დოკუმენტური ფილმი, რომელიც 90-იანი წლების ყველაზე პოპულარულ მოდელებს შეეხება, “The Super Models”, უკვე ეკრანებზეა. ფილმის ნახვა AppleTV+ -ზეა შესაძლებელი.
დოკუმენტური ფილმიდან ლეგენდარული ნაომი კემპბელი მაყურებელს გულახდილად ესაუბრება. მოდელი ნარკოტიკებზე დამოკიდებულების პრობლემაზე საუბრობს, რომელიც მას 90-იან წლებში, კარიერის პიკის დროს ჰქონდა.
ნაომიმ თქვა, რომ მან კოკაინის მოხმარება ბავშვობის ტრავმასთან გასამკლავებლად დაიწყო. მოდელისთვის არანაკლებ რთული გადასატანი აღმოჩნდა მისი ახლო მეგობრის, ჯანი ვერსაჩეს გარდაცვალებაც.
"მგონი, როცა ნარკოტიკების მოხმარება დავიწყე, ერთ-ერთი რამ, რასთან გამკლავებაც მსურდა, დარდი და მწუხარება იყო.
დამოკიდებულება ისეთი საძაგელი რამაა. როცა დამოკიდებული ხარ, ფიქრობ, რომ ის ნაიარევს მოგიშუშებს. ეს ასე არ ხდება. მას საშინელი შიშის და შფოთვის გამოწვევა შეუძლია. ამის გამო ძალიან ვბრაზობდი საკუთარ თავზე",- ამბობს ნაომი კემპბელი.
"ის ძალიან სენსიტიური ადამიანი იყო და ყოველთვის ბიძგს მაძლევდა, რომ კიდევ უფრო წინ წავსულიყავი. ეს მაშინ ხდებოდა, როცა თვითონ არ მჯეროდა, რომ რაიმეს მივაღწევდი. ამ და სხვა მიზეზების გამო, როცა ის დაიღუპა, ჩემი მწუხარება გაუსაძლისი გახდა",- იხსენებს მოდელი.
მოდელი ნარკოდამოკიდებულებას 5 წელი ებრძოდა. პრობლემა იმდენად გამწვავდა, რომ 1999 წელს ფოტოგადაღებებზე გონებაც კი დაკარგა.
"როცა ცდილობ, რომ რაღაც დამალო, მაგალითად, შენი გრძნობები.. ამის გაკეთებას ვცდილობდი. მაგრამ ვერაფერს დაფარავ. ფაქტი ის იყო, რომ თავს ვიკლავდი. ეს ძალიან მტკივნეული გამოცდილება იყო", - ამბობს კემპბელი.
მისივე თქმით, იპოვა ძალა, რომ რეაბილიტაციის ცენტრში მისულიყო:
"გადავწყვიტე, რომ რეაბილიტაციის ცენტრში მივსულიყავი. ეს საუკეთესო და, ფაქტობრივად, ერთადერთი რამ იყო, რისი გაკეთებაც იმ მომენტში საკუთარი თავისთვის შემეძლო. ძალიან დიდი დრო დამჭირდა ამასთან გასამკლავებლად და ხანდახან, ახლაც თავს მახსენებს. განსხვავება ისაა, რომ ახლა ვიცი, როგორ უნდა გავუმკლავდე მას",- ყვება 53 წლის მოდელი.
"ბავშვობაში ბევრი რამ მაქვს გადატანილი. მაგალითად ის, რომ მამას არ ვიცნობდი და დედაც არ იყო ხშირად ჩემს გვერდით. ეს ძალიან ბევრ ემოციაში ვლინდება. ერთ-ერთი ასეთი ემოცია კი, ბრაზია. ჩემს შემთხვევაში, ბრაზი დაუცველობას, დაბალ თვითშეფასებას და მარტოობას ეფუძნება", - საუბრობდა კემპბელი 2000 წელს ბარბარა უოლტერსისთვის მიცემულ ინტერვიუში, რომელიც ახალ დოკუმენტურ ფილმშიც მოხვდა.
წყარო: pagesix
მოამზადა: ანა სიბოშვილმა