მსოფლიო
სამართალი

23

იანვარი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ხუთშაბათი, მთვარის ოცდამეოთხე დღე დაიწყება 04:20-ზე, მთვარე მორიელშია დღეს კარგია ახალი, მნიშვნელოვანი საქმეების დაწყება. ფინანსური საკითხების მოგვარება. ვაჭრობა. მოერიდეთ კამათს, საქმეების გარჩევას. არ გირჩევთ მგზავრობას, საცხოვრებელი მისამართის შეცვლას. სარგებელს მოგიტანთ კოლექტიური სამუშაო, მაგრამ კოლეგების მიმართ ირონიის, ცინიზმის გამოვლენას არ გირჩევთ. მოერიდეთ ალკოჰოლსა და სიგარეტს, ცხარე და ცხიმიან საკვებს. რეკომენდებულია: ცურვა, შხაპის მიღება.
პოლიტიკა
კონფლიქტები
მოზაიკა
Faceამბები
კულტურა/შოუბიზნესი
სამხედრო
მეცნიერება
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"სკოლაში მითხრა ერთმა, მე სომეხთან არ დავჯდებიო... საქართველო არის ჩემი სამშობლო, ჩემი ისტორია, ჩემი ყველაფერი" - 16 წლის ლიზი ინტერნაციონალური ოჯახიდან
"სკოლაში მითხრა ერთმა, მე სომეხთან არ დავჯდებიო... საქართველო არის ჩემი სამშობლო, ჩემი ისტორია, ჩემი ყველაფერი" - 16 წლის ლიზი ინტერნაციონალური ოჯახიდან

ელი­სომ, რამ­დე­ნი­მე წელი აბას­თუ­მა­ნის დე­და­თა მო­ნას­ტერ­ში გა­ა­ტა­რა. ლოც­ვი­სას თურ­მე ხში­რად სთხოვ­და უფალს, ან დედა გამ­ხა­დე, ან დე­და­ოო.. ერთ დღე­საც მშობ­ლე­ბის სახ­ლში დაბ­რუნ­და და მა­ლე­ვე გა­იც­ნო მო­მა­ვა­ლი მე­უღ­ლე, რო­მე­ლიც მის უბან­ში, თით­ქმის მე­ზობ­ლად ცხოვ­რობ­და, მაგ­რამ 30 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში არას­დროს ენა­ხა... შექ­მნეს ოჯა­ხი და დღეს უკვე 4 შვი­ლი ჰყავთ: ლიზი, ალექ­სი, ლა­ზა­რე და მაქ­სი­მე. აქე­დან ორი შვი­ლი პატ­რი­არ­ქის ნათ­ლუ­ლია. თა­ვად ელი­სო პე­და­გო­გია, მე­უღ­ლე კი ბიზ­ნეს­მე­ნია. ამ რამ­დე­ნი­მე დღის წინ, სა­ერ­თო ახ­ლობ­ლის მეშ­ვე­ო­ბით მოვ­ხვდი მათ­თან, და რა­მაც ჩემი გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ყუ­რა­დღე­ბა მი­ი­პყრო, იყო ის, რომ ოჯა­ხი ინ­ტერ­ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რია. ერთ სახ­ლში ცხოვ­რობს ქარ­თვე­ლი, სო­მე­ხი, აზერ­ბა­ი­ჯა­ნე­ლი და ბერ­ძე­ნი. სა­ო­ცა­რი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბაა ოჯა­ხის წევ­რებს შო­რის. რო­გორც ელი­სოს მე­უღ­ლე, არ­კა­დი მიყ­ვე­ბა, მათ უბან­ში, ძი­რი­თა­დად ბერ­ძნე­ბი, რუ­სე­ბი, სომ­ხე­ბი ცხოვ­რობ­დნენ. ბერ­ძე­ნი დე­დის გამო, გარ­კვე­უ­ლი პე­რი­ო­დი, ოჯახ­მა სა­ბერ­ძნეთ­ში გა­ა­ტა­რა, მაგ­რამ იქ ვერ გა­ჩერ­დნენ, შემ­დეგ უკ­რა­ი­ნა­შიც იცხოვ­რეს თით­ქმის სამი წელი, მერე რუ­სეთ­ში იყ­ვნენ, მაგ­რამ სა­ბო­ლო­ოდ, სა­ქარ­თვე­ლო­ში დაბ­რუნ­დნენ. :

"ასე მგო­ნია, ყვე­ლა ადა­მი­ნის­თვის, ვინც თბი­ლის­ში ცხოვ­რობს, ძნე­ლია სად­მე გა­და­ვი­დეს. მამა 2 წლის იყო, როცა აქ ჩა­მო­ვი­და. სა­ქარ­თვე­ლო­დან ბევ­რი ბერ­ძე­ნი წა­ვი­და. უბა­ნი შე­იც­ვა­ლა. რუ­სე­ბიც წა­ვიდ­ნენ ჩვე­ნი უბ­ნი­დან და ქარ­თვე­ლე­ბი ჩა­მო­ვიდ­ნენ სხვა­დას­ხვა რა­ი­ო­ნე­ბი­დან. ეს პა­პას სახ­ლია, სა­დაც მა­მა­ჩემ­მა გა­აგ­რძე­ლა ცხოვ­რე­ბა, ახლა კი მე ვცხოვ­რობ. ვერ­სად წა­ვე­დი აქე­დან. მინ­და, რომ ბავ­შვე­ბი აქ გა­ი­ზარ­დონ. მარ­თლმა­დი­დებ­ლუ­რი ოჯა­ხი ვართ. თუ რა­ი­მე დღე­სას­წა­უ­ლია, ყვე­ლა­ფერს ქარ­თუ­ლად, ტრა­დი­ცი­უ­ლად აღ­ვნიშ­ნავთ. ორი შვი­ლი უწ­მინ­დე­სის მო­ნათ­ლუ­ლია. კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტრო­ში, სა­პატ­რი­არ­ქო­ში და იუს­ტი­ცი­ის სახ­ლში, ჩვენს მიერ შექ­მნი­ლი ავე­ჯი დგას. მცხე­თა­ში, სვე­ტი­ცხო­ველ­ში ბე­რე­ბის კე­ლი­ე­ბი შიგ­ნი­დან სულ ჩვე­ნი გა­წყო­ბი­ლია“, - მე­უბ­ნე­ბა არა­კა­დი.

სა­უბ­რი­სას, მათი უფ­რო­სი შვი­ლი, 16 წლის ლიზი შე­მოგ­ვი­ერ­თდა, რო­მე­ლიც დღეს ჩვე­ნი რეს­პონ­დნ­ტია.

ლიზი ბჟი­ო­ი­ა­ნი, 16 წლის:

- რას ნიშ­ნავს იყო ინ­ტერ­ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი ოჯა­ხის შვი­ლი?

- ეს ბევ­რი თვალ­საზ­რით, ძა­ლი­ან კარ­გია - ჯერ ერთი, ბევ­რი ინ­ფორ­მა­ცი­ის მი­ღე­ბა შე­მიძ­ლია, შე­სა­ბა­მი­სად, შე­იძ­ლე­ბა ჩემს თა­ნაკ­ლა­სე­ლებ­ზე მეტი ვი­ცო­დე. ამას­თა­ნა­ვე, უფრო მეტი მე­გო­ბა­რი და სა­ნაც­ნო­ბო წრე მყავს. გა­რე­მო­ცუ­ლი ვარ ყვე­ლა­ზე კარ­გი ადა­მი­ა­ნე­ბით, მა­მას შე­მიძ­ლია ყო­ველ­თვის ვკი­თხო რჩე­ვა და ნე­ბის­მი­ერ პრობ­ლე­მა­ზე ვე­სა­უბ­რო. ასე­ვე ყო­ველ­თვის მაქვს დე­დი­სა და ბა­ბუ­ის მხარ­და­ჭე­რის იმე­დი. მე­ა­მა­ყე­ბა, რომ ასე­თი ოჯა­ხი­დან ვარ...

- როცა იგე­ბენ მა­მით სო­მე­ხი და დე­დით ქარ­თვე­ლი ხარ, რო­გორ გხვდე­ბი­ან სკო­ლა­ში?

- იყო შემ­თხვე­ვა, სო­მე­ხიც და­უ­ძა­ხი­ათ ჩემ­თვის... ისე კი ძა­ლი­ან ბევ­რი სტე­რე­ო­ტი­პუ­ლი შე­ხე­დუ­ლე­ბა აქვთ სომ­ხე­ბის მი­მარ. მა­გა­ლი­თად, ის, რომ თით­ქოს მათ ფული უყ­ვართ, გა­უ­ნათ­ლებ­ლე­ბი არი­ან, ცუდი ხალ­ხია ადა­მი­ა­ნო­ბის მხრივ და ა.შ. როცა უკვე ჩემს სა­ხეს და ადა­მი­ა­ნო­ბას ვუჩ­ვე­ნებ, თუნ­დაც ჩემს ტო­ლებს, ეც­ვლე­ბათ აზრი. დე­და­ჩე­მის დიდი წვლი­ლია იმა­ში, რომ ჩემი მსოფ­ლმხედ­ვე­ლო­ბა და აზ­როვ­ნე­ბა დღეს სრუ­ლად ქარ­თუ­ლია. ასე­ვე ჩემი აზერ­ბა­ი­ჯა­ნე­ლი ბე­ბი­ის, რო­მელ­საც მამა აზერ­ბა­ი­ჯა­ნე­ლი, დედა კი ჩემ­სა­ვით ქარ­თვე­ლი ჰყავ­და. კი­დევ ჩემი ქარ­თუ­ლის მას­წავ­ლებ­ლის. ამ სამ­მა ადა­მი­ან­მა შე­მაყ­ვა­რა სა­ქარ­თვე­ლო და მე თა­მა­მად ვა­ბობ, რომ ქარ­თვე­ლი ვარ. ერთხელ სკო­ლა­ში მი­თხრა ერ­თმა მოს­წავ­ლემ, მე სო­მეხ­თან არ დავ­ჯდე­ბიო. გა­ვი­და დრო, დღეს იმ ადა­მინ­თან კარ­გი ურ­თი­ერ­თო­ბა მაქვს, თუმ­ცა ის გუ­ლის ტკი­ვი­ლი არ მა­ვი­წყდე­ბა.

- ლიზი, რამ­დე­ნად ხარ მომ­ხრე ზო­გა­დად, რუ­სუ­ლე­ნო­ვა­ნი სკო­ლე­ბის?

- ჩემი აზ­რით, ყვე­ლა რუ­სუ­ლე­ნო­ვა­ნი სკო­ლა უნდა და­ი­კე­ტოს. როცა სა­ქარ­თვე­ლო­ში ცხოვ­რობ და ქარ­თუ­ლი არ იცი, ჩემი აზ­რით, ეს უპა­ტი­ე­ბე­ლია. შე­იძ­ლე­ბა ეროვ­ნე­ბით არ იყო ქარ­თვე­ლი, მაგ­რამ პა­ტივს უნდა სცემ­დე იმ ქვე­ყა­ნას, სა­დაც ცხოვ­რობ, სა­დაც გა­ნათ­ლე­ბას იღებ და სა­დაც შემ­დეგ მუ­შა­ობ. მნიშ­ვნე­ლო­ბა არა აქვს, აზერ­ბა­ი­ჯა­ნე­ლი ხარ, სო­მე­ხი თუ ქარ­თვე­ლი ხარ, მთა­ვა­რია რო­გორ აზ­როვ­ნებ,... სხვა­დას­ხა ეროვ­ნე­ბის და სარ­წმუ­ნო­ე­ბის მე­გობ­რე­ბი მყავს, მათ შო­რის მუს­ლი­მა­ნიც - დუ­ბა­ი­დან ჩა­მო­სუ­ლი, მაგ­რამ მე ეს ხელს არ მიშ­ლის.

- რო­გორც ვიცი, ერთი ბე­ბია აზერ­ბი­ჯა­ნე­ლი, მე­ო­რე კი ბერ­ძე­ნი გყავს?

- დიახ, ბერ­ძე­ნი ბე­ბია ქარ­თუ­ლად არ სა­უბ­რობს. სით­ბოს გა­მო­ხატ­ვა არ შე­უძ­ლია სი­ტყვე­ბით, მაგ­რამ საქ­მით გაჩ­ვე­ნებს სით­ბოს. დი­ლით, როცა ვიღ­ვი­ძებ, ხუთ­ნა­ი­რი საჭ­მე­ლი მხვდე­ბა მა­გი­და­ზე, თან ისე­თი, რაც მე მიყ­ვარს. შე­უძ­ლია, რამ­დე­ნი ოჯა­ხის წევ­რიც ვართ, ვის რაც გვი­ყარს, ის გაგ­ვი­კე­თოს. რაც შე­ე­ხე­ბა მე­ო­რე ბე­ბი­ას, აზერ­ბა­ი­ჯა­ნე­ლის არა­ფე­რი სცხია. მას­თან მარ­ტო ქარ­თუ­ლად ვსა­უბ­რობ. მისი დამ­სა­ხუ­რე­ბაა, ასე რომ მიყ­ვარს სა­ქარ­თვე­ლო და ქარ­თვე­ლე­ბი.

- სა­ქარ­თვე­ლო­ში ბოლო პე­რი­ოდ­ში, უამ­რა­ვი ეროვ­ნე­ბის ადა­მი­ა­ნი ჩა­მო­დის, გან­სა­კუთ­რე­ბით კი რუ­სე­ბი, ამა­ზე რა აზ­რი­სა ხარ?

- იმ­დე­ნი ეროვ­ნე­ბის ადა­მი­ა­ნი ჩა­მო­დის და იმ­დე­ნი რამე ხდე­ბა სა­ქარ­თვე­ლო­ში, რომ ქარ­თვე­ლებ­მა და სა­ქარ­თვე­ლომ შე­იძ­ლე­ბა მალე თა­ვი­სი იერ­სა­ხე და­კარ­გოს. და აქამ­დეც რომ მო­ვე­დით, ეს ჩვე­ნი წი­ნაპ­რე­ბის დამ­სა­ხუ­რე­ბაა. რად­გან ისი­ნი რომ არა, ახლა სა­ქარ­თვე­ლო არ იქ­ნე­ბო­და. რომ ამ­ბო­ბენ, რომ რუ­სე­თი ყო­ველ­თვის სა­ქარ­თვე­ლოს გვერ­დით იყოო, მე - 7 კლა­სი­დან ვსწავ­ლობთ ის­ტო­რი­ას და არ წა­მი­კი­თხავს ერთი მოვ­ლე­ნაც კი, რო­დე­საც რუ­სე­თი სა­ქარ­თვე­ლოს გვერ­დით დად­გა, სულ გვა­ტყუ­ებ­დნენ... სა­ქარ­თვე­ლო არის ჩემი სამ­შობ­ლო, ჩემი ის­ტო­რია, ჩემი ყვე­ლა­ფე­რი. აქ გა­ვი­ზარ­დე, აქ ვი­ღებ გა­ნათ­ლე­ბას, აქ მუ­შა­ო­ბენ ჩემი მშობ­ლე­ბი. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ინ­ტერ­ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი ოჯა­ხის შვი­ლი ვარ, ვარ ძა­ლი­ან პატ­რი­ო­ტი და ვა­მა­ყობ იმით, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში ვცხოვ­რობ. ასე­თი კულ­ტუ­რა და ის­ტო­რია ძა­ლი­ან იშ­ვი­ა­თია, რომ სხვა ქვეყ­ნებს ჰქონ­დეთ. ჩემს თა­ო­ბა­ში, გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი სწრფვა ევ­რო­პუ­ლი ცხოვ­რე­ბის სტი­ლი­სა­კენ და მი­სა­ღე­ბიც არის...

- წარ­მა­ტე­ბას გი­სურ­ვებ, ლიზი, ვი­სურ­ვებ­დი, ბევ­რი შენ­ნა­ი­რი ახალ­გაზ­რდა ადა­მი­ა­ნი ყო­ფი­ლი­ყოს ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ში.

- დიდი მად­ლო­ბა. ერთს და­ვა­მა­ტებ­დი, სა­ქარ­თვე­ლო და ქარ­თვე­ლე­ბი, ის ქვე­ყა­ნა და ხალ­ხია, რო­მელ­თა­ნაც ურ­თი­ერ­თო­ბაც ნე­ბის­მი­ე­რი ქვეყ­ნის წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი­სათ­ვის სა­ა­მა­ყო უნდა იყოს.

ავ­ტო­რი: რუ­სუ­დან შა­იშ­მე­ლაშ­ვი­ლი

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
MMA | მერაბ დვალიშვილი UFC-ის განახლებულ საერთო რეიტინგში მე-5 ადგილზე დაწინაურდა - ტოპ 5-ში უკვე ორი ქართველია
ავტორი:

"სკოლაში მითხრა ერთმა, მე სომეხთან არ დავჯდებიო... საქართველო არის ჩემი სამშობლო, ჩემი ისტორია, ჩემი ყველაფერი" - 16 წლის ლიზი ინტერნაციონალური ოჯახიდან

"სკოლაში მითხრა ერთმა, მე სომეხთან არ დავჯდებიო... საქართველო არის ჩემი სამშობლო, ჩემი ისტორია, ჩემი ყველაფერი" - 16 წლის ლიზი ინტერნაციონალური ოჯახიდან

ელისომ, რამდენიმე წელი აბასთუმანის დედათა მონასტერში გაატარა. ლოცვისას თურმე ხშირად სთხოვდა უფალს, ან დედა გამხადე, ან დედაოო.. ერთ დღესაც მშობლების სახლში დაბრუნდა და მალევე გაიცნო მომავალი მეუღლე, რომელიც მის უბანში, თითქმის მეზობლად ცხოვრობდა, მაგრამ 30 წლის განმავლობაში არასდროს ენახა... შექმნეს ოჯახი და დღეს უკვე 4 შვილი ჰყავთ: ლიზი, ალექსი, ლაზარე და მაქსიმე. აქედან ორი შვილი პატრიარქის ნათლულია. თავად ელისო პედაგოგია, მეუღლე კი ბიზნესმენია. ამ რამდენიმე დღის წინ, საერთო ახლობლის მეშვეობით მოვხვდი მათთან, და რამაც ჩემი განსაკუთრებული ყურადღება მიიპყრო, იყო ის, რომ ოჯახი ინტერნაციონალურია. ერთ სახლში ცხოვრობს ქართველი, სომეხი, აზერბაიჯანელი და ბერძენი. საოცარი დამოკიდებულებაა ოჯახის წევრებს შორის. როგორც ელისოს მეუღლე, არკადი მიყვება, მათ უბანში, ძირითადად ბერძნები, რუსები, სომხები ცხოვრობდნენ. ბერძენი დედის გამო, გარკვეული პერიოდი, ოჯახმა საბერძნეთში გაატარა, მაგრამ იქ ვერ გაჩერდნენ, შემდეგ უკრაინაშიც იცხოვრეს თითქმის სამი წელი, მერე რუსეთში იყვნენ, მაგრამ საბოლოოდ, საქართველოში დაბრუნდნენ. :

"ასე მგონია, ყველა ადამინისთვის, ვინც თბილისში ცხოვრობს, ძნელია სადმე გადავიდეს. მამა 2 წლის იყო, როცა აქ ჩამოვიდა. საქართველოდან ბევრი ბერძენი წავიდა. უბანი შეიცვალა. რუსებიც წავიდნენ ჩვენი უბნიდან და ქართველები ჩამოვიდნენ სხვადასხვა რაიონებიდან. ეს პაპას სახლია, სადაც მამაჩემმა გააგრძელა ცხოვრება, ახლა კი მე ვცხოვრობ. ვერსად წავედი აქედან. მინდა, რომ ბავშვები აქ გაიზარდონ. მართლმადიდებლური ოჯახი ვართ. თუ რაიმე დღესასწაულია, ყველაფერს ქართულად, ტრადიციულად აღვნიშნავთ. ორი შვილი უწმინდესის მონათლულია. კულტურის სამინისტროში, საპატრიარქოში და იუსტიციის სახლში, ჩვენს მიერ შექმნილი ავეჯი დგას. მცხეთაში, სვეტიცხოველში ბერების კელიები შიგნიდან სულ ჩვენი გაწყობილია“, - მეუბნება არაკადი.

საუბრისას, მათი უფროსი შვილი, 16 წლის ლიზი შემოგვიერთდა, რომელიც დღეს ჩვენი რესპონდნტია.

ლიზი ბჟიოიანი, 16 წლის:

- რას ნიშნავს იყო ინტერნაციონალური ოჯახის შვილი?

- ეს ბევრი თვალსაზრით, ძალიან კარგია - ჯერ ერთი, ბევრი ინფორმაციის მიღება შემიძლია, შესაბამისად, შეიძლება ჩემს თანაკლასელებზე მეტი ვიცოდე. ამასთანავე, უფრო მეტი მეგობარი და სანაცნობო წრე მყავს. გარემოცული ვარ ყველაზე კარგი ადამიანებით, მამას შემიძლია ყოველთვის ვკითხო რჩევა და ნებისმიერ პრობლემაზე ვესაუბრო. ასევე ყოველთვის მაქვს დედისა და ბაბუის მხარდაჭერის იმედი. მეამაყება, რომ ასეთი ოჯახიდან ვარ...

- როცა იგებენ მამით სომეხი და დედით ქართველი ხარ, როგორ გხვდებიან სკოლაში?

- იყო შემთხვევა, სომეხიც დაუძახიათ ჩემთვის... ისე კი ძალიან ბევრი სტერეოტიპული შეხედულება აქვთ სომხების მიმარ. მაგალითად, ის, რომ თითქოს მათ ფული უყვართ, გაუნათლებლები არიან, ცუდი ხალხია ადამიანობის მხრივ და ა.შ. როცა უკვე ჩემს სახეს და ადამიანობას ვუჩვენებ, თუნდაც ჩემს ტოლებს, ეცვლებათ აზრი. დედაჩემის დიდი წვლილია იმაში, რომ ჩემი მსოფლმხედველობა და აზროვნება დღეს სრულად ქართულია. ასევე ჩემი აზერბაიჯანელი ბებიის, რომელსაც მამა აზერბაიჯანელი, დედა კი ჩემსავით ქართველი ჰყავდა. კიდევ ჩემი ქართულის მასწავლებლის. ამ სამმა ადამიანმა შემაყვარა საქართველო და მე თამამად ვაბობ, რომ ქართველი ვარ. ერთხელ სკოლაში მითხრა ერთმა მოსწავლემ, მე სომეხთან არ დავჯდებიო. გავიდა დრო, დღეს იმ ადამინთან კარგი ურთიერთობა მაქვს, თუმცა ის გულის ტკივილი არ მავიწყდება.

- ლიზი, რამდენად ხარ მომხრე ზოგადად, რუსულენოვანი სკოლების?

- ჩემი აზრით, ყველა რუსულენოვანი სკოლა უნდა დაიკეტოს. როცა საქართველოში ცხოვრობ და ქართული არ იცი, ჩემი აზრით, ეს უპატიებელია. შეიძლება ეროვნებით არ იყო ქართველი, მაგრამ პატივს უნდა სცემდე იმ ქვეყანას, სადაც ცხოვრობ, სადაც განათლებას იღებ და სადაც შემდეგ მუშაობ. მნიშვნელობა არა აქვს, აზერბაიჯანელი ხარ, სომეხი თუ ქართველი ხარ, მთავარია როგორ აზროვნებ,... სხვადასხა ეროვნების და სარწმუნოების მეგობრები მყავს, მათ შორის მუსლიმანიც - დუბაიდან ჩამოსული, მაგრამ მე ეს ხელს არ მიშლის.

- როგორც ვიცი, ერთი ბებია აზერბიჯანელი, მეორე კი ბერძენი გყავს?

- დიახ, ბერძენი ბებია ქართულად არ საუბრობს. სითბოს გამოხატვა არ შეუძლია სიტყვებით, მაგრამ საქმით გაჩვენებს სითბოს. დილით, როცა ვიღვიძებ, ხუთნაირი საჭმელი მხვდება მაგიდაზე, თან ისეთი, რაც მე მიყვარს. შეუძლია, რამდენი ოჯახის წევრიც ვართ, ვის რაც გვიყარს, ის გაგვიკეთოს. რაც შეეხება მეორე ბებიას, აზერბაიჯანელის არაფერი სცხია. მასთან მარტო ქართულად ვსაუბრობ. მისი დამსახურებაა, ასე რომ მიყვარს საქართველო და ქართველები.

- საქართველოში ბოლო პერიოდში, უამრავი ეროვნების ადამიანი ჩამოდის, განსაკუთრებით კი რუსები, ამაზე რა აზრისა ხარ?

- იმდენი ეროვნების ადამიანი ჩამოდის და იმდენი რამე ხდება საქართველოში, რომ ქართველებმა და საქართველომ შეიძლება მალე თავისი იერსახე დაკარგოს. და აქამდეც რომ მოვედით, ეს ჩვენი წინაპრების დამსახურებაა. რადგან ისინი რომ არა, ახლა საქართველო არ იქნებოდა. რომ ამბობენ, რომ რუსეთი ყოველთვის საქართველოს გვერდით იყოო, მე - 7 კლასიდან ვსწავლობთ ისტორიას და არ წამიკითხავს ერთი მოვლენაც კი, როდესაც რუსეთი საქართველოს გვერდით დადგა, სულ გვატყუებდნენ... საქართველო არის ჩემი სამშობლო, ჩემი ისტორია, ჩემი ყველაფერი. აქ გავიზარდე, აქ ვიღებ განათლებას, აქ მუშაობენ ჩემი მშობლები. მიუხედავად იმისა, რომ ინტერნაციონალური ოჯახის შვილი ვარ, ვარ ძალიან პატრიოტი და ვამაყობ იმით, რომ საქართველოში ვცხოვრობ. ასეთი კულტურა და ისტორია ძალიან იშვიათია, რომ სხვა ქვეყნებს ჰქონდეთ. ჩემს თაობაში, განსაკუთრებული სწრფვა ევროპული ცხოვრების სტილისაკენ და მისაღებიც არის...

- წარმატებას გისურვებ, ლიზი, ვისურვებდი, ბევრი შენნაირი ახალგაზრდა ადამიანი ყოფილიყოს ჩვენს ქვეყანაში.

- დიდი მადლობა. ერთს დავამატებდი, საქართველო და ქართველები, ის ქვეყანა და ხალხია, რომელთანაც ურთიერთობაც ნებისმიერი ქვეყნის წარმომადგენელისათვის საამაყო უნდა იყოს.

ავტორი: რუსუდან შაიშმელაშვილი