ავტორი:

"ერთხელ მეზობელი მოვიდა და გვითხრა, თქვენ ხომ არ გიჭირთო?..." - ცნობილი პოლიტიკოსის დედა შვილის პირადზე, რუსეთში სწავლასა და მეუღლეზე

"ერთხელ მეზობელი მოვიდა და გვითხრა, თქვენ ხომ არ გიჭირთო?..." - ცნობილი პოლიტიკოსის დედა შვილის პირადზე, რუსეთში სწავლასა და მეუღლეზე

"ლაკა, სველი ხარ, ჩქარა სახლში, დროზე, რა, გეხვეწები" - ხშირად ასე და უფრო ემოციურადაც უწევს საკუთარი გრძნობების გამოხატვა ჩვენს რესპონდენტს, როცა აქციაზე მყოფი შვილის ფოტოს ხედავს ან მას, პოლიტიკური მოვლენების ეპიცენტრში მყოფს, ადევნებს თვალს.

ხელოვნებათმცოდნე მშობლების ოჯახში გაზრდილმა ელენე ხოშტარიამ პროფესიული არჩევანი თავიდანვე პოლიტიკას დაუკავშირა და, როგორც ქალბატონი ირინა გუნცაძე ამბობს, შვილის გადაწყვეტილება არ გაჰკვირვებია.

- რამ უბიძგა ელენეს პოლიტიკისკენ აეღო გეზი? წარსულში მამის პოლიტიკურმა საქმიანობამ ხომ არა?

- მე პატივს ვცემ მის არჩევანს. ვიცი, რომ ეს მისი პრინციპული არჩევანია და პოლიტიკოსობა რომ გადაწყვიტა, ჩემთვის ეს სრულიად კანონზომიერი იყო.ჩვენი ოჯახი, განსაკუთრებით, ჩემი მეუღლის მხრიდან, რეპრესირებულების ოჯახი იყო. გოგის ბაბუის ძმა იყო აკაკი ხოშტარია, მას არ ჰყავდა შვილები. მოგეხსენებათ, აკაკი იყო პირველი მილიონერი კაპიტალისტი, მეცენატი, რომელმაც სამი გემი უყიდა პირველ ეროვნულ მთავრობას. როცა მწერალთა სახლი იყიდებოდა, სწორედ მას სთხოვეს ეყიდა, რომ არ დაკარგულიყო და ვინმე უცხოს ხელში არ ჩავარდნილიყო.

იგი მაშინ პარიზში ცხოვრობდა და მის ცხოვრებას თუ გადავხედავთ, თამამად შეიძლება ითქვას, რომ პოლიტიკური მოღვაწეც იყო. "ირანის უგვირგვინო შაჰს" ეძახდნენ. სტალინს პოლიტიკის თვალსაზრისით სჭირდებოდა აკაკი ხოშტარიასთან თანამშრომლობა და სთხოვა კიდეც, საქართველოსთვის პური შემოეტანა. როდესაც ბოლშევიკები შემოდიოდნენ, მაშინ აკაკიმ, ექვთიმე თაყაიშვილთან ერთად, ერთ-ერთი გემით გაიტანა აი, ის ოქროს ფონდი და მთელი მენშევიკური მთავრობა საფრანგეთში გაიყვანა. რადგან თვითონ ვეღარ რჩებოდა ქვეყანაში, იმდენი მოახერხა, რომ ბოლშევიკებს ხელოვანებისთვის გადაეცათ მწერალთა სახლი და ეს სურვილიც შეუსრულეს, რადგან ძალიან გავლენიანი პიროვნება იყო.

არსებობს მასალები "კაგებეს" არქივში, რომელიც ჩვენ ამ დრომდე ვერ მოვიპოვეთ, მისი სახელი ტაბუირებული იყო. მერე კი ძალიან ცუდად მოექცნენ. გოგის მამა 28 წლის ასაკში დახვრიტეს, ბიძა კი - 29 წლის ასაკში, რადგან აკაკი ხოშტარიას ძმისშვილები იყვნენ. ამიტომ ეს ოჯახი პოლიტიკურად ანგაჟირებული იყო. ელენეს ეს ისტორიები ბავშვობიდან ესმოდა და მუდმივად ჰქონდა უსამართლობის გრძნობა.

ჩემს მეუღლეს, გარდა ხელოვნებათმცოდნეობისა, ისტორიის ფაკულტეტიც ჰქონდა დამთავრებული და დისიდენტიც იყო. კავშირები ჰქონდა კარალოვთან, სახაროვთან. 9 აპრილის მოვლენების დროს ელენე 9 წლის იყო და ყველაფერმა მის თვალწინ გაიარა. მინდა ვთქვა, რომ თვითონ იყო სხვანაირი ბავშვი, ჩემი ვაჟიც, რომელიც ელენეზე 2 წლით უფროსია, ხომ, ამ სიტუაციაში გაიზარდა, მაგრამ ელენეს ჰქონდა სხვაგვარი დამოკიდებულება, განსხვავებული იყო, უშიშარი, დამოუკიდებელი, სულ გვეგონა, რომ არაფრის ეშინოდა.

- აღნიშნეთ, რომ განსხვავებული ინტერესების მქონე ბავშვი იყო ელენე, რამე გამორჩეულ ამბავს ხომ არ გაიხსენებთ მისი ბავშვობიდან?

- იცით, რომ გოგი ჰელსინკის ჯგუფში ზვიად გამსახურდიასთან ერთად იყო? ზვიადთან მეგობრობდა და საგარეო საქმეთა მინისტრის პოსტიც ეკავა. მაშინ ელენე 12 წლის იყო და აპროტესტებდა, რომ მამამისს მანქანა ჰყავდა გამოყოფილი. ერთხელ მეზობელი მოვიდა და გვითხრა, თქვენ ხომ არ გიჭირთო? თურმე, დილაადრიან დგებოდა და სადარბაზოებს ალაგებდა, მე კი საწოლში მხვდებოდა, როცა სკოლაში წასასვლელად ვაღვიძებდი. ჩემი ჭკუით, ვაღვიძებდი... 4-იანი არასდროს მიუღია, სულ ხუთებზე სწავლობდა გერმანულ სკოლაში, რომლის დირექტორიც ნინო რამიშვილი იყო.

ჩვენ ძიძად რუსი ქალი გვყავდა, რომელმაც გაზარდა ელენე და წლების მერე, ლოგინად ჩავარდა, მარტოხელა ქალი იყო და რითაც შეგვეძლო, ვეხმარეოდით. მერე, მეზობლებმა გვითხრეს, რომ, თურმე 14 წლის ელენე უვლიდა და უცვლიდა.

კიდევ ერთი საინტერესო ამბავი მახსენდება. როცა ელენეს კლასი შვეიცარიაში გაგზავნეს, იქ პრაქტიკის მისაღებად, სხვადასხვა სამუშაოზე ნახევარ დღეს უნდა ესწავლათ და ნახევარ დღეს უნდა ემუშავათ. იმ სამსახურების ჩამონათვალი, სადაც პრაქტიკას გაივლიდნენ, წინასწარ იყო შედგენილი. ელენემ სიაში მოხუცთა თავშესაფარიც შეატანინა. ნინო რამიშვილმა თქვა, ისე უვლიდა მოხუცებს, გამოშვება არ უნდოდათო და იქიდან სკოლას გამოუგზავნეს პირველი კომპიუტერი, - ასე გასახელათ ამ ბავშვმაო. მაშინ კომპიუტერი ახალი ხილი, იშვიათობა იყო.

- ოპონენტები ნაკლად უთვლიან და წამოაძახებენ ხოლმე ელენეს, რომ მოსკოვის საერთაშორისო ურთიერთობების სახელმწიფო ინსტიტუტში მიიღო განათლება. თქვენ რას ფიქრობთ ამ საკითხზე?

- ჩემს შვილს სულ უნდოდა წასვლა ინგლისში ან საფრანგეთში. ინგლისური კარგად იცოდა და შეეძლო, საფრანგეთშიც ესწავლა, ინგლისურენოვან სასწავლებელში. ფრანგული მაშინ არ იცოდა, მერე შეისწავლა. იმ პერიოდში, "ესენგე"-ში ვიყავით და სხვა არჩევანი არ გვქონდა, რუსეთში სასწავლებლად უნდა გაგვეშვა, თან იქ კარგი განათლების მიღება შესაძლებელი იყო. რადგანაც პოლიტიკა აინტერესებდა, "გიმო"-ში მოხვდა, მხოლოდ იმიტომ, რომ ფინანსები არ გვქონდა, სხვა ქვეყანაში გაგვეშვა სასწავლებლად. ელენე ძალიან კარგად სწავლობდა და უნივერსიტეტი წითელ დიპლომზე დაამთავრა. წარმატებით დაიცვა სადიპლომო თემა, რომელიც ამერიკის პოლიტიკას ეხებოდა... სხვათა შორის, ივანიშვილს ძალიან უნდოდა თავისკენ წაეყვანა, მაგრამ ელენე კატეგორიულ უარზე იყო...წაიკითხეთ სრულად