გაბრიელ ბერი ბოლო ჟამის შესახებ: "მხოლოდ ის გადარჩება, ვინც თავად ისურვებს ამას..."

გაბრიელ ბერი ამბობდა ხოლმე: "ახლა უკვე ბოლო ჟამია! როგორც გამზადებულ სადილს სჭირდება წამოსადუღებლად მცირე დრო, ისეა მოახლოებული..." მამა გაბრიელს თავისი მრევლისთვის ანტიქრისტეს სახებაც უჩვენებია - დაბადებულისაც და გაზრდილისაც, რომელსაც უკვე თაყვანსაც სცემდნენ. ამბობდა: "რა არ ვეცადე, მაგრამ ვერანაირად ამოვხსენი მისი სახელი. ღვთის წყალობით, უფლის ანგელოსი ვიხილე, გამომეცხადა და მითხრა: ვერა კაცი ვერ ამოხსნის ამ საიდუმლოს. მოდი, გაბრიელ, მე დაგიწერ მის სახელს. და მაუწყა უფლის ანგელოსმა მისი სახელი... ეს კი თქვენ არ გეხებათ - კაცთათვის ჯერ დაფარულია! ...იმისთვის მოდის, ვინც ელოდება. ნიშნის მიღებისას ძალასაც არ გამოიყენებს ადამიანთა მიმართ - ყოველივე ნებით იქნება და აღსარება აღარ უშველის! გაფრთხილდით, ისეთი დრო მოდის, მიწას შეჭამთ! წმიდა წინასწარმეტყველების ენუქისა და ელიას ბრძოლას ანტიქრისტესთან ტელევიზიით გადასცემენ. ივერიის ღვთისმშობლის ხატი ათონის მთის დატოვებას რომ დააპირებს, ზარების რეკვა ატყდება. ტაძრები ხილულად მოიხრებიან ღვთისმშობლის ხატის გასაცილებლად და ყველაფერს ტელევიზიით გადასცემენ. ეს იქნება ღვთის დიდი წყალობა იმისათვის, რომ მსოფლიომ ნახოს და გადასარჩენი სულები აქ ჩამოვიდნენ, საქართველოში... ანტიქრისტეს დროს ბოროტს 666 მახე ექნება დაგებული ადამიანებისთვის და მათ შორის ყველაზე დიდი მახე ის იქნება, რომ ადამიანი ხსნას კოსმოსიდან დაელოდება, ეგონებათ, იქიდან მოევლინებიან მხსნელები, მაგრამ სინამდვილეში ეს იქნება სახეცვლილი ბოროტების კიდევ ერთი გამოვლინება. ანტიქრისტეს დროს გაჭირვება იქნება, საჭმელს თუ მოიპარავ, ათი მცნება ირღვევა და ვინც ამის მოქმედია, მის ბეჭედს მიიღებს. მორწმუნე ღმერთის იმედად იქნება და ბოლო ჟამს უფალი ისეთ სასწაულებს მოუვლენს თავის ხალხს, რომ ერთი ფოთლის შეჭმაც კი ერთ თვეს ეყოფათ. მიწაც ხომ არ დალეულა? გადასახავ ჯვარს და პურად შეგერგება..."

ვიღაცამ ჰკითხა: - თუ ანტიქრისტეს ბეჭდით ძალით დაგვბეჭდეს, მაშინ რაღა გვეშველებაო. გაბრიელ ბერს უპასუხია: - მაგალითად, ქალწული თუ გააუპატიურეს ისე, რომ მას არ უნდოდა, ღვთის წინაშე ის მაინც ქალწულად რჩება. ანტიქრისტეს ბეჭდის დროსაც ასე იქნება. ანტიქრისტე საქართველოში ტახტს ვერ დაიდგამს. სხვებთან შედარებით აქ მცირე დევნა იქნება. სახარებაში წერია, რომ ყველგან იქნება დევნა და ვაი მას, ვინც ცვლის სახარებას. მოვა დრო, მთებში მოგიწევთ გასვლა, ოღონდ მარტო არ წახვიდეთ, თორემ ბოროტი კლდიდან გადაგჩეხავთ. ჯგუფ-ჯგუფად უნდა გახვიდეთ ტყეში, მთებში. - როდის უნდა გავიდეთ? - რატომ ფიქრობთ მაგაზე? სულიწმიდა თვითონ გაგიყვანთ. ქრისტიანებისთვის ყველაზე დიდი სატანჯველი ის იქნება, თვითონ ტყეში რომ გავლენ, მათი ახლობლები კი ანტიქრისტეს ბეჭედს მიიღებენ. ბოლო დროს ანტიქრისტეს მომხრეებიც გამოისახავენ პირჯვარს, ეკლესიაში შემოვლენ და სახარების მცნებებზე იქადაგებენ, მაგრამ ვისაც კეთილი საქმე არ ექნება, არ დაუჯეროთ! საქმით იცნობთ ღვთის მორწმუნეს.

დედა პარასკევას უკითხავს: მამა გაბრიელ, ყველა გადარჩებაო? - ყველა ვერა, შვილო, მხოლოდ ის, ვინც თავად ისურვებს ამას, - მერე დაამატა: - ვერც უფალმა შეგვიწყალოს, ვერც მე შეგიწყალო, შენი თავი შენ თვითონ თუ არ შეიწყალე. ვინც სულს გადაირჩენს და სხვასაც შეეწევა სიტყვითა და საქმით, ეს არის ქრისტეს მცნება. "რაჟამს გამოსჩნდი, ქრისტე მეუფეო, და დაჰსჯდე განსჯად საყდართა მათ საშინელთა და მდინარე ცეცხლისა თხრიდეს წინაშე შენსა და ცოდვილნი სტიროდნენ და ჰგოდებდნენ, ხოლო მართალნი მხიარულ იყვნენ, მაშინ, სახიერ, შემიწყალე მე და ნუ განმაგდებ მე პირისაგან შენისა!" ერთ ადამიანს აინტერესებდა, გარდაცვალების შემდეგ ადამიანის სული რა საფეხურებს გაივლიდა. ვასილი ახლის ცხოვრების ამსახველ წიგნში წაეკითხა, რომ გარდაცვალებიდან მესამე დღეს სული საზვერეებს ანუ ბოროტთა საცავებს გადიოდა, რომ არსებობდა ოცდაერთი საზვერე და რომელიმეს ვერგადალახვის შემთხვევაში სული ჯოჯოხეთს მიიქცეოდა. ამავე წიგნში აღწერილი იყო თეოდორას სიზმარიც. როდესაც ეს მორწმუნე მამა გაბრიელთან მივიდა, ამ უკანასკნელმა შეკითხვის დასმა არც კი აცალა, თავადვე უპასუხა: "რა საზვერე, რის საზვერე?! ვინ მოიგონა ეგ?!"

გაგრძელება