მსოფლიო
სამართალი
პოლიტიკა

28

მარტი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

პარასკევი, მთვარის ოცდამეცხრე დღე დაიწყება 06:58-ზე, მთვარე თევზებშია საკმაოდ რთული დღეა. არ დაიწყოთ ახალი საქმეები. მოერიდეთ ფინანსურ ოპერაციებს, ყოველგვარ ვაჭრობასა და სასამართლო საქმეს. სხვა დღისთვის გადადეთ უფროსთან შეხვედრა და საქმეებზე საუბარს. არ გირჩევთ მგზავრობას, საქმეების გარჩევას. მეტად დაისვენეთ. კარგია მსუბუქი ვარჯიში. დღეს ქორწინება დაუშვებელია. განქორწინების მიზეზი ერთ-ერთი მეუღლის ღალატი ან ტყუილი გახდება. სასურველია დაიცვათ მარხვა. ძილის წინ მიიღეთ შხაპი. რაციონიდან გამორიცხეთ ხორცეული, პურ-ფუნთუშეული და ტკბილეული.
საზოგადოება
Faceამბები
მოზაიკა
სამხედრო
კულტურა/შოუბიზნესი
სპორტი
მეცნიერება
კონფლიქტები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"საპროექტო ბიჭი აღმოვჩნდი..." - გაიცანით ირაკლი კაპანაძე "დიდი სცენიდან", რომელიც მეორე ლაივკონცერტის ლიდერია
"საპროექტო ბიჭი აღმოვჩნდი..." - გაიცანით ირაკლი კაპანაძე "დიდი სცენიდან", რომელიც მეორე ლაივკონცერტის ლიდერია

ირაკ­ლი კა­პა­ნა­ძე „დიდი სცე­ნის“ კონ­კურ­სან­ტია და მე­ო­რე ლა­ივ­კონ­ცერ­ტის ლი­დე­რი. მა­ყუ­რე­ბელს მოს­წონს მისი ნამ­ღე­რი. ირაკ­ლი რუს­თა­ვი­და­ნაა და ძა­ლი­ა­ნაც უყ­ვარს თა­ვი­სი ქა­ლა­ქი. „სულ რუს­თავ­ში ვცხოვ­რობ­დი, ვსწავ­ლობ­დი, იქ ვსაქ­მი­ა­ნობ­დი. რაც სტუ­დენ­ტი გავ­ხდი, თბი­ლის­შიც მი­წევს ყოფ­ნა,“ - გვე­უბ­ნე­ბა კონ­კურ­სან­ტი, რო­მე­ლიც რამ­დე­ნი­მე დღის წინ 20 წლის გახ­და... ირაკ­ლი იმა­საც გვიყ­ვე­ბა, რო­დის და სად და­ი­წყო მუ­სი­კის სწავ­ლა, ასე­ვე სხვა­დას­ხვა აქ­ტი­ვო­ბა­ში ჩარ­თვა.

„ბავ­შვო­ბი­დან მუ­სი­კა­ლურ სკო­ლა­ში, ფორ­ტე­პი­ა­ნოს გან­ხრით დავ­დი­ო­დი, ვმღე­რო­დი გუნდთან ერ­თა­დაც და სხვა­დას­ხვა აქ­ტი­ვო­ბა­ში ვი­ყა­ვი ჩარ­თუ­ლი... მუ­სი­კის გარ­და, მიყ­ვარ­და პრო­ექ­ტე­ბის წერა. ფეს­ტი­ვა­ლის ორ­გა­ნი­ზე­ბის სა­კი­თხებ­შიც ვმო­ნა­წი­ლე­ობ­დი, რუს­თავ­ქა­ლა­ქო­ბა­ზე რომ კეთ­დე­ბო­და, უფრო პრო­ექ­ტმე­ნე­ჯმენ­ტის გან­ხრით, ჩემი პრო­ფე­სი­აც მო­მა­ვალ­ში ეს იქ­ნე­ბა. ბიზ­ნე­სი­სა და ტექ­ნო­ლო­გი­ე­ბის უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ვსწავ­ლობ, ბიზ­ნეს-ად­მი­ნის­ტრი­რე­ბის კუ­თხით, მე­ო­რე კურ­სზე ვარ. რო­გორც გი­თხა­რით, ბავ­შვო­ბა­ში მუ­სი­კას ვსწავ­ლობ­დი, ვუკ­რავ­დი, ვმღე­რო­დი გუნდში, სოლ­ფე­ჯი­ო­ზე დავ­დი­ო­დი - ეს ყვე­ლა­ფე­რი შე­ვით­ვი­სე, ვიდ­რე ცალ­კე მღე­რა, სოლო-მომ­ღერ­ლო­ბა. ამი­ტო­მაც ამ ყვე­ლა­ფერ­თან არ მქონ­და დიდი შე­ხე­ბა, არას­დროს არ­ერთ კონ­კურ­სში გა­მოვ­სულ­ვარ. თუმ­ცა ჩემი მუ­სი­კა­ლუ­რი გა­ნათ­ლე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, მერე მივ­ხვდი, რომ სიმ­ღე­რის­თვის უნდა მი­მე­ხე­და და შევ­ქმე­ნი ბენ­დი, სოლო კა­რი­ე­რა და­ვი­წყე.

- ე.ი. მა­ნამ­დე არ გქონ­და ასე­თი მის­წრა­ფე­ბა.

- არა და ეს სურ­ვი­ლი 18 წლის ასაკ­ში მო­ვი­და. ბენდთან ერ­თად, სა­ინ­ტე­რე­სო რა­ღა­ცე­ბიც შევ­ქმე­ნი, რად­გა­ნაც მქონ­და სა­ავ­ტო­რო სიმ­ღე­რე­ბი.

- სიმ­ღე­რებს რა ასა­კი­დან წერ?

- 13 წლი­დან და­ვი­წყე მე­ლო­დი­ე­ბის წერა სო­უ­ლი­სა და ალ­ტერ­ნა­ტი­უ­ლი რო­კის ჟანრ­ში... ბენდში 5 კაცი ვართ. თა­ვი­დან რუს­თავ­ში ვუკ­რავ­დით, რად­გა­ნაც ად­გი­ლობ­რი­ვი ბენ­დი იყო, ახლა სხვა­დას­ხვა ღო­ნის­ძი­ე­ბა­ში ვმო­ნა­წი­ლე­ობთ და, შე­სა­ბა­მი­სად, რე­პერ­ტუ­არ­ზეც ვმუ­შა­ობთ.

- პრო­ექ­ტში რა­ტომ მოხ­ვე­დი?

- სრუ­ლი­ად მო­უ­ლოდ­ნე­ლად გა­დავ­წყვი­ტე, რად­გა­ნაც ეს გა­მოც­დი­ლე­ბა არა მარ­ტო სიმ­ღე­რის კუ­თხით, სხვა აქ­ტი­ვო­ბებ­შიც გა­მო­მად­გე­ბა. ვი­ფიქ­რე, რომ შო­უ­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბით ხალ­ხს წარ­მოდ­გე­ნა შე­ექ­მნე­ბო­და ჩემ­ზე. ალ­ბათ ერთ-ერთი მი­ზე­ზი ეს იყო. მერე რო­დე­საც შოუს სა­რეკ­ლა­მო კად­რე­ბი ვნა­ხე და გა­ვი­გე, რომ მომ­ღე­რა­ლი ნატო მე­ტო­ნი­ძე ჟი­უ­რი­ში იქ­ნე­ბო­და, გა­მი­ხარ­და, ჩავ­თვა­ლე, რომ ღირ­სე­უ­ლი კონ­კურ­სი იქ­ნე­ბო­და და ამი­ტო­მაც მო­ვე­დი.

- კმა­ყო­ფი­ლი ხარ?

- კონ­კურ­სან­ტებს დიდი თა­ვი­სუფ­ლე­ბა გვაქვს, სა­ო­ცა­რი მხარ­და­ჭე­რა თვი­თონ პრო­ექ­ტის სტა­ფის­გან. რე­პე­ტი­ცი­ე­ბი ბენდთან ერ­თად გვაქვს, - ესეც დიდ გა­მოც­დი­ლე­ბას გვძენს. მე­გობ­რუ­ლი გა­რე­მოა. მთე­ლი დღე რე­პე­ტი­ცი­ებ­ზე გვი­წევს ყოფ­ნა და არ გვბეზ­რდე­ბა, არ ვიღ­ლე­ბით, კონ­კურ­სან­ტე­ბიც ვმე­გობ­რობთ, ერ­თმა­ნეთ­თან კარ­გი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა გვაქვს. ერ­თმა­ნეთს ვამ­ხნე­ვებთ და ვგულ­შე­მატ­კივ­რობთ.

- რა მო­ლო­დი­ნი გაქვს?

- სცე­ნას მიჩ­ვე­უ­ლი ვი­ყა­ვი, თუმ­ცა ამ­ხე­ლა სცე­ნას არა. მო­უ­ლოდ­ნე­ლი ჯერ ის იყო, რომ სა­ერ­თოდ ათე­ულ­ში მოვ­ხვდი, რად­გა­ნაც დიდი კონ­კუ­რენ­ცია იყო. რომ ვერ გა­დავ­სუ­ლი­ყა­ვი, არც გა­მიკ­ვირ­დე­ბო­და, რად­გა­ნაც ვი­ცო­დი, ვინც გა­და­ვი­დო­და, ჩემ­ზე ღირ­სე­უ­ლი იქ­ნე­ბო­და. მოკ­ლედ, მოვ­ხვდი და დღეს ფი­ლარ­მო­ნი­ა­ში ვმღე­რი, დიდი გა­მოც­დი­ლე­ბა და გა­მოწ­ვე­ვაა, რომ უფრო მე­ტად გა­ვუმ­ჯო­ბეს­დე რო­გორც მომ­ღე­რა­ლი, ასე­ვე პი­როვ­ნე­ბა - ეს პრო­ექ­ტი ამა­ში ძა­ლი­ან მეხ­მა­რე­ბა. ამას­თან, ხალ­ხის სა­ო­ცარ მხარ­და­ჭე­რას ვხე­დავ და რო­გორც კონ­კურ­სანტს მაქვს მო­თხოვ­ნი­ლე­ბა, ფი­ნალ­შიც ვიდ­გე. პე­და­გო­გე­ბი, რე­ჟი­სო­რი ყო­ველ­დღი­უ­რად ბევრ რა­მე­ში მეხ­მა­რე­ბი­ან, რომ ჩემი თავი ვი­პო­ვო. მოკ­ლედ, თუ შე­იძ­ლე­ბა ასე ვთქვა - საპ­რო­ექ­ტო ბიჭი აღ­მოვ­ჩნდი.

- გის­მენ და და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი ადა­მი­ა­ნის შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბას ტო­ვებ...

- თა­ვი­დან­ვე მინ­დო­და, და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი და 14 წლი­დან და­ვი­წყე მუ­შა­ო­ბა, - ფლა­ე­რებს ვა­რი­გებ­დი, პლა­კა­ტებს ვაკ­რავ­დი, - მო­ხა­ლი­სე­ობ­რი­ვი სა­მუ­შაო და­ვი­წყე. 16 წლი­სა ბარ­ში ვმღე­რო­დი, კა­ფე­ში ვუკ­რავ­დი. სულ ვცდი­ლობ­დი, ჩემი ფული მქო­ნო­და და ოჯახ­ზე და­მო­კი­დე­ბუ­ლი არ ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი, ამა­ში ოჯა­ხიც ხელს მი­წყობ­და. აქ­ტი­უ­რო­ბის­კენ მო­მი­წო­დებ­დნენ...

პა­ტა­რა ასა­კი­დან და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბა, ცხოვ­რე­ბი­სე­უ­ლი გა­მოც­დი­ლე­ბა და­მიგ­როვ­და... ჰო, კი­დევ რეს­ტო­რან­შიც ვმუ­შა­ობ­დი, სა­დაც ვმღე­რო­დი, სა­დაც უამ­რავ ადა­მი­ანს ვხვდე­ბო­დი, ყვე­ლას თა­ვი­სი ხედ­ვა, მო­თხოვ­ნი­ლე­ბა აქვს და უნდა რა­ღაც­ნა­ი­რად და­ა­ბა­ლან­სო მათი სურ­ვი­ლე­ბი. წარ­მო­იდ­გი­ნეთ, ღა­მეც მი­მუ­შა­ვია, დამ­ღლე­ლი კი იყო, მაგ­რამ ადა­მი­ა­ნებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა­ში დიდი გა­მოც­დი­ლე­ბა და­ვაგ­რო­ვე.

გა­მოც­დი­ლე­ბა იმ კუ­თხი­თაც მი­ვი­ღე, რომ სამი თვე ამე­რი­კა­ში ვი­ცხოვ­რე - რო­გორც სტუ­დენ­ტი გაც­ვლით პროგ­რა­მა­ში ჩა­ვერ­თე. ამის­თვის ბევ­რი ეტა­პი გა­ვი­ა­რე - ინ­გლი­სუ­რი ენის ბა­რი­ე­რი, დამ­საქ­მე­ბელ­თა მო­ლა­პა­რა­კე­ბე­ბი, ტეს­ტი­რე­ბე­ბი. ამ პროგ­რა­მით მო­ვი­ა­რე - ნიუ-იორ­კი, ლოს ან­ჯე­ლე­სი... სამი თვის გან­მავ­ლო­ბა­ში არ გავ­ჩე­რე­ბულ­ვარ, ყო­ველ­დღე ვმუ­შა­ობ­დი... ამ ყვე­ლაფ­რით რა კარ­გი ბიჭი ვარ-მეთ­ქი, ამის თქმა კი არ მინ­და... უბ­რა­ლოდ, ვამ­ბობ, რომ ჩემი აქ­ტი­უ­რო­ბით სხვა­დას­ხვაგ­ვა­რი გა­მოც­დი­ლე­ბა მაქვს მი­ღე­ბუ­ლი და ამას­თან, არას­დროს ვკარ­გავ თვითკრი­ტი­კის გრძნო­ბას...

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
16 ხიდი და 3 კვანძი, ვნახოთ სად გაივლის და რა დაჯდება თბილისის შემოვლითი გზის 11 კმ-იანი მონაკვეთი
ავტორი:

"საპროექტო ბიჭი აღმოვჩნდი..." - გაიცანით ირაკლი კაპანაძე "დიდი სცენიდან", რომელიც მეორე ლაივკონცერტის ლიდერია

"საპროექტო ბიჭი აღმოვჩნდი..." - გაიცანით ირაკლი კაპანაძე "დიდი სცენიდან", რომელიც მეორე ლაივკონცერტის ლიდერია

ირაკლი კაპანაძე „დიდი სცენის“ კონკურსანტია და მეორე ლაივკონცერტის ლიდერი. მაყურებელს მოსწონს მისი ნამღერი. ირაკლი რუსთავიდანაა და ძალიანაც უყვარს თავისი ქალაქი. „სულ რუსთავში ვცხოვრობდი, ვსწავლობდი, იქ ვსაქმიანობდი. რაც სტუდენტი გავხდი, თბილისშიც მიწევს ყოფნა,“ - გვეუბნება კონკურსანტი, რომელიც რამდენიმე დღის წინ 20 წლის გახდა... ირაკლი იმასაც გვიყვება, როდის და სად დაიწყო მუსიკის სწავლა, ასევე სხვადასხვა აქტივობაში ჩართვა.

„ბავშვობიდან მუსიკალურ სკოლაში, ფორტეპიანოს განხრით დავდიოდი, ვმღეროდი გუნდთან ერთადაც და სხვადასხვა აქტივობაში ვიყავი ჩართული... მუსიკის გარდა, მიყვარდა პროექტების წერა. ფესტივალის ორგანიზების საკითხებშიც ვმონაწილეობდი, რუსთავქალაქობაზე რომ კეთდებოდა, უფრო პროექტმენეჯმენტის განხრით, ჩემი პროფესიაც მომავალში ეს იქნება. ბიზნესისა და ტექნოლოგიების უნივერსიტეტში ვსწავლობ, ბიზნეს-ადმინისტრირების კუთხით, მეორე კურსზე ვარ. როგორც გითხარით, ბავშვობაში მუსიკას ვსწავლობდი, ვუკრავდი, ვმღეროდი გუნდში, სოლფეჯიოზე დავდიოდი - ეს ყველაფერი შევითვისე, ვიდრე ცალკე მღერა, სოლო-მომღერლობა. ამიტომაც ამ ყველაფერთან არ მქონდა დიდი შეხება, არასდროს არერთ კონკურსში გამოვსულვარ. თუმცა ჩემი მუსიკალური განათლებიდან გამომდინარე, მერე მივხვდი, რომ სიმღერისთვის უნდა მიმეხედა და შევქმენი ბენდი, სოლო კარიერა დავიწყე.

- ე.ი. მანამდე არ გქონდა ასეთი მისწრაფება.

- არა და ეს სურვილი 18 წლის ასაკში მოვიდა. ბენდთან ერთად, საინტერესო რაღაცებიც შევქმენი, რადგანაც მქონდა საავტორო სიმღერები.

- სიმღერებს რა ასაკიდან წერ?

- 13 წლიდან დავიწყე მელოდიების წერა სოულისა და ალტერნატიული როკის ჟანრში... ბენდში 5 კაცი ვართ. თავიდან რუსთავში ვუკრავდით, რადგანაც ადგილობრივი ბენდი იყო, ახლა სხვადასხვა ღონისძიებაში ვმონაწილეობთ და, შესაბამისად, რეპერტუარზეც ვმუშაობთ.

- პროექტში რატომ მოხვედი?

- სრულიად მოულოდნელად გადავწყვიტე, რადგანაც ეს გამოცდილება არა მარტო სიმღერის კუთხით, სხვა აქტივობებშიც გამომადგება. ვიფიქრე, რომ შოუში მონაწილეობით ხალხს წარმოდგენა შეექმნებოდა ჩემზე. ალბათ ერთ-ერთი მიზეზი ეს იყო. მერე როდესაც შოუს სარეკლამო კადრები ვნახე და გავიგე, რომ მომღერალი ნატო მეტონიძე ჟიურიში იქნებოდა, გამიხარდა, ჩავთვალე, რომ ღირსეული კონკურსი იქნებოდა და ამიტომაც მოვედი.

- კმაყოფილი ხარ?

- კონკურსანტებს დიდი თავისუფლება გვაქვს, საოცარი მხარდაჭერა თვითონ პროექტის სტაფისგან. რეპეტიციები ბენდთან ერთად გვაქვს, - ესეც დიდ გამოცდილებას გვძენს. მეგობრული გარემოა. მთელი დღე რეპეტიციებზე გვიწევს ყოფნა და არ გვბეზრდება, არ ვიღლებით, კონკურსანტებიც ვმეგობრობთ, ერთმანეთთან კარგი დამოკიდებულება გვაქვს. ერთმანეთს ვამხნევებთ და ვგულშემატკივრობთ.

- რა მოლოდინი გაქვს?

- სცენას მიჩვეული ვიყავი, თუმცა ამხელა სცენას არა. მოულოდნელი ჯერ ის იყო, რომ საერთოდ ათეულში მოვხვდი, რადგანაც დიდი კონკურენცია იყო. რომ ვერ გადავსულიყავი, არც გამიკვირდებოდა, რადგანაც ვიცოდი, ვინც გადავიდოდა, ჩემზე ღირსეული იქნებოდა. მოკლედ, მოვხვდი და დღეს ფილარმონიაში ვმღერი, დიდი გამოცდილება და გამოწვევაა, რომ უფრო მეტად გავუმჯობესდე როგორც მომღერალი, ასევე პიროვნება - ეს პროექტი ამაში ძალიან მეხმარება. ამასთან, ხალხის საოცარ მხარდაჭერას ვხედავ და როგორც კონკურსანტს მაქვს მოთხოვნილება, ფინალშიც ვიდგე. პედაგოგები, რეჟისორი ყოველდღიურად ბევრ რამეში მეხმარებიან, რომ ჩემი თავი ვიპოვო. მოკლედ, თუ შეიძლება ასე ვთქვა - საპროექტო ბიჭი აღმოვჩნდი.

- გისმენ და დამოუკიდებელი ადამიანის შთაბეჭდილებას ტოვებ...

- თავიდანვე მინდოდა, დამოუკიდებელი ვყოფილიყავი და 14 წლიდან დავიწყე მუშაობა, - ფლაერებს ვარიგებდი, პლაკატებს ვაკრავდი, - მოხალისეობრივი სამუშაო დავიწყე. 16 წლისა ბარში ვმღეროდი, კაფეში ვუკრავდი. სულ ვცდილობდი, ჩემი ფული მქონოდა და ოჯახზე დამოკიდებული არ ვყოფილიყავი, ამაში ოჯახიც ხელს მიწყობდა. აქტიურობისკენ მომიწოდებდნენ...

პატარა ასაკიდან დამოუკიდებლობა, ცხოვრებისეული გამოცდილება დამიგროვდა... ჰო, კიდევ რესტორანშიც ვმუშაობდი, სადაც ვმღეროდი, სადაც უამრავ ადამიანს ვხვდებოდი, ყველას თავისი ხედვა, მოთხოვნილება აქვს და უნდა რაღაცნაირად დააბალანსო მათი სურვილები. წარმოიდგინეთ, ღამეც მიმუშავია, დამღლელი კი იყო, მაგრამ ადამიანებთან ურთიერთობაში დიდი გამოცდილება დავაგროვე.

გამოცდილება იმ კუთხითაც მივიღე, რომ სამი თვე ამერიკაში ვიცხოვრე - როგორც სტუდენტი გაცვლით პროგრამაში ჩავერთე. ამისთვის ბევრი ეტაპი გავიარე - ინგლისური ენის ბარიერი, დამსაქმებელთა მოლაპარაკებები, ტესტირებები. ამ პროგრამით მოვიარე - ნიუ-იორკი, ლოს ანჯელესი... სამი თვის განმავლობაში არ გავჩერებულვარ, ყოველდღე ვმუშაობდი... ამ ყველაფრით რა კარგი ბიჭი ვარ-მეთქი, ამის თქმა კი არ მინდა... უბრალოდ, ვამბობ, რომ ჩემი აქტიურობით სხვადასხვაგვარი გამოცდილება მაქვს მიღებული და ამასთან, არასდროს ვკარგავ თვითკრიტიკის გრძნობას...

აჩი ფურცელაძემ სტამბოლში ოპერაცია გაიკეთა - "ვერ ვსუნთქავდი..."

"სანდრო მრევლიშვილის თეატრი თითოეულ ჩვენგანშია" - რას იხსენებს მოწაფე რეჟისორზე, რომელიც მეუღლესთან ერთად, ერთ დღეს გარდაიცვალა

ვინ არის ჯეისონ სტეტჰემის ქართველი ორეული და როგორი გოგონები მოსწონს - ნახეთ ფოტოები