არა­ერ­თი ადა­მი­ა­ნი იხ­დის სას­ჯელს ოჯა­ხის წევ­რის ცე­მის­თვის, შე­უ­რა­ცხყო­ფის­თვის, მკვლე­ლო­ბის­თვის, დაჭ­რის­თვის. სის­ტე­მა­ტუ­რად აკა­ვე­ბენ ძა­ლოვ­ნე­ბი ოჯახ­ში მო­ძა­ლა­დე­ებს, კა­ნო­ნიც მკაც­რია, მაგ­რამ ფაქ­ტე­ბი მა­ინც ხდე­ბა. მსხვერ­პლე­ბის უმ­რავ­ლე­სო­ბა კი ქა­ლია.

ცოტა ხნის წინ ჩა­ტა­რე­ბულ­მა კვლე­ვამ აჩ­ვე­ნა რომ, სა­ქარ­თვე­ლო­ში 7-დან 1 ქალს ოჯახ­ში ძა­ლა­დო­ბა გა­მო­უც­დია. გა­ე­როს ქალ­თა ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის ინ­ფორ­მა­ცი­ით, კვლე­ვის შე­დე­გე­ბი გვაჩ­ვე­ნებს, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში ქა­ლე­ბი­სა და კა­ცე­ბის­თვის ქალ­თა მი­მართ ძა­ლა­დო­ბა დიდ­წი­ლად კვლა­ვაც მი­სა­ღე­ბია: ქა­ლე­ბის 22%-ს და კა­ცე­ბის 31%-ს მი­აჩ­ნია, რომ ცო­ლის ცემა გარ­კვე­ულ გა­რე­მო­ე­ბებ­ში გა­მარ­თლე­ბუ­ლია.

ხშირ შემ­თხვე­ვა­ში საქ­მე სა­სა­მარ­თლომ­დე მი­დის და გა­ნა­ჩე­ნე­ბიც გა­მო­დის, თუმ­ცა სა­ნამ მო­სა­მარ­თლე­ე­ბი გა­ნა­ჩენს გა­მო­ი­ტა­ნენ, ხში­რად ირ­კვე­ვა, რომ მსხვერ­პლი მო­ძა­ლა­დეს შე­უ­რიგ­და და ისი­ნი ერ­თად ცხოვ­რე­ბას გა­ნაგ­რძო­ბენ.

"ჩემს მე­უღ­ლეს შე­ვუ­რიგ­დი, აწი ასეთ და­ნა­შა­ულს არ ჩა­ი­დენს, ორი შვი­ლი გვყავს და მის გა­რე­შე შვი­ლე­ბის გაზ­რდას ვერ შევ­ძლებ. სიმ­თვრა­ლე­ში მოხ­და ეს ამ­ბა­ვი... დამ­პირ­და, რომ არ გა­ი­მე­ო­რებს. არ ვი­თხოვ მის დას­ჯას, ისევ ერ­თად უნდა ვი­ცხოვ­როთ" - თქვა ერთ-ერთ სა­სა­მარ­თლო პრო­ცეს­ზე და­კი­თხვი­სას და­ზა­რა­ლე­ბულ­მა ქალ­მა. პრო­კუ­რო­რი ბრალ­დე­ბუ­ლის და­ნა­შა­უ­ლის და­სამ­ტკი­ცებ­ლად კი­თხვას კი­თხვა­ზე უს­ვამ­და და­ზა­რა­ლე­ბულს, თუმ­ცა ქალი ქმრის პო­ზი­ცი­ას იცავ­და. არა­და ის­ტო­რია საკ­მა­ოდ მძი­მე იყო - ქალს ქმა­რი შვი­ლე­ბის თვალ­წინ სის­ტე­მა­ტუ­რად სცემ­და. სახე სულ და­სის­ხლი­ა­ნე­ბუ­ლი ჰქონ­და, როცა პო­ლი­ცია შემ­თხვე­ვის ად­გილ­ზე მი­ვი­და. დე­ტა­ლუ­რი ჩვე­ნე­ბა ჰქონ­და წი­ნას­წა­რი გა­მო­ძი­ე­ბის დროს მი­ცე­მუ­ლი, პრო­ცეს­ზე კი აცხა­დებ­და, მა­შინ აღელ­ვე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, სი­ტუ­ა­ცი­ის გა­მუ­ქე­ბას ვცდი­ლობ­დი და მთლად ასე არ იყო საქ­მეო. არა­და ექ­სპერ­ტი­ზი­თაც დას­ტურ­დე­ბო­და, ის ნა­ცე­მი რომ იყო.

ბრალ­დე­ბუ­ლი 2 000-ლა­რი­ა­ნი გი­რა­ო­თი იყო გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბუ­ლი. პრო­კუ­რორ­მა მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბე­ბი წარ­მო­ად­გი­ნა და ბრალ­დე­ბუ­ლის დას­ჯა მო­ი­თხო­ვა. თა­ვად ბრალ­დე­ბუ­ლიც აღი­ა­რებ­და მომ­ხდარს - "ნას­ვა­მი ვი­ყა­ვი, რა­ღა­ცის მო­ტა­ნა ვთხო­ვე და არ მო­მი­ტა­ნა, შე­მე­პა­სუ­ხა, ამი­ტომ და­ვარ­ტყი, თუმ­ცა მის­თვის ტკი­ვი­ლის მი­ყე­ნე­ბა არ მინ­დო­და, ძა­ლი­ან ვნა­ნობ რაც მოხ­და, მთა­ვა­რია მა­პა­ტია და გვიყ­ვარს ერ­თმა­ნე­თი. ცი­ხე­ში ნუ გა­მიშ­ვებთ, ჩემს მეტი სახ­ლში არა­ვინ მუ­შა­ობს. ორი შვი­ლი მყავს, მო­ხუ­ცი დე­დაც ჩემს კი­სერ­ზეა. გთხოვთ ეს გა­ით­ვა­ლის­წი­ნოთ. მარ­თლა ვნა­ნობ რაც მოხ­და" - თქვა ბრალ­დე­ბულ­მა.

და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლის ჩვე­ნე­ბის მი­უ­ხე­და­ვად, მო­სა­მარ­თლემ ბრალ­დე­ბუ­ლი წარ­დგე­ნილ ბრალ­დე­ბა­ში დამ­ნა­შა­ვედ სცნო, თუმ­ცა პა­ტიმ­რო­ბას მა­ინც გა­და­ურ­ჩა და 2-წლი­ა­ნი პი­რო­ბი­თი სას­ჯე­ლი გა­მო­უ­ტა­ნეს.

სამ­წუ­ხა­როდ, მსგავ­სი ფაქ­ტე­ბი ხში­რია - და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლე­ბი მო­ძა­ლა­დის დაც­ვას ცდი­ლო­ბენ. და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლე­ბის ნა­წი­ლი სა­სა­მარ­თლო­ზე მის­ვლას, ხმა­მაღ­ლა სა­უ­ბარს და და­მა­ტე­ბით კი­თხვებს თავს არი­დებს. ამ დროს ბრალ­დე­ბუ­ლის ად­ვო­კატს მო­აქვს და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლის გა­მო­კი­თხვის ოქმი, სა­დაც აღ­ნიშ­ნუ­ლია, რომ მას პრე­ტენ­ზია არ აქვს და მო­ძა­ლა­დე მე­უღ­ლის დას­ჯას არ მო­ი­თხოვს.

"12 იან­ვრის სა­ღა­მოს ბრალ­დე­ბულ­მა ა.-მ ცოლს სა­კუ­თარ ბი­ნა­ში სცე­მა. ქალს სა­ხე­ში და სხე­უ­ლის სხვა­დას­ხვა ად­გი­ლებ­ში მუშ­ტე­ბი ურტყა, რა­მაც ექ­სპერ­ტი­ზის დას­კვნით, ქა­ლის ფი­ზი­კუ­რი ტკი­ვი­ლი გა­მო­იწ­ვია ჯან­მრთე­ლო­ბის მო­უშ­ლე­ლად" - თქვა პრო­კუ­რორ­მა კი­დევ ერთი ოჯა­ხუ­რი და­ვის გან­ხილ­ვი­სას. ბრა­ლის წა­კი­თხვის შემ­დეგ მო­სა­მარ­თლე ბრალ­დე­ბულს მი­უბ­რუნ­და: "თავს ცნობთ დამ­ნა­შა­ვედ?" "და­ნა­შა­ულს ვა­ღი­ა­რებ" - თქვა ბრალ­დე­ბულ­მა. ად­ვო­კატ­მა და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლის და­კი­თხვა მო­ი­თხო­ვა. მალე და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლიც შე­მო­ვი­და დარ­ბაზ­ში:

"ჩვენ უკვე შევ­რიგ­დით, პრობ­ლე­მა აღარ არ­სე­ბობს, პრობ­ლე­მა არც ყო­ფი­ლა არა­ფე­რი. 10 თვის არის ჩემი შვი­ლი, ქმრის გა­რე­შე შვი­ლის გაზ­რდა გა­მი­ჭირ­დე­ბა. ჩვენ გვიყ­ვარს ერ­თმა­ნე­თი. არ მინ­დო­და პატ­რუ­ლის გა­მო­ძა­ხე­ბა, თურ­მე მე­ზო­ბელ­მა გა­ი­გო ჩემი მე­უღ­ლის ხმა, შე­შინ­და და გა­მო­ი­ძა­ხა პატ­რუ­ლი. ეს უბ­რა­ლოდ შე­ლა­პა­რა­კე­ბა იყო. მე­ზო­ბე­ლი რომ არა, ვერც გა­ი­გებ­და პო­ლი­ცია.

ჩემი ქმა­რი იჯდა ცი­ხე­ში, მერე გი­რა­ოს ფული მო­ვაგ­რო­ვეთ და გა­მო­ვიყ­ვა­ნეთ. ძა­ლი­ან გვი­ჭირს ეკო­ნო­მი­უ­რად, მაგ­რამ 5 000 ლარი ნა­თე­სა­ვე­ბის დახ­მა­რე­ბით მო­ვაგ­რო­ვეთ გი­რა­ოს­თვის. ახლა გთხოვთ ისევ ცი­ხე­ში ნუ შე­აბ­რუ­ნებთ, მე პრე­ტენ­ზია არ მაქვს, ნუ დას­ჯით ჩემს ქმარს" - თქვა და­ზა­რა­ლე­ბულ­მა ქალ­მა. ამ პო­ზი­ცი­ის მი­უ­ხე­და­ვად, ეს ბრალ­დე­ბუ­ლიც დამ­ნა­შა­ვედ სცნო სა­სა­მარ­თლომ.

ოჯახ­ში ძა­ლა­დო­ბის კი­დევ ერთი შემ­თხვე­ვა გა­ნი­ხი­ლა სა­ქა­ლა­ქო სა­სა­მარ­თლოს მო­სა­მარ­თლემ ერთი თვის წინ. ამ შემ­თხვე­ვა­ში მო­ძა­ლა­დე 25 წლის მა­მა­კა­ცი იყო, რო­მე­ლიც პა­ტიმ­რო­ბი­დან ორი­ა­თას­ლა­რი­ა­ნი გი­რა­ოს სა­ნაც­ვლოდ გა­ა­თა­ვი­სუფ­ლეს. აქაც ძა­ლა­დო­ბა­ში ბრალ­დე­ბულს ცოლი შე­უ­რიგ­და და მო­თხოვ­ნა ერ­თია - საპ­რო­ცე­სო გა­რი­გე­ბა.

"ოჯა­ხი სო­ცი­ა­ლუ­რად და­უც­ვე­ლია, საპ­რო­ცე­სო შე­თან­ხმე­ბას ვი­თხოვთ, მაგ­რამ ჯერ უც­ნო­ბია წა­მო­ვა თუ არა ამა­ზე პრო­კუ­რა­ტუ­რა. ცოლ-ქმა­რი ისევ ერ­თად ცხოვ­რობს" - ამ­ბობს მისი ად­ვო­კა­ტი. სხვე­ბის­გან გან­სხვა­ვე­ბით ცო­ლის ცე­მა­ში ბრალ­დე­ბულ რუს­ლანს არ გა­უ­მარ­თლა. მარ­თა­ლია აცხა­დებ­და, ჩემი ცოლი დარ­ბაზ­ში ზის და მას არა­ვი­თა­რი პრე­ტენ­ზია არ აქ­ვსო, მაგ­რამ პრო­კუ­რა­ტუ­რა მის დას­ჯას ითხოვ­და. გა­ირ­კვა, რომ ეს არ იყო პირ­ვე­ლი შემ­თხვე­ვა - ადრე არა­ერ­თხელ გა­მოს­ცა პო­ლი­ცი­ამ დამ­ცა­ვი ორ­დე­რი, მაგ­რამ მან მა­ინც ჩა­ი­დი­ნა და­ნა­შა­უ­ლი. გა­მო­ძი­ე­ბის ვერ­სი­ით, ამ­ჯე­რად ბრალ­დე­ბულ­მა სა­კუ­თარ ცოლს მცი­რე­წლო­ვა­ნი შვი­ლე­ბის თვალ­წინ სცე­მა.

"მან სამ­ჯერ გა­ნა­ხორ­ცი­ე­ლა ძა­ლა­დო­ბა ცოლ­ზე. ის რომ გან­თა­ვი­სუფ­ლდეს ისევ იძა­ლა­დებს" - გან­მარ­ტა პრო­კუ­რორ­მა. ად­ვო­კა­ტი ამ შემ­თხვე­ვა­შიც და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლის ჩვე­ნე­ბას იშ­ვე­ლი­ებ­და - "თა­ვად მო­ის­მი­ნეთ პრო­ცეს­ზე, რომ მას არ აქვს პრე­ტენ­ზია". მო­სა­მარ­თლემ ბრალ­დე­ბუ­ლი მა­მა­კა­ცი დამ­ნა­შა­ვედ სცნო და 1 წლით თა­ვი­სუფ­ლე­ბის აღ­კვე­თა, ხოლო ერთი წელი პი­რო­ბი­თი მსჯავ­რი შე­უ­ფარ­და. მსგავ­სი ფაქ­ტე­ბის ჩა­მოთ­ვლა შორს წაგ­ვიყ­ვანს...

კა­ნო­ნი "ოჯახ­ში ძა­ლა­დო­ბის აღ­კვე­თის, ოჯახ­ში ძა­ლა­დო­ბის მსხვერ­პლთა დაც­ვი­სა და დახ­მა­რე­ბის შე­სა­ხებ" 2006 წლი­დან სა­ქარ­თვე­ლო­ში მოქ­მე­დებს. ბოლო დროს მსხვერ­პლთა და­სახ­მა­რებ­ლად უწყე­ბე­ბი ხში­რად სა­უბ­რო­ბენ და მო­უ­წო­დე­ბენ მსხვერ­პლებს ხმა აი­მაღ­ლონ. ამ გზამ გა­ა­მარ­თლა და უკვე ბევ­რი მსხვერ­პლი უჩი­ვის ოჯა­ხის წევ­რს, თუმ­ცა ისიც ფაქ­ტია, ხში­რად პრობ­ლე­მას აწყდე­ბი­ან პო­ლი­ცი­ე­ლე­ბი, როცა გა­მო­ძა­ხე­ბა­ზე მი­დი­ან, მათ­თან არ თა­ნამ­შრომ­ლო­ბენ მსხვერ­პლე­ბი. არის შემ­თხვე­ვე­ბი, როცა ოჯა­ხის წევ­რის წი­ნა­აღ­მდეგ არ იძ­ლე­ვი­ან ჩვე­ნე­ბებს. არა­და პო­ლი­ცი­ე­ლი დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლია პი­რის ბრა­ლე­უ­ლო­ბა­ში, მაგ­რამ ვერ უმ­ტკი­ცებს და­ნა­შა­ულს.

სტა­ტის­ტი­კის მი­ხედ­ვით, მსხვერ­პლე­ბი ძი­რი­თა­დად 25-დან 40 წლამ­დე ასა­კის ქა­ლე­ბი არი­ან. ისი­ნი მე­უღ­ლე­ე­ბის­გან, ან მე­გო­ბა­რი მა­მა­კა­ცე­ბის­გან გა­ნიც­დი­ან ძა­ლა­დო­ბას. ბავ­შვებ­ზე ძა­ლა­დო­ბის შემ­თხვე­ვე­ბიც ხში­რია და ასე­თი ფაქ­ტე­ბის გა­მოვ­ლე­ნა ჭირს. რად­გან ბავ­შვი ხში­რად ვერ აც­ნო­ბი­ე­რებს, რომ მას­ზე ძა­ლა­დო­ბენ. ჭირს მო­ხუ­ცებ­ზე ძა­ლა­დო­ბე­ბის გა­მოვ­ლე­ნაც, რად­გან მათ მარ­ჩე­ნა­ლის წი­ნა­აღ­მდეგ ჩვე­ნე­ბის მი­ცე­მა არ სურთ. მარ­თა­ლია ძა­ლა­დო­ბის მსხვერ­პლთათ­ვის სა­ხელ­მწი­ფო თავ­შე­საფ­რე­ბი არ­სე­ბობს, არა­ერ­თი არა­სამ­თავ­რო­ბო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­აც მუ­შა­ობს ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით, ყვე­ლა თავ­შე­სა­ფა­რი მსხვერ­პლე­ბით სავ­სეა, მაგ­რამ ამ კუ­თხით მო­მუ­შა­ვე სპე­ცი­ა­ლის­ტე­ბი ამ­ბო­ბენ, რომ ხში­რად ქა­ლე­ბი უკან იხე­ვენ და ისევ მო­ძა­ლა­დე­ებ­თან ბრუნ­დე­ბი­ან.

ელი­სო ამი­რე­ჯი­ბი, ოჯახ­ში ძა­ლა­დო­ბის­გან დაც­ვის ეროვ­ნუ­ლი ქსე­ლი:

"ასე­თი შემ­თხვე­ვე­ბი არც თუ იშ­ვი­ა­თია, როცა მსხვერ­პლი ისევ მო­ძა­ლა­დეს­თან ბრუნ­დე­ბა. ამის ყვე­ლა­ზე მთა­ვა­რი მი­ზე­ზი მა­ინც ის არის, რომ მსხვერ­პლ ქალს უწევს ჭი­დი­ლი არა­მარ­ტო მო­ძა­ლა­დეს­თან, არა­მედ მის გარ­შე­მო მყო­ფებ­თან, მშობ­ლებ­თან, ნა­თე­სა­ვებ­თან, მე­გობ­რებ­თან, რომ­ლე­ბიც მუდ­მი­ვად ეუბ­ნე­ბი­ან - "რა მოხ­დე­ბა აპა­ტიე", "გა­მოს­წორ­დე­ბა, ხომ ხე­დავ ბო­დი­ში მო­ი­ხა­და", "აწი ასე აღარ მო­იქ­ცე­ვა". ასე­ვე აში­ნე­ბენ მას და ეუბ­ნე­ბი­ან, რომ ვერ შეძ­ლებს მო­ძა­ლა­დის გა­რე­შე ცხოვ­რე­ბას, რად­გან უმე­ტეს შემ­თხვე­ვა­ში ეს ქა­ლე­ბი ცხოვ­რო­ბენ მო­ძა­ლა­დის სა­კუთ­რე­ბა­ში.

ქალი რომ ოჯახ­დე­ბა, მი­დის მე­უღ­ლის სახ­ლში და იქ ცხოვ­რობს. შე­იძ­ლე­ბა ეს სახ­ლი არც იყოს მე­უღ­ლის ქო­ნე­ბა და იყოს მისი მშობ­ლე­ბის სა­ხელ­ზე. ქა­ლე­ბის დიდ ნა­წილს არ აქვს გა­ნათ­ლე­ბა, რომ და­მო­უ­კი­დებ­ლად შეძ­ლოს ცხოვ­რე­ბა. მო­ძა­ლა­დე ხში­რად მსხვერ­პლს არ აძ­ლევს მუ­შა­ო­ბის, გა­ნათ­ლე­ბის მი­ღე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბას და ასე თვით­შე­ფა­სე­ბას უკ­ნი­ნებს. სულ იმას უჩი­ჩი­ნებს, რომ მის გა­რე­შე არ­სე­ბო­ბა არ შე­უძ­ლია. ეს გამ­ჯდა­რი აქვს მსხვერ­პლს და ფიქ­რობს, რომ წა­ვი­დეს რა გა­ა­კე­თოს. სამ­სა­ხურს ვერ იშო­ვის, რად­გან გა­ნათ­ლე­ბა არ აქვს, მხარ­დამ­ჭე­რი არ ჰყავს. ასე­თი პრობ­ლე­მე­ბი­დან იქ­მნე­ბა ბა­რი­ე­რე­ბი და თავს ვერ აღ­წე­ვენ ძა­ლა­დობ­რივ გა­რე­მოს. თუ მო­ძა­ლა­დემ ბო­დი­ში მო­უ­ხა­და, ცე­მის შემ­დეგ სა­ჩუ­ქა­რი აჩუ­ქა შე­სა­რი­გებ­ლად, ჰგო­ნია, რომ მან ჭკუა ის­წავ­ლა, პო­ლი­ცი­ა­ში გა­მო­კი­თხეს, შე­ე­შინ­დე­ბო­და და ამას აწი არ გა­ი­მე­ო­რებს, თუმ­ცა ეს არის მითი, რომ­ლის დან­გრე­ვას სამ­წუ­ხა­როდ წლე­ბი სჭირ­დე­ბა. მსხვერ­პლი წლე­ბის მერე ხვდე­ბა, რომ მო­ძა­ლა­დის გა­მოს­წო­რე­ბა არ შე­იძ­ლე­ბა.

- მო­ძა­ლა­დე ვერ გა­მოს­წორ­დე­ბა?

- მო­ძა­ლა­დის გა­მოს­წო­რე­ბა მხო­ლოდ ქცე­ვის კო­რექ­ცი­ით არის შე­საძ­ლე­ბე­ლი. ისიც იმ შემ­თხვე­ვა­ში თუ ჩა­ერ­თვე­ბა სა­რე­ა­ბი­ლი­ტა­ციო პროგ­რა­მა­ში. სპე­ცი­ა­ლის­ტე­ბი ას­წავ­ლი­ან რო­გორ შეძ­ლოს თა­ვი­სი ბრა­ზის მარ­თვა მა­შინ, როცა გა­მოვ­ლე­ნა ეწყე­ბა ამ ძა­ლა­დობ­რი­ვი ქცე­ვის.

- მსხვერ­პლმა ერთხელ თუ აპა­ტია მო­ძა­ლა­დეს და იხ­სნა პა­ტიმ­რო­ბის­გან, ის არ გა­მოს­წორ­დე­ბა? ჭკუ­ას მა­ინც ვერ ის­წავ­ლის?

- მსხვერ­პლმა ერთხელ თუ აპა­ტია, უნდა იცო­დეს, რომ ის აუ­ცი­ლებ­ლად იგი­ვეს ჩა­ი­დენს. რო­გორც კი და­ი­ნა­ხავს მო­ძა­ლა­დე რომ მსხვერ­პლმა უკან და­ი­ხია, გარ­კვე­უ­ლი დრო დას­ჭირ­დე­ბა იმის­თვის, რომ ისევ მო­ი­პო­ვოს მსხვერ­პლზე ძა­ლა­უფ­ლე­ბა, კონ­ტრო­ლი და მო­მენ­ტა­ლუ­რად ეს ადა­მი­ა­ნი იგი­ვეს ჩა­ი­დენს. მო­ძა­ლა­დეს გა­აზ­რე­ბუ­ლი რომ ჰქონ­დეს ცუ­დად რომ იქ­ცე­ვა და მო­ძა­ლა­დეა, ასე არ მო­იქ­ცე­ო­და. იყო ახ­ლა­ხანს შემ­თხვე­ვა, მა­მა­კა­ცი სის­ტე­მა­ტუ­რად სცემ­და ცოლს, იმ დო­ნე­ზე ძა­ლა­დობ­და, რომ მას დას­ჭირ­და ოპე­რა­ცი­ე­ბი მი­ყე­ნე­ბუ­ლი ტრავ­მე­ბის გამო და ეს კაცი გა­ა­სა­მარ­თლეს და ახლა ცი­ხი­დან უთ­ვლის თა­ვის ცოლს, არ მე­გო­ნა ასე თუ გა­მი­მე­ტებ­დიო. ისევ სინ­დის­ზე აგ­დებს.

მსხვერ­პლებს ვე­ტყო­დი, სა­კუ­თა­რი თავი შე­ი­ცო­დონ იმის გამო, რომ ასეთ ადა­მი­ან­თან უწევ­დათ ცხოვ­რე­ბა, არ შე­უ­რიგ­დნენ, თა­ვად გაძ­ლი­ერ­დნენ და არ ჩა­იგ­დონ თავი ისევ ისეთ მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში.

თუ და­ნა­შა­უ­ლი ჩა­დე­ნი­ლია, დამ­ნა­შა­ვემ უნდა აგოს პა­სუ­ხი. ქალი და­მო­უ­კი­დებ­ლად შეძ­ლებს ცხოვ­რე­ბას. ამის უნა­რი მათ შეს­წევთ. სა­ბედ­ნი­ე­როდ ამის არა­ერ­თი მა­გა­ლი­თია. ძა­ლი­ან ბედ­ნი­ე­რი ვარ რომ თვალ­ნათ­ლივ ვხე­დავთ ჩვე­ნი მუ­შა­ო­ბის შე­დე­გებს, ჩვენ ქა­ლე­ბის გვერ­დზე ვდგა­ვართ. მათ ვე­უბ­ნე­ბით რა შე­იძ­ლე­ბა მოყ­ვეს იმას, თუ ისი­ნი უკან გა­დად­გა­მენ ნა­ბიჯს და არ წავ­ლენ წინ. თვი­თონ უნდა მი­ი­ღონ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა, ყვე­ლას თა­ვი­სი ცხოვ­რე­ბა აქვს და სხვის მა­გივ­რად ვერ მი­ი­ღებ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას.

- გქო­ნი­ათ შემ­თხვე­ვა, თავ­შე­საფ­რი­დან მსხვერ­პლი ისევ მო­ძა­ლა­დეს­თან რომ დაბ­რუნ­და?

- ბევ­რი მა­გა­ლი­თია ამის. ბევ­რს აკე­თებ, ბევ­რს მუ­შა­ობ მსხვერ­პლთან, გგო­ნია რომ გაქვს შე­დე­გი, დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ხარ, რომ ამ ქა­ლის ცხოვ­რე­ბა იმ კა­ცის გვერ­დზე არ შე­იძ­ლე­ბა და უცებ გე­უბ­ნე­ბა - მე მივ­ხვდი რომ ძა­ლი­ან მიყ­ვარს ჩემი ქმა­რი, არ მინ­და შენი დახ­მა­რე­ბა და მე ვუბ­რუნ­დე­ბი ჩემს საყ­ვა­რელ მე­უღ­ლეს. რამ­დე­ნი გიწ­ვა­ლია და უცებ ყვე­ლა­ფე­რი წყალ­ში გეყ­რე­ბა და გიჩ­ნდე­ბა ბრა­ზი, მაგ­რამ ამის გვერ­დით მე­ო­რე გე­უბ­ნე­ბა: "მად­ლო­ბა, შენ რომ არ ყო­ფი­ლი­ყა­ვი მე მკვდა­რი ვიქ­ნე­ბო­დიო" და ეს გაძ­ლევს ისევ ძა­ლას რომ იბ­რძო­ლო და საქ­მე აკე­თო. ყვე­ლა გა­დარ­ჩე­ნი­ლი ცხოვ­რე­ბა და ფეხ­ზე დამ­დგა­რი ქალი არის ყვე­ლა­ზე დიდი მო­ტი­ვი, რომ აკე­თო ეს საქ­მე. არა­სო­დეს არ ვკი­ცხავ იმ ადა­მი­ა­ნებს, რომ­ლე­ბიც ისევ უკან მი­დი­ან, ვი­ცით, რომ რა­ღაც პე­რი­ო­დის მერე ისევ მოვა ჩვენ­თან. ამი­ტომ ვცდი­ლობთ უკან მო­სას­ვლე­ლი გზა და­ვუ­ტო­ვოთ. ბევ­რი მათ­გა­ნი ბრუნ­დე­ბა...

ქალ­მა მო­ძა­ლა­დე ქმრის­გან სა­ბო­ლო­ოდ რომ და­აღ­წი­ოს თავი, მა­ნამ­დე 8-ჯერ, ან მეტ­ჯერ უნდა მი­ი­ღოს სახ­ლი­დან წა­მოს­ვლის გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა. ამ­დენ­ჯერ წა­მო­ვა, შე­უ­რიგ­დე­ბა და მერე მი­ი­ღებს სა­ბო­ლოო გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას. ეს არის სტა­ტის­ტი­კა, ასე­თი სტა­ტის­ტი­კაა სხვა ქვეყ­ნებ­შიც. მთა­ვა­რი ისაა, რომ ადა­მი­ა­ნი გრძნობ­დეს გვერ­დზე ვი­ღაც უდ­გას და მას აქვს პერ­სპექ­ტი­ვა ცხოვ­რე­ბა­ში. ახლა გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი აქ­ცენ­ტე­ბი ამი­ტო­მაც კეთ­დე­ბა ეკო­ნო­მი­კურ მდგო­მა­რე­ო­ბა­ზე. თუ ქალ­მა ეკო­ნო­მი­კუ­რი სიძ­ლი­ე­რე ვერ მო­ი­პო­ვა, გა­უ­ჭირ­დე­ბა ბრძო­ლა. რად­გან მას ბრძო­ლა უწევს არა­მარ­ტო მო­ძა­ლა­დეს­თან, არა­მედ მის ნა­თე­სა­ვებ­თან, მე­გობ­რებ­თან ძა­ლი­ან დიდი ენერ­გია სჭირ­დე­ბა იმის­თვის, რომ შეძ­ლოს ამ ბრძო­ლა­ში გა­მარ­ჯვე­ბა.

- სა­სა­მარ­თლო­ში ხში­რად ითხო­ვენ, რომ მო­ძა­ლა­დე არ და­ი­სა­ჯოს...

- დიახ, ასეა. ახლა შე­ვუ­რიგ­დიო ამ­ბო­ბენ, მაგ­რამ კა­ნო­ნით ყვე­ლა შემ­თხვე­ვა­ში საქ­მეს მსვლე­ლო­ბა მი­ე­ცე­მა და ქა­ლის ჩვე­ნე­ბას არ აქვს არ­სე­ბი­თი მნიშ­ვნე­ლო­ბა. მო­სა­მარ­თლე­ზეა და­მო­კი­დე­ბუ­ლი რა გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას მი­ი­ღებს. კა­ნონ­მდებ­ლო­ბით ყვე­ლა­ფე­რი გან­სა­ზღვრუ­ლია. ხში­რად მსხვერ­პლე­ბი მო­ძა­ლა­დე­ებ­თან ბრუნ­დე­ბი­ან და მი­ზე­ზად ამ­ბო­ბენ იმას, რომ მათ წა­სას­ვლე­ლი ფი­ზი­კუ­რად არ აქვთ. თუმ­ცა, სა­ხელ­მწი­ფო მათ სთა­ვა­ზობს დახ­მა­რე­ბას. არას­რულ­წლო­ვან შვი­ლებ­თან ერ­თად შე­უძ­ლი­ათ თავ­შე­სა­ფარ­ში მი­ვიდ­ნენ, მი­ი­ღონ სა­მე­დი­ცი­ნო დახ­მა­რე­ბა, ფსი­ქო­ლო­გის კონ­სულ­ტა­ცია და იუ­რი­დი­უ­ლი დახ­მა­რე­ბა.

თავ­შე­სა­ფარ­ში 3 თვეა პი­რის ყოფ­ნის ვადა, მაგ­რამ კო­მი­სი­ის გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბით კი­დევ შე­იძ­ლე­ბა სამი თვე გა­და­უ­ვა­დონ ეს ვადა. მსხვერ­პლთან მუ­შა­ო­ბენ სო­ცი­ა­ლუ­რი მუ­შა­კე­ბი, ყვე­ლა­ფე­რი კეთ­დე­ბა იმის­თვის, რომ მათ და­საქ­მე­ბა და და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი ცხოვ­რე­ბა შეძ­ლონ. გვაქვს ამის წარ­მა­ტე­ბუ­ლი შემ­თხვე­ვე­ბი, როცა ქალ­ბა­ტო­ნებ­მა ეს შეძ­ლეს.

თეა ხურ­ცი­ლა­ვა

AMBEBI.GE