სემ გერ­მა­ნი "გერ­მან კონ­სტრაქ­შენს“ გე­ნე­რა­ლუ­რი დი­რექ­ტო­რი და ბრენ­დის "ანნა ვუდს“ დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლია. მან პირ­ველ­მა და­ი­წყო სა­ქარ­თვე­ლო­ში კოჟ­რით სა­ი­უ­ვე­ლი­რო და დე­კო­რა­ტი­უ­ლი ნივ­თე­ბის გა­კე­თე­ბა და სურს ის ისე­თი­ვე პო­პუ­ლა­რუ­ლი გა­ხა­დოს ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ში, რო­გორც ამე­რი­კა­სა და ევ­რო­პა­შია. პრო­ფე­სი­ით მაკ­რო­ე­კო­ნო­მის­ტია, მუ­შა­ობ­და უსაფრ­თხო­ე­ბის სფე­რო­შიც, თუმ­ცა ახლა მისი ძი­რი­თა­დი საქ­მე კოჟ­რის სპე­ცი­ა­ლის­ტო­ბაა. სემ გერ­მა­ნი მისი ფსევ­დო­ნი­მია - სემი მისი სა­ხე­ლია, გერ­მა­ნი - მა­მის. კომ­პა­ნი­ას კი "გერ­მან კონ­სტრაქ­შე­ნი" და­არ­ქვა.

- გა­დავ­წყვი­ტე, ჩემი საქ­მე ჩა­მო­მე­ყა­ლი­ბე­ბი­ნა და ავირ­ჩიე ისე­თი სფე­რო, რო­მე­ლიც სა­ერ­თოდ არ არ­სე­ბობ­და სა­ქარ­თვე­ლო­ში. თა­ვი­დან, ცოტა პრობ­ლე­მე­ბი შე­მექ­მნა იმი­ტომ, რომ მა­სა­ლას, რომ­ლი­თაც მე ვმუ­შა­ობ, ქარ­თუ­ლად პირ­და­პი­რი თარ­გმა­ნი არ აქვს, მაგ­რამ შე­მოგ­ვრჩა წი­ნაპ­რე­ბის­გან ორი და­სა­ხე­ლე­ბა: "ნუჟ­რი“ და "კოჟ­რი“. ხეზე ხან­და­ხან ერთ ად­გი­ლას გროვ­დე­ბა წყა­ლი, ხმე­ბა და ბუშ­ტი­ვით ხდე­ბა. კოჟ­რი სწო­რედ ხეზე ამო­ნა­ზარ­დია. ეს ემარ­თე­ბა ხე­ე­ბის გარ­კვე­ულ ჯი­შებს. ძი­რი­თა­დად მა­ინც ეგ­ზო­ტი­კურ ჯი­შებს. ჩვენ­თან კოჟ­რი ემარ­თე­ბა რცხი­ლას, წიწ­ვო­ვან მცე­ნა­რე­ებს, ბალს, კა­კალს და ძა­ლი­ან ცო­ტაა ასე­თი. მა­სა­ლა, რომ­ლი­თაც ამ ეპატ­ზე ვმუ­შა­ობთ არის ქარ­თუ­ლი და ის ძა­ლი­ან ძვე­ლია. ხეს რომ და­ე­მარ­თოს ის კოჟ­რი, რა­საც ჩვენ ვი­ყე­ნებთ, სჭირ­დე­ბა 400 წე­ლი­წა­დი. ჩვენ ძა­ლი­ან დიდ ყუ­რა­დღე­ბას ვუთ­მობთ ბუ­ნე­ბას და მა­სა­ლას ვყი­დუ­ლიბთ იმ კომ­პა­ნი­ი­სა­გან, რო­მე­ლიც ლი­ცენ­ზი­რე­ბუ­ლად ჭრის ხე­ებს კა­ხეთ­ში. კოჟ­რის მოჭ­რა ზოგს ჰგო­ნია, რომ ხეს ავ­ნებს, პი­რი­ქით, მისი მოჭ­რა ხეს ზრდის სა­შუ­ა­ლე­ბას აძ­ლევს.

- რას ქმნით ძი­რი­თა­დად, რა არის თქვე­ნი მთა­ვა­რი პრო­დუქ­ცია?

- პირ­ვე­ლად, არა მარ­ტო სა­ქარ­თვე­ლო­ში, არა­მედ მთელ მსოფ­ლი­ო­ში ჩვენ კოჟრს მი­ვე­ცით ძა­ლი­ან ფარ­თო მი­მარ­თუ­ლე­ბა. გვაქვს ორი ძი­რი­თა­დი მი­მარ­თუ­ლე­ბა: დე­კო­რა­ტი­უ­ლი ნა­კე­თო­ბე­ბი და სა­ი­უ­ვე­ლი­რო ნა­კე­თო­ბე­ბი. ორი­ვე მი­მარ­თუ­ლე­ბა­ში თა­ვი­სი ქვე­მი­მარ­თუ­ლე­ბე­ბი­ცაა. ერთ-ერთი ქვეყ­ნის ელ­ჩის­თვის და­ვამ­ზა­დეთ სა­ი­უ­ვე­ლი­რო ნა­კე­თო­ბე­ბი და ავი­ღეთ ვალ­დე­ბუ­ლე­ბა, რომ იმას არ გა­ვი­მე­ო­რებთ არა­სო­დეს. არის ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რი და სე­რი­უ­ლი წარ­მო­ე­ბა.

- ნა­მუ­შევ­რებს მარ­ტო ქმნით თუ პარტნი­ო­რებ­თან თა­ნამ­შრომ­ლობთ?

- ჩვენ გვყავს თა­ნამ­შრომ­ლე­ბი და ნელ-ნელა ვგეგ­მავ მათი რი­ცხვის გაზ­რდას. ძი­რი­თა­დად, ხე­ლოვ­ნე­ბის აკა­დე­მი­ის სტუ­დენ­ტე­ბი არი­ან. ნა­მუ­შევ­რე­ბი კეთ­დე­ბა ელექტრო­ტექ­ნი­კის გა­მო­ყე­ნე­ბით. ეს ელექტრო­ტექ­ნი­კაც გა­და­კე­თე­ბუ­ლია კოჟ­რის­თვის იმი­ტომ, რომ მისი და­სა­მუ­შა­ვე­ბე­ლი ტექ­ნი­კის შე­ძე­ნა ძა­ლი­ან დიდ თან­ხებ­თან არის და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი. ამი­ტომ, ვმუ­შა­ობთ ძი­რი­თა­დად ხე­ლით. ამას აქვს ორი პრაქ­ტი­კუ­ლი მი­ზე­ზი. ერთი ის, რომ კოჟ­რი ძი­რი­თა­დად უნდა იყოს ხელ­ნა­კე­თი, მე­ო­რე, რომ არც არ­სე­ბობს რა­ი­მე ტი­პის მე­ქა­ნიზ­მი, რო­მე­ლიც კოჟრს ბო­ლომ­დე გა­და­ა­მუ­შა­ვებს. ყვე­ლას, ვინც კოჟ­რით მუ­შა­ობს (მათი რი­ცხვი ძა­ლი­ან ცო­ტაა მსოფ­ლი­ო­ში), აქვს თა­ვი­სი გა­მო­გო­ნი­ლი სა­შუ­ა­ლე­ბე­ბი მის და­სა­მუ­შა­ვებ­ლად. კოჟრთან ერ­თად ვა­კე­თებთ ჰიბ­რიდს, კოჟ­რი­სა და ეპოქ­სი­დის ფი­სის კომ­ბი­ნა­ცი­ით. ეს არის ნივ­თი­ე­რე­ბა, რო­მე­ლიც ქვავ­დე­ბა და არის რო­გორც გამ­ჭირ­ვა­ლე, ასე­ვე სხვა ფე­რის, და­მო­კი­დე­ბუ­ლია ხე­ლო­ვა­ნი ადა­მი­ა­ნის გა­და­წყვე­ტა­ზე. სა­ი­უ­ვე­ლი­რო ნა­კე­თო­ბა ახ­ლო­საა ადა­მი­ან­თან და ის აბ­სო­ლუ­ტუ­რად უვ­ნე­ბე­ლი უნდა იყოს, მათ შო­რის ალერ­გი­ის დრო­საც. სა­წარ­მო­ში ვხუმ­რობთ ხოლ­მე, ჩვე­ნი სა­ი­უ­ვე­ლი­რო ნივ­თე­ბის ჭა­მაც კი შე­იძ­ლე­ბა იმი­ტომ, რომ ასი პრო­ცენ­ტით უსაფრ­თხო და ან­ტი­ა­ლერ­გი­უ­ლია. დე­კო­რა­ტი­ულ ნა­კე­თო­ბებს რაც შე­ე­ხე­ბა, იმა­ვეს ვერ ვი­ტყვით. სა­აღ­დგო­მოდ გა­ვა­კე­თეთ კვერ­ცხე­ბი, კოჟ­რით და ეპოქ­სი­დით. იქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, რომ ამის თვით­ღი­რე­ბუ­ლე­ბა საკ­მა­ოდ ძვი­რია და თა­ვად ეპოქ­სი­დიც ძვი­რი მა­სა­ლაა, გა­ვა­კე­თეთ შე­ზღუ­დუ­ლი რა­ო­დე­ნო­ბის. რა­საც ვა­კე­თებთ, ძი­რი­თა­დად, უც­ნო­ბია ჩვე­ნი ქვეყ­ნის­თვის. ზოგს ჰგო­ნია, რომ ეს არის უბ­რა­ლოდ დამ­წვა­რი ხე. დე­და­მი­წის მას­შტა­ბით ეს ბიზ­ნე­სი ეკუთ­ვნის ინ­გლი­სის დე­დოფ­ლის ოჯახს. ამის მა­სი­უ­რი წარ­მო­ე­ბის უფ­ლე­ბას არა­ვის მის­ცე­მენ იმი­ტომ, რომ ყვე­ლა­ზე კარ­გი კოჟ­რი ინ­გლი­სის ყო­ფილ კო­ლო­ნი­ებ­ში იზ­რდე­ბა. რაც მთა­ვა­რია, ეს ნა­კე­თო­ბე­ბი პრეს­ტი­ჟის, გე­მოვ­ნე­ბის გა­მო­ხატ­ვის სა­უ­კე­თე­სო სა­შუ­ა­ლე­ბაა. ამი­თაა მო­პირ­კე­თე­ბუ­ლი ბუ­კინ­გე­ბის სა­სახ­ლე, კრემ­ლი, ვერ­სა­ლის სა­სახ­ლე, თეთ­რი სახ­ლის ერთი კა­ბი­ნე­ტი და ბევ­რი ისე­თი ნა­კე­თო­ბაა დამ­ზა­დე­ბუ­ლი ამ მა­სა­ლის­გან, რაც ის­ტო­რი­ა­ში შე­ვი­და, თა­ვი­სი მნიშ­ვნე­ლო­ბით.

- სად შე­იძ­ლე­ბა თქვე­ნი ნა­მუ­შევ­რე­ბის შე­ძე­ნა?

- ჩვე­ნი ნა­მუ­შევ­რე­ბი იყი­დე­ბა ძი­რი­თა­დად ტუ­რის­ტულ ზო­ნებ­ში, სა­დაც არ­სე­ბობს სუ­ვე­ნი­რე­ბის მა­ღა­ზია. ასე­თია მა­ღა­ზია "ჯორ­ჯი­ა­ნი“. ეს "ბიბ­ლუ­სის“ მიერ და­არ­სე­ბუ­ლი მა­ღა­ზი­აა და მათ­თან და­ვი­წყეთ თა­ნამ­შრომ­ლო­ბა არც თუ ისე დიდი ხა­ნია და ძა­ლი­ან კმა­ყო­ფი­ლე­ბი ვართ. მა­ღა­ზი­ას საქ­მი­სად­მი მიდ­გო­მა აქვს სულ სხვა­ნა­ი­რი, გა­და­სა­ხა­დი არ არის დიდი, რაც ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ჩვენ­თვის. სი­მარ­თლე რომ გი­თხრათ, ეს პირ­ვე­ლი შემ­თხვე­ვაა, რო­დე­საც ინი­ცი­ა­ტი­ვა პარტნი­ო­რი­სა­გან მო­დის, რაც ძა­ლი­ან გვა­ხა­რებს. ცუდი ისაა, რომ ასე ყვე­ლა არ მუ­შა­ობს. ვი­სურ­ვებ­დი, რომ "ჯორ­ჯი­ა­ნის“ მსგავ­სი მა­ღა­ზია გა­ეხ­სნათ ძა­ლი­ან ბევ­რი და ემუ­შა­ვათ ესე­თი სტრა­ტე­გი­ით იმი­ტომ, რომ არაჩ­ვე­უ­ლებ­რი­ვი სტრა­ტე­გია აქვთ არ­ჩე­უ­ლი. ყვე­ლა ის კომ­პა­ნია, რო­მე­ლიც ხელს უწყობს ად­გი­ლობ­რივ წარ­მო­ე­ბას, ყო­ველ­თვის იქ­ნე­ბა ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი და და­სა­ფა­სე­ბე­ლი.

- თქვენ აღ­ნიშ­ნეთ, რომ მა­სა­ლა არის ძვი­რი და შე­სა­ბა­მი­სად, პრო­დუქ­ცი­ა­საც ექ­ნე­ბა შე­და­რე­ბით უფრო დიდი ფუ­ლა­დი ღი­რე­ბუ­ლე­ბა. ვის­თვი­საა გან­კუთ­ვნი­ლი თქვე­ნი ნა­კე­თო­ბე­ბი, ქარ­თვე­ლე­ბის­თვის ქმნით თუ უცხო­ე­ლე­ბის­თვის?

- ბრენ­დის და­არ­სე­ბის იდეა არის ის, რომ რაც არის მო­და­ში და­სავ­ლეთ­ში, შე­ერ­თე­ბულ შტა­ტებ­ში და ით­ვლე­ბა პრეს­ტი­ჟის გა­მო­ხატ­ვის ერთ-ერთ სა­შუ­ა­ლე­ბად, გად­მოგ­ვე­ტა­ნა სა­ქარ­თვე­ლო­შიც. გა­დავ­წყვი­ტეთ, რომ ეს ყვე­ლა­ფე­რი ყო­ფი­ლი­ყო შე­და­რე­ბით და­ბალ ფა­სებ­ში. ჩვე­უ­ლებ­რივ დი­ა­სახ­ლის­საც, რომ ჰქონ­დეს სა­შუ­ა­ლე­ბა იყი­დოს სა­ყუ­რე, სა­მა­ჯუ­რი და ასე შემ­დეგ. პრობ­ლე­მა ისაა, რომ რო­დე­საც ბრენ­დს სა­კუ­თა­რი მა­ღა­ზია არ აქვს, ემა­ტე­ბა გა­და­სა­ხა­დი, თუმ­ცა გათ­ვლი­ლია სა­ქარ­თვე­ლოს მო­სახ­ლე­ო­ბის ყვე­ლა ფე­ნის­თვის. არ ვა­კე­თებთ აქ­ცენტს, რომ ეს არის მხო­ლოდ მდიდ­რე­ბის­თვის. თა­ვის­თა­ვად, ტუ­რის­ტე­ბის­თვი­საც არის გან­კუთ­ვნი­ლი იმი­ტომ, რომ მეტ-ნაკ­ლე­ბად ინ­ფორ­მი­რე­ბუ­ლე­ბი არი­ან, რა არის კოჟ­რი.

- ადა­მი­ა­ნებს, რომ­ლე­ბიც ყი­დუ­ლო­ბენ თქვენს ნა­კე­თო­ბებს, რა შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა რჩე­ბათ?

- პირ­ვე­ლა­დი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა ყო­ველ­თვის ძა­ლი­ან და­დე­ბი­თი ემო­ცი­აა. იქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, რომ მა­სა­ლა სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის უცხოა, უჩ­ნდე­ბათ ძა­ლი­ან ბევ­რი კი­თხვა და რჩე­ბი­ან სა­სი­ა­მოვ­ნოდ გა­ო­ცე­ბუ­ლე­ბი.

- რა დრო სჭირ­დე­ბა ერთი ნა­მუ­შევ­რის შექ­მნას?

- ერთი გულ­სა­კი­დის მა­გა­ლით­ზე გე­ტყვით, კოჟ­რი მუ­შავ­დე­ბა იმ დო­ნე­ზე, რომ ჩა­ის­ხას ეპოქ­სი­დი. ეპოქ­სი­დი შრე­ბა, და­ახ­ლო­ე­ბით, 2-დან 4 დღემ­დე. მას შემ­დეგ, რაც გაშ­რე­ბა, თა­ვად ნა­კე­თო­ბის დას­რუ­ლე­ბას სჭირ­დე­ბა ერთ სა­ა­თამ­დე.

- თქვენს თი­თო­ე­ულ ნა­მუ­შე­ვარს, თუ აქვს კონ­კრე­ტუ­ლი დატ­ვირ­თვა ან იდეა, რა­საც გა­მო­ხა­ტავს?

- ჩვენ გა­ვა­კე­თეთ სამ­კუ­თხე­დის ფორ­მის სა­ი­უ­ვე­ლი­რო ნა­კე­თო­ბე­ბი. თუ კარ­გად და­აკ­ვირ­დე­ბა ადა­მი­ა­ნი, ამ სამ­კუ­თხე­დებს აქვს რა­ღაც ნაკ­ლი. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ნა­კე­თო­ბა არის ძა­ლი­ან ლა­მა­ზი, ყო­ველ­თვის მას­ში რა­ღაც ნაკ­ლია. ამას, სი­ნამ­დვი­ლე­ში, აქვს სულ სხვა­ნა­ი­რი დატ­ვირ­თვა. იქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, რომ ვმუ­შო­აბთ ბუ­ნებ­რი­ვი მა­სა­ლით, ბუ­ნე­ბა­ში იდე­ა­ლუ­რი ფორ­მე­ბი არ არ­სე­ბობს. ისე­ვე, რო­გორც არ არ­სე­ბოსბ იდე­ა­ლუ­რი ან სი­მეტ­რი­უ­ლი ადა­მი­ა­ნი. ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რად და­დას­ტუ­რე­ბუ­ლია, რომ ნე­ბის­მი­ე­რი იდე­ა­ლუ­რი ნა­კე­თო­ბა ძა­ლი­ან მალე გბეზ­რდე­ბა. ნა­კე­თო­ბა, რო­მე­ლიც ადა­მი­ან­ში ბა­დებს გარ­კვე­ულ კი­თხვებს, ის არა­სო­დეს მოგ­ბეზ­რდე­ბა.

პირ­ვე­ლი ტუ­რის­ტუ­ლი მა­ღა­ზია "ჯორ­ჯი­ა­ნი"

პირ­ვე­ლი ტუ­რის­ტუ­ლი მა­ღა­ზია „ჯორ­ჯი­ან“ სა­ქარ­თვე­ლო­ში ყვე­ლა­ზე დიდ­მა წიგ­ნის მა­ღა­ზი­ა­თა ქსელ­მა „ბიბ­ლუს­მა“ გახ­სა. და­ვით აღ­მა­შე­ნებ­ლის #55-ში მდე­ბა­რე მა­ღა­ზია თა­ვი­სი არ­სით უნი­კა­ლუ­რია და ტუ­რის­ტებს ქარ­თუ­ლი პრო­დუქ­ცი­ის მრა­ვალ­ფე­რო­ვან არ­ჩე­ვანს სთა­ვა­ზობს. „ჯორ­ჯი­ან“-ის გახ­სნა ხელს უწყობს არა მხო­ლოდ ტუ­რის­ტე­ბი­სათ­ვის ქარ­თუ­ლი პრო­დუქ­ცი­ის გაც­ნო­ბას, არა­მედ ქარ­თუ­ლი მე­წე­რა­მე­ო­ბის ხელ­შე­წყო­ბას.

თბი­ლის­ში მარ­თლაც რომ გა­მორ­ჩე­ულ მა­ღა­ზი­ა­ში „ჯორ­ჯი­ან“ დაგ­ვხვდე­ბათ ქარ­თუ­ლი ეროვ­ნუ­ლი სა­მო­სი, უნი­კა­ლუ­რი ქარ­თუ­ლი სუ­ვე­ნი­რე­ბი, თაფ­ლი, ქარ­თუ­ლი ტკბი­ლე­უ­ლი და სას­მე­ლი, წიგ­ნე­ბი და ა.შ. აქ წარ­მოდ­გე­ნი­ლია ქარ­თუ­ლი ღვი­ნის მრჩევ­ლის Allwine.ge-ის 500-მდე სა­ხე­ო­ბის უნი­კა­ლუ­რი ღვი­ნოც თა­ვი­სი სა­დე­გუს­ტა­ციო კუ­თხით, სა­დაც სტუმ­რებს ღვი­ნის უფა­სოდ და­გე­მოვ­ნე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბაც ეძ­ლე­ვათ. ეს არ არის ად­გი­ლი მხო­ლოდ ტუ­რის­ტე­ბის­თვის, ეს არის ად­გი­ლი სა­დაც ნე­ბის­მი­ერ ქარ­თველს დიდ სი­ა­მოვ­ნე­ბას მი­ა­ნი­ჭებს აქ სტუმ­რო­ბა და ქარ­თუ­ლი სი­ა­მა­ყის დათ­ვა­ლი­ე­რე­ბა.

„ბიბ­ლუს­ში“ ხაზ­გას­მით აღ­ნიშ­ნა­ვენ, რომ მა­ღა­ზი­ით მათ ქარ­თვე­ლი მე­წარ­მე­ე­ბის წა­ხა­ლი­სე­ბაც სურთ. „ჯორ­ჯი­ან“ მზა­დაა ითა­ნამ­შრომ­ლოს მათ­თან და თა­ვი­სი წვლი­ლი შე­ი­ტა­ნოს ქარ­თუ­ლი პრო­დუქ­ცი­ის მე­ტად პო­პუ­ლა­რი­ზა­ცი­ა­ში, რაც ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია იმის­თვის, რომ ქარ­თულ­მა ნა­წარ­მა ნელ-ნელა ფეხი და­იმ­კვიდ­როს უცხო­ურ ბა­ზარ­ზე.