პოლიტიკა
სამხედრო
საზოგადოება

7

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ოთხშაბათი, მთვარის მეთერთმეტე დღე დაიწყება 15:27-ზე, მთვარე ქალწულშია დაასრულეთ ძველი საქმეები, ახლების დაწყებას ნუ იჩქარებთ. გადაწყვეტილებების მიღებისას მეტი დაფიქრება გმართებთ. მოერიდეთ ფინანსური საკითხების მოგვარებას. ცუდი დღეა ვაჭრობისათვის. საქმეებისა და ურთიერთობის გარჩევა სხვა დღისთვის გადადეთ. კარგი დღეა შემოქმედებითი საქმიანობისთვის. შეძლებისდაგვარად მოერიდეთ მჭრელი და მჩხვლეტავი ნივთების გამოყენებას. პური შეგიძლიათ დატეხოთ. კარგი დღეა ხანგრძლივი მოგზაურობის დასაწყებად. საცხოვრებელი ადგილის, სამსახურის, საქმიანობის შესაცვლელად. კარგი დღეა ნიშნობისა და ქორწინებისათვის. კუჭის გადატვირთვას არ გირჩევთ. მოერიდეთ რთულად გადასამუშავებელი საკვების მიღებას. კარგია სეირნობა, ბაღსა და ბოსტანში მუშაობა; ვარჯიში; ორგანიზმის გაწმენდა და ფიტოთერაპია.
სამართალი
სპორტი
Faceამბები
კულტურა/შოუბიზნესი
მოზაიკა
მეცნიერება
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
ჯუ­ლი­ა­ნა ბარ­გ­ნა­რი - "ქა­ლის გუ­ლის­კენ გზა კუჭ­ზე გა­დის"
ჯუ­ლი­ა­ნა ბარ­გ­ნა­რი - "ქა­ლის გუ­ლის­კენ გზა კუჭ­ზე გა­დის"

პრო­ექტ "ცეკ­ვა­ვენ ვარ­ს­კ­ვ­ლა­ვე­ბის" მო­ცეკ­ვა­ვე, ჯუ­ლი­ა­ნა ბარ­გ­ნა­რი, მარ­თა­ლია, კუ­ლი­ნა­რო­ბით ვერ და­იკ­ვეხ­ნის, რად­გან დრო­ის უმე­ტეს ნა­წილს თა­ვის საქ­მი­ა­ნო­ბას უთ­მობს, მაგ­რამ პი­ცის კე­თე­ბა კარ­გად გა­მოს­დის, უყ­ვარს ტკბი­ლე­უ­ლი და მე­გობ­რებ­თან ერ­თად ბუ­ნე­ბა­ში ყოფ­ნა.

- ცუ­დი კუ­ლი­ნა­რი ვარ, რად­გან მთელ დღეს რე­პე­ტი­ცი­ა­ზე ვა­ტა­რებ და სახ­ლ­ში მის­ვ­ლი­სას უცებ რა­ი­მეს თუ გა­ვა­კე­თებ, ისიც პი­ცაა. ძი­რი­თა­დად, დე­დას მომ­ზა­დე­ბუ­ლი საჭ­მე­ლი მხვდე­ბა, ის შე­სა­ნიშ­ნა­ვი კუ­ლი­ნა­რია. ყვე­ლა­ზე მე­ტად ქარ­თუ­ლი სამ­ზა­რე­უ­ლო მიყ­ვარს, გან­სა­კუთ­რე­ბით, ხინ­კა­ლი, მწვა­დი, ასე­ვე, "ოს­ტ­რი".

გვა­რის წარ­მო­შო­ბა და ტრა­დი­ცი­უ­ლი კერ­ძი

- ბარ­გ­ნა­რი ასუ­რუ­ლი გვა­რია. ასუ­რე­ლე­ბის ერთ-ერ­თი ტრა­დი­ცი­უ­ლი კერ­ძი "ჰა­რი­სა" გახ­ლავთ. იგი ქათ­მი­სა და ხორ­ბ­ლის­გან კეთ­დე­ბა. ეს ყვე­ლა­ფე­რი მთე­ლი ღა­მის გან­მავ­ლო­ბა­ში იხარ­შე­ბა და ერ­თ­გ­ვა­რო­ვან მა­სად იქ­ცე­ვა და გემ­რი­ე­ლი გა­მო­დის. ვი­ნა­ი­დან დი­დი ხა­ნია თბი­ლის­ში ვცხოვ­რობთ, აქ და­ვი­ბა­დე და გა­ვი­ზარ­დე, მთლი­ა­ნად აქა­ურ ტრა­დი­ცი­ებს მივ­ყ­ვე­ბით.

მოგ­ზა­უ­რო­ბა და სამ­ზა­რე­უ­ლო

- შარ­შან, აპ­რილ­ში დიდ ტურ­ნირ­ზე ვი­ყა­ვით უკ­რა­ი­ნა­ში, იქ ერ­თი კვი­რა გავ­ჩერ­დით, ძი­რი­თა­დად, ბა­რებ­ში ვიკ­ვე­ბე­ბო­დით და ყვე­ლა­ზე მე­ტად "ბორ­შ­ჩი" მო­მე­წო­ნა, უგემ­რი­ე­ლე­სია, მი­სი მსგავ­სი არ­სად მი­ჭა­მია. კი­ე­ვუ­რი კატ­ლე­ტიც ძა­ლი­ან კარ­გია. თურ­ქეთ­ში რომ ვის­ვე­ნებ­დით, მექ­სი­კუ­რი სამ­ზა­რე­უ­ლო და­ვა­გე­მოვ­ნე და ძა­ლი­ან მო­მე­წო­ნა, რა­ღა­ცით ქარ­თულს მი­ვამ­ს­გავ­სე. ცხა­რე კერ­ძე­ბი მიყ­ვარს, სა­დაც სა­ნე­ლებ­ლე­ბი და "სპე­ცი­ე­ბი" უხ­ვა­დაა. მექ­სი­კუ­რი კი სწო­რედ ასე­თია. ქარ­თუ­ლი სამ­ზა­რე­უ­ლო და კულ­ტუ­რა გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლია. სხვა­დას­ხ­ვა ქვე­ყა­ნა­ში მოგ­ზა­უ­რო­ბი­სას, გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა ჩემ­ზე ბლეკ­ფულ­მა მო­ახ­დი­ნა. ინ­გ­ლის­მა, ლონ­დონ­მა, სა­დაც ერ­თი დღე გავ­ჩერ­დით, ჩემ­ზე დი­დი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა მო­ახ­დი­ნა, იქა­უ­რო­ბა ულა­მა­ზე­სია, თა­ვი­სი არ­ქი­ტექ­ტუ­რით, ქუ­ჩე­ბით. იქ რეს­ტორ­ნებ­სა და კა­ფე­ებ­ში არ ვყო­ფილ­ვართ, სას­ტუმ­რო­ში ვიკ­ვე­ბე­ბო­დით და ძი­რი­თა­დად, სო­სი­სი, ბურ­გე­რი და სტან­დარ­ტუ­ლი საჭ­მე­ლე­ბი იყო. მა­გა­ლი­თად, დი­ლით ჩაი, ყა­ვა, ფა­ფა და ა.შ. მოჰ­ქონ­დათ, სა­დილ­ზე - სო­სი­სი, კატ­ლე­ტი გარ­ნი­რით ან რა­ი­მე სხვა, სა­ღა­მოს კი ჩაი ნამ­ცხ­ვ­რით და ა.შ. დი­დი გე­მოვ­ნე­ბით არ გა­მო­ირ­ჩე­ო­და, სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში ხილ­საც სხვა გე­მო აქვს, კერ­ძებ­საც და ტკბი­ლე­ულ­საც.

სლო­ვე­ნია და მოს­კო­ვი

- უკ­რა­ი­ნი­დან სლო­ვე­ნი­ა­ში წა­ვე­დით. იქ პირ­ველ რიგ­ში, ყუ­რა­დღე­ბა სი­სუფ­თა­ვემ მი­იქ­ცია, გა­მორ­ჩე­უ­ლია დო­ნით და მომ­სა­ხუ­რე­ბის მხრი­ვაც, ბუ­ნე­ბა კი შე­სა­ნიშ­ნა­ვია, ორი დღე სას­ტუმ­რო­ში ვცხოვ­რობ­დით. რო­დე­საც კონ­კურ­ს­ზე მი­დი­ხარ, იმის დრო და სა­შუ­ა­ლე­ბა არ არის, რომ ქა­ლა­ქი კარ­გად ნა­ხო. ნამ­დ­ვი­ლი სპორ­ტ­ს­მე­ნე­ბი კონ­კურ­ს­ზე მო­ბი­ლი­ზე­ბუ­ლე­ბი არი­ან და ამის დრო არ აქვთ. მოს­კოვ­შიც ნამ­ყო­ფი ვარ, ქა­ლა­ქი გავ­ლით და­ვათ­ვა­ლი­ე­რე, ლა­მა­ზი ცენ­ტ­რია და ძა­ლი­ან მო­მე­წო­ნა. სას­ტუმ­რო­ებ­ში ძი­რი­თა­დად ისე­თი საკ­ვე­ბია, რომ ყვე­ლას­თ­ვის მი­სა­ღე­ბი იყოს, ნე­იტ­რა­ლუ­რი. რო­ცა ვნერ­ვი­უ­ლობ, ძა­ლი­ან ცო­ტას ვჭამ, კონ­კურ­სის დროს კი, ბუ­ნებ­რი­ვია, ში­ნა­გა­ნად ვღე­ლავ.

კვე­ბის რე­ჟი­მი

- კვე­ბის ცუ­დი რე­ჟი­მი მაქვს. თუმ­ცა დი­ლით აუცი­ლებ­ლად კარ­გად უნ­და ვჭა­მო, რად­გან შიმ­ში­ლი ჩემს ხა­სი­ათ­ზე ძა­ლი­ან მოქ­მე­დებს. ბა­ნა­ლუ­რი ფრა­ზა - კა­ცის გუ­ლის­კენ გზა კუჭ­ზე გა­დი­სო, ქალ­ზეც ასეა (ი­ცი­ნის). რო­ცა მშია, ცუ­დი გან­წყო­ბი­ლე­ბა მაქვს. მთე­ლი დღე გა­დარ­ბე­ნა­ზე ვარ და თუ სად­მე რა­მე მო­ვა­ხერ­ხე და შევ­ჭა­მე, ხომ კარ­გი, მაგ­რამ სახ­ლ­ში მის­ვ­ლი­სას, ღა­მის პირ­ვე­ლი სა­ა­თიც რომ იყოს, ძა­ლი­ან ბევ­რს მი­ვირ­თ­მევ. რო­ცა ბევრ ენერ­გი­ას ხარ­ჯავ, კარ­გად რომ არ იკ­ვე­ბო, გა­მო­ი­ფი­ტე­ბი. ამი­ტომ, დი­ე­ტა რომ და­ვიც­ვა, ჩემ­გან აღა­რა­ფე­რი დარ­ჩე­ბა (ი­ცი­ნის).

ტკბი­ლე­უ­ლი

- შე­მიძ­ლია, მთე­ლი დღე ტკბი­ლე­ულ­ზე ვი­ყო და საჭ­მე­ლი არ ვჭა­მო. კარ­გი ხა­რის­ხის შო­კო­ლა­დი მიყ­ვარს, ყო­ველ­გ­ვა­რი და­ნა­მა­ტე­ბის გა­რე­შე ან თხი­ლით. საზღ­ვარ­გა­რეთ ყოფ­ნი­სას, დუტყ ფრეე-ში ბევრ კან­ფეტს ვყი­დუ­ლობ ხოლ­მე და მე­რე თვით­მ­ფ­რი­ნავ­ში მი­ვირ­თ­მევ.

სას­მე­ლი

- სას­მე­ლი არ მი­ზი­დავს, ერ­თი-ორ­ჯერ რომ დავ­ლიე, ჩემ­ზე უარ­ყო­ფი­თად იმოქ­მე­და და სურ­ვი­ლი აღარ გამ­ჩე­ნია, კი­დევ და­მე­ლია. რო­ცა სპორ­ტ­ს­მე­ნი ხარ, სას­მ­ლის გა­მო ერ­თი ან ორი დღის ამო­ვარ­დ­ნა არა­ნა­ი­რად არ გი­ღირს. არა­ყი ან რა­მე მა­გა­რი არ მსი­ა­მოვ­ნებს, უფ­რო, ქა­ლუ­რი სას­მე­ლი - მარ­ტი­ნი, ლი­ქი­ო­რი და ა.შ. ამა­ზეც არ ვგიჟ­დე­ბი. გარ­თო­ბა მე­გობ­რე­ბის წრე­ში, ალ­კო­ჰო­ლის გა­რე­შე მირ­ჩევ­ნია. მე­გობ­რე­ბი - ძი­რი­თა­დად, თა­ნაკ­ლა­სე­ლე­ბი და ის ადა­მი­ა­ნე­ბი, ვის­თან ერ­თა­დაც გა­ვი­ზარ­დე, ვცდი­ლობთ, სად­მე ბუ­ნე­ბა­ში გა­ვი­დეთ ხოლ­მე და მარ­ტო­ებ­მა ქა­ლა­ქის ხმა­უ­რის­გან და­ვის­ვე­ნოთ. დატ­ვირ­თუ­ლი რე­ჟი­მის გა­მო, უპი­რა­ტე­სო­ბას წყნარ და მშვიდ დას­ვე­ნე­ბას ვა­ნი­ჭებ.

თამ­თა და­დე­შე­ლი

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)

ჯუ­ლი­ა­ნა ბარ­გ­ნა­რი - "ქა­ლის გუ­ლის­კენ გზა კუჭ­ზე გა­დის"

ჯუ­ლი­ა­ნა ბარ­გ­ნა­რი - "ქა­ლის გუ­ლის­კენ გზა კუჭ­ზე გა­დის"

პრო­ექტ "ცეკ­ვა­ვენ ვარ­ს­კ­ვ­ლა­ვე­ბის" მო­ცეკ­ვა­ვე, ჯუ­ლი­ა­ნა ბარ­გ­ნა­რი, მარ­თა­ლია, კუ­ლი­ნა­რო­ბით ვერ და­იკ­ვეხ­ნის, რად­გან დრო­ის უმე­ტეს ნა­წილს თა­ვის საქ­მი­ა­ნო­ბას უთ­მობს, მაგ­რამ პი­ცის კე­თე­ბა კარ­გად გა­მოს­დის, უყ­ვარს ტკბი­ლე­უ­ლი და მე­გობ­რებ­თან ერ­თად ბუ­ნე­ბა­ში ყოფ­ნა.

- ცუ­დი კუ­ლი­ნა­რი ვარ, რად­გან მთელ დღეს რე­პე­ტი­ცი­ა­ზე ვა­ტა­რებ და სახ­ლ­ში მის­ვ­ლი­სას უცებ რა­ი­მეს თუ გა­ვა­კე­თებ, ისიც პი­ცაა. ძი­რი­თა­დად, დე­დას მომ­ზა­დე­ბუ­ლი საჭ­მე­ლი მხვდე­ბა, ის შე­სა­ნიშ­ნა­ვი კუ­ლი­ნა­რია. ყვე­ლა­ზე მე­ტად ქარ­თუ­ლი სამ­ზა­რე­უ­ლო მიყ­ვარს, გან­სა­კუთ­რე­ბით, ხინ­კა­ლი, მწვა­დი, ასე­ვე, "ოს­ტ­რი".

გვა­რის წარ­მო­შო­ბა და ტრა­დი­ცი­უ­ლი კერ­ძი

- ბარ­გ­ნა­რი ასუ­რუ­ლი გვა­რია. ასუ­რე­ლე­ბის ერთ-ერ­თი ტრა­დი­ცი­უ­ლი კერ­ძი "ჰა­რი­სა" გახ­ლავთ. იგი ქათ­მი­სა და ხორ­ბ­ლის­გან კეთ­დე­ბა. ეს ყვე­ლა­ფე­რი მთე­ლი ღა­მის გან­მავ­ლო­ბა­ში იხარ­შე­ბა და ერ­თ­გ­ვა­რო­ვან მა­სად იქ­ცე­ვა და გემ­რი­ე­ლი გა­მო­დის. ვი­ნა­ი­დან დი­დი ხა­ნია თბი­ლის­ში ვცხოვ­რობთ, აქ და­ვი­ბა­დე და გა­ვი­ზარ­დე, მთლი­ა­ნად აქა­ურ ტრა­დი­ცი­ებს მივ­ყ­ვე­ბით.

მოგ­ზა­უ­რო­ბა და სამ­ზა­რე­უ­ლო

- შარ­შან, აპ­რილ­ში დიდ ტურ­ნირ­ზე ვი­ყა­ვით უკ­რა­ი­ნა­ში, იქ ერ­თი კვი­რა გავ­ჩერ­დით, ძი­რი­თა­დად, ბა­რებ­ში ვიკ­ვე­ბე­ბო­დით და ყვე­ლა­ზე მე­ტად "ბორ­შ­ჩი" მო­მე­წო­ნა, უგემ­რი­ე­ლე­სია, მი­სი მსგავ­სი არ­სად მი­ჭა­მია. კი­ე­ვუ­რი კატ­ლე­ტიც ძა­ლი­ან კარ­გია. თურ­ქეთ­ში რომ ვის­ვე­ნებ­დით, მექ­სი­კუ­რი სამ­ზა­რე­უ­ლო და­ვა­გე­მოვ­ნე და ძა­ლი­ან მო­მე­წო­ნა, რა­ღა­ცით ქარ­თულს მი­ვამ­ს­გავ­სე. ცხა­რე კერ­ძე­ბი მიყ­ვარს, სა­დაც სა­ნე­ლებ­ლე­ბი და "სპე­ცი­ე­ბი" უხ­ვა­დაა. მექ­სი­კუ­რი კი სწო­რედ ასე­თია. ქარ­თუ­ლი სამ­ზა­რე­უ­ლო და კულ­ტუ­რა გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლია. სხვა­დას­ხ­ვა ქვე­ყა­ნა­ში მოგ­ზა­უ­რო­ბი­სას, გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა ჩემ­ზე ბლეკ­ფულ­მა მო­ახ­დი­ნა. ინ­გ­ლის­მა, ლონ­დონ­მა, სა­დაც ერ­თი დღე გავ­ჩერ­დით, ჩემ­ზე დი­დი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა მო­ახ­დი­ნა, იქა­უ­რო­ბა ულა­მა­ზე­სია, თა­ვი­სი არ­ქი­ტექ­ტუ­რით, ქუ­ჩე­ბით. იქ რეს­ტორ­ნებ­სა და კა­ფე­ებ­ში არ ვყო­ფილ­ვართ, სას­ტუმ­რო­ში ვიკ­ვე­ბე­ბო­დით და ძი­რი­თა­დად, სო­სი­სი, ბურ­გე­რი და სტან­დარ­ტუ­ლი საჭ­მე­ლე­ბი იყო. მა­გა­ლი­თად, დი­ლით ჩაი, ყა­ვა, ფა­ფა და ა.შ. მოჰ­ქონ­დათ, სა­დილ­ზე - სო­სი­სი, კატ­ლე­ტი გარ­ნი­რით ან რა­ი­მე სხვა, სა­ღა­მოს კი ჩაი ნამ­ცხ­ვ­რით და ა.შ. დი­დი გე­მოვ­ნე­ბით არ გა­მო­ირ­ჩე­ო­და, სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში ხილ­საც სხვა გე­მო აქვს, კერ­ძებ­საც და ტკბი­ლე­ულ­საც.

სლო­ვე­ნია და მოს­კო­ვი

- უკ­რა­ი­ნი­დან სლო­ვე­ნი­ა­ში წა­ვე­დით. იქ პირ­ველ რიგ­ში, ყუ­რადღე­ბა სი­სუფ­თა­ვემ მი­იქ­ცია, გა­მორ­ჩე­უ­ლია დო­ნით და მომ­სა­ხუ­რე­ბის მხრი­ვაც, ბუ­ნე­ბა კი შე­სა­ნიშ­ნა­ვია, ორი დღე სას­ტუმ­რო­ში ვცხოვ­რობ­დით. რო­დე­საც კონ­კურ­ს­ზე მი­დი­ხარ, იმის დრო და სა­შუ­ა­ლე­ბა არ არის, რომ ქა­ლა­ქი კარ­გად ნა­ხო. ნამ­დ­ვი­ლი სპორ­ტ­ს­მე­ნე­ბი კონ­კურ­ს­ზე მო­ბი­ლი­ზე­ბუ­ლე­ბი არი­ან და ამის დრო არ აქვთ. მოს­კოვ­შიც ნამ­ყო­ფი ვარ, ქა­ლა­ქი გავ­ლით და­ვათ­ვა­ლი­ე­რე, ლა­მა­ზი ცენ­ტ­რია და ძა­ლი­ან მო­მე­წო­ნა. სას­ტუმ­რო­ებ­ში ძი­რი­თა­დად ისე­თი საკ­ვე­ბია, რომ ყვე­ლას­თ­ვის მი­სა­ღე­ბი იყოს, ნე­იტ­რა­ლუ­რი. რო­ცა ვნერ­ვი­უ­ლობ, ძა­ლი­ან ცო­ტას ვჭამ, კონ­კურ­სის დროს კი, ბუ­ნებ­რი­ვია, ში­ნა­გა­ნად ვღე­ლავ.

კვე­ბის რე­ჟი­მი

- კვე­ბის ცუ­დი რე­ჟი­მი მაქვს. თუმ­ცა დი­ლით აუცი­ლებ­ლად კარ­გად უნ­და ვჭა­მო, რად­გან შიმ­ში­ლი ჩემს ხა­სი­ათ­ზე ძა­ლი­ან მოქ­მე­დებს. ბა­ნა­ლუ­რი ფრა­ზა - კა­ცის გუ­ლის­კენ გზა კუჭ­ზე გა­დი­სო, ქალ­ზეც ასეა (ი­ცი­ნის). რო­ცა მშია, ცუ­დი გან­წყო­ბი­ლე­ბა მაქვს. მთე­ლი დღე გა­დარ­ბე­ნა­ზე ვარ და თუ სად­მე რა­მე მო­ვა­ხერ­ხე და შევ­ჭა­მე, ხომ კარ­გი, მაგ­რამ სახ­ლ­ში მის­ვ­ლი­სას, ღა­მის პირ­ვე­ლი სა­ა­თიც რომ იყოს, ძა­ლი­ან ბევრს მი­ვირ­თ­მევ. რო­ცა ბევრ ენერ­გი­ას ხარ­ჯავ, კარ­გად რომ არ იკ­ვე­ბო, გა­მო­ი­ფი­ტე­ბი. ამი­ტომ, დი­ე­ტა რომ და­ვიც­ვა, ჩემ­გან აღა­რა­ფე­რი დარ­ჩე­ბა (ი­ცი­ნის).

ტკბი­ლე­უ­ლი

- შე­მიძ­ლია, მთე­ლი დღე ტკბი­ლე­ულ­ზე ვი­ყო და საჭ­მე­ლი არ ვჭა­მო. კარ­გი ხა­რის­ხის შო­კო­ლა­დი მიყ­ვარს, ყო­ველ­გ­ვა­რი და­ნა­მა­ტე­ბის გა­რე­შე ან თხი­ლით. საზღ­ვარ­გა­რეთ ყოფ­ნი­სას, დუტყ ფრეე-ში ბევრ კან­ფეტს ვყი­დუ­ლობ ხოლ­მე და მე­რე თვით­მ­ფ­რი­ნავ­ში მი­ვირ­თ­მევ.

სას­მე­ლი

- სას­მე­ლი არ მი­ზი­დავს, ერ­თი-ორ­ჯერ რომ დავ­ლიე, ჩემ­ზე უარ­ყო­ფი­თად იმოქ­მე­და და სურ­ვი­ლი აღარ გამ­ჩე­ნია, კი­დევ და­მე­ლია. რო­ცა სპორ­ტ­ს­მე­ნი ხარ, სას­მ­ლის გა­მო ერ­თი ან ორი დღის ამო­ვარ­დ­ნა არა­ნა­ი­რად არ გი­ღირს. არა­ყი ან რა­მე მა­გა­რი არ მსი­ა­მოვ­ნებს, უფ­რო, ქა­ლუ­რი სას­მე­ლი - მარ­ტი­ნი, ლი­ქი­ო­რი და ა.შ. ამა­ზეც არ ვგიჟ­დე­ბი. გარ­თო­ბა მე­გობ­რე­ბის წრე­ში, ალ­კო­ჰო­ლის გა­რე­შე მირ­ჩევ­ნია. მე­გობ­რე­ბი - ძი­რი­თა­დად, თა­ნაკ­ლა­სე­ლე­ბი და ის ადა­მი­ა­ნე­ბი, ვის­თან ერ­თა­დაც გა­ვი­ზარ­დე, ვცდი­ლობთ, სად­მე ბუ­ნე­ბა­ში გა­ვი­დეთ ხოლ­მე და მარ­ტო­ებ­მა ქა­ლა­ქის ხმა­უ­რის­გან და­ვის­ვე­ნოთ. დატ­ვირ­თუ­ლი რე­ჟი­მის გა­მო, უპი­რა­ტე­სო­ბას წყნარ და მშვიდ დას­ვე­ნე­ბას ვა­ნი­ჭებ.

თამ­თა და­დე­შე­ლი

ჟურნალი ”გზა”

(გამოდის ხუთშაბათობით)

სალომე ჭაჭუა უცხოეთში მიემგზავრება - რომელი ქვეყნის "ცეკვავენ ვარსკვლავებში" გამოჩნდება მოცეკვავე

"სადაც არ უნდა ყოფილიყო, ყოველთვის სახლში ბრუნდებოდა... თბილისში..." - რას წერს გენიალურ კომპოზიტორზე ხელოვნებათმცოდნე

„თბილისური ჩუქურთმა“ - იმპრესიონისტი მხატვრის გამოფენა, რომელიც თბილისობას ეძღვნება