩა­ტა­ე­ვის ჯან­მრთე­ლო­ბის მდგო­მა­რე­ო­ბა ურ­თუ­ლე­სია: მას ცალი ხელი რუ­სებ­მა მოკ­ვე­თეს; ლა­ფან­ყუ­რის სპე­ცო­პე­რა­ცი­ი­სას კი სნა­ი­პერ­მა ეს­რო­ლა და შემ­დეგ, ფეხი მოკ­ვე­თეს. აღ­სა­ნიშ­ნა­ვია, რომ ჩა­ტა­ე­ვი თბი­ლი­სი­დან შუ­ა­მავ­ლად თვი­თონ ან­ტი­ტე­რო­რის­ტუ­ლი ცენ­ტრის თა­ნამ­შრომ­ლებ­მა წა­იყ­ვა­ნეს. იცოდ­ნენ, რომ მას დიდ პა­ტივს სცემ­დნენ ალ­ყა­ში მოქ­ცე­უ­ლი მებ­რძო­ლე­ბი, რომ­ლებ­მაც ჩა­ტა­ევს უთხრეს, რომ მზად იყ­ვნენ უკან, პან­კი­სის ხე­ო­ბა­ში დაბ­რუ­ნე­ბუ­ლიყ­ვნენ და იქ და­ე­ყა­რათ ია­რა­ღი, რაც სა­მარ­თალ­დამ­ცა­ვე­ბის­თვის მი­უ­ღე­ბე­ლი აღ­მოჩ­ნდა... სნა­ი­პერ­მა ჩა­ტა­ე­ვი ფეხ­ში სწო­რედ მა­შინ დაჭ­რა, როცა ში­ნა­გან საქ­მე­თა სა­მი­ნის­ტროს ან­ტი­ტე­რო­რის­ტუ­ლი ცენ­ტრის თა­ნამ­შრომ­ლის, სან­დრო ამი­რი­ძის თქმით, ისი­ნი ბაჩო ახა­ლა­ი­ას­გან სა­ბო­ლოო პა­სუხს ელოდ­ნენ. შემ­დგომ­ში პრო­ცე­სე­ბი ისე გან­ვი­თარ­და, რომ მას ფე­ხის ამ­პუ­ტა­ცია დას­ჭირ­და.. ახლა მას გან­გრე­ნის ნიშ­ნე­ბი აქვს და სას­წრა­ფო ქი­რურ­გი­ულ ჩა­რე­ვას სა­ჭი­რო­ებს. სა­ინ­ტე­რე­სოა, სად გა­ექ­ცე­ო­და გა­მო­ძი­ე­ბას ხელ­ფეხ­მოკ­ვე­თი­ლი ჩა­ტა­ე­ვი, რო­მე­ლიც ყა­ვარ­ჯნე­ბი­თაც კი ვერ გა­და­ად­გილ­დე­ბა?! რით იხელ­მძღვა­ნე­ლა მო­სა­მარ­თლე მე­რაბ ჯორ­ბე­ნა­ძემ, რო­დე­საც ჩა­ტა­ევს აღ­მკვე­თი ღო­ნის­ძი­ე­ბა არ შე­უც­ვა­ლა? მან ამ არა­ა­და­მი­ა­ნუ­რი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბით, უღირ­სი ნა­ბი­ჯით არა მარ­ტო ახ­მედ ჩა­ტა­ევს, არა­მედ სა­კუ­თარ თავს გა­მო­უ­ტა­ნა სა­მუ­და­მო გა­ნა­ჩე­ნი. პან­კი­სის მო­სახ­ლე­ო­ბა იმედს იტო­ვებს, რომ ეს ძვე­ლი პრო­კუ­რა­ტუ­რის, სა­სა­მარ­თლოს რე­ცი­დი­ვია და სა­მარ­თა­ლი აუ­ცი­ლებ­ლად იზე­ი­მებს.

- ბოლო ხანს ლა­პა­რა­კია ჩეჩ­ნე­ბის მხრი­დან შე­საძ­ლო შუ­რის­ძი­ე­ბა­ზე...

- ჩეჩ­ნუ­რი მენ­ტა­ლი­ტე­ტის­თვის მი­უ­ღე­ბე­ლია, მოძ­მის ღა­ლა­ტი, ასე­ვე და­უმ­სა­ხუ­რე­ბე­ლი ღა­ლა­ტის მი­ტე­ვე­ბა; თუმ­ცა, ეს და­უ­წე­რე­ლი კა­ნო­ნი უშუ­ა­ლოდ და­ნა­შა­უ­ლის ჩამ­დენს ეხე­ბა და არა მთელ ერს. ამი­ტომ ჩეჩ­ნე­ბის მხრი­დან ტე­რაქ­ტებ­ზე სა­უ­ბა­რი ყუ­რით მოთ­რე­უ­ლია, თუმ­ცა, ამ და­ნა­შა­უ­ლის უშუ­ა­ლო ჩამ­დე­ნებს მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა არ მო­ას­ვე­ნებს დაღ­ვრი­ლი სის­ხლი...

- თქვენ რამ­დე­ნი­მე ყო­ფი­ლი მი­ნის­ტრის მრჩე­ვე­ლი იყა­ვით... რა შე­იც­ვა­ლა თქვენ­თვის ამ თა­ნამ­დე­ბო­ბა­ზე პა­ა­ტა ზა­ქა­რე­იშ­ვი­ლის მოს­ვლის შემ­დეგ?

- სა­ჯა­რო სამ­სა­ხურ­ში ყოფ­ნა ჩემ­თვის ეროვ­ნუ­ლი უმ­ცი­რე­სო­ბე­ბის, სა­ერ­თოდ, ადა­მი­ა­ნის უფ­ლე­ბე­ბი­სათ­ვის ბრძო­ლის გზაა. ყო­ფი­ლი მი­ნის­ტრის, ეკა ტყე­შე­ლაშ­ვი­ლის პირ­ველ მო­ად­გი­ლეს, ირაკ­ლი ფორჩხი­ძეს ვუ­თხა­რი, რომ ჩემ­თვის მთა­ვა­რი ჩემი ხალ­ხის უფ­ლე­ბე­ბის­თვის ბრძო­ლაა, პირ­ვე­ლი ვიქ­ნე­ბი, ვინც ხმას ამო­ი­ღებს უსა­მარ­თლო­ბის წი­ნა­აღ­მდეგ... ამ თვალ­საზ­რი­სით, ხე­ლის­შეშ­ლა არ მქო­ნია და მით უმე­ტეს, არა მგო­ნია, პა­ა­ტა ზა­ქა­რე­იშ­ვი­ლის მი­ნის­ტრო­ბი­სას მოხ­დეს ამ­გვა­რი რამ. და თუ მსგავ­სი რამ მოხ­დე­ბა, ერთი წუ­თი­თაც არ დავ­ფიქ­რდე­ბი, ისე დავ­ტო­ვებ სა­ჯა­რო სამ­სა­ხურს. ჩემ­თვის ჩემს ღირ­სე­ბა­სა და ხალ­ხზე მაღ­ლა უფ­ლის გარ­და არა­ვინ დგას. ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის შეც­ვლის შემ­დეგ ახალ­მა მი­ნის­ტრმა თათ­ბი­რი გა­მარ­თა, ყვე­ლა თა­ნამ­შრო­მელს ერ­თად შეგ­ვხვდა, მას­თან ცალ­კე შეხ­ვედ­რა არც მიც­დია, დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, მას კარ­გად აქვს გა­თა­ვი­სე­ბუ­ლი ქარ­თულ-ჩეჩ­ნუ­რი, კავ­კა­სი­უ­რი პო­ლი­ტი­კის მნიშ­ვნე­ლო­ბა, მით უმე­ტეს, დღე­ვან­დე­ლი სი­ტუ­ა­ცი­ის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით.

ინ­ტერ­ვიუ: "ჩეჩ­ნე­ბის ეს და­უ­წე­რე­ლი კა­ნო­ნი უშუ­ა­ლოდ და­ნა­შა­უ­ლის ჩამ­დენს ეხე­ბა და არა მთელ ერს"

ნინო კვი­ტაშ­ვი­ლი

ყო­ველკ­ვი­რე­უ­ლი გა­ზე­თი "ყვე­ლა სი­ახ­ლე"

(გა­მო­დის ოთხშა­ბა­თო­ბით)