გამარჯობა. საკუთარ ბებიაზე უნდა მოგიყვეთ. 30 წელს კარგა ხანია, გადავაბიჯე და ბებიაჩემიც ყვავის ხნისაა უკვე (ამას სიყვარულით ვამბობ, არ გამკიცხოთ). 10 წლის წინ დაქვრივდა და რაც ქმარი გარდაეცვალა, იმის მერე მოგვიყვა სიყვარულის ძველ ამბავს: - მამაჩემი ძალიან მკაცრი კაცი იყო და შვილებს ისე გვზრდიდა, ლამის სულს გვხდიდა ცემაშიო. ჰოდა, თურმე, ყმაწვილქალობაში ბებიაჩემს (რა თქმა უნდა, მაშინ ბებიაჩემი ჯერ კიდევ არ იყო) ერთი უბრალო ოჯახის შვილი, ულამაზესი ბადრი შეჰყვარებია. ბებიაჩემი თავადიშვილი გახლდათ და მის ოჯახს აბა, როგორ ეკადრებოდა გლეხის ბიჭი სიძედ? ჰოდა, რადგან ეს კარგად იცოდა ქალბატონმა ბარბარემ (ასე ჰქვია ბებიას), ამიტომაც გულში იკლავდა გრძნობას და არავის უმხელდა. ატყობდა, რომ ბადრიც არ იყო მისი ცისფერი თვალებისა და ქერა კულულების მიმართ გულგრილი. ერთმანეთს რომ შეხედავდნენ, თავს ხრიდნენ ხოლმე, დაიმორცხვებდნენ და წითლდებოდნენ. სულ რამდენჯერმე მიეცათ თურმე საშუალება, რომ ერთმანეთს დალაპარაკებოდნენ, ისიც სხვების თანდასწრებით.
ბებიას რომ 17 წელი შეუსრულდა, მთხოვნელებმა მაშვალი მიუგზავნეს. ჰოდა, მამამისმა გადაწყვიტა, რომ უნდა გაეთხოვებინა, რადგან სასიძო საკმაოდ შეძლებული, კარგი ოჯახის შვილი ყოფილა. ბებიას უარი "გაუხურებია", მაგრამ მამამისი ეუბნებოდა თურმე - მერე რა, რომ ცოტა ელამია, მაგას ყურადღებას ნუ მიაქცევ, სამაგიეროდ, პერსპექტიული ბიჭია და დიდი მომავალი აქვსო. ბებია სახლიდანაც კი გაიქცა, - არ მოგცემთ უფლებას, რომ ძალით გამათხოვოთო, - შუაღამისას შინიდან გაპარულა და მეზობელ სოფელში მამიდასთან მისულა, მაგრამ მეორე დღესვე მოძებნა მამამისმა და შინ ცემა-ტყეპით დააბრუნა. რამდენიმე კვირაში კი ქორწილიც დანიშნეს. ქორწილამდე ბებიას და ბადრის შეხვედრა მოუხერხებიათ. ბიჭი სიყვარულში გამოსტყდომია, ეხვეწებოდა თურმე, გავიპაროთო, მაგრამ ბებიას შეშინებია მამამისის (ჩვენი მოკვლაც კი შეეძლოო, ასე თქვა) და უარი უთქვამს, თუმცა, პირობა მიუცია, რომ მთელი ცხოვრება ეყვარებოდა (დიდი შეღავათია, არა?).
მოკლედ, ბებია გათხოვდა, ბაბუაჩემი მართლაც მარიფათიანი აღმოჩნდა, დიდ თანამდებობებზეც მუშაობდა (რაიკომის მდივანიც კი იყო) და თითქოს ყველაფერი კარგად იყო, მაგრამ თურმე ჩვენს ბარბარეს მთელი ცხოვრება მაინც ბადრი უყვარდა. რადგან ერთი სოფლიდან იყვნენ, ურთიერთობა არ გაუწყვეტიათ - ერთმანეთთან შეხება უხდებოდათ, თორემ ისე რა ურთიერთობა უნდა ჰქონოდათ? ბადრი უცოლოდ დაბერდა. თურმე ვერაფრით მოაყვანინეს ცოლი. ჰოდა, უშვილძიროდ შეაბერდა ცასა და ქვეყანას. ამ რამდენიმე წლის წინ გაგვიმხილა ბებიამ ეს ამბავი და გვთხოვა, სოფელში წაგვეყვანა და ბადრისთან შეხვედრა მოგვეწყო. მე და ჩემი ძმა ჯერ გაოცებული დავრჩით, მაგრამ ბებიასთან არ შევიმჩნიეთ. მერე ვითათბირეთ და გადავწყვიტეთ, რომ მისთვის ეს სურვილი შეგვესრულებინა. ერთ მშვენიერ დღეს გამოვპრანჭეთ ჩვენი ბებო და სოფელში წავედით ბიძაჩემთან. საღამო ხანს ბადრი სტუმრად დავპატიჟეთ და ჯერ სუფრასთან ვილაპარაკეთ, მერე ბადრი და ბარბარე აივანზე დავტოვეთ, ნელ-ნელა შემოვეცალეთ და ოთახში, ტელევიზორის საყურებლად დავსხედით.
ლაპარაკში დაათენდათ თავზე. ძალიან მაინტერესებდა რაზე ლაპარაკობდნენ და ცალი ყური იქით მქონდა, მაგრამ ისე ხმადაბლა ჩურჩულებდნენ, რომ ვერაფერი გავიგე და ვერც ბებიას დავაცდენინე რამე. ფაქტი კი ის იყო, რომ მეორე დღეს ბებიას თვალები უციმციმებდა და ღიღინ-ღიღინით დაფაჩუნობდა სახლში. იმის მერე აღარც უხსენებია ბადრი. აი, ასეთი სიყვარული იცოდნენ წინათ.
პატივისცემით, ნია.