მსახიობი და ტელეწამყვანი იუნა შაფათავა აცხადებს, რომ ბოლო დროს სულ საქმეებშია ჩაფლული და ახალი იდეები აქვს. ის დარწმუნებულია, რომ წარმატებას აუცილებლად მიაღწევს.
- პირველ ქართულ ეროტიკულ არხს ვხსნი, ვმუშაობთ ახალ იდეებზე, კონტრაქტებზე, პროექტებზე. მხოლოდ ჩემი შესაძლებლობებით და მეგობრების დახმარებით ვაკეთებ ამ საქმეს. არ მყავს ბიზნესპარტნიორი, მაინტერესებს, როგორ კეთდება ფული ნულიდან. სწორად გათვლილი ბიზნესგეგმა ამართლებს, ბევრ ბიზნესმენს გაეცინება ალბათ, ინვესტიციის გარეშე ფულს როგორ იშოვისო, მაგრამ მე ვარ ჩემი ინვესტიცია. საბედნიეროდ, არ ვარ ისეთი მოხუცი, რომ ჩემი თავი არ გამოვაჩინო ჩაცმული ან გახდილი. გონებრივი შესაძლებლობებიც ხელს მიწყობს და მეგობრებიც. ჩვენთან, სამწუხაროდ, ასეთი გათვლაა: რასაც მასა იღებს, იმას აწოდებენ. შენ უნდა აღზარდო მაყურებელი, მით უმეტეს, როცა 20 წელი სიბნელეში ვიჯექით.
- როგორ დაიცავ ზღვარს ეროტიკასა და პორნოგრაფიას შორის?
- ძნელი იქნება, მარტო იმიტომ, რომ რეჟისორი ერთს ხედავს და ოპერატორი - მეორეს. მე საერთაშორისო სტანდარტებზე ვიმუშავებ. ეროტიკა ხომ პორნოგრაფია არ არის? დაფიქრება უნდა. ეროტიკა თუ თამამი არ იქნება, ეს მარაზმია. აქ ყველაფერი ეროტიკა ჰგონიათ. თუ იმაში ისევ ის დაინახეს, რისი დანახვაც უნდათ, მე რა ვქნა? "გუგლში" საკუთარ გვარს და სახელს რომ ამოვაგდებ, ვტირი - ეს რად მაქცია საკუთარმა მასმედიამ. მაშინ, როცა ვიღაცა მართლა გარეწარი, მხეცი სათნოების ეტალონია. განა იმიტომ, რომ მე ვარ კარგი, უბრალოდ, ერთი ხაზის გადასმით არ შეიძლება ადამიანის ერთ ჩარჩოში მოქცევა, ყველას უნდა შეეძლოს ცხოვრების ნულიდან დაწყება. შემიძლია მცხობელი გავხდე, მაშინ ყველა მომეშვება - თურმე რა კარგ ტორტებს აცხობს ეს გოგო, რას გვერჩოდა თავისი ეროტიკითო, მაგრამ მე სხვა ინტერესი მაქვს. არავინ თქვას, რომ არ უნდა, იყოს სექსუალური. არ მრცხვენია იმის თქმის, რომ მსიამოვნებს, სხვადასხვა ასაკის კაცებს რომ მოვწონვარ. კარგია სათნოება, მაგრამ რა ვქნათ, რომ უმანკოებას ოდესღაც ვკარგავთ (იცინის). რა ვქნა? ვიტირო? აი, ვტირი და ვგოდებ (იცინის). რამდენიმე დღის წინ ამერიკელ მეგობართან ერთად კლუბში ვიყავი და გოგონებს ისე ეცვათ, მკითხა, რა სჭირთ ამათ, პანაშვიდზე მოვიდნენო? დაფარული გარყვნილება არ მინდა. დაფარულ გარყვნილებას ღია სიშიშვლე მირჩევნია. ზედმეტი კდემამოსილების თამაში დამღლელია. მიყვარს კომპლიმენტები, სერიოზული ურთიერთობა არავისთან მაქვს. როცა ადამიანი მწერს, შენი გაცნობა მინდაო, სიამოვნებით მივდივარ მასთან ყავის დასალევად. თავს არ ვგრძნობ ვარსკვლავად, არც ლიმუზინი მყავს და არც დაცვა მემსახურება. ჩემი გულის მოგება ელემენტარული ყურადღებით არის შესაძლებელი. რატომღაც ბოლო დროს სულ ცოლობას მთავაზობენ. არ ვიცი, რას ხედავენ ჩემში. მეუბნებიან, იქნებ ბავშვი გვეცადაო. მე ცოლობა არ შემიძლია. არ შემიძლია სხვასთან ცხოვრება. არავის ეწყინოს, მაგრამ ვერ ვნახე ისეთი საინტერესო მამაკაცი, ვისთან ყოფნასაც შევძლებდი.
- წარუმატებელი ქორწინების გამო ხომ არ ფიქრობ ასე?
- ყველა კაცმა თავისი სითბო დამიტოვა, მაგრამ არავისთან გავაგრძელე ცხოვრება. ამ ბოლო დროს ხშირად მგონია, რომ შემიყვარდა, მაგრამ დილით ვხვდები, რომ შამპანურის ბრალი იყო. არ შემიძლია თამაში, ბევრი ქმარი ვიცი, რომელიც ცოლსაც ეხუტება და მეც მეხუტება. ნდობა უნდა იყოს ადამიანებში. ამას წინათ ჩავიფიქრე, ვინც პირველი გამომიგზავნის მესიჯს, საღამოს შამპანურს მასთან დავლევ-მეთქი, საბოლოოდ კი ის ავარჩიე, ვინც გამართული მესიჯი მომწერა, მაინც ინტელექტის მიხედვით ავარჩიე (იცინის). კაცი აკრძალული მეთოდებით არასოდეს დამიპყრია, ერთი შეხედვაა საჭირო მის "დასაკერად", რადიოტალღებია მთავარი. ზოგი ტანსაცმლით, ხშირი მოგზაურობით და ძვირფასი სამოსით ცდილობს მამაკაცის მოხიბვლას, 17-ლარიანი კაბა მაცვია და არ მაქვს არანაირი დისკომფორტი. 10 კაციდან 7-ს ჩემი ლოგინში ჩათრევა უნდა და ასეთები არ მაინტერესებს.
თამარ ბოჭორიშვილი
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)