სა­ქარ­თვე­ლოს სა­პატ­რი­არ­ქომ წმინ­და სი­ნო­დის სხდო­მის ოქმი გა­მო­აქ­ვეყ­ნა.

“მიმ­დი­ნა­რე წლის 11 თე­ბერ­ვალს, სა­ქარ­თვე­ლოს სა­პატ­რი­არ­ქო­ში გა­ი­მარ­თა სა­ქარ­თვე­ლოს მარ­თლმა­დი­დე­ბე­ლი ეკ­ლე­სი­ის წმინ­და სი­ნო­დის მო­რი­გი სხდო­მა. სხდო­მას თავ­მჯდო­მა­რე­ობ­და სრუ­ლი­ად სა­ქარ­თვე­ლოს კა­თო­ლი­კოს-პატ­რი­არ­ქი მცხე­თა-თბი­ლი­სის მთა­ვა­რე­პის­კო­პო­სი და ბიჭ­ვინ­თი­სა და ცხუმ-აფხა­ზე­თის მიტ­რო­პო­ლი­ტი ილია II. სხდო­მის მდივ­ნად და­ი­ნიშ­ნა გო­რი­სა და ატე­ნის მიტ­რო­პო­ლი­ტი ან­დრია (გვა­ზა­ვა).

1. წმინ­და სი­ნო­დის წევ­რებს მი­სა­სალ­მე­ბე­ლი სი­ტყვით მი­მარ­თა კა­თო­ლი­კოს-პატ­რი­არ­ქმა ილია II-მ. მან ისა­უბ­რა გან­სა­ხილ­ვე­ლი თე­მე­ბის აქ­ტუ­ა­ლო­ბა­ზე და პირ­ველ სა­კი­თხად და­ვით გა­რე­ჯის კომ­პლექ­სის უდაბ­ნო­სა და ჩი­ჩხი­ტუ­რის მო­ნას­ტრებ­თან და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი პრობ­ლე­მა და­ა­ყე­ნა.

აღ­ნიშ­ნულ თე­მა­ზე მოკ­ლე მი­მო­ხილ­ვა გა­ა­კე­თა სა­ქარ­თვე­ლოს კა­თო­ლი­კოს-პატ­რი­არ­ქის ტახ­ტის მო­საყ­დრემ, სე­ნა­კი­სა და ჩხო­რო­წყუს მიტ­რო­პო­ლიტ­მა, შიომ (მუ­ჯი­რი), ხოლო ვრცე­ლი მოხ­სე­ნე­ბა წარ­მო­ად­გი­ნა აბბა ალა­ვერ­დელ­მა მიტ­რო­პო­ლიტ­მა და­ვით­მა (მა­ხა­რა­ძე).

ასევე დაგაინტერესებთ

09:50 / 13-02-2021

"გირჩის" მიერ შექმნილი "ბიბლიური თავისუფლების" წევრებს ეკრძალებათ ზიარება, ჯვრისწერა, ნათლობა... - სინოდის განჩინება

წმინ­და სი­ნოდ­მა და­ად­გი­ნა:

სა­ქარ­თვე­ლო­სა და აზერ­ბა­ი­ჯანს შო­რის და­ვით გა­რე­ჯის კომ­პლექ­სის დღე­ვან­დე­ლი სა­დაო მო­ნაკ­ვე­თის, მო­ნას­ტრე­ბი: ჩი­ჩხი­ტუ­რი და უდაბ­ნო, - წარ­მო­ად­გენს ქარ­თვე­ლი ერის ის­ტო­რი­უ­ლი, სარ­წმუ­ნო­ებ­რი­ვი და კულ­ტუ­რუ­ლი იდენ­ტო­ბის ნა­წილს.

სა­ხელ­მწი­ფო სა­ზღვრის დამ­დგე­ნი მთა­ვა­რი იუ­რი­დი­უ­ლი დო­კუ­მენ­ტი დღემ­დე არის 1996 წ. 13 ივ­ნი­სის ოქმი, რო­მე­ლიც ორი­ვე ქვეყ­ნის მი­ე­რაა აღი­ა­რე­ბუ­ლი და მას­ზე ხელი აქვს მო­წე­რი­ლი სა­ქარ­თვე­ლო­სა და აზერ­ბა­ი­ჯა­ნის პრე­ზი­დენ­ტე­ბის მიერ დად­გე­ნი­ლი სა­ხელ­მწი­ფო კო­მი­სი­ე­ბის უფ­ლე­ბა­მო­სილ პი­რებს.

აღ­ნიშ­ნულ დო­კუ­მენ­ტში მკა­ფი­ო­დაა გან­სა­ზღვრუ­ლი, რომ ქვეყ­ნებს შო­რის სა­ხელ­მწი­ფო­თა სა­ზღვა­რი უნდა გა­ივ­ლოს 1938 წ. მდგო­მა­რე­ო­ბით, ხოლო 1938 წ. სა­სა­ზღვრო მდგო­მა­რე­ო­ბის დამ­დგენ უპი­რა­ტეს და ლე­გი­ტი­მურ კარ­ტოგ­რა­ფი­ულ მა­სა­ლას წარ­მო­ად­გენს 1937-38 წლებ­ში და­ბეჭ­დი­ლი 1: 200 000 მას­შტა­ბის ტო­პოგ­რა­ფი­უ­ლი რუკა. ამას ამ­ტკი­ცებს სა­ქარ­თვე­ლოს ყვე­ლა პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი კარ­ტოგ­რა­ფი, რო­მელ­თაც შე­სა­ბა­მი­სი სა­მეც­ნი­ე­რო უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლე­ბა და კომ­პე­ტენ­ცია აქვთ.

და­ვით გა­რე­ჯის აღ­ნიშ­ნულ მო­ნაკ­ვეთ­თან მი­მარ­თე­ბა­ში სა­ქარ­თვე­ლოს სა­პატ­რი­არ­ქო, 2007 წლი­დან მო­ყო­ლე­ბუ­ლი, მუ­დამ აფიქ­სი­რებ­და თა­ვის პო­ზი­ცი­ას და აღ­ნიშ­ნუ­ლი სა­კი­თხი­სად­მი ჩვე­ნი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა დღემ­დე უც­ვლე­ლია; კერ­ძოდ, 1996 წლი­დან ამ სა­სა­ზღვრო შე­უ­თამ­ხმე­ბელ მო­ნაკ­ვეთ­ში, ჩვენს სა­ხელ­მწი­ფო­თა შო­რის არ მომ­ხდა­რა სხვა რა­ი­მე იუ­რი­დი­უ­ლი შე­თან­ხმე­ბა, რაც არ­სე­ბულ დე-ფაქ­ტო მდგო­მა­რე­ო­ბას შეც­ვლი­და, ხოლო სა­ერ­თა­შო­რი­სო სა­მარ­თლის ნორ­მე­ბით სა­ხელ­მწი­ფო­თა მხრი­დან და­უშ­ვე­ბე­ლია დე-ფაქ­ტო მდგო­მა­რე­ო­ბის ცვლი­ლე­ბა ცალ­მხრი­ვად, რაც სამ­წუ­ხა­როდ გან­ხორ­ცი­ელ­და 2007 წელს მო­ნას­ტერ ჩი­ჩხი­ტურ­თან და 2019 წელს მო­ნას­ტერ უდაბ­ნოს­თან მი­მარ­თე­ბა­ში, რის შე­დე­გა­დაც სა­სუ­ლი­ე­რო პი­რებს, მომ­ლოც­ვე­ლებს და გა­რე­ჯის კულ­ტუ­რუ­ლი მემ­კვიდ­რე­ო­ბის სა­ნა­ხა­ვად ჩა­სულ პი­რებს აეკ­რძა­ლათ ჩვე­ნი წმინ­და მო­ნას­ტრე­ბის მო­ლოც­ვა-მო­ნა­ხუ­ლე­ბა.

მო­ვუ­წო­დებთ სა­ქარ­თვე­ლოს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას, ჩვენს მე­გო­ბარ და პარტნი­ორ აზერ­ბა­ი­ჯა­ნის სა­ხელ­მწი­ფოს­თან აწარ­მო­ოს მო­ლა­პა­რა­კე­ბა, რათა, სა­მარ­თლი­ა­ნო­ბის პრინ­ცი­პი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, აღ­დგეს 2007 წლამ­დე ჩი­ჩხი­ტუ­რის მო­ნას­ტრის და 2019 წლამ­დე უდაბ­ნოს მო­ნას­ტრის ტე­რი­ტო­რი­ებ­თან და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი სტა­ტუს-კვო, რა დრო­საც ორი­ვე მო­ნას­ტერს ქარ­თუ­ლი მხა­რე გა­ნა­გებ­და.

ვი­მე­დოვ­ნებთ, გა­ნახ­ლე­ბუ­ლი დე­ლი­მი­ტა­ცი­ის პრო­ცე­სი წა­რი­მარ­თე­ბა ისე, რომ არ მოხ­დე­ბა ჩვე­ნი ქვეყ­ნის იმ ის­ტო­რი­უ­ლი ტე­რი­ტო­რი­ე­ბის ხელ­ყო­ფა, რო­მე­ლიც სა­ერ­თა­შო­რი­სო სა­მარ­თლის ნორ­მე­ბით, იუ­რი­დი­უ­ლად და კარ­ტოგ­რა­ფი­უ­ლად სა­ქარ­თვე­ლოს კუთ­ვნი­ლე­ბაა.

ასე­ვე და­ად­გი­ნეს: და­ე­ვა­ლოს სა­ქარ­თვე­ლოს სა­პატ­რი­არ­ქოს ტე­ლე­ვი­ზი­ას, გა­აგ­რძე­ლოს გა­და­ცე­მა­თა ციკ­ლი გა­რე­ჯის სა­კი­თხთან და­კავ­ში­რე­ბით შე­სა­ბა­მი­სი სპე­ცი­ა­ლის­ტე­ბის ჩარ­თვით.

2. წმინ­და სი­ნოდ­მა მო­ის­მი­ნა ჭყონ­დი­დე­ლი ეპის­კო­პო­სი გრი­გო­ლის (კა­ცია) მოხ­სე­ნე­ბა COVID 19-ის პან­დე­მი­ა­სა და ვაქ­ცი­ნა­ცი­ა­სან და­კავ­ში­რე­ბით.

აზრი გა­მოთ­ქვეს მიტ­რო­პო­ლი­ტებ­მა: შიომ (მუ­ჯი­რი), ნი­კო­ლოზ­მა (ფა­ჩუ­აშ­ვი­ლი), დი­მიტ­რიმ (ში­ო­ლაშ­ვი­ლი), და­ნი­ელ­მა (და­თუ­აშ­ლი), ისა­ი­ამ (ჭან­ტუ­რია), იო­ა­ნემ (გამ­რე­კე­ლი), სა­ბამ (გი­გი­ბე­რია), მთა­ვა­რე­პის­კო­პო­სებ­მა ია­კობ­მა (ია­კო­ბიშ­ვილ­მა), სპი­რი­დონ­მა (აბუ­ლა­ძე).

წმინ­და სი­ნოდ­მა და­ად­გი­ნა:

ეკ­ლე­სია აღი­ა­რებს, რომ ჯან­მრთე­ლო­ბა ადა­მი­ა­ნის ერთ-ერთი უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სი უფ­ლე­ბაა და, შე­სა­ბა­მი­სად, მხარს უჭერს ყვე­ლა იმ ნა­ბიჯს, რო­მე­ლიც ამ უფ­ლე­ბის დაც­ვის­კენ არის მი­მარ­თუ­ლი და არ ეწი­ნა­აღ­მდე­გე­ბა ქრის­ტი­ა­ნულ მო­რალს.

მი­ვე­სალ­მე­ბით იმ ფაქტს, რომ კო­ვიდ - პან­დე­მი­ას­თან და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი ვაქ­ცი­ნა­ცი­ის პრო­ცე­სი გა­მო­ცხად­და რო­გორც ნე­ბა­ყო­ფი­ლო­ბი­თი და არა სა­ვალ­დე­ბუ­ლო; ეს მე­ტად მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, მი­თუ­მე­ტეს დღეს, რო­დე­საც ვაქ­ცი­ნა ახა­ლი შექ­მნი­ლია და მის შე­სა­ხებ სხვა­დას­ხვა ქვეყ­ნის ჯან­დაც­ვის სპე­ცი­ა­ლის­ტებ­საც გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი მო­საზ­რე­ბე­ბი აქვთ.

შევ­ნიშ­ნავთ, იმა­საც, რომ ნე­ბის­მი­ე­რი ადა­მი­ა­ნი, მი­უ­ხე­და­ვად მისი სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი მდგო­მა­რე­ო­ბი­სა, სა­ჯა­რო თუ კერ­ძო საქ­მი­ა­ნო­ბი­სა, შე­ვიწ­რო­ვე­ბის, შე­უ­რა­ცხყო­ფის, ან დევ­ნის, ობი­ექ­ტი არ უნდა გახ­დეს, რო­გორც აც­რის, ისე აუც­რე­ლო­ბის შემ­თხვე­ვა­ში.

სა­ქარ­თვე­ლოს სა­პატ­რი­არ­ქომ შე­საძ­ლებ­ლო­ბის ფარ­გლებ­ში თა­ვი­სი წვლი­ლი შე­ი­ტა­ნა პან­დე­მი­ას­თან ბრძო­ლის საქ­მე­ში; კერ­ძოდ, გა­სუ­ლი წლის აპ­რი­ლი­დან სა­პატ­რი­არ­ქოს სა­ა­ვად­მყო­ფო, - თბი­ლი­სის წმ. იო­ა­კი­მე­სა და ანას სა­ხე­ლო­ბის სა­მე­დი­ცი­ნო ცენ­ტრი, - ცხე­ლე­ბის კლი­ნი­კად გა­და­კეთ­და და 105 სა­წოლ­ზე გა­ნა­ხორ­ცი­ე­ლა kovid - 19 - ით და­ა­ვა­დე­ბულ­თა მკურ­ნა­ლო­ბა; დღემ­დე სა­მე­დი­ცი­ნო მომ­სა­ხუ­რე­ბა გა­ე­წია 10000-მდე პა­ცი­ენტს, ჩა­ტარ­და სხვა და სხვა სა­მე­დი­ცი­ნო პრო­ცე­დუ­რე­ბიც.

მად­ლო­ბას ვუხ­დით ყვე­ლა ექიმ­სა და მედ­პერ­სო­ნალს, ასე­ვე სა­სუ­ლი­ე­რო პი­რებს, ამ რთულ პე­რი­ოდ­ში გა­წე­უ­ლი თავ­და­დე­ბუ­ლი შრო­მი­სათ­ვის.

პან­დე­მი­ას­თან და­კავ­ში­რე­ბით ჩვენს წი­ნა­შე ახლა სხვა ვი­თა­რე­ბა დგე­ბა და სა­ჭი­როა სა­ზო­გა­დო­ე­ბის მომ­ზა­დე­ბა.

ვი­ნა­ი­დან მო­სახ­ლე­ო­ბა­ში, მათ შო­რის ეკ­ლე­სი­ის მრევ­ლში, არის კი­თხვე­ბი და მო­ლო­დი­ნი სა­ხელ­მწი­ფოს მხრი­დან გა­სა­ტა­რე­ბელ ღო­ნის­ძი­ე­ბებ­თან მი­მარ­თე­ბა­ში, ვფიქ­რობთ, აუ­ცი­ლე­ბე­ლია, პა­სუ­ხი გა­ე­ცეს მათ შო­რის შემ­დგ სა­კი­თხებს:

ა) რა სა­ხის ვაქ­ცი­ნე­ბი შე­მო­ვა ქვე­ყა­ნა­ში?

რო­გო­რია მათი წარ­მო­შო­ბა, დამ­ზა­დე­ბის ტექ­ნო­ლო­გია, მოქ­მე­დე­ბის მე­ქა­ნიზ­მი, ხან­გრძლი­ვო­ბა, ეფექ­ტუ­რო­ბა?

არის თუ არა და­ცუ­ლი ბი­ო­ე­თი­კის ნორ­მე­ბი?

ბ) პრო­ფე­სი­ო­ნალ­თა მიერ უნდა გა­ნი­მარ­ტოს, რა საფრ­თხის შემ­ცვე­ლია აუც­რე­ლო­ბა პან­დე­მი­ის პი­რო­ბებ­ში? ასე­ვე უნდა გა­ნი­მარ­ტოს, რა გვერ­დი­თი მოვ­ლე­ნე­ბი და გარ­თუ­ლე­ბე­ბი ახ­ლავს ვაქ­ცი­ნა­ცი­ას რო­გორც დრო­ის მოკ­ლე პე­რი­ოდ­ში, ისე ხან­გრძლივ პერ­სპექ­ტი­ვა­ში; სა­ხელ­მწი­ფოს­გან რა სა­ხის დახ­მა­რე­ბა გა­ე­წე­ვა ბე­ნე­ფი­ცი­არს აც­რით გა­მოწ­ვე­უ­ლი გარ­თუ­ლე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში?

სა­ქარ­თვე­ლოს ეკ­ლე­სია დი­დად აფა­სებს იმ სი­კე­თეს, რაც ზო­გა­დად მე­დი­ცი­ნას მო­აქვს ადა­მი­ა­ნე­ბის ჯან­მრთე­ლო­ბის დაც­ვის­თვის, თუმ­ცა პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბას ვერ აი­ღებს ვაქ­ცი­ნა­ცი­ის პრო­პა­გან­დას­თან მი­მარ­თე­ბა­ში, რად­გან ეს ჯან­დაც­ვის მუ­შაკ­თა კომ­პე­ტენ­ცია და პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბაა.

3. წმინ­და სი­ნოდ­მა მო­ის­მი­ნა ახალ­ცი­ხი­სა და ტაო-კლარ­ჯე­თის მიტ­რო­პო­ლიტ თე­ო­დო­რეს (ჭუ­ა­ძე) მოხ­სე­ნე­ბა პო­ლი­ტი­კურ ორ­გა­ნი­ზა­ცია „გირ­ჩის“ მიერ შექ­მნილ „სა­ქარ­თვე­ლოს ქრის­ტი­ა­ნუ­ლი, ევან­გე­ლის­ტუ­რი, პრო­ტეს­ტან­ტუ­ლი ეკ­ლე­სია- ბიბ­ლი­უ­რი თა­ვი­სუფ­ლე­ბის“ საქ­მი­ა­ნო­ბის შე­სა­ხებ, რო­მე­ლიც ოფი­ცი­ა­ლუ­რად არის და­რე­გის­ტრი­რე­ბუ­ლი სა­ხელ­მწი­ფოს მიერ.

წმინ­და სი­ნოდ­მა გა­ნა­ჩი­ნა:

ცნო­ბი­ლია, რომ აღ­ნიშ­ნულ რე­ლი­გი­ურ ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ა­ში მი­ღე­ბულ პი­რებს (გა­ნურ­ჩევ­ლად სქე­სი­სა) მათი „ეპის­კო­პოს­თა კრე­ბა“ ანი­ჭებს „სა­სუ­ლი­ე­რო პი­რის“ წო­დე­ბას და აძ­ლევს და­მა­დას­ტუ­რე­ბელ მოწ­მო­ბას. ამ მოწ­მო­ბას ით­ვა­ლის­წი­ნებს სა­ხელ­მწი­ფო და მის სა­ფუძ­ველ­ზე წვე­ვამ­დე­ლებს ათა­ვი­სუფ­ლებს ჯა­რი­დან.

ახალ­გაზ­რდე­ბის დიდი ნა­წი­ლი, სწო­რედ აღ­ნიშ­ნუ­ლი მო­ტი­ვის გამო გახ­და „ბიბ­ლი­უ­რი თა­ვი­სუფ­ლე­ბის“ წევ­რი; სი­ნამ­დვი­ლე­ში მათი უმ­რავ­ლე­სო­ბა თავს კვლავ სა­ქარ­თვე­ლოს მარ­თლმა­დი­დე­ბე­ლი ეკ­ლე­სი­ის წევ­რად მი­იჩ­ნევს და ვერ აც­ნო­ბი­ე­რებს, თუ რა დიდი შეც­დო­მა აქვს დაშ­ვე­ბუ­ლი.

ამი­ტო­მაც გან­ვმარ­ტავთ: სა­ეკ­ლე­სიო სწავ­ლე­ბით მღვდლო­ბა წარ­მო­ად­გენს ერთ-ერთ სა­ი­დუმ­ლო­თა­განს. სა­სუ­ლი­ე­რო პი­რად ხელთდას­ხმის სა­ი­დუმ­ლო სრულ­დე­ბა საღ­მრთო ლი­ტურ­გი­ის დროს შე­სა­ბა­მი­სი ასა­კის, სქე­სი­სა და მომ­ზა­დე­ბის მქო­ნე პირ­ზე ეკ­ლე­სი­ა­ში კა­ნო­ნი­ე­რად დად­გე­ნი­ლი ეპის­კო­პო­სის მიერ. სხვა სა­ხით სამ­ღვდე­ლო პა­ტი­ვის მი­ნი­ჭე­ბის ლე­გი­ტი­მუ­რო­ბას კი მარ­თლმა­დი­დე­ბე­ლი ეკ­ლე­სია არ აღი­ა­რებს;

ასეთ რე­ლი­გი­ურ ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ა­ში გა­წევ­რი­ა­ნე­ბა და „სა­სუ­ლი­ე­რო პი­რად“ გახ­დო­მა არის ნე­ბა­ყოფ­ლო­ბი­თი და­ტო­ვე­ბა მარ­თლმა­დი­დებ­ლუ­რი ეკ­ლე­სი­ის წი­ა­ღი­სა, თუნ­დაც, რომ ეს მათ მიერ მიჩ­ნე­ულ იქ­ნეს ფორ­მა­ლურ ქმე­დე­ბად.

სპე­კუ­ლა­ცი­ე­ბი, რე­ლი­გი­უ­რი დიდი დატ­ვირ­თვის მქო­ნე ცნე­ბე­ბით, არის მკრე­ხე­ლო­ბა და „ბიბ­ლი­უ­რი თა­ვი­სუფ­ლე­ბის“ „ეპის­კო­პოს­თა კრე­ბის გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბით“ „დად­გე­ნილ“ „სა­სუ­ლი­ე­რო პი­რებს“, მარ­თლმა­დი­დებ­ლუ­რი ეკ­ლე­სია მი­იჩ­ნევს თვით­მარ­ქვი­ად, ხოლო მათ ქმე­დე­ბას,- სა­ეკ­ლე­სიო სწავ­ლე­ბი­სა და მსა­ხუ­რე­ბის შე­უ­რა­ცყო­ფად.

სა­ქარ­თვე­ლოს მარ­თლმა­დი­დე­ბელ ეკ­ლე­სი­ა­ში „ბიბ­ლი­უ­რი თა­ვი­სუფ­ლე­ბის“ წევ­რებს ეკ­რძა­ლე­ბათ რო­გორც წმინ­და ზი­ა­რე­ბა, ასე­ვე სხვა სა­ეკ­ლე­სიო სა­ი­დუმ­ლო­ე­ბებ­სა თუ მსა­ხუ­რე­ბა­ში (ნათ­ლო­ბა, ჯვრის­წე­რა, შვიდგზის ზე­თი­ცხე­ბა...) მო­ნა­წი­ლე­ო­ბის მი­ღე­ბა, ვიდ­რე არ შე­ი­ნა­ნე­ბენ აღ­ნიშ­ნულ ცოდ­ვას, არ გა­ივ­ლი­ან შე­სა­ბა­მი­სი ეპი­ტი­მი­ის პე­რი­ოდს და მარ­თლმა­დი­დე­ბელ ეკ­ლე­სი­ა­ში დაბ­რუ­ნე­ბის პრო­ცე­დუ­რას.

შევ­ნიშ­ნავთ, რომ მო­ნა­ნი­ე­ბის გა­რე­შე, გარ­დაც­ვა­ლე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში, მათ­ზე ვერც წე­სის აგე­ბა შეს­რულ­დე­ბა და მათ სა­ხე­ლებს ღვსმსა­ხუ­რე­ბი­სას ეკ­ლე­სია ვერ მო­იხ­სე­ნი­ებს, რად­გან, ნებ­სით თუ უნებ­ლი­ედ, თვი­თონ გა­ნუდ­გნენ მას.

4. წმინ­და სი­ნოდ­მა მო­ის­მი­ნა ზუგ­დი­დი­სა და ცა­ი­შის მიტ­რო­პო­ლიტ გე­რა­სი­მეს (შა­რა­შე­ნი­ძე) მოხ­სე­ნე­ბა დიდი ბრი­ტა­ნე­თი­სა და ჩრდი­ლო­ეთ ირ­ლან­დი­ის ქარ­თუ­ლი სამ­რევ­ლოს მღვდელმსა­ხუ­რის, დე­კა­ნოზ ილია ჭიღ­ლა­ძის შე­სა­ხებ, რო­მე­ლიც სა­ქარ­თვე­ლოს ეკ­ლე­სი­ის იერ­არ­ქთა მი­სა­მარ­თით დიდი ხა­ნია, უკი­დუ­რე­სად შე­უ­რა­ცხმყო­ფელ და ცი­ლისმწა­მებ­ლურ გან­ცხა­დე­ბებს აკე­თებს მა­ს­მე­დი­ის სა­შუ­ა­ლე­ბით (რის გა­მოც მმარ­თვე­ლი მღვდელმთავ­რის მიერ დრო­ე­ბი­თი სას­ჯე­ლიც ჰქონ­და და­დე­ბუ­ლი). ყუ­რა­დღე­ბა, ასე­ვე, გა­მახ­ვილ­და 2020 წელს მსოფ­ლიო სა­პატ­რი­არ­ქოს იუ­რის­დიქ­ცი­ა­ში დი­ა­კონ ირაკ­ლის (ჯინ­ჯო­ლა­ვას) გა­დას­ვლის პრო­ცე­დუ­რას­თან და­კავ­ში­რე­ბით, რაც სა­ქარ­თვე­ლოს კა­თო­ლი­კოს-პატ­რი­არ­ქის თან­ხმო­ბის გა­რე­შე გან­ხორ­ცი­ელ­და.

წმი­და სი­ნოდ­მა გა­ნა­ჩი­ნა:

აღ­ნიშ­ნულ სა­კი­თხებ­თან და­კავ­ში­რე­ბით, სი­ნო­და­ლურ­მა კო­მი­სი­ამ მო­ის­მი­ნოს დმა­ნი­სი­სა და აგა­რაკ-ტა­ში­რის ეპარ­ქი­ის მთა­ვა­რე­პი­კო­პო­სის, დიდი ბრი­ტა­ნე­თი­სა და ჩრდი­ლო­ეთ ირ­ლან­დი­ის ქარ­თუ­ლი სამ­რევ­ლო­ე­ბის მმარ­თვე­ლის, ზე­ნო­ნის (ია­რა­ჯუ­ლი) პო­ზი­ცია შემ­დგო­მი რე­ა­გი­რე­ბი­სათ­ვის.

5. წმი­და სი­ნოდ­მა მო­ის­მი­ნა ჭყონ­დი­დის ეპის­კო­პო­სი გრი­გო­ლის (კა­ცია) თხოვ­ნა ჭყონ­დი­დის ეპარ­ქი­ი­დან გან­თა­ვი­სუფ­ლე­ბის შე­სა­ხებ და გა­ნა­ჩი­ნა: ეპის­კო­პო­სი გრი­გო­ლი (კა­ცია) გა­თა­ვი­სუფ­ლდეს ჭყონ­დი­დის ეპარ­ქი­ის დრო­ე­ბი­თი მმარ­თვე­ლო­ბი­დან და დად­გინ­დეს წალ­კის ეპარ­ქი­ის მმარ­თვე­ლად.

6. წმი­და სი­ნოდ­მა გა­ნა­ჩი­ნა: ჭყონ­დი­დის ეპარ­ქი­ის მმარ­თვე­ლად დად­გინ­დეს მიტ­რო­პო­ლი­ტი სტე­ფა­ნე (კა­ლა­ი­ჯიშ­ვი­ლი) და მან­ვე შე­ი­თავ­სოს ცა­გე­რი­სა და ლენ­ტე­ხის ეპარ­ქი­ის მმარ­თვე­ლო­ბა.

7. წმინ­და სი­ნოდ­მა მო­ის­მი­ნა შე­მოქ­მე­დე­ლი მიტ­რო­პო­ლიტ იო­სე­ბის (კიკ­ვა­ძე) გა­მოს­ვლა, აღ­ნიშ­ნულ ეპარ­ქი­ი­ის მღვდელ­მოქ­მე­დე­ბა აკ­რძა­ლუ­ლი დე­კა­ნოზ ბა­სილ კვირ­ჩი­ლა­ძის შე­სა­ხებ.

და გა­ნა­ჩი­ნა:

დე­კა­ნოზ ბა­სილ კვირ­ჩი­ლა­ძის სა­კი­თხის შეს­წავ­ლა და­ე­ვა­ლოს სი­ნო­და­ლურ ზნე­ობ­რივ კო­მი­სი­ას.

8. წმი­და სი­ნოდ­მა მო­ის­მი­ნა სრუ­ლი­ად სა­ქარ­თვე­ლოს კა­თო­ლი­კოს-პატ­რი­არ­ქის ტახ­ტის მო­საყ­დრის, მი­ტორ­პო­ლიტ შიოს (მუ­ჯი­რი) ინ­ფორ­მა­ცია ბოლო დღე­ებ­ში მა­ს­მე­დი­ის სა­შუ­ა­ლე­ბით გარ­კვე­უ­ლი ჯგუ­ფის მიერ გავ­რცე­ლე­ბუ­ლი ცალ­სა­ხად შე­უ­რა­ცხმყო­ფე­ლი და ტყუ­ილ­ზე აგე­ბუ­ლი გან­ცხა­დე­ბის შე­სა­ხებ, თით­ქოს სა­ქარ­თვე­ლოს ეკ­ლე­სი­ის წმი­და სი­ნო­დის მღვდლელმთავ­რე­ბი გეგ­მა­ვენ სრუ­ლი­ად სა­ქარ­თვე­ლოს კა­თო­ლი­კოს-პატ­რი­არქ ილია II-ის გა­და­ყე­ნე­ბას.

ით­ქვა, რომ ამ ადა­მა­ი­ნებს უკვე ჩვე­უ­ლე­ბად ექცა ცი­ლის­წა­მე­ბა ეკ­ლე­სი­ი­სა და მის იერ­არ­ქთა მი­მართ. იკ­ვე­თე­ბა, მათი მი­ზან­მი­მარ­თუ­ლი საქ­ცი­ე­ლი, - ცრუ ინ­ფორ­მა­ცი­ის სა­ფუძ­ველ­ზე მი­აღ­წი­ონ პო­პუ­ლიზმს, გა­ა­ღი­ზი­ა­ნონ სა­ზო­გა­დო­ე­ბა და მო­ახ­დი­ნონ ეკ­ლე­სი­ის დის­კრე­დი­ტა­ცია.

აღი­ნიშ­ნა, რომ მათი მოქ­მე­დე­ბა არის უპ­სუ­ხის­მგებ­ლო და ქრის­ტი­ა­ნის­თვის სრუ­ლი­ად შე­უ­ფე­რე­ბე­ლი.

9. ასე­ვე წმინ­და სი­ნო­დის წევ­რებ­მა იმ­სჯე­ლეს აკ­რძალ­ვა­ში მყოფ მიტ­რო­პო­ლიტ პეტ­რეს (ცა­ა­ვა) ქმე­დე­ბებ­ზე. ით­ქვა, რომ, სამ­წუ­ხა­როდ, იგი ბო­რო­ტად იყე­ნებს სი­ნა­ნუ­ლი­სათ­ვის მი­ცე­მულ ვა­დას, მა­ს­მე­დი­ის სა­შუ­ა­ლე­ბით კვლავ აგ­რძე­ლებს დესტრუქ­ცი­ულ ქმე­დე­ბებს და სა­ქარ­თვე­ლოს კა­თო­ლი­კოს-პატ­რი­არ­ქი­სა და წმინ­და სი­ნო­დის წევ­რე­ბის წი­ნა­აღ­მდეგ ცი­ლისმწა­მებ­ლურ კამ­პა­ნი­ას.

წმი­და სი­ნოდ­მა გა­ნა­ჩი­ნა: შე­იქ­მნას სი­ნო­დის მღვდელმთავ­რე­ბი­სა­გან და­კომ­პლექ­ტე­ბუ­ლი კო­მი­სია, რო­მე­ლიც შე­ის­წავ­ლის მიტ­რო­პო­ლიტ პეტ­რეს (ცა­ა­ვა) ქმე­დე­ბებს და დას­კვნას წა­რუდ­გენს სი­ნო­დის სხდო­მას.

10. წმი­და სი­ნოდ­მა იმ­სჯე­ლა სა­ქარ­თვე­ლოს ეკ­ლე­სი­ის იუ­რის­დიქ­ცი­ი­დან სა­სუ­ლი­ე­რო პი­რე­ბის გან­ტე­ვე­ბის და სხვა ად­გი­ლობ­რი­ვი ეკ­ლე­სი­ე­ბი­დან მათი მი­ღე­ბის წე­სის შე­სა­ხებ

გა­ნა­ჩი­ნა: სა­ქარ­თვე­ლოს ავ­ტო­კე­ფა­ლუ­რი მარ­თლმა­დი­დე­ბე­ლი ეკ­ლე­სი­ის 1995 წლის მარ­თვა-გამ­გე­ო­ბის დე­ბუ­ლე­ბის მე-7 თა­ვის, მე-7 პა­რაგ­რა­ფი და­ზუს­ტდეს შემ­დე­გი სა­ხით: VII; §7. ა) ეპარ­ქი­ის მღვდელმთა­ვარს უფ­ლე­ბა აქვს, კა­თო­ლი­კოს-პატ­რი­არ­ქთან შე­თან­ხმე­ბით, მი­ი­ღოს თა­ვის ეპარ­ქი­ა­ში სამ­სა­ხუ­რი­სათ­ვის სხვა ეპარ­ქი­ი­დან გად­მო­სუ­ლი სა­სუ­ლი­ე­რო პირი, თუ მას აქვს თა­ვი­სი ეპის­კო­პო­სი­სა­გან „გან­ტე­ვე­ბის სი­გე­ლი“. აგ­რეთ­ვე მღვდელმთა­ვარს უფ­ლე­ბა აქვს გა­უშ­ვას თა­ვი­სი ეპარ­ქი­ი­დან სხვა ეპარ­ქი­ებ­ში სა­სუ­ლი­ე­რო პი­რე­ბი და მის­ცეს მათ „გან­ტე­ვე­ბის სი­გე­ლე­ბი“.

ბ) ეპარ­ქი­ის მღვდელმთა­ვარს, კა­თო­ლი­კოს-პატ­რი­არ­ქის წე­რი­ლო­ბი­თი თან­ხმო­ბის შემ­დეგ შე­უძ­ლია, მის­ცეს "გან­ტე­ვე­ბის სი­გე­ლი“ მის იუ­რის­დიქ­ცი­ა­ში მყოფ სა­სუ­ლი­ე­რო პირს (მღვდე­ლი, დი­ა­კო­ნი) და მო­ნა­ზონს, სხვა ად­გი­ლობ­რი­ვი ეკ­ლე­სი­ის იუ­რის­დიქ­ცი­ა­ში გა­და­სას­ვლე­ლად. აღ­ნიშ­ნუ­ლი ქმე­დე­ბის გან­სა­ხორ­ცი­ე­ლებ­ლად, მმარ­თველ­მა ეპის­კო­პოს­მა უნდა გას­ცეს: "და­მამ­ტკი­ცე­ბე­ლი“ და "გან­ტე­ვე­ბის სი­გე­ლე­ბი“, ხოლო სა­ჭი­რო­ე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში ე.წ. - "წარ­დგი­ნე­ბის (სარ­ე­კო­მენ­და­ციო) სი­გე­ლი“. აგ­რეთ­ვე, კა­თო­ლი­კოს-პატ­რი­არ­ქის წე­რი­ლო­ბი­თი თან­ხმო­ბის შემ­დეგ, მღვდელ­თა­ვარს შე­უძ­ლია, თა­ვის იუ­რის­დიქ­ცი­ა­ში მი­ი­ღოს სხვა ად­გი­ლობ­რი­ვი ეკ­ლე­სი­ის იუ­რის­დიქ­ცი­ი­დან კა­ნო­ნი­კუ­რად გან­ტე­ვე­ბუ­ლი, სა­სუ­ლი­ე­რო პირი (მღვდე­ლი, დი­ა­კო­ნი) და მო­ნა­ზო­ნი.

11. წმი­და სი­ნოდ­მა იმ­სჯე­ლა ზო­გი­ერ­თი სა­ეკ­ლე­სიო მოღ­ვა­წი­სა და სა­ე­რო პი­რის კა­ნო­ნი­ზა­ცი­ის, ასე­ვე სა­ქარ­თვე­ლოს ეკ­ლე­სი­ის კა­ლენ­დარ­ში სხვა­დას­ხვა ად­გი­ლობ­რი­ვი ეკ­ლე­სი­ე­ბის წმი­და­თა მოხ­სე­ნი­ე­ბის თა­ო­ბა­ზე და გა­ნა­ჩი­ნა: სა­კი­თხი შე­სას­წავ­ლად გა­და­ე­ცეს წმი­და­თა კა­ნო­ნი­ზა­ცი­ის კო­მი­სი­ას.

12. წმი­და სი­ნოდ­მა მო­ის­მი­ნა სრუ­ლი­ად სა­ქარ­თვე­ლოს კა­თო­ლი­კოს-პატ­რი­არ­ქის ტახ­ტის მო­საყ­დრის, მი­ტორ­პო­ლიტ შიოს (მუ­ჯი­რი) ინ­ფორ­მა­ცია გან­სა­ხილ­ვე­ლად შე­მო­ტა­ნილ საღვთის­მე­ტყვე­ლო თე­მას­თან და­კავ­ში­რე­ბით.

გა­ნა­ჩი­ნეს: აღ­ნიშ­ნუ­ლი სა­კი­თხი გან­სა­ხილ­ვე­ლად გა­და­ე­ცეს სა­ქარ­თვე­ლოს სა­პატ­რი­არ­ქოს საღვთის­მე­ტყვე­ლო კო­მი­სი­ას”, - ნათ­ქვა­მია სი­ნო­დის გან­ჩი­ნე­ბა­ში.