"გიორგი შაქარაშვილის გარდაცვალება მისთვის დიდი ტკივილი იყო... ყოველთვის მხარში უდგას მეუღლე" - ერთ-ერთი ძვირადღირებული ქართველი ფეხბურთელის ახდენილი ოცნება და ტრავმა

"უზომოდ თბილი და მოსიყვარულე, ყურადღებიანი, ძალზე მხიარული და ჰუმანური" - ასე ახასიათებს საქართველოს ეროვნული ნაკრების ფეხბურთელს - გიორგი გოჩოლეიშვილს დედა - ხათუნა კვერნაძე და გვიამბობს, როგორი იყო გიორგის პირველი ნაბიჯები დიდ ფეხბურთში, როდის ჰქონდა ყველაზე კარგი და რთული პერიოდები, როგორ დაიწყო მისი სიყვარულის ამბავი?

- ქალბატონო ხათუნა, სანამ გიორგის შესახებ ლაპარაკს დავიწყებთ, მინდა გკითხოთ, როგორია თქვენი ემოცია, როდესაც გიორგი მოედანზეა?

- ძალიან გამიძნელდება აღვწერო იმ წუთებში რასაც ვგრძნობ და განვიცდი. ვფიქრობ, ნეტავ რას იზამს გიორგი? როგორ ითამაშებენ ბიჭები? თამაშს თუ ვესწრები, ტრიბუნაზე ვერ მაჩერებენ (იცინის), წამოვხტები ხოლმე და ვყვირი, - "მიდი, ბიჭო, მიდი!!!"

- ეს ემოცია ალბათ გაორმაგებულია, როდესაც გიორგი ნაკრების შემადგენლობაში თამაშობს, არა?

- რა თქმა უნდა, ისედაც აზარტული ვარ და ამ დროს პიკშია ჩემი აზარტი. ბუნებრივია, გიორგის ყველა თამაშს ვერ ვესწრები, მაგრამ ყოველი თამაშის წინ ეკლესიაში მივდივარ და ღმერთს ვთხოვ, გააძლიეროს. გიორგის მოედანზე რომ ვხედავ, ხატების კუთხე მაქვს, იქ მივდივარ და სანთლებს ვანთებ. მჯერა, ეს ენერგეტიკა მასთან მიდის და ეხმარება. როდესაც თამაშს ვესწრები, ვიცი, ჩემი შვილისთვის ეს დამატებითი სტიმულია. ტრიბუნიდან გიორგის ჩემი ხმა ყოველთვის ესმის. დაკვირვებული ვარ, როდესაც დავუძახებ, "გიორგი, არ შემარცხვინო!" ყოველთვის ტემპს უმატებს, გოლი რომ გააქვს, ჩემკენ იხედება. ახლა მცირე ხნით საბერძნეთში ვიმყოფები, საქართველოში მალე დავბრუნდები.

- როგორი იყო გიორგის პირველი ნაბიჯები ამ სპორტში, რა ასაკიდან თამაშობს?

- 5 წლის იყო, ფეხბურთზე რომ მივიყვანე. მე და გიორგი სულ ერთად ვიყავით, ბავშვი არ მშორდებოდა. ყოველ საღამოს ბურთს ვურეცხავდი. ჩვენ რომ დავიძინებდით, ბურთი აუცილებლად შუაში უნდა "ჩაგვეწვინა". გიორგიმ თამაში ავტოქარხნის "კოლხიდაში" დაიწყო, გიგა ცუცქირიძესთან ვარჯიშობდა. მაშინ კულტურის სახლის დირექტორი ვიყავი, პარალელურად წყალტუბოს "ახალ გაზეთში" ვმუშაობდი. პატარა რომ იყო, თამაშებზე სულ თან დავყვებოდი. ერთ-ერთი თამაშისას კლუბ "საბურთალოს" პრეზიდენტი გვერდით დამიჯდა. არ ვიცოდი, ის ვინ იყო, გიორგის ჩემი შეძახილებით ვამხნევებდი, ჩვეული ემოციით ვგულშემატკივრობდი. ამ ადამიანმა მკითხა, თქვენი ვინ არისო? ვუპასუხე, რომ მოედანზე ჩემი შვილი თამაშობდა. გიორგის ყოველთვის ძალიან კარგი მონაცემები ჰქონდა, მისი მწვრთნელი ყოველთვის 3-4 წლით დიდ ბიჭებთან ათამაშებდა. "საბურთალოს" პრეზიდენტმა მითხრა, რომ გიორგის ის აკვირდებოდა და ამ დღიდან 1 კვირაში უკვე "საბურთალოში" გადავიდა, კონტრაქტს ხელი მოაწერა. ბავშვობაში მესი უყვარდა, მის გოლებს დისკზე ვუწერდი და უყურებდა; ბარსელონას თამაში რომ იყო, ერთად ვათენებდით.

- მისი პირველი დიდი წარმატება გაიხსენეთ.

- გიორგი არა მარტო ფეხბურთში, ყველაფერში წარმატებული იყო, რა საქმესაც ხელს მოჰკიდებდა. მხოლოდ ფეხბურთზე კი არა, სამეჯლისო და ქართულ ცეკვებზეც დადიოდა. თბილისში გადმოსვლის შემდეგ, სამეჯლისო ცეკვებში ევროპის ჩემპიონატზე მესამე ადგილი აიღო, ხოლო დასავლეთ საქართველოში რომ ვცხოვრობდით, ამავე ჩემპიონატზე მეორე ადგილის მფლობელი გახდა. ყველანაირად წარმატებული და განსაკუთრებული ბავშვი იყო. წარმატებული გახლდათ სწავლაშიც, ცეკვაშიც და ფეხბურთშიც.

- ყველა ფეხბურთელი ოცნებაა საკუთარი ქვეყნის ეროვნულ ნაკრებში ითამაშოს. როგორი იყო გიორგის ემოცია, როდესაც 2022 წელს ვილი სანიოლმა ნაკრებში გამოიძახა?

- მაშინ "საბურთალოს" გუნდში თამაშობდა. იმ დღეს სამსახურში ვიყავი, გიორგიმ რომ დამირეკა, - დე, საქართველოს ნაკრებში გამომიძახესო. უზომოდ გახარებული და ბედნიერი იყო, გიორგისთან ერთად - მეც. სიტყვები "საქართველოს ნაკრები" თითოეული ფეხბურთელისთვის უდიდესი ძალის მატარებელია, ისინი ხომ ამბობენ "მე ვარ საქართველო", ამაზე სასიამოვნო რა უნდა იყოს?

- ამ წლების განმავლობაში, როდის ჰქონდა გიორგის ყველაზე რთული და ყველაზე კარგი პერიოდი, რა შეგიძლიათ თქვათ?

- საუკეთესო პერიოდი იყო, როდესაც გიორგი დონეცკის "შახტარში" გამოიძახეს და კონტრაქტს ხელი მოაწერა, ახლა კი დანიურ გუნდთან გააფორმა კონტრაქტი. რთული პერიოდის გახსენება მიმძიმს, ეს ამბავი მეც ჩემს შვილთან ერთად განვიცადე. გიორგი შაქარაშვილი და ჩემი შვილი მეგობრები იყვნენ, ერთად თამაშობდნენ. ამ ბიჭის გარდაცვალება გიორგისთვის უდიდესი ტკივილი იყო. კადრებიც არსებობს, ერთ-ერთ თამაშზე ჩემმა შვილმა გოლი რომ გაიტანა, ჯიბიდან შავი ლენტი ამოიღო და ზეცას შეხედა, ეს გოლი გიორგი შაქარაშვილის ხსოვნას მიუძღვნა.

- სოციალურ ქსელში, გიორგის ქავერზე გიორგი შაქარაშვილის ფოტოა.

- განიცადა ეს ამბავი, ძალიან ცუდად იყო. მთელმა გუნდმა უდიდესი ტრავმა მიიღო. შაქარაშვილს მეც ვიცნობდი, წარმატებული მომავალი ექნებოდა, ახლაც მეტირება, მასზე რომ ვლაპარაკობ...

- გიორგის სირთულეების დაძლევაში ყველაზე მეტად რა ან ვინ ეხმარება?

- ყოველთვის მხარში უდგას მისი მეუღლე ანა ოქრუაშვილი. ანა არაჩვეულებრივი გოგოა, კარგი მეუღლე. ძალიან მიყვარს და ვაფასებ. ახლა უკვე მისი უდიდესი სტიმული და მოტივაცია პატარა ალექსანდრეა...წაიკითხეთ სრულად

ნახეთ ასევე:

• ერთ-ერთი ძვირადღირებული ქართველი ფეხბურთელის პირადი ცხოვრება და გზა დონეცკის "შახტარისკენ" - ვინ არის 23 წლის გიორგი გოჩოლეიშვილის რჩეული: "ეს ჩემი პირველი შვილია! ბედნიერი ვარ"