"ახა­ლი ხმის" ერთ-ერთი მწვრთნე­ლი დათო ფორჩხი­ძე უკვე ამ­ზა­დებს თა­ვის 14 კონ­კურ­სანტს პრო­ექ­ტის მე­ო­რე ტუ­რის­თვის, სა­დაც ორ-ორი მომ­ღე­რა­ლი ერთ სიმ­ღე­რას შე­ას­რუ­ლებს და შემ­დეგ მწვრთნელს მო­უ­წევს, ამ ორს შო­რის ერთი აარ­ჩი­ოს.

- შენი, რო­გორც პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლის, აზ­რით, რამ­დე­ნად კარ­გია მომ­ღერ­ლე­ბის ნა­კა­დი?

- ერთხელ მა­ინც თუ და­ეს­წრე­ბით ამ შოუს ჩა­წე­რას, გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა გექ­ნე­ბათ. საქ­მე ისაა, რომ, სამ­წუ­ხა­როდ, ვერ ვცხოვ­რობთ ისეთ მდი­დარ ქვე­ყა­ნა­ში, სა­დაც ტექ­ნი­კა გა­მარ­თუ­ლია. როცა ტე­ლე­ვი­ზორ­თან ვზი­ვარ და ვუ­ყუ­რებ, ვხვდე­ბი, რომ მა­ყუ­რებ­ლამ­დე ძა­ლი­ან მცი­რე­დი ნა­წი­ლი მი­დის. ნა­კა­დი ფან­ტას­ტი­კუ­რია. ჩვენ გვინ­და, ყო­ველ 5 წე­ლი­წად­ში ერთხელ გავ­ზარ­დოთ ჰამ­ლეტ გო­ნაშ­ვი­ლი, გოგი დო­ლი­ძე, მე­რაბ სე­ფაშ­ვი­ლი, მაგ­რამ არ ვართ ისე­თი ქვე­ყა­ნა, რომ მე­გა­ვარ­სკვლა­ვე­ბი ასეთ მცი­რე დრო­ში გა­მოჩ­ნდნენ. არც ჩვე­ნი ქვე­ყა­ნა და არც მსმე­ნე­ლი არ იმ­სა­ხუ­რებს იმას, რომ ამა­ზე მა­გა­რი ახა­ლი ნა­კა­დი ჰყავ­დეს. მა­პა­ტი­ეთ პირ­და­პი­რო­ბის­თვის. ყვე­ლა მათ­გა­ნი თვით­ნას­წავ­ლია, ბავ­შვე­ბი ინ­ტერ­ნეტ­თან სხე­დან და ყო­ველ­გვა­რი მო­ტი­ვა­ცი­ის გა­რე­შე შრო­მო­ბენ და წვა­ლო­ბენ.

ვერ ვხვდე­ბი, რა­ტომ მი­იჩ­ნევს მა­ყუ­რე­ბე­ლი, რომ უკე­თე­სი უნდა მო­ის­მი­ნოს? ვის და­ეხ­მა­რა, რო­გორც მსმე­ნე­ლი და ფანი? მა­ყუ­რე­ბე­ლი ეხ­მა­რე­ბო­და ჯგუფ "სა­ხეს", შემ­დეგ კო­მუ­ნი­კა­ცია შო­უ­ბიზ­ნეს­სა და მსმე­ნელს შო­რის გა­წყდა. "სა­ხის" შემ­დეგ ყვე­ლა­ფე­რი უკან წა­ვი­და, უკე­თე­სი ნამ­დვი­ლად არ გამ­ხდა­რა. ის დათო ფორჩხი­ძე, რო­მე­ლიც "სა­ხე­ში" მღე­რო­და, ამ და­თოს, რო­მე­ლიც თქვენ გე­სა­უბ­რე­ბათ ახლა, ჯო­ბია. 26 წლი­სამ რო­გორ ვა­ჯო­ბე 38 წლი­სას? კმა­ყო­ფი­ლე­ბის გან­ცდა ამის გამო არ მაქვს. თუ მსმე­ნელს უნდა მა­ღა­ლი ხა­რის­ხის პრო­დუქ­ტი შო­უ­ბიზ­ნეს­ში, უფრო მე­ტად უნდა მი­ი­ღოს მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა. პო­ლი­ტი­კა­ში ხომ მო­ნა­წი­ლე­ო­ბენ? ხომ უნ­დათ, რომ კარ­გი სა­ფეხ­ბურ­თო მწვრთნე­ლი გვყავ­დეს? მაგ­რამ კმა­ყო­ფი­ლე­ბით უყუ­რე­ბენ იმას, რომ ცუდი შო­უ­ბიზ­ნე­სი გვაქვს. ეს შო­უ­ბიზ­ნე­სი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გა­მო­ძა­ხი­ლია. ბევ­რი კარ­გი მომ­ღე­რა­ლი გვყავს, რო­მე­ლიც სა­ზო­გა­დო­ე­ბას არ მოს­წონს.

- მა­გა­ლი­თად?..

- არ არი­ან პო­პუ­ლა­რუ­ლე­ბი - ჩემი მე­გო­ბა­რი, ლე­ვან ლა­ზა­რიშ­ვი­ლი, დღეს ყა­ზა­ხეთ­ში რეს­ტო­რან­ში მღე­რის. მისი დო­ნის მომ­ღე­რა­ლი სა­ქარ­თვე­ლო­ში არ არის. ვი­თომ არი­ან პო­პუ­ლა­რუ­ლე­ბი თაკო გა­ჩე­ჩი­ლა­ძე, ნინი ბა­დუ­რაშ­ვი­ლი, ვე­რი­კო ტუ­რაშ­ვი­ლი. ზოგი მათ­გა­ნი სიმ­ღე­რას ვერ წერს, ზოგი კლიპს ვერ იღებს, ზოგ­მა არ იცის, სად წა­ი­ღოს ეს სიმ­ღე­რა. "ნა­ნუ­კას შო­უ­ში" ან "პრო­ფილ­ში" რომ სიმ­ღე­რის პრე­ზენ­ტა­ცია შედ­გე­ბა და ერთხელ მო­ის­მენს მა­ყუ­რე­ბე­ლი, ეს არ არის საკ­მა­რი­სი.

ლაშა თო­ფუ­რია რამ­დენ­ჯერ­მე გარ­ბო­და ამ ქვეყ­ნი­დან და მე გა­ვა­ჩე­რე. ვა­ი­ძუ­ლე, რომ ამ პრო­ექ­ტში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­ე­ღო. ვი­ცო­დი, რომ მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას აპი­რებ­და, მაგ­რამ ის ასე­ვე იც­ნობ­და და­ნარ­ჩენ მწვრთნე­ლებ­საც. ის, რომ ჩემ­თან ნი­ჭი­ე­რი ადა­მი­ა­ნე­ბი მო­დი­ოდ­ნენ, არ იყო გა­საკ­ვი­რი. წე­სით, ახალ­გაზ­რდა რომ ვიყო, მეც წა­ვი­დო­დი დათო ფორჩხი­ძეს­თან. მე არ ვა­ყე­ნებ შე­უ­რა­ცხყო­ფას და­ნარ­ჩენ მწვრთნე­ლებს და არ მი­ვიჩ­ნევ, რომ ისი­ნი ჩემ­ზე ნაკ­ლე­ბე­ბი არი­ან, მაგ­რამ მე ფორჩხი­ძეს ავირ­ჩევ­დი.

- ნინო ჩხე­ი­ძი­სა და შენი თემა რა­ტომ არის ასე­თი აქ­ტუ­ა­ლუ­რი?

- ვინც ნინო ჩხე­ი­ძეს ლან­ძღავს და აკ­რი­ტი­კებს, მათი მუ­სი­კაც არ მომ­წონს, არც ნი­ნო­სი მომ­წონს. მაგ­რამ თუ მას ჯო­ბი­ხარ, და­წე­რე უკე­თე­სი სიმ­ღე­რა და გახ­დი მას­ზე პო­პუ­ლა­რუ­ლი. ნი­ნოს ლან­ძღვას არ და­ვი­წყებ, მას­თან ვმე­გობ­რობ. ბავ­შვებს, რო­მელ­თა მწვრთნე­ლე­ბი გავ­ხდით, სხვა ყვე­ლა­ფერ­თან ერ­თად, კო­ლე­გი­ა­ლო­ბაც უნდა ვაჩ­ვე­ნოთ და ვას­წავ­ლოთ. ნინო პი­როვ­ნუ­ლად ძა­ლი­ან მომ­წონს. დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, არც ის გიჟ­დე­ბა ჩემს სიმ­ღე­რებ­ზე. ასე რომ იყოს, ჩემ­ნა­ირ სიმ­ღე­რებს გა­ა­კე­თებ­და. შე­იძ­ლე­ბა, მაია დარსმე­ლი­ძი­სა და მე­რაბ სე­ფაშ­ვი­ლის სიმ­ღე­რე­ბიც არ მომ­წონს. რა­ტომ არის მა­ინ­ცდა­მა­ინც ნინო ჩხე­ი­ძე სა­ლა­პა­რა­კო?!..

კა­ცობ­რი­ო­ბა მი­ვი­და დას­კვნამ­დე, კლა­სი­კა­სა და ჯაზს თუ არ ვუს­მენთ მე და თქვენ, ამ ჟან­რებს კი არ აკ­ლდე­ბა, ჩვენ გვაკ­ლდე­ბა. არის კი­დევ პოპ­მუ­სი­კა, რო­მე­ლიც მას­შტა­ბუ­რი და მა­სობ­რი­ვია. მოდი და ამ თვალ­საზ­რი­სით ედა­ვე ნინო ჩხე­ი­ძეს, მაგ­რამ როცა გა­მო­დი­ხარ და ამ­ბობ, მე იმ­დე­ნად მა­გარ მუ­სი­კას ვა­კე­თებ, რომ ცოტა ხალ­ხს მოს­წონს და ამით ვა­მა­ყო­ბო, მა­შინ პოპ­ში არ უნდა მოღ­ვა­წე­ობ­დე. მაია დარსმე­ლი­ძეს ამას არ ვპა­ტი­ობ, ისე­თი მა­გა­რი გო­გოა და ისე­თი ნი­ჭი­ე­რია, რომ გა­ცი­ლე­ბით მეტ ხალ­ხს უნდა მოს­წონ­დეს. მე "სა­ხით" იმი­ტომ ვა­მა­ყობ, რომ კარ­გიც იყო და ბევ­რსაც მოს­წონ­და. ეს არის პო­პის გა­მარ­ჯვე­ბა.

ბავ­შვო­ბი­დან, როცა ფოლკ­ლო­რი და ქა­ლა­ქუ­რი მუ­სი­კა მეს­მო­და, მე­რაბ სე­ფაშ­ვი­ლი ჩემ­თვის პროგ­რეს­თან ასო­ცირ­დე­ბო­და. ბევ­რმა ჩემს პრო­მოს კუდი მო­ა­ბა, თით­ქოს ცი­ნი­კუ­რად ვი­ლა­პა­რა­კე, მაგ­რამ ნამ­დვილ­მა მე­გობ­რებ­მა შე­ამ­ჩნი­ეს ჩემი გულ­წრფე­ლო­ბა. ბო­ლოს და ბო­ლოს, საბ­ჭო­თა სა­ქარ­თვე­ლო­ში ეს კაცი ტრა­დი­ცი­ებს არ­ღვევ­და და არა­კო­მუ­ნის­ტურ სიმ­ღე­რებს მღე­რო­და. შე­საძ­ლოა, დღეს აღარ არის ძვე­ლე­ბუ­რად ეპა­ტა­ჟუ­რი და არ ამ­სხვრევს სტე­რე­ო­ტი­პებს, შე­სა­ბა­მი­სად, მისი მუ­სი­კა ჩემ­თვის სა­ინ­ტე­რე­სო მო­სას­მე­ნი აღარ არის, მაგ­რამ წარ­სულს ვერ და­ვი­ვი­წყებ. სტე­ფა­ნე მუ­სი­კა­ლუ­რად ჩემ­თან ყვე­ლა­ზე ახ­ლოს არის. ჩვენ ვართ პოპ­მუ­სი­კო­სე­ბი, გვქონ­და ჰი­ტე­ბი. სტე­ფა­ნემ გა­და­ა­კე­თა "სა­ხის" სიმ­ღე­რა და არ ჰქონ­და იმის კომ­პლექ­სი, რომ სხვი­სი სიძ­ლი­ე­რე ეღი­ა­რე­ბი­ნა. შო­უ­ში ჩვენ ბევ­რს ვკბენთ ერ­თმა­ნეთს, რად­გან კონ­კუ­რენ­ცი­აა და ასე­თია ეს გა­და­ცე­მა.

ერთ ნაც­ნობ მომ­ღე­რალ­ზე მე და ნინო ჩხე­ი­ძეს ომი გვქონ­და და ბო­ლოს ნი­ნოს­თან წა­ვი­და, მაგ­რამ ესეც შოუს ნა­წი­ლია.

- ბევ­რი ნაც­ნო­ბი სახე ვი­ხი­ლეთ ამ შო­უ­ში, არა­და, უცხო­ურ ანა­ლო­გებ­ში ასე არ არის. პრო­ექტს კი "ახა­ლი ხმა" ჰქვია.

- ბრი­ტა­ნულ ანა­ლოგ­ში გა­მო­დი­ო­და "ფა­ი­ვის" წევ­რი, ასე­ვე ჯესი კემ­პბე­ლი, რომ­ლის გა­მოც ორმა მწვრთნელ­მა და­ჭა­მა ერ­თმა­ნე­თი. უამ­რა­ვი ასე­თი შემ­თხვე­ვაა. 27 ქვე­ყა­ნა­ში ჩა­ტარ­და ეს შოუ, მათ შო­რის, რუ­სეთ­ში. ყველ­გან "ხმა" ჰქვია და არა "ახა­ლი ხმა".

- მა­შინ სა­ქარ­თვე­ლო­ში რა­ტომ მი­უ­მა­ტეს სი­ტყვა ახა­ლი?

- ჩემო საყ­ვა­რე­ლო და ძვირ­ფა­სო სა­ზო­გა­დო­ე­ბავ, არ არის ლა­პა­რა­კი იმა­ზე, რომ ამ პრო­ექ­ტის გა­მარ­ჯვე­ბუ­ლი მი­ი­ღებს ბი­ნას და ორი თვე იქ­ნე­ბა პო­პუ­ლა­რუ­ლი, რო­გორც სხვა პრო­ექ­ტებ­ში ხდე­ბა. "ახა­ლი ხმის" გა­მარ­ჯვე­ბუ­ლი გა­ემ­გზავ­რე­ბა "უნი­ვერ­სა­ლის" სტუ­დი­ა­ში, რო­გორც ჩვე­ნი ქვეყ­ნის სა­უ­კე­თე­სო და არა ახა­ლი ხმა და ჩა­წერს იქ სინ­გლს. ეს სინ­გლი დატ­რი­ალ­დე­ბა ცნო­ბილ, პრეს­ტი­ჟულ მუ­სი­კა­ლურ არ­ხებ­ზე. ამას ჩვენ კი არა, კორ­პო­რა­ცია "ვო­ი­სის" წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბი ჰპირ­დე­ბი­ან. ამ კონ­კურ­სის პრინ­ცი­პი არ არის ახა­ლი ხმის აღ­მო­ჩე­ნა. მეც გა­ურ­კვევ­ლო­ბა­ში ჩავ­ვარ­დი, რად­გან ეს შე­კი­თხვა ლე­გი­ტი­მუ­რია, თუ ახა­ლი ხმა ჰქვია, რა­ტომ მო­დი­ან ნაც­ნო­ბი სა­ხე­ე­ბი? პრო­ექ­ტის ავ­ტო­რებ­მა მი­თხრეს, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს ხმას ვერ და­არ­ქმევ­დნენ, რად­გან რა­დიო არ­სე­ბობს. ჩემი აზ­რით, არას­წო­რი სა­ხე­ლი და­არ­ქვეს. მე­ო­რე მხრივ, თუკი ვინ­მე ცნო­ბი­ლია იმის გამო, რომ ორ-სამ ეთერ­ში გა­მო­ვი­და, არ უნდა მივ­ცეთ პრო­ექ­ტში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა და არ გა­ვაგ­ზავ­ნოთ სა­ზღვარ­გა­რეთ სა­უ­კე­თე­სო?!..

- მე­ო­რე მხრივ, ცნო­ბი­ლი სა­ხე­ე­ბის გა­მო­ჩე­ნამ სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ნა­წი­ლი ჩა­წყო­ბებ­ზე აა­ლა­პა­რა­კა...

- სა­ზო­გა­დო­ე­ბას სჩ­ვე­ვია ზე­და­პი­რუ­ლი დას­კვნე­ბის გა­კე­თე­ბა. ჩა­წყო­ბა­ზე ლა­პა­რა­კი ზედ­მე­ტია. ბევ­რი ბავ­შვი ამ­ბობ­და, რომ და­თოს­თან უნ­დო­და მოხ­ვედ­რა, მაგ­რამ მე არ და­ვა­ჭი­რე ღი­ლაკს. თუკი მე ვიცი, რა ხდე­ბა ახალ თა­ო­ბა­ში, ვიც­ნობ ბევრ მომ­ღე­რალს, რო­გორ მი­ბე­დავთ და ამას რო­გორ მით­ვლით მი­ნუ­სად? ეს ჩემი პლუ­სია. ისე­თი მა­გა­რი ტიპი ვარ, რომ ვიცი, რა ხდე­ბა ახალ თა­ო­ბა­ში. ვინც მომ­წონს, ვა­ჭერ ღი­ლაკს. მთა­ვა­რი ის არის, მე ვინ მირ­ჩევს. იყო შემ­თხვე­ვა და ამას მა­ყუ­რე­ბე­ლი ნა­ხავს, როცა მარ­ტო მე შე­მოვტრი­ალ­დი და აქ შე­იძ­ლე­ბა გა­გიჩ­ნდეს ეჭვი, რომ ნაც­ნო­ბო­ბით და­ვა­ჭი­რე ღი­ლაკს, მაგ­რამ იყო შემ­თხვე­ვა, რო­დე­საც ოთხი­ვე მწვრთნე­ლი შე­მოტ­რი­ალ­და. ჩვენ ვი­ცო­დით სა­ლო­მე ქა­თა­მა­ძე და იმი­ტომ შე­მოვტრი­ალ­დით? სმე­ნა არ გვაქვს თუ რა ხდე­ბა?!.. იყო გო­გო­ნა, ნა­დინ ზა­ხა­რი­ა­ნი, მას­ზე მე არ და­ვა­ჭი­რე ღი­ლა­კი, და­ნარ­ჩე­ნებს ჰყავ­დათ ოთხ-ოთხი ბავ­შვი, მე არც ერთი, მე ვეხ­ვე­წე­ბო­დი მათ, აიყ­ვა­ნეთ ეს გო­გო­ნა-მეთ­ქი. ჩემ­და სამ­წუ­ხა­როდ, არ ვიცი, რა­ტომ, გა­და­ცე­მის დრა­მა­ტურ­გია ისე აა­გეს, რომ სხვა­დას­ხვა გა­და­ცე­მი­დან ესა თუ ის კონ­კურ­სან­ტი ერთ გა­და­ცე­მა­ში გა­ა­ერ­თი­ა­ნეს. მე რომ სხვებს ვეხ­ვე­წე­ბო­დი, ნა­დინ­ზე და­ა­ჭი­რეთ-მეთ­ქი, ამ დროს უკვე 11 კონ­კურ­სან­ტი მყავ­და და წინ კი­დევ ბევ­რი კონ­კურ­სან­ტი გვყავ­და მო­სას­მე­ნი. ეს გა­და­ცე­მა­ში არ გა­მოჩ­ნდა, გა­მოჩ­ნდა ის, რომ მე არა­ვინ მყავ­და და არ და­ვა­ჭი­რე. ძა­ლი­ან ბევ­რი ვი­ცა­ნი, ასე­ვე ცნო­ბი­ლი სა­ხე­ე­ბი­დან და არ და­ვა­ჭი­რე, მაგ­რამ მათ ვერ და­გი­სა­ხე­ლებთ. ჩემს გუნდში ისი­ნი ვერ მოხ­ვდნენ.

ბოლო დღეს გა­ზარ­დეს კონ­კურ­სან­ტთა რა­ო­დე­ნო­ბა და უფ­ლე­ბა მოგ­ვცეს, 14-მდე შეგ­ვევ­სო.

- გყავს ამ 14 კაცს შო­რის ფა­ვო­რი­ტე­ბი, რომ­ლე­ბიც, ფიქ­რობ, გა­მარ­ჯვე­ბას მი­აღ­წე­ვენ?

- ჩვენ მაგ­რად ვმუ­შა­ობთ. ერთი წა­მი­თაც არ დამ­კარ­გვია იმის გან­ცდა, რომ პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი ვარ. ვარ და­მო­კი­დე­ბუ­ლი სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში გა­მოხ­მა­უ­რე­ბებ­ზე, ასე­ვე კო­ლე­გე­ბის რჩე­ვებ­ზე. ბავ­შვებს ვა­ი­ძუ­ლებ, რომ გა­ა­აქ­ტი­უ­რონ მხარ­დამ­ჭე­რე­ბი. რაც შე­ე­ხე­ბა ფა­ვო­რიტს, შო­უ­ში მო­ვის­მი­ნე ჩემი კო­ლე­გე­ბის ამ­ბი­ცი­უ­რი გან­ცხა­დე­ბე­ბი (იცი­ნის), მაგ­რამ მეც ვი­ტყვი, რომ მყავს 4 ისე­თი კონ­კურ­სან­ტი, რო­მელ­თაც შე­უძ­ლი­ათ ბო­ლომ­დე გას­ვლა. ბევ­რი მო­უ­ლოდ­ნე­ლო­ბაც შე­იძ­ლე­ბა მოხ­დეს. ახლა მი­დის რე­პე­ტი­ცი­ე­ბი, არა­ვის არა აქვს ჩა­მოყ­რი­ლი ყუ­რე­ბი და არ აქვს იმის გან­ცდა, რომ აუ­ცი­ლებ­ლად გა­ვუშ­ვებ. გა­მიშ­ვებ, ცრემ­ლე­ბი მა­ინც წა­მო­გი­ვა და გა­ი­ძუ­ლებ, რომ ძა­ლი­ან ინერ­ვი­უ­ლო, აი, ასე მე­მუქ­რე­ბი­ან ჩემი ბავ­შვე­ბი. ამა­ში ვხე­დავ ჩემს მო­მა­ვალს, მომ­წონს, რომ ვარ მწვრთნე­ლი და ასე ვა­პი­რებ ჩემი კა­რი­ე­რის გაგ­რძე­ლე­ბას, ახალ თა­ო­ბას­თან მუ­შა­ო­ბით. პო­ლი­ტი­კა­ში ვერ გა­და­ვალ. მუ­სი­კა­ში კი ახალ­მა თა­ო­ბამ უნდა დამ­ტო­ვოს, რომ­ლის დიდი თაყ­ვა­ნის­მცე­მე­ლიც გახ­ლა­ვართ!..

ნინო მურ­ღუ­ლია

ჟურ­ნა­ლი "რე­ი­ტინ­გი"

(გა­მო­დის ორ­შა­ბა­თო­ბით)

ასე­ვე იხი­ლეთ: ნინო ჩხე­ი­ძე და კაბუ - "მიყ­ვარ­ხარ ცამ­დე"