როგორ წარვმართოთ ურთიერთობა ადამიანებთან, რომლებიც გამუდმებით წუწუნებენ - ფსიქოლოგის რჩევები

ბოლო დროს გავრცელდა კვლევა, რომელიც ამტკიცებს, რომ ადამიანები, რომლებიც მუდმივად წუწუნებენ, ემოციურად თავისუფლდებიან სტრესისგან და შედეგად უფრო ნაკლებ სტრესს განიცდიან ან საერთოდ არ განიცდიან მას. სამაგიეროდ, ძალზედ მძიმე და ხშირ შემთხევვაში, დამთრგუნველიც კი არის მსმენელისთვის ასეთი ნეგატიური ინფორმაციის მიღება და გადამუშავება. ყოველ ჩვენგანს დღის განმავლობაში სხვადასხვა სიხშირით გვიწევს ისეთ ადამიანებთან ურთიერთობა, რომლებიც მუდმივად ნეგატიურ ემოციას ავრცელებენ.

ფსიქოლოგების გარკვეული ნაწილი მიიჩნევს, რომ წარუმატებლობა გადამდებია და გვირჩევენ, რომ გავწყვიტოთ ურთიერთობა ისეთ ადამიანებთან, რომლებიც მუდმივად უკმაყოფილოები არიან ცხოვრებით. თუმცა ეს რჩევა არ გამოგვადგება იმ შემთვევაში, როდესაც ასეთი ადამიანები ჩვენთვის ძალიან ახლობლები ან სულაც ოჯახის წევრები არიან. რატომ წუწუნებენ ადამიანები, რამდენად საზიანოა ეს უარყოფითი ემოცია მსმენელზე და როგორ დავიცვათ თავი სხვისი ნეგატიური გავლენისგან? გთავაზობთ ფსიქოლოგის რჩევებს, რომლებიც დაგვეხმარება მოწუწუნე ადამიანებთან ურთიერთობის სწორად წარმართვაში, რათა რაც შეიძლება ნაკლები ზიანი მივიღოთ. AMBEBI.GE ფსიქოლოგსა და ფსიქიატრს დავით ანდღულაძეს ესაუბრა.

- ნეგატიური ემოციის გავლენის სიხშირე დამოკიდებულია ორ ფაქტორზე - რამდენად ხშირია ასეთ ადამიანებთან ურთიერთობა და რამდენად ღრმა არის ეს ურთიერთობა. რაც უფრო ღრმაა და ხშირია კონტაქტი, მით მეტია ალბათობა იმისა, რომ გავლენა იყოს. საერთოდ, ემოციური ზეგავლენა, როცა საუბარია ნეგატიურ ზეგავლენაზე, დამოკიდებულია ემოციურ ინტელექტზე, ადამიანის ცხოვრებისეულ გამოცდილებასა და პიროვნულ მდგრადობაზე. რაც უფრო მყარია ჩემი პოზიტიურობა, რაც უფრო ღრმა საფუძველი და ფესვები აქვს ჩემს პოზიტიურობას, მით უფრო ძნელად მოვექცევი სხვისი ზეგავლენის ქვეშ. მნიშვნელოვანია, რომ კრიტიკულობა იყოს შენარჩუნებული ურთიერთობაში, ბრმად მინდობა და უკრიტიკოდ მიღება ყველაფრის საზიანოა.

- როგორ დავიცვათ თავი ნეგატიური ემოციის გავლენისგან?

- თუ ადამიანი ნეგატიურ აზრს თუ განწყობას გვიზიარებს, აქ ორი გზა გვაქვს: უბრალოდ, უგულვებელყოთ, ვიპოვოთ უფრო სასიამოვნო საფიქრალი, აღქმის ობიექტი, გადავიდეთ თუნდაც ოცნებაში, ფიქრებში და გადავიტანოთ ჩვენი ყურადღება სხვა რამეზე. სწორედ ეს არის საუკეთესო გზა, იგნორირება, ყურადღების მიღმა დატოვება. ეს კი ხერხდება სწორად მიმართული ყურადღებით. საერთოდ, ურთიერთობა ძალიან სპეციფიური, ფაქიზი რამ არის. ამიტომ ერთიანი სტანდარტი, მზა რეცეპტი არ არსებობს. ზოგთან შეგიძლია საერთოდ შეწყვიტოთ ურთიერთობა, ზოგს პირდაპირ ვუთხრათ, რომ არ გვსურს ამ თემაზე საუბარი. გააჩნია ურთიერთობას, საჭიროა ინდივიდუალური მიდგომა და გამოსავლის გამონახვა.

- რატომ წუწუნებენ ადამიანები მუდმივად?

- მოწუწუნეობას განაპირობებს რამდენიმე ფაქტორი: ერთ შემხვევაში, შესაძლოა რეალურად მართლაც სერიოზული პრობლემები აქვს ადამიანს, რომელიც წუწუნებს და ის ვერ ახერხებს დამოუკიდებლად გამკლავებას ამასთან. ბავშვობაში როდესაც წამოიწუწუნებდა, მას ჰყავდა მხარდამჭერი მშობლის, პედაგოგის, თანატოლის სახით. არის შემთხვევები, როდესაც ადამიანები ზოგი იტოვებს ამ ჩვევას და დიდობაშიც აგრძელებენ წუწუნს. ზოგი კი ამას აკეთებს ცრურწმენის გამო. მას მიაჩნია, რომ რაც უფრო მეტად იწუწუნებს, თვალი არ ეცემა, არ დაითარსება, საქმე კარგად აეწყობა და მეტად დაცული იქნება ავი თვალისგან. წუწუნის მოსმენა ძირითადად ძალიან დამთრგუნველია. თუმცა არსებობს იშვიათი, გამონაკლისი შემთხვევები, როდესაც ზოგი ადამიანისთვის სასიამოვნოც კია წუწუნის მოსმენა. ადამიანს უხარია, კმაყოფილია, რადგან მასზე უარესადაც აქვს ვიღაცას საქმე. შესაძლოა გაბრაზებულია მოსაუბრეზე და ახლა უხარია, აი ღმერთი სამათლიანია, ვერ აეწყო საქმე კარგად, ჩემი ცოდვით ვერ გაიხარა და ა.შ.

აქ არის კიდევ ერთი ცრურწმენა: რომ აი, თუ თავს მოვახვევ ჩემს პრობლემებს სხვას, მე გავთავისუფლდები მათგან და იმაზე გადავა, ვინც მისმენს. ამიტომ არსებობს ასეთი გამოთქმები „მე ჯვარი მწერია“, „იქამც იყოს“ და ა.შ. ესეც, რა თქმა უნდა, გადაჭარბებულია და ცრურწმენაა.

- არსებობენ თუ არა ენერგოვამპირები?

- ზოგი ენერგოვამპირებში გულისხმობს სპეციფიურ, ენერგიის ამოწოვაში დახელოვნებულ ადამიანებს, ზოგიც კი ისეთ ადამიანებს, რომელთანაც ურთიერთობა დამღლელია. დამღლელი შეიძლება იყოს წიგნთან ურთიერთობაც, თუ კი მე მას არ ვკითხულობ შესაბამისი განწყობით, ის დამღლის, დამთრგუნავს და ცუდი ფიქრებიც გამიჩნდება. ამიტომ, ამ შემთხვევაში წიგნიც შეიძლება იყოს ენერგოვამპირი. მოწუწუნე ადამიანიც შიძლება მივიჩნიოთ ენერგოვამპირად. შეიძლება სულაც სასიამოვნო რამეზე საუბრობდეს ადამიანი, მაგრამ იმდენს საუბრობდეს და ისეთი მანერულობით, თემიდან თემაზე გადახტეს, მერე კიდევ გადახტეს, ისევ პირველს დაუბრუნდეს, ამ დროს მსმენელი ცდილობს აზრი მიადევნოს, იღლება ამ დროს და ეცლება ენერგია.