რა ინციდენტი შეემთხვა სალომე შარვაძეს პატრულთან

მსახიობი სალომე შარვაძე წინასაახალწლოდ ფილმ "ჩემი ცოლის დაქალის ქორწილის" გადაღებებით იმდენად იყო დაკავებული, რომ სახლში ნაძვის ხის მორთვაც ძლივს მოასწრო. ფილმის შესახებ ბევრი არაფერი გაგვიმხილა, მხოლოდ ის გვითხრა, რომ მისი გმირი ქმართან ერთად ავარიაში მოყვება... თუმცა ამ ახალ წელს მის საქმიანობას რეალურად შეეწირა შვილის - მართას თოვლის ბაბუა, რომლის გამოძახებაც მოუცლელობის გამო ვერ მოახერხეს და ქმრის მანქანა, რომელიც პატრულმა ჩამოართვა.

- მოგეხსენებათ, დეკემბრის ბოლო დღეებში მიმდინარეობდა ფილმ "ჩემი ცოლის დაქალის ქორწილის" გადაღებები, შეიძლება ითქვას, რომ 24-საათიან რეჟიმში ვმუშაობდით, ამიტომ მომზადებისთვის ვერ მოვიცალე. როგორც წესი, ნაძვის ხეს ადრე, დეკემბრის შუა რიცხვებში ვდგამ ხოლმე, მაგრამ წელს გვიან ძლივს მოვახერხე მორთვა. კიდევ კარგი, რომ საყიდელი მაინც არ მქონდა. სამი წლის წინ ახალი ნაძვის ხის შეძენა მინდოდა, ბევრი ვიარე მაღაზიებში, მაგრამ ვერ შევარჩიე. 31 დეკემბრის საღამო იყო და ჯერ ნაძვის ხე არც ნაყიდი მქონდა და შესაბამისად, არც აწყობილი. სასწრაფოდ გავვარდი მაღაზიაში და სახლში ის ნაძვის ხე მოვიტანე, რომელიც ერთი თვის განმავლობაში მომწონდა, ამ ხნის განმავლობაში ვფიქრობდი, ღირდა თუ არა მისი ყიდვა და საბოლოოდ არჩევანი ისევ მასზე შევაჩერე. წელს მე და მართამ ორი ნაძვის ხე მოვრთეთ, ერთი ჩვენს სახლში, მეორე - დედაჩემთან. მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვობაში ჩემი ნაძვის ხე სულ ფერადი სათამაშოებით იყო მორთული, მაინც არ მიყვარს მისი აჭრელება. ამჯერად მე და მართამ არჩევანი ოქროსფერზე შევაჩერეთ, თუმცა წითელიც ძალიან მომწონს.

ჩემი დატვირთული გრაფიკის გამო ბავშვი ძირითადად დედასთან იყო, მას მიჰყავდა ბაღში, მამაჩემი კი წამოსაყვანად აკითხავდა, მე მხოლოდ საღამოს, ძილის წინ ვახერხებდი მის ნახვას. 26 დეკემბერს ჩემს გოგონას ბაღში ზეიმი ჰქონდა, საახალწლო ზღაპარში ერთ-ერთი მთავარი გმირი განასახიერა, უნდა გენახათ, რამდენად სერიოზულად ეკიდებოდა ამ საქმეს, ღამე ტექსტებსაც კი ბოდავდა (იღიმის). ყოველ ახალ წელს მართასთვის თოვლის ბაბუას ვიძახებდით, მაგრამ წელს მხოლოდ ბაღის თოვლის ბაბუას დავჯერდით, რადგან დრო არ გვქონდა, თუმცა უსაჩუქროდ მაინც არ დაგვიტოვებია. ჩემი ქმრის ძმისშვილს დააწერინა წერილი, სადაც თოვლის ბაბუას ქალთევზასა და კონკიას ფორმას სთხოვდა, იქიდან გამომდინარე, რომ ქალთევზას ფორმის მოძიება გამიჭირდებოდა, ვთხოვე სურვილი შეეცვალა, პრინცესას ჭურჭელი ისურვა და მიიღო კიდეც.

- ახალი წელი მეკვლის გარეშე წარმოუდგენელია, ალბათ თქვენს ოჯახშიც მიღებულია ეს ტრადიცია...

- რა თქმა უნდა. მოგეხსენებათ, ნამდვილი მეკვლეობა ბარბარობასაა, ამიტომ 17 დეკემბერსა და ახალი წლის ღამეს ერთი და იგივე პიროვნება გახლდათ ჩვენი მეკვლე. ჩემი ბიძაშვილის ბავშვს ისეთი ფეხი აქვს, სადაც შედის, იმ ოჯახის წევრი აუცილებლად ქორწინდება, უნდა ნახოთ, სია აქვს ჩამოწერილი, ახალი წლის ღამეს სად უნდა მივიდეს. სხვათა შორის, იმ წელს, როცა გავთხოვდი, სწორედ ის იყო ჩვენი მეკვლე, არადა სპეციალურად არ დაგვიპატიჟებია. 31 დეკემბრის ღამეს გვიან ვბრუნდებოდი სახლში, გვერდიგვერდ ვცხოვრობთ, გზაში შემხვდა, ჩემგან რაღაც უნდა წაეღო და გამომყვა, სახლში რომ შემოვიდა, მერე გამახსენდა მისი "ფეხის" ამბავი და ვუთხარი, აბა ვნახოთ, თუ ამართლებს შენი მეკვლეობა-მეთქი. ასეთ რაღაცებს დიდ ყურადღებას არ ვაქცევ, მაგრამ ერთ თვეში მართლაც გავთხოვდი, შემდეგ წელს ისევ ლიკა იყო ჩვენი მეკვლე და ჩემი ძმა დაქორწინდა (იღიმის).

- გარდა საცივისა და გოზინაყისა, რაიმე განსაკუთრებულ, შენეულ კერძს თუ ამზადებ საახალწლო სუფრისთვის?

- როგორც ყველა ქართულ ოჯახში, ჩვენთანაც მზადდება გოზინაყი და საცივი, მაგრამ წელს ჩემი გრაფიკის გამო ვერ მოვასწარი, გოზინაყი დედამ გამიკეთა. ახალ წელს ნაყიდი სადილით არასდროს ვაწყობ სუფრას, სახლში სხვისი გამზადებული საჭმელი არავითარ შემთხვევაში არ შემაქვს. როცა დრო მაქვს და ვამზადებ, ყველაფერი გემრიელი გამომდის. საცივის გაკეთება არ მიცდია, მაგრამ სხვა სადღესასწაულო კერძების მომზადებას საკუთარ თავზე ვიღებ და შექებასაც ვიმსახურებ. შარშან, 2012 წლის დამდეგს, სტუმრები მყავდა დაპატიჟებული, რასაკვირველია, სამზადისიც ძალიან სერიოზული გავაჩაღეთ, უამრავი კერძი გავაკეთე, ძალიან კი დავიღალე, მაგრამ ყველაფერი დროულად მოვასწარი, მართლა კარგი დრო გავატარეთ, მაგრამ ალბათ მაინც ჯობია, სტუმრად წახვიდე (იცინის). რაც შეეხება კერძების მრავალფეროვნებას, ერთ საიდუმლოს გაგიმხელთ, როდესაც ვერ ვასწრებ ბევრნაირი კერძის გაკეთებას, ასეთ ხერხს მივმართავ, ვამზადებ ათასგვარ დესერტს, მაგალითად, ბანანს შოკოლადით: გაფრცქვნილ ბანანს ვასხამ ცხელ შოკოლადს და ძალიან გემრიელია, ასევე კარგია ბანანი ნიგვზებით და ა. შ. ასეთი რაღაცებით სუფრა ლამაზდება, ივსება და სტუმრებიც კმაყოფილნი რჩებიან (იცინის).

- საახალწლოდ სურსათ-სანოვაგის მომარაგება საკუთარ თავზე გაქვს აღებული?

- კი, ძალიან მიყვარს ეს პროცესი, როცა დრო მქონდა, წინასაახალწლო დღეებში დავდიოდი ხოლმე საყიდლებზე, თუმცა ისეთი შემთხვევაც მახსენდება, როცა 31 დეკემბერს წავსულვარ მოსამარაგებლად. ხშირად ხალხი დანაზოგს აკეთებს და საახალწლო ფასდაკლებებზე ბევრ საჭირო ნივთს იძენს, მე კი, სამწუხაროდ, ასე არ ვარ, ძალიან სულსწრაფი გახლავართ, რაღაც რომ მომეწონება, მაშინვე უნდა ვიყიდო, რომ ვიცოდე, ხვალ ნახევარ ფასად შევძლებ შეძენას, შეიძლება არც დაველოდო.

- ახალი წლის ღამეს ყოველთვის ახალ სამოსს იცვამ?

- კი. სხვათა შორის, ჩემს მეგობარს აქვს ფრანგული მაღაზია და საახალწლოდ კაბებით მასაჩუქრებს ხოლმე, ამ მხრივ განებივრებული ვარ, ფილმშიც მისი ნაჩუქარი კაბა მაცვია. უკვე წლებია, ტრადიციად მაქვს დამკვიდრებული, რომ ახალი წლის ღამეს ყველაფერი ახალი უნდა მეცვას და ამ მხრივ არც წლევანდელი წელი ყოფილა გამონაკლისი. წელს ჩემი ჩაცმულობის გარდა კიდევ ერთი საზრუნავი მომემატა - მართას საზეიმო კაბა. ბაღში გამაფრთხილეს, რომ განსაკუთრებულად უნდა სცმოდა, თუმცა რომც არ ეთქვათ, თვითონ მართა არ მომცემდა იმის საშუალებას, რომ რაიმე ურიგოდ ჰქონოდა.

- საზღვარგარეთ თუ შეხვედრიხარ ახალ წელს?

- არა და სურვილიც არ მქონია. მართა რომ გაიზრდება, ერთ ახალ წელს აუცილებლად რომელიმე უცხო ქვეყანაში შევხვდები. 2013 წლის შესახვედრადაც დამპატიჟა მეგობარმა საფრანგეთში, მაგრამ ვერ წავედი, გადაღებები მქონდა და თან, სიმართლე გითხრათ, დიდად არც მინდოდა ამ დღესასწაულის ოჯახის წევრების გარეშე გატარება. ასეთ დროს განსაკუთრებულად შვილი მენატრება ხოლმე.

- ახალ წელს ყოველთვის სახლში ხვდები?

- არა, ყოფილა ისეთი ახალი წელიც, როცა კლუბში შევხვედრივარ, მაგრამ შარშან არსად წასვლა არ მოვინდომე, 31 დეკემბრის ღამეს პირველ საათზე უკვე მეძინა, ვერ ვიყავი კარგ განწყობაზე და დავიძინე. ერთ ახალ წელს ორსულად ვიყავი, დიდი მუცელი მქონდა და გადავწყვიტე, საკუთარ თავზე ამეღო იმ გარემოსა და სიტუაციის შერჩევა, სადაც მეგობრები ამ დღესასწაულს შევხდებოდით. ჩემი მეგობარი ქმართან ერთად პარიზიდან ჩამოდიოდა ახალი წლის შესახვედრად და გადავწყვიტე მათთვის საუკეთესო მასპინძლობა გამეწია. ქალაქგარეთ დავჯავშნე მაგარი რესტორანი და კმაყოფილი დაველოდე 31 დეკემბერს, მაგრამ ისე მოიყინა გზა, ძლივს მივაღწიეთ დანიშნულების ადგილამდე, შევედით და "საოცარი" სიტუაცია დაგვხვდა: არც მუსიკა იყო ნორმალური, არც სუფრა, არაფერი ხდებოდა, არადა მანამდე მეგობრებისთვის ნათქვამი მქონდა, რომ სპეციალურად ამ ღამისთვის შესანიშნავი ადგილი შევარჩიე. შექმნილი სიტუაციის გამო მეგობრებმა ისეთი თვალებით გადმომხედეს, ორსულად რომ არ ვყოფილიყავი, ალბათ მომკლავდნენ, მაგრამ აშკარად მუცელმა გადამარჩინა.

- 12 საათზე სურვილის ჩაფიქრება გჩვევია?

- კი. გამიგია, ფურცელზე სურვილი უნდა დაწერო, დაწვა, ფერფლი შამპანურში ჩაყარო და დალიო. მართალია, საშინელებაა, მაგრამ დამილევია, ოღონდ მერე დამავიწყდა რა ვინატრე და შესაბამისად, იმასაც ვერ გეტყვით, ამისრულდა თუ არა ჩანაფიქრი (იღიმება).

- წელს სახლში ვერაფერი რომ ვერ მოამზადე, მეუღლე არ გაგინაწყენდა?

- არა, ნეტავ იცოდეთ, როგორ მიწყობს ხელს ყველაფერში, მართლა ყველანაირად მხარში მიდგას, რომ ჩემი საქმე კარგად გავაკეთო. გადაღებების დროს სულ აქეთ-იქით დავყავდი, ადვილი არ არის როლთან ერთად ჩაცმულობას და ვიზუალზეც იფიქრო. სხვათა შორის, დეკემბრის ერთ-ერთ სუსხიან ღამეს პატრულმა მანქანა წაგვართვა და ღამის სამ საათზე, პარკებითა და გადაღებისთვის საჭირო კოსტიუმებითურთ, ქუჩაში დაგვტოვა. ჯარიმის გადახდა დაგვავიწყდა, არ გაითვალისწინეს ჩემი მდგომარეობა და დაგვტოვეს ავტომობილის გარეშე, მაგრამ რას ვიზამდით?! სახლში ტაქსით წავედით... მეორე დღეს კი გამოვიყვანეთ მანქანა, მაგრამ იმ მომენტში ძალიან გავბრაზდი, ადრე ჭრიდა მსახიობობა, მაგრამ ახლა არაფერმა გვიშველა, რაც ალბათ პატრულის ხარისხიან მუშაობაზე მიანიშნებს. ახლა ძველით ახალი წლისთვის ვემზადები, 13 იანვრის ღამე უფრო საზეიმოდ აღინიშნება ჩვენს ოჯახში, რადგან ამ დროს უფრო მეტი დრო მაქვს მოსამზადებლად და მეც ძალ-ღონეს არ ვიშურებ (იღიმის).

ციცი ომანიძე

ჟურნალი "რეიტინგი"

(გამოდის ორშაბათობით)